LOGINShare
บทที่ 63
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 64
น้อยมากที่เย่ซิวจะปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาออกมา พลังทำลายล้างที่เกิดขึ้นนั้นมหาศาลนักไม่นานนัก เย่ซิวก็ยับยั้งพลังของตัวเองลงมองดูสีหน้าของกองกำลังหมาป่าราตรีที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาก็ได้พูดอย่างเยือกเย็นว่า“ขอแนะนำตัวก่อน ฉันชื่อเย่ซิว จอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับเก้า”ทันทีที่พูดออกไป ดูเหมือนว่าหัวของพวกเขาถูกค้อนขนาดใหญ่ทุบอย่างแรงสำหรับพวกเขา จอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับเก้าคือตำนานที่ไม่อาจก้าวบรรลุได้เช่นเดียวกับมดตัวหนึ่งที่ไม่มีวันเอื้อมถึงเหยี่ยวที่บินอยู่บนท้องฟ้าเย่ซิวมองไปที่พวกเขาและพูดอย่างใจเย็น “ฉันเข้าใจสถานการณ์ของพวกนาย หากไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกนายจะได้แก่ไปตามช่วงวัย"“แต่การเสียชีวิตขณะทำภารกิจบางอย่างนั้นเป็นไปได้สูง”“ไม่มีใครรู้ว่าพวกนายเคยมีตัวตน ไม่มีใครรู้สึกเจ็บปวดกับพวกนาย และยิ่งไม่มีใครมาทำความสะอาดหลุมศพให้พวกนายด้วย”ทุกคนต่างเงียบไปคำพูดของเย่ซิวแทงเข้าจุดอ่อนของพวกเขา“ฉันจะให้โอกาสพวกนายได้มีชีวิตใหม่” น้ำเสียงเย่ซิวนั้นราวกับมีเวทมนตร์“ฉันสามารถกำจัดชิปในร่างกายของพวกนายออกได้และยังช่วยให้พวกนายก้าวข้ามไปสู่การเป็นจอมยุทธ์ระดับสอง ร
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 65
หลางอีสามารถทะลวงเข้าสู่จอมยุทธระดับสองได้สำเร็จจอมยุทธระดับสองมุ่งเน้นไปที่การเสริมความแข็งแกร่งให้กับร่างกายและเส้นลมปราณเป็นหลักหากไม่มีข้อจำกัดจากชิป เขาสามารถใช้พลังการต่อสู้ได้มากขึ้น ในอนาคตของเขาก็จะยิ่งประสบความสำเร็จได้ยิ่งขึ้นไปอีกความก้าวหน้าของหลางอี ทำให้ทุกคนตื่นเต้นเขาคุกเข่าตรงหน้าเย่ซิวและคำนับสามครั้ง“ผมจะไม่ลืมความเมตตาที่มอบชีวิตใหม่ให้ผมเลย ต่อไปผมจะะทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อรับใช้นายท่าน!”เย่ซิวโบกมือ “ลุกขึ้นเถอะ ในเมื่อทะลวงไปได้อีกระดับแล้ว ก็ไปเตรียมเอาสมุนไพรเหล่านี้ตั้งเตา จับเวลาครบเวลาแล้วให้ปิดเตา”“รับทราบครับ!”ในตอนนี้ความเคารพชื่นชมในตัวเย่ซิวของหลางอีก็สูงจนไม่มีใครเทียบได้สภาพร่างกายของพวกเขานั้นเกินกว่าเทคโนโลยีขั้นนสูงในปัจจุบันก็ไม่อาจแก้ไขได้ด้วยซ้ำแต่เย่ซิวกลับจัดการได้จากนี้ไป เขาจะเป็นมนุษย์ที่มีเกียรติ มีศักดิ์ศรีอย่างสมบูรณ์ภาพดวงตาของหญิงสาวคนนั้นปรากฏขึ้นในใจของเขา และเขาก็อดไม่ได้ที่จะกำมือแน่น“รอฉันก่อนนะ ฉันสามารถมอบความสุขให้เธอได้แล้ว!”เย่ซิวเรียกอีกคน“หลางเอ้อร์ นอนลง”หลางเอ้อร์เป็นผู้หญิงผมสั้น ผิวสีเหลือง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 66
เย่ซิวคิดว่าตอนนี้ตัวเองก็มีเงินมากมายแล้ว จึงคิดอยากจะซื้ออะพาร์ตเมนต์ที่เช่าอยู่ตอนนี้ต่อจากเซี่ยซิ่วซิ่ว ราคาที่อยู่อาศัยในละแวกใกล้โรงเรียนนั้นมีราคาสูง อะพาร์ตเมนต์ที่เย่ซิวอาศัยอยู่ตอนนี้ก็มีราคาประมาณ หนึ่งแสนหยวนต่อตารางเมตรหากจะซื้อก็ต้องใช้เงินสิบกว่าล้านหยวนแต่สำหรับเย่ชิวที่ตอนนี้มีทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งพันล้านหยวนนั้นถือเป็นเรื่องเล็กน้อยมากพึ่งเดินทางไปได้ครึ่งทาง เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นคนที่โทรเข้ามาคือเซี่ยซิ่วซิ่วหลังจากกดรับ น้ำเสียงอ่อนโยนของเธอก็ดังขึ้นที่ปลายสาย “เพื่อนนักศึกษาเย่ ตอนนี้นายว่างหรือเปล่า?”“ว่าง มีอะไรเหรอ?”“รุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยเจียงเฉิงที่ฉันเคยเล่าให้นายฟังก่อนหน้านี้ เธออยากพบนาย นายพอจะมีเวลาว่างมาที่นี่หน่อยไหม?”“ได้สิ อยู่ที่ไหนล่ะ?”เซี่ยซิ่วซิ่วบอกที่อยู่คลับไป่ฮวากับเขา หลังจากวางสาย เขาก็ขอให้คนขับกลับรถบนรถ เย่ซิวถามคนขับว่า “คุณลุง รู้เรื่องเกี่ยวกับคลับไป่ฮวาไหมครับ?”เมื่อคนขับได้ยิน ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น และดูสนใจขึ้นมาทันที “รู้สิ รู้แน่นอน!”“ที่นั่นเป็นคลับที่หรูหราและมีมาตรฐานสูงที่สุดในเมืองเจียงเฉิงข
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 67
หญิงสาวในชุดกี่เพ้าสีขาวเดินเข้ามาจากด้านหน้า เผยรูปร่างส่วนเว้าส่วนโค้งที่สมบูรณ์เธอมีผมสีดำตรงยาว และแต่งหน้าอ่อน ๆ สามารถให้คะแนนหุ่นของเธอได้แบบเก้าเต็มสิบหน้าตาก็ให้เก้าคะแนนเช่นกันมีความสง่างามอันสูงส่งแผ่ออกมาจากตัวของเธอเช่นเดียวกับคุณหนูจากตระกูลสูงศักดิ์แถบเจียงหนานในสมัยโบราณเธอเดินไปข้างหน้าเย่ซิวและเซี่ยซิ่วซิ่ว น้ำเสียงของเธอนุ่มนวล ใบหน้าของเธอแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มที่สามารถละลายใจคนได้“หรูฮว่ายินดีต้อนรับแขกผู้มีเกียรติทั้งสองท่าน พี่เม่ยเอ๋อร์รออยู่สักพักแล้ว กรุณาตามฉันมาได้เลยค่ะ”เธอผายมือเชิญขณะที่พูด เซี่ยซิ่วซิ่วยิ้มและพูดว่า “พี่หรูฮว่าสวยขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะคะ ผู้ชายคนไหนจะทนได้”หรูฮว่ายิ้มพร้อมกับแอบเหลือบมองไปที่เย่ซิว “นายน้อยข้าง ๆ คุณหนูซิ่วซิ่วนี่ไงคะที่ทนได้”ผู้ชายที่เคยพบเห็นเธอ ไม่ว่าจะเป็นมหาเศรษฐีหรือชนชั้นสูงในสังคม ล้วนแล้วแต่มีสีหน้าที่เหมือนต้องการจะกลืนกินเธอทั้งนั้น แม้ว่าบางคนจะซ่อนมันไว้อย่างดี แต่หรูฮว่าก็อ่านคนมานับไม่ถ้วน จึงสามารถมองทะลุความคิดที่แท้จริงของพวกเขาได้อย่างง่ายดายแต่เย่ซิวนั้นต่างออกไปหลังจากที่เห็น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 68
