บทที่ 45 ฉีอวิ๋นเทียนมาสมัครงาน

หลีเกอนั่งลงบนเก้าอี้อย่างสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยิ้มพลางพูด “เมื่อวานเพิ่งจะโดนหามขึ้นรถพยาบาล วันนี้ได้ออกจากโรงพยาบาลซะแล้ว ผู้จัดการหลิวนี่มีอัตราการฟื้นตัวที่ดีจริง ๆ”

“คุณหลีอย่าล้อผมเลย ผมแค่กลัวว่าจะทำให้ธุรกิจขององค์กรพลอยล่าช้าไปด้วย”

หลิวฉวนยังอยู่ในสภาพถูกพันผ้ากอซ สวมชุดผู้ป่วยของโรงพยาบาลคลุมทับด้วยเสื้อสูท พูดด้วยใบหน้ากระดากอาย “จำได้ว่าเมื่อวานนี้ผมไม่ทันได้บอกข้อมูลภายในเกี่ยวกับบริษัทนั้น ผมเลยต้องเอาข้อมูลมาชี้แจงที่บริษัทนี่ไง”

หลีเกอพยักเพยิดคางเรียวของเธอไปทางโซฟา เชื้อเชิญหลิวฉวนให้นั่งลง

ผู้ชายคนนี้ต้องโดนทุบตีซะก่อน ถ้าถามเขาด้วยวิธีปกติธรรมดา เขาไม่มีทางบอกง่าย ๆ แน่ แต่หลังจากถูกซ้อมไปยกหนึ่ง เขาก็ยินดีมาหาพร้อมกับข่าวสาร

“โครงการของฉี่หังกรุ๊ปเกี่ยวกับนาโนโรบอทถึงรอบครบกำหนดและเปิดตัวในวันนี้ ซึ่งสอดคล้องกับโครงการพัฒนาทางการแพทย์ของบริษัทตี้เซิ่งของเรา”

ดวงตาของหลีเกอแสดงความไม่อดทน ลูบขมับและพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบคม “พูดเข้าสาระสักที ถ้ายังมัวชักแม่น้ำทั้งห้าอยู่ก็ออกไปซะ”

เมื่อหลิวฉวนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็เริ่มตัวสั่นไปทั้งตัว เพราะรู้แล้วว่าหลีเกอ