บทที่ 787

ดวงตาของเซียวอวี้พลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา

ช่วงข้าวใหม่ปลามันย่อมเป็นช่วงสำคัญ แต่เขาในฐานะจักรพรรดิ ควรคำนึงถึงเรื่องแว่นแคว้นเป็นสำคัญ

เขามองไปทางเฟิ่งจิ่วเหยียน ด้วยแววตารู้สึกผิดอยู่บ้าง

“เจ้ากลับไปที่ตำหนักหย่งเหอก่อน เราจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้วจะไปอยู่เป็นเพื่อนเจ้า”

เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าอย่างใจเย็น

“เพคะ”

ณ ตำหนักหย่งเหอ

เหล่าสนมพากันมาน้อมทักทายฮองเฮา

เฟิ่งจิ่วเหยียนได้พบพวกนาง ก็มิได้รู้สึกแปลกหน้า

พวกนางได้พบนาง ก็เป็นเช่นเดียวกัน

ว่ากันว่าฮองเฮาองค์ใหม่นี้เป็นพี่น้องฝาแฝดกับฮองเฮาองค์ก่อน กลับนึกไม่ถึงว่าจะคล้ายคลึงกันถึงเพียงนี้ โดยเฉพาะบุคลิกท่าทางนี้

หนิงเฟยยิ่งตะลึงงันอยู่ตรงจุดนั้น

นางรู้สึกเพียงว่า บุคคลที่อยู่ตรงหน้านี้เหมือนกับฮองเฮาองค์ก่อนทุกประการ

มิน่าแปลกใจที่ฮ่องเต้ทรงยืนกรานจะอภิเษกสมรสกับคนผู้นี้ให้ได้

จักต้องหลงเหลือเยื่อใยต่อฮองเฮาองค์ก่อนเป็นแน่

หนิงเฟยคิดเช่นนี้ ก็รู้สึกเห็นใจฮองเฮาองค์ใหม่อย่างมาก

เฟิ่งจิ่วเหยียนแค่ทำเหมือนว่าพบกับพวกนางเป็นครั้งแรก ไม่มีคำพูดใด ๆ ที่จะเอ่ยมากเกินกว่านี้

หลังจากที่พวกนางกลับไป สาวใช้ผู้หนึ่งก็เข้ามาใก