บทที่ 184

เมื่อเห็นเหล่าขุนนางในชุดทางการยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบที่ท่าเรือ ก็ถึงกับนิ่งอึ้งอยู่ตรงนั้น

เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เขาไม่ได้แจ้งใครนี่นา

แน่นอนว่าเขาไม่ได้แจ้งใคร แต่เรื่องที่ลู่เหิงจือจะมาตรวจสอบภาษีที่เจียงหนานได้แพร่ออกไปแล้ว ตั้งแต่เริ่มออกจากจวนก็มีคนจับตาดู

หางเต๋อโย่ว เจ้าเมืองหางโจวพยายามทำคะแนนกับลู่เหิงจือ ไม่เพียงแต่เคลียร์ท่าเรือไม่ให้มีเรืออื่นเข้ามาใกล้ แต่ยังนำเหล่าขุนนางในท้องถิ่นมาต้อนรับด้วยตนเอง เรียกได้ว่าทำให้ลู่เหิงจือได้หน้าไปเต็มๆ

แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเพื่อตัวเขาเอง

เจ้อเจียงมีหวังเหลียงฮั่น ผู้ตรวจการมณฑลซึ่งเป็นญาติของฮองเฮาดูแลอยู่ เจ้าเมืองหางโจวเล็กๆ อย่างเขาจะไปมีสิทธิ์พูดอะไรได้

เรื่องที่ภาษีหายไปถึงหนึ่งในสาม เขาไม่มีสิทธิ์จัดการอะไรได้เลย

ลู่เหิงจือถูกคนในราชสำนักขนานนามว่า "ยมทูตหน้าตาย" ฆ่าได้แม้แต่ลุงแท้ๆ โดยไม่กะพริบตา ดีไม่ดีอาจจะร้ายยิ่งกว่าหวังเหลียงฮั่นเสียอีก

เขาหวังเพียงว่าเมื่อสองผู้มีอำนาจต่อสู้กัน ลู่เหิงจือจะเห็นแก่ไมตรีเล็กน้อยในวันนี้ อย่าให้เรื่องนี้กระทบมาถึงเขา

ชีวิตนี้เขาไม่ได้มีความทะเยอทะยานอะไรมาก การได้เป็นเจ้