Se connecterShare
บทที่ 51 แปลกไป
Dernière mise à jour:
2025-04-22 21:20:48
Related chapter
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 52 เป็นห่วง
บทที่ 52 เป็นห่วงปกป้องถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า เขารู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมันมีก้อนแข็ง ๆ จุกอยู่ที่คอ "นินขึ้นจากน้ำได้แล้ว" เขาป้องปากเรียกญาณินที่กำลังเล่นน้ำสบายใจเฉิบแต่เธอก็ไม่ยอมขึ้นจากน้ำแถมยังแลบลิ้นใส่ปกป้องอีกต่างหาก"นินอย่าดื้อ""ดื้อที่ไหนคะ นินแค่แช่น้ำแล้วรู้สึกดีแค่นั้น ป้องลงมาเล่นเป็นเพื่อนนินได้ไหม นะ ๆ" เธอออดอ้อนเขาพลางว่ายน้ำมาเกาะขอบสระ ส่งสายตาเว้าวอนจนปกป้องใจอ่อนแล้วยอมลงไปเล่นน้ำเป็นเพื่อนแฟนสาว ท่อนแขนแกร่งโอบเอวคอดไว้ตลอดเวลาแทบจะได้ เพราะเขาคอยห้ามปรามญาณินไม่ให้ไปว่ายน้ำในจุดที่ลึกที่สุดของสระ “ป้องดูสดชื่นขึ้นไหมเนี่ย หน้าไม่ซีดแล้วด้วย” ฝ่ามือเรียวบางประคองใบหน้าแฟนหนุ่มไว้หลวม ๆ ก่อนที่เธอจะแกล้งเขาด้วยการตวัดน้ำใส่หน้าปกป้องแล้วว่ายน้ำหนี“เดี๋ยวจะโดนดีนะคนสวย ที่โดนไปไม่เข็ดใช่ไหม” เสียงดุ ๆ ดังขึ้นแต่ไม่ทันที่ญาณินจะได้ว่ายน้ำไปไหนไกลมือหนาก็คว้าเรียวแขนเล็กได้ซะก่อน “หนียังไงก็ไม่พ้นหรอกคนสวย และป้องว่าเราควรขึ้นจากน้ำได้แล้วนะ เพราะนี่ก็เล่นนานแล้ว” ญาณินหน้าบูดบึ้งแต่ก็ยอมปกป้องอย่างว่าง่าย แล้วชุดว่ายน้ำที่เธอเตรียมมาตั้งหลายชุด
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 53 ไม่ทันตั้งตัว
บทที่ 53 ไม่ทันตั้งตัวญาณินเดินเข้ามาในบ้านพักก็พบว่าปกป้องตื่นแล้ว เธอปั้นหน้ายิ้มแย้มทั้งที่ภายในใจมีเรื่องให้คิดร้อยแปด แต่รอยยิ้มนั้นก็ไม่อาจพ้นสายตาแหลมคมปกป้องไปได้"มีเรื่องอะไรเหรอครับ บอกได้ไหม" ชายหนุ่มเอ่ยถามแฟนสาวตรง ๆ เพราะแววตาของญาณินบอกถึงความกังวลใจหลายอย่างที่เธอพยายามปกปิดเขาอยู่ ญาณินยิ้มบาง ๆ แล้วก้าวขึ้นมานั่งบนเตียงก่อนที่ปกป้องจะยื่นมือไปลูบแก้มเธอเบา ๆ"ทำไมตื่นเร็วจังคะ เพิ่งนอนไปไม่นานเอง" ญาณินพยายามถามกลบเกลื่อนแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อปกป้องเอ่ยถามคำถามเดิมซ้ำ ๆ จนเธอต้องถอนหายใจแล้วพูดความในใจออกมา "นินกลัวว่าป้องจะเป็นโรคร้ายแรงค่ะ เราไปหาหมอดีไหมนินไม่อยากเสี่ยง เผื่อเจออะไรที่รุนแรงจะได้รักษาทัน นะคะ.. นะ" เธออ้อนแฟนหนุ่มในขณะที่ปกป้องแสยะยิ้มแล้วดึงตัวแฟนสาวเข้ามากอดปลอบ"ถ้านั่นทำให้นินสบายใจ.. ป้องไปตรวจก็ได้นะครับ" ญาณินคลายสีหน้าเป็นกังวลลง เธอกลัวว่าคำตอบจากเขาจะเป็นคำปฏิเสธมากกว่าแต่เมื่อเขาพูดออกมาแบบนั้นค่อยโล่งอกหน่อย"งั้นเรากลับดีไหม ไม่อยากเที่ยวแล้ว เพราะเที่ยวยังไงก็ไม่สนุกอยู่ดีค่ะ… ตราบใดที่ป้องยังไม่หายป่วยแบบนี้นินไม่สนุกหรอก""ขอโทษนะที
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 54 หลานคนที่สอง
