"ถ้าคุณมีความสามารถพอจะงัดได้ เกมนี้คงสนุกขึ้นเยอะ""..."ฮั่วอวิ๋นเจินวางสาย จากนั้นก็เลื่อนนิ้วอย่างไม่ใส่ใจ ดวงตาของเธอเป็นประกายไม่คิดว่าการมาที่บริษัทของหลีเกอครั้งนี้จะได้อะไรมากมายทีเดียวหลีเกอนะ หลีเกอ!วันประมูลพรุ่งนี้ เธอเตรียมตัวแพ้ราบคาบได้เลย...หลังจากฮั่วอวิ๋นเจินจากไปฉีอวิ๋นเทียนก็หาโอกาสกลับมาที่ห้องทำงานของหลีเกออีกครั้งตอนนี้เขาไม่แสดงท่าทีเจ้าชู้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว กลับจริงจังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "ฮั่วอวิ๋นเจินมาที่นี่ทำไม?"หลีเกอเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดหยอกล้อ"ดูเหมือนคุณจะใส่ใจเธอมากเลยนะ?"ฉีอวิ๋นเทียนพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก "ห่วงใยเหรอ เธอคู่ควรด้วยเหรอ?"จากนั้นก็เดินไปหาหลีเกอ แล้วใช้สายตาจริงจังอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนมองไปที่หลีเกอ"เทพธิดา ฮั่วอวิ๋นเจินเป็นคนที่ชอบใช้วิธีการสกปรกมากที่สุด เราต้องระวังให้มาก"เมื่อพูดจบ สายตาของฉีอวิ๋นเทียนก็มองไปยังเอกสารที่วางอยู่ด้านข้าง"ทุกคนรู้ดีว่าโครงการตานตงนี้สามารถทำกำไรได้มหาศาล มีหลายคนหมายปอง ผมกลัวว่าฮั่วอวิ๋นเจินจะคิดไม่ซื่อบางอย่าง"เมื่อหลีเกอได้ยินอย่างนั้น สีหน้าเฉยเมยของเธอก็เปลี่
หลีเกออมยิ้มแล้วยื่นมือออกไป "สวัสดีค่ะ คุณหัว""คุณหลีช่างเป็นเด็กใหม่ไฟแรงที่มีความสามารถจริง ๆ เลยนะครับ บริษัทตี้เซิ่งก้าวหน้าไปสู่จุดสูงสุดภายใต้การนำของคุณ""คุณหัวชมเกินไปแล้วค่ะ""วันนี้คุณหลีก็มาร่วมประมูลโครงการตานตงด้วยเหมือนกันสินะ ดูเหมือนว่าบริษัทของเราทั้งสองจะต้องแข่งขันกันแล้ว""คุณหัวไม่ต้องถ่อมตัวหรอกค่ะ ทุกคนต่างก็ใช้ความสามารถของตัวเองอย่างเต็มที่"หัวเฉียงยิ้มอย่างมีความหมายแล้วพูดต่อ "ตอนแรกบริษัทของเราตัดสินใจจะละทิ้งโครงการนี้ไปแล้ว... แต่เมื่อวานนี้ เพิ่งเปลี่ยนใจกะทันหัน"ฉีอวิ๋นเทียนที่เงียบอยู่ตลอดเวลาพูดขึ้น "ดูจากท่าทางของคุณหัวแล้ว โอกาสชนะน่าจะสูงมากเลยนะครับ"หัวเฉียงยิ้ม"คุณฉีพูดอะไรอย่างนั้น ยังตัดสินไม่ได้หรอกว่าใครจะชนะ"ฉีอวิ๋นเทียนยิ้มฝืน "ในเมื่อเป็นอย่างนั้น คุณหัว เราคงต้องคอยดูกันต่อไป"บรรยากาศโดยรอบเย็นเยียบลงทันที ความกดดันค่อย ๆ เพิ่มขึ้น หลีเกอรับรู้ได้ถึงความไม่เป็นมิตรที่ฉีอวิ๋นเทียนมีต่อหัวเฉียง"งั้นเดี๋ยวเจอกัน..." หัวเฉียงเหลือบมองหลีเกอเหมือนมีนัยบางอย่าง แล้วเดินจากไปอย่างสง่าผ่าเผย"ถ้าฉันเดาไม่ผิด คู่แข่งที่ยิ่งใหญ