เธอมีใบหน้ารูปไข่ ดวงตาเรียวราวกับสุนัขจิ้งจอกแสงที่ปล่อยออกมาจากดวงตาของเธอ ทำให้ผู้คนตกหลุมรักได้เพียงแค่สบตาหูเม่ยเอ๋อร์ยืนขึ้น มีรูปร่างที่อวบอิ่มเธอสูงประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตรมีผมยาวสีแดงอ่อนผิวขาวราวหิมะ ริมฝีปากสีแดงเพลิงรูปร่างสมบูรณ์แบบอย่างหาที่สุดไม่ได้โดยเฉพาะรอบอก ที่แทบจะอยู่ในระดับเดียวกันกับหลิ่วเมิ่งอิ๋นนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เซี่ยซิ่วซิ่วได้พบกับหูเม่ยเอ๋อร์แต่ทุกครั้งที่เธอพบก็มักจะรู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าไม่ว่าจะในด้านรูปร่าง หน้าตา ท่าทาง หรือทักษะ เธอไม่สามารถเทียบหูเม่ยเอ๋อร์ได้เลยหูเม่ยเอ๋อร์เป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมอย่างยิ่ง และแทบจะไม่มีข้อบกพร่องเลย“สองท่าน ฉันรอพวกคุณมาสักพักแล้ว เชิญนั่งสิคะ”เสียงของหูเม่ยเอ๋อร์ฟังราวกับหยดน้ำที่ไหลเข้าสู่หัวใจของคนอย่างไม่รู้ตัวเพียงคำพูดง่าย ๆ ประโยคเดียวก็ทำให้ความเก้อเขินระหว่างการพบกันครั้งแรกหายไปทันทีเย่ซิวหรี่ตาลงหูเม่ยเอ๋อร์ไม่ธรรมดาไม่ต้องพูดถึงจิตใจและทักษะด้านการจัดการเลย เธอยังเป็นจอมยุทธ์ยอดฝีมืออีกด้วยแต่อยู่ระดับไหนนั้น เย่ซิวยังไม่รู้ต้องประลองกันก่อน เย่ซิวถึงจะสาม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 69
สีหน้าของเย่ซิวยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “เกมอะไร?”“มาแข่งดื่มกันเป็นไงคะ?” หูเม่ยเอ๋อร์พูดด้วยสายตาที่ไม่อาจเข้าใจได้ “ถ้าคุณชนะ ฉันจะซื้อที่ดินในราคา เก้าร้อยห้าสิบล้านหยวน”“แต่ถ้าคุณแพ้ ฉันจะซื้อที่ดินผืนนั้นในราคาแปดร้อยล้านหยวน ตกลงไหมคะ?”ก่อนที่เย่ซิวจะตอบ เซี่ยซิ่วซิ่วก็แทรกขึ้นก่อนว่า“พี่หู นี่พี่กำลังรังแกคนอื่นอยู่นี่คะ ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าพี่ดื่มเป็นพันแก้วก็ไม่เมา แถมครั้งหนึ่งพี่ยังเคยล้มชายฉกรรจ์ได้มากกว่าสามสิบคนอีกด้วย”หูเม่ยเอ๋อร์ส่ายหัว “ข่าวลือ ข่าวลือทั้งนั้น จริง ๆ แล้วความสามารถในการดื่มของฉันก็ธรรมดาทั่วไป”เย่ซิวรู้สึกสนุกหูเม่ยเอ๋อร์ไม่รู้ว่ากำลังมองหาความตายที่คิดจะท้าทายความสามารถด้านการดื่มกับเขา คราวนี้เธอแย่แน่ต้องรู้ไว้ก่อนว่าตอนที่เขายังเด็ก อาจารย์ได้ทำยาดองเหล้าสมุนไพรมากมายเพื่อฝึกฝนเขา ยาดองเหล้าสมุนไพรเหล่านั้นมีปริมาณแอลกอฮอล์ขั้นต่ำที่ห้าสิบดีกรีเขาดื่มยาดองเหล้าสมุนไพรแทนน้ำมาตั้งแต่ยังเด็กนอกจากนี้ เขายังมีกำลังภายในอันทรงพลัง ต่อให้ดื่มแอลกอฮอล์มากมายเพียงใดก็สามารถขจัดได้หมดดังนั้นข้อเสนอนี้ของหูเม่ยเอ๋อร์ก็เหมือนการส่งเนื้อเข้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 70
รอยยิ้มบนใบหน้าของหูเม่ยเอ๋อร์เข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆเธอปรบมือ จากนั้นหญิงสาวในชุดกี่เพ้าหลายคนก็ถือขวดเหล้าเดินเข้ามาเซี่ยซิ่วซิ่วหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อยทันทีที่เห็นขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะ ทั้งหมดเป็นเหล้าขาวและความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ที่ระบุไว้ข้างขวดคือห้าสิบสองดีกรีครั้งเดียวนำเข้ามาถึงห้าสิบขวดหนึ่งขวดหนักครึ่งกิโลกรัมเพียงแค่มองการต่อสู้ครั้งนี้ เซี่ยซิ่วซิ่วก็รู้สึกเหมือนจะเมาเข้าให้แล้วหูเม่ยเอ๋อร์มีรอยยิ้มบนใบหน้า “นายน้อยเย่ เราอย่าใช้แก้วเลย ดื่มจากขวดกันเลยดีกว่า เริ่มที่สามขวดก่อนเป็นไงคะ?”