Home / รักโบราณ / แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก / ตอนที่ 26 ผู้ตรวจการพิเศษ

Share

ตอนที่ 26 ผู้ตรวจการพิเศษ

Author: บ.บี
last update Last Updated: 2025-04-14 16:20:04

“พรุ่งนี้หากพี่สาวจะเชือดกระต่าย ก็ให้เป็นข้า ตงเหม่ย เจียวจ้าน ฝานเจิ้ง อู๋ฉีและอู๋ซินคอยเรียนรู้กับพี่สาวหลิงหลิง พวกเด็กเล็กๆ ไม่ต้องมาดู รอจนมันกลายเป็นก้อนเนื้อเสียก่อนพวกเจ้าต้องอยากกินมันจนน้ำลายไหนแน่”

ฉู่หลิงต้องยกนิ้วให้กับเจียวจูอีกครั้งสำหรับความกล้าหาญของนาง การฆ่ากระต่ายที่มีรูปลักษณ์น่ารักน่าเอ็นดูย่อมแตกต่างจากการฆ่าปลาอยู่แล้ว

เดิมทีนางก็หวั่นใจอยู่ไม่น้อยว่าจะสอนให้เด็กๆ รู้วิธีการเชือดกระต่ายหรือไม่ นางเป็นแวมไพร์ไม่สามารถเอาความคิดของมนุษย์มาตัดสินเรื่องความโหดเหี้ยมได้เลย นางรู้แค่ว่าต้องดื่มกินและหาอาหารเลี้ยงตัวเท่านั้น

แต่เวลานี้เด็กๆ กลับจัดการความคิดของพวกเขาได้ด้วยตนเอง ทำให้หญิงสาวพึงพอใจอยู่ไม่น้อยที่เด็กๆ รู้ว่านี่คือชีวิตจริงที่เขาต้องเผชิญ

หญิงสาวค่อยๆ ย่องกลับเข้าไปนอนในห้องตามเดิม ผ่านไปอีกพักใหญ่หลังจากเด็กๆ ร่ำลา 21 ชีวิตในครัวกันแล้ว แสงไฟก็กลับมาส่องสว่างที่กลางห้องโถง ก่อนที่จะมีเสียงฝีเท้าของเด็กหลายคนแยกย้ายกันกลับห้องไป และน่าจะเป็นเจียวจูที่รับหน้าที่ดับไฟในตะเกียงตามเดิม

……….

ตอนเช้ามืดท่านยายเฉินก็เดินเข้ามาในหอหงไถเพื่อช่วยฉู่หลิงทำซาลาเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 27 เปลี่ยนผู้ครอบครอง

    “กล่าวตามจริงใต้เท้าซุน ข้าผู้ด้อยอาวุโสยังไม่พบต้นสายปลายเหตุแต่ประการใด แต่คดีนี้ข้าเห็นว่ามันแปลกอยู่มาก จึงเดินทางเข้าเมืองหลวงมาอีกครั้งเพื่อขอให้คดีนี้เข้ามาอยู่ในการดูแลของหน่วยตรวจการพิเศษ” โจวเฉิงตัดสินใจบอกความประสงค์ของตนเองออกมาให้ชัดเจน“หากหน่วยตรวจการพิเศษของท่านรับเอาคดีนี้ไปพิจารณาพวกเราหรือจะกล้าขัดขวาง มีแต่จะวางใจได้โดยสมบูรณ์อีกด้วย หลายร้อยปีที่ผ่านไม่ว่าจะมีคดีแปลกประหลาดสะเทือนขวัญพสกนิกรมากเท่าใด หากเป็นคนของหน่วยตรวจการพิเศษรับเอาไปดูแลก็ล้วนแก้ไขได้ทั้งสิ้น ข้ายินดียิ่งนัก”โจวเฉิงกวาดสายตาอันเฉียบคมของตนไปทั่วห้อง เพื่อมองหาคนทักท้วง แต่เหล่าขุนนางกลับก้มหน้านิ่ง บ้างก็หลบสายตาของชายหนุ่มไปไม่มีผู้ใดกล้าสบตากับเขา“หากไม่มีปัญหาอะไร ข้าผู้น้อยยังมีเรื่องขอร้องเพิ่มอีกประการหนึ่งขอรับ ข้าเดินทางไปที่เมืองสือเจียมาแล้วคราหนึ่ง ในอำเภอซิ่งอันมีหอนางโลมหงไถที่ถูกทางการยึดเอาไว้จากทรัพย์สินของขุนนางต้องโทษ ที่นั่นมีเด็กกำพร้าอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากไม่มีคนดูแลที่แน่นอน ข้าคิดว่าหากคนร้ายคิดจะลงมืออีกครั้ง หอหงไถก็เป็นจุดที่น่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว”“ผู้ตรวจการโจวต้

    Last Updated : 2025-04-15
  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 28 เกิดเรื่อง