ฮั่วอวิ๋นเจินสะดุ้งเล็กน้อย รู้สึกผิดโดยไม่มีเหตุผล แต่ก็ยังคงฝืนทักทายหลีเกอ "ไง หลีเกอ เธอก็มาเข้าร่วมการประมูลด้วยเหรอ?"หลีเกอหัวเราะเล็กน้อย แล้วตอบกลับ "ฉันอยากมาดูโครงการใหม่ของบริษัทเราสักหน่อย ว่าแต่พี่อวิ๋นเจินเถอะ ย้ายมาทำงานที่หัวกรุ๊ปตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?"ฮั่วอวิ๋นเจินประหลาดใจที่หลีเกอรู้เรื่องนี้...ถ้าอย่างนั้น เรื่องที่เธอขโมยข้อมูลมา หลีเกอก็คงรู้แล้วเหมือนกันสินะ?ชั่วขณะหนึ่ง ฮั่วอวิ๋นเจินรู้สึกตื่นตระหนก กำชายเสื้อแน่นแล้วหัวเราะเสียงแห้ง “ฉันทำงานที่หัวกรุ๊ปมาตั้งนานแล้ว แค่เธอไม่รู้…”หลีเกอร้องอ๋อ แล้วมองตัวเองในกระจก"โครงการตานตงนี้ดีจริง ๆ เลยนะ ได้รับออกแบบโครงการขนาดใหญ่สองโครงการ ทั้งน้ำมันดิบและเหมืองแร่ อย่างน้อยก็รับประกันผลกำไรของบริษัทในอีกห้าปีข้างหน้าได้เลย"ฮั่วอวิ๋นเจินได้ยินดังนั้นก็รู้สึกคาดหวังในใจ"จริงเหรอ? อัตรากำไรมหาศาลขนาดนั้นเลยเชียว ถ้าชนะการประมูล ก็แทบไม่ต้องกังวลเรื่องผลประกอบการในอีกห้าปีข้างหน้าเลย"หลีเกอตอบรับในลำคอ"เพราะแบบนั้นไง หลายคนถึงได้จับตามองอย่างใกล้ชิด ต้องการคว้าโครงการนี้มาให้ได้"หลีเกอพูดถึงตรงนี้ก็หยุดช
ฮั่วอวิ๋นเจินตกใจกับท่าทีของหัวเฉียงจนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงทั้งสองกลับเข้ามาในงาน การประมูลเริ่มขึ้นแล้ว"ลำดับต่อไป เราจะเปิดโครงการหมายเลข 0781 บริษัทที่เสนอเข้าร่วมประมูล ได้แก่ ฮั่วกรุ๊ป บริษัทตี้เซิ่ง หัวกรุ๊ป และหลงเถิงกรุ๊ป..."พิธีกรพลิกกการ์ดในมือ แล้วพูดในที่สุดว่า "บริษัทที่ได้รับผิดชอบโครงการนี้ คือบริษัทตี้เซิ่ง ขอแสดงความยินดีกับบริษัทตี้เซิ่งด้วยครับ..."เมื่อพิธีกรพูดจบ หลีเกอและฉีอวิ๋นเทียนก็ลุกขึ้นยืน เสียงปรบมือดังกึกก้องหลังจากจบการประมูลหัวเฉียงรีบโทรหาซัพพลายเออร์ "คุณหลี่ครับ ความร่วมมือของเราน่าจะมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย คุณช่วยดำเนินเรื่องยกเลิกความร่วมมือระหว่างเราไปก่อนได้ไหม?""...อะไรนะ! ค่าปรับห้าสิบล้าน!? คุณหลี่ครับ เรื่องนี้เราพอจะเจรจากันใหม่ได้ไหม..."ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดอะไรบ้าง แต่เขากดวางสายไปเอง เมื่อได้ยินเสียงสัญญาณตู๊ด ๆ จากปลายสาย หัวเฉียงก็โกรธจัด"ไอ้พวกเวรเอ๊ย"ฮั่วอวิ๋นเจินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เหลือบมองเขาอย่างระมัดระวัง ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ หัวเฉียงหันกลับมามองเธอ เดินตรงเข้ามาแล้วคว้าข้อมือเธอทันที"ฮั่วอวิ๋นเจิน เห็นหรือเปล่า
แต่เธอกลับคว้าไม่ทัน หลีเกอหลบเลี่ยงได้อย่างว่องไว"ขโมยข้อมูลอันเป็นความลับของบริษัท ถือเป็นความผิดทางอาญา ถ้าฉันเอาคลิปนี้ส่งให้ตำรวจ คิดว่าคุณจะโดนลากคอเข้าคุกไหม?"