MasukShare
บทที่ 35 รับโทษทั้งจำทั้งปรับ
Bab terkait
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 36 เห็นแก่เส้นสายของซางรุ่ย
ขณะนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจปรากฏตัวที่หน้าล็อบบี้ หลังจากยืนยันสถานที่ที่จะดำเนินการจับกุมได้แล้ว พวกเขาก็เดินเข้าไป“คุณฮั่วซิน คุณเฉียวซีอวิ๋น เชิญไปที่สถานีตำรวจกับพวกเราด้วยครับ”เมื่อเห็นว่าทั้งสองกำลังจะถูกพาตัวออกไป หลี่ซูฉินก็วิ่งไปข้างหน้าอย่างเร่งรีบเพื่อหยุดเขา แต่บังเอิญเหยียบชายกระโปรงตัวเองซะก่อนจนล้มลงกับพื้น หัวฟาดเป็นลมตำรวจพาฮั่วซินและเฉียวซีอวิ๋นออกไป ขณะที่ฮั่วจิ้นเฉิงช่วยแบกร่างหลี่ซูฉินที่เป็นลมออกไปเช่นเดียวกันทั้งหมดนี้ถือเป็นจุดสิ้นสุดของเรื่องน่าขบขันเมื่อเห็นว่าทุกคนในงานเลี้ยงอยู่กันอย่างพร้อมหน้าแล้ว หลีหานจึงพาหลีเกอไปที่กลางห้องบอลรูม แล้วเริ่มแนะนำเธอ“สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน คุณหลีเกอได้ลาออกจากตำแหน่งเลขานุการของประธานบริษัทฮั่วกรุ๊ปแล้ว ตอนนี้เธอดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการทั่วไปประจำบริษัทตี้เซิ่ง สาขาปินเฉิงของเรา หวังว่าเธอจะมีโอกาสได้ร่วมงานกับพวกคุณในอนาคต”ก่อนที่เขาจะพูดจบ คนทั้งหลายก็เริ่มกระซิบกระซาบพูดคุยกันด้วยเสียงแผ่วเบา“คุณหลีได้รับการเลื่อนตำแหน่งรวดเร็วขนาดนี้เชียว เธอเพิ่งจะลาออกจากฮั่วกรุ๊ปได้ไม่นาน ก็ย้ายไปทำงานที่บริษัทตี้
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 37 ความชั่วในอดีตถูกเปิดเผย
เวลานี้ ตระกูลฮั่วเหมือนปกคลุมไปด้วยเมฆดำครึ้มฮั่วจิ้นเฉิงนั่งบนโซฟาด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ไม่พูดอะไรเป็นเวลานาน เขาเพิ่งกลับมาจากสถานีตำรวจ พาเฉียวซีอวิ๋นออกมาจากสถานีตำรวจด้วยการประกันตัวเท่านั้นแม้ว่ามูลค่าความเสียหายของช็อปอินช็อปจะได้รับการชำระทันที แต่เนื่องจากจำนวนเงินค่อนข้างมาก อีกทั้งฝ่ายหลีเกอปฏิเสธที่จะประนีประนอมความผิดที่ฮั่วซินได้กระทำ จากการประมาณการเบื้องต้นของทนายความ คือเธอต้องถูกคุมขังเป็นเวลาสามปีหลี่ซูฉินเพิ่งตื่นขึ้นมา หล่อนตะลึงลานทันทีเมื่อได้ยินว่าลูกสาวตัวเองกำลังจะโดนจับเข้าคุกเป็นเวลาสามปี“จิ้นเฉิง ฟังแม่นะ ลูกต้องไม่ปล่อยให้น้องสาวตัวเองเข้าคุกเด็ดขาด!” น้ำเสียงของหลี่ซูฉินสั่นเครือ แสดงความไม่เชื่อ “เธอยังเด็กอยู่เลย จะปล่อยให้ไปกินอยู่ร่วมกับคนเลวพวกนั้นได้ยังไง? ชีวิตเธอต้องไม่เหลือชิ้นดีแน่!”“ลูกรัก ลูกลองไปเจรจากับผู้หญิงที่ชื่อหลีเกอนั่นดู สิ่งที่แย่ที่สุดที่ลูกทำได้ คือพยายามควบคุมอารมณ์ให้ดี ยอมทนให้หล่อนบ่นหน่อยสักสองสามวันจนกว่าหล่อนจะยอมคืนดี เข้าใจไหม?”น้ำเสียงของหลี่ซูฉินเกือบกลายเป็นขอร้อง ตอนนี้รู้แล้วว่าการยอมแพ้เป็นวิธีเดียวที่ทำได้
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 38 พบเธออีกครั้ง
