Share

บทที่ 1047

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
เซียวจั๋วหวังดีมาเปิดสำนักศึกษาเอกชนในหมู่บ้าน ตอนนี้มีลูกศิษย์เพียงคนเดียว

ออกจากบ้านวันนี้ ก็คือรีบไปรับสมัครนักเรียน

กลับตกอยู่ในสภาพใครเห็นใครก็รำคาญ

เวลานี้ เขาก็รู้สึกท้อใจอยู่บ้าง

เซียวอวี้ดูด้วยความสนุกสนานอย่างไม่กลัวเรื่องใหญ่ ไล่ถามเฟิ่งจิ่วเหยียน

“เหตุใดพวกเขาถึงรำคาญเขา?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง

งานเก็บเกี่ยวฤดูใบไม้ร่วงกำลังคึกคัก พาลูกคนอื่นไปยังสำนักศึกษาเอกชน เท่านี้ก็ช่างเถอะ เขาใช้ไข่ไก่หลอกล่อเด็ก หลายครั้งที่ทุกคนในหมู่บ้านเห็นเป็นคนค้ามนุษย์

“ให้ผลงานภาพวาดประดิษฐ์ตัวอักษร เด็กในหมู่บ้านดูไม่รู้เรื่อง นำไปใช้ก่อไฟ ถูกเขาเทศนาเหมือนสวดมนต์

“สร้างสำนักศึกษาเอกชนมาถึงตอนนี้ มีนักเรียนเพียงคนเดียว ยังมาเพราะเห็นแก่ไก่ที่เขาเลี้ยงไว้ จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้ตัวหนังสือสักตัว ทว่าเนื้อกลับเพิ่มขึ้นไม่น้อย...”

เซียวจั๋วยกมือข้างหนึ่งกุมหน้าผาก

“ขอร้องท่านไม่ต้องพูดแล้ว”

เซียวอวี้หันไปมองเซียวจั๋ว ท่าทีแลดูเจ็บใจที่ไม่สามารถหลอมเหล็กให้กลายเป็นเหล็กกล้าได้

อย่างน้อยก็เป็นคนตระกูลเซียวของเขา กลายเป็นสภาพเช่นนี้ได้อย่างไร

เพิ่งพูดเสร็จ เด็กอ้วนท้ว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1048

    แววตาเฟิ่งจิ่วเหยียนเยือกเย็น ในสมองปรากฏศพไม่ครบถ้วนของศิษย์พี่ถึงแม้ไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง ก็สามารถนึกภาพจากการบอกเล่าของอาจารย์ความน่าสยดสยองนั้น...นางหันไปมองเซียวอวี้ น้ำเสียงแหบแห้ง“ระวังหน่อย อย่างไรก็ไม่ผิด”“ที่สำคัญคือ หม่อมฉันไม่อยากให้คนอื่นที่ไม่รู้เรื่องเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง”สภาพของศิษย์พี่ เป็นการเตือนหากนางไม่มีความสามารถปกป้องทุกคน ก็ไม่ควรที่จะเปิดเผยเรื่องราวออกไปเซียวอวี้ฟังนางอธิบาย แล้วก็ยื่นแขนออกไปโอบกอดนางไว้“แม่หญิงของเราช่างเป็นคนมีจิตใจเมตตา”……ในโรงพักแรมทั้งสองคนทานมื้อค่ำแล้ว เฟิ่งจิ่วเหยียนพูด “หม่อมฉันได้ให้ตงฟางซื่อเดินทางมา ถึงตอนนั้นให้ท่านบอกเล่ารูปลักษณ์ของคนนั้น”ต่อให้เซียวอวี้จำได้เพียงรูปลักษณ์คนนั้นคลุมหน้า ตงฟางซื่อก็สามารถวาดภาพได้อย่างคร่าว ๆ เซียวอวี้คิดถึงผู้เฒ่าผมขาวในตอนกลางวันคนนั้น พร้อมถามเฟิ่งจิ่วเหยียนเหมือนไม่ได้ตั้งใจ“เหล่าสวี่คนนั้น เป็นใครหรือ? เจ้ารู้จักกับเขาได้อย่างไร?”คนที่อายุมากแล้วคนหนึ่ง แลดูไม่มีอะไรพิเศษ ไม่เหมือนคนในยุทธภพเฟิ่งจิ่วเหยียนเล่าตามตรง“เขาเป็นนักตีดาบคนหนึ่ง ตอนที่หม่อมฉัน