“ได้สิ” เย่ซิวตอบตกลงทันทีหรูฮว่ารีบเปิดเหล้าหกขวดอย่างรวดเร็วด้านหน้าของทั้งสองมีเหล้าวางอยู่คนละสามขวด “ดื่มนี้ถือเป็นเกียรติ!”หูเม่ยเอ๋อร์หยิบขวดเหล้าขึ้นมาแล้วดื่มแม้จะดื่มจากขวด แต่ท่วงท่าของเธอก็ยังคงสง่างามเหล้าขาวห้าสิบสองดีกรีถูกเธอดื่มหมดในเวลาไม่ถึงยี่สิบวินาทีสีหน้าของเธอยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และไม่มีอาการผิดปกติใด ๆ เลยราวกับการดื่มน้ำเปล่าเซี่ยซิ่วซิ่วกำมือเล็ก ๆ ทั้งสองข้างที่วางอยู่บนเข่าแน่นโดยไม่รู้ตัวหูเม่ยเอ๋อร์แข็งแกร่งมากจนเธออดไม่ได้ที่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 71
เย่ซิวมองดูท่าทางของหูเม่ยเอ๋อร์ และเตือนเธอด้วยความหวังดีว่า “คุณเกือบจะถึงขีดสุดแล้ว ยอมแพ้เถอะ”หูเม่ยเอ๋อร์กัดริมฝีปากตัวเองอย่างแรง ท่าทางน่าสงสาร “ไม่มีทาง ฉันจะยอมแพ้ไม่ได้”พูดจบเธอก็หยิบเหล้าขาวขึ้นมาอีกหนึ่งขวดก่อนจะกระดกเข้าปาก มันหกออกมาไม่น้อยเธอใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะดื่มจนหมดขวดเย่ซิวส่ายหัว ในเมื่อผู้หญิงคนนี้เป็นประเภทไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา อย่างนั้นจะมาโทษเขาไม่ได้เขาหยิบเหล้าขาวขึ้นมาดื่มติดต่อกันห้าขวดโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าทันทีที่ดื่มเข้าไป เขาก็ใช้กำลังภายในสลายมัน ขับมันออกผ่านรูขุมขนของร่างกายจนหมดสิ้น หรูฮว่าและเซี่ยซิ่วซิ่วต่างชาไปทั้งตัวความแข็งแกร่งของเย่ซิวนั้นน่าตกใจมากแอลกอฮอล์ปริมาณมากขนาดนี้ สามารถล้มเสือได้หลายตัวเลยแต่เย่ซิวกลับยังคงดูปกติหูเม่ยเอ๋อร์ตกอยู่ในความสิ้นหวัง เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกเสียใจและไม่อยากจะเชื่อนี่เป็นด้านที่เธอถนัดที่สุด แต่กลับพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิงจนมองไม่เห็นโอกาสชนะ“ฉัน…ยอมแพ้แล้ว…”หูเม่ยเอ๋อร์พูดขึ้นอย่างยากลำบากพูดจบเธอก็ฟุบตัวลงบนโต๊ะ หรูฮว่าอุทานด้วยความตกใจเธออุ้มหูเม่ยเอ๋อร์ขึ้นมาทันที ก่
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 962
เย่ซิวกำหนดเงื่อนไขให้พวกเขาส่งคนมาได้เพียงแค่หนึ่งร้อยคน และอีกฝ่ายก็ตอบตกลง หลังจากจบการสนทนา เย่ซิวกลับคืนสู่รูปลักษณ์เดิม พลางจมอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ความบาดหมางระหว่างเขากับประเทศจ้านคงไม่จบลงง่าย ๆ แน่นอน เขารู้ดีว่าประเทศนี้เป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น เขาตบหน้าพวกนั้นอย่างรุนแรงขนาดนี้ อีกฝ่ายจะต้องหาทางเอาคืนแน่นอน