" หมอดีใจด้วยนะครับ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้ 2 เดือนแล้วครับ "" !!!!!!!! " คนเป็นพ่อหมาดๆกำลังยืนช๊อคกับสิ่งที่ได้ยิน เค้ารีบวิ่งไปเขย่าตัวหมอเบาๆ" มะหมอพูดจริงนะครับ!! ไม่ได้โกหกผมนะ!! "" ผมเป็นหมอ จะโกหกคุณเพื่ออะไร " บุคลากรในชุดกราวน์ยืนตอบคำถามแบบอมยิ้มนิดๆ เค้าเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ความรู้สึกที่กำลังจะได้เป็นพ่อคนน้ำตาลูกผู้ชายอกสามศอกกำลังตีตื้นขึ้นมาเต็มดวงตา ตอนนี้เขาไม่ได้ยินเสียงรอบข้างเลยสักนิด ในหัวมีแต่คำพูดของหมอเป็นเสียงเอคโค่ซ้ำๆภรรยาคุณตั้งครรภ์ ภรรยาคุณตั้งครรภ์....กว่าสติจะกลับเข้าร่าง พยาบาลก็เข็นรถเข็นที่มีร่างบางออกมาจากห้องฉุกเฉิน" พี่คิณ พี่คิณคะ! เป็นอะไร " คนตัวโตคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ เอื้อมไปจับมือบางเบา น้ำตาไหลคลอเบ้าจนรีบผวากอดคนตัวเล็กบนรถเข็น" ขอบคุณนะครับ เขาเป็นของขวัญที่วิเศษที่สุดเลย " เธอรับรู้ถึงความเปียกชื้นที่หัวไหล่ จนต้องโอบกอดคนตัวโตแล้วลูบหลังเบาๆ " Happy birthday ล่วงหน้านะคะ ว่าที่คุณพ่อ " คำพูดสุดท้ายของภรรยา ทำให้เค้ากอดร่างบางแน่นกว่าเดิม จนเค้าค่อยคลายตัวเองออกมาจ้องมองไปที่พุงน้อยๆเธอยกมือมาโอบใบหน้าที่แดงก่ำ ใช้หัวแม่มือเช็ดน้ำตา
ปัง! เสียงปิดประตูรถเองจ้า รุนแรงตามอารมณ์ปุดๆของฉันตอนนี้ ร่างระหงสวมชุดนักศึกษาพอดีตัวพร้อมรองเท้าผ้าใบคอนเวิร์สคู่ใจ กำลังเร่งฝีเท้าตัวเองให้มาทันเวลาอาหารมื้อสำคัญของชีวิต ไม่สิ! อาจจะทั้งชีวิตของฉันนับจากนี้1 ชั่วโมงก่อน~คุมแม่ อิอิ calling~" ฮาเหลลลล พึ่งเลิกคลาสค่ะแม่ " ฉันรีบกดรับสายเพราะว่าแม่โทรจิกเป็นสิบสายแล้ว"ออกมาคุยธุระกับแม่หน่อย สำคัญมาก" น้ำเสียงดูจริงจัง ไม่ต่างกับตอนหาเลขเด็ด!"มีเรื่องอะไรรึป่าวคะ ""ค่อยคุยตอนมาถึงแล้วกัน เดี๋ยวส่งโลเคชั่นให้ มาให้ถึงก่อน 18:30 นะคะลูกรัก" ติ๊ด! เดี๋ยว!! ฉันรีบกดดูนาฬิกาข้อมือตอนนี้มัน 17:30 !!! แล้วร้านอยู่มุมไหนของโลกก็ไม่รู้เพราะรู้จักแต่ร้านกะเพรารสเด็ดปากซอย แถมตอนเย็นรถติดโคตรๆ แม่นะแม่!! นัดล่วงหน้าก็ไม่ได้...พอลงจากรถมาได้ ฉันรีบวิ่ง4*100 ด้วยขาสั้นๆของฉันไปยืนหอบพร้อมปาดเหงื่ออยู่หน้าเคาน์เตอร์ พนักงานมองหน้ากันงงๆ แล้วก็มองหน้าฉัน ดูจากสภาพฉันตอนนี้ คงคิดว่า ควายมึงรึหายไง?" สวัสดีค่ะคุณลูกค้า มีอะไรให้ช่วยไหมคะ " ฟู่ววว~ ร่างบางในชุดนักศึกษากระแอมเล็กน้อยเพราะคอแห้ง และยิ้มตอบกลับพนักงานต้อนรับสาว" จองไว้ในน