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1049

    โครม!ช่วงที่กลไกถล่มลงมา ทุกคนต่างหนีกันไม่ทัน จึงร่วงลงมาที่พื้นด้านล่างอู๋ไป๋จับเฉินจี๋แน่นตั้งแต่ต้นยันจบ คนทั้งสองจึงตกลงมาด้วยกันสิ่งแรกที่เฟิ่งจิ่วเหยียนทำก็คือยืนให้มั่นคง จากนั้นนางก็เปิดตะบันไฟตามหาเซียวอวี้เหล่าองครักษ์ที่เหลือก็ตอบสนองด้วยการลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว“คุ้มครองฝ่าบาทและพระนาง!”เฟิ่งจิ่วเหยียนหาเซียวอวี้พบเป็นคนแรก อย่างไรจุดที่สองคนตกลงมาก็อยู่ไม่ห่างกันนางพยุงเขาขึ้นมา แล้วเป็นห่วงว่าเค้าจะบาดเจ็บหรือไม่เป็นอย่างแรกเซียวอวี้สงบนิ่งเป็นอย่างมาก“ไม่เป็นไร”“นั่นเป็นเพราะว่าท่านทับข้าน่ะสิ” เซียวจั๋วค่อย ๆ ลุกขึ้นเซียวอวี้ : ?เฟิ่งจิ่วเหยียนมองสำรวจไปรอบ ๆ ทันที นางอยากรู้ว่าที่นี่คือที่ไหน แล้วจะออกไปได้อย่างไรแสงจากตะบันไฟของหลาย ๆ คนรวมอยู่ด้วยกัน ทำให้ข้างล่างนี้สว่างขึ้นบ้างเซียวอวี้นึกขึ้นได้จึงพูดกับเฟิ่งจิ่วเหยียน“ที่นี่คือรังมนุษย์โอสถ เรารู้ว่าทางเข้าอยู่ไหน หลังจากเข้าไปในถ้ำ เดินตรงเข้าไปด้านใน จะมีบันไดลับจุดหนึ่งลงไปด้านล่าง นึกไม่ถึงว่าด้านบนจะมีกลไกด้วย”รังมนุษย์โอสถถูกราชสำนักทำลายทิ้งแล้ว ทว่าก็ยังเหลือสิ่งของเดิมอยู่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1050

    เลี่ยอู๋ซินร่างกายบาดเจ็บสาหัส ยืนได้ไม่นานเซียวอวี้จึงอนุญาตให้เขานั่งพูดองครักษ์ประคองเขาให้นั่งลง เขาพูดตอบ “ตอนนั้นกระหม่อมกับสิงโจวสืบคดีมนุษย์โอสถด้วยกัน เขาถูกคนชั่วทำร้ายจนตาย หลายปีมานี้กระหม่อมจึงซ่อนตัวและคอยสืบคดีนี้อย่างลับ ๆ มาตลอด “ทว่า...แค่ก คนพวกนั้นซ่อนตัวดีเกินไป” เลี่ยอู๋ซินบาดเจ็บสาหัส พูดได้ไม่กี่ประโยคก็ไอ เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง “ถ้าเช่นนั้นเบาะแสที่เจ้าสืบพบคงมีน้อยมากสินะ?” เลี่ยอู๋ซินพยักหน้า “พ่ะย่ะค่ะ” “เช่นนั้นเหตุใดเจ้าจึงกลับมาที่นี่?” เซียวอวี้จี้ถามเขา เลี่ยอู๋ซินตอบ “พอหาเบาะแสใหม่ไม่เจอ กระหม่อมจึงได้แต่กลับมาที่นี่แล้วเริ่มตรวจสอบใหม่อีกครั้ง สองวันก่อนตอนที่กระหม่อมเพิ่งจะมาถึงที่นี่ ก็โดนกลไกจนตกลงมา “โชคดีที่พกอาหารแห้งติดตัวมาด้วย จึงไม่ถึงกับอดตาย “เพียงแต่บาดเจ็บสาหัสไปเสียหน่อย หากพวกพระองค์ไม่ได้เข้ามาและช่วยเหลือกระหม่อมเอาไว้ เกรงว่ากระหม่อมคงได้ตายที่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ” ขณะที่พูด ราวกับว่าเขากำลังจมเข้าสู่ความทรงจำ เขาเงยหน้ามองขึ้นไปข้างบน “ตอนนั้นกระหม่อมกับสิงโจวพลัดหลงกันตรงนี้ เพื่อที่จะช่วยก

