LOGINShare
บทที่ 0308
Related chapters
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0309
“พ่ะย่ะค่ะ” จงผิงรับพระบัญชาขององค์รัชทายาท จึงคิดจะหันหลังจากไป แต่พอนึกถึงคําเตือนของพระสนมหวงกุ้ยเฟยที่กําชับไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ก็หันตัวกลับไปอีก “พระองค์มิสู้ไปหากององครักษ์ลับสักองค์หนึ่ง จะได้เร็วหน่อยพ่ะย่ะค่ะ”“ก็ดี”การที่องค์หญิงใหญ่หกล้มในวังไม่ใช่เรื่องเล็ก เรื่องนี้แพร่กระจายไปทั่ววังอย่างรวดเร็วตําหนักซิงหยางอยู่ใกล้กับตำหนักหลงเซิงของฮ่องเต้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้ใส่ใจองค์หญิงใหญ่ผู้เป็นบุตรสาวคนนี้มาก เมื่อได้ยินข่าวนี้เขาก็วางฎีกาทั้งหมดในมือลง แล้วมุ่งตรงไปที่ตําหนักซิงหยางทันทีในเวลานี้ลู่ซิงรั่วได้ดื่มยาโดยเวินชุนและนอนลงหลับไปแล้ว“ซิงรั่วเป็นอย่างไรบ้าง?” ฮ่องเต้ต้าฉู่มาถึงก่อนเสียงรัชทายาทรีบรับคําพลางมองไป “เสด็จพ่อ ซิงรั่วได้พักผ่อนแล้ว”ฮ่องเต้ต้าฉู่ลดเสียงลง “เป็นอย่างไรบ้าง?”หมอจ้าวที่อยู่ข้างๆ กําลังรีบก้าวไปข้างหน้า “กราบทูลฝ่าบาท หลายวันก่อนองค์หญิงใหญ่ดูเหมือนจะรักษาครรภ์ไม่มั่นคงมาระยะหนึ่งแล้ว วันนี้ก็ล้มลงบนพื้นอีก ครรภ์นี้...”นิสัยของฮ่องเต้ต้าฉู่กลับไม่อ่อนโยนเหมือนองค์รัชทายาท เขารู้ดีว่าซิงรั่วตั้งครรภ์ครั้งนี้ไม่ง่าย จึงโกรธขึ้นมาทันที “พ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0310
ทันใดนั้น ลู่ซิงหุยก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามากมายเข้ามาใกล้ประตูตําหนัก“องค์รัชทายาท องค์หญิงหกกําลังพักผ่อนอยู่เพคะ” ลู่ซิงหุยได้ยินเสียงของสาวใช้ข้างกายเสียงเอี๊ยดอ๊าดดังขึ้น ลู่ซิงหุยได้ยินเสียงประตูตําหนักเปิดออกอีกครั้งร่างที่ขดตัวอยู่ในผ้าห่มของนางถอยหลังไปหลายก้าว ราวกับไม่กล้าเผชิญหน้ากับคนที่มานางกลัว นางกลัวมากเมื่อครู่นางแค่รู้สึกหัวร้อนขึ้นมาจริงๆ นึกถึงว่าพี่หญิงใหญ่ได้รับความรักจากเสด็จพ่อ และหลังจากที่เสด็จแม่สิ้นพระชนม์แล้ว เสด็จพ่อก็ไม่เคยสนใจตนเองอีกเลยนึกถึงว่าตอนนี้พระสนมหวงกุ้ยเฟยมีฐานะสูงส่ง นางวางยาพิษลู่ซิงหว่านไม่สําเร็จและถูกกักบริเวณอยู่หลายวัน ตอนนี้ในเมื่อพี่หญิงใหญ่เข้าวังแล้ว นางก็ต้องให้คนเหล่านี้รู้ถึงความร้ายกาจของนางนางจึงวิ่งกลับไปที่ตําหนักฉางชิว อุ้มแมวที่เสด็จแม่เลี้ยงไว้ตอนยังมีชีวิตอยู่ออกมานางรู้ว่าพี่สาวคนโตกลัวแมวมากที่สุดแต่นางไม่อยากทําร้ายลูกของพี่สาวคนโต“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร” ลู่ซิงหุยพยายามปลอบใจตัวเอง “ลูกของพี่หญิงใหญ่อาจจะไม่เป็นไร อาจจะแค่หกล้มเบาๆ เท่านั้น”แต่สีหน้าเจ็บปวดของลู่ซิงรั่วกลับแวบเข้ามาในหัวไม่หยุดในเวลา
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0311