ไม่ๆๆ ฉันไม่ตื่นเต้นเลย แม่คงนัดทานข้าวธรรมดาแหละ เนอะ! ตึกตัก ตึกตัก ฟู่วววว~ คิดบวกไว้ก๊อนนนน พอมือเรียวบางดันประตูสีดำเข้าไปข้างใน เท้าสองข้างก็ชะงัก! เดี๋ยวนะ!? ทำไมมีคนอื่นอยู่ในห้องด้วย ผู้ชายสองคนนี่ใคร? เฮือกกกก!! หรือว่าไปติดค่าหวยเค้าป่าว แต่เเค่เจ้าของแผงหวยต้องแต่งตัวหล่อเต็มยศขนาดนี้เลยหรอวะ?" มาถึงแล้วก็มานั่งสิ จะยืนรอเสิร์ฟอาหารรึไงลูกสาว " เสียงคุณนายแม่ทำฉันตื่นจากผวังค์สองขาเรียวค่อยๆเดินมาที่โต๊ะสี่เหลี่ยมที่มีอาหารวางรออยู่แล้วเต็มโต๊ะ หัวกระเซอะกระเซิงถูกจัดแล้วดีขึ้นนิดหน่อยค่อยๆก้มหน้าขอโทษและหย่อนก้นนั่งเก้าอี้ฝั่งซ้ายถัดจากคนเป็นแม่ อึดอัดชะมัด! ฉันทำหน้าไม่ถูกเลย เพราะไม่เคยเห็นหน้าผู้ชายสองนี้ด้วยซ้ำ ใจก็กลัวจะถูกฆาตกรรมคาห้องอาหารเพราะแม่เบี้ยวค่าหวยเค้าไว้หลายบาทรึป่าวก็ไม่รู้" อะแฮ่ม " อะไรอีกแม๊......"นี่ลุงประวิทย์ เป็นเพื่อนกับพ่อเรา" อ่อ.. เป็นเพื่อนพ่อนี่เอง ใจหายใจคว่ำหมด นึกว่าจะไม่มีชีวิตรอดไปหาผู้ชายในอนาคตซะแล้ว!" นี่ มะลิลา ค่ะ เป็นลูกสาวคนเดียวของวัลย์ ตอนนี้เรียนบริหารอยู่ปี3 แล้วค่ะ "" สวัสดีค่ะคุณลุงประวิทย์ " ฉันยิ้มหวานตอบพร้อม
สรุป!? ระหว่างที่ฉันเรียน ฉันต้องแบ่งเวลาเข้าบริษัทเพื่อศึกษางานของแม่ทั้งหมด! ย้ำว่าทั้งหมด!? ก็เริ่มเรียนรู้งานกับคุณอคิณหน้านิ่งนั่นแหละ เอาว่ะ! ถือซะว่าฝึกงานก่อนกำหนดละกัน แค่เรื่องเรียนก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว นักศึกษาสาวสวยอย่างฉันต้องเอาเวลาว่างทำงานไปด้วย เริ่ดจริง! ตอนนี้เข้าใจเพื่อนในห้องแล้วว่า เรียนไปทำงานไปมันเหนื่อยขนาดไหน! แค่คิดภาพตามก็เหนื่อยล้าววววว!!! " มะลิจะไหวไหม แม่กลัวเราเหนื่อยเกินไป " เสียงที่ถามฉันนั้นมีแต่ความห่วงใย ฉันรับรู้ได้ แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้ว... " ไหวสิแม่ หนูอึดจะตายแม่ก็รู้ แค่นี้จิ๊บๆ " ฉันตอบด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจให้คนข้างๆ" โอเคตามนี้ ค่อยๆเรียนรู้ไปกับพี่อคิณนะครับหลาน " คุณลุงพูดไปยิ้มไป แต่! ช่วยดูหน้าลูกชายด้วยเถอะ!? ช่วยกันสนทนาพาทีกันหน่อยเฮ้! ฉันแอบเห็นแม่สบตากับคุณลุงแล้วยิ้มให้กัน แต่ไม่ใช่เชิงชู้สาวแน่ๆ มันต้องมีอะไรสักอย่าง นี่กูต้องเป็นโคนันอีกแล้วเหรอ? ถามแม่ตรงๆคงไม่ได้คำตอบงั้นคนข้างๆฉันนี่แหละ แม่งต้องรู้อะไรบ้างล่ะ?!" พี่อคิณคะ เราไปเดินเล่นกันหน่อยไหมคะ ข้างนอกบรรยากาศดีมากเลย " ฉันจ้องตาคมเค้าเพื่อสื่อว
กว่าจะออกจากร้านมาได้ก็สองทุ่มกว่าแล้ว ตอนนี้ยังมาติดแง็งอยู่บนถนน ที่ไม่มีทีท่าว่าจะขยับเลยสักนิด! แอร์ในรถก็เย็นเกิ๊น ขนอะไรต่อมิอะไรก็ลุกไปหมด " ให้หนูเริ่มงานวันไหนดีคะ " ฉันชวนคุยเพื่อกลบบรรยากาศวังเวงนี่ออกไป " พรุ่งนี้ คืนนี้ไปศึกษาโครงสร้างบริษัทกับระบบการทำงานมาด้วย " ค่ะ!? ไฟแรงจริ๊งพ่อหนุ่ม..." ได้ค่ะ " ฉันตอบกลับด้วยเสียงหนักแน่น!! "หึ" หึอะไร! ฉันแอบได้ยินนะ! ระหว่างทางกลับบ้านเราก็คุยกันบ้าง แซะกันบ้าง แลกการติดต่อกัน แถมยังเอาตารางเรียนฉันไปด้วย! อยากรีบถึงบ้านใจจะขาด รถหรูที่แล่นตามถนนมาเรื่อยๆ ก่อนมือหนากำลังจะตบไฟเลี้ยวเข้าหมู่บ้านใหญ่" จอดก่อนค่ะ! จอดก๊อนนนน " เอี๊ยดดดดด!! " อะไรของเธอเนี่ย จะถึงบ้านอยู่แล้ว " น้ำเสียงหงุดหงิดบวกกับหน้าตาที่หันมาดุใส่ฉัน อีกนิดก็จะงาบหัวฉันอยู่แล้ว " แฮ่~ ขอโทษค่ะ ขอลงไปซื้อผัดกะเพราแป๊ป " คิ้วหน้าขมวดเข้าหากัน มองหน้าฉันด้วยคำถาม " เมื่อตอนเย็นเธอกินข้าวไปสองจานยังไม่อิ่มหรอ แล้วนี่อะไร เธอมีสองกระเพาะรึไง " ว้อททท!? ผู้ชายคนนี้ช่างปากคอเราะร้าย ใครสนกันล่ะ! ฉันรีบเปิดประตูรถลงไปสั่งอาหารร้านประจำทันที พอได้กับข้าวฉันก็รี
ร่างเล็กในชุดนักศึกษาเดินเข้ามาในห้องทำงานใหญ่ สาวเท้าก้าวไปยังโซฟามุมที่มีมารดา กับอคิณนั่งอยู่ ถัดไปข้างหลังของทั้งสองมีอีกสองคนที่ยืนเฉียงๆ ดูจากชุดยูนิฟอร์มเป็นเลขาของมารดา และผู้ชายตัวสูงๆคือเลขาพร้อมมือขวาคนสนิทของอคิณ เธอหยุดเดินและยกมือไหว้ทุกคนพร้อมเดินไปนั่งลงข้างๆมารดา หลังจากแนะนำตัวกันเรียบร้อย คุณรำไพเลขาที่ดูอายุไล่เลี่ยกับแม่ของคนตัวเล็กก็สรุปประชุมพร้อมอธิบายเนื้อหาของช่วงเช้าให้เจ้าตัวฟัง วันนี้คุณมะลิวัลย์ในฐานะประธานบริษัท FW group(เป็นบริษัทจำหน่ายและส่งออกชาดอกไม้) ได้แนะนำอคิณ ให้ทุกฝ่ายได้รู้จัก และรวมถึงการเปลี่ยนแปลงการทำงานบางส่วนของบริษัทที่ต้องปรับปรุงแก้ไขและทุกเรื่องขึ้นกับอคิณโดยตรง เธอจะอยู่เบื้องหลังคอยตอบรับและอนุญาตในเรื่องสำคัญเท่านั้น และไม่ลืมเรื่องที่มะลิลาต้องเข้ามาเรียนรู้งานภายในบริษัทซึ่งอยู่ภายใต้ในการดูแลของอคิณ บางคนพยักหน้ารับทราบและแสดงออกทางแววตาว่าบริษัทกำลังมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และเป็นไปในทางที่ดีขึ้นกว่าเดิม ฉันนั่งฟังเลขาของแม่และปัญหาภายในคือดีลกับบางบริษัทไม่ลงตัวและยังเป็นพวกเสี่ยที่มีอำนาจอีก ตอนนี้ฉันเข้าใจในสิ่งที่แม่ก
