MasukShare
บทที่ 0315
Bab terkait
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0316
ถ้าพูดถึงเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก ลู่ซิงรั่วก็ยังเชื่อนางอยู่ ถึงยังไงนางก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง จะซนไปบ้างก็เป็นเรื่องปกติแต่ครั้งก่อนซิงหุยก็วางยาพิษหว่านหว่าน ถ้าบอกว่านางไม่ได้ตั้งใจ ลู่ซิงรั่วก็ไม่เชื่อจริงๆนับดูแล้ว นี่ก็เป็นครั้งที่สองแล้วนางคิดว่านางปฏิบัติต่อน้องชายและน้องสาวเหล่านี้เป็นอย่างดี แต่ในวังแห่งนี้ จิตใจของผู้คนยากที่จะคาดเดาได้แม้ว่าจะเป็นพี่น้องกันแท้ๆ แต่จะมีความจริงใจสักแค่ไหนกันล่ะ“ซิงหุยกลับไปก่อนเถิด” ลู่ซิงรั่วแกล้งทําเป็นไม่รู้เรื่องที่ฮ่องเต้ต้าฉู่ลงโทษนางในวันนี้ และก็ไม่ได้คิดจะขอร้องแทนนาง ควรให้นางได้รับบทเรียนบ้างจึงจะได้ นางพูดต่อไปว่า “ข้าก็ควรจะกลับแล้ว”เมื่อเห็นพี่หญิงใหญ่พูดเช่นนี้ ลู่ซิงหุยก็ไม่พูดอะไรอีกอย่างไรก็ตาม จุดประสงค์ที่นางมาตอนนี้ ไม่ใช่เพื่อให้พี่หญิงใหญ่ให้อภัยตัวเอง แต่เพื่อให้เสด็จย่าและเสด็จพ่อได้เห็นเท่านั้นนางจึงทําความเคารพแล้วมองส่งรถของลู่ซิงรั่วออกจากวังไปณ จวนติ้งกั๋วโหวในเวลานี้“คุณหนูวางใจเถิด ตอนนี้องค์หญิงใหญ่ไม่เป็นอะไรแล้วเจ้าค่ะ” ซ่งชิงเหยียนรออย่างใจจดใจจ่อและในที่สุดก็ได้คําตอบจากจวี๋อิ่งซ่งชิง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0317
วันนี้ร่างกายดีขึ้นหน่อย จึงไปถวายพระพรไทเฮาที่วังถ้าไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุเมื่อไม่กี่วันก่อน วันนี้คงไม่ถึงกับหกล้มทีเดียวก็เกือบจะแท้งแล้วเมื่อคิดถึงตรงนี้ ซ่งชิงเหยียนก็ยิ่งกังวลมากขึ้นลู่ซิงหว่านมองออกถึงความกังวลของท่านแม่ตัวเองจึงปลอบโยนในใจ[ท่านแม่วางใจเถอะ มีพี่ฉยงหัวอยู่ พี่หญิงใหญ่จะต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน ฝีมือการรักษาของพี่ฉยงหัว......][แต่นางเป็นพี่ฉยงหัวของข้าจริงๆ เหรอ? ทําไมนางดูเหมือนมนุษย์ธรรมดาเลย ดูไม่ออกเลยว่ามีวิชาเซียนอะไร][ช่างเถอะๆ วันหลังค่อยว่ากัน ตอนนี้สุขภาพของพี่หญิงใหญ่สําคัญกว่า]ขณะที่สองแม่ลูกกําลังครุ่นคิดอยู่นั้น รถม้าก็หยุดลงที่หน้าประตูจวนองค์หญิงใหญ่แล้วซ่งชิงเหยียนไม่รอให้จิ่นอวี้มาประคองแล้ว นางพลิกตัวลงจากรถม้าทันทีในเวลานี้ประตูหลักของจวนองค์หญิงใหญ่เปิดออกกว้าง ฉิงหางได้รับข่าวแต่เช้า ตอนนี้จึงกําลังรอองค์หญิงใหญ่กลับจวนอย่างใจจดใจจ่ออยู่นอกประตูเมื่อเห็นรถม้าของจวนติ้งกั๋วโหว เดิมทีฉิงหางคิดว่าเป็นฮูหยินโหวนางเซียว คิดไม่ถึงว่าคนที่ลงจากรถกลับเป็นสองแม่ลูกซ่งชิงเหยียนหลังจากอึ้งไปเล็กน้อย เขาก็รีบเดินไปข้างหน้า “ถวายบังคมพร
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0318
