เพื่อนสนิท2

กันนั้นขย่มตอแท่งลำไม่ยั้ง ยกสะโพกขึ้นสูงจนส่วนปลายแท่งลำแท่บจะหลุดจากร่องสวาท หลังจากนั้นกระแทกลงอย่างแรง เพื่อจะได้ถึงใจกรซึ่งก็สมใจเพราะกระแทกลงมาครั้งนี้สุดโคนจนกรต้องส่งเสียงออกมา

"เบาๆหน่อยระวังหักเดี๋ยวอดกินกันพอดี"

"ขอโทษทีลืมตัว"กันพูดเสียงสั่นไม่ได้เกิดจากความกลัว แต่เกิดจากความเสียวเพราะมันลึกจนไปโดนต่อมสวาท

กรรู้สึกกลัวกับการกระแทกของกันในทีเดียว ถ้าพลาดมาอดใช้งานจะปัญหาในการเริงสวาทกับต้าร์ เพราะเขาคิดไว้แล้ว่า จะส่งท้ายเพื่อนรักสองคนเป็นครั้งสุดท้าย ต่อจากนี้จะไม่ยุ่งเกี่ยวในเชิงโลกีย์ แต่ความเป็นเพื่อนยังมีเหมือนเดิมไม่เปลื่ยนแปลง กรจึงต้องตัดสินใจไม่พักผ่อนร่างกาย เขาจึงขยับขาขึ้นมาหน่อยพอให้อยู่ในท่าพอดีจะได้มีแรงเสยแท่งลำขึ้นไป

"พอก่อนเดี๋ยวจัดการเอง"กันหยุดทันทีเพราะเขาก็เริ่มรู้สึกว่าเมื่อยล้าพอสมควร

เมื่อกันหยุดกระแทกแท่งลำ กรจึงกระดกก้นเสยขึ้นบนไม่ยั้ง จนเสียงนั้นดังสนั่นเพราะเขาทำค่อนข้างแรงพอสมควร เพื่อเอาคืนกันที่ไม่ยั้งการกระแทกกับเขา กรจึงเสยขึ้นไปถี่ขึ้นไม่หยุดหย่อน ยิ่งกันร้องด้วยความเสียวซ่านมากเท่าไร เขายิ่งทำหนักขึ้นและแรงจนสุดกำลัง

"ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ"

เนื่องจากเสยไม่ยั้งจึงเกิดความเหนื่อยและเมื่อยพอสมควร เพราะเป็นท่าที่ยากและใช้แรงมากในระดับหนึ่ง กรจึงหยุดเสยขึ้นบน และเขาพยายามพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง เมื่อเขานั่งในท่าที่ถนัดแล้วหลังจากนั้นจึงดันร่างของกันไปข้างหน้าเพื่ออยู่ในท่าโก้งโคง กันนั้นก็ทำตามอย่างว่าง่ายรีบลุกขึ้นก้มกระดกบั้นท้ายรอ ส่วนกรก็กลัวแท่งลำหลุดเพราะจะเสียเวลายัดเข้าไปใหม่ เขาจึงรีบลุกขึ้นตามกันมาติดๆจนอยู่ในท่าคุกเข่า

เมื่ออยู่ในท่าที่พร้อมแล้วกรจึงใช้มือจับเอวของกันไว้ หลังจากนั้นก็โยกบั้นท้ายใส่ไม่ยั้ง จนเสียงดังลั่นสนั่นทั่วห้อง จนนพที่อยู่ในห้องน้ำต้องรีบออกมาดูเหตุการณ์ในครั้งนี้ เมื่อเขาออกมาก็เห็นกรกำลังกระดกบั้นท้ายของเขาอย่างถี่ยิบ นพจึงเดินมาหากรกับกันที่กำลังเริมสวาทกันอยู่

"เช็ดเหงื่อให้หน่อย"กรพูดขึ้นเพราะตอนนี้เหงื่อท่วมตัวของเขาจนชุ่มกาย

นพไปหยิบทิชชูมาซับเหงื่อที่ใบหน้า ไล่ลงมาบริเวณแผงอกที่หนาแน่น แต่นพก็ยังมิวายก้มลงมองงแท่งลำของกรที่ผลุบโผล่ในร่องสวาทของกัน ซึ่งมันเข้าออกอย่างรวดเร็วจนนพตาลายไปในทันที ข้อสำคัญกรดึงออกมาเกือบสุดจนเห็นส่วนปลายสีชมพูอ่อน จนร่องสวาทเริ่มขมิบเล็กลงแต่กรก็ดันเข้าไปใหม่อย่างทันท่วงที

"เดี๋ยวนี้เก่งขึ้นนะ ไปฝึกมาจากที่ไหนซักสงสัยแล้วซินะ"นพพูดขึ้น ส่วนมือก็ยังซับเหงื่อที่แผงอกของกรที่ซึมออกมาไม่ขาดสาย

