Novels by ม่านพิจิกกา

เราสามคนนั่งคุยกันชิวๆ ฟังเพลงเพราะๆ ที่มีนักร้องดีดกีตาร์ร้องเพลงสดๆ ให้ฟัง หลักๆ ก็มีแค่ฉันกับเอิร์ธที่ถามไถ่กันเรื่องสารทุกข์สุขดิบ การเรียน บลาๆๆ ส่วนคนข้างๆ เอาแต่นั่งเงียบ ถามคำก็ตอบคำ เขาเน้นฟังแล้วเก็บข้อมูลมากกว่า จนเวลาลากยาวมาถึงเที่ยงคืน" คุณขับรถไหวรึเปล่า " ฉันถามคนข้างๆ ที่นั่งท่าเดิมนิ่งๆ แขนพาดอยู่ยังไงก็ยังพาดอยู่แบบนั้น ถ้ามือใหญ่กางแผ่แม่เบี้ยได้คงกางปรกเธอทั้งตัวไปแล้ว" ไหว แค่นี้สบายมาก " แต่นั่นออนเดอะร็อคเลยนะ แถมหลายแก้วซะด้วย คอทองแดงขนานแท้" ลูกจันทร์ง่วงรึยัง เธอดื่มไปเยอะเลยนะ เราว่าเรากลับกันเลยดีกว่า " ก็ดีเหมือนกัน เอิร์ธเลยเรียกเช็กบิลแถมบอกว่าขอเลี้ยงต้อนรับเพื่อนเก่าฉันกับเขาเดินมาขึ้นรถหลังแยกจากกับเพื่อนสนิท " ให้ฉันขับดีกว่า เผื่อเจอด่านแล้วโดนเป่า " เขายืนใช้ความคิดสักแป๊บก็ตอบตกลงพร้อมยื่นกุญแจรถให้ พอนั่งปุ๊บก็กางโทรศัพท์เปิดจีพีเอสนำทางฉันค่อยๆ ขับไปตามเส้นทางตามจอ ไม่นานก็ถึงโรงแรมหรูห้าดาวกลางเมืองเชียงใหม่ แล้วฉันก็พึ่งนึกได้ว่ามาส่งเขาแล้ว ฉันจะกลับบ้านยังไง!? แต่เอาเถอะ! ค่อยว่ากัน...ตอนนี้ปลุกคนที่บอกว่าไม่เมาแต่หลับมาตลอดทางก่อน"

ผมนั่งดูเธอคุยกับไอ่เด็กหล่อหน้าใสนั้น เด็กอนุบาลยังดูออกว่ามันน่ะชอบเด็กผม แม่ง! คนนี้กูจองก่อนแล้วไอ่สัด!ปึง!เสียงพูดคุยหยุดกึกแล้วหันมองตามเสียงปิดประตูที่ดังตามแรงอารมณ์ ร่างสูงเดินอาดๆ เข้าไปยืนซ้อนหลังหญิงสาวทำตัวเหมือนสนิทสนม" นี่ใครครับลูกจันทร์ " แถมยังถามเสียงขุ่นเด็กหนุ่มยืนจ้องประเมินการกระทำของฝ่ายตรงข้าม สายตาคมขวางแผ่ปีกกกไข่นามลูกจันทร์อย่างหวงแหน" นี่เอิร์ธ เราเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ เลยเป็นเพื่อนสนิทกัน พึ่งแยกจากกันก็ตอนฉันไปเรียนกรุงเทพแหละ " อ้อ...ก็แค่เพื่อนสนิท!" ส่วนนี่คุณดิน เป็นเพื่อนลูกจันทร์เอง แต่เขาอายุเยอะกว่าเรานะ เอิร์ธต้องเรียกเขาว่าพี่นะ " เพื่อน!? เกือบจะเสียบกันอยู่แล้วเรียกเพื่อน! ให้ตาย!เพื่อนชายคนสนิทยกยิ้มมุมปาก สถานะก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่นี่...เห็นเดินปึงปังออกมาจากรถนึกว่าเป็นแฟน ที่ไหนได้ก็แค่เพื่อน" ลูกจันทร์ไม่มีเรียนเหรอ ทำไมมาเชียงใหม่ได้ล่ะ " เพื่อนสนิทหันมาถามหญิงสาว ไม่ได้สนใจคนมาใหม่เลยสักนิด" ใช่ มหา'ลัยเราปิดทั้งอาทิตย์เลย เลยว่าจะกลับมาเที่ยวที่บ้าน " คนฟังยิ้มตาหยีโชว์ฟันขาว" งั้นไปเที่ยวกันไหม เราเรียนเสร็จพอดี "" จริงด

