บทที่ 14 - ฮาฟีส

เสน่หามนตรา

บทที่ 14 - ฮาฟีส

ความคิดที่ราชิตเสนอให้ขอความช่วยเหลือจากอาฟียาและอธิบายจน เชคฮ บราฮิมนั้นเข้าใจและหมดห่วง เพื่อที่นายเหนือหัวจะได้คลายกังวลและยอมไปทำหน้าที่ของตนเอง แต่กว่านายเหนือหัวผู้แสนรั้นดื้อดึงจะยอมโอนอ่อนก็เล่นเอาราชิตนั้นน้ำลายแทบท่วมปากเลยทีเดียว

"แน่ใจนะว่าอาฟียาจะทำได้สำเร็จน่ะราชิต" เชคฮ บราฮิม เอ่ยถามราชิตอย่างนึกไม่มั่นใจว่าอาฟียาจะทำเรื่องนี้สำเร็จได้ เพราะเวลาแค่ไม่กี่วันจะทำให้ม่านฟ้าอยู่ต่ออย่างสมัครใจนั้นจะเป็นไปได้แค่ไหน

"มั่นใจเถอะครับว่าคุณหนูอาฟียาต้องทำได้" ราชิตสร้างความมั่นอกมั่นใจให้ผู้เป็นนาย

"ทำไมเรารู้สึกกังวล ไม่มั่นใจ" เชคฮ บราฮิม มองหน้าราชิตแล้วเอ่ยอย่างกังวล คิ้วเริ่มขมวดเป็นเลขแปด

"ท่านคิดมากไป" ราชิตบอกกล่าวในสิ่งที่ เชคฮ บราฮิม กำลังกลัดกลุ้มกังวลอยู่ภายใน

"ก็เราไม่ไว้ใจ" เชคฮ บราฮิม ตอบกลับและเอนแผ่นหลังพิงกับเบาะรถยนต์หรูหรา

"อะไรที่ทำให้คิดแบบนั้น" ราชิตย้อนถามด้วยอยากรู้ว่านายเหนือหัวคิดยังไง ทั้งที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความคืบหน้าเป็นเช่นไร อาฟียาอาจจะทำสำเร็จก็ได้

"อาฟียาอายุยังน้อยนักและเด็กกว่าม่านฟ้าหลายปี...คำพูดแบบไหนที่จะทำให้ม่านฟ้าเชื่อถือล่ะ" เชคฮ บราฮิม ร่ายยาวด้วยเหตุผลของแบบความคิดของตัวเองที่สมองสั่งการ

"ที่ผ่านมาไม่ว่าเรื่องไหน คุณหนูอาฟียาก็ช่วยเหลือได้ไม่ใช่หรือครับ...และก็สำเร็จทุกครั้ง ท่านก็น่าจะรู้ว่าคุณหนูอาฟียาเธอพิเศษกว่าใคร" ราชิตบอกกล่าวอย่างมีเหตุผลและสิ่งที่ผ่านมาไม่ว่าจะเรื่องไหน ๆ ที่ใคร ๆ ก็ไม่สามารถทำให้สำเร็จได้ แค่มีอาฟียาอยู่ใกล้ ๆ หรือร่วมในการทำการใดก็ย่อมสำเร็จได้ไม่ยาก

"มันก็จริง" เมื่อได้ฟังสิ่งที่ราชิตกล่าวมาให้นึกถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น เชคฮ บราฮิม จึงผ่อนปรนความกังวลลงได้

"ให้ท่านตั้งใจทำหน้าที่ในตอนนี้ให้สำเร็จนะครับ" ราชิตบอกถึงงานที่ต้องทำในวันนี้ เพราะนี่คือลูกค้ารายใหญ่ที่ค่อนข้างมีความสำคัญในการร่วมธุรกิจ มันคือเม็ดเงินมหาศาลในอนาคตอันใกล้ที่จะกอบโกยเข้าสู่วงศ์ตระกูล

"อืม"

...การเจรจาคู่ค้าหน้าใหม่ เชคฮ บราฮิม ทำมันได้ดี ทุกอย่างลงตัวโดยไม่มีฝ่ายหนึงฝ่ายใดได้เปรียบเสียเปรียบ ทุกอย่างเสมอกัน และได้ผลประโยชน์ร่วมกัน

"กระผมยินดีและดีใจเป็นอย่างมาก ที่ได้ร่วมงานกับท่านฮาฟิสครับ" เชคฮ บราฮิม กล่าวอย่างนอบน้อมต่อคู่ค้าหน้าใหม่ ที่วัยไล่เลี่ยกัน เชคฮ ฮาฟิส ผู้มีอิทธิพล อำนาจ อีกทั้งยังพ่วงตำแหน่งทายาทลำดับต่อไปของรัฐทางเหนือ ชายหนุ่มวันกลางคนที่มั่งคงด้วยพื้นเพที่มีมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าสืบทอดความมั่งคั่งมาสู่รุ่นต่อรุ่น จวบจนถึงปัจจุบัน

"ยินดีเช่นกันท่านเชคฮ บราฮิม" เชคฮ ฮาฟีสบอกกลับพร้อมยื่นมือไปจับมือ เชคฮ บราฮิม

"หวังว่าจะได้รับเกียรติได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมรัฐของท่านในเร็ววัน" เชคฮ บราฮิม เอ่ยอย่างเอาใจด้วยรู้นิสัยคู่ค้าหน้าใหม่คนนี้ ด้วยการสืบประวัติมาก่อนหน้านี้แล้ว เขาชอบคนเอาใจและยกยอปอปั้น

"เราจะรอต้อนรับท่านอย่างสมเกียรติ" เชคฮ ฮาฟีสตอบกลับ

"ขอบคุณครับ" เชคฮ บราฮิม ตอบรับคำเชิญชวนพร้อมจับมืออย่างเป็นมิตร

"เพื่อมิตรภาพอันดี วันนี้เราไปหาความสำราญในแบชายชาตรีกันสักหน่อยไหมท่านเชคฮ บราฮิม"

...เชคฮ บราฮิม เลิกลั่กที่จะตอบเพราะหัวใจนั้นตรงดิ่งไปอยู่ที่ม่านฟ้า แค่รอเวลาของการปฏิบัติหน้าที่สำคัญนี้ให้จบสิ้น ความตั้งใจเมื่อเสร็จกิจจะรีบกลับไปหาม่านฟ้าทันที แต่ไหนเลยเป็นเยี่ยงนี้เล่า คู่ค้าหน้าใหม่ก็สำคัญ แต่กระนั้นหัวใจก็เรียกร้องหาแต่ม่านฟ้าอยู่ร่ำไร...ควรทำยังไงดีนะ!?

**********

นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายสูงสุด