Home / วัยรุ่น / แฟนเก่าอันธพาล / บทที่ 43 ไม่อยากจะเชื่อ

Share

บทที่ 43 ไม่อยากจะเชื่อ

last update Last Updated: 2025-04-22 21:17:54

บทที่ 43 ไม่อยากจะเชื่อ

วันต่อมา

"อื้อ!!! ในที่สุดก็ถึงบ้านสักทีโว้ย…" ปรินก้าวลงจากรถมาบิดขี้เกียจแล้วหันไปจับแขนโอโซนที่ก้าวลงจากรถตามมาติด ๆ สภาพเพื่อนยังไม่หายไข้ดีเท่าไหร่

"ปาปะ!" เสียงใส ๆ ของเด็กน้อยหน้าตาน่ารักที่กำลังเดินมาหาพ่อทำให้ทุกคนยิ้มกว้าง ปรินกับขุนเขาแข่งกันวิ่งไปหาโซมีแต่แล้วหลานตัวน้อยกลับเดินผ่านแล้วรีบไปหาพ่อตัวเองเพื่อให้เขาอุ้ม "ปาปะ คิดถึง.." โซมีหอมแก้มพ่อไปหลายฟอดด้วยความคิดถึง

"ลูกครับ ป๊าไม่สบายนะเดี๋ยวหนูติดหวัดด้วย ไปหาแม่ ๆ ก่อนนะครับ" โอโซนอุ้มโซมีเดินไปหากาเนสที่ยืนยิ้มให้เขาอยู่ "รับลูกไปหน่อยครับมะม๊า ป๊าไม่สบายเดี๋ยวลูกติด"

"เป็นอะไรทำไมไม่สบาย" กาเนสเอ่ยถามคนรักพลางหันไปมองห้ากุมารแต่สิ่งที่ทำให้เธอตกใจจนเผลออ้าปากค้างคือญาณินกับปกป้องยืนอยู่ข้างกัน "เฮ้ย! บ้าน่า.. นั่นคงไม่ใช่.."

"ใช่จ้ะที่รัก นั่นญาณินตัวจริงเสียงจริง"

"ฮะ!!" กาเนสอุทานออกมาอย่างตกใจที่เห็นทั้งสองอยู่ด้วยกัน "ยังไง เล่าให้ฟังด้วยนะตอนเย็นอะ"

"โอเคครับเมีย" โอโซนรั้งศีรษะทุยเล็กมาหอมฟอดใหญ่ทั้งแม่ทั้งลูก

"ได้ไงอะลูก ป๊าก็อยากอุ้มหนูเหมือนกันนะ" ปรินอ้าแขนออกกว้างพลางทำหน้าเชื้อเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 44 แฟน..คนเดิม

    บทที่ 44 แฟน..คนเดิมญาณินย่นจมูกใส่แฟนหนุ่มแล้วเดินเข้าไปนั่งบนหน้าตักปกป้อง เธอออดอ้อนเขาเหมือนลูกแมวน้อยจนปกป้องคล้อยตาม "อ้อนหนักขนาดนี่อยากได้อะไรครับ บ้าน รถ หรืออยากได้อะไร" ปกป้องเชยคางมนขึ้นมาจูบก่อนจะเลิกคิ้วถามญาณิน"ไม่ได้อยากได้อะไรเลย แค่อยากนอนพักให้เต็มอิ่มเท่านั้น" เธอยิ้มแล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มปกป้องฟอดใหญ่"งั้นกินอะไรก่อนสิ แล้วค่อยไปนอนพักนะ" เขาเลื่อนฝ่ามือไปลูบหลังญาณินเบา ๆ ก่อนที่จะดันตัวเธอลงจากหน้าตักแล้วพาไปกินข้าว หลังจากกินข้าวอิ่มญาณินก็นอนพักทันทีเพราะเธอรู้สึกง่วงและเหนื่อยมาก ๆ ส่วนปกป้องนั่งทำงานที่เพื่อนส่งมาให้ ลงเขามาก็ทำงานเลย..หลายชั่วโมงต่อมาไอความเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศตกกระทบกับใบหน้าญาณินทำให้เธอรู้สึกตัวตื่นเพราะหนาว มือบางควานหารีโมทแอร์แต่กลับสัมผัสได้ถึงร่างหนาที่นอนอยู่ข้าง ๆ"มานอนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" ญาณินยิ้มให้ปกป้องบาง ๆ เพราะเขานอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างเธอ "ที่รัก" มือเรียวบางสัมผัสกับแก้มนวลป่องของอีกฝ่ายเบา ๆ เป็นการปลุกให้ปกป้องตื่น"อื้อ~ ตื่นแล้วเหรอครับ""อ๊ะ!" ร่างเล็กถูกชายหนุ่มรั้งเข้าไปกอดไว้อีกครั้ง "ป้องลุกได้แล

    Last Updated : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 45 หวังเล็ก ๆ