ฮั่วอวิ๋นเจินมองเธอด้วยความไม่เชื่อ สายตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก รู้ตัวแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น จึงเปลี่ยนสีหน้าในทันทีแล้วรีบขอร้อง "หลีเกอ อย่า... ขอร้องล่ะ อย่าทำอย่างนั้นเลยนะ"ถ้าหลีเกอส่งคลิปนี้ไปให้ตำรวจ ชีวิตเธอคงจบสิ้นของจริงการขโมยความลับบริษัทไม่ใช่ความผิดเล็กน้อย ยังมีมูลค่าความเสียหายมากเกินคณานับอีกด้วย เพียงพอจะทำให้เธอติดคุกไปตลอดชีวิต"ฉันขอล่ะ... หลีเกอ อย่าส่งมันให้ตำรวจเลยนะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้วจริง ๆ..." ฮั่วอวิ๋นเจินขอร้องไม่หยุดเธอหวังเพียงให้หลีเกอปล่อยเธอไปฉีอวิ๋นเทียนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เห็นดังนั้นก็ยิ้มมุมปาก สายตาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย "ในเมื่อคุณรู้แบบนี้ตั้งแต่แรก ก็ไม่น่าทำเลยนะ คุณหนูฮั่ว นี่น่าจะไม่ใช่ครั้งแรกของคุณด้วยจริงไหม..."แต่ฮั่วอวิ๋นเจินไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว รีบจับแขนหลีเกอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อม "หลีเกอ ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนใจดีที่สุด ฉันขอร้อง ให้ฉันได้รับโอกาสอีกครั
หลีหานไม่ค่อยได้มาเมืองปินเฉิง แต่ทำไมวันนี้ถึงมาโดยไม่บอกไม่กล่าวเธอเอ่ยออกมาตามตรง"พี่ใหญ่ พี่มาเมืองปินเฉิงทั้งที มีธุระอะไรเหรอคะ?"หลีหานไม่ได้ตอบคำถาม แต่ยื่นแฟ้มเอกสารให้เธอ"ดูเองเถอะ นี่คือเอกสารการประกันตัวและเอกสารลดโทษที่ฮั่วจิ้นเฉิงส่งมายังเรือนจำท้องถิ่น ทั้งหมดเป็นเรื่องของเฉียวซีอวิ๋น เป้าหมายของเขาชัดเจนมาก นั่นคือการพาเฉียวซีอวิ๋นออกจากคุก"ข่าวนี้ค่อนข้างกะทันหันก่อนหน้านี้ไม่มีแม้แต่ข่าวคราวใด ๆ เลยแววตาของหลีเกอเย็นชาลงในทันที ไร้แววอบอุ่น จากนั้นเธอก็รับแฟ้มเอกสารมาพลิกดู"ฮั่วจิ้นเฉิงยังคำนึงถึงความหลังอยู่สินะ ถึงได้อยากพาคนในใจของเขาออกมาเร็วขนาดนี้""เฉียวซีอวิ๋นทำเรื่องเลวร้ายไว้มากมายขนาดนั้น จะถูกปล่อยตัวออกมาได้ง่าย ๆ อย่างนั้นเชียวเหรอ?"หลีหานหรี่ตามองแล้วพูดว่า "พี่ลงมือขัดขวางแล้ว แต่ท่าทีของฮั่วจิ้นเฉิงแข็งกร้าวมาก บอกเลยว่าเพื่อเฉียวซีอวิ๋นคนนี้ เขาทุ่มเทอย่างสุดความสามารถ"หลีหานหยุดพูดชั่วครู่แล้วถามว่า"น้องสี่ พี่อยากรู้ว่าตอนนี้เธอคิดยังไงกับเขา""เรื่องของเขา ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน"ประโยคง่าย ๆ ประโยคหนึ่ง ขีดเส้นแบ่งเขตแดนระหว่
"น้องสี่ จำไว้นะ อย่าให้ความล้มเหลวด้านความรักครั้งหนึ่งกลายเป็นกำแพงปิดกั้นตัวเอง สำหรับพี่ เธอคู่ควรกับสิ่งที่ดีที่สุด..."เมื่อได้ยินแบบนั้น หลีเกอก็รู้สึกอบอุ่นใจ"รู้แล้วค่ะ พี่ใหญ่ มีพี่ มีพวกพี่อยู่ด้วย แค่นี้ก็พอแล้ว"หลีหานเอื้อมมือไปลูบหัวเธอ "เด็กคนนี้ พูดเหมือนพี่เป็นคนอื่นคนไกล เรื่องของความรู้สึกเธอควรรู้ได้ด้วยตัวเองนะ""ต้องเผชิญหน้ากับหัวใจของตัวเองอย่างถูกต้อง อย่าปล่อยให้คนที่รักเธออย่างแท้จริงหลุดมือไป"หลีเกอพยักหน้า แต่กลับรู้สึกว่าวันนี้หลีหานพูดมากกว่าปกติ "พี่ใหญ่ พี่กลายเป็นคนนินทาเรื่องคนอื่นอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?""ผิดเหรอ? พี่ก็แค่เป็นห่วงเธอเท่านั้นเอง พี่ไม่สามารถละเลยเรื่องสำคัญในชีวิตเธอได้อีกแล้ว หลังจากเจอเรื่องแย่ ๆ มาครั้งหนึ่ง ก็ควรจะเรียนรู้ให้เข็ดหลาบ""ที่เดิม ไม่ควรสะดุดล้มสองครั้ง""ตราบใดที่คนนั้นไม่ใช่ฮั่วจิ้นเฉิง ไม่ว่าสุดท้ายเธอจะเลือกอยู่กับใคร พวกเราตระกูลหลีก็สนับสนุนอย่างเต็มที่"คำพูดของหลีหานแสดงให้เห็นท่าทีของเขาอย่างชัดเจนและนั่นก็คือท่าทีของทั้งตระกูลหลีหลีเกอพยักหน้า "รู้แล้วค่ะ พี่ใหญ่ พี่ไม่ต้องเป็นห่วง"เมื่อพ
หากเป็นไปตามความคืบหน้าดังเดิม หลีเกอมีโอกาสชนะเดิมพันสูงมาก แต่จนกว่าจะถึงนาทีสุดท้าย ผู้อำนวยการหูไม่มีทางยอมแพ้ง่าย ๆ"รีบร้อนอะไรนัก เหลือเวลาอีกตั้งครึ่งปีไม่ใช่หรือไง? สร้างโครงการขึ้นมาอาจไม่ง่าย แต่การทำลายโครงการน่ะง่ายจะตายไป..."แววตาของผู้อำนวยการหูมืดมนลง ดูเหมือนจะเตรียมพร้อมที่จะดับเครื่องชน เขาคลุกคลีอยู่ในแวดวงธุรกิจมาหลายปี จะยอมแพ้ให้กับเด็กสาวที่เป็นมือใหม่ได้อย่างไร"ไอ้ฉีอวิ๋นเทียนนี่ สงสัยต้องหาวิธีจัดการซะแล้ว...""ผู้อำนวยการหู ผมมีวิธีมาเสนอครับ..."คิ้วของผู้อำนวยการหูกระตุก ใบหน้าปรากฏรอยยิ้ม "พูดมาซิ วิธีอะไร"ผู้ช่วยกระซิบข้างหู เบาจนได้ยินแค่ผู้อำนวยการหูเท่านั้น เห็นได้ชัดว่าใบหน้าของผู้อำนวยการหูเต็มไปด้วยรอยยิ้ม "สมแล้วที่ติดตามฉันมานานหลายปี ไม่ได้ทำให้นายเรียนรู้อะไรน้อยลงเลย งั้นก็ทำตามที่นายพูดเถอะ""ได้ครับ ผู้อำนวยการหู"...ตกกลางคืน บาร์เฟยหลี่หลีเกอจัดงานเลี้ยงฉลองให้ฉีอวิ๋นเทียน เชิญเพื่อนร่วมงานภายในบริษัทเข้าร่วม เมื่อทุกคนอยู่รวมกัน บรรยากาศในงานค่อนข้างคึกคักทีเดียว"พวกเราต้องขอแสดงความยินดีกับประธานฉีด้วยนะครับ ที่สามารถคว้า
เมื่อได้ยินเช่นนั้นร่างกายของผู้หญิงกลุ่มนี้ก็สั่นเทาอย่างไม่รู้ตัว เห็นได้ชัดว่าพวกเธอเคยลิ้มรสความโหดเหี้ยมของแส้มาก่อนในเวลานี้ เฉวียนเย๋ หัวหน้ากลุ่มก็เดินออกมาดวงตาไร้ความรู้สึกจ้องมองหลีเกอ "ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะเก่งขนาดนี้… ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีก็หนีออกมาได้แล้ว"หลีเกอมองเขาอย่างเย็นชา น้ำเสียงไร้ความอบอุ่น"ปล่อยเราไป ไม่งั้นฉันจะถล่มที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลอง"ชายคนนั้นกลับหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องตลก แล้วก็ตบมือ เดินเข้ามาหาหลีเกอต้องยอมรับว่าหลีเกอมีเครื่องหน้าที่สวยมาก แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมสมบุกสมบันแบบนี้ แต่ก็ยังคงมีความสวยที่แตกต่างออกไป นางฟ้านางสวรรค์แบบนี้ ถ้าพาไปขายในตลาดมืดคงจะได้ราคาดีไม่น้อยแต่ก็เท่านั้นแหละ สวยก็ส่วนสวย แต่กลับเป็นกุหลาบมีหนาม"ปล่อยพวกเธอไปเหรอ ฝันไปเถอะ"พูดจบ เขาก็โบกมือให้บอดี้การ์ดสองสามคนเดินเข้าไปแต่ในเวลานี้ลูกน้องอีกคนก็รีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา "พี่เฉวียน ไม่ดีแล้ว บาร์ของเราถูกปิดล้อมแล้ว"สีหน้าของพี่เฉวียนเปลี่ยนไปทันที ตะโกนด้วยความโกรธ “ได้ยังไงวะ?!""คำสั่งของตระกูลหลี ตระกูลหลีมหาเศรษฐีครับ"พี่เฉวียนคว้าค
"จะทำยังไงดี พรุ่งนี้เช้าพวกเราจะถูกส่งตัวออกไปแล้ว… จะไม่มีวันได้เจอครอบครัวอีกแล้วใช่ไหม?""ฮือฮือฮือ ฉันไม่อยากตาย ใครก็ได้ช่วยเราที""..."พูดจบก็มีเสียงสะอื้นดังระงมหลีเกอเห็นภาพตรงหน้าแล้วรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าท่ามกลางสังคมที่เจริญแล้วเช่นนี้ จะยังมีเรื่องราวมืดดำแบบนี้ซุกซ่อนอยู่สายตาของเธอเหลือบมองไปตามเสียงสะอื้นแต่ในวินาทีถัดมา เธอกลับสบเข้ากับดวงตาคู่หนึ่งที่เย็นชาอย่างมาก ซึ่งขัดกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าหญิงสาวดังกล่าวดูอายุประมาณสิบเจ็ดหรือสิบแปดปี แต่กลับมีความเยือกเย็นและเฉลียวฉลาดเหมือนผู้ใหญ่ใบหน้าของเธอไร้อารมณ์ แต่ดวงตากลับจ้องมองหลีเกอราวกับต้องการจะมองให้ทะลุปรุโปร่งทั้งสองฝ่ายต่างเงียบ ไม่พูดอะไรผ่านไปครึ่งชั่วโมงหญิงสาวจึงเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจนัก "คุณจะช่วยเราออกไปได้จริง ๆ เหรอ?"หลีเกอตอบอย่างมั่นใจ "เชื่อฉันสิ เราต้องออกไปได้แน่นอน"ประโยคนี้เปรียบเสมือนผู้ไถ่บาปที่ทำให้บรรดาหญิงสาวมีความหวัง แต่ในวินาทีถัดมา หญิงสาวก็เห็นว่าหลีเกอถูกมัดมือมัดเท้าอยู่ความหวังที่เพิ่งผุดขึ้นดับวูบลงไปหลีเกอลดสายตาลง
ชายในห้องเดินออกมาหลังจากนั้น เมื่อเห็นหลีเกอก็ตาเป็นประกาย "โอ้โห นี่มันของดีจากไหนกัน..."บางคนจำหลีเกอได้ว่าเป็นคนที่เข้ามาพร้อมกับฉีอวิ๋นเทียน จึงกระซิบบอกชายคนนั้นว่า "พี่เฉวียน คนนี้เป็นแขกที่คุณชายฉีพามาครับ"เมื่อชายคนนั้นได้ยินชื่อฉีอวิ๋นเทียน สีหน้าก็เปลี่ยนไปแล้วก็เดินเข้ามาหาหลีเกอ "เมื่อกี้เธอเห็นอะไร ได้ยินอะไรบ้าง?"หลีเกอจ้องเขม็งมองเขา ไม่มีแววความกลัวในดวงตา "พวกคุณทำธุรกิจอย่างเปิดเผย แต่ที่ไหนได้ กลับมีธุรกิจมืดอีกอย่างหนึ่งซ่อนอยู่ ผู้หญิงในห้องนั้น พวกคุณลักพาตัวมาใช่ไหม?"ชายคนนั้นยิ้ม แววตาแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยม "ดูเหมือนวันนี้เธอคงไม่อยากออกไปจากที่นี่แล้ว...แต่ก็ดี ของดีแบบเธอน่ะหายาก"พูดจบก็โบกมือให้ลูกน้องเดินเข้ามาหลีเกอหัวเราะเยาะ "อยากจับฉัน ก็ลองดูสิว่าพวกนายมีปัญญาหรือเปล่า"ทันทีที่พูดจบ ชายร่างกำยำหลายคนก็กรูเข้ามา หลีเกอมีสีหน้าเคร่งขรึม ลงมือสวนกลับอย่างรวดเร็วและแม่นยำ เตะตัดขาของคู่ต่อสู้ทุกการออกแรงไม่มีความลังเลเลย เตะจนคู่ต่อสู้ถอยหลังไปหลายก้าวชายที่ถูกเรียกว่าพี่เฉวียนรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที "ดูเหมือนตั้งใจมาหาเรื่องสินะ"พูดจบ
ฉีอวิ๋นเทียนพยักหน้ารัวเร็ว "แหงสิ นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว เรื่องอื่นไม่สำคัญ""แต่ฉันสังหรณ์ใจว่าคุณน่าจะได้เจอกับเนื้อคู่ของคุณเร็ว ๆ นี้"เมื่อได้ยินแบบนั้น ฉีอวิ๋นเทียนก็ตกใจ "เทพธิดา ล้อกันเล่นหรือเปล่า?"หลีเกอขมวดคิ้ว "ทำไม ไม่เชื่อเหรอ?""ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่ในโลกนี้ นอกจากคุณแล้ว หายากมากที่จะมีใครทำให้หัวใจผมสั่นไหวอีก"ฉีอวิ๋นเทียนพูดจบก็ถอนหายใจ "แต่เมื่อเทียบกับตัวผมแล้ว ความสุขของเทพธิดาสำคัญกว่า..."เพราะอย่างนั้นเขาถึงได้ตัดสินใจลาออกจากตี้เซิ่งโดยไม่ลังเล เพื่อให้เธอมีความสุขส่วนความสุขของตัวเขาเองนั้นไม่สำคัญเลย"คืนนี้มีงานเลี้ยง คุณก็อยู่ร่วมด้วยสิ"หลีเกอเพิ่งจะปฏิเสธ ฉีอวิ๋นเทียนกลับทำหน้าตาอ้อนวอน "เทพธิดา มาเถอะนะ ไม่งั้นปู่ผมไม่ยอมปล่อยผมไปแน่ ๆ เลย..."หลีเกอหัวเราะคิกคัก เมื่อนึกว่าฉีอวิ๋นเทียนผู้ไม่เคยหวาดกลัวอะไรเลย กลับมีลาสบอสที่ทำให้เขากลัวหัวหดนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ดี ในที่สุดเธอก็ตอบตกลง "ได้"ฉีอวิ๋นเทียนดีใจมาก "ตกลงตามนั้นนะ ไว้เจอกันตอนเย็น"...ตกเย็นหลีเกอเปลี่ยนไปสวมชุดลำลองสบาย ๆ แล้วก็ออกจากบ้าน สถานที่ที่ฉีอวิ๋นเทียนจั
เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายคนนั้น นิ้วของซ่งเซียงเซียงก็จิกเข้าไปในเนื้ออย่างเงียบ ๆ แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเอาซะเลยในเวลานี้ ซ่งฟู่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน เดินตรงมาหาซ่งเซียงเซียงได้ยินเสียงตบดัง ‘เผียะ’ ซ่งเซียงเซียงเอามือปิดหน้าตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา ปากก็พูดด้วยความน้อยใจ "พ่อ ตบฉันทำไมคะ!"ซ่งฟู่โกรธมากเมื่อครู่หลี่หานได้ส่งคนมาเตือนเขาแล้ว ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะซ่งเซียงเซียงพยายามกลั่นแกล้งหลีเกอ"ซ่งเซียงเซียง แกนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ก่อนมาฉันเคยเตือนแกว่ายังไง? กล้าดียังไงถึงกล้าไปยุ่งกับคุณหนูหลี!"ซ่งเซียงเซียงปิดหน้าไม่น่าเชื่อว่าพ่อที่รักเธออย่างสุดหัวใจ กลับลงมือตบหน้าเธอต่อหน้าคนอื่นเพราะหลีเกอคนเดียวเธอหลุบตาลง ไม่พูดอะไร แต่ในใจกลับโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของหลีเกอซ่งฟู่จ้องเธอด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวสุดขีด แล้วพูดต่อว่า "ถ้าแกทำให้คุณหนูหลีขุ่นเคือง บริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคของเราต้องล่มสลายแน่ รู้ตัวไหมว่าแกทำอะไรลงไป!"ซ่งเซียงเซียงกัดริมฝีปากแน่น ไม่ยอมพูดอะไรซ่งฟู่เห็นว่าเธอยังไม่สำนึก จึงพูดตรง ๆ "อย่ามาทำให้ฉันขายหน้าอยู่ที่นี่ รีบกลับไปเดี๋ยวน
