บทที่ 99

“น่าสนใจดี”

คำพูดของเย่ซิวไม่ได้ทำให้หลี่หรูเฟิงหวาดกลัว แค่รู้สึกว่าเขาแค่แสร้งทำออกมา

“ในเมืองเจียงเฉิงเล็ก ๆ นี้ แค่ประสบความสำเร็จนิดหน่อยก็รู้สึกว่าตัวเองเก่งกาจแล้ว หาไม่แล้วก็แค่กบในกะลา”

หลี่หรูเฟิงมองเย่ซิวด้วยสีหน้าเย็นชาราวกับกำลังมองมด

“แต่ความกล้าหาญของนายน่ายกย่อง หากตอนนี้นายยอมคุกเข่าลงยอมรับฉันเป็นเจ้านายของนาย ต่อไปนายก็สามารถเป็นราชาที่แท้จริงของเมืองเจียงเฉิงได้”

เย่ซิวยิ้ม “นายคู่ควรงั้นเหรอ?”

ไม่มีใครในโลกนี้ที่สามารถเป็นนายของเขาได้

ความเยือกเย็นในดวงตาของหลี่หรูเฟิงแผ่ซ่านออกมา “เมื่อไม่ยอมรับความหวังดี อย่างนั้นวันนี้ฉันก็จะเขี่ยนายออกไปให้พ้นทาง”

ทั้งสี่คนที่อยู่ข้างหลังเขากำหมัดแน่น กล้ามเนื้อทั้งร่างตื่นตัว พร้อมที่จะลงมือ

“มาดูสิว่าวันนี้ใครจะกล้าแตะต้องเขา!”

สถานการณ์ตึงเครียดก็มีเสียงอันเย็นชาดังขึ้นนอกประตู

ทุกคนหันเหความสนใจไปที่ข้างนอก

แววตาทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ยืนอยู่นอกประตูเป็นเด็กผู้หญิงที่ดูอายุสักสิบสามหรือสิบสี่ปี

แต่เธอสูงมากสูงตั้งหนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตร

สวมชุดเดรสยาวสีดำ

แม้ว่าจะอายุยังน้อย แต่ก็ยังมีความสง่างามแบบผ