"ก็ฝึกมาจากพวกนายสองคนนั้นแหล่ะ"กรตอบเสียงกระเส่า

"ไม่เชื่อต้องแอบไปกินใครมาแน่นอน"

กรนั้นไม่ตอบคำถามเพราะตอนนี้เป้าหมายเขามีไว้ให้กันเสร็จเอง เขาจึงเร่งความแรงและเร็วขึ้นอีกไปเท่าตัว นพเห็นเช่นนั้นจึงหยุดถามไถ่ และมานอนตะแครงเอามือเท้าศีรษะมองกรกระแทกบั้นท้ายกันอย่างบ้าคลั่ง กันก็ใช่ย่อยเริ่มส่งเสียงกระเส่าแต่ไม่แผ่วเบา ด้วยความที่ต่อมสวาทโดนแท่งลำของกระแทกไม่ยั้ง จึงทำให้เกิดความเสียวซ่านบริเวณร่องสวาทอยู่หลายครั้งเป็นระยะเวลานานพอสมควร ยิ่งกรกระแทกหนักขึ้นกันยิ่งเสียวทวีคูณ จึงส่งผลให้กันนั้นแท่บทนความเสียวไม่ไหว เพราะความเสียวจากร่องสวาทกันแทรกที่แท่งลำของเขา จนกันรู้สึกได้ว่าน้ำในกายกำลังขยับเขยื้อนออกมาจึงถึงโคนแท่งลำ และไหลผ่านเรื่อยมาจนถึงส่วนปลายแท่งลำ

"จะเสร็จแล้ว"กันตะโกนอย่างดัง

กรจึงไม่รอช้าแทงต่ออีกครั้งซึ่งเป็นเป็นการใช้แรงที่มีทั้งหมดกระแทกลงไปอย่างสุดแรงใจ ส่วนกันนั้นถึงกับย้ายสะโพกหนีไปข้างหน้าอย่างถึงใจ พร้อมกับน้ำในกายได้ไหลผ่านแท่งลำพุ่งกระฉูดกระจายทั่วพื้นเตียงที่ปูด้วยผ้าสีชมพูอ่อนไม่ขาดสาย เมื่อกรเห็นกันสุขสมอารมณ์หมายเขาจึงถอนแท่งลำออกจากร่องสวาทของกัน แล้วพลิกร่างมาหานพที่นอนตะแครงรอเขาอยู่ ส่วนกันนอนฟุบราบกับพื้นเตียงด้วยความเหนื่อยปนเสียวและยังหายใจหอบด้วยความซาบซ่านสองที่ ทั้งร่องสวาทกับแท่งลำที่พ่นน้ำในกายออกมาจนหมดสิ้นไม่มีเหลือ

นพนั้นนอนรอจนถึงเวลาของเขา เพื่อรับความสุขแบบกันที่สุขจนสลบคาเตียงไปแล้ว นพจึงขยับตัวเพื่อให้ร่องสวาทเปิดรับแท่งลำได้อย่างเต็มที่ ซึ่งกรนั้นก็ทำตามอย่างสมใจนพ เมื่อเขานอนตะแครงหันหน้ามาทางแผ่นหลังของนพ หลังจากนั้นเขายกขาขึ้นเป็นสามเเหลื่ยม ส่วนมือก็จับบริเวณเอวของนพเพื่อป้องกันร่างขยับไปข้างหน้า เดี๋ยวจะเสียความเสียวไป เพราะอาจเข้าได้ไม่ลึกเท่าที่ควร

กรรีบจับแท่งลำยัดเข้าไปในร่องสวาททันที เพื่อความต่อเนื่องหลังจากนั้นเขาจึงขยับตัวเคลื่อนเข้าเคลื่อนออก จนผ้าปูที่นอนยับย่นหลุดหลุ่ย แต่กรหาสนใจไม่เพราะตอนนี้ใจเขาจดจ่อแต่กับการแท่งลำเข้าร่องสวาทของนพ ส่วนนพนั้นก็รอรับแรงกระแทกแต่ไม่ถึงใจ เพราะดูเหมือนกรจะออมแรง นั่นเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการแต่สิ่งที่ต้องการคือ กรต้องกระแทกให้แรงกว่านี้ เขาค่อนข้างไม่พอใจเนื่องจากทีกันยังใส่เต็มที่ไม่มีถอย

"เอาแรงๆ ลึกๆด้วย ทีกันยังใส่ไม่ยั้ง กับเราก็ต้องทำให้ได้เหมือนกันนะ"

"ครับเจ้านาย"กรพูดประชด แต่ก็อยากทำเป็นจริงเป็นจังเหมือนกัน เพราะเขาก็รู้ตัวว่าออมแรงไว้เยอะพอสมควร เดี๋ยวมันจะไม่เป็นธรรมทั้งสองฝ่าย

