ทรมาน1

หลังจากกรผ่านสมรภูมิส่งท้ายเพื่อนรัก กรก็พักกายพักใจพักแท่งลำเติมพลังเผื่อรอการกลับมาของต้าร์ ซึ่งได้โทรนัดกันไว้แล้ว่าจะเจอกันค่ำคืนนี้ ส่วนเพื่อนรักสองคนของเขาก็ทราบความจริงกันแล้ว ว่ากรจะงดสมพันธ์ทางกายกับทั้งสองตลอดไป เพราะมีแฟนแล้วจึงไม่ต้องการใครอีก ซึ่งกรก็ไม่มีอะไรค้างคาในใจและกายกับใครแล้วในช่วงเวลานี้

ในระหว่างที่กรนอนรอ ใส่แต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเท่านั้น เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูด้วยความยากในความใคร่เลยไม่ได้ส่งดูว่าเป็นใคร เขานึกว่าเป็นเพียงแต่ต้าร์เท่านั้น จึงรีบลุกขึ้นไปเปิดประตูในทันที แต่แล้วเขาก็ผิดหวังเพราะไม่ใช่ต้าร์ แต่เป็นเจ้าของห้องเช่าที่ยืนอยู่หน้าประตู

"ลุงมีอะไรเหรอครับมาหาผม"กรถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้มถึงจะผิดหวังในระดับหนึ่งที่ไม่ใช่ต้าร์แฟนของเขา

"จะมาสำรวจห้องว่ามีอะไรเสียหายบ้าง จะได้จดบันทึกไว้และมาซ่อมให้ในภายหลัง"พงษ์เจ้าของห้องเช่ายืนหน้านิ่ง แต่กรก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะเป็นการดีที่เจ้าของห้องเช่าใสใจดูแลความเรียบร้อย

"ครับ เข้ามาเลยครับ พอดีไฟในห้องน้ำมันติดๆดับเมื่อวานนี้เองครับ"กรรีบเดินนำทางพงษ์มายังห้องน้ำ ด้วยเปลือยกายท่อนบน ส่วนท่อนล่างมีเพียงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวซึ่งขาสั้นมากจนเห็นความขาวของขาอ่อน ส่วนด้านหน้านั้นพงษ์แอบมองดูเห็นเป็นรูปร่างชัดเจน จนทำให้พงษ์ต้องกลืนน้ำลายหลายรอบ

"นี่ครับ"กรยืนอยู่หน้าห้องน้ำแล้วเปิดไฟให้พงษ์ดูว่าไฟมันเสียติดๆดับๆ

พงษ์พยักหน้าและเดินไปรอบๆห้อง สาเหตุที่พงษ์มาไม่ใช่เพราะว่าสำรวจห้องหรอก แต่เป็นกล้องวงจรปิดที่แอบติดไว้นั้นภาพไม่ขึ้นซักที่เลย เขาจึงจำเป็นต้องมาจัดแจงใส่ใหม่ไว้ดั่งเดิม และช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานั้นพงษ์เริ่มหงุดหงิดและอารมณ์เสีย ด้วยเป็นเพราะว่ากล้องวงจรปิดห้องของกรเสีย จึงทำให้อาการทางจิตของเขากำเริบ ส่วนอีกสาเหตุหนึ่งที่อาการทางจิตเขากำเริบ เนื่องด้วยพงษ์มัวแต่ดูกล้องวงจรปิดของทั้งวันทั้งคืนจนยันเช้า เพราะเขาจะชอบมากโดยเฉพาะใกล้แจ้ง ซึ่งส่วนใหญ่ชายหนุ่มจะถอดเสื้อหรือไม่ก็กางเกงนอน เมื่อถึงยามเช้าปกติวิสัยของชายหนุ่มแท่งลำจะแข็งชูชัน พงษ์จึงไม่อาจพลาดเหตุการณ์ตอนนี้ไปได้ นี่แหละที่เป็นสาเหตุที่เขาไม่ทำห้องแอร์ ถ้าอากาศเย็นสบายบรรดาชายหนุ่มจะใส่เสื้อกางเกงห่มผ้า พงษ์ไม่ต้องการเช่นนั้นเขาจึงทำห้องราคาถูกติดพัดลม ซึ่งบรรดาคนเช่าก็จะเป็นนักศึกษาซะส่วนใหญ่ เนื่องด้วยกลุ่มนี้จะไม่ค่อยมีเงินจึงเป็นเหตุให้พงษ์ อาการกำเริบเพราะมีเด็กหนุ่มมาให้ลวนลามทางสายตาอย่างมากมายก่ายกอง

