แชร์

บทที่ 47 กังวล

ผู้เขียน: ฅนบนดอย
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-22 21:19:14

บทที่ 47 กังวล

"อื้อ!!" ญาณินร้องออกมาเสียงสั่นแต่ทว่าจู่ ๆ ปกป้องก็หยุดชะงักค้างแล้วหันมาสบตากับเธอตรง ๆ ราวกับมีเรื่องให้เขาคิดกะทันหัน "อะไรเหรอ"

"ไม่ทำแล้ว เดี๋ยวเหนื่อย.." จู่ ๆ ปกป้องก็นิ่งเงียบไปพักใหญ่โดยที่ไม่พูดอะไรหรืออธิบายอะไรเลยสักนิด ญาณินเลิกคิ้วถามเขาก็เอาแต่เงียบ

"เป็นอะไรก่อน งอนเหรอ" ญาณินเอ่ยถามปกป้องที่นอนหันหลังให้เธออย่างไร้สาเหตุ แต่เขากลับเงียบไปโดยไม่มีคำอธิบายอะไรเลยสักคำ "เอ้า.. ถ้างอนก็บอกว่างอนสิ แล้วงอนเรื่องอะไรอะป้อง"

"เปล่า ป้องคิดอะไรขึ้นมาได้พอดี"

"อะไร?" ญาณินเอียงคอถามเสียงเรียบ "เรื่องอะไรที่บอกคิดอะไรได้ บอกนินได้ไหม" ญาณินจับแขนเขาพลางลูบไล้เบา ๆ จนปกป้องหันตัวมามองหน้าเธอ เขาถอนหายใจออกมาหนัก ๆ

"ป้องแค่คิดไม่ตกอย่างหนึ่ง แต่ไม่ได้เกี่ยวกับนินหรอก"

"ทำไมอะ เราเป็นแฟนกันนะ เรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวกับป้องหรือกับคนรอบข้างป้องมันก็เกี่ยวกับนินด้วยนั่นแหละ" ญาณินจับมือหนาขึ้นมาจูบเบา ๆ "มีอะไรบอกได้ไหมคะ จู่ ๆ ป้องเปลี่ยนไปแบบนี้นินไม่สบายใจเลยนะ"

"เอาไว้ถึงวันนั้นก่อนได้ไหม ป้องยังไม่มั่นใจเลยว่ามันจะสำเร็จไหม"

"อะไร" คนตัวเล็กขมวดคิ้วแน่น ยิ่งเขาพ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 48 แผนการ

    บทที่ 48 แผนการ"อ๊ะ! เดี๋ยว! มือค่ะมือ" ญาณินผละออกจากอ้อมกอดแล้วเหลือบตามองฝ่ามือหนาที่กำลังบีบเคล้นบั้นท้ายเธอเบา ๆ แต่พอจับได้ปกป้องก็รีบเลื่อนฝ่ามือขึ้นมาลูบแผ่นหลังญาณินแทน"นิดหน่อยเอง""ไม่นิดแล้วมั้ง นินว่านอนเถอะค่ะ ตัวยังร้อนอยู่เลยนะเนี่ย" ญาณินทั้งพูดทั้งนึกหมั่นไส้ที่ปกป้องทำตัวเองจนป่วยเข้าจริง ๆ "นอนนะคนดี เดี๋ยวนินอยู่เป็นเพื่อน""แค่เพื่อนเหรอ""แล้วจะให้เป็นอะไร""เมีย""ยังไม่แต่งน้า… เรียกเมียได้ยังไง" ญาณินยกยิ้มมุมปากแล้วเชยคางเขาขึ้นเล็กน้อย "ล้อเล่น.. ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นทำไม""นิน.. เราสองคนแต่งงานกันไหม""บ้า! เพิ่งคบกันไม่กี่วันเองนะ จะแต่งอะไรล่ะมันเร็วไป""ถ้าคนมันใช่ คบกันวันเดียวก็แต่งได้ และป้องอยากจะบอกว่าป้องรักนินมากนะรู้ไหม" กลับกลายเป็นญาณินที่นิ่งอึ้งไปกับคำบอกรักของปกป้อง "หมั้นไว้ก็ได้ ป้องไม่อยากเสียนินไปอีกแล้ว อยากอยู่กับนินไปตลอด" ญาณินกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่แล้วดันตัวแฟนหนุ่มให้นอนลงกับเตียง"นอนก่อนนะ ตื่นมาค่อยมาคุยกันอีกทีนะคะ""พูดจริง ๆ นะเนี่ย อยากแต่งงานกับนิน""รู้ค่ะ นินก็อยากแต่งงานกับป้องแต่คงไม่ใช่ตอนนี้นะ นอนก่อนแล้วเดี๋