    สตรีหลายคนที่เข้าแถวรอซื้อซาลาเปาอยู่ แต่เดิมพวกนางไม่ได้รู้ว่าเด็กชายที่มาขายซาลาเปาอยู่หน้าร้านขนมสกุลหลี่เป็นเด็กที่มาจากหอหงไถก็พากันหน้าเสียไปบ้าง “เขาพูดก็ไม่ผิดนะ หอหงไถเป็นสถานที่ใดมาก่อน เด็กเหล่านี้ก็เป็นลูกของหญิงคณิกาจริงๆ พี่สาวที่พวกเขาว่านางทำซาลาเปาออกมาก็คงจะไม่พ้นเป็นอดีตนางโลม!!” สตรีบางคนเริ่มแสดงท่าทีไม่พอใจ คิดจะเดินออกจากแถว นึกเจ็บใจที่ตนซื้อซาลาเปากลับไปกินอยู่หลายวันแต่ไม่รู้ว่าซาลาเปาเหล่านี้ทำมาจากหญิงคณิกา“พี่สาวไม่ใช่นางคณิกานะ! ท่านยายเฉินก็เป็นเพื่อนบ้านของพวกเรา พี่สาวและน้องสาวข้าก็ช่วยทำด้วย พวกนางเพิ่งจะกี่ขวบเอง อีกอย่างพวกเราก็ระมัดระวังเรื่องความสะอาดตลอด เราไม่ใช่คนสกปรก!” เจียวจ้านโมโหจนหน้าเขียว พี่สาวเจียวจูอธิบายหลายเรื่องให้พี่น้องในหอหงไถฟังแล้ว รวมทั้งคำว่านางคณิกาหมายถึงอะไร หอหงไถเป็นสถานที่แบบใด แต่พวกตนรวมทั้งพี่สาวหลิงหลิงไม่เคยเข้าไปเกี่ยวข้องกับอาชีพนั้นเสียหน่อย“เป็นข้าเองที่ชักชวนให้พวกเขามาขายที่หน้าร้านสกุลหลี่ของเรา ขนมเหล่านี้หวังหยวนคนขับเกวียนก็ยืนยันว่าเด็กๆ ทำขายอยู่หน้าหอหงไถมาก่อน ก็ไม่เห็นมีผู้ใดจะเจ็บป่วยเพราะกินซ

    Last Updated : 2025-04-15
  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 29 เลยเถิด

    “นายท่าน เด็กๆ จากหอหงไถมีเรื่องชกต่อยกับเด็กในเมืองสือเจีย ข้าน้อยตั้งใจจะไปรับท่านยายเฉินไปเจรจากับทางนั้น แต่นางไม่อยู่ในเรือนคาดว่าคงจะอยู่กับเด็กๆ ภายในหอหงไถ ข้าน้อยขอเข้าไปตามนางด้านในได้หรือไม่ขอรับ” หวังหยวนละล่ำละลักกล่าว“ชกต่อย? ร้ายแรงถึงขั้นต้องมาตามคนไปเจรจาเชียวหรือหวังหยวน” ฉีฟ่งรีบถามกลับด้วยความเป็นห่วง“จะว่าแรงก็ไม่แรง แต่ฝ่ายนั้นหน้าตาปูดบวมไปหมดและมีแผลถลอกตามตัว ส่วนทางเราก็มีข้าวของเสียหายขอรับ นายท่านทหารที่เฝ้าประตูเมืองเลยแนะนำให้หาคนไปเจรจาชดใช้ค่าเสียหายกันไปจะได้หมดเรื่อง”ฉีฟ่งพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาเองก็คิดเหมือนทหารหน้าประตูเมือง หากพวกตนจะแสร้งดุให้แล้วเลิกกันไปก็ทำได้ แต่หอหงไถเป็นสถานที่พิเศษซึ่งผู้คนเข้าใจผิดไปว่าทหารคอยคุ้มกันเด็กๆ อยู่ หากทำเช่นนั้นย่อมสร้างความแตกแยกไปกันใหญ่“เข้าไปเถิด รีบไปดูพวกเขาเสีย ตกใจกันแย่แล้วกระมัง”พอได้รับอนุญาตหวังหยวนก็รีบเข้าไปตามหาท่านยายเฉินด้านในทันที“ท่านอาหวัง! พวกพี่ชายกลับมาแล้วหรือขอรับ” หลินอีเห็นหวังหยวนก่อนใคร เขากับเด็กเล็กอีกหลายคนกำลังช่วยกันตัดต้นหญ้าไปเลี้ยงกระต่ายอยู่บริเวณรอบกำแพง“หลินอี พี่ข

    Last Updated : 2025-04-16
  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 30 ค่าเสียหาย