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1051

    เลี่ยอู๋ซินตัวปลอมตายแล้ว ทั้งยังถูกเลี่ยอู๋ซินตัวจริงฆ่าความเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นเร็วมาก คนส่วนมากยังไม่อาจแสดงปฏิกิริยาตอบโต้ได้ทันเฉินจี๋ที่รู้สึกตัวทีหลังตะโกนเสียงดัง“คุ้มครองฝ่าบาท!”อู๋ไป๋หัวเราะเยาะเขา “นักฆ่าตายแล้ว เจ้าพูดช้าไปแล้ว”เฟิ่งจิ่วเหยียนมองไปที่เลี่ยอู๋ซินตัวจริง ใบหน้าฉงนอยู่หลายส่วน“ท่านออกมาจากตรงไหน”เลี่ยอู๋ซินเช็ดเลือดที่เลอะอยู่บนดาบ และก้าวเท้าเหยียบลงบนศพ เช็ดดินที่ติดอยู่ที่พื้นรองเท้าเขาเป็นคนรักความสะอาดมาตั้งแต่เด็ก ความเคยชินนี้แก้ไม่ได้ซักทีใบหน้านั้นดูหล่อเหลา คิ้วเข้ม ดวงตาโต เบ้าตาลึก กรามแกร่งคมคร้าม“บันไดลับทางนั้นมีกลไกอยู่ สามารถเข้ามาจากด้านนอกได้ ข้าเข้ามาซักพักแล้ว พวกเจ้าไม่มีใครรู้ตัวซักคน“ต้องโทษที่ที่นี่มืดเกินไป”เขาพูดจ้อไม่หยุดพลางย่อตัวลงตรวจดูนักฆ่าที่ปลอมตัวเป็นเขาว่าตายหรือยังจากนั้นก็ยกดาบขึ้นตัดคอของนักฆ่าผู้นั้นจนขาดนี่ถึงจะเป็นเลี่ยอู๋ซินที่เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้จักศิษย์พี่มักจะบอกว่า เลี่ยอู๋ซินผู้นั้น “ไร้หัวใจ” จริง ๆ หากคนผู้นี้เดินทางผิด จะต้องเป็นจอมมารแน่ เขาลงมืออย่างเด็ดขาดมาตลอด หากเลือกที่จะก

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1052

    เลี่ยอู๋ซินมีนิสัยรักอิสระมาแต่กำเนิด เขาเทชาให้ตัวเอง หลังจากดื่มแล้วก็พูดต่อ“ข้าอยากจะตรวจสอบตำแหน่งที่หญ้าบัวแดงขึ้นทั้งหมดให้ชัดเจน โดยเฝ้ารอให้เหยื่อมาติดกับเอง“วิธีการโง่มาก ข้าจะไม่อธิบายอะไรมากแล้ว”เขาพูดราวกับว่ากำลังพูดเรื่องของคนอื่นจากคำสารภาพของเขากับเซียวจั๋ว อย่างน้อยเฟิ่งจิ่วเหยียนก็ได้เบาะแสใหม่เรื่องหญ้าบัวแดงมานางถาม : “พื้นที่อื่นของแคว้นหนานฉีไม่มีหญ้าบัวแดงหรือ?”“ไม่มี” เซียวจั๋วกับเลี่ยอู๋ซินพูดพร้อมกันอีกครั้งเซียวอวี้ไตร่ตรองด้วยสีหน้าจริงจังทันทีหากบอกว่าหญ้าบัวแดงเป็นพิษต่อมนุษย์โอสถที่จะขาดไม่ได้ เช่นนั้นแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่ผู้ทำยานี้ขึ้นจะยอมตัดใจจากหญ้าบัวแดงทว่าเลี่ยอู๋ซินกับเซียวจั๋วเฝ้ามานานขนาดนี้แล้ว ก็ยังจับคนพวกนั้นไม่ได้น่าสงสัยนัก“พวกเจ้าแน่ใจรึ ว่าจะขาดหญ้าบัวแดงไม่ได้?” เซียวอวี้ถามพวกเขาอีกครั้งคราวนี้ทั้งสองคนตอบช้าไปครู่หนึ่งเลี่ยอู๋ซินดื่มน้ำอีกครั้ง ขนตาที่เหมือนกับขนอีกาหลุบตาลงทันใดนั้นเขาก็พูดขึ้น“หลายปีก่อนที่ข้าสืบได้เป็นเช่นนี้ ตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรไม่แน่ใจ”พอคำพูดนี้ออกมา คนทั้งสี่ก็เข้าสู่ความเงี

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1053

    หลังจากเซียวอวี้ปรากฎตัวขึ้น เลี่ยอู๋ซินกับเฟิ่งจิ่วเหยียนถึงหยุดโต้เถียงกัน“พวกเจ้ากำลังทะเลาะเรื่องอะไรกัน” เซียวอวี้สีหน้าเคร่งขรึม มีมาดราวกับผู้อาวุโสก็ไม่ปานเลี่ยอู๋ซินเบะปาก“ไม่มีอะไร คุยกันถึงเรื่องในอดีตเฉย ๆ ใช่หรือไม่ น้องจิ่วเหยียน?”ปากสุนัขอย่างเขาพูดอะไรดี ๆ ไม่เป็น เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงไม่เก็บมาคิดมากชั่วคราว“ใช่ แค่คุยเรื่องในอดีตเท่านั้น”เซียวอวี้ : คิดว่าเขาหูหนวก ไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นรึไร?จากที่ได้ยินเลี่ยอู๋ซินพูด ดูเหมือนว่าจะไม่พอใจที่เฟิ่งจิ่วเหยียนสืบคดีมนุษย์โอสถคงจะเป็นห่วงความปลอดภัยของพวกเขาทว่าที่เขาพูดถึงการแต่งงานกับจิ่วเหยียน นี่มันเรื่องอะไรกัน?เซียวอวี้เก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ ไม่ได้ถามออกมาตงฟางซื่อคารวะเซียวอวี้“คารวะฝ่าบาท”เซียวอวี้ปัดชายอาภรณ์แล้วนั่งลง“เราปิดบังฐานะออกตรวจตราต่างเมือง ไม่ต้องมากพิธี”เฟิ่งจิ่วเหยียนเองก็นั่งลงตามเซียวอวี้พูดอย่างใจลอย : “กินอะไรซักหน่อยก่อน อีกซักพักค่อยไปดูหญ้าบัวแดง”เลี่ยอู๋ซินไม่ได้ปฏิเสธ เพียงมองเฟิ่งจิ่วเหยียนอีกหลายครั้งเฟิ่งจิ่วเหยียนรู้ว่าเขาคิดอะไร จึงพูดย้ำอีกครั้ง“เรื่อง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1054

