แชร์

บทที่ 84

หยวน ชิงหลิงยิ้ม “ท่านอ๋อง ข้าเกรงว่าเสด็จพ่อจะไม่เชิญข้าไปเสวยอาหารค่ำอีก”

“ไม่จำเป็น เราต้องตกลงกันก่อน” อ๋องซุนกล่าว

“อาหารหลวงนี้ ท่านอ๋องไม่น่าจะกินน้อย” หยวน ชิงหลิงกล่าวอย่างเบา ๆ

“มันไม่เหมือนกัน เจ้าไม่รู้หรอก พ่อครัวของเสด็จพ่อทำอาหารให้เสด็จพ่อคนเดียวเท่านั้น อย่าบอกนะว่าเจ้าได้ลิ้มรสรสชาติแล้วไม่รู้สึกถึงความแตกต่างจากอาหารอื่น ๆ?”

หยวน ชิงหลิงส่ายหัว “ข้าแยกไม่ออก”

“น่าเสียดาย น่าเสียดาย!” อ๋องซุนกล่าวด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง “นี่เจ้าดูถูกอาหารอันแสนอร่อย ดูถูกอาหารอันแสนอร่อย”

เขามองดูน่องไก่ที่กินเหลือในมือแล้วถอนหายใจยาว ๆ “น่องไก่กับอาหารหลวงของเสด็จพ่อ ทุกสรรพสิ่ง เพียงแค่ ไม่สามารถดูถูกถึงน่องไก่”

พูดเสร็จเขาก็แทะต่อ

หยวน ชิงหลิงดูเขาเวลากิน เต็มไปด้วยรสชาติ ตัวเขาก็พอใจและสุขใจ

“ทำไมท่านอ๋องถึงซ่อนตัวกินอยู่ในพุ่มหญ้าล่ะ?” หยวน ชิงหลิงเห็นว่าเขาไม่มีแผนที่จะไป และเธอเองก็ไม่มีที่ไปจริง ๆ เธอไม่รู้ทางในวัง กลัวว่าจะไปชนคนอื่น ดังนั้น หวังว่าอ๋องซุนจะรีบไป

“ข้าไม่ต้องการให้ใครรู้ว่ากำลังขโมยกินน่องไก่” เขากินอย่างตั้งใจ แต่ในขณะที่เขากินอะไรบางอย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status