Share
บทที่ 168 เปิดโปงต่อหน้าธารกำนัล
Related chapter
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 169 เอาหลักฐานมาสิ
“คุณบอกว่าผลงานออกแบบชิ้นนี้ไม่ใช่ของฉัน งั้นคุณก็เอาหลักฐานมาให้ฉันดูสิ! ถ้าคุณแสดงหลักฐานไม่ได้ ฉันจะฟ้องคุณข้อหาหมิ่นประมาท”ฮั่วซินมั่นใจว่าหลีเกอไม่มีหลักฐานอีกฝ่ายพูดจาไม่เกรงใจ หลีเกอกลับพูดอย่างตรงไปตรงมา “ฉันไม่มีหลักฐานในมือจริง ๆ”“เกินไปนะ ไม่มีหลักฐานยังกล้ากล่าวหาว่าคนอื่นลอกเลียนแบบ”"ใช่ นี่มันใส่ร้ายป้ายสีกันชัด ๆ""ไม่คิดว่าหลีเกอที่เป็นคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหลีจะเป็นคนแบบนี้""คุณคงไม่รู้ล่ะสิ ฮั่วซินเคยเป็นน้องสะใภ้ของเธอมาก่อน อาจเป็นไปได้ว่าเธอทำแบบนี้ก็เพื่อแก้แค้นฮั่วซิน""โอ้โห้ น่ากลัวเกินไปแล้ว"ฮั่วซินเห็นว่าความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่ต่างก็เข้าข้างตัวเอง ทำให้ยิ่งได้ใจสายตาของผู้คนเฉียบแหลม เธอมั่นใจมากว่าวันนี้จะทำให้หลีเกอที่มาด้วยรอยยิ้มต้องร้องไห้กลับไป"เหอะ ไม่มีหลักฐานก็ขอโทษฉันซะ ฉันอาจจะเมตตาปล่อยผ่านก็ได้"หลีเกอยิ้มหยัน"ขอโทษ? เธอสมควรได้รับเหรอ!"สีหน้าฮั่วซินเปลี่ยนไป "หลีเกอ เธอเป็นคนมาหาเรื่องเอง อย่าโทษฉันที่ไม่เกรงใจ"แต่หลีเกอกลับพูดว่า "ฉันไม่มีหลักฐานในมือ รวมถึงต้นฉบับของผลงานออกแบบชิ้นนี้ ก็เพราะตัวต้นฉบับโดนเธอขโมยไปไงล่ะ"
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 170 หลีเกอ พอได้แล้ว
สีหน้าของฮั่วซินในขณะนี้ดูแย่มาก แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้"หลีเกอ เธอก็ดีแต่พูดพล่ามไปเรื่อยต่อหน้าสาธารณชนแบบนี้เท่านั้นแหละ หลักฐานล่ะ! เอาหลักฐานมาให้ฉันสิ! ถ้าไม่มีหลักฐาน คิดว่าตัวเองจะพลิกขาวเป็นดำได้ด้วยคำพูดแค่สองสามคำเหรอ?"แม้ว่าฮั่วซินจะรู้สึกผิด แต่เธอก็ยังคงดื้อด้าน พูดพลางมองหาที่พึ่งในฝูงชนในที่สุดเธอก็เห็นฮั่วจินเฉิงราวกับคว้าเจอฟางเส้นสุดท้าย เธอรีบวิ่งไปหาฮั่วจินเฉิง"พี่ชาย! เมียเก่าพี่พยายามจะใส่ร้ายฉัน เธอยังแค้นใจเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไม่หายแน่ ๆ ถึงหาโอกาสแก้แค้นฉัน ต้องการทำลายอนาคตของฉันต่อหน้าทุกคน"ฮั่วจินเฉิงถูกฮั่วซินลากมาอยู่ตรงหน้าหลีเกอ สีหน้าของหลีเกอยังคงเฉยเมยไม่รู้ทำไม แต่เมื่อเห็นหลีเกอเป็นแบบนี้ แม้จะยืนอยู่ตรงหน้าเขา แต่เขากลับรู้สึกว่าเธออยู่ห่างไกลออกไปหลายร้อยลี้สถานการณ์มาถึงขั้นนี้ถ้าฮั่วซินถูกแฉว่าขโมยผลงานออกแบบ เธอจะหมดอนาคตในสายงานออกแบบไปโดยสิ้นเชิง การพยายามเล่าเรียนอย่างทุ่มเทหลายปีก็จะสูญเปล่า อนาคตต้องพังไม่เหลือชิ้นดีในฐานะพี่ชายของฮั่วซิน!ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นอย่างไร เขาไม่สามารถปล่อยให้หลีเกอทำลายอนาคตฮั่วซินไ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 171 แสดงหลักฐาน