เจิ้งจงมาพูดก็คือเรื่องที่องค์หญิงใหญ่ถูกแมวตกใจจนล้มที่หน้าประตูวัง ตอนนี้ทารกในครรภ์ไม่มั่นคงกําลัรักษาครรภ์ที่ตําหนักซิงหยางอยู่เมื่อนึกถึงท่าทางตื่นตระหนกของลู่ซิงหุย ลู่จิ่นเฉินก็ยืนยันได้ว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับลู่ซิงหุยแน่นอน“ไม่ ไม่ พี่หญิงใหญ่หกล้มเอง” ลู่ซิงกลัวมากและรีบปฏิเสธแต่ถึงอย่างไรนางก็เป็นเพียงเด็กอายุห้าหกขวบเท่านั้น ไหนเลยจะทนต่อการข่มขู่ขององค์ชายสามได้ เพียงประโยคเดียวก็สารภาพไปซะแล้ว“ข้าบอกเมื่อไหร่ว่าเจ้าหญิงใหญ่หกล้ม” เมื่อองค์ชายสามได้ยินเช่นนี้ เขาก็มองไปที่ลู่ซิงหุยอย่างเยือกเย็นลู่ซิงหุยปิดปากตัวเองทันที ไม่กล้าพูดอะไรอีกองค์ชายสามคร้านที่จะพูดอะไรอีก สะบัดแขนเสื้อจากไปลู่ซิงหุยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อครู่นางกลัวมากจริงๆ กลัวว่าพี่สามจะตีตัวเองจนตายจริงๆแต่สิ่งที่นางคาดไม่ถึงก็คือ ต่อไปยังมีสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่ารอนางอยู่องค์ชายสามเมื่อออกมาก็กลับตําหนัก แต่คิดไปคิดมาก็ออกคําสั่งกับเจิ้งจงที่อยู่ข้างกายสองสามประโยค พอได้รับคําสั่งเจิ้งจงก็รีบวิ่งเหยาะๆ จากไปส่วนองค์ชายสามก็ชะงักเท้า หันหลังกลับไปยังตําหนักซิงหยางเมื่อองค์ชายส
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0312
แม้ว่าฉยงหัวจะไม่ชอบคนอย่างองค์ชายสาม แต่ก็ไม่สร้างปัญหาให้พระสนมหวงกุ้ยเฟยแน่นอนนางทําความเคารพอย่างเรียบร้อย พลางยิ้มกล่าวว่า “ทูลองค์ชายสาม บ่าวเป็นหมอหญิงของตําหนักชิงอวิ๋นเพคะ”ไม่รอให้องค์ชายสามตอบ ฉยงหัวก็มององค์รัชทายาทอีกครั้ง “องค์รัชทายาท ตอนนี้องค์หญิงใหญ่ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว บ่าวขอตัวกลับตําหนักชิงอวิ๋นก่อนนะเพคะ”องค์รัชทายาทย่อมรับคําด้วยรอยยิ้มแต่องค์ชายสามกลับมองแผ่นหลังของฉยงหัวที่จากไป มุมปากเผยรอยยิ้มออกมา “คิดไม่ถึงว่าตําหนักของพระสนมเฉินจะมีหมอหญิงที่เก่งกาจเช่นนี้”รัชทายาทไม่ตอบคําถามเขา เพียงถามกลับว่า “น้องสามรู้เรื่องที่ซิงรั่วได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร?”เรื่องนี้ไม่ได้แพร่งพรายออกไป เพื่อไม่ให้ไทเฮารับรู้จึงจงใจปกปิดเรื่องอีก แต่องค์ชายสามกลับรู้เรื่อง ย่อมได้แต่รู้จากซิงหุยเท่านั้นองค์ชายสามย่อมไม่ยอมรับอยู่แล้ว “เป็นสาวใช้ที่รับใช้ข้างกายข้า นางเดินผ่านมาจากทางด้านนั้น เลยพบเสด็จพี่กำลังพาพี่หญิงใหญ่กลับวังพอดีพ่ะย่ะค่ะ”องค์รัชทายาทพยักหน้าและไม่ถามอะไรอีกทางด้านฮ่องเต้ต้าฉู่กลับตําหนักหลงเฉิงแล้ว แน่นอนว่าไม่ได้อยู่ว่าง เขาสั่งให้องครักษ์เงามัง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0313
