เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 4 เริ่มงานคอนเสิร์ตเรม่อน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 12:00:56ฉันเดินกลับไปที่งานและคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ที่ได้เจอผู้ชายหล่อเหลา สูง ขาว จมูกโด่งเป็นสัน พร้อมกับผมสีบอนด์น้ำตาลทองจนทำให้ใบหน้านั้นยิ่งดูเปล่งประกายยังกับเป็นดาราอย่างไงอย่างนั้น ถ้าเขาไม่ใช่พนักงานที่นี่ฉันคงคิดว่าเขาเป็นดาราไปแล้วนะเนี่ย! ฉันส่ายหัวพร้อมกับคิดว่าต้องสบัดเรื่องนี้ออกไปจากสมองได้แล้ว
" เป็นอะไร ตั้งแต่แกกลับมาฉันเห็นแกนั่งเหม่อลอยเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ตลอดเวลาเลย ใครทำอะไรแกบอกฉันมา ฉันจะไปด่ามันให้ " แตงโมจับใบหน้าฉันให้หันหน้าไปทางเธอ พร้อมกับที่เธอเอามือของตัวเองจับไหล่ฉันทั้งสองข้าง พร้อมกับเพ่งสายตาจ้องมองมาที่ฉันและถามฉันด้วยความเป็นห่วง " ไม่ได้เป็นอะไรย่ะ " ฉันตอบกลับไปตรงๆ ก็ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆนี่น๊าา " ก็ดีแล้ว เห็นหายไปตั้งนานนึกว่าเป็นอะไร ฉันเกือบจะลุกไปตามแกแล้วเนี่ย " แตงโมพูดพร้อมกับเอามือจับแก้มฉันบิดไปบิดมา แก๊กๆๆ เสียงพิธีกรตบไมค์เช็คเสียง พร้อมกับเดินขึ้นเวทีและกล่าวเปิดงาน การแสดงเริ่มขึ้นแล้ว บนเวทีมีการแสดงมากมาย ร้องเพลง เต้น แต่เป็นเพียงการแสดงเสริมที่นำมาเปิดงานก่อนที่นักแสดงหลักจะออกมากัน พิธีกร " ถึงเวลาสำคัญแล้วสินะครับคุณดีด้า " พิธีกรชายพูดขึ้นพร้อมกับหันหน้าไปมองพิธีกรหญิงเพื่อส่งบทพูดต่อให้อีกฝ่าย " ใช่แล้วค่ะคุณเด่น เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา ไปพบกับนักแสดงของเราได้เลยค่าาา " เสียงกรี๊ดร้องดังขึ้นจนฉันแสบแก้วหูไปหมด ทั้งกรี๊ด ทั้งร้องตะโกน ปรบมือกันด้วยความดีใจพร้อมคนข้างๆของฉันทั้งซ้ายและขวาทำเอาฉันต้องยกมือขึ้นปิดหู " ส้ม ส้ม ส้ม แกดูสิ นั่นไงเรกับพี่ม่อนออกมาแล้ว กร๊ดดดด แกหันไปดูๆ " แตงโมสะกิดฉันอย่างแรง เพราะฉันก้มหน้าก้มตาปิดหูไว้อย่างเดียว ก็เพราะฉันแสบแก้วหูนิ! กรี๊ดดดดดดดดด พี่เร พี่ม่อนนนนน กรี๊ดดดดด หล่อมากกก กรี๊ดดดดดดดดด
บทที่เกี่ยวข้อง
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 5 เรื่องบังเอิญ
พิธีกร" ใจเย็นๆนะคะทุกคน พี่เข้าใจว่านักแสดงเราหล่อมาก พี่ที่ยืนอยู่ข้างๆก็แทบจะเป็นลมในความหล่อ ฮ่าๆๆๆ " พี่พิธีกรหญิงพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มฉีกกว้างจนเห็นฟันที่เรียงตัวกันอย่างสวยงาม" แต่ขอให้แฟนคลับแฟนครับทุกคนเงียบกันก่อนนะคะ " พี่พิธีกรพูดขึ้นอีกครั้งพอสิ้นเสียงพี่พิธีกรพูดและเสียงกรี๊ดเงียบลง ฉันจึงเอามือที่ปิดหูออกพร้อมกับเงยหน้าขึ้นบนเวที มีนักแสดงชายราวๆน่าจะไม่เกิน10คน นักแสดงหญิงประมาณ2-3คน ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆเวที ฉันสะดุดตากับคนตัวสูงๆขาวๆ มองเห็นแค่รองเท้ายังหล่อขนาดนี้ฉันคิดในใจ ฮ่าๆๆ ฉันก็บ้าผู้ชายพอๆกับยัยแตงโมนั่นแหล่ะ แต่แค่ไม่แสดงออกมากเกินงามเท่านั้นเอง พอฉันเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าเจ้าของรองเท้าที่ฉันพึ่งชมไปว่าน่าจะหล่อเอามากๆ เมื่อฉันได้เห็นใบหน้าที่อยู่บนเวที ฉันถึงร้องเสียงหลงออกมาอย่างตกใจ 0.0" เอ๊ะ ฮะ อะ อะไรกัน เป็นไปไม่ได้ " ฉันตาโตแล้วจ้องมองคนบนเวทีอย่างตกใจ 0.0" กะ แก เป็นไรเนี่ยย ตกใจอะไร แกตกใจในความหล่อพี่ม่อน น้องเร หรือไงย่ะ ฮ่าๆๆๆ " ยัยแตงโมพูดขึ้นแล้วหัวเราะอย่างพอใจ เหมือนกับว่าเธอดีใจมากๆที่ทำให้ฉันหลงผู้ชายได้ขนาดนี้" ผะ ผู้ชายคนนั้น "
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 6 วันซวย
ที่มหาวิทยาลัยตอนนี้ฉันรีบวิ่งอย่างเหนื่อยหอบมาจากหอ ก็เพราะฉันไปงานคอนเสิร์ตบ้าๆนั่นกับยัยแตงโมน่ะสิ กลับมาถึงหอก็ปาเข้าไปเกือบจะตี1 กว่าฉันจะอาบน้ำแต่งตัวกว่าจะได้เข้านอนก็ปาเข้าไปแล้วตี2 กว่าๆ ฉันตื่นขึ้นมาก็ปาเข้าไป 7.40 น. แถมวันนี้ต้องมีพรีเซ็นต์งานเกี่ยวกับคดีดังในปัจจุบันซึ่งอาจารย์ให้หัวข้อมาตั้งแต่สัปดาห์ก่อน อาจารย์สถาพรแกเป็นคนตรงต่อเวลาถ้า 8.30 น. นักศึกษายังไม่มาอาจารย์ก็จะปิดประตูทันทีไม่ให้นักศึกษาเข้ามาเรียน จะร้องไห้โอดครวญยังไงอาจารย์ก็ไม่มีความเมตตา เพราะอาจารย์ถือคติว่าคนอื่นมาทันเวลาได้ทำไมเธอมาไม่ได้ และไม่ฟังเหตุผลหรือข้ออ้างใดๆทั้งสิ้น มันก็ถูกของอาจารย์แหล่ะฉันไม่เถียง แต่ตอนนี้ฉันจะต้องรีบหาพี่วินก่อน ฉันยืนรอได้ 2 นาทีแล้วก็ไม่มีวินคันไหนขับผ่านหน้าฉันสักคัน วันนี้จะเป็นวันซวยของฉันจริงๆเหรอเนี่ยยย ฮือออ ไม่นะ!!“ ส้มส้มขึ้นมาเร็ว ” จู่ๆยัยแตงโมโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ เธอขับรถคันหรูสีเขียวมาจอดด้านหน้าของฉัน ฉันที่เห็นดังนั้นก็รีบกระโดดขึ้นรถทันที“ ฮืออ แตงโม ” ฉันหันหน้าไปทำหน้าออดอ้อนบีบน้ำตาใส่แตงโม แกคือความโชคดีของฉันในวันนี้เลยนะเพื่อนรัก“ ฉันคิดว่าว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 7 แฟนคลับ
บ้านฤกษ์รักษ์ม่อนวันนี้ผมมีเรียนทั้งคาบเช้าและคาบบ่ายผมแบกสังขารตัวเองที่ตอนนี้ปวดเมื่อยไปทั้งตัวเนื่องจากงานคอนเสิร์ตเรม่อนเมื่อคืน ปกติผมก็ไม่ได้เข้าเรียนบ่อยๆอยู่แล้วเพราะว่าช่วงนี้ซีรี่ส์พึ่งออนแอร์ได้ไม่กี่ตอนและงานอีเว้นท์พบปะแฟนคลับงานเลยเยอะมากเป็นพิเศษ ทั้งงานโฆษณา งานถ่ายแบบเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า แบรนด์ดังๆ แต่วันนี้ดันมีพรีเซ็นต์งานคาบเช้า เป็นการพรีเซ็นต์งานที่เก็บคะแนนด้วยผมจึงต้องจำใจแบกสังขารที่ไร้เรี่ยวแรงของผมไปเรียน ผมคิดไว้ว่าเรียนคาบเช้าแล้วผมจะซิ่งไม่เข้าคาบบ่ายไปนอนพักสักงีบที่คอนโดใกล้ๆมหาวิทยาลัยที่ผมได้ซื้อเอาไว้“ อ้าว คุณม่อนคะ ตื่นแล้วเหรอคะป้าทำแซนวิชใส่กล่องไว้ให้เอาไปกินลองท้องในรถนะคะ ” ป้านาเป็นป้าแม่บ้านที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆ เลี้ยงผมดีกว่าแม่แท้ๆผมซะอีก ผมรักป้านาเปรียบเสมือนกับครอบครัวคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ “ ขอบคุณครับป้านา ” ผมหอมแก้มป้านาแล้วยื่นมือไปเอาแซนวิชและรีบวิ่งไปขึ้นรถที่พี่เต้คนขับรถส่วนตัวของผมเตรียมไว้พอดี“ พี่เต้ครับรีบขับหน่อยนะครับผมสายแล้ว ” ผมบอกพี่เต้คนขับรถไปพร้อมกับเคี้ยวแซนวิชอยู่ที่ปาก ขับรถไปได้สักพักรถพี่เต้หยุดเพรา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 8 เจอกันอีกแล้วนะ