“หลานหนีติดต่อกับโรงพยาบาลในฝรั่งเศสแล้ว เราจะส่งคุณไปต่างประเทศภายในสามวัน”เมื่อเธอได้ยินว่าตัวเองกำลังจะถูกส่งตัวไปอยู่ต่างประเทศ เธอก็ขอร้องเขาเบา ๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ “จิ้นเฉิง ฉันไม่อยากไป ฉันอยากอยู่กับคุณที่ปินเฉิง กับลูกของเรา”ใบหน้าที่มืดมนของฮั่วจิ้นเฉิงไม่ได้คลายลงแต่อย่างใด เขายังคงยืนกรานคำเดิมเฉียวซีอวิ๋นก้าวไปข้างหน้า คว้าแขนของฮั่วจิ้นเฉิงด้วยน้ำตาคลอเบ้า “ต่อให้คุณจะไม่คิดถึงเด็ก แต่ก็ควรคิดถึงเฉียวหร่านน้องสาวฉัน เธอตายก็เพราะความสัมพันธ์ของคุณกับตระกูลฮั่ว คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้…”“เรื่องเฉียวหร่านเป็นความผิดตระกูลฮั่วของเราจริง แต่ไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องไป”หลังจากได้ยินคำพูดของฮั่วจิ้นเฉิงแล้ว เฉียวซีอวิ๋นก็ไร้เรี่ยวแรงโดยสิ้นเชิง ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาห้องนั่งเล่นเต็มไปด้วยหมอกควันมาคุ ฮั่วจิ้นเฉิงรู้สึกหดหู่มากเมื่อต้องอยู่บ้านต่อไปทั้งอย่างนี้บังเอิญฉีอวิ๋นเทียนโทรมาพอดี“ไงเพื่อน นายได้อ่านเทรนด์ค้นหาติดอันดับหรือยัง?” ฉีอวิ๋นเทียนถามจากปลายอีกด้านของโทรศัพท์ตอนแรกฮั่วจิ้นเฉิงคิดว่าเป็นบทความใส่ร้ายหลีเกอ “นั่นมันข่าวเท็จ ตำรวจไกล่เกลี่ยเร
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 39 คุณจะต้องมีความสุขที่ได้อยู่กับเธอ
เธอนั่นเอง‘สาวงามโลกตะลึง’ บนดาดฟ้าฉีอวิ๋นเทียนหยุดกะทันหันราวกับห้วงเวลาได้หยุดชะงักเสียงอันไพเราะเหมือนไม่มีตัวตนอยู่จริงของเธอดังก้องไปทั่วบาร์ ขับขานบทเพลงดังอย่าง ‘Young and Beautiful’เธอนั่งตัวตรงสง่าบนเก้าอี้บุนวม ลำแสงตกกระทบพวงแก้มสวยงามละเอียดอ่อน เรือนผมสีดำปลิวสยายไปมา ริมฝีปากแดงเรื่อเผยอออก นำพาผู้ชมข้ามผ่านกาลเวลาและห้วงมิติด้วยการร้องเพลงทีปราศจากดนตรี...เพลงนี้ดังกึกก้องอยู่ในหูของเขา ภาพหลีเกอที่ร้องไห้อยู่บนระเบียงพลันแวบขึ้นมาในใจของฉีอวิ๋นเทียนคืนนั้น คิ้วของเธอขมวดมุ่น ดวงตาพร่ามัวเต็มไปด้วยหมอกควันบดบัง ความสวยปนโศกที่แสนจะสะเทือนใจผู้มองปรากฏอยู่บนใบหน้า เธอไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่ามีดวงตาดอกท้อของเขากำลังจ้องมองตรงไปความคิดล่องลอยไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ...“ที่รัก สะเทือนอารมณ์มาก ฉันจะร้องไห้แล้ว! เปลี่ยนไปร้องเพลงที่ชวนให้ร่าเริงกว่านี้หน่อยสิ!” เจี่ยงอีอี ตะโกนจากด้านล่างหลีเกอขยิบตาให้เพื่อนสาวของเธอที่อยู่ด้านล่าง พูดว่า “ไม่มีปัญหา เดี๋ยวเปลี่ยนเพลงให้”จากนั้นจึงเปลี่ยนไปร้องเพลง ‘Les Champs Elysées’ขณะที่เธอร้องเพลง รอยยิ้มบ่งบอกความชาญฉลาดจา
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 40 ดอกไม้ที่ร่วงหล่นเป็นความตั้งใจ แต่น้ำที่ไหลมานั้นไซร้ไร้ความปราณี