ในทันใดนั้นเอง หลีเกอก็เริ่มบอกเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์การบริหารของตัวเองอย่างคล่องแคล่วคำพูดของเธอทั้งแฝงอารมณ์ขันและดึงดูดความสนใจ ไม่โอ้อวดมากเกินไปและไม่ถ่อมตัวจนน่ารำคาญ จับจุดได้อย่างเหมาะเจาะการอธิบายง่าย ๆ สิบนาที ทุกคนในที่นั้นกลับพร้อมใจกันตั้งใจฟัง จนกระทั่งจบลง ห้องประชุมก็เงียบไปหลายวินาที ก่อนที่จะปรบมือกันอย่างกึกก้อง"คุณหนูหลีเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจจริง ๆ!""มีหลักแนวคิดที่ชัดเจน ผ่อนคลายและเข้มงวดในเวลาเดียวกัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอบริหารตี้เซิ่งให้เจริญรุ่งเรืองได้""คุณหนูหลีเป็นคนที่เราควรเรียนรู้เอาเป็นเยี่ยงอย่างจริง ๆ! ถึงเธอจะยังอายุน้อย แต่แนวคิดทางธุรกิจของเธอก็มมมีความเป็นปัจเจกสูงมาก""ถ้ามีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณหนูหลี จะถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยล่ะสำหรับพวกเรา!""..."เมื่อได้ยินเสียงสรรเสริญรอบข้าง ซ่งเซียงเซียงก็อึ้งงันไปเดิมทีเธอต้องการหาทางโจมตีหลีเกอแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ไม่คาดคิดว่าจะทำให้เธอโด่งดังในครั้งนี้เป็นไปไม่ได้!เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?"เดี๋ยวก่อน..."ซ่งเซียงเซียงส่งเสียงเรียกหลีเกอที่กำลังจะลงจากเวทีไว้ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรทั้งน
เธอเดินหลังตรงไปที่หลังเวทีไม่นานนัก พิธีเปิดการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็เริ่มขึ้น พิธีกรยืนอยู่บนเวทีแล้วกล่าวเปิดงานอย่างคล่องแคล่วในไม่ช้า บรรยากาศของการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็ถึงจุดพีคของงาน"ผมเชื่อว่าทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี้ล้วนเป็นสุดยอดของสุดยอดในแวดวงธุรกิจของเรา ตามธรรมเนียมปฏิบัติเดิม เราจะสุ่มเลือกผู้โชคดีขึ้นมาแบ่งปันประสบการณ์การบริหารธุรกิจ"เมื่อพิธีกรพูดจบซ่งเซียงเซียงก็เดินออกมาจากหลังเวที หันไปมองหลีเกอด้วยสีหน้ามืดมนในใจก็คิดอะไรบางอย่างหลังจากนั้น เธอก็เดินไปหาคุณนายผู้ร่ำรวยกลุ่มนั้น แล้วก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ย "เดี๋ยวรอดูได้เลย มีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นแน่"คุณนายผู้ร่ำรวยไม่เข้าใจว่าซ่งเซียงเซียงกำลังคิดจะทำอะไร จึงเตือนว่า "คุณหนูซ่ง อย่าหาเรื่องใส่ตัวดีกว่า"ซ่งเซียงเซียงเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งยโสโดยไม่พูดอะไรในใจคิดว่าต้องทำให้หลีเกออับอายขายหน้าให้ได้แต่ในเวลานี้ พิธีกรบนเวทีกลับหันไปมองหลีเกอที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน"วันนี้เรามีบุคคลสำคัญผู้ทรงอิทธิพลมากท่านหนึ่งมาร่วมงานของเรา นั่นก็คือประธานบริษัทตี้เซิ่ง คุณหนูหลีเกอ ทางเราขอเชิญคุณหนูหลีเกอขึ้นมาแ