" นี่แตงโม ฉันหิวข้าวแล้วอ่ะ " ฉันทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเพราะรู้สึกหงุดหงิด เพราะฉันไม่ได้กินข้าวมาตั้งแต่เช้า ฉันมองไปโต๊ะข้างๆก็ไม่ได้มีใครสั่งอะไรมากินกัน ร้านอาหารแต่ละร้านแทบจะไม่มีคนไปยืนต่อคิวสั่งอาหารเลย คงไม่ได้พากันมากินข้าวจริงๆสินะ" งั้นแกก็ลุกไปซื้อสิ " แตงโมพูดขึ้น แต่สายตาทั้งแตงโม เจ้หอม และเพื่อนๆเดอะแก็งของแกเอาแต่จ้องมองไปทางบุคคลที่นั่งอยู่ตรงหน้าฉันตาไม่กระพริบ" ชิ " ฉันเลยลุกขึ้นยืนแล้วเดินอ้อมไปอีกทางหนึ่งเพราะไม่อยากเดินผ่านโต๊ะคนที่อยู่ตรงหน้าฉัน ก็เพราะร้านอาหารอยู่ด้านหลังของคนตรงหน้าฉันยังไงล่ะ " นี่แก จะไปไหน จะเดินอ้อมทำไมเนี่ย " แตงโมทักท้วงขึ้น" ฉันจะไปกินลูกชิ้นร้านนู้น ไม่ได้จะเดินอ้อม " ฉันแถไปเรื่อย พร้อมชี้นิ้วไปที่ร้านลูกชิ้นขวามือร้านริมสุด " อ่อ โอเคๆ ไปๆๆ " " แล้วแกไม่กินหรือไง "" ไม่อ่ะ ฉันมีอาหารตาละ " " เฮ้อ พวกเธอนี่จริงๆเลย " ฉันพูดขึ้นพร้อมกับหันหลังสะบัดตูดไปซื้อลูกชิ้น โชคดีอย่างหนึ่งที่ร้านไม่มีคนต่อคิวเลยไม่งั้นฉันคงหิวแย่ แต่ดีนะคาบบ่ายไม่มีเรียนต่อฉันค่อยกลับไปกินร้านอาหารตามสั่งแถวหอพักฉันก็ได้ตอนนี้ก็กินลูกชิ้นลองทองไปก่อนละกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 9 กลายเป็นคนดังไม่ทันตั้งตัว
งานสัมภาษณ์เรม่อนนักข่าว: คุณม่อนคะ ตอนนี้แฮชแท็กขึ้นทวิตอันดับ1 ที่คุณม่อนกับแฟนคลับยืนคุยกันอย่างเป็นมิตรโดยไม่ถือตัวเลย แถมจับกล้องถ่ายรูปถ่ายให้แฟนคลับเลยน่ารักมากค่ะ คุณม่อนมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างคะ ม่อน: ผมเหรอครับ ฮ่าๆ ก็ตามที่ลงเลยครับ ไม่มีอะไรมาก แต่ก็ขอขอบคุณ คุณป้าที่ขายลูกชิ้นนะครับเห็นท่านบอกว่าจะถ่ายไปอวดลูกสาวเพราะลูกสาวเป็นแฟนคลับผมด้วย ผมดีใจมากๆครับที่มีคนรักและคอยสนับสนุนผมแบบนี้นักข่าว: แล้วน้องแฟนคลับที่เป็นผู้หญิงล่ะคะ เห็นท่าทางสนิทสนมกันมากๆ ปกติไม่เคยเห็นคุณม่อนใกล้ชิดแฟนคลับแบบนี้เลยค่ะ สาว ๆอิจฉากันเพียบเลย ( นักข่าวคิดในใจ ฉันก็แอบอิจฉามากๆเหมือนกัน)ม่อน: อ่อ เด็กคนนั้นเหรอครับ ถ้าถามว่ารู้จักกันไหมก็คงแบบนั้นมั้งครับ กรี๊ดดดดดดดดดเสียงฮือฮาาากันยกใหญ่ที่ได้ยินคำตอบเช่นกันของม่อนนักข่าว: หมายความว่ายังไงคะคุณม่อนทุกคนในที่นี้พากันเงียบกันหมด พร้อมกับเรที่ยืนอยู่ข้างๆที่แอบตกใจไม่น้อย เพราะไม่เคยเห็นรุ่นพี่ของเขาใกล้ชิด สนิทสนมกับใครมาก่อนม่อน: ฮ่าๆ ใจเย็นๆ กันครับ ที่บอกว่ารู้จักก็รู้จักกันผ่านๆครับ ผมแค่บังเอิญเคยเจอเธอที่งานคอนเสิร์ตเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 10 ผมจะรับผิดชอบคุณเอง
ครืดดด ครืดดด เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้นอีกรอบ แต่รอบนี้ไม่ใช่แตงโม เบอร์ที่โชว์ขึ้นมาเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก" สวัสดีค่ะ " ฉันรับสายเบอร์แปลกคนนั้น" สวัสดีครับ " เสียงจากปลายสายพูดขึ้นมา" คุณเป็นใครคะ " ฉันถามไปอย่างสงสัย เพราะปกติไม่เรยมีเบอร์ที่ฉันไม่ได้รู้จักโทรหา เพราะฉันไม่เคยให้เบอร์ใครมั่วๆ มีแค่เพื่อนสนิท และครอบครัวฉันเท่านั้น" พึ่งเจอกันไม่กี่วัน จำกันไม่ได้แล้วเหรอครับ " เสียงปลายสายพูดจายียวนกวนประสาท