โทรศัพท์มีข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมา เธอเปิดอ่านมัน เห็นว่ามันมาจากหลีหราน[เสี่ยวเกอเกอ คิดถึงฉันไหม? พี่สามสุดที่รักของเธอคิดถึงเธอจะแย่แล้ว! ไว้เร็ว ๆ นี้เจอกันที่ฝรั่งเศสนะ…ขนตามเนื้อตัวหลีเกอลุกพรึ่บ เธอขยับนิ้วพิมพ์ลงบนหน้าจอ[ไม่คิดถึงเลย!]หลังจากส่งข้อความ เธอก็หันกลับมาและบอกผู้ช่วยของเธอว่า “ช่วยลงไปเซ็นรับให้ฉันหน่อย แล้วแจกจ่ายดอกไม้ให้เพื่อนร่วมงานผู้หญิงในบริษัทด้วยนะ”“ได้ค่ะ” ผู้ช่วยตอบรับแล้วออกจากสำนักงานไปหลีเกอยังคงอ่านเอกสารต่อไป ทันใดนั้นหลิวฉวน ผู้จัดการแผนกขยายกิจการก็เคาะประตูและเข้ามา“คุณหลี อรุณสวัสดิ์ครับ”หลิวฉวนเดินไปที่โต๊ะของหลีเกอพร้อมกับยื่นเอกสารให้ แต่ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความหมายอื่น “นี่คืองบกำไรขาดทุนประจำเดือนนี้ครับ ลองอ่านดูสิ”หลีเกอไม่ได้ให้ความสนใจ แต่มองตรงไปที่หลิวฉวนด้วยสีหน้าเฉยเมย “ผู้จัดการหลิวมีธุระอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ?”จากนั้นก็เหลือบมองเอกสารในมือของหลิวฉวนแล้วพูดต่อ “ปกตินี่เป็นหน้าที่ของผู้ช่วยฉัน ไม่เห็นต้องรบกวนคุณมาด้วยตัวเองเลยนี่คะ”รอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวฉวนลึกซึ้งยิ่งขึ้น ถึงอย่างนั้นก็แฝงด้วยความประหม่า “คุ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 41 ผู้หญิงคนนี้เปิดห้องกับชายอื่นจริงด้วย
กลิ่นควันบุหรี่ฉุนกึกกระทบจมูก หลีเกอขยับหนีโดยไม่รู้ตัว ย้ายไปนั่งตรงเก้าอี้ด้านข้าง รักษาระยะห่างจากกันชัดเจนเมื่อมองขึ้นไป เธอมองเห็นแม้กระทั่งคราบหินปูนสีดำเหลืองระหว่างซอกฟันของหลิวฉวนอย่างชัดเจนจู่ ๆ หลีเกอก็รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมามองเผิน ๆ แล้วเขาเหมือนเป็นชายวัยกลางคนหน้าตาธรรมดาทั่วไป ไม่คาดคิดว่าพออยู่ใกล้แล้วเขาจะน่าขยะแขยงขนาดนี้“หมายความว่าไงคะ? จะไม่ปล่อยฉันไปเหรอ?” เธอฝืนอั้นลมหายใจให้มากที่สุด เพื่อไม่ให้แสดงท่าทีรังเกียจหลิวฉวนอย่างออกนอกหน้า“คุณเพิ่งจะตกลงจากเรือของฮั่วจิ้นเฉิง ชั่วพริบตาก็ขึ้นเรือของตี้เซิ่งกรุ๊ปซะแล้ว ทันทีที่ผมกลับมายังปินเฉิง คุณกลับเหยียบหัวคนเก่าคนแก่ไว้ใต้ฝ่าเท้าได้ทั้งหมด คุณหลี ผมล่ะชื่นชมคุณจริง ๆ เลย”ริมฝีปากของหลีเกอเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย เธอเลิกคิ้ว “คุณเรียกฉันมาที่นี่เพื่อชมฉันเท่านั้นเองเหรอคะ?”“ไม่แน่นอน ผมแค่อยากจะรู้ว่าผู้หญิงที่ฮั่วจิ้นเฉิงเคยเล่นด้วยแตกต่างออกไปจากผู้หญิงคนอื่นตรงไหน?” หลิวฉวนยิ้มกว้าง หางตายับย่นเป็นรอยตีนกา จ้องมองไปที่หลีเกอด้วยความปรารถนาที่ชัดเจนเหตุการณ์ที่ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาได้รับความอับอายเมื
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 42 คุณได้อะไรจากการนอนกับขยะพวกนี้?
ความโกรธทำให้ฮั่วจิ้นเฉิงลุกพรวดขึ้นทันที มองตามพวกเขาที่เดินออกจากโรงแรมไปโม่อี้เฟยยืนอยู่ข้างหลัง “ฉันพูดถูกไหมล่ะ? ชายหญิงสองคนนัดกันมาดินเนอร์ในโรงแรมสุดหรูแบบนี้ หลังกินเสร็จไปไหนได้อีก ถ้าไม่ได้ไปทำกิจกรรมต่อในโรงแรม”เขาตบไหล่ฮั่วจิ้นเฉิงแล้วพูดว่า “เพื่อน ผู้หญิงคนนี้สำส่อนจริง ๆ ปล่อยเธอไปตามทางของเธอเถอะ"ฮั่วจิ้นเฉิงปัดมือโม่อี้เฟยออก เดินจ้ำอ้าวไปที่โรงแรมอีกฝั่งอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้เธอเพิ่งหย่าร้างมาได้ระยะหนึ่งเท่านั้นเอง นอกจากจะติดต่อกับคุณหลีเป็นการส่วนตัวแล้ว แม้กระทั่งลูกน้องของเขายังไม่เว้นหลีเกอ คุณเปลี่ยนไป หรือคุณเป็นผู้หญิงแบบนี้มาตลอดกัน?ประตูลิฟต์เปิดออก หลิวฉวนก้าวเข้าไปก่อน แต่ในขณะที่หลีเกอกำลังจะก้าวตามเข้าไป ข้อมือของเธอก็ถูกคว้าไว้ด้วยพละกำลังอันแข็งแกร่ง เสียงเย็นชาดังขึ้น “มาคุยกันหน่อย”พอหลีเกอเงยหน้าขึ้น และเห็นหน้าชายคนนั้นอย่างชัดเจน เธอก็กระซิบตอบอย่างเย็นชา ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความห่างเหินและไม่แยแส “ปล่อยฉันนะคุณฮั่ว ฉันมีธุระที่ต้องทำ ไม่มีเวลามาเสวนากับคุณ”ขณะที่เธอและหลิวฉวนกำลังจะขึ้นไปยังห้องชั้นบน ฮั่วจิ้นเฉิงกลับปรากฏ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 43 สามปีผ่านไป ความพยายามยังคงอยู่
หลังจากปิดประตูแล้ว หลิวฉวนก็เริ่มถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว “คุณหลี ไม่ต้องกังวลเลย หลังจากผ่านคืนนี้ไป ผมจะเล่าเรื่องภายในทั้งหมดเกี่ยวกับฉี่หังกรุ๊ปให้คุณฟัง รับประกันได้เลยว่าคุณจะประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานระหว่างอยู่ในบริษัทตี้เซิ่งอย่างแน่นอน”น้ำลายของเขาแทบจะไหลลงพื้น เหลือบมองกล้องที่ซ่อนอยู่ข้างเตียงอย่างอดไม่ได้ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ต้องบันทึกคลิปวิดีโอไว้ตลอดเวลา เขา หลิวฉวน สามารถเล่นสนุกกับสาว ๆ ไฮโซได้อย่างไร้กังวลก็เพราะสิ่งนี้ ตราบใดที่อีกฝ่ายทำตัวไม่เป็นที่น่าพอใจ เขาก็สามารถใช้คลิปแอบถ่ายแบล็กเมล์เธอได้ทุกเมื่อหัวใจของเขาคันยุบยิบ อยากจะตะครุบร่างงามเพรียวกระทัดรัดมาจับเปลื้องผ้าจนเปลือยเสียวินาทีต่อมา หลีเกอคว้าขวดไวน์แดงขึ้นจากโต๊ะ แล้วทุบมันลงบนหัวของเขาอย่างแรง เขาตะลึงลาน เมื่อเอื้อมมือไปสัมผัสบาดแผล ก็พบว่ามันเต็มไปด้วยเลือด“อ๊าก…”“นังชั่วเอ๊ย กล้าดียังไงเอาขวดมาทุบหัวฉัน!”หลิวฉวนก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หมายจะต่อยหลีเกอ แต่เธอสามารถรับหมัดได้ด้วยมือเดียว หักแขนเขาจนงอไปอีกทาง ทำให้หลิวฉวนแขนพลิกจากนั้นหลีเกอถอยหลังไปสองสามก้าว ก่อนจะพุ่งตัวไป
Bab terbaru