แรงอารมณ์ยังไม่ทันได้ดับมอด แถมตอนนี้กำลังพัดกระพือโหมหนักขึ้นเรื่อยๆ จนยากจะดับ อยากอัดอีกสักรอบเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ไม่เคยอยากลิ้มลองรสชาติของผู้หญิงคนไหนซ้ำๆ ขนาดนี้มาก่อนจดจ้องมองแต่ดวงตากลมโตที่น่าดึงดูดนั่นนี่กูเป็นเอามาก...อยากจัดแต่เธอซ้ำๆสงสัยคงเห่อของใหม่แหละน่า...มือที่ประคองใบหน้าเริ่มลูบไล้ฉันด้วยไอร้อน ลากต่ำลงไปเรื่อยๆ ผ่านลำคอระหง เกลี่ยหลังมือตามแนวคาดไหล่แล้วดันฉันให้นอนหงาย จากนั้นก็จับฉันพลิกคว่ำทาบทับตัวตนลงมาไอความร้อนที่เขาแผ่ออกมาจากกายหนาที่แนบชิดทำฉันร้อนรุ่ม ก้มใบหน้ามาสูดดมความหอมแล้วกระซิบด้วยเสียงกระเส่าที่เขาเป่ารดหลังใบหูด้วยความซ่านกระสัน" ด้วยความสัตย์จริง! ผมโคตรอยากเอาคุณตอนนี้เลย! " เขาแลบลิ้นร้อนเลียกระตุ้นแล้วงับเบาๆ ที่ติ่งหูน้อยๆ เขยื้อนเอวสอบหยอกล้อลำกายแข็งขัดกับสะโพกผายให้ตายเถอะ! อารมณ์ฉันมันเหวี่ยงกลับมาอีกแล้ว! วูบวาบหวั่นไหวแถมตรงนั้นเริ่มมีน้ำซึมขมิบถี่กับการรุกรานอันน่าหวาดเสียว" ลูกจันทร์ล่ะครับ...อยากหรือเปล่า? "ฉันไม่ตอบเขาก็เบียดเอวหนาแรงขึ้น บดหัวเห็ดถูไถขึ้นลงกับร่องเล็กที่เปียกแฉะ " อ่าาา คุณอยากอีกแล้ว " ช่วงล่างที่ร้อ

ฉันจ้องหน้าคนข้างบนด้วยใจที่เต้นระรัว ชุดนอนหลุดลุ่ย เสื้อไปทางกางเกงไปทาง สมองยังไม่ทันคิดคำตอบ ปากร้อนๆ ก็กดทับลงมา" อืมมมม " ฉันหลับตารับสัมผัสอุ่นที่บดจูบฉันด้วยอารมณ์ที่คั่งค้าง เขากวาดเลียตามริมฝีปากล่างช้าๆ ก่อนจะกัดเบาๆ แล้วดูดดึงราวกับมันเขี้ยว แทรกเรียวลิ้นเกี่ยวต้อนฉันในอุ้งปากชื้นแฉะ" อื้มมม...ดูดลิ้นผม " สมองรับคำสั่งทำตามอย่างว่าง่าย ยกมือคล้องคอหนาแล้วเอียงหน้าปรับองศาจูบตอบคนข้างบนอย่างโหยหา เขาจูบเก่ง เร่าร้อน มือใหญ่ที่สะเปะสะปะเริ่มลูบลามลงข้างล่างตามส่วนโค้งเว้าเต็มมือ ปลดกระดุมแหวกสาบเสื้อ กุมเต้าอวบได้ก็เฟ้นฟ้อน ก่อนจะละจากปากหวานแล้วเริ่มจูบซับลงมาตามคอระหงฉันปล่อยอารมณ์ไปตามสัญชาตญาณที่ถูกปลุก แอ่นหน้าอกให้เขาเลีย เผลอกางขากว้างตอบรับลำเอ็นแข็งตอนเขาถูไถขึ้นลงลิ้นสากปาดเลียเม็ดชมพูเล็กกลางยอด บีบแล้วงับเต็มปากรัวปลายลิ้นจนเธอแอ่นโค้ง" อ๊า! " ฉันสอดง่ามนิ้วตามไรผมดกดำแล้วกำแน่น เขาทำฉันเสียวมาก ท่าจะยั่วเยขนาดนี้ก็จัดมาเถอะ! ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะเหมือนตามหนังเอวีที่เคยดูหรือเปล่า!?เต้าซ้ายยังโดนรุกด้วยลิ้นอุ่นๆ ส่วนอีกข้างก็โดนขย้ำบีบบี้ยอดถันจนแข็