บทที่ 54 หลานคนที่สองปกป้องถือแท่งตรวจเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องนอนด้วยความตื่นเต้น ตอนนี้สมองไม่สั่งการอะไรเลยสักนิดไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อ"ป้อง หยุดเดินได้ไหมนินเวียนหัวจะอ้วก" ญาณินหน้าซีดมองตามแผ่นหลังกำยำด้วยสีหน้าพะอืดพะอมอย่างหนัก ปกป้องหยุดเดินแล้วนึกอะไรออก"โทรไปหาเนสดีไหม ปรึกมันก่อนว่าจะเอาไงต่อ""ดีค่ะ ปรึกษาคนเคยมีลูกก่อนก็ดีเหมือนกัน นี่ถ้าไม่ได้เนสบอกให้ตรวจก่อนเราคงไม่รู้ว่าท้อง" เธอยิ้มให้คนรักบาง ๆ ก่อนที่จะยื่นโทรศัพท์มือถือให้ปกป้องโทรหาเพื่อนของเขา"เนสกูมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย ว่างไหม"(ว่างมาก กำลังดูกระเป๋าอยู่พอดีเลยแล้วเป็นไง ให้ไปตรวจอะเจออะไรไหม)"เจอ! สองขีดแดงชัดเลย"(เฮ้ย! จริงเหรอวะป้อง แกจะเป็นพ่อคนแล้วเหรอวะเนี่ย ไอ้ป้องนี่นินท้องเหรอวะ) โอโซนแย่งโทรศัพท์จากคนรักไปคุยเองและเอ่ยถามปกป้องด้วยความตื่นเต้น"เออ กูเพิ่งตรวจเมื่อกี้เอง กูมีอาการแปลก ๆ เลยตรวจซะเลย"(เฮ้ย.. ดีใจด้วยนะมึง หลานคนที่สองของกลุ่มมาแล้ว..) โอโซนตะโกนด้วยความดีใจ (โชนเอาโทรศัพท์มาก่อน ป้องจะคุยกับเนส) เสียงกาเนสเอ่ยบอกสามี"เออ ว่าจะถามว่าแล้วจะเอาไงต่อดีอะ"(ก็ไปฝากท้องไงเพื่อน ตรวจส
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 55 แพ้ท้องแทนเมีย
บทที่ 55 แพ้ท้องแทนเมียมันเป็นเรื่องราวที่ดีสำหรับกลุ่มพวกเขาที่จะมีทายาทน้อย ๆ โดยเฉพาะว่าที่คุณพ่ออย่างปกป้อง"ไอ้ป้องไปละหนึ่ง เหลือกูกับมึงเนี่ยที่ยังไม่มีวี่แววว่าลูกจะมาเกิดเลย" ขุนเขาหันไปพูดกับบดินทร์ซึ่งนั่งยิ้มหน้าบานอยู่นานแล้ว ใจจริงมันก็อยากมีลูกเหมือนกันนั่นแหละเพียงแต่ว่าแป้งปั้นยังไม่พร้อม"กูอะมีตอนไหนก็ได้ แต่มึงเหอะ! พยายามมากี่ครั้งแล้วครับท่านขุน""พยายามเท่ากับล้มเหลวไม่เป็นท่าน่ะสิ" ขุนเขาตัดพ้อเสียงอ่อนก่อนที่โซมีจะขืนตัวจากอ้อมแขนปกป้องมาหาเขา "ว่าไงคะคนสวยของป๊า""ป๊าขุนเขาอยากมีโซมีน้อยเหมือนป๊าป้องเหรอคะ" เด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มพูดเจื้อยแจ้ว เสียงใส ๆ ของเธอตกบรรดาป๊า ๆ ทุกคนหลงจนโงหัวไม่ขึ้น"แล้วหนูอยากให้ป๊ามีไหมครับ ถ้าอยากให้ป๊ามีน้องอีกคนก็ไปอ้อนอาเพียงให้ป๊าหน่อยนะ""โซมีอยากมีน้องเยอะ ๆ ค่ะ จะได้เล่นตุ๊กตาด้วยกัน" เด็กน้อยคลี่ยิ้มหวานออดอ้อนขุนเขาแล้วขืนตัวไปหาเพียงเธอออดอ้อนด้วยความน่ารักจนขุนเขาหลุดยิ้มหลายต่อหลายครั้ง"เอาล่ะพอหอมปากหอมคอ มึงพานินกลับไปพักผ่อนได้แล้วป้อง" โอโซนพยักหน้าให้ปกป้องกับญาณิน เพื่อน ๆ ทุกคนก็เห็นด้วยกันสิ่งที่โอโซนบอก"
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 56 อาการหนัก