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เมื่อได้ยินเช่นนั้นร่างกายของผู้หญิงกลุ่มนี้ก็สั่นเทาอย่างไม่รู้ตัว เห็นได้ชัดว่าพวกเธอเคยลิ้มรสความโหดเหี้ยมของแส้มาก่อนในเวลานี้ เฉวียนเย๋ หัวหน้ากลุ่มก็เดินออกมาดวงตาไร้ความรู้สึกจ้องมองหลีเกอ "ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะเก่งขนาดนี้… ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีก็หนีออกมาได้แล้ว"หลีเกอมองเขาอย่างเย็นชา น้ำเสียงไร้ความอบอุ่น"ปล่อยเราไป ไม่งั้นฉันจะถล่มที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลอง"ชายคนนั้นกลับหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องตลก แล้วก็ตบมือ เดินเข้ามาหาหลีเกอต้องยอมรับว่าหลีเกอมีเครื่องหน้าที่สวยมาก แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมสมบุกสมบันแบบนี้ แต่ก็ยังคงมีความสวยที่แตกต่างออกไป นางฟ้านางสวรรค์แบบนี้ ถ้าพาไปขายในตลาดมืดคงจะได้ราคาดีไม่น้อยแต่ก็เท่านั้นแหละ สวยก็ส่วนสวย แต่กลับเป็นกุหลาบมีหนาม"ปล่อยพวกเธอไปเหรอ ฝันไปเถอะ"พูดจบ เขาก็โบกมือให้บอดี้การ์ดสองสามคนเดินเข้าไปแต่ในเวลานี้ลูกน้องอีกคนก็รีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา "พี่เฉวียน ไม่ดีแล้ว บาร์ของเราถูกปิดล้อมแล้ว"สีหน้าของพี่เฉวียนเปลี่ยนไปทันที ตะโกนด้วยความโกรธ “ได้ยังไงวะ?!""คำสั่งของตระกูลหลี ตระกูลหลีมหาเศรษฐีครับ"พี่เฉวียนคว้าค
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
"จะทำยังไงดี พรุ่งนี้เช้าพวกเราจะถูกส่งตัวออกไปแล้ว… จะไม่มีวันได้เจอครอบครัวอีกแล้วใช่ไหม?""ฮือฮือฮือ ฉันไม่อยากตาย ใครก็ได้ช่วยเราที""..."พูดจบก็มีเสียงสะอื้นดังระงมหลีเกอเห็นภาพตรงหน้าแล้วรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าท่ามกลางสังคมที่เจริญแล้วเช่นนี้ จะยังมีเรื่องราวมืดดำแบบนี้ซุกซ่อนอยู่สายตาของเธอเหลือบมองไปตามเสียงสะอื้นแต่ในวินาทีถัดมา เธอกลับสบเข้ากับดวงตาคู่หนึ่งที่เย็นชาอย่างมาก ซึ่งขัดกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าหญิงสาวดังกล่าวดูอายุประมาณสิบเจ็ดหรือสิบแปดปี แต่กลับมีความเยือกเย็นและเฉลียวฉลาดเหมือนผู้ใหญ่ใบหน้าของเธอไร้อารมณ์ แต่ดวงตากลับจ้องมองหลีเกอราวกับต้องการจะมองให้ทะลุปรุโปร่งทั้งสองฝ่ายต่างเงียบ ไม่พูดอะไรผ่านไปครึ่งชั่วโมงหญิงสาวจึงเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจนัก "คุณจะช่วยเราออกไปได้จริง ๆ เหรอ?"หลีเกอตอบอย่างมั่นใจ "เชื่อฉันสิ เราต้องออกไปได้แน่นอน"ประโยคนี้เปรียบเสมือนผู้ไถ่บาปที่ทำให้บรรดาหญิงสาวมีความหวัง แต่ในวินาทีถัดมา หญิงสาวก็เห็นว่าหลีเกอถูกมัดมือมัดเท้าอยู่ความหวังที่เพิ่งผุดขึ้นดับวูบลงไปหลีเกอลดสายตาลง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
ชายในห้องเดินออกมาหลังจากนั้น เมื่อเห็นหลีเกอก็ตาเป็นประกาย "โอ้โห นี่มันของดีจากไหนกัน..."บางคนจำหลีเกอได้ว่าเป็นคนที่เข้ามาพร้อมกับฉีอวิ๋นเทียน จึงกระซิบบอกชายคนนั้นว่า "พี่เฉวียน คนนี้เป็นแขกที่คุณชายฉีพามาครับ"เมื่อชายคนนั้นได้ยินชื่อฉีอวิ๋นเทียน สีหน้าก็เปลี่ยนไปแล้วก็เดินเข้ามาหาหลีเกอ "เมื่อกี้เธอเห็นอะไร ได้ยินอะไรบ้าง?"หลีเกอจ้องเขม็งมองเขา ไม่มีแววความกลัวในดวงตา "พวกคุณทำธุรกิจอย่างเปิดเผย แต่ที่ไหนได้ กลับมีธุรกิจมืดอีกอย่างหนึ่งซ่อนอยู่ ผู้หญิงในห้องนั้น พวกคุณลักพาตัวมาใช่ไหม?"