ภายในห้องทำงานชั้นสองของผับหรู อคิณกำลังนั่งคุยกับเพื่อนสนิทอีกสองคนที่หล่อกันคนละแบบ ผับนี้เค้าหุ้นกับเพื่อนตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เนื่องจากเป็นคนชอบดื่มเหมือนกันและเป็นพวกนักล่าตอนกลางคืน" กูอยากให้มึงสั่งสอนไอ่เสี่ยนั่นให้หน่อย เอาแค่พอสนุก "" ไอ่เสี่ยที่มันมีปัญหากับแม่ยายมึงอะนะ " เสียงทุ้มของลมหยอกล้อคนตรงหน้า" ไอ่สัด " "มึงก็นะไอ่ลม ไอ่คิณมันขอให้ช่วยเรื่องที่มึงถนัดๆนั่นแหละ เรื่องสนุกๆทั้งนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า " เสียงของดินผู้เป็นน้องชายของลมที่ห่างกันแค่ไม่กี่เดือนแย้งขึ้น" กูจัดให้ มึงอยากได้แบบไหนบัญชามาเลยครับเพื่อน ช่วงนี้กูว่าง " ที่จริงก็ว่างทั้งวันแหละ
ผมดับเครื่องยนต์เมื่อมาถึงชั้นจอดรถหน้าเพ้นท์เฮ้าส์ตัวเอง เมื่อหันไปดูคนตัวเล็กที่นั่งหลับอยู่เบาะข้างๆก็พลันนึกถึงเสียงใสๆของเธอที่ครวญครางตอนตกอยู่ภายใต้นิ้วยาวของผม เธอเสร็จ..ได้น่ารักมาก น่ารักซะจนต้องข่มอารมณ์ดิบตัวเองไม่ให้กระแทกเธอคาเบาะนั่น ขายาวก้าวลงจากรถหรูเดินอ้อมอีกฝั่งเพื่อค่อยๆช้อนตัวคนที่กำลังหลับพริ้มขึ้นมาแนบอกเดินเข้าห้องหรูของตัวเอง ผมค่อยๆวางเธอลงบนเตียงขนาดใหญ่ ในใจก็เกิดคำถามกับตัวเองว่าจะเอายังไงกับแม่เมรีมะลิลานี่ยังไงดี 'หรือเอาท่ามาตรฐานไปก่อน' สมองกับสายตาตอนนี้คิดออกอยู่เรื่องเดียวเมื่อจ้องดูชุดที่เธอส่วมใส่ 'ชุดบ้าอะไรว่ะนั่น' พลันมือหนาย้ายลงไปลูบน้องชายของตัวเองที่แข็งขันตั้งแต่ล้วงเธอตอนอยู่บนรถ ตอนนี้มันแข็งจนปวดหนึบไปหมด อีกทั้งยังผงกหัว งึกๆ อยากจะออกมารับอากาศภายนอกจะแย่ แต่ดูยัยเด็กนี่สิ! เสร็จแล้วก็ชิ่งหลับเฉย 'อาาาา ใจเย็นลูกพ่อ จะได้เข้าไปสำรวจในโพรงมะลิคับแคบนั่นแน่นอน แต่ไม่ใช่วันนี้' เอาว่ะ! ปล่อยเธอไปก่อน เค้
" หมอดีใจด้วยนะครับ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้ 2 เดือนแล้วครับ "" !!!!!!!! " คนเป็นพ่อหมาดๆกำลังยืนช๊อคกับสิ่งที่ได้ยิน เค้ารีบวิ่งไปเขย่าตัวหมอเบาๆ" มะหมอพูดจริงนะครับ!! ไม่ได้โกหกผมนะ!! "" ผมเป็นหมอ จะโกหกคุณเพื่ออะไร " บุคลากรในชุดกราวน์ยืนตอบคำถามแบบอมยิ้มนิดๆ เค้าเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ความรู้สึกที่กำลังจะได้เป็นพ่อคนน้ำตาลูกผู้ชายอกสามศอกกำลังตีตื้นขึ้นมาเต็มดวงตา ตอนนี้เขาไม่ได้ยินเสียงรอบข้างเลยสักนิด ในหัวมีแต่คำพูดของหมอเป็นเสียงเอคโค่ซ้ำๆภรรยาคุณตั้งครรภ์ ภรรยาคุณตั้งครรภ์....กว่าสติจะกลับเข้าร่าง พยาบาลก็เข็นรถเข็นที่มีร่างบางออกมาจากห้องฉุกเฉิน" พี่คิณ พี่คิณคะ! เป็นอะไร " คนตัวโตคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ เอื้อมไปจับมือบางเบา น้ำตาไหลคลอเบ้าจนรีบผวากอดคนตัวเล็กบนรถเข็น" ขอบคุณนะครับ เขาเป็นของขวัญที่วิเศษที่สุดเลย " เธอรับรู้ถึงความเปียกชื้นที่หัวไหล่ จนต้องโอบกอดคนตัวโตแล้วลูบหลังเบาๆ " Happy birthday ล่วงหน้านะคะ ว่าที่คุณพ่อ " คำพูดสุดท้ายของภรรยา ทำให้เค้ากอดร่างบางแน่นกว่าเดิม จนเค้าค่อยคลายตัวเองออกมาจ้องมองไปที่พุงน้อยๆเธอยกมือมาโอบใบหน้าที่แดงก่ำ ใช้หัวแม่มือเช็ดน้ำตา
" มะลิ ตื่นได้แล้วครับ ถึงแล้ว " ฮือออ ไม่อยากลืมตาเลยอะ อยากหลับยาวๆ" ค่อยไปนอนต่อที่ห้อง "เสียงสารถีปลดเบลล์แล้วลงจากรถไปเปิดท้ายรถเพื่อยกกระเป๋าเข้าที่พักฉันพยายามฝืนสังขารตัวเองเพื่อลงจากรถ นี่กูยังไม่สามสิบเลยนะ!? แรงมันหดหายไปไหนหมดวะ?พอลงจากรถ ร่างบางก็เยียดแขนเพื่อยืดเส้นยืดสาย นั่งรถมาหลายชั่วโมง พอเหลียวมองรอบๆ สายลมเบาๆบวกกับกลิ่นทะเลอ่อนๆ พอยังช่วยให้สมองคลายความตึงเครียดได้บ้าง แถมเสียงคลื่นซัดหาดบ่งบอกว่าเรามาถึงจุดหมายปลายทางแล้วพอเช็คอินกับทางรีสอร์ต ลากกระเป๋าเข้าห้องเสร็จ ฉันรีบปีนขึ้นเตียงและทำท่าจะหลับอีกรอบ" งั้นมะลิพักสายตาก่อนนะครับ ตอนนี้สี่โมงเย็น ค่ำๆพี่เรียก เราไปหาอะไรกินกัน " กูนั่งเฉยๆทั้งทางบอกกูพักสายตา คนขับรถทั้งทางตอนนี้กินลมชมวิวอยู่ระเบียง จ่ะ!พอตะวันเริ่มลับขอบฟ้า บุรุษในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้า กางเกงขาสั้นสีขาวเดินไปหยุดข้างเตียงใหญ่ ยืนมองภรรยาตัวเองที่หลับพริ้มเหมือนเธอกำลังฝันหวานเค้านั่งลงที่ขอบเตียง ยกมือมาเกลี่ยผมที่ปรกหน้านวลออก ใช้นิ้วชี้เขี่ยปลายจมูกเธอเบาๆ จนคนที่กำลังฝันหวานรู้สึกตัว " อือออออ" ขี้เซาซะด้วยฉันลืมตาขึ้นมาเพื่
รถเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำวาวแล่นเข้าสู่รั้วโรงเรียนนานาชาติชื่อดัง จุดหมายปลายทางคือจุดรับส่งนักเรียนตัวน้อยกะป้อมวัยสี่ขวบที่นั่งห้อยขาไปมาบนม้านั่ง ในปากยังเคี้ยวลูกชิ้นปิ้งจนแก้มข้างหนึ่งป่องนูนออกมาเป็นลูก" มะลิ พ่อมาแล้ว "" คุมพ่ออออออ " เด็กหญิงผมเปียกระโดดลงจากเก้าอี้ด้วยความดีใจ รีบวิ่งไปที่รถแล้วเปิดประตูขึ้นไปนั่งข้างๆผู้เป็นบิดา" คุมแม่ไปไหน "" เตรียมชุดสวยรออยู่ที่บ้านครับ "" เตรียม'ไมเหยอ "" เราจะไปงานวันเกิดลูกชายลุงประวิทย์ครับ "รถคันดังกล่าวแล้วเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่เวลาหนึ่งทุ่มตรง สามพ่อแม่ลูกเปิดประตูลงจากรถแล้วมองเข้าไปในบ้าน ที่มีเสียงเด็กๆดังเจี๊ยวจ๊าวพอดีกับเจ้าของบ้านเดินออกมาต้อนรับพอดี" สวัสดีค่ะ คุณไมค์ คุณวัลย์ เชิญเข้ามาในบ้านก่อนค่ะ " และไม่ลืมก้มทักทายสาวน้อยชุดกระโปรงสีม่วงลายขนมหวานที่กำลังแหงนมองด้วยความงุนงง" สวัสดีค่ะคนสวย หนูมะลิใช่ไหมเอ่ย " เด็กน้อยยิ้มแป้นและพนมมือป้อมๆพร้อมกล่าวสวัสดีค่ะด้วยภาษาของวัยที่ยังไม่ค่อยแข็งแรงทุกคนเดินตามกันเข้ามาในบ้าน แล้วเลี้ยวขวาเดินไปยังลานสนามหญ้าข้างบ้าน ที่ตอนนี้ประดับตกแต่งด้วยลูกโป่งและไฟสีนวล บนโต
ฉันหายใจเหนื่อยหอบอยู่ใต้ร่างใหญ่ ปากหนากระตุกยิ้มมุมปาก แล้วก้มลงมาหอมที่ขมับเจ้าสาวเบาๆ" ถ้าเหนื่อยพี่ทำเอง " สิ้นเสียงแหบ แขนแกร่งก็ยกขาเธอทั้งสองขึ้นพาดบ่า สะโพกฉันลอยขึ้นเล็กน้อยเปิดทางให้เค้าเข้ามาง่ายกว่าเดิมเอ็นใหญ่ที่แข็งชูชันกำลังค่อยๆสอดเข้ามาช้าๆ เค้ากอดล็อกขาเธอแน่น จากนั้นก็รัวสะโพกจนคนใต้ร่างกรีดร้องเสียงแหลมปึก ปึก ปึก ปึก ปึก !!!!ฉันหายใจไม่ทัน! ลำพังแค่ครางคอก็แห้งแล้ว!" อืม มะลิ~ ตอดพี่อีก"ปึก!! ปึก!! ปึก!!" ซี๊ดดดดดดด แทบเสร็จ! "เค้าปล่อยขาเธอลงแล้วพลิกเธอให้นอนคว่ำ หน้าฟุบกับหมอน สะโพกขาวถูกยกขึ้นตั้งฉาก ลิ้นร้อนๆเลียชิมแก้มก้มขาวอย่างลุ่มหลง ลากโลมมาถึงกลีบบวม ตะหวัดลิ้นไปทั่วจนเธอเกร็ง จิกหมอนแน่น แล้วกรี๊ดออกมาเค้าเลื่อนริมฝีปากขึ้นไป ตะบมพรมจูบตามแนวร่องหลังขาวเนียน ไม่ลืมเลียชิมทุกตารางนิ้ว วาดแขนไปโอบกอด เขี่ยยอดถันไปมาสลับกับบีบเค้นเต้าอวบแล้วปึก!" อ๊าย!! "เค้าช่วยยกตัวเธอขึ้น นำทางมือเรียวไปจับหัวเตียง กระซิบที่ซอกคอให้ไออุ่นมันวิ่งพล่าน" จับให้แน่นๆนะครับ "เค้าปล่อยมือเธอแล้วลูบตั้งแต่หัวไหล่ขาว ลงมาแผ่นหลังที่กำลังแอ่นได้รูปสวย ไล้มาจนถึงบั
ปึง!เจ้าบ่าวหมาดๆดันเธอติดผนังทันทีที่ปิดประตู ปิดปากหวานๆด้วยจูบสุดเร่าร้อน สอดลิ้นกวาดต้อนดูดเรียวลิ้นน้อยๆจนเธอไม่ทันตั้งตัว ดูดเท่าไรความหวานจากปากเจ้าสาวก็ยิ่งหวานขึ้นเรื่อยๆจนเค้าไม่อยากหยุด จนมือน้อยเริ่มทุบหัวไหล่บ่งบอกว่าเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ" แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก พะพี่คิณ อื้ออ อาบน้ำกันก่อนมั้ยคะ " เค้าไม่ฟังฉันเลย พอหลุดจากการดูดดื่ม ก็ย้ายลิ้นมาดูดที่ซอกคอขาวๆแทน " อ๊ะ "ใบหน้าคมไม่ยอมหยุดสูดดมความหอมจากซอกคอเธอ แถมยังสร้างรอยคิสมาร์กไว้ทั่ว มือข้างนึงรูดซิปเจ้าสาวลง ยิ่งข้างปลดกระดุมเสื้อตนเอง จนชุดสีขาวฟูฟ่องหลุดจากร่างบางระหงไปกองกันที่ปลายเท้าเค้าไล่ปากลงมาที่เต้าอวบชูเม็ดบัวสีชมพูล่อตาล่อใจจนอดไม่ได้ที่จะแวะชิมดูดดึงเรียกเสียงครางใสให้กระสัน " อ๊ะ พะ พี่คิณ อื้อ! "ลิ้นร้อนๆเลียวนจนยอดอกชุ่มช่ำไปด้วยน้ำลายใส เม้มดูดจนพอใจ แล้วลากเลียลงมาต่อที่หน้าท้องแบนราบ แกล้งงับสะดือบุ๋มให้เธอสะดุ้ง เกี่ยวขอบแพนตี้ตัวจิ๋วให้พ้นร่างบาง แล้วนั่งย่อตัวลงเค้ายกเรียวขาเธอข้างนึงมาพาดไว้ที่หัวไหล่จ้องมองกลีบอวบๆสีชมพูที่ปิดสนิทแต่เยิ้มไปด้วยน้ำเมือกสีใสๆแหงนหน้าขึ้นไปมองสีหน้าของเจ้าส
งานแต่งสุดยิ่งใหญ่ของสองบริษัทชื่อดังถูกจัดขึ้นภายในโรงแรมหรูในอาทิตย์ถัดมา เนื่องด้วยเจ้าบ่าวบ่นว่ารอเธอเรียนจบไม่ไหว ทั้งๆแค่อีกแค่ปีเดียวเท่านั้นอาทิตย์ทั้งอาทิตย์วุ่นวายสุดๆ ไม่ว่าจะเรื่องชุด เรื่องสถานที่ เรื่องการ์ดเชิญ กูแทบจะกรี๊ดวันละเป็นสิบรอบ อีดอก เหนื่อย!!!!" อิฝ้าย มึงดื่มแบบนี้ มึงแต่งหน้าให้กูได้แน่นะ " เจ้าสาวจัดแจงชุดกระโปรงฟูฟ่องแล้วนั่งเก้าอี้ตรงข้ามช่างแต่งหน้าจำเป็น" นี่ใคร อิฝ้ายนะคะ " พูดเสร็จก็ยกแชมเปญดื่ม อึก อึก แล้ววางลงบนโต๊ะใกล้ๆ ปึง! ถ้าแก้วไม่หนามีสิทธิ์แตกกูบอกเลย" มึงทะเลาะกับพี่ลมเหรอ " นางเบ๊ะปาก นั่งไขว้ห้างโชว์เรียวขาขาวๆที่กระโปรงแหวกมาถึงต้นขา ชุดเพื่อนเจ้าสาวที่นางใส่เป็นสายเดี่ยวสีม่วงขับผิวนางให้มีออร่าไปอีก" ช่างหัวมัน มึงอย่าพูดถึง นี่งานมงคลมึงนะ " แรงงง!! แล้วนางก็ละเลงใบหน้าฉันด้วยใบหน้าบึ้งๆสองบ่าวสาวยิ้มชื่นมื่นยืนตอนรับแขกหน้างาน บ้างก็มาขอถ่ายรูปแถมมีของขวัญติดไม้ติดมือเล็กๆน้อยๆ" พี่คิณเหนื่อยมั้ย นั่งพักก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวมะลิรับแขกเอง"" แค่มีมะลิยืนข้างๆ พี่ก็หายเหนื่อยแล้วครับ " ปากหวาน แต่ฉันก็ยิ้มเขิน~" อะแฮ่ม "" พี่
บรรยากาศช่วงเช้าภายในงานหมั้นของคู่บ่าวสาวเต็มไปด้วยกลิ่นอายความหอมของดอกมะลิและที่มากกว่านั้นคือกลิ่นอายของความอิ่มเอมใจฟูของผู้ที่มาร่วมเป็นสักขีพยานความรักทั้งสองในวันนี้ ทุกคนรู้ดีว่าทั้งคู่ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านอันตรายร่วมกันมา หรือแม้แต่อันตรายที่เกือบจะพรากชีวิตอีกครึ่งที่เหลือของกันและกันไปแล้วงานหมั้นครั้งนี้เชิญแค่คนสนิทเท่านั้น ส่วนงานแต่งจะจัดขึ้นที่โรงแรมเพราะว่าทั้งสองบริษัทค่อนข้างที่จะมีชื่อเสียงพอสมควร" มึง กูตื่นเต้นว่ะ "" เดี๋ยวๆอิฝ้าย นั่นต้องเป็นคำพูดกู" มึงจะตื่นเต้นทุกเรื่องไม่ได้!" มึงพร้อมยัง ข้างล่างรอจนจะเหี่ยวหมดแล้วนะ" อาเจยื่นหน้าบอกทางประตูห้องนอนของฉันที่วันนี้รวบรัดให้เป็นห้องแต่งหน้าโดยคนที่ช่วยกันแต่งหน้าแต่งตัวคืออิฝ้ายเพื่อนกูเอง" มึงพร้อมนะ " ปุกปุยหันมาถามฉันที่นั่งบีบมือเย็นๆ สำรวจตัวเองอยู่หน้ากระจกไม่น่าเชื่อว่าปุกปุยจะเปลี่ยนฉันให้เป็นสาวหวานขนาดนี้ แต่งหน้าอ่อนๆให้เข้ากับชุดไทยโทนสีม่วง ห่มสะไบสีดอกตะแบก ปล่อยผมยาวสลวยเต็มแผ่นหลัง แลดูบอบบางอ่อนช้อยเหมือนนางในวรรณคดีสักเรื่องหนึ่งร่างบางลุกขึ้นจากเก้าอี้ ยื่นมือเย็นๆไปจับแขนเพื่อนสนิทเ