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 49 ภารกิจ

    บทที่ 49 ภารกิจ"ว้าว… นี่ป้องจองพูลวิลล่าไว้เหรอ" ญาณินก้าวลงจากรถด้วยท่าทางตื่นเต้น เธอเดินไปดูสระว่ายน้ำและเดินดูรอบ ๆ บ้านที่อยู่ติดทะเลแถมยังเป็นพื้นที่ส่วนตัวอีกต่างหาก"ชอบไหม ถ้าชอบจะพามาบ่อย ๆ""พูดจริงไหมเนี่ย พามาไหวเหรออยู่ตั้งไกล" ญาณินยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้ามากอดคอหนาไว้หลวม ๆ "ถ้าพามาเที่ยวแบบนี้ทุกเดือนนะ.. จะให้รางวัลอย่างงามเลย""ว่าแต่ไอ้รางวัลที่ว่าเนี่ยคืออะไรเหรอ" ปกป้องยิ้มกรุ้มกริ่ม "ขอก่อนได้ไหม อยากได้รางวัลล่วงหน้าอะ" ญาณินหรี่ตามองแฟนหนุ่มอย่างจับผิดก่อนที่เธอจะชี้หน้าคาดโทษเขา"อย่าให้รู้ว่ามีแผนร้าย!""ไม่เคยคิดแบบนั้น" ปกป้องยืดอกตอบเสียงดังฟังชัดแล้วพาแฟนสาวเข้าไปในห้องนอน ญาณินหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ที่ระเบียงมองวิวทะเลยามบ่ายคล้อยที่แสนสดใส "ชอบใช่ไหม เรามาสร้างบ้านอยู่ที่นี่สักหลังไหม" ญาณินยิ้มมุมปาก"เอาจริงไหมเนี่ย ถ้าจริงจังก็อยากมาอยู่ติดทะเลนะ นินชอบดูพระอาทิตย์ตกดินที่ทะเลมันสวยดี" ปกป้องยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วหอมศีรษะแฟนสาว"อยากได้ก็ไม่ใช่ปัญหาป่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้คนมาจัดการเลยดีไหม""พูดเป็นเล่น!""จริงจังอยู่""ก็ดี.. เอาไว้เป็นเรือนหอเราสองคน"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 50 อาหารเป็นพิษ?

    บทที่ 50 อาหารเป็นพิษ?"อื้อ~ ไม่เอา" ญาณินผลักอกแกร่งออกจากตัวเองแล้วรีบลุกขึ้นนั่ง เธอจ้องหน้าเขาเขม็ง "นี่ใช่ไหมแผนการที่พานินมาเที่ยวทะเลน่ะ!" เธอกอดอกทำเสียงดุใส่เขาแต่ปกป้องกลับยกยิ้มมุมปาก"ก็ส่วนหนึ่ง แต่จริง ๆ ป้องตั้งใจพานินมาเที่ยวนะรู้ไหม""ร้ายกาจมากนะป้อง แผนการยังว่าร้ายแล้วคนมันร้ายกว่าอีก!" หญิงสาวก้าวลงจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ปกป้องกระตุกยิ้มแล้วเดินตามเข้ามา"แต่อย่าลืมนะ.. นินแพ้แล้วเลี้ยงข้าวป้องด้วย""มันน่าทุบหัวจริง ๆ" ญาณินกำหมัดแน่นแล้วยกขึ้นไปจ่อหน้าปกป้องอย่างหงุดหงิดแต่ทำไงได้เธอก็โกรธเขาไม่ลงอยู่ดี "ไปอาบน้ำเลย นินจะได้อาบบ้าง""ไม่เป็นไร นินอาบไปเถอะเดี๋ยวป้องไปอาบอีกห้องแล้วกัน""ก็ได้ ตามนั้น" เธอผลักตัวเขาออกมาแล้วรีบอาบน้ำและสวมใส่เสื้อผ้าสบาย ๆ เพราะอยากนอนพักผ่อนสักหนึ่งชั่วโมงก็ยังดี บทรักที่จบลงไปเมื่อครู่นี้ทำเธอหมดแรงเลย"จะนอนเหรอ" ปกป้องที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้นมาถามญาณินที่ล้มตัวนอนลงบนเตียง หญิงสาวเบ้ปากใส่แล้วนอนหลับไปต่อหน้าต่อตา ปกป้องหลุดยิ้มด้วยความเอ็นดูแล้วก้มลงไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ "รักนะครับคนสวยของผม" ปกป้องเดินออกไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 51 แปลกไป