ชายคนนั้นยิ้ม แววตาแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยม "ดูเหมือนวันนี้เธอคงไม่อยากออกไปจากที่นี่แล้ว...แต่ก็ดี ของดีแบบเธอน่ะหายาก"พูดจบก็โบกมือให้ลูกน้องเดินเข้ามาหลีเกอหัวเราะเยาะ "อยากจับฉัน ก็ลองดูสิว่าพวกนายมีปัญญาหรือเปล่า"ทันทีที่พูดจบ ชายร่างกำยำหลายคนก็กรูเข้ามา หลีเกอมีสีหน้าเคร่งขรึม ลงมือสวนกลับอย่างรวดเร็วและแม่นยำ เตะตัดขาของคู่ต่อสู้ทุกการออกแรงไม่มีความลังเลเลย เตะจนคู่ต่อสู้ถอยหลังไปหลายก้าวชายที่ถูกเรียกว่าพี่เฉวียนรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที "ดูเหมือนตั้งใจมาหาเรื่องสินะ"พูดจบ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
ฉีอวิ๋นเทียนพยักหน้ารัวเร็ว "แหงสิ นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว เรื่องอื่นไม่สำคัญ""แต่ฉันสังหรณ์ใจว่าคุณน่าจะได้เจอกับเนื้อคู่ของคุณเร็ว ๆ นี้"เมื่อได้ยินแบบนั้น ฉีอวิ๋นเทียนก็ตกใจ "เทพธิดา ล้อกันเล่นหรือเปล่า?"หลีเกอขมวดคิ้ว "ทำไม ไม่เชื่อเหรอ?""ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่ในโลกนี้ นอกจากคุณแล้ว หายากมากที่จะมีใครทำให้หัวใจผมสั่นไหวอีก"ฉีอวิ๋นเทียนพูดจบก็ถอนหายใจ "แต่เมื่อเทียบกับตัวผมแล้ว ความสุขของเทพธิดาสำคัญกว่า..."เพราะอย่างนั้นเขาถึงได้ตัดสินใจลาออกจากตี้เซิ่งโดยไม่ลังเล เพื่อให้เธอมีความสุขส่วนความสุขของตัวเขาเองนั้นไม่สำคัญเลย"คืนนี้มีงานเลี้ยง คุณก็อยู่ร่วมด้วยสิ"หลีเกอเพิ่งจะปฏิเสธ ฉีอวิ๋นเทียนกลับทำหน้าตาอ้อนวอน "เทพธิดา มาเถอะนะ ไม่งั้นปู่ผมไม่ยอมปล่อยผมไปแน่ ๆ เลย..."หลีเกอหัวเราะคิกคัก เมื่อนึกว่าฉีอวิ๋นเทียนผู้ไม่เคยหวาดกลัวอะไรเลย กลับมีลาสบอสที่ทำให้เขากลัวหัวหดนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ดี ในที่สุดเธอก็ตอบตกลง "ได้"ฉีอวิ๋นเทียนดีใจมาก "ตกลงตามนั้นนะ ไว้เจอกันตอนเย็น"...ตกเย็นหลีเกอเปลี่ยนไปสวมชุดลำลองสบาย ๆ แล้วก็ออกจากบ้าน สถานที่ที่ฉีอวิ๋นเทียนจั
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายคนนั้น นิ้วของซ่งเซียงเซียงก็จิกเข้าไปในเนื้ออย่างเงียบ ๆ แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเอาซะเลยในเวลานี้ ซ่งฟู่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน เดินตรงมาหาซ่งเซียงเซียงได้ยินเสียงตบดัง ‘เผียะ’ ซ่งเซียงเซียงเอามือปิดหน้าตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา ปากก็พูดด้วยความน้อยใจ "พ่อ ตบฉันทำไมคะ!"ซ่งฟู่โกรธมากเมื่อครู่หลี่หานได้ส่งคนมาเตือนเขาแล้ว ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะซ่งเซียงเซียงพยายามกลั่นแกล้งหลีเกอ"ซ่งเซียงเซียง แกนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ก่อนมาฉันเคยเตือนแกว่ายังไง? กล้าดียังไงถึงกล้าไปยุ่งกับคุณหนูหลี!"ซ่งเซียงเซียงปิดหน้าไม่น่าเชื่อว่าพ่อที่รักเธออย่างสุดหัวใจ กลับลงมือตบหน้าเธอต่อหน้าคนอื่นเพราะหลีเกอคนเดียวเธอหลุบตาลง ไม่พูดอะไร แต่ในใจกลับโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของหลีเกอซ่งฟู่จ้องเธอด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวสุดขีด แล้วพูดต่อว่า "ถ้าแกทำให้คุณหนูหลีขุ่นเคือง บริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคของเราต้องล่มสลายแน่ รู้ตัวไหมว่าแกทำอะไรลงไป!"ซ่งเซียงเซียงกัดริมฝีปากแน่น ไม่ยอมพูดอะไรซ่งฟู่เห็นว่าเธอยังไม่สำนึก จึงพูดตรง ๆ "อย่ามาทำให้ฉันขายหน้าอยู่ที่นี่ รีบกลับไปเดี๋ยวน
