บทที่ 288 หลีเกอหายไป

หลีเกอหัวเราะเยาะ ความเย็นชาในดวงตาเต็มเปี่ยม

"เป็นแค่เลขายังหยิ่งขนาดนี้ ฉันแทบมองไม่เห็นความจริงใจของบริษัทมีเดียเอเชียเลย"

"แต่ขอเตือนคุณสักหน่อยแล้วกัน ในเมื่อกล้าทำ ก็ต้องกล้ารับผิดชอบด้วย"

หลีเกอพูดจบก็หันหลังเดินจากไป

เลขาไม่สนใจเลย

ในสายตาเธอ หลีเกอก็แค่ขู่ไปอย่างนั้น

อยู่ในแวดวงธุรกิจมานานขนาดนี้ เธอเจออะไรมาเยอะแยะถมเถ จึงไม่ได้ใส่ใจคำพูดของหลีเกอ

หลีเกอลงบันไดจากตึกมีเดียเอเชียโดยตรง กลับไปที่รถ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเข้าแอปเล่นเกม

ภายในห้องประชุม

ทุกคนเงียบกริบ

ฟู่ซิวเป่ยนั่งอยู่ที่ตำแหน่งประธาน ขมวดคิ้วไม่ยอมพูดอะไร บรรยากาศในห้องเย็นลงอย่างฉับพลัน

ประธานบริษัทมีเดียเอเชียเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก

ถามอย่างระมัดระวัง "ประธานฟู่ คุณคิดว่าความร่วมมือระหว่างเราติดปัญหาตรงไหนหรือเปล่าครับ?"

ฟู่ซิวเป่ยไม่ตอบ

แต่ยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา

ผ่านไปยี่สิบนาทีแล้ว หลีเกอก็ยังมาไม่ถึงห้องประชุมอีกเหรอ?

ทันใดนั้น

เจิ้งหลิ่วก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว สีหน้าแตกตื่น "ประธานฟู่ครับ ผมไม่เห็นประธานหลีเลย"

ฟู่ซิวเป่ยลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกแล้วเดินพรวดพราดออก