    บทที่ 45 หวังเล็ก ๆ"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับป๋า เพราะจะพาญาณินไปหาหมอน่ะ""อ้าว ไม่สบายเหรอลูก" ผู้เป็นพ่อปรับสีหน้าเป็นตกใจทันทีแต่ทว่าปกป้องกลับยิ้มแป้นอย่างร้ายกาจ "ยังไงป้อง""พอดีจะพาแฟนไปตรวจสุขภาพเฉย ๆ น่ะครับ ลงจากเขามาก็ต้องเช็กร่างกายกันหน่อย""อ๋อ.. ไป ๆ เดินทางปลอดภัยนะ ยังไงก็โทรบอกป๋าด้วย""ขอบคุณค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ" ว่าจบญาณินกับปกป้องก็เดินออกมาจากบ้าน ญาณินหยุดยืนอยู่หน้าบ้านแล้วเอาศอกกระทุ้งหน้าท้องชายหนุ่มไม่แรงนัก ปกป้องสะอึกจนกุมท้องตัวเองไว้"ทำอะไรเนี่ย""ก็ป้องร้ายกาจก่อนหนิ รู้นะว่าวางแผนอะไรกับป๋า ร้ายกาจกันไม่เบาเลยนะสองพ่อลูก" เธอกัดฟันใส่ปกป้องแล้วเดินนำไปที่รถยนต์คันที่จะขับไปหาหมอที่โรงพยาบาล"เดี๋ยว.. เดี๋ยวก่อนสิ ฟังก่อน""ขึ้นรถค่ะ" เธอออกคำสั่งแล้วตวัดสายตาไปที่ที่คนขับ ปกป้องกุลีกุจอไปขึ้นรถแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อย "ไปได้แล้ว นินต้องกลับบ้านตัวเองนะคะ""อยู่ด้วยกันก่อนไม่ได้เหรอ""ไม่เอา.. อย่างอแงนะที่รัก ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวจะรอนาน" เธออ้อนปกป้องด้วยแววตาแล้วเอาศีรษะไปซบตันแขนแฟนหนุ่ม "แล้วถ้าตรวจแล้วไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง จะทำยังไง""หวัง? หว

    Last Updated : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 46 แกล้ง

    บทที่ 46 แกล้ง"พวกมึง.. กูคิดไม่ออกเลยว่าถ้ากูมีลูกจริง ๆ กูจะเป็นยังไง" จู่ ๆ ปกป้องก็เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบลง บดินทร์ที่กำลังเช็ดรถที่เพิ่งล้างเสร็จก็ต้องละมือแล้วเอี้ยวหน้ากลับไปมองเพื่อนรัก"อยากรู้เหรอว่าจะเป็นยังไง" เขาถามปกป้องที่นั่งทำหน้าครุ่นคิดมาพักใหญ่ ละพอเพื่อนพยักหน้าตอบบดินทร์จึงถอนหายใจยาว ๆ "ดูไอ้โชนไว้ แบบนั้นแหละ""เหรอวะ" ปกป้องถามกลับเสียงแผ่ว"จะอยากรีบมีไปทำไมวะ ตอนแรกกูก็อยากมีเหมือนมึงนั่นแหละแต่พอได้ใช้เวลาคิดทบทวนอยู่นานก็พอจะรู้อะไรหลาย ๆ อย่างว่าที่จริงแล้วไม่ต้องรีบอยากมีลูกก็ได้ กูกับเพียงสนุกกับการเที่ยวและตระเวนหาของกินที่ถูกปาก แล้วมึงลองย้อนกลับไปนะ ถ้ามีลูกก็ต้องอยู่กับลูกตลอดเวลา ไปไหนมาไหนก็ต้องคิดถึงลูกอะ แบบนั้นเราเองจะไม่มีความสุข เอาเป็นว่าเที่ยวให้พอก่อนนะค่อยมี" บดินทร์อ้าปากค้างแล้วรีบปรบมือให้ขุนเขาที่พูดจามีสาระกับเพื่อนหลังจากที่ห่างหายจากการเป็นนักปราชญ์มานาน"เออ ก็จริงของมึงนะขุน รีบมีลูกไปก็ไม่สนุก… และอีกอย่างกูกับนินก็เพิ่มกลับมาคบกันด้วย""ก็เออดิ เพิ่งกลับมาคืนดีกันยังไม่ถึงเดือนเลยนะ จะทำเขาท้องซะแล้วเหรอ" ขุนเขาส่ายหน้าพร้อมก