ปฐพียืนกอดอกจ้องประตูห้องน้ำ ครุ่นคิดว่าจะลองชวนเธออาบน้ำด้วยกันเลยดีไหมนะ จะได้สนิทกันมากขึ้น? แต่คิดไปคิดมาหรือจะพอแค่นี้ก่อนดี กลัวเธอจะสำลักความรู้ไปมากกว่านี้ คิดได้ดังนั้นจึงถอยหลังกลับไปนั่งปลายเตียงรอพรึบ!ทว่าจู่ๆ ไฟก็ดับ แถมข้างนอกยังมีลมแรงและพายุฝนที่กระหน่ำเหมือนพายุคลั่ง ลำพังแค่ฝนตกมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขา แต่ประเด็นคือไฟมันดับด้วยไง!มันไม่ได้ปะคนตัวโตหันซ้ายขวากำมือแน่น บังคับให้สมองคิดบวกหลอกตัวเองว่าเดี๋ยวสักพักไฟคงมา แต่ไม่เลย! ยิ่งลมกระโชกแรงยิ่งได้ยินเสียงเหมือนกำลังฟังซาวด์หนังผี!ให้ตายเถอะ!ปึง! ปึง! ปึง!" คุณ!!! เปิดประตูห้องน้ำให้หน่อย!! " มือหนาแทบพังประตูห้องน้ำ ทุบไปก็เสียวสันหลังไป" ลูกจันทร์!!! ผมเข้าไปอยู่ด้วยยยยย!!! "ประตูห้องน้ำถูกกระชากเปิดจากคนข้างในมองตาขวางผ่านความมืด" เฮ้ย!!! "" ฉันเอง!!! " จะตกใจอะไรหนักหนา!! กะอีแค่ไฟดับเนี่ย!" เป็นอะไร " ฉันยืนเท้าสะเอวจ้องร่างตะคุ่มในความมืด เสียงโวยวายทุบประตูห้องน้ำนึกว่ามีใครตายร่างหนาพุ่งประชิดหลานเจ้าของบ้าน สายตาล่อกแล่กกำชุดคลุมของเธอแน่น " คุณ...ไฟดับอะ " รู้แล้วว่าไฟดับ! ก็เห็นอยู่ไหม!ค

มือบางขย้ำกำปกชุดคลุมหนา ภายในอกสั่นระรัวยิ่งตอนลิ้นหนากวาดต้อนให้เธอจนมุมเผลอตอบรับเรียวลิ้นร้ายแบบเงอะๆ งะๆ คนตัวโตรู้ได้ทันทีว่าเธอแทบจะไม่ประสีประสากับเรื่องพันธุ์นี้ ไม่เป็นไร...เขาจะสอนเธอเองเขาจะเอาประสบการณ์ทั้งหมดที่สั่งสมมาอัดสอนให้เธอคนเดียววงแขนแกร่งรวบรัดร่างนุ่มนิ่มแน่นขึ้น สอนประสบการณ์แลกลิ้นจนแข้งขาเรียวอ่อนแรง เธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ จากขย้ำชุดหนาแปรเปลี่ยนเป็นกำมือน้อยๆ แล้วทุบไหล่กว้าง ปึกๆ" อื้มมมม จุ๊บ " เขาจำใจปล่อยริมฝีปากบางหวานล้ำ แต่ยังคงดูดคงกัดหยอกล้อกับกลีบปากล่างอมชมพูเข้มอย่างสิเหน่หาหัวเธอหมุนติ้ว มึนเบลอกับคนมากประสบการณ์จนทำตัวไม่ถูก ได้แต่กอบโกยสูดอากาศเข้าปากจนหน้าอกกระเพื่อมดันเสียดสีกับมัดกล้ามตึงขนัดเขาก้มมองใบหน้าหวานที่เริ่มแดงระเรื่อ จดจ้องแต่กับโพรงปากนุ่มนั่นที่ทำเขาเสียความเป็นตัวเอง เขายกมือร้อนโอบแก้มเนียนแล้วเชยคงมนขึ้น อ่อยด้วยสายตาหวานซึ้งแล้วโน้มใบหน้าลงมาอีกรอบหญิงสาวหันหน้าหลบหลีกแรงรับดูดดื่มแต่ติดว่ายังอยู่ในอ้อมกอดเขา ปล่อยปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าและแก้มนุ่ม หลับตาสูดกลิ่นหอมแล้วกดจมูกฝังไปกับก้อนแก้มขาวผ่อง" พอแ

