บทที่ 0031

"เพียงแต่ว่า..." สนมหนิงผินลังเล

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยคิดว่าสนมหนิงผินมีเรื่องจะข้อร้อง จึงรีบเอ่ยปากว่า "สนมหนิงผิน เจ้ามีเรื่องอะไรก็บอกมาได้เลยแค่ ขอแค่ข้าทำให้ได้..."

แต่นางยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกสนมหนิงผินขัดจังหวะขึ้นมาก่อนว่า "ครั้งนี้องค์หญิงไม่ได้แพ้อะไร แต่ว่าโดนวางยาพิษ พิษนี่ต้องมีต้นตอ ต้องตรวจสอบให้ละเอียดถึงจะได้นะเพคะ"

เผยฉู่เยี่ยนที่เฝ้าอยู่ข้าง ๆ มาตลอดจึงเอ่ยปากว่า "พระสนม กระหม่อมจะไปเองพ่ะย่ะค่ะ"

เมื่อพระสนมเฉินกุ้ยเฟยเห็นนางว่าแบบนี้ก็ได้แต่พยักหน้ารับ ถ้ามันสามารถทำให้ซื่อจื่อเผยสบายใจได้ ให้เขาไปตรวจสอบก็ใช่ว่าจะไม่ได้

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยขอบคุณสนมหนิงผินครั้งแล้วครั้งเล่า หลังจากที่นางกลับไปแล้ว ถึงเรียกเหมยหยิ่งและหลานหยิ่งเข้ามา บอกให้ทั้งสองไปตรวจสอบเรื่องพิษที่หว่านหว่านโดนด้วยกัน เสร็จแล้วจึงกลับไปที่ห้องด้านใน

ตอนนี้ลู่ซิงหว่านหายเป็นปลิดทิ้งแล้ว สองวันนี้พิษทำเอานางเหนื่อยมาก ตอนนี้พอสบายตัวแล้วจึงหลับลึก

ส่วนพระสนมเฉินกุ้ยเฟยก็เฝ้านางอยู่นั่งอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ

ไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็มีเสียงอึกทึกครึกโครมดังจากข้างนอก ดังจนลู่ซิงหว่านตื่น

จิ่นซินวิ่งเข้