LOGINShare
บทที่17 ฟงเจ้าหรือ!
Last Updated:
2025-02-15 01:36:05
Related chapters
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่18 ปกป้อง
หมับ! ฟงวางมือทาบทับมือบางของหญิงสาว ก่อนจะปลดเอากระบี่ของตนมาถือไว้ ชายหนุ่มดันร่างงามให้ไปอยู่กับลุงสือ ส่วนตัวเขาก้าวตรงไปยังการต่อสู้ ที่ยังคงดุเดือดอยู่ไม่ไกลนักอัก! หญิงสาวทั้งสองกระเด็นไปคนละทิศทาง เมื่อถูกฝ่ามือของนักฆ่าที่ยังเหลืออยู่“หึ ๆ เจ้าคิดดีแล้วหรือ ที่จะฝืนใช้พลัง พิษในกายเจ้าจะแล่นทั่วร่างจนไม่อาจสั่งเสียต่อผู้ใดได้อีกเลยนะ”นักฆ่าหนุ่มหัวเราะในลำคอ พร้อมกับพูดจาเย้ยหยันชายหนุ่มที่ยืนแทบจะไม่อยู่แล้ว หากเขาไม่ใช้อาวุธลับอาบยาพิษ ให้ตัวเขาสู้ซึ่งหน้ากับคนผู้นี้ ย่อมยากที่จะรักษาชีวิตไว้ได้“อย่าพูดให้มากความ หากอยากได้สิ่งที่เจ้าหวัง ก็ต้องข้ามศพข้าไปให้ได้เสียก่อน”สิ้นคำพูดของฟง ชายชุดดำได้พุ่งเข้าหาเขา ด้วยหวังปลิดชีพชายหนุ่มในดาบเดียว ทว่า...นักฆ่าหนุ่มถึงกับมีสีหน้าตะลึงตะลาน เพราะสิ่งที่ดาบในมือของเขาวาดผ่าน มีเพียงความว่างเปล่า ผั๊วะ! ชายชุดดำถึงกับหน้าคะมำ เมื่อถูกฝ่ามือกระแทกเข้าที่กลางหลัง ด้วยพลังที่เขาไม่เคยรู้จัก หรือว่า...“ผู้มีพลังแฝงเช่นนั้นรึ”ผู้มีพลังแฝงนอกเหนือจากพลังห้าระดับ เรียกว่าหายากทีเดียว แต่หากใช้พลังแฝงมากเกินไปก็อาจบาดเจ็บสาหัส หรื
Last Updated : 2025-02-16แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่19 แมลงกลางคืน
“ฮูหยินขอรับ ยาแก้ช้ำในขอรับ”“ขอใจท่านมากลุงสือ ว่าแต่มีเรื่องอะไรจะบอกข้าหรือไม่”“ข้าน้อยรู้ดีขอรับ ว่าฮูหยินคงอยากจะรู้เรื่องราวทั้งหมด แต่ข้าน้อยมิอาจบอกได้ขอรับ ฮูหยินอดใจรอสักหน่อยนะขอรับ เรื่องทั้งหมดขอให้คุณชายใหญ่มาอธิบายเองจะดีกว่าขอรับ”ลุงสือบอกผู้เป็นนายไปตามความเป็นจริง เรื่องนี้แม้เขาจะรู้ดี แต่ก็ควรให้แม่ลูกได้ถามไถ่กันเองจะเป็นการดีที่สุด“เช่นนั้นก็ได้ อ่อ...มีอีกเรื่อง ไยป้าโจวกับเสี่ยวเตี๋ยถึงได้หลับมิรู้เรื่องอย่างนั้นเล่า คงมิใช่ถูกวางยาหรอกนะ”“มิผิดขอรับ”“ท่านเองก็งีบสักหน่อยเถิด พรุ่งนี้ต้องออกเดินทางแต่เช้า จะได้มิเหน็ดเหนื่อยจนเกินไป”“ข้าน้อยขอไปจัดการด้านนอกสักครู่ ฮูหยินอย่าได้ออกไปไหนอีกนะขอรับ ปิดประตูลงกลอนให้แน่นหนาเลยนะขอรับ”“ได้”จางฮุ้ยเหมยรับคำของชายชรา ก่อนจะลุกเดินตามลุงสือไปปิดประตู แม้ตอนนี้นางอยากที่จะรู้เรื่องราวทั้งหมด แม้จะพอคาดเดาได้อยู่บ้าง ทว่าสู้นางรอฟังจากปากของคนที่นอนอยู่และลูก ๆ จะเป็นการดีที่สุด จางฮุ้ยเหมยนั่งลงด้านข้างเตียง ก่อนกระชับห่มผ้าให้ฟงอย่างเบามือ จางฮุ้นเหมยทำได้เพียง ทอดสายตามองร่างที่อ่อนแรง ด้วยความห่วงใยเป็นที่ส
Last Updated : 2025-02-17แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่20 อย่าได้ถือสาเด็กเยี่ยงข้า