ชายร่างหนาอวบอ้วนใส่แค่กางเกงในตัวเดียวแถมยังโดนมัดมือไขว้หลังถูกนำมาทิ้งไว้หน้าโรงพักตั้งแต่แปดโมงเช้าในสภาพที่นอนงอตัว เจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ ตามมาด้วยกลุ่มนักข่าวขนาดใหญ่ ที่กรู่วิ่งเข้ามารัวชัตเตอร์เพื่อเก็บภาพไปเป็นข่าวเด็ดประจำวัน กว่าตำรวจจะเคลียร์พื้นที่ได้ ชายดังกล่าวก็ไม่เหลืออะไรแล้วแม้แต่ศักดิ์ศรีที่ครั้งหนึ่งเคยหยิ่งผยอง ทำตัวกร่างและทำร้ายผู้อื่นไปทั่วคำถามมากมายจากนักข่าว ที่วิ่งตามเจ้าหน้าที่ที่กำลังหิ้วปีกผู้ต้องหาเข้าสู่กระบวนการถัดไป ณ ช่วงเวลานี้ไม่มีใครไม่รู้จักเสี่ยนกปีกหัก ทั้งข่าวทั้งคลิปถูกปล่อยออกมาไล่เลี่ยกัน จนเจ้าตัวไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ถึงแม้ว่าอยากตายหนีความอับอายแค่ไหนก็ไม่มีสิทธิ์นั้น ตราบใดที่ถูกจับตามองตลอด 24 ชั่วโมง และเค้าจะต้องอยู่ในนรกบนดินนี้จนสิ้นอายุขัย" พี่คิณเห็นข่าวรึยังคะ "" เห็นแล้ว ไอ่ลมบอกพี่แล้ว " ชายหนุ่มเพียงแค่ตอบรับแต่ไม่ได้เงยหน้าจากกองเอกสาร" แล้วได้ดูคลิปยัง " เค้าส่ายหน้าเบาๆ แต่ฉันดูแล้วนะแต่ดูไม่จบ โหดร้ายมาก แต่ก็สมแล้วกับสิ่งที่เคยทำไว้กับคนอื่น" ช่างหัวมันเถอะ ตอนนี้มันไม่มีโอกาสได้ออกมาแล้ว เส้นใหญ่แค่ไหนก็แพ้ไ
ภายในห้องนอนใหญ่วีไอพีชั้นสองของผับหรูชื่อดังกลางเมือง มีหญิงสาวนอนสั่นร้องไห้ด้วยความกลัว มุมปากมีเลือดซึมมาจากการทำร้ายด้วยฝ่ามือใหญ่ น้ำตาของเธอไม่ได้ช่วยให้ผู้ชายตรงหน้าสงสารเธอเลยแม้แต่น้อย" ฮือออ ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ หนูแค่มาทำงานหาเงิน ไม่ได้จะมาขายตัว ฮือออ" มือน้อยๆยกขึ้นมาไหว้ร่างหนาที่กำลังคล่อมเธอ" ลำพังแค่เสิร์ฟมันไม่พอกินหรอกหนู มาอ้าขาให้เสี่ยเอา ขาวๆซิงๆอย่างหนู เสี่ยจ่ายไม่อั้นเลยนะ " คำพูดดูแคลนพ่นออกมาจากปากหนาคล้ำ มันก้มหน้าซุกไซ้ซอกคอหญิงสาวที่ดิ้นหาทางรอดให้แก่ตัวเอง ถึงแม้ว่าจะดูริบรี่ก็ตามก๊อก ก๊อก ก๊อก" เสี่ยครับ!! แย่แล้วครับ ตำรวจบุกเข้าตรวจร้านครับ!! " เสียงร้อนรนของลูกน้องที่ดังอยู่หน้าประตู พาลให้เจ้าตัวที่กำลังดื่มด่ำกับร่างสาวน้อยจิ้มลิ้มหัวเสียไม่น้อยประตูถูกกระชากจากด้านในด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว พร้อมสีหน้าที่เห็นแล้วคือหงุดหงิดเต็มทน ใครหน้าไหนมันบังอาจมาขัดความสุขคนอย่างอย่างเสี่ยนก!" มึงก็ยัดเงินให้พวกมันไปเหมือนทุกครั้งก็สิ้นเรื่อง!! "" แต่คราวนี้เป็นตำรวจอีกทีมครับ มีหมายค้น และต้องการพบเสี่ยเป็นการส่วนตัวครับ!!"" แม่ง!!!! " สีหน้าเจ้านายบ่งบอกว