บทที่ 56 อาการหนักวันต่อมาปกป้องเดินจับมือญาณินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ที่บรรยากาศตอนนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝนเหมือนจะตกลงมาห่มใหญ่ด้วยสภาพไม่เต็มร้อยเท่าไหร่เพราะเขายังมึน ๆ อึน ๆ อยู่กับอาการแพ้ท้องแทนญาณิน พอเข้ามาถึงโถงใหญ่เท้าทั้งสองข้างก็หยุดชะงักกะทันหัน สายตาเขาปะทะกับร่างสูงใหญ่ของพ่อญาณินและภรรยาคนสวยที่ยืนทำหน้าดุอยู่ข้าง ๆ ที่เห็นลูกสาวเพิ่งกลับมาบ้าน"นิน ทำไมกลับมาเอาป่านนี้ลูก""เอ่อ.. แม่อย่าดุก่อนได้ไหมคะ""แล้วนี่.. ป้อง ปกป้องใช่ไหม" ผู้เป็นแม่หันมามองหน้าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ลูกสาวด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ญาณินยิ้มแห้งให้พ่อกับแม่ก่อนที่เธอจะขอตัวพาปกป้องไปนั่งพักที่โซฟาก่อน"วันนี้ผมกับนินเรามีเรื่องสำคัญจะมาพูดครับ และขอโทษที่พานินไปพักที่บ้านโดยไม่ขออนุญาตพ่อกับแม่ก่อน" ปกป้องพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบและสะกดกลั้นอาการพะอืดพะอมไว้"ไหวไหมป้อง ทำไมหน้าซีด ๆ""ไหวครับ ขอน้ำผมแก้วหนึ่งได้ไหม" ปกป้องเอ่ยบอกเสียงพร่าเพราะจุกที่คอเหมือนจะอ้วกให้ได้ พอแม่บ้านเอาน้ำมาให้เขา ปกป้องกระดกดื่มจนหมดแก้วแล้วทำเสียงกระแอมกระไอเล็กน้อย"ไหวไหม" ญาณินเอ่ยถามเสียงเบาด้วยความเป็นห่วงแล้วเอาม
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 57 รัก
บทที่ 57 รักสี่เดือนต่อมาญาณินเดินอุ้ยอ้ายเข้ามาในห้องนอนที่ปกคลุมด้วยไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ปกป้องนั่งดมยาดมอยู่บนเตียงค่อย ๆ หันมามองแฟนสาวที่เพิ่งนั่งลงปลายเตียงทั้งที่ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย“ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าเนี่ย” เสียงเข้มเจือด้วยความหวงแหนเอ่ยถามแฟนสาว ญาณินเอี้ยวหน้ามามองปกป้องอย่างเป็นคำถามแถมยังทำหน้ากวน ๆ จนปกป้องต้องดีดตัวลุกขึ้นมา เขาโอบกอดแฟนสาวไว้จากทางด้านหลังแล้วหอมแก้มเธอฟอดใหญ่“อื้อ.. ป้องอย่าเพิ่งกวนได้ไหมเนี่ย”“ก็กวนก่อนทำไม ตั้งใจไม่ใส่เสื้อผ้าใช่ไหม”“ใครบอกว่าตั้งใจ เพิ่งอาบน้ำเสร็จมันเหนื่อยมากต่างหากเลยขอนั่งพักก่อน” ว่าจบเธอก็พ่นลมหายใจออกมาอย่างหนัก ยิ่งท้องโตขึ้นความเหนื่อยล้าก็เพิ่มขึ้นทุกเดือนแม้ท้องจะไม่ได้ใหญ่มากก็เถอะ ยิ่งตอนกลางคืนเธอยิ่งทรมานเพราะขาชอบเป็นเหน็บกิน ปกป้องต้องคอยตื่นขึ้นมาบีบนวดให้อยู่บ่อยครั้ง “ช่วยใส่เสื่อผ้าหน่อยได้ไหมคะ” เธอหันไปอ้อนแฟนหนุ่มแล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปคลอเคลียเขา ทำเสียงอ่อนออดอ้อนจนปกป้องต้องรีบเดินไปหาเสื้อผ้ามาใส่ให้เธอ“โอเคแล้ว นอนได้” ญาณินหอมแก้มปกป้องฟอดใหญ่เป็นการขอบคุณแล้วค่อย ๆ ก้าวขึ้นมานอนบนเตีย
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 58 อ่อนโยน
บทที่ 58 อ่อนโยนสองเดือนต่อมาห้ายอดกุมารนั่งทำหน้าเครียดอยู่ในห้องนั่งเล่นคอนโดหรูของปริน “เอาไงดีวะ กูว่านินคงไม่ไหวถ้านั่งรถนาน ๆ แบบนี้” ปกป้องเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบที่เกิดขึ้น ทุกคนกำลังคิดหาทางออกเรื่องที่วางแผนกันไว้ว่าจะพาสาว ๆ ไปเที่ยวพักผ่อนในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้“กูว่าเราไปเที่ยวที่ใกล้ ๆ บ้านดีไหมวะ แบบไม่ให้นินกับโซมีนั่งรถนาน ๆ งี้ เพราะถ้าสองคนนี้ไปด้วยกันกูว่ามีงอแงคู่อะ” บดินทร์ออกความคิดเห็นอีกเสียงหนึ่ง เพราะถ้าเป็นแฟนเขาคงไม่มีปัญหาอะไรเพราะแป้งปั้นชอบนั่งรถเล่นอยู่แล้ว “แต่กูก็ตามใจพวกมึงนะเว้ย อยากไปเที่ยวไหนก็ได้ กูโอเค”“กูเห็นด้วยกับไอ้ดินนะเว้ย หรือว่าเราจะล้มเลิกความคิดนี้วะ” ธันวาเอ่ยถามเพื่อนทุกคน เขาเองก็เป็นห่วงหลานที่กำลังดื้อและหลานที่ยังไม่ลืมตาดูโลกเหมือนกัน สำหรับคนท้องมันคงเป็นฝันร้ายที่ต้องนั่งรถนาน ๆ“ขอโทษพวกมึงนะเว้ยที่ทำให้คิดมากแบบนี้”“พูดเชี่ยไรแบบนั้นวะ เพื่อนกันทั้งนั้นเลยนะเว้ย อีกอย่างพวกกูเป็นห่วงนินไม่น้อยไปกว่ามึงหรอก และไม่ต้องพูดแบบนั้นอีกนะ เดี๋ยวปั๊ด!!” โอโซนกัดฟันใส่ปกป้องที่เป็นเจ้าของคำพูดนั้นแล้วจึงพูดขึ้นอีก “กูออกความคิดเห
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 59 ความสุข
บทที่ 59 ความสุขรถยนต์ส่วนบุคคลเจ็ดที่นั่งสองคันขับเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านพักที่ทางธันวากับปรินได้จองเอาไว้ ปกป้องคลี่ยิ้มกว่าเมื่อเห็นแฟนสาวยิ้มหวาน แววตาเธอแสดงถึงความตื่นเต้นกับกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้อย่างชัดเจน ปกป้องประคองตัวญาณินลงจากรถแล้วพาเธอไปนั่งพักที่เก้าอี้ซึ่งโซมีก็เดินเข้ามากอดขาญาณินไว้หลวม ๆ เธอทำหน้าออดอ้อนก่อนจะยื่นมือไปจับท้องนูนใหญ่“คุณอาคะ น้องดิ้นไหม น้องหิวหรือยัง ตอนนี้โซมีหิวมากเลยค่ะ” เด็กน้อยนัยน์ตาใสแป๋วไร้เดียงสาพูดอย่างยิ้ม ๆ กาเนสที่เดินตามหลังลูกสาวมาก็อดที่จะยิ้มไม่ได้“หนูหิวเหรอคะคนสวย” ผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกสาวพลางอุ้มโซมีขึ้นไปนั่งข้างญาณิน“หิวค่ะ โซมีหิวข้าว อยากกินไก่ย่างฝีมือป๊าปิน”“ไอ้ปินโว้ย!! หลานกูหิวข้าวอยากกินไก่ย่างฝีมือมึง” ปกป้องป้องปากตะโกนบอกปรินที่กำลังจัดสถานที่เพื่อทำอาหารกินเย็นนี้“รอแป๊บหนึ่งนะลูก กินข้าวไข่เจียวลุงปลาไปก่อนนะ ลุงปลาทำไข่เจียวปูมาให้หนูด้วย กินได้ไม่ได้ก็อีกทีหนึ่ง” ปรินหลุดขำพรืดใหญ่เมื่อนึกถึงความอลเวงเมื่อเช้ามืดที่ผ่านมา ลูกน้องโทรมาบอกตั้งแต่เช้าว่าพี่ชายเขาทำกับข้าวไว้ให้แล้ว และเกือบทำครัวท
Dernière mise à jour : 2025-04-22
Latest chapter
แฟนเก่าอันธพาล ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2หลังจากประกวดกระทงสวยกันไปแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านก่อน เพราะมีนัดกันอีกทีตอนหนึ่งทุ่มที่บ้านบดินทร์ ปกป้องอุ้มลูกชายตัวน้อยเดินเข้ามาในห้องนอนใหญ่โดยที่เป็นหนึ่งยังตาใสแป๋วไม่ได้มีทีท่าว่าจะง่วงนอนง่าย ๆ“ลูกครับผม เราจะได้ไปลอยกระทงกับพวกป๊า ๆ ไหมเนี่ย ไม่ใช่หนูไปงอแงที่วัดนะครับ” พวกเขานัดกันไว้ว่าจะไปลอยกระทงที่งานวัดใกล้ ๆ บ้านนี้เพราะที่นั่นจัดงานค่อนข้างใหญ่โตและหมายจะพากันเดินหาของกินด้วย “หนูคงไปกับป่าป๊าไม่ได้นะครับผม หนูต้องอยู่กับยายไปก่อนโอเคไหมครับหนุ่มน้อย” ปกป้องนั่งทำสัญญากับลูกน้องอยู่บนเตียงในขณะที่ญาณินกำลังเตรียมชุดที่จะสวมใส่ไปงานลอยกระทงคืนนี้“ติดสินบนอะไรลูกหรือเปล่าคะเนี่ย” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มสดใสที่เห็นเป็นหนึ่งและพ่อของเขานั่งคุยกันราวกับรู้เรื่องว่าพ่อขออะไร“ลูกบอกว่าจะยอมให้เราสองคนไปเที่ยวครับ”“ถามจริง ลูกยังพูดไม่ได้เลยนะป้อง คิดเองเออเองไปเรื่อย” ปกป้องทำตาโตแล้วชี้ไปที่มือลูกชายซึ่งเป็นหนึ่งกำลังกำนิ้วชี้เขาอยู่“ดูนี้ก่อน ป้องถามลูกว่าถ้าอยากให้พ่อกับแม่ไปให้หนูจับมือพ่อนะครับ” ญาณินหรี่ตามองคนรักแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มเป็นหนึ่งฟอดให
แฟนเก่าอันธพาล ตอนพิเศษ1
ตอนพิเศษ1หลายเดือนต่อมา"ไอ้เชี่ยป้องมึงตัดดี ๆ ดิวะเดี๋ยวแม่ป่านก็มาเฉ่งกูอีก" ปรินที่กำลังประคองต้นกล้วยอยู่ด้านข้างปกป้องซึ่งเขารับบทเป็นคนตัดต้นกล้วยเอง สืบเรื่องมาจากศรีภรรยาพวกเขาอยากจะทำกระทงกันเองเลยลำบากต้องมาตัดต้นกล้วยหลังบ้านบดินทร์ไปให้ทำกระทงกัน"เออน่า! อย่าบ่นได้ไหมเล่า กูก็ตั้งใจเล็งอยู่เนี่ย" ปกป้องตอบกลับหน้าเครียดก่อนที่จะยิ้มแล้วเล็งมีดไปที่โคนต้นแล้วตักฉับครั้งเดียวขาด ปรินแหกปากร้องลั่นเพราะต้นกล้วยพาเขาล้มลงไปด้วยน่ะสิ ปกป้องระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นจนบดินทร์กับโอโซนต้องวิ่งมาดู"เอ้า! ฮ่า ๆ" สองหนุ่มก็หัวเราะดังลั่นเหมือนกัน เมื่อหัวเราะเป็นที่พอใจแล้วค่อยไปพยุงตัวเพื่อนลุกขึ้น "ไอ้ห่า ร้องเหมือนคนกำลังจะตายนะมึง""ก็กูไม่ทันตั้งตัวนี่หว่า ใครจะไปรู้ว่าไอ้ป้องแรงดีฉิบหาย ตัดรอบเดียวขาดเลย" ยิ่งปรินบอกแบบนั้นบดินทร์กับโอโซนก็ยิ่งขำกันใหญ่"เอ้อ… ไปเร็ว เดี๋ยวได้เอาต้นกล้วยไปหั่นอีก" ปรินทำหน้าบึ้งแล้วลากต้นกล้วยออกมา พวกเขาจัดการหั่นต้นกล้วยให้เป็นแว่น ๆ พอดีกับที่จะเอาไปเป็นฐานกระทง ส่วนธันวากับขุนเขาช่วยกันกรีดใบตองอย่างละเมียดละไมด้วยกลัวมันจะแตกแล้วเสียหาย
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 71 ตอนจบ
บทที่ 71 ตอนจบเช้าวันต่อมาปกป้องยืนทำอาหารเช้าอยู่ในห้องครัวของทางบ้านพักซึ่งเขาได้ออกไปซื้อของมาทำอาหารตั้งแต่เช้ามืดกะเอาไว้เซอร์ไพรส์คนที่ยังนอนหมดแรงอยู่บนเตียง เขาใช้เวลาที่แสนมีความสุขนี้ทำอะไรดี ๆ ให้คนรักพร้อมกับสร้างความทรงจำดี ๆ ให้ญาณินด้วย"กลิ่นหอมเข้าไปในห้องนอนเลย ไม่ทราบว่าคุณพ่อบ้านทำอะไรกินเหรอคะ" เธอเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเคาน์เตอร์แล้วเท้าคางมองหน้าคนรักซึ่งกำลังทำอาหารอย่างคล่องมือเลย ปกป้องหันมาส่งยิ้มให้"ทำข้าวต้มทะเลครับ ของโปรดใครนะ..""ของโปรดป้องนั่นแหละ" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินอ้อมเคาน์เตอร์ไปหาเขา มือเรียวบางยกขึ้นไปลูบแก้มขาวเนียนไร้ไรขนอ่อนเบา ๆ "พรุ่งนี้เราก็ต้องกลับไปแล้วเหรอคะ""ครับ เอาไว้จะพามาเที่ยวอีกนะ""สัญญาก่อนสิ" เธอยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกับแฟนหนุ่ม ปกป้องรั้งร่างบางมากอดไว้แนบแน่นพร้อมกับหอมศีรษะญาณินฟอดใหญ่"สัญญาครับคนสวย" เขาคลี่ยิ้มหวานส่งให้เธอแล้วทำข้าวต้มต่อจนเสร็จ ญาณินถูกดันตัวออกมาจากห้องครัวให้ไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร ไม่นานข้าวต้มทะเลหอม ๆ ก็มาเสิร์ฟพร้อมกับเครื่องเคียงสองอย่าง"ทานให้อร่อยนะครับคนสวย ให้สมกับที่เสียพลังงานไปเยอะ