เมื่อการพาพงษ์ดูรอบห้องที่ไม่ใหญ่แม้แต่สักนิด แต่พงษ์ก็ยังไม่กลับออกไปเดินวนรอบห้องสี่ถึงห้ารอบ จนกรแปลกใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะเป็นเจ้าของห้องเช่า ส่วนพงษ์นั้นอาการทางจิตกำเริบบวกกับความต้องการที่มากล้น เนื่องจากขาดอาหารทางสายตามาหลายวัน จึงทำให้เขาคิดที่จะจัดการกรให้ได้ภายในวันนี้ พงษ์จึงเดินอ้อมไปข้างหลังกร ซึ่งกรก็ไม่ได้ระแวงอะไรเพราะเป็นเจ้าของห้องเช่า

พงษ์รอโอกาสที่กรเผลอเขาจึงหยิบยาสลบที่หาซื้อในตลาดมืดมาป้ายช็ดหน้าที่เขาเตรียมไว้ พงษ์ค่อยๆดึงออกมาจากกระเป๋าผ้าของเขาที่เอาติดตัวมาด้วย เมื่อนำออกมาได้สำเร็จเขาจึงรีบด้วยความไว ในขณะที่กรเผลอหันหลังให้พงษ์เป็นเวลาครู่ใหญ่ พงษ์จึงรีบยื่นมือที่ถือผ้าเช็ดหน้าอ้อมจากด้านหลังมาปิดปากและจมูกของกรในทันที

กรนั้นตกใจมากที่จู่ๆเจ้าของห้องเช่าเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดปากเขา แต่ด้วยความที่ยังหนุ่มแน่นแรงยังดีอยู่ จึงเหวี่ยงพงษ์กระเด็นไปอีกทางและล้มลงก้นกระแทกพื้นอย่างจัง

"ลุงเป็นอะไรเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดปากปิดจมูกผมทำไม"กรถามด้วยความโมโห และเขาก็เดินเข้าไปใกล้ๆพงษ์ที่กำลังจะลุกขึ้นยืน เมื่อกรเดินมาถึงพงษ์ก็ลุกกขึ้นยืนพอดี

"ว่าไงลุง"กรจ้องหน้าพงษ์ห้องเช่า แต่แล้วดวงตาของเขาเริ่มลาย และรู้สึกมึนหัวพอสมควรซึ่งก็เป็นเวลาไม่นานที่กรยังมีสติอยู่ หลังจากนั้นเขาก็ล้มลงเกือบกระแทกพื้นกระเบื้อง ยังดีที่พงษ์เข้ามารับไว้ได้ทันท่วงที เมื่อกรสลบจนคอพับจึงเป็นโอกาสอันดีที่พงษ์พาร่างของกรมาไว้บนเตียงนอน กว่าที่พงษ์จะพามาได้ก็เหนื่อยพอสมควร

พงษ์นำร่างของกรมาไว้กลางเตียงนอนแล้ว ส่วนตัวเขาก็นั่งลงข้างๆ นำเชือกสองเส้นมารัดข้อมือของกรแล้วดึงขึ้นมามัดติดกับหัวเตียงทั้งสองข้าง หลังจากนั้นพงษ์ได้ถอดบ๊อกเซอร์ของกรออกมา แล้วนำมาดมอย่างชื่นใจและสุขอุรา หลังจากนั้นนำเก็บเข้าไว้ในกระเป๋า พอเก็บบ๊อกเซอร์เรียบร้อยแล้ว พงษ์ก็นำเชือกอีกสองเส้นมารัดข้อเท้าล้วดึงเชื่อกมามัดติดกับขาเตียงทั้งสองข้าง จนขากรอ้ากว้างมากจนเแท่งลำห้อยลงมายานโตงเตง