“พวกเจ้าสองพี่น้องกตัญญูเสียเหลือเกินนะ” ฮ่องเต้ต้าฉู่ก้าวฉับๆ เดินเข้ามา สายตาคมกริบราวกับใบมีด ทําให้ผู้คนไม่กล้ามองตรงๆฮ่องเต้ต้าฉู่กลับมองพวกเขาอย่างไม่ไยดี เดินไปนั่งลงข้างไทเฮา เห็นสายตาร้อนรนของไทเฮา ก็รีบปลอบใจว่า “เสด็จแม่วางใจ หมอหญิงในตำหนักของชิงเหยียนเก่งกาจมาก ตอนนี้ฝังเข็มให้ซิงรั่วแล้ว นางไม่เป็นไรแล้วพ่ะย่ะค่ะ”"จริงเหรอ? เจ้าอย่าโกหกข้านะ” ไทเฮารู้ว่าคนเหล่านี้จะต้องปิดบังตนอย่างแน่นอน "ข้าต้องไปดูซิงรั่วที่ตําหนักซิงหยางหน่อยถึงจะได้"ฮ่องเต้ต้าฉู่กลับยิ้มพลางดึงไทเฮาไว้ “เสด็จแม่ กระหม่อมพูดความจริงพ่ะย่ะค่ะ จิ่นเหยาเพิ่งออกจากตำหนักหลงเซิง บอกว่าหากพักฟื้นสามวันก็จะหายเป็นปกติพ่ะย่ะค่ะ”“ตอนนี้ทางจิ่นเหยาเตรียมรถม้าส่งซิงรั่วกลับจวนแล้ว”ไทเฮาได้ยินเช่นนั้นก็ไม่พอใจ “ทําไมต้องกลับจวนด้วย? พักฟื้นที่ตำหนักสามวันไม่ได้หรือไงกัน?“เป็นซิงรั่วที่ยืนกรานจะกลับไป” ฮ่องเต้ต้าฉู่กลับส่ายหน้าอย่างจนใจ “เสด็จแม่ก็รู้นิสัยของเด็กคนนั้นดี จิ่นเหยาจะเถียงนางได้อย่างไรกันล่ะพ่ะย่ะค่ะ ได้แต่ปูรถม้าให้ดี แล้วหาคนขับรถม้าที่มีฝีมือเพื่อขับส่งนางกลับไป”“ก็ดี” ไทเฮาพยักหน้า
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0314
ฮ่องเต้ต้าฉู่เห็นสายตาที่ไร้เดียงสาของนาง ในใจก็ยิ่งรังเกียจมากยิ่งขึ้นเขาไม่อยากมองนางอีก หันกลับไปมองไทเฮาที่อยู่ข้างกาย น้ำเสียงอ่อนโยนลง “เสด็จแม่ ซิงหุยดื้อรั้นเกเรมาตลอด ตอนนี้แม่ของนางก็ไม่อยู่แล้วไม่มีคนอบรมสั่งสอน ขอเสด็จแม่โปรดใส่ใจด้วยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อลู่ซิงได้ยินคําพูดของฮ่องเต้ต้าฉู่ หัวใจของนางก็แตกสลายเป็นสองท่อน แต่นางไม่กล้าพูดอะไร ได้แต่ภาวนาให้เสด็จย่าไม่รับปาก“ก็ดี” คําพูดที่ไทเฮาพูดออกมาทําให้ลู่ซิงหุยผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง “ซิงหุยยังเด็กอยู่ ไม่มีคนดูแลย่อมไม่ได้”“เสด็จแม่ก็ไม่จําเป็นต้องเปลืองความคิดกับนางมากนัก” ฮ่องเต้ต้าฉู่กลับไม่สนใจแม้แต่น้อย “ยังต้องดูแลร่างกายของตัวเองก่อนนะพ่ะย่ะค่ะ”แล้วหันไปมองลู่ซิงหุยที่คุกเข่าอยู่บนพื้น “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าไปคัดลอกพระคัมภีร์ที่ตําหนักเหยียนหัววันละสองชั่วยาม ถือว่าเป็นการขอพรภาวนาให้ลูกในท้องของพี่สาวเจ้า”สองชั่วยาม? เสด็จพ่อเสียสติไปแล้วหรือ?ลู่ซิงหุยกําลังจะเอ่ยปากโต้แย้ง กลับถูกองค์ชายสามที่คุกเข่าอยู่ด้านข้างดึงชายเสื้อไว้ลู่ซิงหันหน้ากลับไปมอง กลับเห็นพี่สามกําลังขมวดคิ้วและส่ายหัวให้นาง ดวงตา
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0315