เมื่อเผชิญกับเสียงกล่าวหาที่ดุดันของทุกคน ฮั่วซินก็อดไม่ได้ที่จะกอดอก ริมฝีปากเผยรอยยิ้มเยาะเย้ย จากนั้นก็หันไปมองหลีเกอ"ทุกคนพูดถูกค่ะ คุณหลี หลักฐานสำคัญแบบนี้ต้องเอาออกมาโชว์ได้แล้ว ไม่งั้น... ฉันจะโทรแจ้งตำรวจแล้วนะ" ฮั่วซินโบกโทรศัพท์ในมือ ทำท่าจะกดโทรออกจริง ๆฮั่วจิ้นเฉิงต้องการขัดขวางเธอ แต่ฮั่วซินไม่สนใจเลยโม่อี้เฟยที่ยืนอยู่ไม่ไกลล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า หวังจะเปิดคลิปเสียงที่บันทึกไว้ออกมา สายตาของเขาเหลือบไปทางหลีเกอในขณะเดียวกันหลีเกอยังคงสงบราวกับว่าทุกอย่างยังคงอยู่ในกำมือ "คุณฮั่วซิน คุณมั่นใจนักเหรอว่าฉันไม่มีหลักฐาน? แต่ก็แปลกดี พอดีฉันค่อนข้างติดนิสัยชอบเตรียมพร้อมไว้ล่วงหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องผลงานของฉัน"สีหน้าของ ฮั่วซินแข็งทื่อ"เธอพูดอะไร?"แต่หลีเกอไม่สนใจ เธอกลับหันไปทางทุกคน "ฉันมีหลักฐานค่ะ มันอยู่ในผลงานออกแบบชิ้นนี้"ทุกคนงุนงง"หมายความว่าไง ผลงานชิ้นนี้ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษนี่""ใช่ อย่าอ้อมค้อมนักเลย เอาหลักฐานออกมาสิ พวกเราถึงจะรู้ความจริง""คุณหลี หรือคุณทิ้งลายน้ำไว้ในผลงานออกแบบ?"หลีเกอคลี่ยิ้มเล็กน้อย "ถูกต้องค่ะ ถ้าคุณฮ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 172 ก่อกรรมทำเข็ญย่อมได้เข็ญ
"อาจารย์โม่ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ คุณฟังฉันอธิบายก่อน ฉันแค่ตัดสินใจพลาดชั่ววูบถึงได้เผลอทำเรื่องแบบนี้ลงไป โปรดยกโทษให้ฉันด้วยนะคะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว"ฮั่วซินอ้อนวอนด้วยเสียงสะอื้นแต่ศาสตราจารย์โม่กลับไม่สะทกสะท้าน "คุณฮั่ว คุณหมดสิทธิ์สมัครสอบเรียนคลาสปริญญาโทของผม ถ้าสอบจริง คะแนนวิชาชีพอาจผ่าน แต่ในเรื่องจริยธรรม คุณสอบตก"อนาคตฮั่วซินจบเห่แล้วถูกศาสตราจารย์โม่ปฏิเสธซึ่งหน้า คนในวงการก็มีกันแค่นี้ ถ้าเธออยากทำงานสายดีไซน์เนอร์ต่อคงเป็นไปไม่ได้แล้วหลี่ซูฉินก็ตกใจไม่แพ้กันเธอรีบวิ่งเข้าไปแล้วพูดด้วยความตื่นตระหนกอย่างมาก "อาจารย์โม่คะ ซินซินเธอยังเด็กเลยไม่ทันคิด ถึงพลาดทำเรื่องแบบนี้ลงไป โปรดให้โอกาสเธออีกสักครั้งเถอะค่ะ หลังจากนี้ฉันเชื่อว่าเธอต้องพยายามอย่างหนักและสุดความสามารถแน่นอน"แต่ประธานจูที่อยู่ข้าง ๆ กลับพูดว่า "แม้แต่ความประพฤติทางวิชาการยังไม่มีความซื่อสัตย์เลย ต่อให้เรียนได้เกรดดีแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ ตัดใจเปลี่ยนสายอาชีพซะเถอะ""ไม่นะคะ! อาจารย์โม่ คนเราทำผิดพลาดกันได้ทั้งนั้น ซินซินยังเด็ก ผู้ใหญ่อย่างเราไม่ควรทำลายอนาคตของเธอเพราะเรื่องแค่นี้น