    บทที่ 51 แปลกไป"ไปหาหมอเถอะนะ ดูหน้าป้องซีดเซียวหมดแล้วเนี่ย" ญาณินบกมือขึ้นไปประคองใบหน้าแฟนหนุ่มไว้ด้วยความเป็นห่วง เธอไม่สบายใจเลยที่เขาเป็นแบบนี้แม้ว่าปกป้องจะค้านหัวชนฝาว่ายังไงก็จะไม่ไปหาหมอก็ตาม"ไม่ไป เดี๋ยวก็หายครับ" เขาเดินออกมาแล้วตรงไปที่เตียงนอน ร่างหนาทรุดนั่งลงพร้อมกับรั้งเอวคอดลงมานั่งบนหน้าตัก ใบหน้าหล่อเหลาเกลี้ยงเกลายังมีหยดน้ำเกาะแพรวพราวซุกไซ้กับต้นแขนขาว ๆ ของญาณิน "หอมสดชื่นจริง ๆ เลย" เขาสูดดมกลิ่นหอมจากตัวแฟนสาวเข้าปอด ทำหน้าผ่อนคลายจนญาณินต้องขมวดคิ้วใส่เพราะคิดว่าปกป้องกำลังเล่นอยู่"ไม่เล่นนะ ไหนดูสิ" เธอเอี้ยวตัวมาจับปลายคางแล้วพลิกหน้าปกป้องไปมาเบา ๆ เพื่อตรวจดูความผิดปกติ "ก็ดีขึ้นแล้วหนิ ใช่ไหมคะเพราะก่อนหน้านี้หน้าซีดมากเลยรู้ไหม แล้วป้องรู้สึกเจ็บท้องหรืออยากอ้วกไหม" ญาณินรัวคำถามใส่เขาจนคนถูกถามอมยิ้มตาหยี"โอเคแล้วครับคนสวย""แน่ใจนะ นินไม่ชะล่าใจหรอก เดี๋ยวไปเตรียมยาไว้ให้ดีกว่า" ว่าจบก็แกะมือหนาออกจากเอวทำท่าจะลุกขึ้นแต่ถูกปกป้องรั้งตัวไว้แล้วเขาก็ทำเสียงออดอ้อนเธอ "ทำไมคะ""ไม่ นอนกอดกันแป๊บเดียวก็หายแล้วครับ" ปกป้องก็ยังเป็นปกป้องคนเดิม เพราะถ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 52 เป็นห่วง

    บทที่ 52 เป็นห่วงปกป้องถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า เขารู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมันมีก้อนแข็ง ๆ จุกอยู่ที่คอ "นินขึ้นจากน้ำได้แล้ว" เขาป้องปากเรียกญาณินที่กำลังเล่นน้ำสบายใจเฉิบแต่เธอก็ไม่ยอมขึ้นจากน้ำแถมยังแลบลิ้นใส่ปกป้องอีกต่างหาก"นินอย่าดื้อ""ดื้อที่ไหนคะ นินแค่แช่น้ำแล้วรู้สึกดีแค่นั้น ป้องลงมาเล่นเป็นเพื่อนนินได้ไหม นะ ๆ" เธอออดอ้อนเขาพลางว่ายน้ำมาเกาะขอบสระ ส่งสายตาเว้าวอนจนปกป้องใจอ่อนแล้วยอมลงไปเล่นน้ำเป็นเพื่อนแฟนสาว ท่อนแขนแกร่งโอบเอวคอดไว้ตลอดเวลาแทบจะได้ เพราะเขาคอยห้ามปรามญาณินไม่ให้ไปว่ายน้ำในจุดที่ลึกที่สุดของสระ “ป้องดูสดชื่นขึ้นไหมเนี่ย หน้าไม่ซีดแล้วด้วย” ฝ่ามือเรียวบางประคองใบหน้าแฟนหนุ่มไว้หลวม ๆ ก่อนที่เธอจะแกล้งเขาด้วยการตวัดน้ำใส่หน้าปกป้องแล้วว่ายน้ำหนี“เดี๋ยวจะโดนดีนะคนสวย ที่โดนไปไม่เข็ดใช่ไหม” เสียงดุ ๆ ดังขึ้นแต่ไม่ทันที่ญาณินจะได้ว่ายน้ำไปไหนไกลมือหนาก็คว้าเรียวแขนเล็กได้ซะก่อน “หนียังไงก็ไม่พ้นหรอกคนสวย และป้องว่าเราควรขึ้นจากน้ำได้แล้วนะ เพราะนี่ก็เล่นนานแล้ว” ญาณินหน้าบูดบึ้งแต่ก็ยอมปกป้องอย่างว่าง่าย แล้วชุดว่ายน้ำที่เธอเตรียมมาตั้งหลายชุด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 53 ไม่ทันตั้งตัว

    บทที่ 53 ไม่ทันตั้งตัวญาณินเดินเข้ามาในบ้านพักก็พบว่าปกป้องตื่นแล้ว เธอปั้นหน้ายิ้มแย้มทั้งที่ภายในใจมีเรื่องให้คิดร้อยแปด แต่รอยยิ้มนั้นก็ไม่อาจพ้นสายตาแหลมคมปกป้องไปได้"มีเรื่องอะไรเหรอครับ บอกได้ไหม" ชายหนุ่มเอ่ยถามแฟนสาวตรง ๆ เพราะแววตาของญาณินบอกถึงความกังวลใจหลายอย่างที่เธอพยายามปกปิดเขาอยู่ ญาณินยิ้มบาง ๆ แล้วก้าวขึ้นมานั่งบนเตียงก่อนที่ปกป้องจะยื่นมือไปลูบแก้มเธอเบา ๆ"ทำไมตื่นเร็วจังคะ เพิ่งนอนไปไม่นานเอง" ญาณินพยายามถามกลบเกลื่อนแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อปกป้องเอ่ยถามคำถามเดิมซ้ำ ๆ จนเธอต้องถอนหายใจแล้วพูดความในใจออกมา "นินกลัวว่าป้องจะเป็นโรคร้ายแรงค่ะ เราไปหาหมอดีไหมนินไม่อยากเสี่ยง เผื่อเจออะไรที่รุนแรงจะได้รักษาทัน นะคะ.. นะ" เธออ้อนแฟนหนุ่มในขณะที่ปกป้องแสยะยิ้มแล้วดึงตัวแฟนสาวเข้ามากอดปลอบ"ถ้านั่นทำให้นินสบายใจ.. ป้องไปตรวจก็ได้นะครับ" ญาณินคลายสีหน้าเป็นกังวลลง เธอกลัวว่าคำตอบจากเขาจะเป็นคำปฏิเสธมากกว่าแต่เมื่อเขาพูดออกมาแบบนั้นค่อยโล่งอกหน่อย"งั้นเรากลับดีไหม ไม่อยากเที่ยวแล้ว เพราะเที่ยวยังไงก็ไม่สนุกอยู่ดีค่ะ… ตราบใดที่ป้องยังไม่หายป่วยแบบนี้นินไม่สนุกหรอก""ขอโทษนะที