    เจียวจูเดินมาถึงร้านซาลาเปาสกุลหง นางเห็นน้องชายห้าคนจับกลุ่มกันนั่งก้มหน้าเงียบกันตามลำพัง อีกด้านก็เป็นผู้ใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นบิดามารดาของเด็กชายอีกสามคน ยืนก่นด่า ชี้หน้าเด็กชายทั้งห้าอยู่ไม่หยุดปากส่วนชาวบ้านหลายคนที่มาเกาะกลุ่มมุงดูอยู่ บ้างก็ตำหนิกลุ่มเด็กชายจากหอหงไถทำรุนแรงเกินไปและพวกเขาก็มีจำนวนมากกว่าอีกฝ่าย ส่วนอีกกลุ่มก็ทำเพียงรอชมเหตุการณ์อยู่ห่างๆ เพียงแค่ช่วยระวังไม่ให้มีการทำร้ายเด็กเพิ่มเติมกันเท่านั้นพอเจียวจ้านเห็นเป็นเจียวจูมากับน้องสาวในหอหงไถอีกสองคน เขาก็รู้สึกหวั่นใจเช่นกัน แต่เมื่อเช้าก่อนจะเข้าเมืองตนก็ได้ยินพี่สาวหลิงหลิงชักชวนท่านยายเฉินให้ออกไปหาหน่อไม้ช่วงบ่ายแล้ว ยังคิดอยู่ว่าท่านยายกับฉู่หลิงอาจจะไม่อยู่ในหอหงไถ“พี่เจียวจู พวกเราขอโทษที่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แต่เราไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อนจริงๆ นะขอรับ” เว่ยหลงรีบวิ่งมากอดร่างเล็กของเจียวจูเอาไว้ด้วยความหวาดกลัวเจียวจู หวังหยวนกับเด็กหญิงอีกสองคนถึงกับต้องอึ้งตะลึงอยู่อีกพักใหญ่เมื่อเห็นสภาพข้าวของที่ล้มกระจัดกระจายภายในร้านซาลาเปา บนพื้นยังมีกระทะกับซาลาเปาสีขาวที่ตกเกลื่อนกลาดอยู่อีกเป็นจำนวนมาก“ท่านลุง

    Last Updated : 2025-04-16
  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 1 ออกมาจากโลง

    ถ้ำลึกลับภายในป่านอกเมืองสือเจียร่างงามในโลงศพสลักลวดลายวิจิตรบรรจงเก่าแก่ค่อยๆ แง้มฝาโลงออกมาช้าๆ ก่อนจะชะโงกศีรษะออกมามองดูบรรยากาศรอบกายที่ผิดแผก ความมืดทำให้หญิงสาวต้องปรับสายตาพยายามเพ่งมองสิ่งรอบกายโดยอาศัยแสงสว่างที่มีเพียงน้อยนิด“อะไรกันเนี่ย!!” แวมไพร์สาวนามฉู่หลิงในชุดผู้ป่วยสีขาวตัวยาวหลวมโพรก ก้าวออกจากโลงศพออกมา สิ่งแรกที่นางรู้สึกแตกตื่นที่สุดย่อมเป็นสถานที่มืดอับชื้น แตกต่างจากห้องทดลองภายในสถาบันวิจัย ที่ตนได้เห็นก่อนเข้าไปนอนในโลงชั่วเวลาไม่กี่นาทีก่อนหน้าลิบลับฉู่หลิงเอื้อมมือคลำผนังหินข้างตัวพร้อมกับก้าวเท้าออกไปสำรวจพื้นที่ช้าๆ นางมองเห็นลำแสงสายหนึ่งเล็ดลอดมาจากซอกหินเป็นแนวยาว และเป็นแสงสว่างเดียวที่ทำให้ตนยังพอมองเห็นภาพภายในถ้ำมืดทึบแห่งนี้ได้นางรีบพาตัวเองเข้าไปหาลำแสงสายนั้นแล้วออกแรงผลักแผ่นหินขนาดใหญ่ด้วยหวังจะให้มีแสงสว่างเพิ่มขึ้นมาสักเล็กน้อย“ครืด..ดดด”หญิงสาวเข้าใจได้ในทันทีว่าแท้จริงแล้ว แผ่นหินที่ควรจะมีน้ำหนักมากแผ่นนี้มีกลไกซึ่งออกแบบให้เป็นประตูมันจึงถูกเปิดออกได้อย่างง่ายดาย และเมื่อนางก้าวออกมาแผ่นหินก็เคลื่อนตัวกลับไปยังตำแหน่งเดิม หากมองด

    Last Updated : 2025-04-05
  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 2 อยากลงโลง

    อีกด้านสองสหายต้นเรื่องก็ร้อนใจอยู่ไม่น้อย ชายขาเป๋ลุกขึ้นมายืนเคียงข้างกับสหายแขนเดียวของตน พลางส่งสายตามองกันไปมาคล้ายว่ากำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง“เอาล่ะ ครั้งนี้ถือว่าเป็นคราวซวยของพวกเราสองคนก็แล้วกัน เนื้อจะเข้าปากเสืออยู่แล้วเชียว!! พวกเจ้ารีบไสหัวไปให้พ้นหน้าพวกเราเดี๋ยวนี้เลย” ชายแขนเดียวมองไปยังร่างงามด้วยความเสียดาย แต่ดูจากจำนวนคนแล้ว ให้ต่อสู้กันจริงๆ พวกเขาสองคนอาจจะสู้ไม่ไหว และหากเรื่องไปถึงเจ้าหน้าที่ทางการเมื่อใดพวกตนจะเดือดร้อนกว่าเก่า เขาย่อมไม่กล้าเสี่ยง“ปากเสือ เหอะ!! ปากหมาสิไม่ว่า ดูตัวเองด้วยจ้า สภาพ!!” ฉู่หลิงสวนกลับอย่างอดไม่ได้ นางเคยแต่ข่มขู่ดูแคลนผู้อื่น ถูกเอาเปรียบอย่างไร้ทางสู้เช่นนี้รู้สึกอับอายจนอยากกลับโลงศพจะแย่แล้วหลิ่วจีเด็กหญิงวัย 8 ขวบถึงกับต้องกระตุกข้อมือพี่สาวแปลกหน้าเอาไว้เป็นการห้ามปราม อีกฝ่ายเป็นผู้ใหญ่สองคนเชียวนะ แล้วเจ้าหน้าที่ทางการน่ะ จะมาช่วยพวกเราจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้“ใครกันแน่ที่ต้องไปให้พ้น เจ้าสองคนจะลองดูไหมเล่าว่าพวกเราจะหาคนมาขับไล่พวกเจ้าออกจากป่านี้ไปได้หรือไม่” เจียวจูไม่ยอมแพ้ หากสองคนนี้ยังอยู่ต่อไปพวกนางคงจะมาหาเก็บ