ซึ่งรู้ได้จากน้ำเสียงที่พูดมา" แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงคะ แต่ละวันฉันเจอคนเยอะแยะ " ฉันพูดไปอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่" แล้วเธอเป็นข่าวกับใครล่ะ " พอฉันได้ยินคำนี้ภาพในหัวฉันตั้งแต่วันงานคอน และที่โรงอาหารเมื่อ 3-4 วันก่อนผุดขึ้นมาในหัวเป็นเรื่องเป็นราว" คะ คุณ !! " " ใช่ ฉันเอง "" แล้วคุณมีธุระอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ แล้วรู้จักเบอร์ฉันได้ยังไง แล้วทำไมตอนสัมภาษณ์คุณไม่ปฏิเสธไปเลยว่าไม่เคยรู้จักมาก่อน แล้วทำไมต้องไปพูดแบบนั้นด้วยคะ คุณไม่น่าพูดเลยว่าเคยเจอฉันมาก่อน ถ้าตอบไปว่าฉันเป็นแฟนคลับคนหนึ่งก็พอแล้วค่ะ เรื่องจะได้ไม่บานปลายไปมากกว่านี้ ตอนนี้ในโชเชียลพูดถึงเรากันมากกว่าเด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 11 นายปีศาจ
" ผมจะรับผิดชอบคุณเอง " ส้มส้มกับแตงโม และทุกคนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นตกใจกับคำพูดของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน 0.0" ระ รับผิดชอบอะไรคะ มะ ไม่ต้องหรอกค่ะ " ฉันรีบตอบกลับไปอย่างเร็ว พร้อมกับหัวใจฉันตอนนี้กำลังเต้นระรัวแทบจะทะลักออกมาจากอกของฉันอยู่แล้ว" ผมหมายถึงรับผิดชอบเรื่องข่าวน่ะ คุณคิดอะไรอยู่งั้นเหรอ " เขาถามฉันพร้อมยักคิ้วหนึ่งข้างเหมือนจะกวนประสาทฉัน" ละ แล้วจะทำยังไงคะ " ฉันถามไปด้วยความสงสัย " เดี๋ยวคุณก็รู้ครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวผมมารับครับ " " มะ มารับฉัน มารับไปไหนคะ " 0.0 คำพูดเขาแต่ละคำทำเอาฉันตกใจกับคำพูดของเขาซ้ำๆ" งานแถลงข่าวครับ ไว้เจอกันนะครับ ผมมีธุระต่อ " เขาพูดจบพร้อมหันหลังจะกลับไป" อ่ะ ผมลืม อย่างลืมส่งโลเคชั่นที่อยู่ของคุณมาด้วยนะครับ ผมถึงจะได้ไปรับคุณถูก " เขาหันกลับมาพร้อมบอกฉัน" ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไปเองได้ " " ไม่ได้ครับ ! " เขาตอบเสียงดุ" ได้ค่ะ ! " ฉันตอบกลับไปเสียงดุเหมือนกัน" อย่าดื้อสิครับ ถ้าคุณไปเองคุณแน่ใจเหรอครับว่าจะไปได้ ไม่กลัวสายตาคนอื่นมองตลอดทางเหรอครับ " เขาไม่ได้พูดเหมือนปกติที่เคยพูดกับฉัน แต่เขาก้มลงมากระซิบข้างหูฉันเบาๆ เป็นเชิงขู่ แต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 12 ผมจะรับผิดชอบค่าเสียหายทั้งหมด
ม่อนหลังจากที่ผมกลับจากมหาวิทยาลัย ตอนนี้กระแสโลกโชเชียลก็เริ่มมาเรื่อยๆ ทุกช่องทาง ทั้งเรื่องซีรี่ส์ที่ผมเล่น แต่ไม่เท่ากระแสที่คนพูดถึงผมเยอะตอนนี้คือ #แฟนคลับหรือแฟนครับ วันนี้ที่ผมได้ไปหาเธอมีทั้งภาพ วิดีโอ ที่ถ่ายจากแฟนคลับทั้งไม่ใช่แฟนคลับว่อนโชเชียล จากคนที่ไม่เคยรู้จักผมมาก่อนและไม่เคยดูซีรี่ส์ของผมก็มารู้จักผมกับเธอจากกระแสนี้ ไม่ใช่ว่ามีกระแสนี้จะไม่มีผลกระทบกับกระแสคู่จิ้นเรม่อนนะครับ มีผลกระทบแน่นอน และมากๆ ด้วย เพราะซีรี่ส์ออนแอร์ยังไม่จบก็มีกระแสผิดเพี้ยนไปจากที่ต้องสร้างกระแสคู่จิ้น #เรม่อน แต่กลับกลายเป็นกระแส #แฟนคลับหรือแฟนครับ แทน แต่นอนครับว่ามีทั้งกระแสด้านลบและด้านดี มีทั้งคนที่เชียร์ผมกับเธอให้คบกันจริงๆ และยังมีแฟนคลับที่อินกับซีรี่ส์อยู่ไม่พอใจทำให้แสดงความคิดเห็นกันในด้านลบ ซึ่งแน่นอนไม่ใช่ว่าผมไม่สนใจ แต่ผมพยายามจะไม่ใส่ใจ เพราะเรื่องที่ผมทำมันเป็นเรื่องส่วนตัวของผมเท่านั้น ครืดดดด ครืดดดด เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น โชว์เบอร์ ผู้จัดการผู้จัดการ: ม่อน เธออยู่ไหน ! ( ผู้จัดการทำเสียงดุ เธอน่าจะเห็นข่าวของผมที่มหาวิทยาลัยวันนี้แล้ว )ม่อน: บนรถครับกำลังจะกลับคอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03