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 54 หลานคนที่สอง

    บทที่ 54 หลานคนที่สองปกป้องถือแท่งตรวจเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องนอนด้วยความตื่นเต้น ตอนนี้สมองไม่สั่งการอะไรเลยสักนิดไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อ"ป้อง หยุดเดินได้ไหมนินเวียนหัวจะอ้วก" ญาณินหน้าซีดมองตามแผ่นหลังกำยำด้วยสีหน้าพะอืดพะอมอย่างหนัก ปกป้องหยุดเดินแล้วนึกอะไรออก"โทรไปหาเนสดีไหม ปรึกมันก่อนว่าจะเอาไงต่อ""ดีค่ะ ปรึกษาคนเคยมีลูกก่อนก็ดีเหมือนกัน นี่ถ้าไม่ได้เนสบอกให้ตรวจก่อนเราคงไม่รู้ว่าท้อง" เธอยิ้มให้คนรักบาง ๆ ก่อนที่จะยื่นโทรศัพท์มือถือให้ปกป้องโทรหาเพื่อนของเขา"เนสกูมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย ว่างไหม"(ว่างมาก กำลังดูกระเป๋าอยู่พอดีเลยแล้วเป็นไง ให้ไปตรวจอะเจออะไรไหม)"เจอ! สองขีดแดงชัดเลย"(เฮ้ย! จริงเหรอวะป้อง แกจะเป็นพ่อคนแล้วเหรอวะเนี่ย ไอ้ป้องนี่นินท้องเหรอวะ) โอโซนแย่งโทรศัพท์จากคนรักไปคุยเองและเอ่ยถามปกป้องด้วยความตื่นเต้น"เออ กูเพิ่งตรวจเมื่อกี้เอง กูมีอาการแปลก ๆ เลยตรวจซะเลย"(เฮ้ย.. ดีใจด้วยนะมึง หลานคนที่สองของกลุ่มมาแล้ว..) โอโซนตะโกนด้วยความดีใจ (โชนเอาโทรศัพท์มาก่อน ป้องจะคุยกับเนส) เสียงกาเนสเอ่ยบอกสามี"เออ ว่าจะถามว่าแล้วจะเอาไงต่อดีอะ"(ก็ไปฝากท้องไงเพื่อน ตรวจส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 55 แพ้ท้องแทนเมีย

    บทที่ 55 แพ้ท้องแทนเมียมันเป็นเรื่องราวที่ดีสำหรับกลุ่มพวกเขาที่จะมีทายาทน้อย ๆ โดยเฉพาะว่าที่คุณพ่ออย่างปกป้อง"ไอ้ป้องไปละหนึ่ง เหลือกูกับมึงเนี่ยที่ยังไม่มีวี่แววว่าลูกจะมาเกิดเลย" ขุนเขาหันไปพูดกับบดินทร์ซึ่งนั่งยิ้มหน้าบานอยู่นานแล้ว ใจจริงมันก็อยากมีลูกเหมือนกันนั่นแหละเพียงแต่ว่าแป้งปั้นยังไม่พร้อม"กูอะมีตอนไหนก็ได้ แต่มึงเหอะ! พยายามมากี่ครั้งแล้วครับท่านขุน""พยายามเท่ากับล้มเหลวไม่เป็นท่าน่ะสิ" ขุนเขาตัดพ้อเสียงอ่อนก่อนที่โซมีจะขืนตัวจากอ้อมแขนปกป้องมาหาเขา "ว่าไงคะคนสวยของป๊า""ป๊าขุนเขาอยากมีโซมีน้อยเหมือนป๊าป้องเหรอคะ" เด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มพูดเจื้อยแจ้ว เสียงใส ๆ ของเธอตกบรรดาป๊า ๆ ทุกคนหลงจนโงหัวไม่ขึ้น"แล้วหนูอยากให้ป๊ามีไหมครับ ถ้าอยากให้ป๊ามีน้องอีกคนก็ไปอ้อนอาเพียงให้ป๊าหน่อยนะ""โซมีอยากมีน้องเยอะ ๆ ค่ะ จะได้เล่นตุ๊กตาด้วยกัน" เด็กน้อยคลี่ยิ้มหวานออดอ้อนขุนเขาแล้วขืนตัวไปหาเพียงเธอออดอ้อนด้วยความน่ารักจนขุนเขาหลุดยิ้มหลายต่อหลายครั้ง"เอาล่ะพอหอมปากหอมคอ มึงพานินกลับไปพักผ่อนได้แล้วป้อง" โอโซนพยักหน้าให้ปกป้องกับญาณิน เพื่อน ๆ ทุกคนก็เห็นด้วยกันสิ่งที่โอโซนบอก"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22