พิธีจบการศึกษานักเรียนมอปลายของโรงเรียนเอกชนชื่อดังเต็มไปด้วยผู้ปกครองและเหล่าบรรดาญาติสนิทมิตรสหายที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกหลานร่วมถึงครอบครัวอันแสนน่ารักและวุ่นวายของปุยฝ้ายและสายลมด้วย สามพ่อแม่ลูกเดินไปตามถนนของโรงเรียนจุดหมายแรกคือหอประชุมใหญ่ที่สามารถไปถ่ายรูปกับป้ายจบของโรงเรียนครืด ครืด ครืด หญิงสาวล้วงโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าสะพายปรากฎชื่อน้องชายจึงรีบกดรับ~ อิบ้าพายุ calling ~" โหล ว่าไง "( ถึงไหนกันแล้ว เร็วๆ )" โอ้ย กำลังเดินไปหอประชุมนี่ไง " เถียงกันอีกสักสองสามคำก็วางสาย พอดีกับที่ทุกคนเดินมาถึงหน้าหอประชุมใหญ่ " ไหนลูก น้องบอกว่าอยู่ตรงไหน "" มันบอกว่าอยู่ข้างป้ายใหญ่ที่คนยืนรอคิวถ่ายรูปกันค่ะ " ฉันกวาดตามองหาน้องชายตัวดี คนเข้าแถวยาวๆอะเห็น แต่ไม่เห็นมัน ไหนบอกอยู่ข้างป้ายไง มีแต่กลุ่มเด็กนักเรียนผู้หญิงมุงอะไรกันก็ไม่รู้ใจลึกๆก็อยากเสือกเลยกระแซะๆเข้าไป อุแหม! ถึงว่าหาไม่เจอ สาวๆมุงมอบดอกไม้ขอถ่ายรูปอยู่นี่เองพอน้องชายหันมาเห็นคนเป็นพี่ก็รีบยิ้มกว้าง พร่ำขอโทษสาวๆก่อนจะเดินเบี่ยงออกจากวงรายล้อม " ทำไมช้าอะ เอ้า! ถือช่วยหน่อย " เด็กหนุ่มยื่นทั้งดอกไม้ที

บนโต๊ะอาหารเช้ามีนักศึกษาสาวนั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ระหว่างรอทุกคนลงมาพร้อมหน้า เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้หน้าจอสมาร์ตโฟนเครื่องหรูโดยไม่ได้สังเกตว่าใครที่เดินย่องมาแอบดูหลังเก้าอี้" เจ๊ แอบคุยกับใครอะ " กรี๊ดดด! ไอ่น้องบ้า แอบมาอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่!" ยุจะฟ้องพ่อว่าเจ๊แอบคุยกับผู้ชาย "" ถ้าแกฟ้องพ่อ ฉันก็จะฟ้องแม่ว่าแกอ่ะแก่แดด ควงสาวเรี่ยราด เจ้าชู้ไก่แจ้ สาวมหาลัยก็ไม่เว้นทั้งที่ตัวเองอยู่แค่ ม.6 "สองพี่น้องยืนเชิ่ดหน้าจ้องกันไม่ลดราวาศอก น้องชายยืนกอดอกยักคิ้ว พี่สาวยืนท้าวสะเอวเบะปาก ทั้งคู่ต่างกุมความลับของกันและกันอยู่" คุยอะไรกันเด็กๆ โต้วาทีกันอยู่หรือเปล่าคะ " เสียงคนเป็นพ่อเดินลงมาจากบันได เขาจูงมือฉันมาที่โต๊ะซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันที่ลงมาแล้วเห็นสองพี่น้องนั่งเถียงกันทุกเช้า" วันนี้พายุขับรถไปส่งพี่ที่มหาวิทยาลัยเหมือนเดิมนะ แล้วค่อยเข้าโรงเรียน พ่อกับแม่มีธุระ " สายลมพูดกับลูกชายพลางลงมือทานอาหารเช้าตรงหน้า" ครับพ่อ "" เห่อใบขับขี่ใหม่ละซี๊...คุณพ่อ ทำไมไหมขับไปเองไม่ได้อะ " ลูกสาวแซวน้องชายก่อนจะหันมาอ้อนคนเป็นพ่อ " เป็นผู้หญิงไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไงคะ มันอั

" คุณแม่ขา ไหมหิววววว " เสียงใสๆของเด็กน้อยผมเปีย พอขึ้นนั่งบนรถปุ๊บก็บอกความต้องการของตัวเอง ทั้งที่ในมือยังถือโดนัทชอคโกแลตชิ้นโต และที่อยู่ในแก้มป่องๆนั่นอีก" คุณพ่อทำกับข้าวรออยู่ที่บ้านแล้วค่ะ " ลูกสาวพยักหน้าตอบหงึกๆ พลางกัดโดนัทในมือไปด้วย ไม่รวมเศษเล็กๆน้อยๆที่ตกตามชุดนักเรียน" คุณแม่ขา ไหมอยากมีน้องเหมือนคูณคูณ " หื้อออ!? ทำไมอยู่ดีๆลูกถึงพูดเรื่องนี้" ไหมอยากมีน้องเป็นของตัวเอง คูณคูณยังมีเป็นของตัวเองเลยอะ " แน่ใจนะว่าขอน้อง พูดเหมือนอยากกินไอติมหน้าปากซอย" แน่ใจนะคะ ว่าอยากมีน้อง ไหมต้องเลี้ยงน้องช่วยแม่นะ แถมเราต้องแบ่งเวลาดูน้องด้วย " พยักหน้าอย่างเดียวเลย เข้าใจจริงหรือเปล่าก่อน" ไว้แม่จะคิดดูอีกทีนะคะ " ปากบอกคิดดูอีกที แต่ตัวเองแอบหยุดทานยาคุมตั้งแต่คุยกับมะลิคืนนั้นติดไม่ติดค่อยว่ากันอีกทีรถคันดังกล่าวเลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านร่มรื่น พอจอดสนิทนางก็รีบลงจากรถวิ่งไปหาคุณพ่อที่ใส่ผ้ากันเปื้อนยืนรออยู่หน้าประตู" คุณพ่อขาาาาา " คุณลมนั่งยอตัวอ้าแขนรอรับเด็กน้อยเข้าอก หอมแก้มกันซ้ายขวาแล้วป้องปากกระซิบอะไรกันก็ไม่รู้ ก่อนจะยื่นมือมาจับกันเป็นมั่นเป็นเหมาะ" กระซิบอะไรก

โอ้ย! พักบ้างเถอะ! กินจนเบาหวานจะขึ้นตาอยู่แล้ว แต่ด้วยคุณแม่ที่อารมณ์ดี จัดแจงหาอาหารคาวหวานมาประเคนให้ลูกชายผู้แพ้ท้องแทนเมียก่อนจะออกบ้านไปชอปปิ้ง หลังจากวันนั้นคุณลมนางก็กินเค้กทุกวัน กินมันทุกหน้า แต่ก็มีบ้างที่หน้างอ เพราะจะกินทุกหลังอาหารสามมื้อไม่ได้!! นางกินจนฉันท้องโต กินจนฉันคลอด อยากรู้ไหมคะว่าเราได้เด็กผู้หญิงหรือผู้ชายแท๊แด่......." ใยไหมคะ มาอาบน้ำแต่งตัวกันเร๊ววว เดี๋ยวพ่อจะพาไปบ้านพี่คูณกับน้องจัสมิน "" เย้ๆๆ ไปบ้านคูณคูณ ไปเล่นกับมินมิน " ค่ะ แล้วสองพ่อลูกสุดซี้ก็เดินจูงมือกันขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว คุณลมกลายเป็นพ่อบ้านเต็มตัว ตั้งแต่ใยไหมคลอด ฉันก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลย เขาแอบไปเข้าคอร์สพ่อลูกอ่อน ดูแลเมียหลังคลอดตลอดเรื่องอาหารการกินของเบบี๋ เขาทำทุกอย่างจริงๆ แถมยังไม่จ้างพี่เลี้ยงด้วย บอกว่าอยากเลี้ยงเอง อยากมองดูพัฒนาการของตัวเล็กด้วยมือของเขาเองฉันวางสายจากมะลิบอกว่าสักพักจะเข้าไปทานอาหารเย็นด้วย พอดีกับบัดดี้ต่างวัยที่พากันหัวเราะคิกคักกันลงมาจากชั้นสอง" ทำไมใส่กระโปรงยาวล่ะคะ ทำไมไม่ใส่กางเกงขาสั้นที่วิ่งสะดวกๆ " ไม่รู้หรือไงว่่าลูกสาวคุณน่ะ ซนอย่างกับอะไรดี ล่า