    Last Updated : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 47 กังวล

    บทที่ 47 กังวล"อื้อ!!" ญาณินร้องออกมาเสียงสั่นแต่ทว่าจู่ ๆ ปกป้องก็หยุดชะงักค้างแล้วหันมาสบตากับเธอตรง ๆ ราวกับมีเรื่องให้เขาคิดกะทันหัน "อะไรเหรอ""ไม่ทำแล้ว เดี๋ยวเหนื่อย.." จู่ ๆ ปกป้องก็นิ่งเงียบไปพักใหญ่โดยที่ไม่พูดอะไรหรืออธิบายอะไรเลยสักนิด ญาณินเลิกคิ้วถามเขาก็เอาแต่เงียบ"เป็นอะไรก่อน งอนเหรอ" ญาณินเอ่ยถามปกป้องที่นอนหันหลังให้เธออย่างไร้สาเหตุ แต่เขากลับเงียบไปโดยไม่มีคำอธิบายอะไรเลยสักคำ "เอ้า.. ถ้างอนก็บอกว่างอนสิ แล้วงอนเรื่องอะไรอะป้อง""เปล่า ป้องคิดอะไรขึ้นมาได้พอดี""อะไร?" ญาณินเอียงคอถามเสียงเรียบ "เรื่องอะไรที่บอกคิดอะไรได้ บอกนินได้ไหม" ญาณินจับแขนเขาพลางลูบไล้เบา ๆ จนปกป้องหันตัวมามองหน้าเธอ เขาถอนหายใจออกมาหนัก ๆ"ป้องแค่คิดไม่ตกอย่างหนึ่ง แต่ไม่ได้เกี่ยวกับนินหรอก""ทำไมอะ เราเป็นแฟนกันนะ เรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวกับป้องหรือกับคนรอบข้างป้องมันก็เกี่ยวกับนินด้วยนั่นแหละ" ญาณินจับมือหนาขึ้นมาจูบเบา ๆ "มีอะไรบอกได้ไหมคะ จู่ ๆ ป้องเปลี่ยนไปแบบนี้นินไม่สบายใจเลยนะ""เอาไว้ถึงวันนั้นก่อนได้ไหม ป้องยังไม่มั่นใจเลยว่ามันจะสำเร็จไหม""อะไร" คนตัวเล็กขมวดคิ้วแน่น ยิ่งเขาพ

    Last Updated : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 48 แผนการ

    บทที่ 48 แผนการ"อ๊ะ! เดี๋ยว! มือค่ะมือ" ญาณินผละออกจากอ้อมกอดแล้วเหลือบตามองฝ่ามือหนาที่กำลังบีบเคล้นบั้นท้ายเธอเบา ๆ แต่พอจับได้ปกป้องก็รีบเลื่อนฝ่ามือขึ้นมาลูบแผ่นหลังญาณินแทน"นิดหน่อยเอง""ไม่นิดแล้วมั้ง นินว่านอนเถอะค่ะ ตัวยังร้อนอยู่เลยนะเนี่ย" ญาณินทั้งพูดทั้งนึกหมั่นไส้ที่ปกป้องทำตัวเองจนป่วยเข้าจริง ๆ "นอนนะคนดี เดี๋ยวนินอยู่เป็นเพื่อน""แค่เพื่อนเหรอ""แล้วจะให้เป็นอะไร""เมีย""ยังไม่แต่งน้า… เรียกเมียได้ยังไง" ญาณินยกยิ้มมุมปากแล้วเชยคางเขาขึ้นเล็กน้อย "ล้อเล่น.. ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นทำไม""นิน.. เราสองคนแต่งงานกันไหม""บ้า! เพิ่งคบกันไม่กี่วันเองนะ จะแต่งอะไรล่ะมันเร็วไป""ถ้าคนมันใช่ คบกันวันเดียวก็แต่งได้ และป้องอยากจะบอกว่าป้องรักนินมากนะรู้ไหม" กลับกลายเป็นญาณินที่นิ่งอึ้งไปกับคำบอกรักของปกป้อง "หมั้นไว้ก็ได้ ป้องไม่อยากเสียนินไปอีกแล้ว อยากอยู่กับนินไปตลอด" ญาณินกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่แล้วดันตัวแฟนหนุ่มให้นอนลงกับเตียง"นอนก่อนนะ ตื่นมาค่อยมาคุยกันอีกทีนะคะ""พูดจริง ๆ นะเนี่ย อยากแต่งงานกับนิน""รู้ค่ะ นินก็อยากแต่งงานกับป้องแต่คงไม่ใช่ตอนนี้นะ นอนก่อนแล้วเดี๋

    Last Updated : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 49 ภารกิจ

    บทที่ 49 ภารกิจ"ว้าว… นี่ป้องจองพูลวิลล่าไว้เหรอ" ญาณินก้าวลงจากรถด้วยท่าทางตื่นเต้น เธอเดินไปดูสระว่ายน้ำและเดินดูรอบ ๆ บ้านที่อยู่ติดทะเลแถมยังเป็นพื้นที่ส่วนตัวอีกต่างหาก"ชอบไหม ถ้าชอบจะพามาบ่อย ๆ""พูดจริงไหมเนี่ย พามาไหวเหรออยู่ตั้งไกล" ญาณินยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้ามากอดคอหนาไว้หลวม ๆ "ถ้าพามาเที่ยวแบบนี้ทุกเดือนนะ.. จะให้รางวัลอย่างงามเลย""ว่าแต่ไอ้รางวัลที่ว่าเนี่ยคืออะไรเหรอ" ปกป้องยิ้มกรุ้มกริ่ม "ขอก่อนได้ไหม อยากได้รางวัลล่วงหน้าอะ" ญาณินหรี่ตามองแฟนหนุ่มอย่างจับผิดก่อนที่เธอจะชี้หน้าคาดโทษเขา"อย่าให้รู้ว่ามีแผนร้าย!""ไม่เคยคิดแบบนั้น" ปกป้องยืดอกตอบเสียงดังฟังชัดแล้วพาแฟนสาวเข้าไปในห้องนอน ญาณินหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ที่ระเบียงมองวิวทะเลยามบ่ายคล้อยที่แสนสดใส "ชอบใช่ไหม เรามาสร้างบ้านอยู่ที่นี่สักหลังไหม" ญาณินยิ้มมุมปาก"เอาจริงไหมเนี่ย ถ้าจริงจังก็อยากมาอยู่ติดทะเลนะ นินชอบดูพระอาทิตย์ตกดินที่ทะเลมันสวยดี" ปกป้องยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วหอมศีรษะแฟนสาว"อยากได้ก็ไม่ใช่ปัญหาป่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้คนมาจัดการเลยดีไหม""พูดเป็นเล่น!""จริงจังอยู่""ก็ดี.. เอาไว้เป็นเรือนหอเราสองคน"

