เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 70 ครอบครัวเราเป็นผู้จัดนิทรรศการภาพถ่าย
บทที่เกี่ยวข้อง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 71 เด็กโข่งอุ้มท้อง
“ฉันบอกให้เธอขอโทษ!”“ไม่มีทาง!” เฉียวซีอวิ๋นไม่กลัวเลยสักนิด “ฉันเป็นคุณหนูมาจากตระกูลร่ำรวย เรื่องอะไรต้องขอโทษมนุษย์ป้าอย่างคุณด้วย?”“เผียะ!”จ้าวเหิงทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอรีบกระชากคอเสื้อของเฉียวซีอวิ๋นและตบหน้าอีกฝ่ายเต็มแรง“ไร้การศึกษา!”เฉียวซีอวิ๋นทำให้จ้าวเหิงโกรธมาก ถึงจะลงมือตบไปแล้ว เธอยังคงรู้สึกไม่สบายใจ และอยากตบซ้ำเป็นครั้งที่สองเสียเดี๋ยวนั้นหลีเกอยกนิ้วให้จ้าวเหิงเงียบ ๆ เดินเข้ามายืนข้างเธอแล้วพูดเสียงแผ่ว “ป้าเหิง พอแล้วค่ะ”“จะเป็นไรไป เวลาอีกแค่ไม่กี่นาที ทำไมป้าจะสะสางกับคนแบบนี้ไม่ได้?” จ้าวเหิงยิ้ม “ตราบใดที่ป้าเหิงอยู่ที่นี่ เธอแค่ยืนเฉย ๆ ก็พอ”เมื่อเห็นจ้าวเหิงปกป้องตนอย่างเต็มกำลังแบบนี้ หลีเกอก็รู้สึกว่าตัวเองได้รับความรักอย่างไม่มีเงื่อนไข ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความซาบซึ้งนี่คือญาติผู้ใหญ่ที่เธอนับถือเหมือนญาติแท้ ๆ ความจริงแล้วอีกฝ่ายไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงเพื่อเอาใจเธอเลย แต่ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ยังเต็มใจที่จะยืนหยัดเพื่อเธอฝ่ามือนี้ทรงพลังมาก จนเฉียวซีอวิ๋นต้องจับเสาด้านข้างเอาไว้เพื่อให้สองเท้ายังสามารถยืนอย่างมั่นคงเสียงตบดึงดูดค
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 72 เข้าร่วมลัทธิของเธอ
เฉียวซีอวิ๋นไม่เคยถูกเฉียวเว่ยดุเสียงดังขนาดนี้มาก่อน ใบหน้าของเธอก็สูญเสียความสงบทันทีเธอไม่เต็มใจที่จะก้มศีรษะอันสูงส่งของเธอต่อหน้าคนนอก ไม่ต้องพูดถึงว่าคนนอกคนนั้นคือหลีเกอตอนนี้เธอไม่สามารถกลับไปที่ปินเฉิง แต่ต้องอยู่ในประเทศ F ก็เพราะผู้หญิงคนนี้ขณะที่เธอกำลังจะลงหลังจากเสือ เฉียวซีอวิ๋นก็เหลือบไปเห็นว่าฮั่วจิ้นเฉิงกำลังเดินมาทางนี้เธอมีแผนในใจ เดินไปหาหลีเกอทีละก้าว ไม่หยุดจนร่างทั้งสองเกือบจะชนชิดกันหลีเกอเหลือบมองเฉียวซีอวิ๋นขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างระมัดระวัง “คิดจะทำอะไรน่ะ?”ดวงตาแวววาวของเฉียวซีอวิ๋นเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม ยิ้มอย่างเย็นชา “หลีเกอ เธอบังคับให้ฉันทำอย่างนี้เอง…”“กรี๊ด…”เธอกรีดร้องเสียงดังลั่น โถมตัวล้มไปข้างหลังจนชนแจกันด้านข้างขณะที่แจกันขนาดใหญ่ที่มีความสูงประมาณครึ่งตัวคนล้มลงกับพื้น เฉียวซีอวิ๋นก็ล้มลงกับพื้นเช่นกัน ร่างของเธอกระแทกเสาและหมดสติไปหลีเกอมองภาพตรงหน้าอย่างเฉยเมย กิจวัตรที่คุ้นเคย เธอคุ้นชินกับมารยาของเฉียวซีอวิ๋นเสียแล้ว...ฮั่วจิ้นเฉิงก้าวไปข้างหน้า ช่วยเฉียวซีอวิ๋นให้ลุกขึ้น ดุเฉียวเว่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณอยู่ข้างเธอแท้ ๆ ท