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 173 ผลักไสให้ห่างออกไป
ฮั่วซินตกใจกลัว!เธอแทบไม่กล้าหายใจ ไม่คิดว่าคราวนี้ฮั่วจิ้นเฉิงจะจริงจัง"แม่คะ..."หลี่ซูฉินก็ไม่คิดว่าฮั่วจิ้นเฉิงจะโหดเหี้ยมขนาดนี้ รีบห้ามปราม "ลูกชาย แกทำอะไรน่ะ!""เธอทำเรื่องแบบนี้ แม่เองก็หลีกหนีความรับผิดชอบไม่พ้นไปด้วยหรอก ในฐานะพ่อแม่ การตามใจลูกมากเกินไป สุดท้ายก็จะต้องรับผล"หลี่ซูฉินถึงกับอึ้ง"ไอ้ลูกคนนี้..."ฮั่วซินเห็นดังนั้นก็รู้สึกอับอายจนทนไม่ได้ รีบวิ่งหนีไปหลี่ซูฉินกลัวว่าเธอจะทำอะไรที่โง่เขลา จึงไม่สนใจที่จะโต้เถียงกับฮั่วจิ้นเฉิง รีบวิ่งตามไปทันที"ซินซิน รอแม่ด้วย!"หลีเกอไม่สนใจเรื่องครอบครัวของพวกเขา แต่ผลลัพธ์นี้ก็ทำให้เธอรู้สึกสบายใจมากในเวลานี้ ฟู่ซิวเป่ยเดินมาหาเธอ ลูบไหล่เธอเพื่อปลอบโยน"ความจริงกระจ่างชัดแล้ว กลับกันเถอะ"หลีเกอพยักหน้า "ค่ะ"ฟู่ซิวเป่ยหันไปมองฮั่วจิ้นเฉิง แววตาเย็นชาไร้ความอบอุ่น ฮั่วจิ้นเฉิงรู้สึกหนาวสั่นในใจ เมื่อมองภาพที่ทั้งสองยืนอยู่ด้วยกันแล้ว พบว่ามันช่างเจ็บปวด"หลีเกอ ตอนนี้แก้แค้นสำเร็จแล้ว เธอคงดีใจมากสินะ!" ฮั่วจิ้นเฉิงสอดมือข้างหนึ่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยดีนักหลีเกอหัวเราะเยา
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 174 คำเชิญส่วนตัว
"หมายความว่ายังไง?"ฮั่วจิ้นเฉิงไม่เข้าใจโม่อี้เฟยไม่ปิดบังอีกต่อไป รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดโปรแกรมบันทึกเสียงออกมา"นี่ไงล่ะ ความจริงที่ทำให้ฉันเรียกนายมา..."ฮั่วจิ้นเฉิงฟังคลิปบันทึกเสียงจนจบยิ่งฟังไป สีหน้าก็ยิ่งย่ำแย่"ฉันคิดว่าหลีเกอให้โอกาสเธอแล้ว แต่เธอไม่รู้จักถนอมไว้เอง กลับยังยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำเล่า! ไม่มีใครอดทนกับอะไรได้โดยที่ไม่มีขีดจำกัดหรอกนะ!"ฮั่วจิ้นเฉิงกำมือแน่นโดยไม่รู้ตัวความรู้สึกเสียใจแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายแววตาของฮั่วจิ้นเฉิงปรากฏความสับสนเป็นครั้งแรก เขาจ้องมองไปด้านหน้าอย่างว่างเปล่า ก่อนจะพูดพึมพำหลังจากผ่านไปนาน "ฉันเข้าใจเธอผิดมาตลอด..."..."คุณหลี รอผมด้วยครับ"หลีเกอกำลังจะจากไป แต่ชายหนุ่มคนหนึ่งวิ่งตามมาหลีเกอไม่รู้จักชายหนุ่มตรงหน้า จึงถามด้วยความสงสัย "มีอะไรหรือเปล่าคะ?""คุณหลี สวัสดีครับ ผมเป็นผู้ช่วยของศาสตราจารย์โม่!"ชายหนุ่มพูดจบก็ยื่นนามบัตรที่พิมพ์ด้วยตัวอักษรสีทองให้กับหลีเกอ "คุณหลี นี่คือคำเชิญที่ศาสตราจารย์โม่มอบหมายให้ผมมามอบให้คุณโดยเฉพาะครับ"หลีเกอรับมาเปิดออกดูคำเชิญจริงด้วย!"ศาสตราจารย์โม่บอกว่าวันนี้เป็นนิทรรศ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 175 เธอมีความรู้ด้านการออกแบบเสื้อผ้า