    Last Updated : 2025-04-05
  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 3 ผู้ล่าเพียงหนึ่งเดียว

    จากข้อความของเจ้าของโลงศพคนก่อนกล่าวไว้ เขาสร้างอักขระเคลื่อนย้ายเหล่านี้ไว้ที่ฝาโลงศพเก่าแก่ ในช่วงที่มนุษย์ใช้กระสุนเงินไล่ล่ากวาดล้างแวมไพร์และกำลังเริ่มโครงการสร้างเขตปลอดแวมไพร์ขึ้นมานางคาดว่ารุ่นพี่แวมไพร์ผู้นี้คงจะถูกมนุษย์กำจัดก่อนที่จะหาแวมไพร์สาวบริสุทธิ์มาทดลองใช้โลงศพเทเลพอร์ตนี้ จึงไม่เคยมีแวมไพร์คนไหนรับรู้ถึงช่องทางนำไปสู่แหล่งอาหารอันโอชะในสถานที่ใหม่ และหากเจ้าของโลงมีชีวิตอยู่เขาก็จะได้รู้ว่าการคาดเดาของเขานั้นกำลังจะเป็นจริงในรุ่นของนางมนุษย์สร้างอาณาเขตปลอดแวมไพร์ที่ปิดกั้นด้วยกระจกหนา มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันและยังสามารถคิดค้นการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์ให้เติบโตได้ในระยะเวลาอันสั้น พวกเขามีอาหาร มีเทคโนโลยี ใช้ชีวิตตัดขาดจากแวมไพร์โดยสิ้นเชิงอยู่ในเรือนกระจกขนาดมหึมา ในขณะที่ส่งผู้พิทักษ์ออกมากวาดล้างแวมไพร์ไปพร้อมๆ กันแวมไพร์รุ่นก่อนหน้านางยังพอค้นหามนุษย์ที่หลงเหลืออยู่ในโลกภายนอกได้บ้าง อย่างเช่นตัวนางเองก็ถูกแวมไพร์กัดเมื่ออายุได้ 12 ปี เมื่อนางเติบโตขึ้นจำนวนมนุษย์ที่อยู่โลกภายนอกเขตก็ลดน้อยลงไปจนแทบไม่เหลือ มีเพียงสัตว์ที่ถูกแวมไพร์ปล่อยให้แพร่พันธุ์อยู่

    Last Updated : 2025-04-05
  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 4 แวมไพร์มังสวิรัติ

    “ข้าฉู่หลิง ข้าจำไม่ได้หรอกว่าเมื่อก่อนข้าอยู่ที่ไหน รู้เพียงข้าไม่มีญาติพี่น้องเดินทางเร่ร่อนไปเรื่อย ในกลุ่มพวกเจ้าหากไม่มีผู้ใดคัดค้านข้าก็เต็มใจจะไปอยู่ที่หอหงไถและจะช่วยพวกเจ้าทำงานหาอาหารอีกด้วย ตกลงหรือไม่” เห็นอีกฝ่ายมีชื่อซ้ำยังเริ่มจะพูดจารู้เรื่อง เด็กหลายคนสีหน้ายิ่งเบิกบานใจกว่าเดิม ในที่สุดหอหงไถก็จะมีพี่สาว ต่อไปก็จะมีบุรุษมาจับจ่ายใช้เงินที่หอ พวกเขาก็จะมีอาหารและรางวัลให้อิ่มท้องแล้วใช่หรือไม่!“ตกลงเจ้าค่ะพี่สาวหลิงหลิง” เจียวจูเขกศีรษะเด็กรุ่นน้องหลายคนเบาๆ ไม่ได้อธิบายว่าพี่สาวฉู่หลิงจะไม่ได้ทำงานอย่างที่พวกเขาเข้าใจ และนางก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรเช่นกันเพราะน้องๆ ในหอหงไถหลายคนไม่ได้รู้จักคำว่าหญิงคณิกาด้วยซ้ำ พวกเขารู้เพียงว่าพี่สาวเหล่านั้นหาเงินเก่งและงดงาม“เช่นนั้นเราก็ไปที่หอหงไถกันได้แล้วสินะ” ฉู่หลิงรีบลุกขึ้นปัดฝุ่นดินออกจากเสื้อคลุมที่สวมอยู่เดินออกมาหาเด็กๆ“ยังไปเวลานี้ไม่ได้เจ้าค่ะ พวกเราต้องเก็บผักป่ากลับไปทำอาหารด้วย อีกอย่าง..เจียวจ้าน เจ้าวิ่งกลับไปที่หอหงไถสักรอบเถิด ค้นหาเสื้อผ้าที่พี่สาวหลิงหลิงใส่ได้มาสักชุดหนึ่ง” อยู่ในอุโมงค์มืดก็ยังพอทำเนา