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 70 ฮันนีมูน
บทที่ 70 ฮันนีมูนหลังจากจบงานเลี้ยงเล็ก ๆ ภายในครอบครัวแล้วทั้งญาณินกับปกป้องก็วางแผนกันไว้ว่าจะไปฮันนีมูนที่ทะเลทางภาคใต้มีผู้สนับสนุนหลักคือพี่ปลาผู้ใจดีจองที่พักไว้ให้สำหรับการฮันนีมูนครั้งนี้"คิดถึงอ้วนนะคะ ถ้าอ้วนมาด้วยคงดี" ญาณินย่นหัวคิ้วเข้าหากันแล้วหยิบผ้าอ้อมลูกชายที่เธอแอบพับใส่กระเป๋าขึ้นมาดมกลิ่นลูกพอให้หายคิดถึงบ้าง ปกป้องยกยิ้มแล้วเดินมาโอบไหล่ภรรยาคนสวยไว้"ไม่ต้องห่วงอ้วนหรอกครับ คยเลี้ยงเยอะแยะเลย… เราสองคนจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันไง""แต่ถ้ามีลูกมาด้วยก็คงดี""เอาไว้ครั้งหน้านะครับ ป้องจะพามาเที่ยวเองเลย" ปกป้องเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มญาณินแล้วเดินไปเปิดม่านรับแสงในยามเย็น เสียงคลื่นทะเลซัดชายฝั่งและกลิ่นหอมของน้ำทะเลทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายมาก ๆ"เย็นนี้เราไปกินข้าวที่ไหนดีคะ" เธอสวมกอดเอวสอบไว้หลวม ๆ แล้วเกยคางไว้ที่สีข้างปกป้อง ออดอ้อนเขาและฝ่ามือเรียวบางก็ไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ซิกแพคเขาวนไปมาเบา ๆ จนปกป้องต้องรีบห้ามปรามไว้"อย่าเล่น เดี๋ยวจะได้กินอย่างอื่นก่อนข้าวนะคะคนสวย""ค่ะ…" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินออกไปรับลมที่ชายหาด เธออ้าแขนออกกว้างและหลับตารับสัมผัสของลม
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 69 ความสุข
บทที่ 69 ความสุขมันเป็นวันที่เขารอคอยมานานแสนนาน ในที่สุดเขาก็ได้ทำในสิ่งที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งควรทำ ปกป้องมองแหวนแต่งงานที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของญาณินด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขจนเอ่อล้นออกมาเป็นหยาดน้ำตาใส ๆ หยดลงอาบแก้มเขา“ไม่เอาไม่ร้องไห้นะคะ” ญาณินรีบเช็ดน้ำตาให้ปกป้องทันที “นินว่าเรามาคุยเรื่องแต่งงานกันดีกว่าค่ะ”“นินอยากได้แบบไหนป้องตามใจนินเลยครับ”“นินไม่อยากจัดงานเอิกเกริกค่ะ เชิญแค่ญาติที่สนิทและเพื่อนของป้องก็พอ แลกแหวนกันก็พอค่ะเพราะจัดงานไปมันก็สิ้นเปลืองเปล่า ๆ อีกอย่าง... จะหาว่านินงกก็ได้นะ เพราะนินห่วงอนาคตของอ้วนมากกว่า ยุคนี้อะไรก็ไม่แน่นอน” ปกป้องฟังแล้วอมยิ้มจนตาหยีก่อนที่จะรั้งตัวแฟนสาวเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่“เอาตามที่นินสะดวกเลยครับ แล้วดี๋ยวเราไปเชิญแขกด้วยกันนะ”“ค่ะ” เธอคลี่ยิ้มหวานพลางกอดช่อดอกไม้ไว้แนบแน่นด้วยความดีใจ “ไม่คิดเลยว่าจะได้ถูกขอแต่งงานแบบนี้ จริง ๆ นินว่าจะคุยเรื่องนี้กับป้องอยู่เหมือนกัน แต่เพราะยุ่งกับลูกเลยไม่ได้มีโอกาสคุยกันสักที“ป้องเข้าใจ เราสองคนเลี้ยงอ้วนด้วยตัวเอง เหนื่อยมาด้วยกัน ป้องเองก็อยากทำอะไรให้มันถูกต้องสักที"“จดทะเบียนสมรสด