    เฟิ่งจิ่วเหยียนสั่งสตรีนางนั้น“หญ้าบัวแดงมีพิษร้ายแรง จำเป็นต้องกำจัดทิ้ง อีกไม่นานราชสำนักก็จะประกาศคำสั่งลงมา”แม้หญิงนางนี้จะไม่เข้าใจว่าหญ้าบัวแดงคืออะไร ทว่าก็ยังเชื่อฟัง“หม่อมฉันทราบแล้วเพคะ กลับไปแล้วหม่อมฉันจะบอกพวกท่านลุงเพคะ”หลังจากนางถูกส่งกลับไป เลี่ยอู๋ซินก็ยิ้มถามเฟิ่งจิ่วเหยียน“เจ้าหลอกคนอื่นเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?”เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดอย่างตรงไปตรงมา“จะสู้กับคนชั่ว ก็ต้องใช้วิธีพิเศษ”วิธีที่เลี่ยอู๋ซินกับเซียวจั๋วใช้ ล้วนเป็นการรอให้อีกฝ่ายตกหลุมพรางเอง แต่กลับไม่อาจสืบได้ถึงผู้ที่อยู่เบื้องหลังเลยเห็นได้ชัดว่าคนพวกนั้นทำงานอย่างระมัดระวังมากหมู่บ้านจู๋ซานนี้ซับซ้อนนัก พวกเขาเพิ่งจะมาที่นี่ครั้งแรก จะสืบแบบเงียบ ๆ ไม่ได้ตงฟางซื่อกินอิ่มแล้ว แววตาก็เปลี่ยนเป็นใสสะอาดทันทีเขาพูดอย่างจริงจัง : “หากหญ้าบัวแดงไม่อาจขาดได้จริง คนพวกนั้นจะต้องเคลื่อนไหว กระหม่อมเต็มใจอยู่ต่อเพื่อช่วยเหลือด้วยกำลังอันน้อยนิดพ่ะย่ะค่ะ”เลี่ยอู๋ซินหัวเราะเยาะเบา ๆ“มีคนไม่กลัวตายมาอีกแล้ว”ตงฟางซื่อยิ้มสดใส : “ลูกหลานแห่งยุทธภพ ไม่ยี่หระต่อความตายมาแต่แรก จิตวิญญาณพันธมิ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1055

    เฟิ่งจิ่วเหยียนมองสีหน้าของเลี่ยอู๋ซินด้วยท่าทางเย็นชาอย่างยิ่ง“ไหนบอกว่าต่างคนต่างสืบไม่ใช่หรือ”เลี่ยอู๋ซินเข้ามาในห้องอีกครั้งแล้วยิ้มสดใส“ก่อนหน้านี้ล้อเล่นน่ะ น้องจิ่วเหยียนเป็นคนใจกว้าง จะต้องไม่มาทะเลาะกับคนอย่างข้าเป็นแน่”เฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างตรงไปตรงมา“เจ้ามีวิธีอะไรก็ว่ามา”เลี่ยอู๋ซินจริงจังขึ้นทันที แล้วชี้นางกับตัวเอง“พวกเราสองคนเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน แต่พบกันช้าไป...”สีหน้าเซียวอวี้เริ่มน่าเกลียด“เพื่อนสมัยเด็ก?”เลี่ยอู๋ซินพยักหน้า : “ใช่ เพื่อข้าที่เป็นเพื่อนสมัยเด็ก ฮองเฮาทรงทิ้งฝ่าบาท ด้วยความเสียใจ ฝ่าบาทจึงเสด็จกลับวัง ละครนี้เป็นอย่างไรบ้าง?”เซียวอวี้ : อยากตายสินะ!เฟิ่งจิ่วเหยียนก้มลงไตร่ตรอง : “ข้าคิดว่า...ก็ไม่ยังไง”สีหน้านางจริงจัง“ถ้าต้องไปถึงจุดนั้นจริง ข้ายอมเลือกตงฟางซื่อยังดีกว่า”ตงฟางซื่อ : ?เลือกเขาก็เลือกเขาสิ ทำไม่ต้องมี “ยังดีกว่า”?เฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้น น้ำเสียงเด็ดเดี่ยว“คนพวกนั้นไม่ใช่คนโง่ ไม่ได้หลอกง่าย ๆ”อีกทั้งนางก็ไม่อยากให้เซียวอวี้เข้าใจผิดเดิมเขาก็เป็นคนใจแคบอยู่แล้วต่อให้รู้ว่าเป็นการแสดง เขาก็ไม่ยอม