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
ในทันใดนั้นเอง หลีเกอก็เริ่มบอกเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์การบริหารของตัวเองอย่างคล่องแคล่วคำพูดของเธอทั้งแฝงอารมณ์ขันและดึงดูดความสนใจ ไม่โอ้อวดมากเกินไปและไม่ถ่อมตัวจนน่ารำคาญ จับจุดได้อย่างเหมาะเจาะการอธิบายง่าย ๆ สิบนาที ทุกคนในที่นั้นกลับพร้อมใจกันตั้งใจฟัง จนกระทั่งจบลง ห้องประชุมก็เงียบไปหลายวินาที ก่อนที่จะปรบมือกันอย่างกึกก้อง"คุณหนูหลีเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจจริง ๆ!""มีหลักแนวคิดที่ชัดเจน ผ่อนคลายและเข้มงวดในเวลาเดียวกัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอบริหารตี้เซิ่งให้เจริญรุ่งเรืองได้""คุณหนูหลีเป็นคนที่เราควรเรียนรู้เอาเป็นเยี่ยงอย่างจริง ๆ! ถึงเธอจะยังอายุน้อย แต่แนวคิดทางธุรกิจของเธอก็มมมีความเป็นปัจเจกสูงมาก""ถ้ามีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณหนูหลี จะถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยล่ะสำหรับพวกเรา!""..."เมื่อได้ยินเสียงสรรเสริญรอบข้าง ซ่งเซียงเซียงก็อึ้งงันไปเดิมทีเธอต้องการหาทางโจมตีหลีเกอแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ไม่คาดคิดว่าจะทำให้เธอโด่งดังในครั้งนี้เป็นไปไม่ได้!เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?"เดี๋ยวก่อน..."ซ่งเซียงเซียงส่งเสียงเรียกหลีเกอที่กำลังจะลงจากเวทีไว้ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรทั้งน
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เธอเดินหลังตรงไปที่หลังเวทีไม่นานนัก พิธีเปิดการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็เริ่มขึ้น พิธีกรยืนอยู่บนเวทีแล้วกล่าวเปิดงานอย่างคล่องแคล่วในไม่ช้า บรรยากาศของการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็ถึงจุดพีคของงาน"ผมเชื่อว่าทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี้ล้วนเป็นสุดยอดของสุดยอดในแวดวงธุรกิจของเรา ตามธรรมเนียมปฏิบัติเดิม เราจะสุ่มเลือกผู้โชคดีขึ้นมาแบ่งปันประสบการณ์การบริหารธุรกิจ"เมื่อพิธีกรพูดจบซ่งเซียงเซียงก็เดินออกมาจากหลังเวที หันไปมองหลีเกอด้วยสีหน้ามืดมนในใจก็คิดอะไรบางอย่างหลังจากนั้น เธอก็เดินไปหาคุณนายผู้ร่ำรวยกลุ่มนั้น แล้วก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ย "เดี๋ยวรอดูได้เลย มีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นแน่"คุณนายผู้ร่ำรวยไม่เข้าใจว่าซ่งเซียงเซียงกำลังคิดจะทำอะไร จึงเตือนว่า "คุณหนูซ่ง