    Last Updated : 2025-04-07

Latest chapter

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 30 ค่าเสียหาย

    เจียวจูเดินมาถึงร้านซาลาเปาสกุลหง นางเห็นน้องชายห้าคนจับกลุ่มกันนั่งก้มหน้าเงียบกันตามลำพัง อีกด้านก็เป็นผู้ใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นบิดามารดาของเด็กชายอีกสามคน ยืนก่นด่า ชี้หน้าเด็กชายทั้งห้าอยู่ไม่หยุดปากส่วนชาวบ้านหลายคนที่มาเกาะกลุ่มมุงดูอยู่ บ้างก็ตำหนิกลุ่มเด็กชายจากหอหงไถทำรุนแรงเกินไปและพวกเขาก็มีจำนวนมากกว่าอีกฝ่าย ส่วนอีกกลุ่มก็ทำเพียงรอชมเหตุการณ์อยู่ห่างๆ เพียงแค่ช่วยระวังไม่ให้มีการทำร้ายเด็กเพิ่มเติมกันเท่านั้นพอเจียวจ้านเห็นเป็นเจียวจูมากับน้องสาวในหอหงไถอีกสองคน เขาก็รู้สึกหวั่นใจเช่นกัน แต่เมื่อเช้าก่อนจะเข้าเมืองตนก็ได้ยินพี่สาวหลิงหลิงชักชวนท่านยายเฉินให้ออกไปหาหน่อไม้ช่วงบ่ายแล้ว ยังคิดอยู่ว่าท่านยายกับฉู่หลิงอาจจะไม่อยู่ในหอหงไถ“พี่เจียวจู พวกเราขอโทษที่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แต่เราไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อนจริงๆ นะขอรับ” เว่ยหลงรีบวิ่งมากอดร่างเล็กของเจียวจูเอาไว้ด้วยความหวาดกลัวเจียวจู หวังหยวนกับเด็กหญิงอีกสองคนถึงกับต้องอึ้งตะลึงอยู่อีกพักใหญ่เมื่อเห็นสภาพข้าวของที่ล้มกระจัดกระจายภายในร้านซาลาเปา บนพื้นยังมีกระทะกับซาลาเปาสีขาวที่ตกเกลื่อนกลาดอยู่อีกเป็นจำนวนมาก“ท่านลุง

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 29 เลยเถิด

    “นายท่าน เด็กๆ จากหอหงไถมีเรื่องชกต่อยกับเด็กในเมืองสือเจีย ข้าน้อยตั้งใจจะไปรับท่านยายเฉินไปเจรจากับทางนั้น แต่นางไม่อยู่ในเรือนคาดว่าคงจะอยู่กับเด็กๆ ภายในหอหงไถ ข้าน้อยขอเข้าไปตามนางด้านในได้หรือไม่ขอรับ” หวังหยวนละล่ำละลักกล่าว“ชกต่อย? ร้ายแรงถึงขั้นต้องมาตามคนไปเจรจาเชียวหรือหวังหยวน” ฉีฟ่งรีบถามกลับด้วยความเป็นห่วง“จะว่าแรงก็ไม่แรง แต่ฝ่ายนั้นหน้าตาปูดบวมไปหมดและมีแผลถลอกตามตัว ส่วนทางเราก็มีข้าวของเสียหายขอรับ นายท่านทหารที่เฝ้าประตูเมืองเลยแนะนำให้หาคนไปเจรจาชดใช้ค่าเสียหายกันไปจะได้หมดเรื่อง”ฉีฟ่งพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาเองก็คิดเหมือนทหารหน้าประตูเมือง หากพวกตนจะแสร้งดุให้แล้วเลิกกันไปก็ทำได้ แต่หอหงไถเป็นสถานที่พิเศษซึ่งผู้คนเข้าใจผิดไปว่าทหารคอยคุ้มกันเด็กๆ อยู่ หากทำเช่นนั้นย่อมสร้างความแตกแยกไปกันใหญ่“เข้าไปเถิด รีบไปดูพวกเขาเสีย ตกใจกันแย่แล้วกระมัง”พอได้รับอนุญาตหวังหยวนก็รีบเข้าไปตามหาท่านยายเฉินด้านในทันที“ท่านอาหวัง! พวกพี่ชายกลับมาแล้วหรือขอรับ” หลินอีเห็นหวังหยวนก่อนใคร เขากับเด็กเล็กอีกหลายคนกำลังช่วยกันตัดต้นหญ้าไปเลี้ยงกระต่ายอยู่บริเวณรอบกำแพง“หลินอี พี่ข