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1094

    นายท่านเฟิ่งไม่รู้ว่าเซียวอวี้กำลังคิดสิ่งใดอยู่ในใจขอแค่ฝ่าบาทไม่ถือโทษ เขาก็รู้สึกสบายใจแล้วเพียงคิดไม่ถึงว่า ฝ่าบาทจะโปรดปรานลูกสาวของเขาขนาดนี้ แม้แต่เรื่องไร้สาระเช่นนี้ยังอดทนรับได้หากเป็นเขา ก็คงไม่มีทางยอมให้ภรรยาของตัวเองทำเรื่องเช่นนี้เด็ดขาด“ขอบพระทัยในความกรุณาของฝ่าบาท เรื่องนี้ ล้วนมีสาเหตุมาจากตระกูลเฟิ่ง กระหม่อมไม่กล้าสู้หน้าท่านจริง ๆ”แม้นอยู่ต่อหน้านายท่านเฟิ่ง เซียวอวี้ก็ยังแสดงความรักใคร่ต่อเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างไม่หลบหลีก“ฮองเฮาเมตตาเรายิ่งกว่า”แววตาที่เขามองนาง หวานปานน้ำผึ้งเฟิ่งจิ่วเหยียนหันหน้าหนี ลุกขึ้นพูดกับนายท่านเฟิ่ง“หากไม่มีเรื่องอื่น ก็กลับไปก่อนเถอะ ข้ากับฝ่าบาทยังมีเรื่องสำคัญต้องจัดการ”ในขณะที่เจียงโจวกำลังสืบคดีมนุษย์โอสถ และเขามีตำแหน่งเป็นถึงซือหม่า  แต่ดูว่างขนาดนี้เลยหรือ?ยามที่เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดกับนายท่านเฟิ่ง สีหน้าเย็นชาอย่างมาก ไม่เหมือนพ่อลูกกันเลยสักนิดนายท่านเฟิ่งเคยชินกับเรื่องนี้แล้วเขาถามอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย“เรื่องแคว้นซีหนี่ว์ เมิ่งฉวีรู้หรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้คิดอะไรมาก จึงบอกไปตามความจริง“ท่า

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1093

    ในศาลาว่าการแห่งเจียงโจวเหล่าข้าราชการแทบไม่กินไม่ดื่ม มุ่งคำนวนจำนวนคนที่หายตัวไปในช่วงหลายปีมานี้จนเสร็จประชาชนที่มาร้องทุกข์ก็มีอยู่ไม่น้อยนอกจากนายท่านเฟิ่งแล้ว ข้าราชการคนอื่น ๆ ก็ไม่มีใครรู้ว่าฮองเฮามาเยือนเจียงโจว จึงมีคนพูดทิ่มแทงอยู่ข้าง ๆ นายท่านเฟิ่ง“ใต้เท้าเฟิ่ง ได้ยินมาว่าฮองเฮาไปเป็นประมุขที่แคว้นซีหนี่ว์แล้วหรือ? เรื่องนี้จริงหรือไม่?”นายท่านเฟิ่งตีหน้าเคร่งขรึม“จะเป็นไปได้อย่างไร!”ยังมีคนโต้เขากลับไป “ใต้เท้าเฟิ่ง เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ท่านไม่จำเป็นต้องปิดบังพวกข้าหรอก ตอนนี้รู้กันหมดแล้ว อดีตฮูหยินของท่าน จริง ๆ แล้วคือน้องสาวแท้ ๆ ของกษัตริย์องค์ก่อนของแคว้นซีหนี่ว์…”นัยน์ตาของนายท่านเฟิ่งสั่นสะท้านเขาเองก็เคยได้ยินข่าวลือเช่นนี้มาก่อน ก่อนหน้านี้ก็เคยถามจิ่วเหยียนเช่นกัน แต่ปฏิกิริยาของนาง ดูเหมือนว่าข่าวลือไม่เป็นความจริงตอนนี้คนกลุ่มนี้พูดถึงข่าวลือนั้นขึ้นมาอีกครั้ง บางทีอาจจะไม่ใช่เพียงข่าวโคมลอยทว่า หลิวซื่อผู้นั้น จะไปมีสายเลือดของราชวงศ์แคว้นซีหนี่ว์ได้อย่างไร?ไม่ว่าคิดแง่ไหนเขาก็รู้สึกว่ามันน่าขำอย่างมากหลังจากลงเวรนายท่านเฟิ่งก็ม