เวลาผ่านไปพอสมควรกว่าคนบนเตียงจะฟื้นคืนชีพ " ฝ้าย...เกิดอะไรขึ้นคะ " หมอและพยาบาลยืมอมยิ้มกับว่าที่คุณพ่อที่ยังสะลึมสะลือ " คุณลมเป็นลม จำได้ไหมคะ " เขาหลับตาลงสงสัยนึกอยู่มั้ง และเหมือนจะรู้ตัวก็รีบเบิกตากว้างพร้อมจ้องมาที่ฉัน " ฝ้าย! ฝ้ายท้อง! " ค่ะ! สติสตังเริ่มเข้าสู่ร่าง" ค่ะ ฝ้ายท้อง คุณลมดีใจรึเปล่า " ฉันดึงมือเขามาสัมผัสที่หน้าท้องแบนราบ จนมือที่กำลังสั่นค่อยๆลูบวนไปมาอย่างแผ่วเบา " ฮึก ฝ้าย...ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ " เขาร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายคุณหมอและพยาบาลในห้องนาทีนี้จะว่าเขาเวอร์ก็ว่าไปก็คนมันอดดีใจไม่ได้นี่ครับผมกำลังจะเป็นเป็นพ่อคน กำลังจะมีเบบี๋ตัวน้อยที่เกิดจากผู้หญิงที่ผมรัก มันไม่มีอะไรน่ายินดีไปกว่านี้แล้ว มือบอบบางของเธอยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาบนหน้าผม " ดีขึ้นรึยังคะ เราต้องไปฝากครรภ์แล้ว " คุณพ่อมือใหม่พยักหน้าแล้วรีบวาดขาลงจากเตียง จัดการฝากครรภ์กับคุณหมอพร้อมรับหนังสือลูกน้อยและยาบำรุงครรภ์ก่อนออกจากโรงพยาบาล" เดี๋ยวฝ้ายขับเองค่ะ คุณลมยังหน้าซีดๆอยู่เลย "" ไม่เอาค่ะ ฝ้ายกำลังท้องอ่อนๆ พี่ขับเอง " แล้วเขาก็คว้าเอากุญแจรถ เปิดประตูให้ฉันขึ้นไปนั่งแล้วรีบประจำต