บทล่าสุด

  • แฟนเก่าอันธพาล   ตอนพิเศษ 2

    ตอนพิเศษ 2หลังจากประกวดกระทงสวยกันไปแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านก่อน เพราะมีนัดกันอีกทีตอนหนึ่งทุ่มที่บ้านบดินทร์ ปกป้องอุ้มลูกชายตัวน้อยเดินเข้ามาในห้องนอนใหญ่โดยที่เป็นหนึ่งยังตาใสแป๋วไม่ได้มีทีท่าว่าจะง่วงนอนง่าย ๆ“ลูกครับผม เราจะได้ไปลอยกระทงกับพวกป๊า ๆ ไหมเนี่ย ไม่ใช่หนูไปงอแงที่วัดนะครับ” พวกเขานัดกันไว้ว่าจะไปลอยกระทงที่งานวัดใกล้ ๆ บ้านนี้เพราะที่นั่นจัดงานค่อนข้างใหญ่โตและหมายจะพากันเดินหาของกินด้วย “หนูคงไปกับป่าป๊าไม่ได้นะครับผม หนูต้องอยู่กับยายไปก่อนโอเคไหมครับหนุ่มน้อย” ปกป้องนั่งทำสัญญากับลูกน้องอยู่บนเตียงในขณะที่ญาณินกำลังเตรียมชุดที่จะสวมใส่ไปงานลอยกระทงคืนนี้“ติดสินบนอะไรลูกหรือเปล่าคะเนี่ย” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มสดใสที่เห็นเป็นหนึ่งและพ่อของเขานั่งคุยกันราวกับรู้เรื่องว่าพ่อขออะไร“ลูกบอกว่าจะยอมให้เราสองคนไปเที่ยวครับ”“ถามจริง ลูกยังพูดไม่ได้เลยนะป้อง คิดเองเออเองไปเรื่อย” ปกป้องทำตาโตแล้วชี้ไปที่มือลูกชายซึ่งเป็นหนึ่งกำลังกำนิ้วชี้เขาอยู่“ดูนี้ก่อน ป้องถามลูกว่าถ้าอยากให้พ่อกับแม่ไปให้หนูจับมือพ่อนะครับ” ญาณินหรี่ตามองคนรักแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มเป็นหนึ่งฟอดให

  • แฟนเก่าอันธพาล   ตอนพิเศษ1

    ตอนพิเศษ1หลายเดือนต่อมา"ไอ้เชี่ยป้องมึงตัดดี ๆ ดิวะเดี๋ยวแม่ป่านก็มาเฉ่งกูอีก" ปรินที่กำลังประคองต้นกล้วยอยู่ด้านข้างปกป้องซึ่งเขารับบทเป็นคนตัดต้นกล้วยเอง สืบเรื่องมาจากศรีภรรยาพวกเขาอยากจะทำกระทงกันเองเลยลำบากต้องมาตัดต้นกล้วยหลังบ้านบดินทร์ไปให้ทำกระทงกัน"เออน่า! อย่าบ่นได้ไหมเล่า กูก็ตั้งใจเล็งอยู่เนี่ย" ปกป้องตอบกลับหน้าเครียดก่อนที่จะยิ้มแล้วเล็งมีดไปที่โคนต้นแล้วตักฉับครั้งเดียวขาด ปรินแหกปากร้องลั่นเพราะต้นกล้วยพาเขาล้มลงไปด้วยน่ะสิ ปกป้องระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นจนบดินทร์กับโอโซนต้องวิ่งมาดู"เอ้า! ฮ่า ๆ" สองหนุ่มก็หัวเราะดังลั่นเหมือนกัน เมื่อหัวเราะเป็นที่พอใจแล้วค่อยไปพยุงตัวเพื่อนลุกขึ้น "ไอ้ห่า ร้องเหมือนคนกำลังจะตายนะมึง""ก็กูไม่ทันตั้งตัวนี่หว่า ใครจะไปรู้ว่าไอ้ป้องแรงดีฉิบหาย ตัดรอบเดียวขาดเลย" ยิ่งปรินบอกแบบนั้นบดินทร์กับโอโซนก็ยิ่งขำกันใหญ่"เอ้อ… ไปเร็ว เดี๋ยวได้เอาต้นกล้วยไปหั่นอีก" ปรินทำหน้าบึ้งแล้วลากต้นกล้วยออกมา พวกเขาจัดการหั่นต้นกล้วยให้เป็นแว่น ๆ พอดีกับที่จะเอาไปเป็นฐานกระทง ส่วนธันวากับขุนเขาช่วยกันกรีดใบตองอย่างละเมียดละไมด้วยกลัวมันจะแตกแล้วเสียหาย