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 28 เกิดเรื่อง

    สตรีหลายคนที่เข้าแถวรอซื้อซาลาเปาอยู่ แต่เดิมพวกนางไม่ได้รู้ว่าเด็กชายที่มาขายซาลาเปาอยู่หน้าร้านขนมสกุลหลี่เป็นเด็กที่มาจากหอหงไถก็พากันหน้าเสียไปบ้าง “เขาพูดก็ไม่ผิดนะ หอหงไถเป็นสถานที่ใดมาก่อน เด็กเหล่านี้ก็เป็นลูกของหญิงคณิกาจริงๆ พี่สาวที่พวกเขาว่านางทำซาลาเปาออกมาก็คงจะไม่พ้นเป็นอดีตนางโลม!!” สตรีบางคนเริ่มแสดงท่าทีไม่พอใจ คิดจะเดินออกจากแถว นึกเจ็บใจที่ตนซื้อซาลาเปากลับไปกินอยู่หลายวันแต่ไม่รู้ว่าซาลาเปาเหล่านี้ทำมาจากหญิงคณิกา“พี่สาวไม่ใช่นางคณิกานะ! ท่านยายเฉินก็เป็นเพื่อนบ้านของพวกเรา พี่สาวและน้องสาวข้าก็ช่วยทำด้วย พวกนางเพิ่งจะกี่ขวบเอง อีกอย่างพวกเราก็ระมัดระวังเรื่องความสะอาดตลอด เราไม่ใช่คนสกปรก!” เจียวจ้านโมโหจนหน้าเขียว พี่สาวเจียวจูอธิบายหลายเรื่องให้พี่น้องในหอหงไถฟังแล้ว รวมทั้งคำว่านางคณิกาหมายถึงอะไร หอหงไถเป็นสถานที่แบบใด แต่พวกตนรวมทั้งพี่สาวหลิงหลิงไม่เคยเข้าไปเกี่ยวข้องกับอาชีพนั้นเสียหน่อย“เป็นข้าเองที่ชักชวนให้พวกเขามาขายที่หน้าร้านสกุลหลี่ของเรา ขนมเหล่านี้หวังหยวนคนขับเกวียนก็ยืนยันว่าเด็กๆ ทำขายอยู่หน้าหอหงไถมาก่อน ก็ไม่เห็นมีผู้ใดจะเจ็บป่วยเพราะกินซ

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 27 เปลี่ยนผู้ครอบครอง

    “กล่าวตามจริงใต้เท้าซุน ข้าผู้ด้อยอาวุโสยังไม่พบต้นสายปลายเหตุแต่ประการใด แต่คดีนี้ข้าเห็นว่ามันแปลกอยู่มาก จึงเดินทางเข้าเมืองหลวงมาอีกครั้งเพื่อขอให้คดีนี้เข้ามาอยู่ในการดูแลของหน่วยตรวจการพิเศษ” โจวเฉิงตัดสินใจบอกความประสงค์ของตนเองออกมาให้ชัดเจน“หากหน่วยตรวจการพิเศษของท่านรับเอาคดีนี้ไปพิจารณาพวกเราหรือจะกล้าขัดขวาง มีแต่จะวางใจได้โดยสมบูรณ์อีกด้วย หลายร้อยปีที่ผ่านไม่ว่าจะมีคดีแปลกประหลาดสะเทือนขวัญพสกนิกรมากเท่าใด หากเป็นคนของหน่วยตรวจการพิเศษรับเอาไปดูแลก็ล้วนแก้ไขได้ทั้งสิ้น ข้ายินดียิ่งนัก”โจวเฉิงกวาดสายตาอันเฉียบคมของตนไปทั่วห้อง เพื่อมองหาคนทักท้วง แต่เหล่าขุนนางกลับก้มหน้านิ่ง บ้างก็หลบสายตาของชายหนุ่มไปไม่มีผู้ใดกล้าสบตากับเขา“หากไม่มีปัญหาอะไร ข้าผู้น้อยยังมีเรื่องขอร้องเพิ่มอีกประการหนึ่งขอรับ ข้าเดินทางไปที่เมืองสือเจียมาแล้วคราหนึ่ง ในอำเภอซิ่งอันมีหอนางโลมหงไถที่ถูกทางการยึดเอาไว้จากทรัพย์สินของขุนนางต้องโทษ ที่นั่นมีเด็กกำพร้าอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากไม่มีคนดูแลที่แน่นอน ข้าคิดว่าหากคนร้ายคิดจะลงมืออีกครั้ง หอหงไถก็เป็นจุดที่น่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว”“ผู้ตรวจการโจวต้

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 26 ผู้ตรวจการพิเศษ

    “พรุ่งนี้หากพี่สาวจะเชือดกระต่าย ก็ให้เป็นข้า ตงเหม่ย เจียวจ้าน ฝานเจิ้ง อู๋ฉีและอู๋ซินคอยเรียนรู้กับพี่สาวหลิงหลิง พวกเด็กเล็กๆ ไม่ต้องมาดู รอจนมันกลายเป็นก้อนเนื้อเสียก่อนพวกเจ้าต้องอยากกินมันจนน้ำลายไหนแน่”ฉู่หลิงต้องยกนิ้วให้กับเจียวจูอีกครั้งสำหรับความกล้าหาญของนาง การฆ่ากระต่ายที่มีรูปลักษณ์น่ารักน่าเอ็นดูย่อมแตกต่างจากการฆ่าปลาอยู่แล้ว เดิมทีนางก็หวั่นใจอยู่ไม่น้อยว่าจะสอนให้เด็กๆ รู้วิธีการเชือดกระต่ายหรือไม่ นางเป็นแวมไพร์ไม่สามารถเอาความคิดของมนุษย์มาตัดสินเรื่องความโหดเหี้ยมได้เลย นางรู้แค่ว่าต้องดื่มกินและหาอาหารเลี้ยงตัวเท่านั้นแต่เวลานี้เด็กๆ กลับจัดการความคิดของพวกเขาได้ด้วยตนเอง ทำให้หญิงสาวพึงพอใจอยู่ไม่น้อยที่เด็กๆ รู้ว่านี่คือชีวิตจริงที่เขาต้องเผชิญ หญิงสาวค่อยๆ ย่องกลับเข้าไปนอนในห้องตามเดิม ผ่านไปอีกพักใหญ่หลังจากเด็กๆ ร่ำลา 21 ชีวิตในครัวกันแล้ว แสงไฟก็กลับมาส่องสว่างที่กลางห้องโถง ก่อนที่จะมีเสียงฝีเท้าของเด็กหลายคนแยกย้ายกันกลับห้องไป และน่าจะเป็นเจียวจูที่รับหน้าที่ดับไฟในตะเกียงตามเดิม……….ตอนเช้ามืดท่านยายเฉินก็เดินเข้ามาในหอหงไถเพื่อช่วยฉู่หลิงทำซาลาเ