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1092

    นายท่านเฟิ่งอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนลูกสาว นำขนมลูกท้ออบกรอบที่เป็นของประจำท้องถิ่นของเจียงโจวมามอบให้เฟิ่งจิ่วเหยียนเฉยชากว่าเซียวอวี้ ใบหน้าไร้ซึ่งรอยยิ้ม“ท่านมาทำไม”เมื่อคืนเตือนเขาไปแล้ว ช่วงนี้เจียงโจวไม่ค่อยสงบ ให้เขากลับไปที่จวนซือหม่าแต่เขากลับมาส่งของขวัญที่นี่อย่างเปิดเผยนายท่านเฟิ่งท่าทางน่าสงสาร มือทั้งสองข้างประสานกัน ไม่กล้าเงยหน้ามองฮ่องเต้และฮองเฮา“ข้า…ไม่สิ กระหม่อมแค่อยากมาดู ว่ามีเรื่องอะไร ที่กระหม่อมพอจะช่วยได้หรือไม่“ถึงอย่างไรก็เป็นซือหม่าที่เจียงโจวมาระยะหนึ่งแล้ว ประชาชนที่นี่ก็รู้จักหมด”เฟิ่งจิ่วเหยียนกล่าวอย่างไม่รักษาน้ำใจ“แค่ไม่สร้างปัญหาเพิ่ม ก็ช่วยได้มากแล้ว”นายท่านเฟิ่งได้ยินคำพูดนี้ ก็ยิ่งรู้สึกน้อยใจแม้แต่เซียวอวี้ยังรู้สึก จิ่วเหยียนค่อนข้างโหดร้ายไปหน่อย“พ่อตาก็แค่หวังดี”เมื่อนายท่านเฟิ่งได้ยินคำว่า “พ่อตา” สีหน้าพลันทอแววดีใจขึ้นมาจากนั้นเซียวอวี้ก็กำชับเขาตามหน้าที่“หลายวันมานี้ ที่ว่าการกำลังสืบเรื่องการหายตัวไปของประชาชน…”นายท่านเฟิ่งใจชื้นจนมีไหวพริบ รีบโค้งทำความเคารพ“กระหม่อมรู้แล้ว กระหม่อมจะไปช่วยเดี๋ยวนี้!”ก

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1091

    คนส่งจดหมายยิงลูกธนูเข้าไปในห้องของเจ้าสำนักลูกศิษย์ที่เฝ้าอยู่นอกประตูคุ้นชินกับสิ่งนี้จนเห็นเป็นเรื่องปกติลูกธนูมีข้อความห้อยติดมาด้วย“ชิวเฮ่อ” ยังไม่นอน จึงลงจากเตียง หยิบข้อความขึ้นมาบนนั้นเขียนสถานที่รับสินค้าไว้อย่างชัดเจนตามหลักแล้ว เขาจักต้องจัดเตรียมกำลังคน ไปรับมนุษย์โอสถเหล่านั้นตอนนี้เลยณ มุมมืด เลี่ยอู๋ซินกึ่งหลับกึ่งตื่น พลันลืมตาขึ้นมา ตามไปยังทิศทางที่ลูกธนูยิงมาเงาดำนั้นใช้วิชาตัวเบาได้อย่างเก่งกาจ ทั้งยังคุ้นเคยเส้นทางสำนักอวิ๋นซานเป็นอย่างดีหักเลี้ยวอยู่สองสามที เงาดำนั้นก็สลัดเลี่ยอู๋ซินออกห่างไปไกลนัยน์ตาของเลี่ยอู๋ซินจุดประกายฆ่าฟัน ตามไปอย่างไม่หยุดพักในหัวเต็มไปด้วยภาพของสหายเก่าอย่างเมิ่งสิงโจวความเด็ดเดี่ยวในการแก้แค้น ประคองเขาให้มีชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้เขาต้องจับคนเหล่านั้นให้ได้!ฉึบ ๆ…ลูกธนูยิงมาจากมุมมืด เลี่ยอู๋ซินเบี่ยงตัว เพื่อหลบหลีกเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ก็มีเงาคนผ่านร่างเขาไปอย่างรวดเร็วเขาจำได้ว่านั่นคือเฟิ่งจิ่วเหยียน!วิชาตัวเบาของเฟิ่งจิ่วเหยียนเหนือกว่าเลี่ยอู๋ซิน อีกทั้งยังตอบสนองว่องไวนางเหมือนลมพายุ พุ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1090