แรงที่มีหลงเหลืออยู่กรรวบรวมไว้ทั้งหมด อันดับแรกดึงแท่งลำออกมาเกือบสุดหลังจากนั้นดันเข้าไปอย่างแรง พร้อมกับดึงตัวนพเข้ามาอีกทางหนึ่ง จนนพถึงกับจุกก่อนความเสียวจะตามมาไม่ห่าง

"โอ๊ย มันต้องอย่างนี้ซิเพื่อนรัก"นพพูดขึ้นพร้อมเสียงกระเส่าดังตามมา

เมื่อเป็นเช่นนี้กรจึงทำตามเดิมคือดึงออกมาเกือบสุดแล้วดันเข้าไปอย่างแรง พร้อมจับเอวนพไว้แล้วดึงเข้ามา จนส่งผลให้นพร้องไม่เป็นภาษาคน

"โอ๊ย อ่า สือ"

กรทำอย่างเดิมอยู่หลายครั้งจนแขนเริ่มล้า ความแรงเริ่มลดลงเขาจึงไม่อาจให้เป็นเช่นนี้ได้ กรจึงจับร่างของนพพลิกคว่ำ ส่วนตัวเขาก็ขยับร่างตามแต่ยังไม่วายกระดกก้นตามไปด้วย จนร่างของเขาทาบทับบนแผ่นหลังของนพ หลังจากนั้นกรจึงใช้ขาสองข้างของเขาแทรกร่างกายท่อนล่างของนพ และดันขาของนพให้แยกออกห่างจากกัน เพื่อจะได้ไม่มีสิ่งใดกีดขวางทางกระแทกแท่งลำ ส่วนร่างกายส่วนบนก็ทับแผ่นหลังของนพไว้ สองมือที่เหลือวางชันข้อศอกเพื่อที่จะไม่ให้นพนั้นอึดอัดจนเกินไป พอทุกอย่างลงตัวกรจึงไม่รีรออะไรอีกยกสะโพกขึ้นสูงแล้วกระแทกยัดแท่งลำเข้าไปภายในร่องสวาท กรทำแบบนี้หลายๆครั้งติดๆกันจนนพถึงกับเสียวปานขาดใจ เพราะแท่งลำได้เข้าลึกถึงต่อมสวาทอีกแล้ว ยิ่งโดนมากเท่าไรยิ่งเสียวและซ่านไปทั่วร่างจึงกระจายไปถึงแท่งลำของนพ ถึงจะนอนคว่ำทับไว้แต่ก็ขยับเขยื่อนตลอดเวลายามที่กรกระแทกบั้นท้ายลงมา จึงเป็นผลให้เกิดความเสียวสองระดับเสียวโดนตรงจากแท่งลำและเสียวเสริมจากต่อมสวาทโดนกระแทก

"ถึงใจมากเลยกร"นพพูดขึ้น

ส่วนกันนั้นนอนคว่ำหันมามองกรที่อยู่บนเรือนร่างของนพ ที่กำลังระเริงสวาทอย่างเมามันและบ้าคลั่ง พร้อมได้ยินเสียงสามเสียงในเวลาเดียวกัน

เสียงแรกคือเสียงเนื้อกระทบเนื้อ "ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ"

เสียงสองคือเสียงของกรที่หอบเหนื่อยกระเส่า "ฮือ ฮ่า ฮืออ่า ฮือฮ่า"

เสียงสุดท้ายเป็นเสียงของนพที่ดังสุด "ซี้ดส์ อ่าส์ โอ้ว์ เย่"

กันนั้นนอนฟังเสียงที่สุขสมกับภาพที่สองคนเริงระบำอย่างคลั่งตัณหา อีกคนนั้นนอนรับความเสียวอย่างสบายอุรา อีกคนนั้นแสนเหนื่อยจากการทำงานให้อีกคนมีความสุข แต่ก็ไม่เสียเปรียบกันเพราะกรนั้นก็แสนมันในแท่งลำ ที่เสียดสีกับร่องสวาทที่แสนฟิตและขมิบตอดเป็นระยะ ยิ่งส่วนรอยหยักเสียดสีกับปากทางร่องสวาทกรยิ่งสะท้านซ่าไปทั้งร่างกาย แต่เขาก็ไม่ยอมหยุดพัก โหมทำงานปรนเปรอรสสวาทจนต้องทดเวลาเพื่มให้ความสุขแก่นพ