ไม่นานหลังจากที่ซ่งชิงเหยียนเดินออกไป นางก็เข้าใจเรื่องนี้อย่างคร่าวๆเดิมทีนางอยากจะสั่งให้จิ่นอวี้ไปถามคนรับใช้ในจวนองค์หญิงว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างองค์หญิงใหญ่กับราชบุตรเขย แต่เมื่อหันไปมอง วันนี้ตนพาจิ่นอวี้ออกมาเพียงลําพังจึงไม่ได้ให้นางไปคิดไม่ถึงว่าเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินสวนมา“ถวายบังคมพระสนมหวงกุ้ยเฟยเพคะ” สตรีผู้นั้นย่อกาทำความเคารพด้วยท่าทีราวกับต้นหลิ่วที่โอนเอนไปตามลมพลางลง “พระสนมหวงกุ้ยเฟยจะเสด็จไปที่เรือนของพี่สะใภ้หรือเพคะ? ต้องการให้ข้าน้อยนําทางหรือไม่เพคะ?"คําพูดของผู้หญิงผู้นี้ทําให้ซ่งชิงเหยียนขมวดคิ้วลู่ซิงหว่านก็มีสีหน้าเหมือนกับท่านแม่ของนางทุกประการ[ผู้หญิงผู้นี้มาจากไหน?][ท่าทางแบบนี้ พูดให้เพราะก็คือมีเสน่ห์ แต่ถ้าพูดไม่เพราะแล้วก็คืออ่อยไปทั่ว][หน้าตาก็ไม่ได้ดูดีเท่าไหร่ เลียนแบบคนอื่นใส่เสื้อผ้ามีระดับ แต่กลับเลียนแบบกิริยามารยาทของคนอื่นไม่ได้ ตงชีลอกเลียนแบบซีฟูชัดๆ][เมื่อกี้นางเรียกว่าพี่หญิงใหญ่ว่าพี่สะใภ้เหรอ? หรือว่าจะเป็นน้องสาวของฉิงหาง? กล้าดียังไงถึงเรียกองค์หญิงใหญ่ว่าพี่สะใภ้? คนคนนี้สมองไม่ค่อยดีหรือเปล่าเนี่ย
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0319
หลังจากเห็นสายตาของจิ่นอวี้แล้ว นางก็ถอยหลังไปสองสามก้าวและเดินตามหลังซ่งชิงเหยียนอย่างเชื่อฟังแต่บางครั้งก็เงยหน้าขึ้นมองซ่งชิงเหยียนที่อยู่ข้างหน้า พยายามเลียนแบบท่าทางของนางแต่ท่าทางของกุลสตรีสูงศักดิ์จะเรียนรู้ได้ในชั่วข้ามคืนได้อย่างไร นางที่ลอกเลียนแบบนั้นเดินโซซัดโซเซ ช่างไม่น่ามองเสียจริงเมื่อไปถึงตําหนักขององค์หญิงใหญ่ องค์หญิงใหญ่ก็กําลังยืนรอซ่งชิงเหยียนอยู่ในลานบ้านด้วยความดีใจ และโบกมือให้นางจากที่ไกลๆแต่พอเห็นหญิงสาวด้านหลังซ่งชิงเหยียน สีหน้าก็เย็นชาขึ้นมาทันทีลู่ซิงหว่านเห็นองค์หญิงใหญ่เป็นเช่นนี้ ก็อดตื่นเต้นไม่ได้[นี่คือ มีเรื่องแน่ๆ][ท่านแม่ ท่านต้องถามพี่หญิงใหญ่ให้ดีนะ ผู้หญิงคนนี้มีปัญหาจริงๆ พี่จิ่นอวี้เมื่อกี้ทำได้ดีมาก คนที่ทําให้พี่หญิงใหญ่ไม่พอใจก็ควรจะถูกตบ]ซ่งชิงเหยียนได้ยินคําพูดในใจของลู่ซิงหว่าน ก็อดภูมิใจไม่ได้ สาวน้อยผู้นี้มักจะหยอกล้อนางทั้งวัน บอกว่านางนินทา บอกว่านางอยากรู้อยากเห็น นางเองไหนเลยจะไม่ใช่เด็กที่ชอบนินทาไปทั่วเหมือนกันลู่ซิงหว่าน มีแม่แบบไหนย่อมมีลูกแบบนั้นเพียงแต่ตอนนี้ซ่งชิงเหยียนไม่มีเวลามาจัดการผู้หญิงคนนั้น นางร
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0320