บทล่าสุด
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 72 ครอบครัว The End
5 ปีผ่านไปผ่านไปนานหลายปีทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิม สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือฉันกับพี่ฐาตอนนี้ได้แต่งงานกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเราจัดงานแต่งงานอย่างใหญ่โตสมเกียรติตระกูลฤกษ์รักษ์ และตอนนี้สิ่งที่สำคัญในชีวิตฉันมากที่สุดก็คือ ฐิสา ลูกสาวคนเดียวของฉัน ที่ตอนนี้เธอก็อายุได้ 4 ขวบแล้ว ฐิ มาจากตัวอักษาย่อ ฐ ของพี่ฐา ส่วน ส เป็นตัวอักษรย่อจากชื่อของฉันเอง ลูกของเราก็เลยได้ตั้งชื่อว่า ฐิสา ตามชื่อม๊าและป๊าของเธอฐิสาหน้าตาจะออกไปทางคุณพ่อของเธอ คือถอดแบบหน้าตากันมาเป๊ะเหมือนกับเป็นคนคนเดียวกัน และที่ผ่านมาในช่วงที่ฉันท้อง คนที่แพ้ท้อง เหม็นอาหาร ก็เป็นพี่ฐาที่เป็นแทนฉันทั้งหมด ส่วนฉันก็ได้แต่อุัมท้องฐิสาอย่างที่แทบไม่มีอาการของคนแพ้ท้องเลย คุณพ่อกับคุณแม่ทางฝั่งของพี่ฐาบอกกับฉันว่าพี่ฐาคงจะรักฉันเอามากๆเลย เขาถึงกับแพ้ท้องแทนฉันหนักมากขนาดนี้ ^^ก่อนที่ฉันจะคลอดฐิสาพี่ฐาก็ได้ซื้อบ้านหลังใหญ่ไว้หลังหนึ่ง พี่ฐาบอกว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว เราจะอยู่คอนโดแบบนี้ไม่ได้ เราจะต้องมีบ้าน มีห้องนอนของลูกๆ ซึ่งพี่ฐาบอกว่าจะไม่ยอมมีน้องฐิสาแค่คนเดียวเป็นแน่ :)" ม๊าขาาาา " เสียงเล็กๆ ใสๆ ดังแว่วขึ้
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 71 เซอร์ไพร์
หลายวันผ่านไปหลายวันผ่านไปฉันก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือสอบอย่างหนัก และก็สอบเสร็จจนครบหมดทุกวิชา ก็คงเหลือแค่รอเกรดออกเท่านั้นถ้าผ่านหมดฉันก็จะไปยื่นทำเรื่องขอจบการศึกษาทันทีในส่วนของด้านพี่ฐา พี่ฐาก็ทำงานอย่างหนักจนไม่มีเวลามารับฉันเหมือนดั่งเมื่อก่อน และเรื่องที่ฉันจะบอกเขาในวันงานรับปริญญานั้นก็เลยต้องเก็บเอาไว้ก่อน เรื่องของฉันมันคงไม่สำคัญมากกว่าเรื่องงานของเขาหรอก -..-ส่วนผู้หญิงที่โทรมาหาพี่ฐาในคืนนั้น พี่ฐาบอกว่าเธอเป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อของเขาเอง และพวกเขาก็สนิทกันเหมือนพี่น้องมาตั้งแต่เด็กๆ และเธอก็แต่งงานไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วย แสดงว่าคืนนั้นที่เขาไม่ยอมบอกกับฉันก็เพื่อที่เขาจะได้แกล้งฉัน พี่ฐาบอกกับฉันว่าอยากเห็นฉันหึงหวงเขาบ้าง ^^ฟอดดดดดด ~ พี่ฐาที่พึ่งเลิกงานกลับมาเขาก็เดินมาหอมแก้มฉันที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยรอยยิ้มที่แสนคิดถึง" เป็นยังไงบ้างครับ เหนื่อยไหม " พี่ฐานั่งลงข้างๆฉันพร้อมกับโอบไหล่บางของฉันเอาไว้หลวมๆ" ข้อสอบง่ายกว่าที่คิดนะคะ ^^ " ฉันที่พึ่งสอบเสร็จและกลับมาที่คอนโดบอกกับพี่ฐาออกไป และตอนนี้ฉันก็ยังสวมอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลย" เมียพี่เก่งอยู่แ