เมื่อพงษ์จัดการมัดกรเสร็จสิ้นเขาก็มานั่งมองเรืองร่างของกรตั้งศีรษะจรดเท้า ซึ่งเขาสนใจเพียงส่วนเดียวของร่างกายกรก็คือแท่งลำที่ยังไร้พิษสง พงษ์นั้นจึงมีความคิดที่จะปลุกให้มันตื่นขึ้นมาเพื่อรับความทรมานจากเขา มาเป็นทาสรับใช้ทางอารมณฺ์ของเขา พงษ์จึงเอื่อมมามาจับแท่งลำของกรแล้วเขย่าเล่น ส่วนสีหน้าที่เคยนิ่งเฉยที่เริ่มยิ้มขึ้นมาอีกนิด เพื่อทักทายแท่งลำของกรที่เพียงสัมผัสแค่นั้นมันก็เริ่มขยายสู้มือของเขา พงษ์นั้นแสนจะดีใจที่ความต้องการของเขาเป็นจริง เขาจึงค่อยๆ ดึงหนังหุ้มปลายร่นลงมา จนเผยเห็นเนื้อในสีชมพูอ่อนที่เริ่มมีน้ำใสๆไหลมาตามทางเดินเดียวกับทางปัสสาวะไหลผ่าน

หลังจากนั้นพงษ์จึงค่อยๆก้มหน้าต่ำลงมาอมแท่งลำสีชมพูที่น่ากิน เพียงเขาสัมผัสแค่นั้นพงษ์ถึงกับอิ่มเอมเปรมปรีดาอย่างที่สุด จนท้ายที่สุดพงษ์ก็ครอบปากจนแท่งลำมิดด้าม เข้าไปอยู่ในปากของเขาจนหมดสิ้น ซึ่งจากนี้ก็เป็นหน้าของพงษ์ที่ต้องขยับปากขึ้นลงเป็นอันดับแรก ซึ่งเขาก็ทำมันอย่างช้าๆและชำนาญ ส่วนกรในตอนนี้อยู่ในภวังค์หลับสนิท ไร้การตอบโต้จนทำให้พงษ์หงุดหงิดอีกเท่าตัว เขาอยากทำให้กรตื่นขี้นมาเพื่อเขาจะเห็นอารมณ์เสียวบนใบหน้าของกร

กรนั้นเริ่มค่อยๆรู้สึกตัวจากความเสียวสะท้านที่แท่งลำ ซึ่งไม่ได้ชำระสิ่งคั่งค้างออกตั้งหลายวัน เพราะรอการกลับมาขอต้าร์จะได้จัดการในทีเดียว และอีกสิ่งที่สำคัญคือยาสลบออกฤทธิ์ได้นิดเดียว สาเหุตเพราะกรไหวตัวทันผลักร่างพงษ์จนกระเด็น และเข้าได้กลั้นหายใจจึงทำให้ยาสลบเข้าไปในร่างกายไม่ได้มาก กรจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพราะเสียวตรงกลางลำตัว เมื่อเขาลืมตาขึ้นต้องตกใจสุดขีดที่เห็นชายหนุุ่มวัยกลางคน กำลังอมแท่งลำของเขาอย่างดูดดื่ม

"เฮ้ย หยุดนะเว้ย"กรดิ้นและจะลุกขึ้น แต่เขาก็ทำไม่ได้เพราะถูกเชือกมัดไว้ทั้งสี่มุม

"มึงเป็นใคร"กรนั้นกำลังสับสนว่าใครกัน และลืมไปนึกไม่ทันทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังเหวี่ยงเจ้าของห้องจนกระเด็น

กรพยายามชะโงกหน้ามองว่าใครกัน เขาพยายามดิ้นจนส่วนกลางลำตัว เพื่อให้พงษ์นั้นอมไม่ได้ถนัดซึ่งก็ประสบความสำเร็จ จึงทำให้พงษ์เกิดความหงุดหหงิด จนถอนแท่งลำออกจากปากของเขาในทันที

"เจ้าของห้องเช่า"กรตื่นตระหนก

"ไม่ต้องตกใจ"พงษ์หนุ่มใหญ่ยิ้ม

"คุณมาทำกับผมอย่างนี้ได้อย่างไร ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ มันผิดกฏหมายมาลวนลามผมอย่างนี้"

"ไม่รู้ ไม่สน จะทำไม สนแต่ตรงนี้" พงษ์ชี้ไปที่แท่งลำของเขา

"ถ้าสนก็พูดดีดีก็ได้ จะให้กินฟรี ไม่ต้องมาแอบกินขโมยกินอย่างนี้"กรพยายามทำใจเย็นๆเพื่อเกลี่ยกล่อมเจ้าของห้องเช่า เพราะถ้าจะปฏิบัติภารกิจกับเจ้าของห้องเช่าอีกสักคนก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา

"จริงหรือเปล่า แล้วทำไมเมื่อกี้ดิ้นหนีล่ะ"

"ผมตกใจ"

"แค่นี้ทำเป็นตกใจ"พงษ์ยิ้มแล้วนำมือถือออกจากกระเป๋าผ้าของเขา แล้วกดแอปถ่ายรูปสามร้อยหกสิบห้าองศา

"แชะ"

"จะถ่ายทำไม"กรพูดด้วยความโมโห ถึงพงษ์จะถ่ายแต่แท่งลำของเขาก็ตามที และกรพอสังเกตุได้ว่าพงษ์นั้นไม่ได้สนใจอะไรเลย นอกจากแท่งลำของเขาที่ยังแข็งชูชัน จากการปลุกให้ตื่นของพงษ์เจ้าของห้องเช่า

"ถ่ายเก็บไว้ดูเล่น มีปัญหาอะไรไหม"

"ไม่มีครับ ถ้าอยากถ่ายก็ถ่ายได้เลย จะอมจะให้ทำอะไรทำให้หมดทั้งนั้นแหล่ะ"กรพูดตามความจริง เพราะเขาคิดว่าถึงอย่างไรก็หนีไม่พ้นก็ยอมๆไปซะ เพราะก่อนหน้านี้เขาก็ผ่านมานับไม่ถ้วนไม่ว่าจะรุ่นเดียวกัน รุ่นพี่ รุ่นใหญ่อย่างอาจารย์อนุชา ซี่งอายุก็ไม่น่าต่างจากพงษ์เจ้าของห้องเช่าที่นั่งอยู่ตรงหน้ากร

"มันแน่นอนอยู่แล้ว ออกจะโชกโซนขนาดนั้น"

"รู้ได้ไง"กรสงสัย

"ไม่ตอบมีไรไหม หุบปากซะ แล้วนอนเเฉยๆ"เมื่อพงษ์พูดจบก็หยิบเจลหล่อลื่นออกมาหนึ่งหลอดและเทลงบนฝ่ามือ

"จะทำอะไรน่ะ"กรสงสัยและเริ่มกลัว

"ก็เล่นไอ้นี่ไง"พงษ์ชี้ไปตรงแท่งลำอีกครั้ง

"จะอมก็อมมาเล่นให้เสียเวลาทำไม"

"ไม่เสียเวลาหรอก"พงษ์จึงนำมือที่ทาเจลไว้จนเยอะไปกำแท่งลำที่ยังผงาดชุซันอยู่เหมือนเดิม

กรนั้นหมดทางสู้จะพูดจะว่าอะไรหรือแม้แต่จะดิ้นก็คงไม่พ้นไปไม่รอด เขาจึงนอนนิ่งๆให้พงษ์ทำในสิ่งที่ต้องการก็แล้วกัน ไหนๆก็เสียหนุ่มไปตั้งหลายครั้งแล้วในช่วงเวลาที่ผ่านาไม่นานนี้

พงษ์ใช้อีกมือที่ไม่ได้ทาเจลกำส่วนโคนแท่งลำไว้ ส่วนมือที่ทาเจลก็เปลื่ยนมากำส่วนปลายของแท่งลำ หลังจากนั้นหมุนซ้ายขวาสลับไปมาบางครั้งก็ปล่อยออก และใช้ฝ่ามือถูบริเวณส่วนบนของแท่งลำ กรนั้นเสียวแบบไม่เคยเป็นมาก่อนยิ่งมือสากๆมารูดกกับผิวหนังชมพูอ่อนด้วยแล้ว มันเป็นความสุขที่สุดยอดตั้งแต่เคยเจอมา แต่เขาก็ไม่ชอบที่พงษ์มาทำอย่างนี้ก่อนที่จะมาใช้มือเล่นแท่งลำของเขา