เมื่อเห็นฉินหางเดินมาทางนี้ ญาติผู้น้องผู้นี้ก็รีบจัดเสื้อผ้าของตนเอง มองแล้วมองอีก นางพอใจกับเสื้อผ้าของตนเองในวันนี้มาก ญาติผู้พี่จะต้องชอบเสื้อผ้าของตนเองในวันนี้แน่นอนทันใดนั้นนางก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เมื่อเห็นร่างของฉินหางใกล้เข้ามาเรื่อยๆ นางแสร้งทําเป็นอ่อนแอและลูบหน้าผากของตนเบาๆ เมื่อฉินหางเข้ามาใกล้นาง นางก็พยายามที่จะล้มลงบนร่างกายของเขา "ญาติผู้พี่เจ้าคะ~"คาดไม่ถึงว่าฉิงหางจะมองออกความคิดของนาง เมื่อเดินผ่านนาง ร่างกายก็หมุนตัวและอ้อมไปเด็กรับใช้ที่อยู่ข้างๆ เห็นเจ้านายของตนเป็นเช่นนี้ ย่อมไม่กล้าเข้าไปประคองญาติผู้น้องคนนั้นจึงล้มลงกับพื้นฉิงหางกลับเดินเข้าไปข้างในโดยไม่หันหน้ากลับมา เด็กรับใช้คนนั้นก็รู้สึกสะใจเช่นกันไม่รู้ว่าเป็นญาติผู้น้องจากครอบครัวไหน ยืนกรานที่จะอยู่ในจวนองค์หญิงไม่ยอมไปไหน ทําให้องค์หญิงและราชบุตรเขยต้องขัดใจกันแม้ว่าเด็กรับใช้ผู้นี้จะเคยติดตามฉินหางมาก่อน แต่เขาก็รู้ว่าแม้ว่าตระกูลฉินจะร่ำรวยมั่งคั่งก็จริง แต่ก็เป็นแค่ตระกูลพ่อค้า ซึ่งพ่อค้ามักจะดูถูกมากที่สุดแต่องค์หญิงใหญ่ไม่ได้รังเกียจต้นกําเนิดของตระกูลฉินเลย เพียงแค่บอกว่านางชอบ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0321
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ฉินหางก็ไม่พูดอะไรอีก ได้แต่ก้มหน้าไม่พูดไม่จา“แล้วไงต่อ?”[แล้วไงต่อ?]ซ่งชิงเหยียนและลู่ซิงหว่านสองแม่ลูกพูดขึ้นพร้อมกัน แน่นอนว่าคนที่พูดออกมามีเพียงซ่งชิงเหยียนคนเดียว“จากนั้นซิงรั่วก็เข้าใจผิดแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ลู่ซิงรั่วได้ยินก็ยิ่งโมโห หันหลังกลับทันที “ท่านก็พูดง่ายเสียเหลือเกินนะ”ฉินหางรีบก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ประคองลู่ซิงรั่วไว้ “ท่านจะโกรธข้ายังไงก็ได้ แต่อย่าทําร้ายร่างกายตัวเองเด็ดขาด”ด้วยความห่วงใยของฉินหาง จู่ๆ ลู่ซิงรั่วก็หลั่งน้ำตาออกมา แต่ก็ยังคงพยายามระงับเสียงร้องไห้ไม่ยอมที่จะส่งเสียงใดๆ ออกมาฉินหางเห็นดังนั้นก็ยิ่งปวดใจ เขากอดลู่ซิงรั่วไว้ และปล่อยให้น้ำตาของนางไหลอาบลงบนเสื้อของเขาแต่ซ่งชิงเหยียนกลับรู้สึกกระอักกระอ่วนล็กน้อยส่วนลู่ซิงหว่านกลับแตกต่างออกไป นางดูอย่างสบายใจเฉิบ[จุ๊ๆๆ นี่ไม่ใช่การแสดงสดของหนังสือนิทานหรอกเหรอ? เรื่องราวความรักของชายหญิง ไม่ใช่หวานหยดย้อย ก็คือน่าประทับใจ ไม่งั้นก็คือลงเอยด้วยดี][โอ๊ย น่าอิจฉาจังเลย!][ขั้นตอนต่อไปคงไม่ใช่ว่าจูบกันแล้วมั้งเนี่ย]ดวงตากลมโตของลู่ซิงหว่านเต็มไปด้วยความคาดหวังปร
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0322
หลังจากได้รับบทเรียนก่อนหน้านี้ หวังรั่วก็ดูเชื่อฟังมากขึ้น นางเดินตามจิ่นอวี้เข้าไปในห้องถวายบังคมทุกคนทีละคนฉินหางและลู่ซิงรั่วยังคงไม่เต็มใจที่จะมองนางจิ่นอวี้ก็เฝ้าอยู่ข้างๆ“ฉินหาง เรื่องนี้มอบอํานาจทั้งหมดให้ข้าจัดการแล้วใช่ไหม?” ซ่งชิงเหยียนยืนยันเป็นครั้งสุดท้าย“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพระสนมพ่ะย่ะค่ะ” ฉินหางทําความเคารพซ่งชิงเหยียนอย่างจริงจัง แล้วหันไปจับมือลู่ซิงรั่ว