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 71 ตอนจบ

    บทที่ 71 ตอนจบเช้าวันต่อมาปกป้องยืนทำอาหารเช้าอยู่ในห้องครัวของทางบ้านพักซึ่งเขาได้ออกไปซื้อของมาทำอาหารตั้งแต่เช้ามืดกะเอาไว้เซอร์ไพรส์คนที่ยังนอนหมดแรงอยู่บนเตียง เขาใช้เวลาที่แสนมีความสุขนี้ทำอะไรดี ๆ ให้คนรักพร้อมกับสร้างความทรงจำดี ๆ ให้ญาณินด้วย"กลิ่นหอมเข้าไปในห้องนอนเลย ไม่ทราบว่าคุณพ่อบ้านทำอะไรกินเหรอคะ" เธอเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเคาน์เตอร์แล้วเท้าคางมองหน้าคนรักซึ่งกำลังทำอาหารอย่างคล่องมือเลย ปกป้องหันมาส่งยิ้มให้"ทำข้าวต้มทะเลครับ ของโปรดใครนะ..""ของโปรดป้องนั่นแหละ" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินอ้อมเคาน์เตอร์ไปหาเขา มือเรียวบางยกขึ้นไปลูบแก้มขาวเนียนไร้ไรขนอ่อนเบา ๆ "พรุ่งนี้เราก็ต้องกลับไปแล้วเหรอคะ""ครับ เอาไว้จะพามาเที่ยวอีกนะ""สัญญาก่อนสิ" เธอยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกับแฟนหนุ่ม ปกป้องรั้งร่างบางมากอดไว้แนบแน่นพร้อมกับหอมศีรษะญาณินฟอดใหญ่"สัญญาครับคนสวย" เขาคลี่ยิ้มหวานส่งให้เธอแล้วทำข้าวต้มต่อจนเสร็จ ญาณินถูกดันตัวออกมาจากห้องครัวให้ไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร ไม่นานข้าวต้มทะเลหอม ๆ ก็มาเสิร์ฟพร้อมกับเครื่องเคียงสองอย่าง"ทานให้อร่อยนะครับคนสวย ให้สมกับที่เสียพลังงานไปเยอะ

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 70 ฮันนีมูน

    บทที่ 70 ฮันนีมูนหลังจากจบงานเลี้ยงเล็ก ๆ ภายในครอบครัวแล้วทั้งญาณินกับปกป้องก็วางแผนกันไว้ว่าจะไปฮันนีมูนที่ทะเลทางภาคใต้มีผู้สนับสนุนหลักคือพี่ปลาผู้ใจดีจองที่พักไว้ให้สำหรับการฮันนีมูนครั้งนี้"คิดถึงอ้วนนะคะ ถ้าอ้วนมาด้วยคงดี" ญาณินย่นหัวคิ้วเข้าหากันแล้วหยิบผ้าอ้อมลูกชายที่เธอแอบพับใส่กระเป๋าขึ้นมาดมกลิ่นลูกพอให้หายคิดถึงบ้าง ปกป้องยกยิ้มแล้วเดินมาโอบไหล่ภรรยาคนสวยไว้"ไม่ต้องห่วงอ้วนหรอกครับ คยเลี้ยงเยอะแยะเลย… เราสองคนจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันไง""แต่ถ้ามีลูกมาด้วยก็คงดี""เอาไว้ครั้งหน้านะครับ ป้องจะพามาเที่ยวเองเลย" ปกป้องเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มญาณินแล้วเดินไปเปิดม่านรับแสงในยามเย็น เสียงคลื่นทะเลซัดชายฝั่งและกลิ่นหอมของน้ำทะเลทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายมาก ๆ"เย็นนี้เราไปกินข้าวที่ไหนดีคะ" เธอสวมกอดเอวสอบไว้หลวม ๆ แล้วเกยคางไว้ที่สีข้างปกป้อง ออดอ้อนเขาและฝ่ามือเรียวบางก็ไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ซิกแพคเขาวนไปมาเบา ๆ จนปกป้องต้องรีบห้ามปรามไว้"อย่าเล่น เดี๋ยวจะได้กินอย่างอื่นก่อนข้าวนะคะคนสวย""ค่ะ…" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินออกไปรับลมที่ชายหาด เธออ้าแขนออกกว้างและหลับตารับสัมผัสของลม