    ที่ว่าการเจียงโจวได้รับคำสั่ง ก็รีบเฝ้าประตูเมืองไว้อย่างแน่นหนา จับตัวเหล่าชาวยุทธภพไว้อย่างลับ ๆนายท่านเฟิ่งพาผู้ติดตามมาด้วยกลุ่มหนึ่ง ต้องการจะจับคน แต่กลับถูกคนกลุ่มนั้นทำร้ายยังดีที่เฟิ่งจิ่วเหยียนผ่านมา จึงจัดการเรื่องนี้ให้เมื่อนายท่านเฟิ่งเห็นนางกับฝ่าบาท ก็รีบโทษตัวเองอย่างหนัก!“ฝ่าบาท ฮองเฮา กระหม่อมสำนึกผิดแล้ว! เจียงโจวเกิดเรื่องมากมายถึงเพียงนี้ ล้วนเป็นเพราะกระหม่อมละเลยหน้าที่…”เฟิ่งจิ่วเหยียนทนมองท่าทางจอมปลอมของเขาไม่ได้ จึงตัดบทคำพูดของเขา“หยุดเสแสร้งได้แล้ว ที่ว่าการมีเรื่องสำคัญต้องจัดการ พาผู้ติดตามของท่านกลับไปซะ อย่าสร้างความวุ่นวายเพิ่ม”นายท่านเฟิ่งรู้ว่านางไร้ความรู้สึก แต่ก็ไม่คิดว่านางจะไม่ไว้หน้ากันขนาดนี้ร้ายดีอย่างไร เขาก็เป็นบิดาแท้ ๆ ของนาง เขาเองก็อยากช่วยเหมือนกัน!ถึงเขาจะไม่มีคุณงามความดีแต่ก็มีความทุ่มเทเหมือนกัน!เซียวอวี้พูดเสียงทุ้มต่ำ“ฮองเฮาบอกให้เจ้ากลับไป เจ้าก็กลับไปซะ”“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท ทว่า ในเมื่อท่านทั้งสองมาถึงเจียงโจวแล้ว อาศัยอยู่ข้างนอกก็คงลำบาก สู้คืนนี้ไปที่จวนซือหม่า…”เขาพูดยังไม่จบ ฮ่องเต้กับฮองเฮาก็ขี่ม้าจ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1089

    เลี่ยอู๋ซินนั่งลงแล้วดื่มน้ำ เล่าเรื่องราวรายละเอียดให้ทุกคนฟัง“ข้าแฝงตัวอยู่ในสำนักอวิ๋นซาน ตอนแรกยังไม่สังเกตเห็นความผิดปกติอะไร“และเมื่อวันนี้เอง ผู้อาวุโสเหยียนที่สวมรอยเป็นชิวเฮ่อได้รับจดหมายลับฉบับหนึ่ง“เขาไหว้วานให้ข้านำจดหมายลับกลับมาด้วย เพื่อปรึกษาว่าควรจัดการเรื่องนี้อย่างไร”หากตามแผนของเฟิ่งจิ่วเหยียน แน่นอนว่าต้องรีบตอบตกลง  และจัดการ “ขนย้าย” มนุษย์โอสถทันทีดีที่สุดคือจับได้คาหนังคาเขาและพร้อมของกลางทว่า กลุ่มค้ามนุษย์โอสถระมัดระวังตัวอย่างมาก ไม่ยอมเปิดเผยง่าย ๆสกัดสินค้าง่าย แต่จับคนค่อนข้างยากอีกอย่างในตอนนี้ นางยังมีปริศนาอีกหนึ่งอย่างที่ยังไม่คลี่คลาย“วันนี้หลังจากที่งานชุมนุมประลองยุทธ์สิ้นสุดลง สำนักเฉวียนเจินเพิ่งประกาศร่วมมือกับราชสำนัก กำจัดกลุ่มมนุษย์โอสถ“สำนักอวิ๋นซานได้รับจดหมายลับเร็วขนาดนี้ นั่นแสดงว่ากลุ่มค้ามนุษย์โอสถได้ข่าวเร็วเช่นกัน”ตงฟางซื่อคาดเดา“การส่งข่าวไปมา ไม่มีทางส่งเร็วขนาดนี้ นอกเสียจากว่ากลุ่มมนุษย์โอสถมีเส้นสายในเจียงโจว หรือบางที…”เขาจงใจไม่พูดออกไปให้ชัดเจน หันไปมองเฟิ่งจิ่วเหยียนอีกฝ่ายรับคำอย่างรู้ใจ“หรือบา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1088

    หลังจากงานชุมนุมประลองยุทธ์สิ้นสุดลง แต่ละสำนักก็อยู่ประชุมต่อ ว่าควรกำจัดกลุ่มมนุษย์โอสถอย่างไรส่วนเฟิ่งจิ่วเหยียนกับเซียวอวี้กลับมาที่เรือนพักระหว่างทาง เซียวอวี้เปลี่ยนกลับมาใส่ชุดบุรุษเพื่องานชุมนุมประลองยุทธ์ในครั้งนี้ เขาอุทิศไปมากมายเฟิ่งจิ่วเหยียนเห็นแก่ที่เขายอมลำบาก จึงนวดไหล่ให้เขาเองกับมือ“สามีของข้าช่างเก่งยิ่งนัก”เพียงประโยคนี้ประโยคเดียว ก็ทำให้เซียวอวี้จิตใจเบิกบานเขายื่นมือออกไป คว้าตัวเฟิ่งจิ่วเหยียนจากข้างหลัง ให้นางนั่งเอียงตัวบนตักของตน“คิดได้หรือยังว่าจะชดเชยให้สามีอย่างไร?”เฟิ่งจิ่วเหยียนโอบลำคอของเขา เป็นฝ่ายโน้มหน้าเข้าไปก่อนชั่ววินาทีที่เข้าไปใกล้ริมฝีปากของเขา ก็เบี่ยงหน้าออก กระซิบแนบใบหูของเขาเสียงเบา“วันนี้หม่อมฉันจะเข้าครัว ทำอาหารบำรุงท่านดี ๆ”เซียวอวี้ยังไม่เคยชิมฝีมือของนางจริง ๆ จัง ๆแต่เขารู้ดี ว่าฝีมือของนางกับตงฟางซื่อเหมือนกัน ไม่สามารถบรรยายได้ในประโยคเดียวเซียวอวี้อุ้มนางขึ้นมาอย่างกะทันหัน “ไม่ลำบากฮูหยินหรอก เจ้าก็รู้ เทียบกับสิ่งเหล่านั้นแล้ว เราอยาก…”แววตาของเขาเร่าร้อน ส่อความนัยล้นเปี่ยมที่นี่คือเรือนพักของเ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1087