ไม่พูดอะไรอีกเมื่อหวังรั่วได้ยินฉินหางพูดแบบนี้ หัวใจของนางก็ยิ่งกระโดดโลดเต้นแต่ยังคงแสร้งทําเป็นคุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างสง่างาม รอเพียงซ่งชิงเหยียนประทาน "การแต่งงาน" แก่ตนเองเท่านั้นลู่ซิงหว่านมองดูท่าทางของนาง ทันใดนั้นก็รู้สึกตลกเล็กน้อย[ท่านแม่ ข้าคิดว่าสมองของผู้หญิงคนนี้ไม่ค่อยดีนะ ดูเหมือนว่านางจะไม่ได้ตระหนักว่าภัยพิบัติครั้งใหญ่กําลังจะมาถึงแล้ว!][ท่านดูท่าทางเขินอายของนางสิ สวรรค์ นางคงไม่ได้คิดหรอกนะว่าท่านแม่จะยกนางให้กับฉินหางน่ะ!][น่ากลัว น่ากลัวจังเลย][อยากไปเป็นอนุของคนอื่นก็ช่างเถอะ นึกไม่ถึงว่าจะอยากเป็นอนุของราชบุตรเขย]ซ่งชิงเหยียนได้ยินที่ลู่ซิงหว่านพูด ความรังเกียจที่มีต่อผ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0323
“เจ้าดูสิ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร รีบแก้ไขตั้งแต่เนิ่น พวกเจ้าสองสามีภรรยายังต้องมาทะเลาะกันครึ่งค่อนเดือนอีกหรือ?”“โชคดีที่ลูกในท้องของซิงรั่วไม่เป็นอะไร ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ในโลกนี้มียาเสียใจหรือไม่กัน?”ฉินหางก็ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้เช่นกัน เขากุมมือทั้งสองขององค์หญิงใหญ่มาวางไว้ที่อก “ซิงรั่ว ข้าผิดไปแล้ว ข้าอยากจะควักหัวใจออกมาให้เจ้าดูแทบแย่ แต่กลับลืมไปว่าตนเองมีปาก ควรคุยกับเจ้าบ้าง”[โอ๊ยๆ เลี่ยนจังเลย!]ซ่งชิงเหยียนพลันรู้สึกว่า ตนเองพาหวานหว่านมาชมความรักมากมายขนาดนี้ จะทําให้ความรักของนางเริ่ม "เร็ว" ไปหรือเปล่า?ตอนนี้ตนไม่อยากอยู่ในห้องนี้แล้ว“ตอนนี้ซิงรั่วอาการก็ดีขึ้นแล้ว วันนี้ฉยงหัวก็ไม่มีอะไรทํา งั้นก็ตามข้ากลับจวนติ้งกั๋วโหวเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมาตรวจอาการให้ซิงรั่ว”ฉยงหัวมองซ่งชิงเหยียนด้วยความประหลาดใจ นางก็อยากจะไปเยี่ยมผู้มีพระท่านของนางเหมือนกันฉินหางรีบลุกขึ้นและกดองค์หญิงใหญ่ที่กําลังจะลุกขึ้นกลับไป “ท่านพักผ่อนให้สบายนะ ข้าจะไปส่งพระสนม”“งั้นท่านน้าเดินทางระวังด้วยนะเจ้าคะ” ลู่ซิงรั่วก็นอนอยู่บนเตียงอย่างเชื่อฟังซ่งชิงเหยียนมองลู่ซิงหว่านที
Bab terbaru
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0580
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0579
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0578
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0577
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0576
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0575
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0574
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0573
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0572