ดังนั้นเขาจึงออกคำสั่งให้สายการผลิตเร่งสร้างจักรกลมังกรดำอย่างเต็มกำลัง เนื่องจากสายการผลิตเป็นระบบอัตโนมัติทั้งหมด ขอแค่เตรียมวัตถุดิบให้พร้อม ส่วนที่เหลือก็ให้ระบบจัดการได้เลยด้วยประสิทธิภาพการผลิตในปัจจุบัน สามารถสร้างจักรกลมังกรดำได้วันละสองตัว ยังมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องจัดการ ต้องเสริมแนวป้องกันบริเวณพรมแดนทุกจุด และต้องรับสมัครผู้ควบคุมหุ่นยนต์เพิ่มอีก ยังต้องเตรียมรับมือกับมาตรการทางทหารจากอำนาจอื่น ๆ รอบตัว แต่โชคดีที่ตอนนี้เขามีคนเก่งอยู่ในทีมเยอะขึ้นแล้ว ทุกอย่างไม่จำเป็นต้องลงมือเอง เพียงแค่ออกคำสั่งก็พอ หลังจากนั้นเขาก็ออกจากที่นี่และตรงไปหาหยางถิงถิงที่กำลังทำงานสร้างถนน สาวน้อยคนนี้ดูอารมณ์เสีย หงุดหงิดไม่น้อย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 961
"เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เทคโนโลยีของหุ่นยนต์ก็ไม่ใช่ว่าจะถ่ายโอนไม่ได้""แต่เรื่องแบบนี้ พวกเราควรมานั่งคุยกันให้ละเอียดเสียก่อน""อีกสองวันเป็นวันดี ผมขอเชิญทุกท่านมาหารืออย่างจริงจังดีไหม?"แน่นอนว่าเทคโนโลยีของหุ่นยนต์ไม่มีทางถูกส่งมอบให้พวกเขา นี่เป็นเพียงแค่กลยุทธ์ถ่วงเวลาเท่านั้นตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นเย่ซิวหรือประเทศหลงเถิง ต่างก็ต้องการเวลาเย่ซิวต้องการเวลาเพื่อก้าวเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดประเทศหลงเถิงเองก็ต้องการเวลาในการผลิตหุ่นยนต์ในปริมาณมากเช่นกันเมื่อถึงตอนนั้น หากพวกเขาเปิดตัวหุ่นยนต์เป็นพัน ๆ ตัว พวกโจรเหล่านี้ก็จะถอยไปเองผู้นำแต่ละประเทศที่เข้าร่วมประชุมเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น มีไม่น้อยที่ถึงกับแสดงรอยยิ้มออกมาประเทศหลงเถิงเป็นที่รู้กันดีว่ามักจะแข็งกร้าวเมื่อพูดถึงผลประโยชน์หลักของตนเองแต่ตอนนี้พวกเขากลับยอมผ่อนปรน ทุกคนจึงคิดว่ามีโอกาสที่ข้อตกลงนี้จะเป็นไปได้ ดังนั้นพวกเขาจึงตอบตกลงกันทั้งหมดหลังจากนั้น การประชุมทางวิดีโอที่ทั่วโลกจับตามองก็สิ้นสุดลงด้านของเย่ซิว ขณะเดียวกันก็ได้ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของประเทศจ้านชายผู้นั้นเป็นชายร่างใหญ่ มีหนวด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 960
คำพูดดูเหมือนจะเต็มไปด้วยหลักการอันสูงส่ง แต่ความจริงแล้วมันเป็นการปล้นดี ๆ นี่เอง ผู้นำประเทศหลงเถิงตั้งแต่ต้นจนจบยังคงรักษาท่าทีนิ่งสงบไม่มีแม้แต่แววความไม่พอใจบนใบหน้า จนกระทั่งพวกเขาพูดจบ เขาถึงได้พูดขึ้นมาช้า ๆ ว่า "ทุกท่านคิดว่าตอนนี้ประเทศหลงเถิงของเราผลิตหุ่นยนต์ไปแล้วกี่ตัว?" ทันทีที่คำพูดนี้ถูกกล่าวออกมาทั้งที่ประชุมก็เงียบกริบ ใช่สิ พวกเขามัวแต่รีบร้อนเกินไป ในหัวมีเพียงความคิดเดียวคือต้องรีบช่วงชิงเทคโนโลยีของจักรกลมังกรดำมาให้ได้เร็วที่สุด แต่พวกเขากลับไม่เคยคิดถึงประเด็นนี้เลย เมื่อถูกเตือนขึ้นมาแบบนี้ หลายคนรู้สึกเย็นวาบไปทั้งหลังเหงื่อเย็นไหลซึมออกมาไม่หยุด ประเทศหลงเถิงสามารถมอบจักรกลมังกรดำถึงสิบสามตัวให้เย่ซิว นั่นหมายความว่าพวกเขาจะต้องมีสต๊อกอีกจำนวนมากเท่าไหร่?