    Last Updated : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 50 อาหารเป็นพิษ?

    บทที่ 50 อาหารเป็นพิษ?"อื้อ~ ไม่เอา" ญาณินผลักอกแกร่งออกจากตัวเองแล้วรีบลุกขึ้นนั่ง เธอจ้องหน้าเขาเขม็ง "นี่ใช่ไหมแผนการที่พานินมาเที่ยวทะเลน่ะ!" เธอกอดอกทำเสียงดุใส่เขาแต่ปกป้องกลับยกยิ้มมุมปาก"ก็ส่วนหนึ่ง แต่จริง ๆ ป้องตั้งใจพานินมาเที่ยวนะรู้ไหม""ร้ายกาจมากนะป้อง แผนการยังว่าร้ายแล้วคนมันร้ายกว่าอีก!" หญิงสาวก้าวลงจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ปกป้องกระตุกยิ้มแล้วเดินตามเข้ามา"แต่อย่าลืมนะ.. นินแพ้แล้วเลี้ยงข้าวป้องด้วย""มันน่าทุบหัวจริง ๆ" ญาณินกำหมัดแน่นแล้วยกขึ้นไปจ่อหน้าปกป้องอย่างหงุดหงิดแต่ทำไงได้เธอก็โกรธเขาไม่ลงอยู่ดี "ไปอาบน้ำเลย นินจะได้อาบบ้าง""ไม่เป็นไร นินอาบไปเถอะเดี๋ยวป้องไปอาบอีกห้องแล้วกัน""ก็ได้ ตามนั้น" เธอผลักตัวเขาออกมาแล้วรีบอาบน้ำและสวมใส่เสื้อผ้าสบาย ๆ เพราะอยากนอนพักผ่อนสักหนึ่งชั่วโมงก็ยังดี บทรักที่จบลงไปเมื่อครู่นี้ทำเธอหมดแรงเลย"จะนอนเหรอ" ปกป้องที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้นมาถามญาณินที่ล้มตัวนอนลงบนเตียง หญิงสาวเบ้ปากใส่แล้วนอนหลับไปต่อหน้าต่อตา ปกป้องหลุดยิ้มด้วยความเอ็นดูแล้วก้มลงไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ "รักนะครับคนสวยของผม" ปกป้องเดินออกไ

    Last Updated : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 51 แปลกไป

    บทที่ 51 แปลกไป"ไปหาหมอเถอะนะ ดูหน้าป้องซีดเซียวหมดแล้วเนี่ย" ญาณินบกมือขึ้นไปประคองใบหน้าแฟนหนุ่มไว้ด้วยความเป็นห่วง เธอไม่สบายใจเลยที่เขาเป็นแบบนี้แม้ว่าปกป้องจะค้านหัวชนฝาว่ายังไงก็จะไม่ไปหาหมอก็ตาม"ไม่ไป เดี๋ยวก็หายครับ" เขาเดินออกมาแล้วตรงไปที่เตียงนอน ร่างหนาทรุดนั่งลงพร้อมกับรั้งเอวคอดลงมานั่งบนหน้าตัก ใบหน้าหล่อเหลาเกลี้ยงเกลายังมีหยดน้ำเกาะแพรวพราวซุกไซ้กับต้นแขนขาว ๆ ของญาณิน "หอมสดชื่นจริง ๆ เลย" เขาสูดดมกลิ่นหอมจากตัวแฟนสาวเข้าปอด ทำหน้าผ่อนคลายจนญาณินต้องขมวดคิ้วใส่เพราะคิดว่าปกป้องกำลังเล่นอยู่"ไม่เล่นนะ ไหนดูสิ" เธอเอี้ยวตัวมาจับปลายคางแล้วพลิกหน้าปกป้องไปมาเบา ๆ เพื่อตรวจดูความผิดปกติ "ก็ดีขึ้นแล้วหนิ ใช่ไหมคะเพราะก่อนหน้านี้หน้าซีดมากเลยรู้ไหม แล้วป้องรู้สึกเจ็บท้องหรืออยากอ้วกไหม" ญาณินรัวคำถามใส่เขาจนคนถูกถามอมยิ้มตาหยี"โอเคแล้วครับคนสวย""แน่ใจนะ นินไม่ชะล่าใจหรอก เดี๋ยวไปเตรียมยาไว้ให้ดีกว่า" ว่าจบก็แกะมือหนาออกจากเอวทำท่าจะลุกขึ้นแต่ถูกปกป้องรั้งตัวไว้แล้วเขาก็ทำเสียงออดอ้อนเธอ "ทำไมคะ""ไม่ นอนกอดกันแป๊บเดียวก็หายแล้วครับ" ปกป้องก็ยังเป็นปกป้องคนเดิม เพราะถ้

    Last Updated : 2025-04-22

Latest chapter

  • แฟนเก่าอันธพาล   ตอนพิเศษ 2

    ตอนพิเศษ 2หลังจากประกวดกระทงสวยกันไปแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านก่อน เพราะมีนัดกันอีกทีตอนหนึ่งทุ่มที่บ้านบดินทร์ ปกป้องอุ้มลูกชายตัวน้อยเดินเข้ามาในห้องนอนใหญ่โดยที่เป็นหนึ่งยังตาใสแป๋วไม่ได้มีทีท่าว่าจะง่วงนอนง่าย ๆ“ลูกครับผม เราจะได้ไปลอยกระทงกับพวกป๊า ๆ ไหมเนี่ย ไม่ใช่หนูไปงอแงที่วัดนะครับ” พวกเขานัดกันไว้ว่าจะไปลอยกระทงที่งานวัดใกล้ ๆ บ้านนี้เพราะที่นั่นจัดงานค่อนข้างใหญ่โตและหมายจะพากันเดินหาของกินด้วย “หนูคงไปกับป่าป๊าไม่ได้นะครับผม หนูต้องอยู่กับยายไปก่อนโอเคไหมครับหนุ่มน้อย” ปกป้องนั่งทำสัญญากับลูกน้องอยู่บนเตียงในขณะที่ญาณินกำลังเตรียมชุดที่จะสวมใส่ไปงานลอยกระทงคืนนี้“ติดสินบนอะไรลูกหรือเปล่าคะเนี่ย” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มสดใสที่เห็นเป็นหนึ่งและพ่อของเขานั่งคุยกันราวกับรู้เรื่องว่าพ่อขออะไร“ลูกบอกว่าจะยอมให้เราสองคนไปเที่ยวครับ”“ถามจริง ลูกยังพูดไม่ได้เลยนะป้อง คิดเองเออเองไปเรื่อย” ปกป้องทำตาโตแล้วชี้ไปที่มือลูกชายซึ่งเป็นหนึ่งกำลังกำนิ้วชี้เขาอยู่“ดูนี้ก่อน ป้องถามลูกว่าถ้าอยากให้พ่อกับแม่ไปให้หนูจับมือพ่อนะครับ” ญาณินหรี่ตามองคนรักแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มเป็นหนึ่งฟอดให

  • แฟนเก่าอันธพาล   ตอนพิเศษ1

    ตอนพิเศษ1หลายเดือนต่อมา"ไอ้เชี่ยป้องมึงตัดดี ๆ ดิวะเดี๋ยวแม่ป่านก็มาเฉ่งกูอีก" ปรินที่กำลังประคองต้นกล้วยอยู่ด้านข้างปกป้องซึ่งเขารับบทเป็นคนตัดต้นกล้วยเอง สืบเรื่องมาจากศรีภรรยาพวกเขาอยากจะทำกระทงกันเองเลยลำบากต้องมาตัดต้นกล้วยหลังบ้านบดินทร์ไปให้ทำกระทงกัน"เออน่า! อย่าบ่นได้ไหมเล่า กูก็ตั้งใจเล็งอยู่เนี่ย" ปกป้องตอบกลับหน้าเครียดก่อนที่จะยิ้มแล้วเล็งมีดไปที่โคนต้นแล้วตักฉับครั้งเดียวขาด ปรินแหกปากร้องลั่นเพราะต้นกล้วยพาเขาล้มลงไปด้วยน่ะสิ ปกป้องระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นจนบดินทร์กับโอโซนต้องวิ่งมาดู"เอ้า! ฮ่า ๆ" สองหนุ่มก็หัวเราะดังลั่นเหมือนกัน เมื่อหัวเราะเป็นที่พอใจแล้วค่อยไปพยุงตัวเพื่อนลุกขึ้น "ไอ้ห่า ร้องเหมือนคนกำลังจะตายนะมึง""ก็กูไม่ทันตั้งตัวนี่หว่า ใครจะไปรู้ว่าไอ้ป้องแรงดีฉิบหาย ตัดรอบเดียวขาดเลย" ยิ่งปรินบอกแบบนั้นบดินทร์กับโอโซนก็ยิ่งขำกันใหญ่"เอ้อ… ไปเร็ว เดี๋ยวได้เอาต้นกล้วยไปหั่นอีก" ปรินทำหน้าบึ้งแล้วลากต้นกล้วยออกมา พวกเขาจัดการหั่นต้นกล้วยให้เป็นแว่น ๆ พอดีกับที่จะเอาไปเป็นฐานกระทง ส่วนธันวากับขุนเขาช่วยกันกรีดใบตองอย่างละเมียดละไมด้วยกลัวมันจะแตกแล้วเสียหาย

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 71 ตอนจบ

    บทที่ 71 ตอนจบเช้าวันต่อมาปกป้องยืนทำอาหารเช้าอยู่ในห้องครัวของทางบ้านพักซึ่งเขาได้ออกไปซื้อของมาทำอาหารตั้งแต่เช้ามืดกะเอาไว้เซอร์ไพรส์คนที่ยังนอนหมดแรงอยู่บนเตียง เขาใช้เวลาที่แสนมีความสุขนี้ทำอะไรดี ๆ ให้คนรักพร้อมกับสร้างความทรงจำดี ๆ ให้ญาณินด้วย"กลิ่นหอมเข้าไปในห้องนอนเลย ไม่ทราบว่าคุณพ่อบ้านทำอะไรกินเหรอคะ" เธอเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเคาน์เตอร์แล้วเท้าคางมองหน้าคนรักซึ่งกำลังทำอาหารอย่างคล่องมือเลย ปกป้องหันมาส่งยิ้มให้"ทำข้าวต้มทะเลครับ ของโปรดใครนะ..""ของโปรดป้องนั่นแหละ" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินอ้อมเคาน์เตอร์ไปหาเขา มือเรียวบางยกขึ้นไปลูบแก้มขาวเนียนไร้ไรขนอ่อนเบา ๆ "พรุ่งนี้เราก็ต้องกลับไปแล้วเหรอคะ""ครับ เอาไว้จะพามาเที่ยวอีกนะ""สัญญาก่อนสิ" เธอยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกับแฟนหนุ่ม ปกป้องรั้งร่างบางมากอดไว้แนบแน่นพร้อมกับหอมศีรษะญาณินฟอดใหญ่"สัญญาครับคนสวย" เขาคลี่ยิ้มหวานส่งให้เธอแล้วทำข้าวต้มต่อจนเสร็จ ญาณินถูกดันตัวออกมาจากห้องครัวให้ไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร ไม่นานข้าวต้มทะเลหอม ๆ ก็มาเสิร์ฟพร้อมกับเครื่องเคียงสองอย่าง"ทานให้อร่อยนะครับคนสวย ให้สมกับที่เสียพลังงานไปเยอะ

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 70 ฮันนีมูน

    บทที่ 70 ฮันนีมูนหลังจากจบงานเลี้ยงเล็ก ๆ ภายในครอบครัวแล้วทั้งญาณินกับปกป้องก็วางแผนกันไว้ว่าจะไปฮันนีมูนที่ทะเลทางภาคใต้มีผู้สนับสนุนหลักคือพี่ปลาผู้ใจดีจองที่พักไว้ให้สำหรับการฮันนีมูนครั้งนี้"คิดถึงอ้วนนะคะ ถ้าอ้วนมาด้วยคงดี" ญาณินย่นหัวคิ้วเข้าหากันแล้วหยิบผ้าอ้อมลูกชายที่เธอแอบพับใส่กระเป๋าขึ้นมาดมกลิ่นลูกพอให้หายคิดถึงบ้าง ปกป้องยกยิ้มแล้วเดินมาโอบไหล่ภรรยาคนสวยไว้"ไม่ต้องห่วงอ้วนหรอกครับ คยเลี้ยงเยอะแยะเลย… เราสองคนจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันไง""แต่ถ้ามีลูกมาด้วยก็คงดี""เอาไว้ครั้งหน้านะครับ ป้องจะพามาเที่ยวเองเลย" ปกป้องเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มญาณินแล้วเดินไปเปิดม่านรับแสงในยามเย็น เสียงคลื่นทะเลซัดชายฝั่งและกลิ่นหอมของน้ำทะเลทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายมาก ๆ"เย็นนี้เราไปกินข้าวที่ไหนดีคะ" เธอสวมกอดเอวสอบไว้หลวม ๆ แล้วเกยคางไว้ที่สีข้างปกป้อง ออดอ้อนเขาและฝ่ามือเรียวบางก็ไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ซิกแพคเขาวนไปมาเบา ๆ จนปกป้องต้องรีบห้ามปรามไว้"อย่าเล่น เดี๋ยวจะได้กินอย่างอื่นก่อนข้าวนะคะคนสวย""ค่ะ…" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินออกไปรับลมที่ชายหาด เธออ้าแขนออกกว้างและหลับตารับสัมผัสของลม