หลีเกอจ้องเขม็งมองเธอ ซ่งเซียงเซียงรู้สึกผิดจึงหดคอลงตีงูต้องตีที่หัวหลีเกอรู้ว่าซ่งเซียงเซียงกังวลสิ่งใดมากที่สุดดังนั้น เธอจึงพูดด้วยเสียงแผ่วเบา"ถึงเวลาที่สมควรแก่การปฏิรูปบริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคแล้ว งานประชุมสุดยอดทางธุรกิจครั้งนี้ เธอถอนตัวไปเถอะ"เมื่อได้ยินแบบนั้นซ่งเซียงเซียงก็ร้อนรนขึ้นมาจริง ๆ"ไม่ได้"เธอโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังเดียวของครอบครัว ถ้าเธอถอนตัวออกจากการประชุมทางธุรกิจครั้งนี้ บริษัทก็จะได้รับความเสียหายอย่างมหาศาล"หลีเกอ ฉันจะยอมทำตามที่เธอต้องการทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้ ฉันให้ไม่ได้จริง ๆ"หลีเกอพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ตอนนี้ถ้าถอนตัวไปซะเราก็ยังพอจะประนีประนอมกันได้ แต่ถ้าไม่ยอม เมื่อถึงเวลาที่ต้องถูกบีบให้ถอนตัว คราวนี้เหม่ยห่าวอิเล็กทริคจะถึงคราวพินาศของจริง"ซ่งเซียงเซียงรู้สึกเข่าอ่อนความกลัวจากภายในจู่โจมทั่วทั้งร่าง ไม่คิดเลยว่าหลีเกอจะมีความคิดและกลยุทธ์ที่เฉียบคมแบบนี้ในเวลานี้เธอเสียใจจนแทบจะกลั้นใจตาย แต่ก็ยังพยายามต่อรอง "หลีเกอ เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังของครอบครัวเรา อย่าทำลายมันเลยนะ""ฉ
"คุณหนูหลี ผมทำธุรกิจส่งออก หวังว่าจะมีโอกาสได้ร่วมมือกับคุณในอนาคตนะครับ""บริษัทของเราส่วนใหญ่ดำเนินธุรกิจด้านโลจิสติกส์ ฉันหวังว่าคุณหลีจะให้คำแนะนำแก่ฉันในอนาคต""..."เมื่อเผชิญกับการต้อนรับอย่างอบอุ่นของผู้คน หลีเกอก็ยิ้มตอบอย่างสุภาพ ไม่วางตนโอ้อวดและไม่ดูถูกใคร จึงได้รับความชื่นชมจากผู้คนจำนวนมากแม้แต่นักธุรกิจหลายรายก็เสนอความร่วมมือกับหลีเกอโดยตรง หลีเกอก็ใช้โอกาสนี้กอบโกยคำสั่งซื้อจำนวนมากให้กับบริษัทตี้เซิ่งซ่งเซียงเซียงก็เฝ้าดูเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ตลอดโลกทัศน์ของเธอพังทลายลงตั้งแต่หลีหานแนะนำตัวตนของหลีเกอเธอรู้สึกมึนงงไปหมดเมื่อนึกย้อนไปถึงช่วงสมัยเรียน เธอกับเพื่อน ๆ ทั้งดูถูก เหยียดหยาม และพูดจาไม่ดีใส่หลีเกอสารพัดคิดแล้วก็ให้รู้สึกเสียใจจนแทบขาดใจทั้ง ๆ ที่มีทรัพยากรที่ดีขนาดนี้อยู่ใกล้ตัว แต่เธอกลับทำลายมันไปเอง"เซียงเซียง มัวยืนอยู่ตรงนี้ทำไม?""พ่อไม่ได้กำชับให้ลูกไปทำความรู้จักกับคุณหนูหลีหรอกเหรอ เพื่อจะได้หาคำสั่งซื้อเพิ่ม แล้วทำอะไรอยู่?"ซ่งฟู่ดึงซ่งเซียงเซียงมาตำหนิเบา ๆซ่งเซียงเซียงยังไม่รู้สึกตัว ตอนนี้เธอจิกเล็บลงไปในเนื้อตัวเองอย่างแ