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 70 งานรับปริญญา
วันนี้เป็นวันงานรับปริญญาของพี่ม่อนที่มหาวิทยาลัย แฟนคลับต่างก็พากันมารวมตัวกันเป็นร้อยๆคนเต็มสนามฟุตบอล พร้อมกับมีเวทีให้พี่ม่อนขึ้นไปพูดคุยกับแฟนคลับอีกด้วย ส่วนคนที่เป็นต้นเรื่องในการจัดงานในครั้งนี้จะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจากคู่จิ้นเก่าของเขาก็คือ น้องเรนั่นเอง" ไอ้เรมันทำบ้าทำบออะไรของมันวะ " หลังจากขึ้นไปรับปริญญาเสร็จเรียบร้อยแล้ว พี่ฐาก็บ่นพึมพำอย่างหงุดหงิดทันที" ยังไงก็ต้องขึ้นไปบนเวทีนะคะ ขึ้นไปขอบคุณแฟนคลับพี่ฐาสักหน่อย ยังไงเขาก็ยังชื่นชมและคอยติดตามพี่ฐามาตลอดนะคะ " ฉันพูดอธิบายให้คนที่ไม่ค่อยจะชอบเข้าสังคมได้เข้าใจ " ฉันไม่ได้ ไม่ชอบแฟนคลับนะ ฉันแค่ไม่ชอบที่ไอ้เรมันจัดการอะไรแล้วไม่บอกกันก่อน " พี่ฐาหยุดเดินและก็พูดขึ้นมาอย่าหัวเสีย" พี่ม่อนนนนครับบบบ" เสียงบุคคลที่พี่ฐาพึ่งพูดถึงดังขึ้น พร้อมกับน้องเรรีบวิ่งหอบหืดเข้ามาหาพี่ฐาทันที" ไปกันครับ แฟนคลับรอที่สนามฟุตบอลกันเต็มเลย " น้องเรบอกพร้อมกับดึงแขนพี่ฐาให้วิ่งตามไปทันที ฉันที่เห็นภาพน่ารักแบบนั้นก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้ ทำเป็นบ่นให้น้องเร แต่ก็ยังทำตามใจน้องมันอยู่ดี ^^กรี๊ดดดดด!!!!congratulationsฐากูร ฤกษ์รักษ์
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 69 ตามติด
" ส้มส้ม!! "ฉันที่กำลังนั่งทำรายงานอยู่ก็ต้องรีบหันหน้าไปตามเสียงเรียกของผู้ชายที่แทบจะคุ้นหู พร้อมกับสายตาของคนในร้านจับจ้องมองไปที่ชายหนุ่มรูปหล่อที่ใส่ชุดสูทสีน้ำเงินที่ยืนล้วงกระเป๋ากางเกงจ้องมองดูฉันที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำรายงานกับเพื่อนๆอยู่" พะ พี่ฐา " ฉันเรียกชื่อแฟนของฉันเบาๆด้วยความตกใจ ฉันมาถึงร้านไม่ถึงชั่วโมงพี่ฐาก็มาหาฉันถึงนี่เลยเหรอเนี่ย ก่อนจะออกมาฉันได้ส่งข้อความไปบอกพี่ฐาพร้อมกับส่งโลเคชั่นร้านเอาไว้ให้พอเป็นพิธีเพื่อรายงานว่าฉันไปไหนให้เขาได้รับรู้ แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะตามมาหาฉันถึงที่นี่ -..-พี่ฐาไม่ได้ตอบกลับอะไรแต่เขาดึงเก้าอี้มานั่งลงข้างๆฉันพร้อมกับจ้องมองพวกฉันทำรายงานกัน จนเพื่อนชายทั้งสองคนของฉันดูเกร็งๆกันไปหมด" รับเครื่องดื่มอะไรเพิ่มไหมครับ " เมื่อพี่ฐาลูกค้าผู้มาใหม่นั่งลง เจเจก็เดินเข้ามาพร้อมกับถามลูกค้าตามมารยาท ส่วนพี่ฐาที่ได้เจอกับเจเจอีกครั้งหลังจากที่เคยเจอกันมาแล้วครั้งหนึ่งเขาถึงกับขมวดคิ้วเข้มของเขาเข้าหากันทันที" มาที่นี่ได้ยังไงวะ " พี่ฐาที่ไม่ได้ถามแต่แค่พูดบ่นๆออกมาคนเดียวเท่านั้น" แฮะๆ ^^ พอดีเจเจเปิดสาขาเพิ่มที่นี่ค่ะ " ฉันบอกกับพี่ฐ
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 68 ไม่ห้ามที่มีเพื่อนผู้ชาย แต่แค่ไม่ชอบ