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 69  ความสุข

    บทที่ 69 ความสุขมันเป็นวันที่เขารอคอยมานานแสนนาน ในที่สุดเขาก็ได้ทำในสิ่งที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งควรทำ ปกป้องมองแหวนแต่งงานที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของญาณินด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขจนเอ่อล้นออกมาเป็นหยาดน้ำตาใส ๆ หยดลงอาบแก้มเขา“ไม่เอาไม่ร้องไห้นะคะ” ญาณินรีบเช็ดน้ำตาให้ปกป้องทันที “นินว่าเรามาคุยเรื่องแต่งงานกันดีกว่าค่ะ”“นินอยากได้แบบไหนป้องตามใจนินเลยครับ”“นินไม่อยากจัดงานเอิกเกริกค่ะ เชิญแค่ญาติที่สนิทและเพื่อนของป้องก็พอ แลกแหวนกันก็พอค่ะเพราะจัดงานไปมันก็สิ้นเปลืองเปล่า ๆ อีกอย่าง... จะหาว่านินงกก็ได้นะ เพราะนินห่วงอนาคตของอ้วนมากกว่า ยุคนี้อะไรก็ไม่แน่นอน” ปกป้องฟังแล้วอมยิ้มจนตาหยีก่อนที่จะรั้งตัวแฟนสาวเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่“เอาตามที่นินสะดวกเลยครับ แล้วดี๋ยวเราไปเชิญแขกด้วยกันนะ”“ค่ะ” เธอคลี่ยิ้มหวานพลางกอดช่อดอกไม้ไว้แนบแน่นด้วยความดีใจ “ไม่คิดเลยว่าจะได้ถูกขอแต่งงานแบบนี้ จริง ๆ นินว่าจะคุยเรื่องนี้กับป้องอยู่เหมือนกัน แต่เพราะยุ่งกับลูกเลยไม่ได้มีโอกาสคุยกันสักที“ป้องเข้าใจ เราสองคนเลี้ยงอ้วนด้วยตัวเอง เหนื่อยมาด้วยกัน ป้องเองก็อยากทำอะไรให้มันถูกต้องสักที"“จดทะเบียนสมรสด

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 68 แต่งงานกันนะ

    บทที่ 68 แต่งงานกันนะสองเดือนต่อมาปกป้องนั่งทำหน้าเครียดอยู่กับเพื่อนในกลุ่มขณะที่ปรินกำลังเล่นเกมอยู่ก็พูดขึ้นมาว่า “มึงก็ทำใจกล้าหน่อยดิวะเพื่อน กูว่าผู้หญิงเขาก็อยากถูกขอแต่งงานนั่นแหละ”“กูไม่ได้ไม่กล้าที่จะขอนินแต่งงานนะเว้ย แต่กูกำลังคิดว่าจะขอยังไงให้โรแมนติกดี” โอโซนยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“ดูอย่างกูกับเนสสิ โรแมนติกไหมมึงว่า”“สุด ๆ อะมึงกับกาเนสขอแต่งงานกันได้โรแมนติกสุดแล้ว” ปกป้องตอบกลับทันทีแล้วหันไปมองหน้าธันวาที่ทำเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง “มีไอเดียไรแนะนำไหมครับประธานคนหล่อ”“เอาจริงไหม กูไม่มีไอเดียไรเลยตอนนี้ ในสมองกูมีแต่งานเต็มไปหมด เหนื่อยฉิบหายเลย”“เอ้อ.. ค่อย ๆ คิดก็ได้มึง แต่กูว่าจะพานินไปกินข้าวแล้วขอเธอแต่งงาน แบบนี้ดีไหมวะ” ปกป้องเอ่ยถามเพื่อน“แบบไหนก็ดีหมดนั่นแหละ ขอแค่เราทำมันออกมาด้วยใจจริงก็พอแล้ว กับผู้หญิงบางคนเขาอาจไม่ได้ต้องการความใหญ่โตเอิกเกริกก็ได้นะ แบบเรียบง่ายแต่อบอวลไปด้วยความรักแบบนี้” บดินทร์ที่นั่งฟังมานานก็เอ่ยขึ้น คำพูดเขาสามารถเรียกความสนใจจากเพื่อนทุกคนให้หันมาจ้องเขาได้แล้วปรินก็ปรบมือเสียงดัง“MVP ไปเลยครับพี่ดินคนหล่อ มาเห

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 67สุดที่รัก

    บทที่ 67สุดที่รักยิ่งนานวันเข้าความน่ารักของเป็นหนึ่งยิ่งทำให้ผู้เป็นพ่อหลงใหลเข้าไปใหญ่ ร่างสูงใหญ่พร้อมด้วยลูกน้อยที่นั่งอยู่บนเบาะที่คาดเอวสำหรับพาลูกน้อยเดินเล่น เดินวนไปมาอยู่หน้าบ้านในยามพลบค่ำ แดงจากดวงอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้าสาดส่องมากระทบใบหน้านวลเนียนลูกน้อย เป็นหนึ่งอ้าปากหาวจนแก้มแดงพร้อมส่งเเสียงอ้อแอ้เพราะถึงเวลากินนมแม่แล้ว“หิวแล้วเหรอลูก”เสียงอ่อนเอ่ยถามลูกชายที่กำลังดูดนิ้วตัวเองอยู่ แต่ในจังหวะที่จะพาเป็นหนึ่งเดินเข้าบ้านญาณินกลับเดินออกมาก่อน เธอยิ้มหวานมาแต่ไกลพร้อมกับยื่นขวดนมให้ปกป้อง “เรารอดตายแล้วลูกรัก หม่าม้าเอานมมาให้แล้วครับ” เด็กน้อยยิ้มหวานและดีดดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมแขนพ่อ ปกป้องพาลูกน้อยเดินไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ รับลมเย็น ๆ ในยามค่ำ“โห.. ลูกตั้งใจกินแบบจริงจังไปไหมเนี่ย แสดงว่าหิวจัด” ปกป้องบีบแก้มป่อง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ญาณินยิ้มกว้างแล้ววางผ้าขนหนูพาดบ่าแฟนหนุ่ม “หม่าม้าจะทำอะไรครับ ผมกินนมอยู่นะ” เขาประคองขวดนมแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนตัวเล็กที่กำลังยุ่งอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้นสองสามครั้ง แต่ที่ทำให้ญาณินร้องเสียงหลง