“ใช่แล้ว! ท่านไม่ควรถือสาเด็ก ต่อให้ต้องมอบศีรษะให้เด็กเช่นข้าก็ไม่ควรถือโทษ”“สามหาว”นักฆ่าที่ถูกยอกย้อน พุ่งเข้าหาหยางเจี่ยนด้วยโทสะ ตั้งแต่เกิดมาเขามิเคยถูกหยามหยัน จากลูกนกมิทันผลัดขนเช่นนี้มาก่อน เคร้ง! ฟึ่บ! นักฆ่าจำต้องเบี่ยงกายหลบ เมื่อพัดในมือของเด็กสาว กลายเป็นอาวุธสังหาร ที่ได้ชิมเลือดของเขาโดยที่มิทันได้โต้ตอบใด ๆ“คิดจะทำร้ายพี่ชายข้า ควรถามข้าก่อนว่าอนุญาตหรือไม่”ใบหน้างามของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นดุดัน แตกต่างจากเมื่อครู่ เสมือนคนละคนเลยก็ว่าได้“พวกเจ้า! คิดว่ามีฝีมือแค่นี้จะทำอะไรข้าได้เช่นนั้นรึ”“ไม่มีคำตอบ”หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ เมื่ออีกฝ่ายเปิดศึกอย่างเป็นทางการแล้ว นางก็ไม่จำเป็นต้องปิดซ่อนสิ่งใดอีกต่อไป เหลียนฮวาหันไปสบตากับพี่ชาย ก่อนจะพุ่งเข้าหาชายคนเมื่อครู่“กำจัดพวกเขาซะ!”เอ่ยจบหัวหน้านักฆ่าและคนที่เหลือ ได้พุ่งเข้าหาสองแฝด มีเพียงหนึ่งที่ตรงขึ้นไปยังเด็กหนุ่มที่อยู่ในห้วงการหลับใหล วื๊ด! นักฆ่าหนุ่มถึงกับดวงตาเบิกกว้าง เมื่อร่างของคนที่นอนอยู่ หายไปอย่างรวดเร็ว ปึก! ตุบ!ร่างสูงได้กระเด็นลงจากระเบียงกระท่อม สายตาคมมองกลับขึ้นไปด้านบน เด็กหนุ่มยืนถ
Last Updated : 2025-02-18แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่21 เรียนรู้
“เส้นทางที่เลือกเอง มิว่าเกิดสิ่งใดขึ้น เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับมันให้ได้”ชายหนุ่มคว้าจับแส้บนพื้นขึ้นมากอีกครั้ง เพื่อเข้าช่วยเหลือเงาปีศาจ ที่บาดเจ็บซึ่งอยู่ไม่ห่างกับเขาเท่าใดนัก ฉึก! หยางเจี่ยนหันกลับไปมองด้านหลัง สิ่งที่เห็นคือร่างของนักฆ่า ทรุดลงแน่นิ่งอยู่กับพื้น โดยมีอาวุธของน้องชายปักคาอยู่ ก่อนจะยิ้มกว้างให้กับน้องชาย หยางไท้ดึงอาวุธที่ปักอยู่บนหลังศัตรู กลับไปไว้ในมือ ข้อดีของอาวุธที่พี่ชายมอบให้ มากด้วยกลไกสะดวกต่อการใช้ยิ่งนัก การต่อสู้ยังคงเป็นไปอย่างดุเดือด เพราะศัตรูมีมากกว่าเท่าตัว สองแฝดและเงา พยายามที่จะคุ้มกันหยางไท้ให้มากที่สุด ตัวเด็กหนุ่มเองก็รับรู้เรื่องนี้ดี จึงเพิ่มความระวังและมิออกห่างจากผู้คุ้มกันมากนัก เพื่อไม่ให้ทุกคนเสียสมาธิฉับ! หยางเจี่ยนขบกรามแน่น เพื่อข่มกลั้นความเจ็บปวด ร่างกายของเขาในตอนนี้ เริ่มจะเรียกได้ว่าเกินขีดจำกัดแล้ว ภายในของเขาบอบช้ำอย่างหนัก แต่เขาจะล้มลงตอนนี้ไม่ได้เป็นอันขาด ชายหนุ่มไม่แสดงอาการใด ๆ ออกมาให้ฝ่ายตรงข้ามได้เห็น“คุณชาย!”ฉั๊วะ! หลงได้รอยแผลขนาดใหญ่บนหลัง เมื่อเขาพุ่งเข้าผลักผู้เป็นนายให้พ้นทางอาวุธ ชายหนุ่มไม่คิดใส่
Last Updated : 2025-02-19แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่22 ฝันอันเจ็บปวด
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่รู้ หยางเจี่ยนขยับตัวเล็กน้อยด้วยความปวดเมื่อย ก่อนจะลืมตาขึ้นช้า ๆ ชายหนุ่มกระพริบตาถี่ ๆ อีกครั้ง เมื่อเห็นเพดานห้องที่ตกแต่งด้วยลวดลายที่เขาโปรดปราณ มือหนาค่อย ๆ ลูบไปบนที่นอนสัมผัสนุ่มลื่นที่คุ้นเคยซึ่งมันแตกต่างจากที่นอนหยาบกระด้าง ที่เขานอนมาหลายปีในร่างนี้ หยางเจี่ยนหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมกับสูดลมใจเข้าลึก ๆ อีกครั้ง ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ เผื่อว่าสิ่งที่เขาเห็นและสัมผัสอยู่นี้ จะเป็นเพียงความฝันเท่านั้น แต่ทว่า…หยางเจี่ยนดีดตัวลุกขึ้นนั่งในทันที เขามองสำรวจไปรอบ ๆ ใบหน้าคมเข้มก้มมองมือและแขนที่ไร้ร่องรอยบาดเจ็บ ก่อนจะไล่ดูตามเสื้อผ้าที่สวมอยู่ในตอนนี้ นี่มันชุดนอนตัวโปรดที่เฉินหลิงซื้อให้เขาตอนวันเกิดนี่! มือหนายกขึ้นลูบตามใบหน้า หนวดเคราที่ยาว บอกได้เป็นอย่างดีว่านี่คือใบหน้าของเขาเฉินหมิง“ฉันฝันเป็นตุเป็นตะขนาดนั้นเลยเหรอ สรุปแล้ว! ยังอยู่หรือตายแล้ว รึนี่เป็นแค่ความฝัน”ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง ไม่ว่าจะห้องนอนที่เป็นของเขา กลิ่นที่คุ้นเคย เสื้อผ้าที่สวมใส่ ทุกอย่างมันคือเขาที่เป็นเฉินหมิง ไม่ใช่หยางเจี่ยนที่เติบโตในอีกโลก ซึ่งเขาบอกไม่ได้ว่ามันคือ
Last Updated : 2025-02-20แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่23 พิษไข้
“ทำไมสวรรค์ท่านโหดร้ายกับข้าถึงเพียงนี้”เฉินหมิงกดมูกลงกับกลุ่มผมนุ่มสลวยของน้องสาว ก่อนจะเพิ่มแรงกอดให้กระชับแน่นขึ้นอีก เมื่อรับรู้ถึงอาการกระตุกถี่ ๆ ของเฉินหลิง เพียงแค่ครู่เดียวร่างที่เคยอุ่นเริ่มอุณหภูมิลดลงชายหนุ่มขบกรามแน่น เพราะเขาไม่อาจทำอะไรได้มากกว่ากอดน้องสาวเอาไว้ให้นานที่สุด แม้ว่านี้จะเป็นความฝันหรือต่อให้เป้นความจริง เขาก็ไม่พร้อมที่จะปล่อยให้คนในอ้อมแขนจากไปเฉินหมิงนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นบางอย่างที่ข้อมือของน้องสาว เขาจำได้ว่าไม่เคยเห็นมันมาก่อน จากสีจาง ๆ เริ่มเด่นชัดขึ้นในสายตา ดอกเหมยสีแดงสามดอกเรียงกันบนข้อมือของเฉินหลิง มันเหมือนสิ่งนี้ต้องการบอกบางอย่างแก่เขา“น้องจะหาพี่ ๆ ให้พบ”เสียงหวานที่ดังอยู่รอบตัว ทำให้ตลอดร่างของชายหนุ่มรู้สึกอุ่นซ่านขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะพยายามไขว่คว้าร่างของน้องสาว ที่เริ่มจะเลือนหายไปจากจากอย่างช้า ๆ“พี่จะต้องหาเธอให้พบ หลิงหลิง!”เฉินหมิงพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนที่มือหนาของเขาจะถูกน้องสาวฝาแฝด คว้าจับเอาไว้แน่น พร้อมมองเขาด้วยแววตาที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวด“เราจะผ่านมันไปให้ได้หนิง”รอยยิ้มเศร้าสร้อยของคู่แฝดปรากฏขึ้นบนใบหน
Last Updated : 2025-02-21แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่24 ต่อรอง
“ข้าน้อยเข้าใจแล้วขอรับ”“พี่เองก็นอนพักต่ออีกสักหน่อยเถิด อย่าได้ฝืนจนเกินไปนัก ปีกของข้ายังต้องการพี่ ๆ ทุกคนคอยพยุงอยู่รู้หรือไม่”หยางเจี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงเบาหวิว จนแทบจะไม่ได้ยินเลยทีเดียว ซึ่งในตอนนี้ดวงตาของชายหนุ่มเอง ก็ได้ปิดลงแล้วเช่นกัน หลงดึงผ้าห่มขึ้นคลุมกายให้แก่ผู้เป็นนาย ก่อนจะนำผ้าที่บิดจนหมาด วางไว้บนหน้าผากของคุณชายเมื่อเห็นว่าคนบนเตียงหายใจสม่ำเสมอแล้ว หลงจึงได้เดินออกจากห้องไป เพื่อจัดเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย ก่อนที่ผู้เป็นนายทั้งสามจะตื่น รวมถึงสหายอีกสามคนที่บาดเจ็บหนักด้วยหลงเดินไปยังห้องโถง ก่อนจะหยุดมองนักฆ่าที่ถูกมัดไว้กับเสากลางห้อง ชายหนุ่มก้าวไปหยุดตรงหน้าของคนผู้นั้น ก่อนจะย่อลงนั่งอย่างใจเย็น มือหนาเอื้อมไปดึงถุงเท้าออกจากปากของนักฆ่า"ถุย!"คนที่ตกเป็นเชลย ได้ถ่มน้ำลายลงพื้น ก่อนจะจ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งมีอายุน้อยกว่าตัวเขาอยู่มากทีเดียว แต่ทว่ากลับสามารถสังหารพวกเขาได้จนหมดในค่ำคืนเดียว นับว่าสกุลจางมียอดฝีมือไว้ในครอบครองไม่น้อยเลยทีเดียว สมกับเป็นสายเลือดพยัคฆ์ไร้พ่ายเขารู้สึกสงสารศัตรูของเด็กทั้งสามคนยิ่งนัก เพราะนอกจากทั้งสามพี่น้อ
Last Updated : 2025-02-21แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่25 คุณชายใหญ่
หนึ่งชั่วยามต่อมา หลงได้เดินไปยังห้องของผู้เป็นนาย เพื่อทำตามคำสั่ง แม้ว่าใจของเขานั้นจะคัดค้าน แต่นี่คือหน้าที่จึงไม่อาจเลี่ยงได้ เพราะตราบใดที่คุณชายยังไหว เขาจะไม่ขัดคำสั่งแม้เพียงครึ่งคำเว้นเสียแต่เขาเห็นแล้วว่ามันเกินขีดจำกัดของผู้เป็นนาย เมื่อนั้นเขาจำต้องยึดคำสั่งของท่านหย่งสือไว้เป็นที่ตั้ง นายท่านใหญ่สั่งย้ำนักย้ำหนา ว่าถ้าไม่ถึงกับใกล้สิ้นลม ก็ทำหน้าที่ของผู้ติดตามที่ภักดี อย่าได้ขัดคำสั่งของคุณชายกับคุณหนูแม้จะดูโหดร้ายไปอยู่บ้าง ทว่านายท่านใหญ่กล่าวเสมอ หากคนเราไม่เจียนตายจะไม่รู้หนทางชีวิต เพราะคนส่วนมากยึดแค่มีอำนาจของพ่อแม่เป็นฐาน มิรู้จักสักนิดว่าขาสองข้างของตนเองแกร่งมากน้อยแค่ไหน ดังนั้นนายท่านทั้งสอง จึงทำได้เพียงเฝ้ามองคุณชายทั้งสองกับคุณหนู กางปีกต้านลมอยู่ห่าง ๆ โดยมีพวกเขาคอยเฝ้าติดตามใกล้ชิดแทน “คุณชายขอรับ” หลงเรียกคนบนเตียงเบา ๆ เขาในตอนนี้ อยากที่จะให้ผู้นายไม่ได้ยินเหลือเกิน อย่างน้อยก็จะได้พักต่ออีกสักหน่อย จากสิ่งที่เขาเห็นเมื่อก่อนรุ่งสางนั้น คุณชายจำต้องพักมากกว่าหนึ่งชั่วยาม “ช่วยเตรียมชุดให้ข้าที พี่หลง”
Last Updated : 2025-02-22
Latest chapter
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่92 มิควรสืบพันธุ์
“หากเจ้ายินยอมแต่โดยดี ข้าจะมอบตำแหน่งที่คู่ให้” “กระบี่เจ้า! ควบคุมมันมิให้สั่นได้เสียก่อน ค่อยคิดสิ่งอื่นดีกว่าไหม…” หญิงสาววางถ้วยชาลง บนโต๊ะอย่างใจเย็น พรึ่บ! ปึก! เคร้ง! รวดเร็วจนชายหนุ่ม ขาสั่นจนแทบยืนไม่อยู่ กระบี่ในมือร่วงลงพื้น ก่อนที่เขาจะเบนสายตา ไปมองยังหญิงสาว ซึ่งตอนนี้กลับไปนั่งยังที่เดิม เสมือนกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาเมื่อครู่ มันมิใช่ฝีมือของนาง “จะลงมือกับใครก็ตาม เจ้าต้องศึกษาอีกฝ่ายให้แจ่มแจ้ง หึๆ ยังดีที่ตรงนี้เป็นข้า ถ้าเป็นผู้ติดตามของข้าทั้งสอง เจ้าคงไม่ได้ยืนต่อคำ เกินชั่วอึดใจ...” ชายหนุ่มถึงกับใบหน้าถอดสี เขาไม่คิดว่าแผนการที่แยบยล จะถูกล่วงรู้จนหมดสิ้นเช่นนี้ “ผู้ใดอยู่ข้างนอก เข้ามานี่เร็ว!” อ๋องน้อยโหว ตะโกนเรียกเหล่าองครักษ์ ทว่ากลับไร้ซึ่งวี่แวว ชายหนุ่มรีบย่อกายลงเก็บกระบี่ โดยที่สายตา หาได้ละไปจากร่างงาม ที่นั่งดื่มชาอย่างเพลิดเพลิน ราวกับเขาที่อยู่ร่วมห้อง เป็นเพียงอากาศธาตุ “หึๆ มิใช่เจ้าสั่งห้ามใครมารบกวนหรอกหรือ แต่คนของข้าอยู่ข้างนอกนะ เรียกได้...” “หญิงแพศยา! สตรีมีคู่หมาย
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่91 มอบบทเรียน
ยิ่งไม่เคยรู้ถึงฝีมือของคู่ต่อสู้ เขายิ่งต้องรีบเผด็จศึก ให้ได้โดยไว จึงมิคิดที่จะลีลาให้ตนเอง กลายเป็นฝ่ายเสียท่า สิ้นคำของชายหนุ่ม เงาร่างในชุดสีดำสองคน ก้าวออกจากหลังฉากกั้น ซึ่งเป็นส่วนด้านหลังห้องที่มีหน้าต่าง “อือๆ” เจ้าของจวนทำได้แค่...ส่งเสียงทัดทานในลำคอ ทว่ากลับไม่สามารถต่อต้านการกระทำใดๆ ของชายชุดดำได้เลย อาภรณ์เนื้อดีถูกถอดออก จนแหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนที่ชายชุดดำจะดึงมีดเล่มเล็กออกมา “นายหญิง โปรดพักผ่อนรอสักครู่ขอรับ” ชายผู้ถือมีดเอ่ยกับผู้เป็นนาย จินอู่หันหลังให้ พร้อมสะบัดมือเล็กน้อย เพื่อให้คนของเขา ลงมือได้แล้ว หากไม่ติดว่าที่นี่ คือถิ่นศัตรู...คำว่าเงียบเสียง จะไม่มีเลยสำหรับเขา ความเจ็บปวดของศัตรู ควรประกาศให้โลกรู้ แต่เมื่อสถานที่ไม่อำนวย เขาก็ไม่ติดที่จะลงมืออย่างเงียบๆ โหวอ๋องดวงตาเหลือกลาน แต่ก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้ เมื่ออาวุธคู่กายของเขา กำลังถูกเฉือดเฉือนประหนึ่งหนูถูกถลกหนัง แม้มันจะไม่รู้สึกเจ็บ ทว่าใจของบุรุษแท้เยี่ยงเขา มันแหลกละเอียดจนมิเหลือชิ้นดี “สกุลโหว ควรสิ้นสุดที่เจ้าสองพ่อลูก อย่าได้สร้าง
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่90 ก้าวเท้าผิด
“คุณหนูเฉินเป็นอย่างไรบ้าง” เป็นสาวใช้อาวุโส ที่เอ่ยถามกับสาวใช้สกุลเฉิน และผู้ติดตามหนุ่ม “คุณหนูดื่มยาแก้เมา และหลับอยู่เจ้าค่ะ” เจินจู ตอบสาวใช้สูงวัย ก่อนจะเหลือบตามองไปยัง สาวใช้ของอนุหรู สตรีผู้เพียรพยายามรั้ง ให้คุณหนูของนางพักในจวน “ข้าจะมาเชิญคุณหนูเฉิน กลับเข้าพักยังเรือนรับรอง ด้วยตอนนี้เฉินฮูหยิน ได้พักผ่อนรออยู่แล้ว” “หากไม่มีคำสั่งใดจากปากของฮูหยิน ข้าคงมิอาจปล่อยให้คุณหนูห่างสายตา เอาเป็นว่าข้าจะให้เจินจู ติดตามท่านเข้าไปพบฮูหยินของเราก็แล้วกัน” “นี่เป็นประสงค์ของท่านอ๋อง ที่มิอยากให้ผู้ใดตำหนิ ว่าดูแลแขกไม่ดี” หญิงชราตวัดสายตาดุใส่ชายหนุ่ม ผู้ไร้ความยำเกรงในอายุและฐานะของนาง ยิ่งเห็นใบหน้าเรียบเฉย แม้เพียงครึ่งเสี้ยงของใบหน้า นางก็รู้ดีว่าคนผู้นี้ ไม่ได้สะท้านต่อคำของนางเลย “งานเลี้ยงกับคนเมามาย ย่อมเป็นของคู่กัน และมิใช่ทุกคนที่ต้องการพักในจวนของเจ้าภาพ คุณหนูอยู่ในรถม้าแล้ว รอเพียงฮูหยินกลับออกมา เราก็พร้อมกลับจวน” จากความอ่อนน้อม พลันเป็นดุดัน จนทำให้ชายหนุ่มหลายคน ที่ยืนอยู่เบื้องหลังส
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่89 เฉินฮูหยิน
“สามหาว! เจ้ากล้าข่มขู่ท่านอ๋องเยี่ยงนั้นรึ!” “ทำไมข้าต้องขู่ผู้ใดด้วย อีกอย่างถ้าท่านบริสุทธิ์ใจจริง จะเป็นเดือดเป็นร้อนไปไย แค่คุณหนูเฉินจะกลับบ้านตนเอง หรือมีสิ่งใดเป็นนอกในอย่างนั้นรึ! ดูรั้งนางจนออกหน้าเยี่ยงนี้” ชายหนุ่มเอียงหน้าช้า พร้อมมุมปากบิดขึ้นน้อยๆ การกระทำนั้นชวนให้อนุคนงาม หนาวสะท้านไปทั้งกาย บุรุษที่น่ากลัวย่อมเป็นคนที่มีหลากหลายบุคลิก ซึ่งปกติแล้วหรงเล่อถงสุขุมนุ่มลึก ทว่าตอนนี้...เขายิ่งกว่าคนจิตวิปลาสอย่างไรอย่างนั้น “นอกในอันใดกัน นางเป็นแขกของสามีข้า การดูแลเอาใจใส่ ย่อมเป็นเรื่องที่ข้าต้องทำอยู่แล้ว” “เช่นนั้นหลีกทางข้าเถิด อนุหรู” หรงเล่อถง กดน้ำเสียงให้ลึก และชัดเจนว่าเขาพร้อมขัดขวางเรื่องนี้ อย่างไม่คิดยินยอมปล่อยผ่าน ต่อให้สตรีที่กำลังตกที่นั่งลำบาก มิใช่พี่น้อง เขาก็คงปล่อยให้สตรีเหล่านั้น แปดเปื้อนจากคนโสมมได้เป็นอันขาด ถึงเขาจะมิใช่คนดีไปเสียทุกเรื่อง แต่เขามีพี่สาวน้องสาว พวกนางจะเป็นเช่นหากต้องอยู่อย่างอดสู แบกรับความอัปยศไปทั้งชีวิตเฉินหนิงฮวาในตอนนี้ ดวงตาปรือจนแทบจะปิดแล้ว ชายหนุ่มพอจะเดาได้ ว่าเกิดจากสาเ
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่88 ข้าคงดื่มมากไป
“หยุดนะ! เจ้าจะทำอะไรลูกข้า!” เจียงชูเหนียง รีบผลักร่างของคนสนิทออก ก่อนจะหันไปหาบุตรชาย มือบางหมายจะเอื้อมไปแตะ ที่ข้างแก้มของผู้เป็นลูก ทว่าร่างสูงกลับเบี่ยงกายหลบ “อย่าล้ำเส้นข้าอีก มิเช่นนั้น...ข้าจะไม่ใจดีเช่นครั้งก่อน” “ครั้งก่อน...” เจียงชูเหนียง ถึงกับเซถอยหลัง คนของนางไม่เคยลงมือกับบุตรชาย มีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ที่ทั้งคู่เคยปะทะกัน เมื่อปีก่อนที่อารามบนเขา แววตาแตกตื่นทำได้เพียง มองตามแผ่นหลังของบุตรชาย ที่กลืนหายไปในความมืด “ไหนเจ้าบอกว่า เขาไม่เห็นเจ้าอย่างไรเล่า แล้ว...หรือเจ้าทำนอกเหนือจากที่ข้ารู้” “เขาก็แค่หยั่งเชิงเรา เจ้าอย่าได้เผยพิรุธจะดีกว่า เลือดในกายเขามีของเจ้าแค่ครึ่งเดียว อย่าคาดหวังให้มาก ว่าเขาจะเหมือนเจ้า เพราะขนาดพ่อแท้ๆ เขายังไม่เหมือนเลย กลับไปได้นิสัยของยายแก่ แม่สามีเจ้ามาแทบทั้งสิ้น” “พูดเรื่องนี้ก็ดี เจ้าหานางพบรึยัง!” “ยัง! หรงเล่อถงไม่เคยเผยร่องรอย ให้ข้าตามไปจนถึงตัวยายแก่นั้นได้เลย” “อย่าช้า! นางรู้เรื่องมากเกินไป หากปล่อยไว้ เล่อถงต้องคิดแปรพักตร์” “เหม
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่87 ข้ามิอาจทำตามใจ
น้ำเสียงของชายหนุ่ม ไม่มีคำว่าเสแสร้ง เขาไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมจึงกล้าที่จะพูดความรู้สึกแท้จริงออกมา ทั้งที่เขาไม่เคยให้ใครได้เห็นมันเลยสักครั้ง อาจเพราะนาง เหมือนพี่สาวของเขาก็เป็นได้ “แล้วทำไม จึงไม่ไปหาพวกเขาเล่าเจ้าคะ” “หากข้าทำทุกอย่างได้ตามใจ ก็คงดีไม่น้อย ลูกภรรยารองที่ต้องแบกอนาคตของมารดา แค่หายใจผิดที่ก็คือหายนะแล้ว” “ดูลำบากนะเจ้าคะ” “ใช่!” “แล้วที่คุณชายพูดกับข้า มิกลัวข้าไปเล่าให้ผู้อื่นฟังหรือเจ้าคะ และไม่กลัวจะมีคนแอบฟังรึ!” “หึๆ ข้ามั่นใจว่าจะรู้แค่เราสี่คนเท่านั้น เพราะต่อให้คนที่คิดแอบฟังอยากได้ยิน ก็ไม่อาจเฉียดใกล้ตรงนี้ได้” ชายหนุ่มชำเลืองมองไปที่ ผู้ติดตามของหญิงสาว กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมา ต่อให้เป็นนักฆ่าระดับสูง ก็ยังต้องไตร่ตรองให้ดีก่อนลงมือ และมิใช่แค่ชายผู้นี้เท่านั้น สาวใช้ของคุณหนูเฉิน ก็หาใช่ธรรมดาไม่... “เรื่องบางเรื่อง หากพูดออกมาแล้วสบายใจ ก็อย่าได้เก็บมันไว้เลยเจ้าค่ะ เว้นแค่เรื่องที่จะนำภัยมาสู่ตนเอง จึงมิควรเอ่ยออกมา คนเราล้วนมีเรื่องที่ยากจะพูดได้ แต่ก็ใช่ว่าบางเรื่องจะระบายออ
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่86 ท่านย่า
ใช้เวลากว่าสองชั่วยาม อาหารมากมายถูกจัดขึ้นโต๊ะ ซึ่งมันเป็นเวลาที่พระอาทิย์ลับขอบฟ้าไปแล้วเช่นกัน หลังจากอาบน้ำผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว สองย่าหลานก็มานั่งร่วมกินอาหาร รวมถึงสาวใช้ข้างกาย ที่ได้รับอนุญาตให้ร่วมโต๊ะ กับเจ้านายทั้งสอง“ถงเอ๋อร์ เจ้าได้ข่าวพี่ๆ กับน้องชายเจ้าบ้างหรือไม่”หญิงชราถามถึงหลานชายหญิง ที่ติดตามสะใภ้ใหญ่ของนาง ไปอยู่ไกลถึงเมืองชีเป่ย นางคิดถึงหลานๆ เหลือเกิน ยิ่งเมื่อนึกถึงความต่ำช้าของลูกและสามี นางยิ่งไม่อยากให้หลานชายคนรอง ต้องมีชีวิตมั่วหมองเพราะมีพ่อกับปู่ เป็นคนเห็นแก่ได้ และกระหายในอำนาจ จนมิสนถูกผิด แต่อย่างไร...นางก็มิอาจพูดความจริง บางอย่างออกมาได้ หาไม่แล้วชีวิตของหรงเล่อถง คงไม่ปลอดภัยอีกต่อไป“พวกเขาก็สุขสบายดีขอรับ เอาไว้เมื่อไหร่ที่พี่ใหญ่ พี่รองและน้องเล็กกลับมาเมืองหลวง ข้าจะพาพวกเขามาพบท่านย่านะขอรับ” “ขอบใจเจ้ามาก อย่างไรเจ้าก็พี่น้อง อย่าให้คำว่าอำนาจมาบังตา จนทำร้ายกันเองเล่า ข้าเชื่อว่าแม่ใหญ่ของเจ้า จะไม่สอนให้พี่น้องของเจ้า ช่วงชิงสิ่งใดและทำร้ายเจ้า นางเป็นคนจิตใจดี และย่าก็เชื่อว่าเจ้า จะมีเลือดของย่า มากที่สุดในกายเช่นกัน”