พวกเขาต่างก็เห็นพลังของจักรกลมังกรดำกันหมดแล้ว เพียงแค่สิบสามตัวก็สามารถทำลายล้างกองกำลังหลักของมหาอำนาจได้ ถ้าหากประเทศหลงเถิงมีจำนวนมากกว่านี้ ประเทศขนาดกลางและขนาดเล็กบางประเทศอาจถูกกวาดล้างจนหายไปจากแผนที่ได้เลย!เจ้าหน้าที่ระดับสูงของประเทศเล็กคนหนึ่งปาดเหงื่อที่หน้าผากแล้วถามขึ้น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 959
เย่ซิวรู้สึกพูดไม่ออกเมื่อเห็นท่าทางของหนานกงเสวี่ยเขาจึงฟาดฝ่ามือลงไปหนัก ๆ หนึ่งที "เวลานี้แล้วยังมาคิดเรื่องพวกนี้อีก แถมเธอยังเป็นกษัตริย์ด้วยระวังภาพลักษณ์ของตัวเองหน่อยสิ" หนานกงเสวี่ยมองเขาด้วยดวงตาที่เปล่งประกายราวกับน้ำใส "แล้วมันจะเป็นอะไรไปล่ะ? ยังไงทุกคนที่นี่ก็เป็นพวกเดียวกัน อีกอย่างก็ฉันดีใจนี่นา" ตอนนี้เธออยู่ในอารมณ์ที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เธอลอบดีใจที่ตอนนั้นตัดสินใจยอมรับเย่ซิวซึ่งถือเป็นการตัดสินใจที่ฉลาดที่สุดในชีวิต เธอสามารถมองเห็นอนาคตที่ยิ่งใหญ่ของประเทศปิงจือได้อย่างชัดเจน แต่ถ้าหากประชาชนของประเทศปิงจือได้เห็นกษัตริย์ของพวกเขาทำตัวแบบนี้กับเย่ซิว เกรงว่าหลายคนคงรับไม่ได้ เฉินหลานกลับไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะในสายตาของเธอเย่ซิวคือบุคคลในตำนาน เป็นคนที่ทำได้ทุกอย่าง ท้ายที่สุด เย่ซิวก็ไม่ได้ทำตามที่หนานกงเสวี่ยคาดหวัง เขาให้เธอกลับไปประจำการก่อนเพื่อไม่ให้ทางนั้นเกิดปัญหา หนานกงเสวี่ยเดินจากไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเสียดาย แต่พอเย่ซิวบอกกับเธอว่า"เดี๋ยวฉันจัดการธุระเสร็จแล้วจะไปหาเธอ" หญิงสาวก็กลับมายิ้มดีใจอีกครั้งหุ่นยนต์ทั้งสิบสามต
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 958
เครื่องบินห้าลำพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยตรง การยิงถล่มอย่างรุนแรงทำให้เครื่องบินรบถูกสอยร่วงลงทีละลำ ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!เสียงระเบิดดังกึกก้องต่อเนื่องไม่ขาดสาย เพลิงไฟพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าทั่วแนวชายแดน กองทัพอัคคีแดงซึ่งเคยเป็นที่ขนานนามว่าเป็นกองทัพไร้เทียมทาน ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวัง พากันล่าถอยอย่างอลหม่าน ทว่าระหว่างการล่าถอย พวกเขากลับถูกโจมตีอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง ก่อให้เกิดความสูญเสียอย่างมหาศาล กระทิงคลั่งคำรามเสียงดัง ร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอันมหึมายิ่งขยายใหญ่ขึ้น เขาคำรามพลางพุ่งเข้าไปในห้องบัญชาการ สกัดกั้นแม่ทัพพยัคฆ์ขาวที่กำลังคิดจะหลบหนี