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 73 สาว ๆ ร่ำไห้เมื่อเห็นหลีเกอ
“ถ้าอย่างนั้นก็กลับไปจีนสักสองวัน หลังวันครบรอบการตายค่อยกลับมา”เมื่อไหร่ก็ตามที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับเฉียวหร่านและฮั่วเซียว พี่ชายคนโตของเขา ฮั่วจิ้นเฉิงจึงอดทนต่อเฉียวซีอวิ๋นเหนือสิ่งอื่นใดมาโดยตลอด ครั้งนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้นเฉียวซีอวิ๋นลูบท้องของเธอ สีหน้าของเข้มขึ้นและมืดมนมากกว่าเดิม สงสัยครั้งนี้เธอต้องพยายามอย่างเต็มที่ ที่จะได้กลับไปอยู่ในปินเฉิง เธอไม่ต้องการอยู่ในสถานที่ผีสิงแห่งนี้ต่อแม้แต่ครู่เดียวหลีเกอ นังตายยาก ฉันอยากรู้นักว่าแกจะให้ท่าผู้ชายของฉันยังไง…หลังจากที่หลีเกอไล่ตัวปัญหาออกไปได้แล้ว เธอก็อารมณ์ดี พูดคุยกับจ้าวเหิงเป็นเวลานานเกี่ยวกับประสบการณ์ระหว่างการเดินทางของเธอหลังจากงานทุกอย่างจบลง จ้าวเหิงก็โทรแจ้งห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ให้ปิดทำงาน โดยพนักงานอยู่ข้างในจะให้บริการเฉพาะเธอกับหลีเกอเท่านั้นหลีเกอล้มตัวนอนบนโซฟาอย่างเหนื่อยล้า ร้องขอความเมตตา “ป้าเหิงคะ สมแล้วที่คุณเป็นผู้หญิงที่เคยข้ามช่องแคบมะละกา ความแข็งแกร่งทางร่างกายของคุณน่าทึ่งมาก ฉันยอมใจเลย”จ้าวเหิงขอให้คนรับใช้วางถุงบรรจุสินค้าฟุ่มเฟือยที่ตัวเองซื้อ ส่งยิ้มให้ “ฉันไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าให้
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 74 แฟนสาวนอกวงการ
หลีเกอมาถึงสเตเดียมผู้จัดการของหลีหรานรออยู่ที่ทางเข้าแล้ว เธอส่งมอบกุญแจให้ผู้จัดการ แล้วเดินมายังที่นั่ง VVIP ที่หลีหรานจองไว้ ซึ่งอยู่ห่างจากเวทีเพียงหนึ่งก้าวอัฒจันทร์ทั้งสเตเดียมเต็มไปด้วยป้ายไฟสีน้ำเงิน ซึ่งเป็นสีด้อมเฉพาะของหลีหราน ชื่อบนสเตจของหลีหรานอย่างไซมอน ก็ถูกเขียนไว้บนอัฒจันทร์เหล่านั้นเช่นเดียวกันเมื่อไฟในฮอลล์หรี่ลง แฟนคลับก็เขย่าแท่งไฟฟลูออเรสเซนต์ เพียงครู่เดียวพวกมันก็กลายเป็นเหมือนมหาสมุทรสีฟ้าเสียงดนตรีอลังการเรียกความสนใจของหลีเกอ ท่ามกลางกลุ่มนักแดนเซอร์ เธอมองเห็นหลีหรานได้อย่างรวดเร็วเพลงที่มีจังหวะการร้องและสเต็ปการเต้นรำที่มีชีวิตชีวาเพิ่งจบลงหมาด ๆ หลีหรานหายใจหอบและยืนอยู่ตรงกลางเวทีโดยทำท่าทางค้างไว้ ในเวลานี้ สปอตไลท์มุ่งความสนใจไปที่เขา ดูเหมือนว่าเขาคือราชาแห่งโลกดนตรีตรงหน้าแฟน ๆ ต่างกรีดร้องด้วยความสุข กู่ร้องตะโกนเพื่อแสดงความรักภายในใจพวกเขา“ไซมอน! เรารักคุณ!”“ฉันจะไม่แต่งงานกับใครนอกจากคุณ!”เมื่อหลีหรานเห็นหลีเกอ รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าอันทรงเสน่ห์ของเขา เขาถูกกล้องจับภาพไว้และส่งขึ้นจอใหญ่ทันที แฟน ๆ ที่เป็นผู้หญิงจึงยิ่งคลั่งไค
