กระท่อมร้าง

เมื่อใจมิอาจนิ่งเฉย

ณ ตำหนักใน – ซูหญิงเหยียนรับรู้ข่าวร้าย

“องค์ชายเจ็ดได้รับบาดเจ็บ?”

ซูหญิงเหยียนเผลอบีบชายเสื้อของตนแน่น ใบหน้าซีดลงเล็กน้อยเมื่อนางกำนัลรายงานข่าวที่ได้รับมา ลู่เหรินเจ๋อกำลังเดินทางกลับ แต่ได้รับบาดเจ็บจากศึกเส้นทางเสบียง

เจ้าแฝดทั้งสามมองมารดาด้วยสายตาตื่นตระหนก “ท่านแม่… พี่ชายใหญ่เป็นอะไรหรือไม่?”

นางสูดลมหายใจลึกก่อนจะเอ่ยเสียงหนักแน่น “ไม่ต้องกังวล เขาต้องปลอดภัย”

เหมยฮวาวางแผน!

“บาดเจ็บงั้นหรือ?” เหมยฮวาพลิกพัดในมืออย่างแผ่วเบา “เช่นนั้นยิ่งดี”

ลู่เหรินเฉิงมองมารดาแล้วเอ่ยเสียงเย็น “หากเหรินเจ๋ออ่อนแอลง มันก็ถึงเวลาที่เราต้องทำให้บิดาตัดสินใจว่าใครควรได้เป็นรัชทายาท”

เหมยฮวาหัวเราะเบาๆ “และหญิงนางนั้น… จะไม่มีวันได้เข้าใกล้บุตรชายของข้าอีก”

ระหว่างทางกลับ – องค์ชายเจ็ดทนพิษบาดแผล

บนหลังม้า ลู่เหรินเจ๋อขบกรามแน่นเพื่อข่มความเจ็บปวด พิษจากมีดสั้นเริ่มแล่นเข้าสู่กระแสเลือด ทำให้ร่างกายของเขาร้อนรุ่ม

“องค์ชาย ท่านไม่ควรฝืน!” นายกองกล่าวอย่างร้อนใจ

ลู่เหรินเจ๋อเม้มริมฝีปาก “เราต้องกลับไปให้ถึงวัง… ข้าจะไม่ยอมแพ้ให้กับสิ่งนี้”

แต่เขากลับไม่รู้เลยว่า ณ ตำหนักใน… น