แชร์

บทที่ 0343

“บ่าวคิดว่าในเมื่อพระราชโองการของฝ่าบาทออกมาแล้ว พระสนมของพวกเราก็ต้องปฏิบัติตามเพคะ”

คําพูดของจิ่นอวี้ทุกประโยคมีเหตุผลและหลักฐาน ไม่มีใครโต้แย้งได้ “ยิ่งไปกว่านั้นในราชโองการแต่งตั้งพระสนมหวงกุ้ยเฟยก็กล่าวไว้ว่า พระสนมหวงกุ้ยเฟยไม่จําเป็นต้องถวายบังคมกับพระมเหสี”

“คําพูดนี้ของอวิ๋นจู ไม่ใช่ต้องการให้พระมเหสีฝ่าฝืนเจตนารมณ์ของฝ่าบาทหรือเพคะ?”

จิ่นอวี้พูดถึงตรงนี้คล้ายมองเสิ่นหนิงอย่างกังวล “หากฝ่าบาทไม่ถือสาหาความก็ยังดี หากฝ่าบาทถือสาหาความขึ้นมา จะทําให้พระมเหสีกับฝ่าบาทเกิดความขัดใจกันเปล่าๆ นะเพคะ ”

จิ่นอวี้พูดจบก็ไม่พูดอะไรอีก เพียงแค่รักษาท่าทางทักทายเมื่อครู่ไว้

นางเห็นใบหน้าของพระมเหสีค่อยๆ มืดหม่นลง

ในใจก็แอบสะใจ แต่ไม่ได้แสดงออกมาทางสีหน้า ยังคงทําท่าทางนอบน้อมเหมือนเดิม

ผ่านไปเนิ่นนาน ฮองเฮาจึงเอ่ยว่า “ข้ารู้แล้ว ขอแม่นางจิ่นอวี้ช่วยนําความไปบอกพระสนมหวงกุ้ยเฟย เรื่องนี้อวิ๋นจูไม่รู้ความจริงๆ ข้าจะลงโทษอวิ๋นจูอย่างแน่นอน”

“ขอบพระทัยพระมเหสีเพคะ” จิ่นอวี้ย่อตัวลงอีกครั้ง แล้วจึงหันตัวออกจากตําหนักจิ่นซิ่ว

ส่วนอวิ๋นหลันที่อยู่ด้านนอก ได้ยินคําพูดของจิ่นอวี้อย่างชัด
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status