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 68 แต่งงานกันนะ
บทที่ 68 แต่งงานกันนะสองเดือนต่อมาปกป้องนั่งทำหน้าเครียดอยู่กับเพื่อนในกลุ่มขณะที่ปรินกำลังเล่นเกมอยู่ก็พูดขึ้นมาว่า “มึงก็ทำใจกล้าหน่อยดิวะเพื่อน กูว่าผู้หญิงเขาก็อยากถูกขอแต่งงานนั่นแหละ”“กูไม่ได้ไม่กล้าที่จะขอนินแต่งงานนะเว้ย แต่กูกำลังคิดว่าจะขอยังไงให้โรแมนติกดี” โอโซนยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“ดูอย่างกูกับเนสสิ โรแมนติกไหมมึงว่า”“สุด ๆ อะมึงกับกาเนสขอแต่งงานกันได้โรแมนติกสุดแล้ว” ปกป้องตอบกลับทันทีแล้วหันไปมองหน้าธันวาที่ทำเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง “มีไอเดียไรแนะนำไหมครับประธานคนหล่อ”“เอาจริงไหม กูไม่มีไอเดียไรเลยตอนนี้ ในสมองกูมีแต่งานเต็มไปหมด เหนื่อยฉิบหายเลย”“เอ้อ.. ค่อย ๆ คิดก็ได้มึง แต่กูว่าจะพานินไปกินข้าวแล้วขอเธอแต่งงาน แบบนี้ดีไหมวะ” ปกป้องเอ่ยถามเพื่อน“แบบไหนก็ดีหมดนั่นแหละ ขอแค่เราทำมันออกมาด้วยใจจริงก็พอแล้ว กับผู้หญิงบางคนเขาอาจไม่ได้ต้องการความใหญ่โตเอิกเกริกก็ได้นะ แบบเรียบง่ายแต่อบอวลไปด้วยความรักแบบนี้” บดินทร์ที่นั่งฟังมานานก็เอ่ยขึ้น คำพูดเขาสามารถเรียกความสนใจจากเพื่อนทุกคนให้หันมาจ้องเขาได้แล้วปรินก็ปรบมือเสียงดัง“MVP ไปเลยครับพี่ดินคนหล่อ มาเห
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 67สุดที่รัก
บทที่ 67สุดที่รักยิ่งนานวันเข้าความน่ารักของเป็นหนึ่งยิ่งทำให้ผู้เป็นพ่อหลงใหลเข้าไปใหญ่ ร่างสูงใหญ่พร้อมด้วยลูกน้อยที่นั่งอยู่บนเบาะที่คาดเอวสำหรับพาลูกน้อยเดินเล่น เดินวนไปมาอยู่หน้าบ้านในยามพลบค่ำ แดงจากดวงอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้าสาดส่องมากระทบใบหน้านวลเนียนลูกน้อย เป็นหนึ่งอ้าปากหาวจนแก้มแดงพร้อมส่งเเสียงอ้อแอ้เพราะถึงเวลากินนมแม่แล้ว“หิวแล้วเหรอลูก”เสียงอ่อนเอ่ยถามลูกชายที่กำลังดูดนิ้วตัวเองอยู่ แต่ในจังหวะที่จะพาเป็นหนึ่งเดินเข้าบ้านญาณินกลับเดินออกมาก่อน เธอยิ้มหวานมาแต่ไกลพร้อมกับยื่นขวดนมให้ปกป้อง “เรารอดตายแล้วลูกรัก หม่าม้าเอานมมาให้แล้วครับ” เด็กน้อยยิ้มหวานและดีดดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมแขนพ่อ ปกป้องพาลูกน้อยเดินไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ รับลมเย็น ๆ ในยามค่ำ“โห.. ลูกตั้งใจกินแบบจริงจังไปไหมเนี่ย แสดงว่าหิวจัด” ปกป้องบีบแก้มป่อง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ญาณินยิ้มกว้างแล้ววางผ้าขนหนูพาดบ่าแฟนหนุ่ม “หม่าม้าจะทำอะไรครับ ผมกินนมอยู่นะ” เขาประคองขวดนมแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนตัวเล็กที่กำลังยุ่งอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้นสองสามครั้ง แต่ที่ทำให้ญาณินร้องเสียงหลง
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้อง
บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้องสามเดือนต่อมา"เป็นหนึ่งครับ… ไหนใครอยากอาบน้ำกับป่าป๊าบ้าง" เด็กน้อยหน้าตาน่ารักหุ่นจ้ำม่ำดีดดิ้นไปมาเมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อ ริมฝีปากที่เปรอะเปื้อนด้วยน้ำนมแม่คลี่ยิ้มหวาน"แอ๊ะ~" เสียงอ้อแอ้ดังขึ้นตามด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอเมื่อใบหน้าเกลี้ยงเกลาของพ่อปรากฏสู่สายตา "อื้อ!!" เสียงครางในลำคอดังขึ้นอีกครั้ง"ไปหาป๊าหนูเลยค่ะ เดี๋ยวหม่าม้าไปล้างขวดนมต่อ""มาเลยไอ้ลูกหมู มาเลยครับ" ปกป้องรับตัวลูกชายมาอุ้มพาดบ่าแล้วจึงพาเป็นหนึ่งเดินเล่นรอบห้องนอนก่อนค่อยจะพาเขาไปอาบน้ำ เด็กน้อยยิ้มแป้นอย่างอารมณ์ดีที่พ่อหยอกล้อด้วยการเป่าพุงน้อย ๆ “คนเก่งของป๊า หนูยิ้มป๊าก็มีความสุขแล้วครับ แต่อย่าร้องไห้บ่อยได้ไหมลูก ป๊าเห็นน้ำตาหนูแล้วป่าป๊าจะร้องไห้ตาม“แอ๊ะ~” เด็กน้อยยิ้มก่อนจะเบะปากคว่ำราวกับว่าเป็นหนึ่งรู้เรื่องที่พ่อบอก ผู้เป็นพ่อรีบลูบศีรษะลูกน้อยเบา ๆ แล้วพาเดินเข้าไปในห้องน้ำซึ่งเตรียมน้ำอุ่นไว้เรียบร้อยแล้ว ปกป้องทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกน้อยอย่างชำนาญมือ ปกป้องอุ้มเป็นหนึ่งลงไปในอ่างน้ำ “ว้าว หนูชอบอาบน้ำเหรอครับคนหล่อของป๊า” ลูกน้อยกรีดร้องเสียงหลงด้วยความ
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 65 เลี้ยงลูก
บทที่ 65 เลี้ยงลูกหลายวันต่อมา“ลูกครับผม จะแกล้งป๊าไปถึงไหนเนี่ย ไม่ยอมนอนเลยนะ ไหนกินนมแล้วจะนอนไง” ปกป้องอ้อนวอนลูกชายที่ไม่ยอมนอนสักที นี่ก็ตีหนึ่งกว่าแล้วเป็นหนึ่งยังทำตาแป๋วใส่เขาอีก “นอนนะครับลูกครับ” เขาอุ้มลูกมาที่เตียงนอนซึ่งญาณินนั่งทำตาปรืออยู่ สภาพของทั้งคู่ไม่แตกต่างกันมากนักเพราะเลี้ยงลูกเอง ทำอะไรเองทุกอย่างแทบไม่ได้พักผ่อน ดีหน่อยที่ช่วงกลางวันเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อน“เอาลูกมาให้นินอุ้มก็ได้ค่ะ ป้องนอนได้แล้ว”“แล้วนินล่ะครับ”“นินแอบงีบไปแล้ว ยังไหว” เขาลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง จนญาณินขยับตัวมารับตัวลูกชายจากอ้อมแขนเขามาสู่อ้อมอกตัวเอง ปกป้องมองหน้าคนรักด้วยความเป็นห่วง นาทีนี้เขาเองก็ไม่ไหวและได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ก็ว่าทำไมโอโซนมันบอกว่ารอความบันเทิงได้เลย เขาเพิ่งเข้าใจก็วันนี้เอง ความบันเทิงที่ว่าคือการอดหลับอดนอนเพราะลูกไม่ยอมนอนนี่เอง“ถ้าไม่ไหวเรียกป้องนะ โอเคไหม” เขาเอ่ยบอกญาณินเสียงอ่อน ทันทีที่ศีรษะถึงหมอนปกป้องก็หลับไปทันทีแทบจะได้ ญาณินแอบยิ้มด้วยความเอ็นดูมาก ๆ ก่อนที่เธอะพาลูกชายตัวน้อยซึ่งนอนทำตาแป๋วอยู่ในอ้อมแขนไปนั่งเล่นบนเก้าอี้โยกที่คุณยายซื้อให้ญาณ