การปะทะกันอย่างรุนแรงระหว่างทั้งสองฝ่ายเกิดขึ้น แม้ว่าแม่ทัพพยัคฆ์ขาวจะมีพลังแข็งแกร่ง แต่เมื่อเทียบกับกระทิงคลั่งแล้ว ยังถือว่าอ่อนด้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด เพียงไม่กี่นาที เขาก็ถูกกระทิงคลั่งจับตัวได้ อย่างไรก็ตาม กระทิงคลั่งไม่ได้สังหารเขา แต่คว้าตัวแม่ทัพพยัคฆ์ขาวเอาไว้ หลบหลีกการโจมตีจากปืนใหญ่และระเบิด ก่อนจะพากลับไปยังค่ายของฝ่ายตน เพราะหมอนี่ถือเป็นตัวประกันที่มีค่ามาก และจะเป็นหม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 957
กระทิงคลั่งคำรามเสียงต่ำ กล้ามเนื้อทั่วร่างพองตัวขึ้น ก่อนพุ่งทะยานอยู่แนวหน้า ใบหน้าของเขาสวมหน้ากากสีดำ ทำให้ไม่มีใครสามารถมองเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงได้ หมัดของเขาซัดออกไปด้วยพลังอันเกรี้ยวกราด ทำลายทหารกองทัพอัคคีแดงกว่าสิบคนที่ขวางหน้าให้แหลกเป็นจุณ เขาโจมตีไปยังจุดที่อ่อนแอที่สุดของกองทัพอัคคีแดง กระแทกเปิดเส้นทางด้วยพลังอันมหาศาล ผู้ติดตามด้านหลังของเขาต่างขว้างระเบิดออกไปอย่างไม่เสียดาย ส่งผลให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ รูปขบวนที่ยากลำบากนักกว่าจะจัดเรียงขึ้นมาได้ กลับถูกทำลายลงอีกครั้ง แม่ทัพพยัคฆ์ขาวจำต้องแบ่งกำลังบางส่วนออกไปเพื่อกดดันกระทิงคลั่ง ใบหน้าของเขามืดมนพลางเอ่ยถามรองแม่ทัพที่อยู่ข้างกาย “สถานการณ์ความสูญเสียเป็นอย่างไร?” “เรียนแม่ทัพ จนถึงตอนนี้เราสูญเสียไปกว่าหนึ่งหมื่นนายแล้ว” “อะไรนะ?!” แม่ทัพพยัคฆ์ขาวหน้าถอดสี “เราเสียทหารไปมากขนาดนี้ได้ยังไง?” การรบเพิ่งเริ่มต้นได้ไม่นานแท้ ๆ แต่กลับมีความสูญเสียร้ายแรงเช่นนี้ต้องรู้ไว้ว่าในช่วงสิบปีที่ผ่านมา กองทัพอัคคีแดงเปิดฉากการรบกับศัตรูมากกว่าร้อยครั้ง แต่ยอดผู้เสียชีวิตยังไม่เกินแปดถึงเก้าพันนาย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 956
อย่างไรก็ตาม เมื่อหุ่นยนต์สามตัวปรากฏขึ้น สมาชิกตระกูลหลายคนต่างก็หัวใจเต้นแรง ราวกับถูกค้อนเหล็กที่มองไม่เห็นกระแทกเข้าอย่างจัง ผู้นำตระกูลเฒ่าออกแรงบีบที่วางแขนของเก้าอี้จนแตกละเอียด เส้นเลือดที่คอโป่งขึ้นอย่างชัดเจน "หุ่นยนต์ในตำนาน! พวกเขาจะมีมันได้อย่างไร? ต้องเป็นฝีมือของประเทศหลงเถิงแน่ ๆ!" ในขณะนั้น ทุกสายตาทั่วโลกจับจ้องมายังที่แห่งนี้ เพียงแค่หุ่นยนต์สามตัว ก็สามารถต้านกองทัพอัคคีแดงที่มีกำลังพลห้าหมื่นนายเอาไว้ได้ พวกเขาใช้การโจมตีระยะไกลทุกรูปแบบ แม้แต่รถถังก็ถูกนำมาใช้ แต่ก็ยังไม่สามารถทำลายหุ่นยนต์ทั้งสามตัวนี้ได้ กลับกัน กองทัพอัคคีแดงกลับถูกโจมตีจนสูญเสียกำลังพลไปกว่าสองพันนาย แม้แต่กองทัพอัคคีแดงที่ไม่เคยพ่ายแพ้ ก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสิ้นหวังแบบนี้จะสู้ต่อไปได้อย่างไร? แต่ไม่นานพวกเขาก็เห็นแสงแห่งความหวัง เพราะกระสุนและอาวุธทั้งหมดของหุ่นยนต์ทั้งสามตัวถูกใช้จนหมดสิ้นแล้ว แม่ทัพพยัคฆ์ขาวจับโอกาสนี้ได้ทันที และออกคำสั่งผ่านวิทยุสื่อสาร "กระจายกำลังออกไป แล้วโจมตีจากระยะไกล!เจ้ายักษ์พวกนี้ไม่มีทางมีพลังงานเหลือมากนัก รอให้พวกมันขยับไม่ไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 955