1 เดือนผ่านไปตอนนี้ฉันก็ได้ขึ้นปี 4 เป็นปีสุดท้ายในการเรียนคณะนิติศาสตร์ในรั้วมหาวิทยาลัยแล้ว แต่การเรียนของฉันก็ยังไม่สิ้นสุดเพราะฉันจะต้องเรียนต่อเนติบัณฑิตอีกและฉันมีแพลนเอาไว้ว่าเรียนจบก็จะสมัครสอบตั๋วทนายเอาไว้ด้วยเหมือนกัน อีกอย่างฉันลงเรียนให้จบภายใน 3 ปีครึ่ง เพราะจะได้รีบเรียนต่อ และพี่ฐาบอกว่าอยากให้ฉันมาทำงานฝ่ายกฎหมายในบริษัทของเขา แรกๆฉันก็ปฏิเสธไปแล้วแหล่ะเพราะกลัวคนอื่นๆจะหาว่าฉันใช้เส้นสายในฐานะแฟนท่านประธานเข้ามา แต่พี่ฐาบอกว่าเขาจะรับพนักงานตามเกณฑ์ที่เขาได้กำหนดไว้ปกติ และจะมีการสอบสัมภาษณ์งานทุกคน จะไม่มีใครได้สิทธิพิเศษในการเข้ามาทำงานเหนือกว่าคนอื่นๆ สิ่งที่นอกเหนือจากคนอื่นๆที่จะได้พิเศษนั้นก็คือตัวของเขาเอง เพราะฉันเป็นแฟนของเขา ^^" พี่ฐาคะ เสร็จหรือยังคะ " ฉันตะโกนถามพี่ฐา ที่แต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัว เพราะตอนนี้มันจะสายแล้วนะสิ และฉันก็ต้องไปเรียน ฉันบอกกับพี่ฐาว่าฉันจะไปเรียนเองแต่พี่ฐาก็ไม่ยอม" มาแล้วครับๆ ขอโทษทีนะ เมื่อคืนเมียจัดดุไปหน่อย ^^ " พี่ฐาที่กำลังเดินออกมาจากห้องแต่งตัวพร้อมกับติดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองพูดมาพร้อมกับรอยยิ้มกวนประสาทที่ส่งมาให
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 67 ขอหมั้น
หลังจากที่ฉันกับพี่ฐาพร้อมกับพ่อแม่เดินทางกลับมาจากโรงแรม ตอนนี้พวกเราก็พากันนั่งกินข้าวที่โต๊ะอาหารภายในบ้านซึ่งพวกเราได้พากันซื้อมาจากข้างนอกเข้ามากินกัน ทีแรกพ่อของฉันเสนอว่าจะเป็นคนทำอาหารให้กินเอง แต่พี่ฐาบอกว่า...กลับมากันเหนื่อยๆอยากให้พ่อกับแม่ได้พักผ่อน เขาเลยเลือกที่จะซื้ออาหารกลับมากินที่บ้านกันเอง" ไง ไอ้ลูกชายมาอยู่ที่นี่กันเองเหรอ " เสียงทุ้มของใครบางคนที่เดินเข้ามาในบ้านพูดขึ้นมา จนทำให้ฉัน พี่ฐา และพ่อกับแม่หันไปมองที่ต้นเสียงนั้นทันที" คุณพ่อ! "" คุณลุง! "" 0.0 "" มาได้ยังไงครับ! "เมื่อบุคคลที่เดินเข้ามาใหม่เป็นชายวัยกลางคนที่แต่งตัวด้วยชุดสูทสีดำราคาแพง พร้อมกับมีบอดี้การ์ดเดินเข้ามาด้วยกันอีกสองคน ส่วนที่มาด้วยอีกเป็นสิบๆก็พากันยืนรออยู่ข้างนอกบ้าน" ขะ ใครเหรอลูก " แม่ของฉันหันไปถามพี่ฐาด้วยท่าทางตกใจไม่น้อย ที่เห็นผู้ชายเข้ม ใบหน้าไร้รอยยิ้ม พร้อมกับลูกน้องอีกมากมายที่มาที่บ้านของพวกท่าน" พะ พ่อผมเองครับ " พี่ฐาตอบกลับแม่ของฉันพร้อมกับรอยยิ้มแหยๆ" ชะ เชิญนั่งก่อนครับ พวกเรากำลังกินข้าวกันอยู่พอดีเลย " พ่อของฉันยืนขึ้นพร้อมกับผายมือให้คุณลุงฐานัทไปนั่งที่เก
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 66 แม่เสือสาว69 NC18+
" อ๊าาาาส์ อย่าแกล้งกันดิครับ " ผมที่ตอนนี้น้องชายได้แข็งเต็มตัวอย่างเต็มที่แล้วและมันก็กระดิกไปมาเพื่อยั่วยวนเชิญชวนบอกให้ผู้หญิงตรงหน้ามันจัดการกินไปซะที!!" อืม ส้มส้ม " ผมที่เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วก็เลยจับเอวคอดของเธอดันลงมาให้ตรงกับใบหน้าของผมและผมก็รีบใช้ลิ้นของผมกินมันไปทันที" ฮิๆๆๆ ^^ " ส้มส้มขำออกมาด้วยน้ำเสียงน่ารักและเหมือนเธอจะพอใจที่เธอแกล้งผมให้คลั่งสวาทแบบนี้ได้" อี้ อ๊ะ เบาๆหน่อย " ผมที่รัวลิ้นใส่เม็ดเกสรของเธอไม่ยั้ง จนเธอกระดกก้นของเธอไปมาด้วยความเสียวซ่าน อ็อก อ็อก อ็อก เสียงลามกดังไปทั่วห้องเมื่อเมียของผมตอนนี้เธอได้อ้าปากเอาท่อนเนื้อที่แข็งและใหญ่โตเข้าไปในปากเธอจนมิดลำ เธอทั้งอม ทั้งดูด และเลียมันอยู่อย่างนั้น เหมือนมันเป็นไอติมแท่งโปรดของเธออย่างไงอย่างงั้นแหล่ะ และผมเองก็ไม่ได้แตกต่างจากเธอเท่าไหร่นัก ผมก็ทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งบดขยี้กินน้ำหวานของเธออย่างโปรดปรานเช่นเดียวกัน ท่า69 นี่มันช่างถูกใจผมซะจริงๆ เพราะมันทำให้ทั้งผมและก็เธอปนเปรอกินมันพร้อมกัน และก็รู้สึกดีและเสียวซ่านไปพร้อมกันอีกด้วย" ซี๊ดดดดด เก่งขึ้นนะ " ผมพูดบอกเธอออกไป จากที่แรกๆเธอทำแบบเงอะๆงะๆ