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่85 พี่น้องต่างมารดา
“สุราดีนะเจ้าคะ” หนิงฮวาเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงปนเขินอาย ตามจริตของสตรี“หากคุณหนูใหญ่ชอบ ข้ายินดีมอบให้เป็นของกำนัล”“หนิงฮวา ขอบคุณท่านอ๋องน้อย ที่มีน้ำใจเจ้าค่ะ”“เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น”ชายหนุ่มเจ้าบ้าน ยังคงเลือกที่จะดื่มสุราอีกหลายจอก กับสองแม่ลูกสกุลเฉิน และนั้นทำให้หญิงสาวอีกคน ซึ่งนั่งอยู่อีกฝั่ง กำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ ที่คนรักของนาง ให้ความสนใจหญิงอื่นต่อหน้าถึงนางจะเป็นบุตรสาวเสนาบดี แต่นางก็ยังคงเป็นเพียงลูกภรรยารอง ไม่อาจเทียบกับบุตรสาวคนโต สกุลคหบดีที่กำนิดจากภรรยาเอกและเท่าที่สืบรู้มา นายท่านสกุลเฉิน มีเพียงภรรยาเดียว นั่นหมายความว่าทุกอำนาจ อยู่ในมือมารดาของคุณหนูใหญ่สกุลเฉิน นางที่มารดายังเป็นรอง ไหนเลยจะเทียบเคียง“อย่าทำสิ่งใดออกนอกหน้า แค่ลูกพ่อค้า! จะเทียบอันใดเจ้าได้”ฮูหยินรองหรงเอ่ยกับบุตรสาว แม้ว่าในใจจะหวาดหวั่นอยู่มาก แต่นางไม่มีวันแสดงสิ่งใด ให้ศัตรูได้เห็นเด็ดขาด“แต่ท่านอ๋องน้อย”“ท่านอ๋องทำถูกแล้ว ถ้าไม่ไปทักทายพวกนาง จะรู้ได้อย่างไรว่าตัวตนแท้จริงคือใคร”“เจ้าค่ะ”เมื่อหาข้อโต้แย้งมารดาไม่ได้ หญิงสาวจำต้องยอมนิ่งเงียบ แม้ว่าใบหน้างามจะแสร้งยิ้ม แต่ก็
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่84 สุราดี
“นายหญิงน้อยฟาง ตัวแทนสกุลจาง”เป็นเฟยที่ยื่นเทียบเชิญ พร้อมบอกถึงสถานะผู้เป็นนาย หลังจากแม่ลูกสกุลเฉิน ก้าวจากไปแล้ว “เชิญนายหญิงน้อยฟาง ด้านในขอรับ” พ่อบ้านประสานมือโค้งกาย เช่นที่ทำกับแขกคนอื่นๆ ก่อนจะเรียกสาวใช้มานำทาง เพื่อเข้าไปยังลานจัดเลี้ยง จื่อเว่ย เดินตามสาวใช้จวนอ๋องเข้าไป โดยมีชิงหลิงและเฟยก้าวตาม ทั้งสามเดินเข้ามาถึงลานสำหรับจัดเลี้ยง ซึ่งดูเหมือนคืนนี้ จะไม่มีการแยกชายหญิง “นายหญิงฟาง เชิญนั่งเจ้าค่ะ” สาวใช้ผายมือให้แก่ตัวแทนสกุลจาง ก่อนจะเดินจากไป เฟยและชิงหลิง ก้าวเข้าไปยืนอยู่เบื้องหลังของผู้เป็นนาย จื่อเว่ยเหลือบตามองไปยังโต๊ะข้างกัน ก่อนจะค้อมหัวเล็กน้อย ให้แก่แม่ลูกสกุลเฉิน ซึ่งนับเป็นคู่แข่งทางการค้าคนสำคัญ “ไยวันนี้สกุลจาง จึงได้ให้หญิงงามมาเพียงลำพังเล่า ท่านหย่งสือและหลานๆ ไปที่ใดกัน” เป็นท่านอ๋องน้อยโหว ที่เดินเข้ามาถามจื่อเว่ย คราแรกเขาแอบผิดหวังเล็กน้อย ที่หรงเหลียนฮวาไม่มาด้วย แต่เมื่อครู่นี้...เขาได้ยลโฉมหญิงงามทั้งสอง จากสกุลเฉิน เลยทำให้ความรู้สึกใหม่เข้ามาทดแทน จึงไม่ใคร่จะใส่ใจ ว่าหรงเหลียนฮวาจะมาห