    “เฝิงเกาจากสำนักอวิ๋นซาน โปรดแนะนำด้วย”เซียวอวี้มองคู่ประลองที่อยู่ตรงหน้า เขาสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตบนร่างของอีกฝ่ายเฝิงเกาที่จ้องเซียวอวี้ ดูเหมือนจะดื่มสุราเข้าไป สายตาดูมึนเมา“เป็นสตรีนี่เอง”น้ำเสียงของเขาแฝงความเหยียดหยามสำนักอื่นต่างเคยได้ยินเรื่องของเฝิงเกาคนผู้นี้ลงมืออำมหิต ศิษย์ของสำนักเฉวียนเจินผู้นั้น อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขายิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นการประลองรอบแรกของเฝิงเกา เขาได้เปรียบเรื่องพลังกายมากกว่าสำนักอสนีบาตไม่ยอมสำนักอวิ๋นซาน จึงลุกขึ้นตะโกนลั่น“นี่มันแกล้งกันเกินไปแล้ว!”รองเจ้าสำนักสำนักอวิ๋นซานยิ้มบางตอบ“เฝิงเกาก็เป็นศิษย์ของสำนักอวิ๋นซาน เหตุใดจะร่วมการประลองไม่ได้?”สำนักอสนีบาตยุยงเหลิ่งเซียนเอ๋อร์อีกครั้ง“รองเจ้าสำนักเหลิ่ง เรื่องนี้ท่านก็ยอมทนได้หรือ? สำนักอวิ๋นซานกลั่นแกล้งผู้ที่อ่อนแอกว่าอยู่ชัด ๆ !”คนอื่น ๆ ก็ช่วยพูดโน้มน้าวด้วยเช่นกัน“หากเฝิงเกาลงมือ ไม่ตายก็พิการ! รองเจ้าสำนักเหลิ่ง หากท่านเป็นห่วงศิษย์จริง ๆ ก็รีบหยุดมือเถิด! แค่งานชุมนุมประลองยุทธ์เท่านั้น เหตุใดต้องให้มีคนตายอีกเพื่องานนี้ด้วยเล่า?”เฝิงเกาเลียริมฝีปาก จ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1086

    บนเวทีประลอง คู่ประลองของเซียวอวี้คือศิษย์สำนักอวิ๋นซานสายตาของเขาเย็นยะเยือกแฝงรังสีสังหารด้านล่างเวทีมีคนจำเขาได้“นี่คือยอดฝีมือของสำนักเฉวียนเจินนี่! เมื่อวานเป็นนางที่ช่วยให้สำนักเฉวียนเจินชนะไปหลายครั้ง!”“ใช่ ข้าก็จำได้! ข้ายังเคยประลองกับนางด้วย! ถึงแม้นางจะสวมหน้ากาก ทว่ารูปร่างนี้ข้าจำได้ ช่างบึกบีน ไม่เหมือนสตรีซักนิด!”“เมื่อวานหากไม่ใช่เพราะอินซื่อเฉิงใช้ยาพิษ นางก็จะชนะต่อไป นี่เป็นศัตรูที่แข็งแกร่งผู้หนึ่ง!”ครั้งนี้เซียวอวี้ไม่จำเป็นต้องถ่วงเวลาออกไปดังนั้น จึงใช้เวลาเพียงชั่วครู่ เขาก็ปลดอาวุธของคู่ประลอง เตะคนลงจากเวทีสีหน้าของคนผู้นั้นดูไม่อยากจะเชื่อ“ข้าแพ้แล้วหรือ?”รองเจ้าเจ้าสำนักสำนักอวิ๋นซานที่นั่งอยู่ด้านบนลุกขึ้นยืน คิดอยากจะมองให้ชัดเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้น?นี่จบแล้วหรือ?สำนักเฉวียนเจินมียอดฝีมือเช่นนี้อยู่ด้วยหรือ!การประลองดำเนินต่อไป ศิษย์สำนักอวิ๋นซานขึ้นไปท้าประลองอย่างต่อเนื่องน่าเสียดายที่พวกเขาล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซียวอวี้เวลาสั้น ๆ เพียงครึ่งชั่วยาม เซียววอี้ก็ชนะไปแล้วสิบครั้งอีกทั้งเขายังดูไม่เหนื่อยเลยแม้แต่น้อยด้วยจิ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status