Share

บทที่ 796

เขาหัวเราะขึ้นมา รอยยิ้มนั้นทั้งมืดมนและสิ้นหวัง แววตาของเขาแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ หยวนชิงหลิงรู้สึกปวดใจเล็กน้อย นี่คือสาเหตุของเรื่องราวเลวร้ายทั้งหมด

คนป่วยไม่ใช่แค่จิ้งเหอจวิ้นจู่เท่านั้น แต่ยังรวมถึงตัวเขาด้วย

ความสงสัย หวาดระแวง ความหลงผิด ความคิดถึง

เขาค่อย ๆ ยืดคอขึ้นเหมือนเต่าที่ยืดออกจากกระดอง “แต่ข้าก็คิดวิธีที่ดีที่สุดออกก็คือ ให้นางและลูกของอ๋องชิงหยางในท้องนางตายไปด้วยกัน ข้าใส่ยาขนานแรงลงไป ข้าคิดว่าบางทีนางอาจจะตายก็ได้ แต่นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดไม่ใช่หรือ? นางจะได้เจอหน้าอ๋องชิงหยางไม่ได้อีก”

แผ่นหลังเขาค่อย ๆ งุ้มลง และไม่พูดอะไรอีก

หยวนชิงหลิงรออยู่นาน เขาก็ไม่ได้พูดถึงส่วนที่เหลืออีก

สำหรับเขาแล้ว ดูเหมือนว่าเรื่องราวทั้งหมดจะจบลงที่นี่อย่างกะทันหัน

หรือว่าบางทีส่วนที่เหลือเขาคงไม่กล้าเผชิญหน้า หรือไปแตะต้องมัน

หยวนชิงหลิงจึงเปิดปากพูดขึ้นว่า “คำพูดพวกนี้ ข้าคงบอกให้นางไม่ได้ ข้าบอกแทนเจ้าได้คำเดียวว่าขอโทษ เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ถ้าเจ้าพูดจบแล้วก็กลับซะเถอะ”

แม้ว่าจะมีปัญหาใหญ่หลวง และเหตุผลยิ่งใหญ่คับฟ้า แต่สิ่งที่เขาได้กระทำนั้นอุกอาจ และไม่อาจให้อภัยได้

เข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status