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 75 อุบัติเหตุรถชน
“เสี่ยวเกอเกอ ออกรถเร็ว!”หลีเกอเหยียบคันเร่งอย่างรวดเร็ว ยานพาหนะสีเทาเงินจึงหายลับไปจากสายตาของทุกคนอย่างรวดเร็วระหว่างทาง หลีหรานเลื่อนดูข่าวการค้นหาที่กำลังมาแรงบนโทรศัพท์มือถือ และโชว์ให้หลีเกอดูเป็นครั้งคราว“ดูสิ มีคนบอกว่าเธอเป็นคนรักวัยเด็กของฉันด้วยล่ะ”“มีนี่ด้วย บางคนบอกว่าเราเจอกันในประเทศ M และตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็น”“อันนี้ยิ่งไปกันใหญ่ คนนี้บอกว่าเธอเป็นเจ้าสาวเด็กที่แม่ฉันซื้อตัวมา”หลีเกอส่ายหัวอย่างไร้คำพูด “ชาวเน็ตนี่ก็ช่างจินตนาการจริง ๆ”“ยังมีอีกนะ…”“อะไรอีก?”“บางคนเริ่มสาปเธอแล้ว...”หลีเกอแสดงสีหน้าดุร้ายต่อหลีหราน “ฉันจะฆ่าพี่ซะ!”รถสปอร์ตขับตรงไปข้างหน้าอย่างเรียบ ๆ ในเวลากลางคืนโดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า รถบรรทุกขยะที่วิ่งสวนมาในอีกเลนหนึ่งกลับเปลี่ยนเลน หักหัวพุ่งมาที่รถสปอร์ตของหลีเกอความเร็วนั้นเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะเบรกเลยหลีเกอตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงรีบหักพวงมาลัยเพื่อพยายามหลีกเลี่ยง แต่มันก็ยังสายเกินไปแสงสีขาวสว่างจ้าพุ่งขึ้นมาต่อหน้าต่อตา…ขนบนร่างกายของหลีเกอลุกชัน ความกลัวที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแวบ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 76 คนที่ช่วยชีวิตเธอคือฟู่ซิวเป่ย
“ญาติครับ รบกวนรีบหน่อย! ผมต้องเข้าไปยืนยันสถานการณ์อีก”หมอพูดคำนี้กับฟู่ซิวเป่ยเขาเหลือบมองฮั่วจิ้นเฉิงแล้วส่ายหัวอย่างลับ ๆ ผู้ชายคนนี้ไม่ใส่ใจอะไรเลย ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะเป็นแค่อดีตสามีของผู้ป่วยฮั่วจิ้นเฉิงเหลือบมองฟู่ซิวเป่ย เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายยังรู้เรื่องส่วนตัวของเธออย่างกรุ๊ปเลือดดีกว่าเขาซะอีกหัวใจของเขาเกิดความขมขื่น ได้แต่กล้ำกลืนมันลงไปทั้งอย่างนั้น“ความสัมพันธ์ของพวกคุณเป็นยังไงกันแน่?”“ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องรู้” เสียงของฟู่ซิวเป่ยเย็นชา “ออกไปได้แล้ว”“ผมจะอยู่รอจนกว่าเธอจะตื่น” ฮั่วจิ้นเฉิงได้สติกลับมาเล็กน้อยฟู่ซิวเป่ยกดนิ้วยาวนวดระหว่างคิ้ว แสดงความเหนื่อยล้า “ต่อให้เธอตื่นมาก็คงไม่อยากเจอคุณหรอก”“ยังไงซะ ผมก็เคยเป็นสามีเก่า แต่ผมกลับไม่รู้เรื่องเธอดีเท่าคุณด้วยซ้ำ”“ดีที่ยังคิดได้”“คุณด้อยกว่าจริง ๆ นั่นแหละ”ดวงตาทั้งสองคนถูกล็อกเป้าหมายชัดเจนถึงการต่อสู้ ฟู่ซิวเป่ยเผชิญหน้ากับเขาโดยไม่มีท่าทีเสียความมั่นใจเลย ฮั่วจิ้นเฉิงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ พูดเบา ๆ ว่า “หวังว่าเธอจะปลอดภัยดี”“ตราบใดที่ผมยังอยู่ตรงนี้ เธอจะต้องปลอดภัยดี” ฟู่ซิวเป่ยปฏิเสธที่จะยอมแพ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 77 ในเมื่อเธอปลอดภัยแล้วผมก็จะกลับ