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 69  ความสุข

    บทที่ 69 ความสุขมันเป็นวันที่เขารอคอยมานานแสนนาน ในที่สุดเขาก็ได้ทำในสิ่งที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งควรทำ ปกป้องมองแหวนแต่งงานที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของญาณินด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขจนเอ่อล้นออกมาเป็นหยาดน้ำตาใส ๆ หยดลงอาบแก้มเขา“ไม่เอาไม่ร้องไห้นะคะ” ญาณินรีบเช็ดน้ำตาให้ปกป้องทันที “นินว่าเรามาคุยเรื่องแต่งงานกันดีกว่าค่ะ”“นินอยากได้แบบไหนป้องตามใจนินเลยครับ”“นินไม่อยากจัดงานเอิกเกริกค่ะ เชิญแค่ญาติที่สนิทและเพื่อนของป้องก็พอ แลกแหวนกันก็พอค่ะเพราะจัดงานไปมันก็สิ้นเปลืองเปล่า ๆ อีกอย่าง... จะหาว่านินงกก็ได้นะ เพราะนินห่วงอนาคตของอ้วนมากกว่า ยุคนี้อะไรก็ไม่แน่นอน” ปกป้องฟังแล้วอมยิ้มจนตาหยีก่อนที่จะรั้งตัวแฟนสาวเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่“เอาตามที่นินสะดวกเลยครับ แล้วดี๋ยวเราไปเชิญแขกด้วยกันนะ”“ค่ะ” เธอคลี่ยิ้มหวานพลางกอดช่อดอกไม้ไว้แนบแน่นด้วยความดีใจ “ไม่คิดเลยว่าจะได้ถูกขอแต่งงานแบบนี้ จริง ๆ นินว่าจะคุยเรื่องนี้กับป้องอยู่เหมือนกัน แต่เพราะยุ่งกับลูกเลยไม่ได้มีโอกาสคุยกันสักที“ป้องเข้าใจ เราสองคนเลี้ยงอ้วนด้วยตัวเอง เหนื่อยมาด้วยกัน ป้องเองก็อยากทำอะไรให้มันถูกต้องสักที"“จดทะเบียนสมรสด

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 68 แต่งงานกันนะ

    บทที่ 68 แต่งงานกันนะสองเดือนต่อมาปกป้องนั่งทำหน้าเครียดอยู่กับเพื่อนในกลุ่มขณะที่ปรินกำลังเล่นเกมอยู่ก็พูดขึ้นมาว่า “มึงก็ทำใจกล้าหน่อยดิวะเพื่อน กูว่าผู้หญิงเขาก็อยากถูกขอแต่งงานนั่นแหละ”“กูไม่ได้ไม่กล้าที่จะขอนินแต่งงานนะเว้ย แต่กูกำลังคิดว่าจะขอยังไงให้โรแมนติกดี” โอโซนยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“ดูอย่างกูกับเนสสิ โรแมนติกไหมมึงว่า”“สุด ๆ อะมึงกับกาเนสขอแต่งงานกันได้โรแมนติกสุดแล้ว” ปกป้องตอบกลับทันทีแล้วหันไปมองหน้าธันวาที่ทำเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง “มีไอเดียไรแนะนำไหมครับประธานคนหล่อ”“เอาจริงไหม กูไม่มีไอเดียไรเลยตอนนี้ ในสมองกูมีแต่งานเต็มไปหมด เหนื่อยฉิบหายเลย”“เอ้อ.. ค่อย ๆ คิดก็ได้มึง แต่กูว่าจะพานินไปกินข้าวแล้วขอเธอแต่งงาน แบบนี้ดีไหมวะ” ปกป้องเอ่ยถามเพื่อน“แบบไหนก็ดีหมดนั่นแหละ ขอแค่เราทำมันออกมาด้วยใจจริงก็พอแล้ว กับผู้หญิงบางคนเขาอาจไม่ได้ต้องการความใหญ่โตเอิกเกริกก็ได้นะ แบบเรียบง่ายแต่อบอวลไปด้วยความรักแบบนี้” บดินทร์ที่นั่งฟังมานานก็เอ่ยขึ้น คำพูดเขาสามารถเรียกความสนใจจากเพื่อนทุกคนให้หันมาจ้องเขาได้แล้วปรินก็ปรบมือเสียงดัง“MVP ไปเลยครับพี่ดินคนหล่อ มาเห

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 67สุดที่รัก

    บทที่ 67สุดที่รักยิ่งนานวันเข้าความน่ารักของเป็นหนึ่งยิ่งทำให้ผู้เป็นพ่อหลงใหลเข้าไปใหญ่ ร่างสูงใหญ่พร้อมด้วยลูกน้อยที่นั่งอยู่บนเบาะที่คาดเอวสำหรับพาลูกน้อยเดินเล่น เดินวนไปมาอยู่หน้าบ้านในยามพลบค่ำ แดงจากดวงอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้าสาดส่องมากระทบใบหน้านวลเนียนลูกน้อย เป็นหนึ่งอ้าปากหาวจนแก้มแดงพร้อมส่งเเสียงอ้อแอ้เพราะถึงเวลากินนมแม่แล้ว“หิวแล้วเหรอลูก”เสียงอ่อนเอ่ยถามลูกชายที่กำลังดูดนิ้วตัวเองอยู่ แต่ในจังหวะที่จะพาเป็นหนึ่งเดินเข้าบ้านญาณินกลับเดินออกมาก่อน เธอยิ้มหวานมาแต่ไกลพร้อมกับยื่นขวดนมให้ปกป้อง “เรารอดตายแล้วลูกรัก หม่าม้าเอานมมาให้แล้วครับ” เด็กน้อยยิ้มหวานและดีดดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมแขนพ่อ ปกป้องพาลูกน้อยเดินไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ รับลมเย็น ๆ ในยามค่ำ“โห.. ลูกตั้งใจกินแบบจริงจังไปไหมเนี่ย แสดงว่าหิวจัด” ปกป้องบีบแก้มป่อง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ญาณินยิ้มกว้างแล้ววางผ้าขนหนูพาดบ่าแฟนหนุ่ม “หม่าม้าจะทำอะไรครับ ผมกินนมอยู่นะ” เขาประคองขวดนมแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนตัวเล็กที่กำลังยุ่งอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้นสองสามครั้ง แต่ที่ทำให้ญาณินร้องเสียงหลง