แต่แล้วสิ่งที่กรอยากอยู่กับความสุขนานๆใกล้จบสิ้นเพราะเขาเริ่มรู้สึกได้ว่า ความเสียวนั้นมันเกือบถึงจุดสุดท้ายที่ปลายทางแล้ว เพราะมันเริ่มแผ่ซ่ามาถึงบริเวณปลายแท่งลำรอยยักสีชมพุที่เริ่มฉ่ำแฉะ แต่กรนั้นไม่ใช่คนเห็น แก่ตัวเขาจึงเริ่มทำช้าลง เพื่อให้นพนั้นเสร็จก่อนเขา กรจึงกระแทกเน้นๆเป็นจังหวะให้โดนต่อมอ่อนที่อยู่ในร่องสวาท ยิ่งกรกระแทกแท่งลำเข้าไปโดนมากเท่าไร นพยิ่งเสียวมากเป็นทวีคูณจนเริ่มจะทนไม่ไหว เพราะความซาบซ่านบริเวณต่อมสวาทได้ส่งผลให้แท่งลำของเขาแท่บจะพ่นน้ำในกายออกมา ซึ่งกรกระแทกไม่กี่ครั้งแท่งลำของนพขยับเขยื่อนเสียดสีกับผ้าปูที่นอน จึงทำให้เกิดความซ่านไปทั่วลำจนถึงส่วนปลายแล้วพุ่งออกกระจายบนผ้าปูที่นอน

"โอ๊ย เสร็จแล้ว" นพร้องเสียงหลง

เสียงร้องของนพที่ดังขึ้นนั้น ทำให้กรทราบได้ในทันท่วงทีว่านพสุขสมอารมณ์หมายแล้ว ซึ่งต่อไปก็ไปช่วงเวลาของกร เขาจึงไม่รีรออะไรกระแทกแท่งลำไม่ยั้งใส่ยัดเข้าไปอย่างรวดเร็ว เพราะเขาเริ่มเหนื่อยและแรงเริ่มลดลง

"เบาเบาหน่อยเจ็บ"พออารมณ์สุขสมจางหายความเจ็บร่องสวาทเข้ามาแทนทีทันที

"ทนหน่อย"กรพูดห้วนๆเพราะต้องรับปฏิบัติภารกิจให้เสร็จสิ้นโดยเร็ว

กรจึงใช้แรงที่เหลืออยู่มุ่งพุ่งชนกระแทกจนนพเกือบระบบ แต่ยังดีที่มีความเสียวซ่านเริ่มเดินทางมาถึงแท่งลำของกร และเขารู้สึกได้ว่าน้ำในกายกำลังเคลื่อนตัวออกมาเขาจึงกระแทกครั้งสุดท้ายยัดจนสุดด้ามแท่งลำ แล้วกดคาไว้อยู่อย่างนั้นปล่อยให้น้ำในการขับเคลื่อนพุ่งออกจนไปโดนต่อมลูกหมากของนพ ในขณะเดียวกันกรก็เงยหน้าขึ้นเผยอปาก ตาหรี่ลงพร้อมมีเสียงซี้ดออกมาอย่างแผ่วเบาแต่ต่อเนื่องยาวนาน กว่าที่กรจะพ่นน้ำในกายออกมาหมดก็หลายขยัก เมื่อน้ำในกายออกมาจนหมดสิ้นความซ่าบซ่านมาแทนไม่นานจึงเหลือแต่ความล้าอ่อนแรง กรจึงยกสะโพกเพื่อนำแท่งลำออกมา หลังจากนั้นน้ำในกายที่เข้าไปในร่องสวาทของนพก็ไหลย้อนออกมาด้วยเช่นกัน

เมื่อกรนำแท่งลำออกมาได้แล้ว เขาจึงพลิกร่างนอนหงายกางแขนกางขาหลับตาหายใจถี่ด้วยความล้า ส่วนแท่งลำของเขายังตั้งชูชันตระหง่าตระการตาแก่กันและนพ เหมือนยังต้องการต่ออีก เพียงแต่จิตใจและร่างกายของกรล้าไปพอสมควร ซึ่งผิดกับนพและกันที่จ้องจะเขมือบแท่งลำของกรอีกครั้ง แต่ก็สงสารกรอยู่เหมือนกันที่ออกแรงกายอยู่คนเดียว จนเหงื่อเต็มร่างกาายไม่เว้นแม้แต่แท่งลำที่ทำงานหนัก จนส่วนปลายรอยหยักแดงกล่ำฉ่ำไปหมด นพกับกันจึงหยุดพอแค่นี้ แต่เขาหารู้ว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้ลิ้มรสแท่งสวาทของกร ซึ่งกรจะบอกทีหลังแต่ตอนนี้เขาไม่ต้องการพูดหรือทำอะไรทั้งนั้น อยากเพียงนอนพักกายและใจร่วมทั้งแท่งลำที่กำศึกหนักเกินไป เขาก็กลัวว่าจะชำรุดไปเสียก่อนที่จะได้ไปเติมพลังกับต้าร์ในครั้งต่อไป