บทที่23 พิษไข้

“ทำไมสวรรค์ท่านโหดร้ายกับข้าถึงเพียงนี้”

เฉินหมิงกดมูกลงกับกลุ่มผมนุ่มสลวยของน้องสาว ก่อนจะเพิ่มแรงกอดให้กระชับแน่นขึ้นอีก เมื่อรับรู้ถึงอาการกระตุกถี่ ๆ ของเฉินหลิง เพียงแค่ครู่เดียวร่างที่เคยอุ่นเริ่มอุณหภูมิลดลง

ชายหนุ่มขบกรามแน่น เพราะเขาไม่อาจทำอะไรได้มากกว่ากอดน้องสาวเอาไว้ให้นานที่สุด แม้ว่านี้จะเป็นความฝันหรือต่อให้เป้นความจริง เขาก็ไม่พร้อมที่จะปล่อยให้คนในอ้อมแขนจากไป

เฉินหมิงนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นบางอย่างที่ข้อมือของน้องสาว เขาจำได้ว่าไม่เคยเห็นมันมาก่อน จากสีจาง ๆ เริ่มเด่นชัดขึ้นในสายตา ดอกเหมยสีแดงสามดอกเรียงกันบนข้อมือของเฉินหลิง มันเหมือนสิ่งนี้ต้องการบอกบางอย่างแก่เขา

“น้องจะหาพี่ ๆ ให้พบ”

เสียงหวานที่ดังอยู่รอบตัว ทำให้ตลอดร่างของชายหนุ่มรู้สึกอุ่นซ่านขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะพยายามไขว่คว้าร่างของน้องสาว ที่เริ่มจะเลือนหายไปจากจากอย่างช้า ๆ

“พี่จะต้องหาเธอให้พบ หลิงหลิง!”

เฉินหมิงพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนที่มือหนาของเขาจะถูกน้องสาวฝาแฝด คว้าจับเอาไว้แน่น พร้อมมองเขาด้วยแววตาที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวด

“เราจะผ่านมันไปให้ได้หนิง”

รอยยิ้มเศร้าสร้อยของคู่แฝดปรากฏขึ้นบนใบหน