จักรกลมังกรดำทั้งสามตัวก็เตรียมพร้อมเสร็จสิ้น และพุ่งตรงสู่สนามรบทันทีภายใต้คำสั่งของเย่ซิวเปลวไฟที่พ่นออกจากใต้ฝ่าเท้าของหุ่นยนต์สร้างแรงขับมหาศาล ทำให้พวกมันพุ่งออกไปราวกับกระสุนปืนใหญ่มุ่งหน้าเข้าสู่แนวหน้าของสนามรบในขณะที่หลายประเทศที่กำลังสังเกตการณ์อยู่ต่างเชื่อมั่นว่าสำนักโอสถกำลังจะถูกทำลายในไม่ช้า และพวกเขาก็เตรียมชมความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ด้วยท่าทีสนุกสนานแม่ทัพพยัคฆ์ขาวที่อยู่ในแนวหลังของกองทัพกำลังนั่งคิดวางแผนว่าจะจัดการสิ่งต่าง ๆ อย่างไรหลังจากบุกยึดสำนักโอสถได้สำเร็จรายงานสถานการณ์จากแนวหน้าถูกส่งมายังเขาอย่างต่อเนื่อง“รุกหน้าไปอีกสามสิบไมล์”“รุกหน้าอีกสี่สิบเจ็ดไมล์”“รุกหน้าไปอีกหกสิบแปดไมล์แล้ว”……“แย่แล้ว นั่นมันอะไรกัน?!”ขณะที่ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังเป็นไปอย่างราบรื่น จู่ ๆ ก็มีเสียงตะโกนอย่างตื่นตระหนกดังผ่านวิทยุสื่อสารและทำลายสมาธิของแม่ทัพพยัคฆ์ขาวในทันทีเขาเงยหน้าขึ้นมองจอภาพโดยอัตโนมัติเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า เขาก็เบิกตากว้างทันทีจู่ ๆ ก็ปรากฏสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาสามตัวในสนามรบพวกมันสูงกว่าสิบเมตร มีโครงสร้างที่โค้งมนและดุดัน ทำให้แผ่แรงกดดันม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 954
ในตอนแรกมีเครื่องบินรบหลายลำพยายามจะเข้ามาทิ้งระเบิดใส่สำนักโอสถก่อนแต่ยังไม่ทันจะเข้าใกล้ก็โดนขีปนาวุธสอยร่วงไปหกลำจนต้องถอยหนีกันแทบไม่ทันเมื่อไม่สามารถใช้การโจมตีทางอากาศได้สำเร็จ จึงต้องอาศัยการปะทะทางภาคพื้นดินแทนกองทัพอัคคีแดงจำนวนห้าหมื่นนายข้ามแนวเทือกเขามา ก่อนจะเผชิญกับการโจมตีด้วยอาวุธหนักจากสำนักโอสถอย่างรุนแรงแม่ทัพพยัคฆ์ขาวผู้มีร่างกายสูงใหญ่ทรงพลัง หนวดเครายาว และดวงตาโตเหมือนระฆังทองแดง เขามองไปยังแนวการยิงจากฝั่งสำนักโอสถด้วยสีหน้าดูแคลน “อาวุธพวกนี้มันแค่อุปกรณ์ตกยุคตั้งแต่เมื่อหลายสิบปีก่อนที่เราทิ้งไปแล้วด้วยซ้ำระยะยิงก็สั้น แรงทำลายก็ต่ำ ส่งคำสั่งออกไปให้โต้กลับซะ ให้พวกมันได้รู้ว่าการทำสงครามสมัยใหม่มันเป็นยังไง”คำสั่งถูกส่งต่อไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นกองทัพอัคคีแดงก็เปิดฉากยิงถล่มใส่แนวป้องกันของสำนักโอสถทันทีสำนักโอสถต้องเผชิญกับความเสียหายอย่างหนักภายใต้เสียงระเบิดที่ดังสนั่น การโจมตีเพียงระลอกเดียวก็ทำให้คนของสำนักโอสถล้มตายไปสี่ถึงห้าร้อยคนที่แนวป้องกันของสำนักโอสถมีกำลังพลเพียงประมาณหมื่นนายเท่านั้นหากยังคงเสียกำลังคนในอัตรานี้ พวกเขาคงไม่สา