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้อง

    บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้องสามเดือนต่อมา"เป็นหนึ่งครับ… ไหนใครอยากอาบน้ำกับป่าป๊าบ้าง" เด็กน้อยหน้าตาน่ารักหุ่นจ้ำม่ำดีดดิ้นไปมาเมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อ ริมฝีปากที่เปรอะเปื้อนด้วยน้ำนมแม่คลี่ยิ้มหวาน"แอ๊ะ~" เสียงอ้อแอ้ดังขึ้นตามด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอเมื่อใบหน้าเกลี้ยงเกลาของพ่อปรากฏสู่สายตา "อื้อ!!" เสียงครางในลำคอดังขึ้นอีกครั้ง"ไปหาป๊าหนูเลยค่ะ เดี๋ยวหม่าม้าไปล้างขวดนมต่อ""มาเลยไอ้ลูกหมู มาเลยครับ" ปกป้องรับตัวลูกชายมาอุ้มพาดบ่าแล้วจึงพาเป็นหนึ่งเดินเล่นรอบห้องนอนก่อนค่อยจะพาเขาไปอาบน้ำ เด็กน้อยยิ้มแป้นอย่างอารมณ์ดีที่พ่อหยอกล้อด้วยการเป่าพุงน้อย ๆ “คนเก่งของป๊า หนูยิ้มป๊าก็มีความสุขแล้วครับ แต่อย่าร้องไห้บ่อยได้ไหมลูก ป๊าเห็นน้ำตาหนูแล้วป่าป๊าจะร้องไห้ตาม“แอ๊ะ~” เด็กน้อยยิ้มก่อนจะเบะปากคว่ำราวกับว่าเป็นหนึ่งรู้เรื่องที่พ่อบอก ผู้เป็นพ่อรีบลูบศีรษะลูกน้อยเบา ๆ แล้วพาเดินเข้าไปในห้องน้ำซึ่งเตรียมน้ำอุ่นไว้เรียบร้อยแล้ว ปกป้องทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกน้อยอย่างชำนาญมือ ปกป้องอุ้มเป็นหนึ่งลงไปในอ่างน้ำ “ว้าว หนูชอบอาบน้ำเหรอครับคนหล่อของป๊า” ลูกน้อยกรีดร้องเสียงหลงด้วยความ

  • แฟนเก่าอันธพาล   บทที่ 65 เลี้ยงลูก

    บทที่ 65 เลี้ยงลูกหลายวันต่อมา“ลูกครับผม จะแกล้งป๊าไปถึงไหนเนี่ย ไม่ยอมนอนเลยนะ ไหนกินนมแล้วจะนอนไง” ปกป้องอ้อนวอนลูกชายที่ไม่ยอมนอนสักที นี่ก็ตีหนึ่งกว่าแล้วเป็นหนึ่งยังทำตาแป๋วใส่เขาอีก “นอนนะครับลูกครับ” เขาอุ้มลูกมาที่เตียงนอนซึ่งญาณินนั่งทำตาปรืออยู่ สภาพของทั้งคู่ไม่แตกต่างกันมากนักเพราะเลี้ยงลูกเอง ทำอะไรเองทุกอย่างแทบไม่ได้พักผ่อน ดีหน่อยที่ช่วงกลางวันเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อน“เอาลูกมาให้นินอุ้มก็ได้ค่ะ ป้องนอนได้แล้ว”“แล้วนินล่ะครับ”“นินแอบงีบไปแล้ว ยังไหว” เขาลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง จนญาณินขยับตัวมารับตัวลูกชายจากอ้อมแขนเขามาสู่อ้อมอกตัวเอง ปกป้องมองหน้าคนรักด้วยความเป็นห่วง นาทีนี้เขาเองก็ไม่ไหวและได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ก็ว่าทำไมโอโซนมันบอกว่ารอความบันเทิงได้เลย เขาเพิ่งเข้าใจก็วันนี้เอง ความบันเทิงที่ว่าคือการอดหลับอดนอนเพราะลูกไม่ยอมนอนนี่เอง“ถ้าไม่ไหวเรียกป้องนะ โอเคไหม” เขาเอ่ยบอกญาณินเสียงอ่อน ทันทีที่ศีรษะถึงหมอนปกป้องก็หลับไปทันทีแทบจะได้ ญาณินแอบยิ้มด้วยความเอ็นดูมาก ๆ ก่อนที่เธอะพาลูกชายตัวน้อยซึ่งนอนทำตาแป๋วอยู่ในอ้อมแขนไปนั่งเล่นบนเก้าอี้โยกที่คุณยายซื้อให้ญาณ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status