อย่าหาเรื่องใส่ตัวดีกว่า"ซ่งเซียงเซียงเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งยโสโดยไม่พูดอะไรในใจคิดว่าต้องทำให้หลีเกออับอายขายหน้าให้ได้แต่ในเวลานี้ พิธีกรบนเวทีกลับหันไปมองหลีเกอที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน"วันนี้เรามีบุคคลสำคัญผู้ทรงอิทธิพลมากท่านหนึ่งมาร่วมงานของเรา นั่นก็คือประธานบริษัทตี้เซิ่ง คุณหนูหลีเกอ ทางเราขอเชิญคุณหนูหลีเกอขึ้นมาแ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
หลีเกอจ้องเขม็งมองเธอ ซ่งเซียงเซียงรู้สึกผิดจึงหดคอลงตีงูต้องตีที่หัวหลีเกอรู้ว่าซ่งเซียงเซียงกังวลสิ่งใดมากที่สุดดังนั้น เธอจึงพูดด้วยเสียงแผ่วเบา"ถึงเวลาที่สมควรแก่การปฏิรูปบริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคแล้ว งานประชุมสุดยอดทางธุรกิจครั้งนี้ เธอถอนตัวไปเถอะ"เมื่อได้ยินแบบนั้นซ่งเซียงเซียงก็ร้อนรนขึ้นมาจริง ๆ"ไม่ได้"เธอโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังเดียวของครอบครัว ถ้าเธอถอนตัวออกจากการประชุมทางธุรกิจครั้งนี้ บริษัทก็จะได้รับความเสียหายอย่างมหาศาล"หลีเกอ ฉันจะยอมทำตามที่เธอต้องการทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้ ฉันให้ไม่ได้จริง ๆ"หลีเกอพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ตอนนี้ถ้าถอนตัวไปซะเราก็ยังพอจะประนีประนอมกันได้ แต่ถ้าไม่ยอม เมื่อถึงเวลาที่ต้องถูกบีบให้ถอนตัว คราวนี้เหม่ยห่าวอิเล็กทริคจะถึงคราวพินาศของจริง"ซ่งเซียงเซียงรู้สึกเข่าอ่อนความกลัวจากภายในจู่โจมทั่วทั้งร่าง ไม่คิดเลยว่าหลีเกอจะมีความคิดและกลยุทธ์ที่เฉียบคมแบบนี้ในเวลานี้เธอเสียใจจนแทบจะกลั้นใจตาย แต่ก็ยังพยายามต่อรอง "หลีเกอ เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังของครอบครัวเรา อย่าทำลายมันเลยนะ""ฉ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
"คุณหนูหลี ผมทำธุรกิจส่งออก หวังว่าจะมีโอกาสได้ร่วมมือกับคุณในอนาคตนะครับ""บริษัทของเราส่วนใหญ่ดำเนินธุรกิจด้านโลจิสติกส์ ฉันหวังว่าคุณหลีจะให้คำแนะนำแก่ฉันในอนาคต""..."เมื่อเผชิญกับการต้อนรับอย่างอบอุ่นของผู้คน หลีเกอก็ยิ้มตอบอย่างสุภาพ ไม่วางตนโอ้อวดและไม่ดูถูกใคร จึงได้รับความชื่นชมจากผู้คนจำนวนมากแม้แต่นักธุรกิจหลายรายก็เสนอความร่วมมือกับหลีเกอโดยตรง หลีเกอก็ใช้โอกาสนี้กอบโกยคำสั่งซื้อจำนวนมากให้กับบริษัทตี้เซิ่งซ่งเซียงเซียงก็เฝ้าดูเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ตลอดโลกทัศน์ของเธอพังทลายลงตั้งแต่หลีหานแนะนำตัวตนของหลีเกอเธอรู้สึกมึนงงไปหมดเมื่อนึกย้อนไปถึงช่วงสมัยเรียน เธอกับเพื่อน ๆ ทั้งดูถูก เหยียดหยาม และพูดจาไม่ดีใส่หลีเกอสารพัดคิดแล้วก็ให้รู้สึกเสียใจจนแทบขาดใจทั้ง ๆ ที่มีทรัพยากรที่ดีขนาดนี้อยู่ใกล้ตัว แต่เธอกลับทำลายมันไปเอง"เซียงเซียง มัวยืนอยู่ตรงนี้ทำไม?""พ่อไม่ได้กำชับให้ลูกไปทำความรู้จักกับคุณหนูหลีหรอกเหรอ เพื่อจะได้หาคำสั่งซื้อเพิ่ม แล้วทำอะไรอยู่?"ซ่งฟู่ดึงซ่งเซียงเซียงมาตำหนิเบา ๆซ่งเซียงเซียงยังไม่รู้สึกตัว ตอนนี้เธอจิกเล็บลงไปในเนื้อตัวเองอย่างแ