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 65 ง้อ 69
" ก็สนิทกันแบบเพื่อนปกติค่ะ นั่งเรียนโต๊ะข้างกัน ไปกินข้าวด้วยกัน ติวหนังสือด้วยกัน " ฉันบอกคนขี้หึงไปตามตรง นอกจากจะเจอกันที่โรงเรียนแล้วฉันก็แทบจะไม่ได้ออกไปไหนกับเจเจข้างนอกโรงเรียนเลยนอกจากนัดกันทำรายกลุ่มก็เท่านั้น" อืม " เขาตอบฉันกลับมาสั้นๆ แต่สีหน้าท่าทางของเขาตอนนี้ก็ดูไม่พอใจฉันไม่น้อย" จะไม่ให้หนูมีเพื่อนผู้ชายเลยเหรอคะ เพื่อนที่มหาวิทยาลัยที่เป็นผู้ชายก็มีตั้งเยอะแยะพี่ฐาก็แค่ยังไม่เคยเจอพวกเขาก็เท่านั้นเอง " ฉันพูดบอกกับเขาไปตรงๆ ตรงจนเริ่มรู้สึกหวั่นๆแล้วสิ เพราะดูจากใบหน้าของเขาที่จ้องมองมาทางฉันตอนนี้เหมือนจะฆ่าจะแกงกันอย่างไงอย่างงั้นเลยอ่ะ -..-" มีเพื่อนผู้ชายน่ะไม่ห้าม แต่ก็ไม่ชอบ " เขาตอบกลับมาด้วยสีหน้าที่นิ่งเรียบ ไม่ห้าม แต่ไม่ชอบนี่คือยังไงกัน คือมันแตกต่างจากการห้ามตรงๆ ตรงไหนกันบอกฉันหน่อยสิ" จิ้ " ฉันเบ้ปากใส่เขาอย่างไม่พอใจทันที ฉันก็รู้อยู่หรอกว่าเขาขี้หึง เพราะสังเกตอาการของเขาที่ฉันคุยกับพี่แต๊งพี่ชายของแตงโม แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะหึงฉันกับอีแค่มีเพื่อนเป็นผู้ชายด้วยวันต่อไป" พี่ฐาคะ แวะไปหาเจเจที่คาเฟ่ก่อนกลับโรงแรมได้ไหมคะ " ฉันเอ่ยขอพี่ฐาตรงๆ เพ
แฟนคลับหรือแฟนครับ บทที่ 64 หึง
ครืดดดดดด ครืดดดดดดเมื่อฉันนั่งคุยกับเจเจได้สักพักเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ฉันก็เลยเปิดกระเป๋าแบรนด์หรูราคาเท่าไหร่ฉันก็ไม่รู้ที่พี่ฐาซื้อให้เปิดออกมาและหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าใบนั้นทันที ( นายปีศาจ ) " อยู่ไหนครับ ทำไมไม่รอที่ห้อง " เสียงปลายสายกรอกมาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน ถึงแม้ว่าเขาจะพูดเพราะกับฉันก็เถอะ แต่ฟังยังไงก็เหมือนฉันโดนดุแน่ๆ" หนูออกมานั่งเล่นที่คาเฟ่แถวๆโรงแรมค่ะ " ฉันกรอกเสียงใสไปให้ปลายสายทันที เพราะกลัวว่าคนที่คุยด้วยจะไม่พอใจที่ฉันออกมาแล้วไม่ได้บอกเขาก่อนแรกๆฉันก็กะคิดว่าจะออกมานั่งเล่นแปปเดียวแล้วก็ค่อยกลับไปรอพี่ฐาที่โรงแรม แต่พอมาเจอกับเพื่อนสนิทสมัยเรียนก็เลยคุยกันยาวจนติดลมและลืมกลับห้องไปเลย -..-" เจเจ งั้นเรากลับก่อนนะ " ฉันที่ยังคุยสายอยู่กับพี่ฐาก็หันหน้าไปบอกกับเจเจที่อยู่ตรงข้ามกัน" อยู่กับใคร!? " พี่ฐากรอกเสียงดุออกมาอีกครั้งเมื่อเขาได้ยินฉันพูดคุยอยู่กับอีกคน" จะกลับแล้วเหรอ นานๆได้เจอกันที " เสียงเจเจพูดขึ้นจนทำให้คนที่ยังอยู่ในสายขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันอย่างไม่ชอบใจทันที เมื่อเขาเห็นว่าเมียของเขาอยู่กับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้" ไว้เจอก