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้อง

    บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้องสามเดือนต่อมา"เป็นหนึ่งครับ… ไหนใครอยากอาบน้ำกับป่าป๊าบ้าง" เด็กน้อยหน้าตาน่ารักหุ่นจ้ำม่ำดีดดิ้นไปมาเมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อ ริมฝีปากที่เปรอะเปื้อนด้วยน้ำนมแม่คลี่ยิ้มหวาน"แอ๊ะ~" เสียงอ้อแอ้ดังขึ้นตามด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอเมื่อใบหน้าเกลี้ยงเกลาของพ่อปรากฏสู่สายตา "อื้อ!!" เสียงครางในลำคอดังขึ้นอีกครั้ง"ไปหาป๊าหนูเลยค่ะ เดี๋ยวหม่าม้าไปล้างขวดนมต่อ""มาเลยไอ้ลูกหมู มาเลยครับ" ปกป้องรับตัวลูกชายมาอุ้มพาดบ่าแล้วจึงพาเป็นหนึ่งเดินเล่นรอบห้องนอนก่อนค่อยจะพาเขาไปอาบน้ำ เด็กน้อยยิ้มแป้นอย่างอารมณ์ดีที่พ่อหยอกล้อด้วยการเป่าพุงน้อย ๆ “คนเก่งของป๊า หนูยิ้มป๊าก็มีความสุขแล้วครับ แต่อย่าร้องไห้บ่อยได้ไหมลูก ป๊าเห็นน้ำตาหนูแล้วป่าป๊าจะร้องไห้ตาม“แอ๊ะ~” เด็กน้อยยิ้มก่อนจะเบะปากคว่ำราวกับว่าเป็นหนึ่งรู้เรื่องที่พ่อบอก ผู้เป็นพ่อรีบลูบศีรษะลูกน้อยเบา ๆ แล้วพาเดินเข้าไปในห้องน้ำซึ่งเตรียมน้ำอุ่นไว้เรียบร้อยแล้ว ปกป้องทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกน้อยอย่างชำนาญมือ ปกป้องอุ้มเป็นหนึ่งลงไปในอ่างน้ำ “ว้าว หนูชอบอาบน้ำเหรอครับคนหล่อของป๊า” ลูกน้อยกรีดร้องเสียงหลงด้วยความ

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 65 เลี้ยงลูก

    บทที่ 65 เลี้ยงลูกหลายวันต่อมา“ลูกครับผม จะแกล้งป๊าไปถึงไหนเนี่ย ไม่ยอมนอนเลยนะ ไหนกินนมแล้วจะนอนไง” ปกป้องอ้อนวอนลูกชายที่ไม่ยอมนอนสักที นี่ก็ตีหนึ่งกว่าแล้วเป็นหนึ่งยังทำตาแป๋วใส่เขาอีก “นอนนะครับลูกครับ” เขาอุ้มลูกมาที่เตียงนอนซึ่งญาณินนั่งทำตาปรืออยู่ สภาพของทั้งคู่ไม่แตกต่างกันมากนักเพราะเลี้ยงลูกเอง ทำอะไรเองทุกอย่างแทบไม่ได้พักผ่อน ดีหน่อยที่ช่วงกลางวันเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อน“เอาลูกมาให้นินอุ้มก็ได้ค่ะ ป้องนอนได้แล้ว”“แล้วนินล่ะครับ”“นินแอบงีบไปแล้ว ยังไหว” เขาลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง จนญาณินขยับตัวมารับตัวลูกชายจากอ้อมแขนเขามาสู่อ้อมอกตัวเอง ปกป้องมองหน้าคนรักด้วยความเป็นห่วง นาทีนี้เขาเองก็ไม่ไหวและได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ก็ว่าทำไมโอโซนมันบอกว่ารอความบันเทิงได้เลย เขาเพิ่งเข้าใจก็วันนี้เอง ความบันเทิงที่ว่าคือการอดหลับอดนอนเพราะลูกไม่ยอมนอนนี่เอง“ถ้าไม่ไหวเรียกป้องนะ โอเคไหม” เขาเอ่ยบอกญาณินเสียงอ่อน ทันทีที่ศีรษะถึงหมอนปกป้องก็หลับไปทันทีแทบจะได้ ญาณินแอบยิ้มด้วยความเอ็นดูมาก ๆ ก่อนที่เธอะพาลูกชายตัวน้อยซึ่งนอนทำตาแป๋วอยู่ในอ้อมแขนไปนั่งเล่นบนเก้าอี้โยกที่คุณยายซื้อให้ญาณ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status