อย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึงข่าวที่เพิ่งได้รับ เธอก็ยังเสี่ยงพูดออกมา"คุณฮั่ว เพิ่งมีโทรศัพท์จากเรือนจำติดต่อมา แจ้งว่าคุณหนูเฉียวพยายามฆ่าตัวตายค่ะ!"ประโยคนั้นทำให้บรรยากาศเงียบลงคงเป็นเพราะไม่ได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับเฉียวซีอวิ๋นมานานฮั่วจิ้นเฉิงถาม "สถานการณ์เป็นยังไง""โชคดีที่ผู้คุมเรือนจำพบตัวทัน จึงนำตัวส่งโรงพยาบาลแล้ว แต่คุณหนูเฉียวบอกว่าอยากเจอคุณค่ะ"เฉียวซีอวิ๋นถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลาสิบปี เนื่องจากหลักฐานที่ชัดเจน ขณะนี้กำลังรับโทษอยู่ในเรือนจำ หลังจากที่ตระกูลเฉียวล่มสลาย เฉียวเจิ้นสยงก็หายเข้ากลีบเมฆและนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฮั่วจิ้นเฉิงก็ไม่เคยไปเจอเธออีกเลย"ตอบผู้คุมเรือนจำว่าผมไม่ไป"ฮั่วจิ้นเฉิงพูดอย่างเย็นชา ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกใด ๆ ในน้ำเสียง"ค่ะ คุณฮั่ว"กำลังจะเดินออกไป แต่ฮั่วจิ้นเฉิงก็เรียกไว้ "ตอนนี้ฮั่วซินอยู่ที่ไหนแล้ว?""คุณหนูกลับถึงบ้านแล้วค่ะ""ระงับบัตรเครดิตทั้งหมดของเธอซะ ห้ามให้ใช้เงินแม้แต่หยวนเดียว"หลานหนีรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ไม่ฝ่าฝืนคำสั่งของฮั่วจิ้นเฉิง "ได้ค่ะคุณฮั่ว ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!"เมื่อหลานหนีออกไปแล้วพื้นที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 176 งานแฟชั่นโชว์ในปินเฉิง
"อาจารย์โม่มาแล้ว!"ไม่รู้ว่าใครพูดขึ้นมา เหยียนเจี่ยนถึงละสายตา แล้วหันไปยังทางที่อาจารย์กำลังโม่เดินมา"อาจารย์คะ!" เหยียนเจี่ยนแสดงความเคารพอย่างมากอาจารย์โม่พยักหน้าเล็กน้อย แต่กลับเดินผ่านเธอไปหาหลีเกอ "คุณหลี!"หลีเกอรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมาก รีบกล่าวทักทาย "อาจารย์โม่!"อาจารย์โม่ยิ้ม "วันนี้เป็นงานเลี้ยงส่วนตัว ไม่ต้องเกร็งนะ"ทุกคนต่างก็รู้สึกได้ถึงท่าทีอันแตกต่างที่อาจารย์โม่มีต่อหลีเกออย่างชัดเจน เหยียนเจี่ยนที่อยู่ด้านหลังรีบเดินเข้ามา "อาจารย์ นี่คือคุณหลีที่คุณเคยพูดถึงใช่ไหมคะ?"เมื่อพูดจบ เหยียนเจี่ยนก็ยื่นมือออกไปหาหลีเกอ "สวัสดีค่ะ ฉันเหยียนเจี่ยน เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์โม่ค่ะ!"อาจารย์โม่เห็นดังนั้น จึงพูดว่า "เหยียนเจี่ยนเป็นลูกศิษย์ที่ผมภูมิใจที่สุด มีพรสวรรค์ด้านการออกแบบสูงมาก หวังว่าพวกคุณจะได้เรียนรู้จากกันและกันไม่มากก็น้อย"หลีเกอยื่นมือออกไปจับมือกับเธอ "สวัสดีค่ะ ฉันหลีเกอ!"ทั้งสองคนถือว่าได้ทักทายกันแล้ว"ที่เชิญทุกคนมาวันนี้ จริง ๆ แล้วก็เพื่อหารือเรื่องสำคัญของเมืองปินเฉิง!" อาจารย์โม่เรียกให้ทุกคนมารวมตัวกันแล้วเกริ่นนำ เมื่อพูดจบก็มีคนพูดขึ
Latest chapter
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