องค์ชายสามก้าวมาตรงหน้าลู่ซิงหุย ลู่ซิงหุยตกใจจนสะดุ้งโหยง หดตัวถอยหลังไปนิดหนึ่ง เกือบจะตกจากเก้าอี้เมื่อถูกองค์ชายสามจับไหล่ทั้งสองข้างไว้ถึงได้คงตัวไว้ได้ “เป็นเพราะเสด็จแม่ไม่อยู่แล้ว เจ้าถึงต้องให้เสด็จย่ารู้ว่าเจ้าใช้ชีวิตอยู่คนเดียวอย่างน่าสังเวชแค่ไหน จะได้รักและทะนุถนอมเจ้ามากขึ้น”“พูดดีๆ ต่อหน้าเสด็จย่าให้พี่ด้วย” พูดถึงตรงนี้ เสียงขององค์ชายสามก็เบาลงเรื่อยๆ “วันหน้าหากพวกเรามีที่ยืนในตำหนักแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นซิงหว่านหรือพี่หญิงใหญ่ พี่ก็จัดการพวกนางแทนเจ้าให้หมด”“จริงหรือ?” ลู่ซิงได้ยินก็เบิกตากว้างทันที“แน่นอน” องค์ชายสามเห็นนางยอมอ่อนข้อในที่สุด ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “พี่เคยโกหกเจ้าเมื่อไรกัน?”“เพียงแต่เจ้าต้องทําตามที่เสด็จพ่อสั่งให้ดี”“ดี!” ลู่ซิงหุยคล้ายตัดสินใจได้ฉับพลัน ลุกขึ้นยืนทันที “เสด็จพี่พูดถูกแล้ว ข้าจะประจบเสด็จย่าอย่างดีแน่นอน”“ข้าจะไปขอขมาพี่หญิงใหญ่เดี๋ยวนี้”พูดจบก็เดินไปยังตําหนักซิงหยางโดยไม่หันกลับมามอง ส่วนองค์ชายสามเห็นลู่ซิงตอบกลับเช่นนี้ มุมปากก็เผยรอยยิ้มเย็นออกมาอิงหงที่กําลังยุ่งอยู่กับการเก็บของเห็นสีหน้าขององค์ชายสามก็ตกใ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0316
ถ้าพูดถึงเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก ลู่ซิงรั่วก็ยังเชื่อนางอยู่ ถึงยังไงนางก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง จะซนไปบ้างก็เป็นเรื่องปกติแต่ครั้งก่อนซิงหุยก็วางยาพิษหว่านหว่าน ถ้าบอกว่านางไม่ได้ตั้งใจ ลู่ซิงรั่วก็ไม่เชื่อจริงๆนับดูแล้ว นี่ก็เป็นครั้งที่สองแล้วนางคิดว่านางปฏิบัติต่อน้องชายและน้องสาวเหล่านี้เป็นอย่างดี แต่ในวังแห่งนี้ จิตใจของผู้คนยากที่จะคาดเดาได้แม้ว่าจะเป็นพี่น้องกันแท้ๆ แต่จะมีความจริงใจสักแค่ไหนกันล่ะ“ซิงหุยกลับไปก่อนเถิด” ลู่ซิงรั่วแกล้งทําเป็นไม่รู้เรื่องที่ฮ่องเต้ต้าฉู่ลงโทษนางในวันนี้ และก็ไม่ได้คิดจะขอร้องแทนนาง ควรให้นางได้รับบทเรียนบ้างจึงจะได้ นางพูดต่อไปว่า “ข้าก็ควรจะกลับแล้ว”เมื่อเห็นพี่หญิงใหญ่พูดเช่นนี้ ลู่ซิงหุยก็ไม่พูดอะไรอีกอย่างไรก็ตาม จุดประสงค์ที่นางมาตอนนี้ ไม่ใช่เพื่อให้พี่หญิงใหญ่ให้อภัยตัวเอง แต่เพื่อให้เสด็จย่าและเสด็จพ่อได้เห็นเท่านั้นนางจึงทําความเคารพแล้วมองส่งรถของลู่ซิงรั่วออกจากวังไปณ จวนติ้งกั๋วโหวในเวลานี้“คุณหนูวางใจเถิด ตอนนี้องค์หญิงใหญ่ไม่เป็นอะไรแล้วเจ้าค่ะ” ซ่งชิงเหยียนรออย่างใจจดใจจ่อและในที่สุดก็ได้คําตอบจากจวี๋อิ่งซ่งชิง
Latest chapter
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0577
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0576
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0575
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0574
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0573
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0572
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0571
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0570
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0569