หลีเกอหุบรอยยิ้มแล้วเหลือบมองหลีหราน “เปล่านี่ ยังไม่ได้พูดอะไรเลย”“อย่าให้ฉันได้ยินว่าเธอกำลังพูดไม่ดีเกี่ยวกับฉันเชียว” เจินซินเตือนหลีหรานคนช่างพูดตอนนี้กลับปิดปากเงียบ พูดแค่ว่า “ฉันขอออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์หน่อย”นั่นแหละ เขาทำตัวห่างเหินทันทีที่เจินซินยืนอยู่ตรงหน้าเมื่อหลีหรานเปิดประตูและออกไป เขาเห็นฮั่วจิ้นเฉิงยืนอยู่ข้างนอกรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที ยืนกั้นประตูไว้แล้วขึ้นเสียงพูด “ที่นี่ไม่ต้อนรับนาย”ฮั่วจิ้นเฉิงขอให้ผู้ช่วยของเขาส่งตะกร้าผลไม้ให้หลีหราน “ถ้าอย่างนั้นฝากของชิ้นนี้ไปให้เธอหน่อย”“เอากลับไปซะ!” หลีหรานโบกมือ “พวกเรา และเสี่ยวเกอ ไม่รับของจากคนไร้ประโยชน์แบบนาย”“เธอฟื้นแล้วเหรอ?”ฮั่วจิ้นเฉิงไม่ได้ให้ความสำคัญกับหลี่หรานอย่างจริงจัง ชายที่หน้าตาดีเพียงผิวเผินตรงหน้าไม่ใช่รสนิยมของ หลีเกอแต่ถ้าเป็นฟู่ซิวเป่ย ปฏิกิริยาอาจจะตรงข้าม...ฮั่วจิ้นเฉิงอาจรู้สึกถึงวิกฤติ“เธอตื่นแล้ว แล้วก็สบายดีด้วย รู้แล้วก็ไปได้แล้ว” เสียงของเจินซินดังมาจากด้านหลัง เธอกับหลีหรานช่วยกันยืนขวางประตูไว้อย่างแน่นหนา“ถ้าอย่างนั้น ฝากดูแลเธอด้วย” ฮั่
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 78 ตระกูลฮั่วเป็นหนี้ตระกูลเฉียว
หลีเกอยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ขอบคุณสำหรับความห่วงใยค่ะ ฉันหายดีแล้ว”“เรื่องอุบัติเหตุทางรถยนต์… ฉันเชื่อว่ากฎหมายบ้านเราไม่กล่าวหาคนผิด หรือปล่อยคนไม่ดีไป”นักข่าวถามถึงหลีหรานอีกครั้ง“มีข่าวลือในอินเตอร์เน็ตว่าไซมอนทิ้งงานทั้งหมดของเขาเพื่อมาอยู่ดูแลคุณในช่วงที่คุณประสบอุบัติเหตุครั้งนี้โดยเฉพาะ จริงไหมคะ?”“ช่วยเล่าอะไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับไซมอนหน่อยได้ไหม?”“พวกคุณกำลังจะมีข่าวดีกันในเร็ว ๆ นี้หรือเปล่า?”หลีเกอยิ้มอ่อนใจ นักข่าวยังคงจำเรื่องนี้ได้ “ยังไม่มีความคืบหน้าอะไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไซมอนกับฉันในตอนนี้ค่ะ”เมื่อนักข่าวไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติมก็เตรียมถอนไมค์ออกไปฮั่วจิ้นเฉิงยืนข้าง ๆ มองไปที่หลีเกอด้วยสีหน้าซับซ้อนและอธิบายไม่ได้ เมื่อเขาได้ยินคำว่า ‘ไม่มีความคืบหน้าอะไร’เขาต้องการถามเกี่ยวกับฟู่ซิวเป่ย อยากรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างไซมอนคนนั้นกับเธอคืออะไรเขาเองก็อยากรู้อยากเห็นไม่น้อยไปกว่าผู้สื่อข่าวอย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาทำได้คือเฝ้าดูหลีเกอลากกระเป๋าเดินจากไปอย่างสง่างาม...ตกกลางคืนฮั่วจิ้นเฉิงกลับไปที่ห้องทำงานส่วนตัวของประธานบริษ
บทล่าสุด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