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 25 ล่าเนื้อ

    “หยิบเสื้อผ้าที่ไม่ได้ใช้เไปเพิ่มด้วยหลิ่วจี เอาไปสัก 10 ตัวก็พอ” ฉู่หลิงนึกขึ้นได้ ตะกร้ากับถังน้ำยังไม่เพียงพอสำหรับการล่าเนื้อในครั้งนี้“บ่ายมากแล้วนะ เข้าป่าไปตอนนี้กว่าจะกลับก็ค่ำมืดกันพอดี เช่นนั้นข้าจะอยู่รอพวกเจ้าเป็นเพื่อนเจียวจูกับตงเหม่ยที่นี่ก่อนก็แล้วกัน” ยายเฉินเสนอตัวเมื่อมองดูพระอาทิตย์ด้านนอก“ท่านยายอยู่ก่อนก็ดีเจ้าค่ะ พวกเราจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด”ฉู่หลิงไม่รอช้าเมื่อได้รับคำเตือนจากท่านยายเฉิน แม้ว่าเรื่องคนร้ายที่ทางการคอยเฝ้าระวังอยู่เงียบไปแล้ว แต่ก็ไม่มีข่าวว่าถูกจับตัวไป นางควรพาเด็กๆ กลับมาให้ถึงหอหงไถก่อนที่จะค่ำ และที่สำคัญนางตื่นเต้น นางจะได้ล่าเนื้อ!!กลุ่มเด็กชายหญิง 17 คนเดินลัดเลาะไปตามเส้นทางประตูด้านหลังหอหงไถ ข้ามลำธารเล็กๆ ไปสู่ชายป่าโดยมีฉู่หลิงเป็นผู้นำกลุ่มด้วยความสามารถในการหาจับสัตว์ที่ติดตัวมาของแวมไพร์สาว นางมองปราดเดียวก็เห็นเนินดินที่เหมาะสมกับการเป็นที่อยู่อาศัยของกระต่ายป่าหญิงสาวให้เด็กทุกคนหยุดยืนรออยู่ห่างๆ ส่วนตนเองก็ลอบสำรวจไปรอบๆ เนินดินสี่กองสูงที่รวมตัวกันอยู่เป็นลักษณะสี่เหลี่ยมผืนผ้า ภายนอกมีโพรงหลายโพรงซึ่งเป็นทางเข้าออกข

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 24 เนื้อที่ดี

    “ตัวใหญ่จริงๆ ข้าเอาหมดทั้งสามตัวนี่ล่ะ เจ้าคิดราคาอย่างไรเล่า?” เถ้าแก่เนี้ยแซ่เวินไม่ได้ซักไซ้ต่อ นางไม่ได้คิดเอาดีทางด้านการค้าปลา เด็กเหล่านี้จะมีวิธีการอย่างไรนางย่อมไม่บังคับถามความจากเขาก่อนหน้านี้หวังหยวนได้พาเด็กๆ ไปสอบถามราคาปลาจากพ่อค้าคนอื่นบ้างแล้ว ปลาชนิดเดียวกันที่ขายอยู่ในตลาดเป็นปลาตาย คิดราคาตามน้ำหนัก 1 ชั่ง ราคา 8 อีแปะ ขนาดของปลาสามตัวในถังเป็นปลาใหญ่แต่ละตัวน่าจะหนักเกือบ 3 ชั่ง (ราวๆ 1.5 กิโลกรัม) และยังเป็นปลาเป็นซึ่งสดกว่าปลาในตลาดมากนัก ทำให้เจียวจ้านไม่รู้จะขายอย่างไร และเขาก็นับตัวเลขได้เพียงไม่เกินนิ้วมือของตน ทำให้การคิดราคายิ่งยากเข้าไปใหญ่“ท่านป้ามีน้ำใจกับพวกเราในครั้งก่อนข้ายังไม่ลืม ท่านป้าอยากซื้อเท่าใดพวกเราก็จะยินยอมขายให้ขอรับ” “ฮ่าๆๆ ข้าบอกท่านแล้วอย่างไรสามี เด็กพวกนี้เป็นเด็กมีน้ำใจดีจริงๆ” เถ้าแก่เนี้ยเจ้าของร้านลุกขึ้นยืนยกผ้าเช็ดหน้ามาป้องปากแล้วหัวเราะเสียงดังอย่างได้ใจยามนี้เด็กชายสี่คนและหวังหยวนจึงได้เห็นว่ามีบุรุษอยู่ในร้านอีกคนซึ่งกำลังเดินยิ้มออกมา บนร่างกายของบุรุษผู้มาใหม่มีผ้าคาดเอวแบบผ้ากันเปื้อนและในมือก็ยังมีคราบแป้งขาวติด

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 23 เด็กผู้กล้าหาญ

    ซาลาเปาใกล้จะสุก กลุ่มเด็กชายทั้งหมดก็ตื่นขึ้นมาล้างหน้าขัดฟันเช่นกัน เจียวจ้าน ฝานเจิ้ง อู๋ซินและอู๋ฉี สี่พี่ชายใหญ่ ทำหน้าที่แบกปลา 7 ตัวที่ขังไว้ในถังไม้ตั้งแต่เมื่อวานออกไปเตรียมวางขายหน้าหอหงไถ ตามด้วยน้องชายที่เหลืออีก 8 คนจับคู่กันนำซาลาเปาร้อนๆ 40 ลูกออกไปทีหลัง“มากันเสียที ข้าจะรีบไปขึ้นเกวียนของหวังหยวน หากพวกเจ้ามาช้ากว่านี้ข้าคงต้องหิ้วท้องแห้งไปจนถึงเมืองสือเจียแน่” นางจวงหญิงวัยกลางคนร่างท้วมเจ้าของคำพูดไม่น่าฟังเมื่อวานปรี่เข้ามาหากลุ่มเด็กชายก่อนใคร“แป้งซาลาเปาของเจ้าทำจากอะไรกันนะ เวลาเคี้ยวเข้าไปทั้งหอมทั้งไม่ติดฟัน ถูกใจข้านัก เอามาให้ข้า 4 ลูกก่อนข้าจะรีบไปแล้ว"ตงหยางได้ยินว่าท่านป้าตรงหน้าจะซื้อซาลาเปาคราวเดียวถึง 4 ลูกเขาก็เลิ่กลั่กทำอะไรไม่ถูก เมื่อวานขายซาลาเปาลูกสองลูกก็ยัดใส่มือคนผู้นั้นไปเสียก็จบ แต่ซาลาเปา 4 ลูกเขาไม่ได้เตรียมอะไรมาห่อให้ลูกค้า “ท่านป้าขอรับ ท่านจะถือไปหมดทั้งสี่ลูกเลยได้หรือไม่ขอรับ” เด็กชายมีสีหน้าลำบากใจ กลัวว่าอีกฝ่ายจะถือไม่หมดแล้วเปลี่ยนใจเป็นซื้อเพียงแค่สองลูกแทน“ไม่มีอะไรใส่ใช่หรือไม่ เอาอย่างนี้ เดี๋ยวข้าจะยืนกินตรงนี้เสียเลยส

  • แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก   ตอนที่ 22 ขายซาลาเปา

    “โอ..เกิดอะไรขึ้นกันเล่านี่ พวกเจ้าได้ปลามาเยอะหรือไรถึงพากันออกมาข้างนอกกันหลายคนเช่นนี้” ฉีฟ่งคนเดิมส่งเสียงร้องทักเมื่อเห็นกลุ่มเด็กชายเดินแถวหิ้วตะกร้าออกมาหน้าประตูแต่เช้าตรู่“ท่านลุง วันนี้พวกเราไม่มีปลามาขาย แต่เราขายซาลาเปาขอรับ” เว่ยหลงเคยพบกับนายทหารกลุ่มนี้เมื่อครั้งที่ติดตามเจียวจ้านออกมาขายปลา เขาจึงวิ่งเข้าไปหากลุ่มลูกค้าเก่าที่ช่วยอุดหนุนซื้อปลาไปทุกครั้งที่พวกตนเอาออกมาขาย“หน้าตาดีนี่ สีก็แปลกตาด้วย ดูท่าจะใช้ได้นะ” นายทหารพากันล้อมวงมาดูซาลาเปาในตะกร้าของเว่ยหลงกับตงหยางที่จับคู่กันออกมาขาย“ข้าจะซื้อชิมดูก่อนแล้วกัน เจ้าขายลูกละเท่าไรเล่า” “นี่เป็นไส้ถั่วเขียวขอรับ ลูกละสี่อีแปะ พวกเรามีไส้ถั่วเขียวอย่างเดียวเลย อีกไม่นานถึงจะทำไส้อื่นออกมาขายเพิ่มขอรับ” ตงหยางเป็นฝ่ายตอบบ้างนายทหารห้าคนควักเงินคนละสี่อีแปะออกมาซื้อคนละหนึ่งลูกโดยไม่ลังเล ใช่ว่าพวกตนไม่เคยโยนข้าวสารเข้าไปในกำแพงหอหงไถเสียเมื่อใด คราวนี้เด็กๆ เริ่มหัดค้าขายกันเอง สมควรแล้วที่จะส่งเสริมเห็นน้องเล็กสุดในกลุ่มขายซาลาเปาได้แล้ว กลุ่มเด็กชายที่เหลือก็ตื่นเต้นกันใหญ่ พวกเขารีบเดินออกห่างจากเว่ยหลง เพื่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status