" เป็นหนักนะคะ ฝ้ายว่าไปให้หมอตรวจดีกว่า " เขาส่ายหน้า ทำท่าจะเอนนอน " พี่ดีขึ้นแล้วค่ะ แต่ตอนนี้รู้สึกอยากกินเค้กอย่างเดียวเลยอ่ะ " ฉันนั่งมองสามีตัวเองที่นอนทำตาปริบๆ" เช้าขนาดนี้ร้านเค้กที่ไหนจะเปิด มีแต่ร้านสะดวกซื้ออ่ะ คุณลมจะทานไหมคะ เดี๋ยวฝ้ายออกไปซื้อให้ " คนฟังตาละห้อย ทำหน้าหงอย " พี่อยากกินหลายๆแบบอ่ะ ที่เซเว่นมันมีให้เลือกนิดเดียวเอง " เอาแต่ใจไปอีกพ่อคู๊ณ" โอเคงั้นนอนพัก เดี๋ยวสายๆฝ้ายพาไปกินนะ " เขาพยักหน้าแล้วหลับตาลง ฉันก็พลอยหายใจคล่องขึ้นบ้าง แต่ในใจลึกๆก็ยังแอบห่วง จะว่าอาหารเป็นพิษก็ไม่น่าใช่ เพราะฉันยังปกติเลย ช่างมันไปก่อน ตอนนี้ขอนอนก่อน ง่วงมาก!' ฟึดดด ฮึกกกก ฮึก ' นี่ฉันฝันหรือว่าอะไร เสียงมันมาเป็นระยะๆแต่ไม่ดังมาก ฉันเลยลืมตาแล้วมองหาต้นเสียงคิ้วบางขมวดปม สายตาจ้องแผ่นหลังกว้างที่สั่นระริกเป็นพักๆ เธอเลยค่อยๆขยับตัวชโงกหน้ามองคนที่นอนหันหลังนี่เขาแอบร้องไห้!?" คุณลม " มือบางแตะเบาๆที่หัวไหล่แล้วค่อยๆจับให้คนตัวโตให้หันหน้ามา ใบหน้าคมเข้มเต็มไปด้วยคราบน้ำตาพร้อมกับสะอื้นแล้วสูดน้ำมูกเข้าที่เดิมแล้วเขาร้องไห้ทำไม!?ร้องไห้เป็นเรื่องเป็นราวซะด้วย!" ร้อง

" หมอดีใจด้วยนะครับ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้ 2 เดือนแล้วครับ "" !!!!!!!! " คนเป็นพ่อหมาดๆกำลังยืนช๊อคกับสิ่งที่ได้ยิน เค้ารีบวิ่งไปเขย่าตัวหมอเบาๆ" มะหมอพูดจริงนะครับ!! ไม่ได้โกหกผมนะ!! "" ผมเป็นหมอ จะโกหกคุณเพื่ออะไร " บุคลากรในชุดกราวน์ยืนตอบคำถามแบบอมยิ้มนิดๆ เค้าเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ความรู้สึกที่กำลังจะได้เป็นพ่อคนน้ำตาลูกผู้ชายอกสามศอกกำลังตีตื้นขึ้นมาเต็มดวงตา ตอนนี้เขาไม่ได้ยินเสียงรอบข้างเลยสักนิด ในหัวมีแต่คำพูดของหมอเป็นเสียงเอคโค่ซ้ำๆภรรยาคุณตั้งครรภ์ ภรรยาคุณตั้งครรภ์....กว่าสติจะกลับเข้าร่าง พยาบาลก็เข็นรถเข็นที่มีร่างบางออกมาจากห้องฉุกเฉิน" พี่คิณ พี่คิณคะ! เป็นอะไร " คนตัวโตคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ เอื้อมไปจับมือบางเบา น้ำตาไหลคลอเบ้าจนรีบผวากอดคนตัวเล็กบนรถเข็น" ขอบคุณนะครับ เขาเป็นของขวัญที่วิเศษที่สุดเลย " เธอรับรู้ถึงความเปียกชื้นที่หัวไหล่ จนต้องโอบกอดคนตัวโตแล้วลูบหลังเบาๆ " Happy birthday ล่วงหน้านะคะ ว่าที่คุณพ่อ " คำพูดสุดท้ายของภรรยา ทำให้เค้ากอดร่างบางแน่นกว่าเดิม จนเค้าค่อยคลายตัวเองออกมาจ้องมองไปที่พุงน้อยๆเธอยกมือมาโอบใบหน้าที่แดงก่ำ ใช้หัวแม่มือเช็ดน้ำตา

" มะลิ ตื่นได้แล้วครับ ถึงแล้ว " ฮือออ ไม่อยากลืมตาเลยอะ อยากหลับยาวๆ" ค่อยไปนอนต่อที่ห้อง "เสียงสารถีปลดเบลล์แล้วลงจากรถไปเปิดท้ายรถเพื่อยกกระเป๋าเข้าที่พักฉันพยายามฝืนสังขารตัวเองเพื่อลงจากรถ นี่กูยังไม่สามสิบเลยนะ!? แรงมันหดหายไปไหนหมดวะ?พอลงจากรถ ร่างบางก็เยียดแขนเพื่อยืดเส้นยืดสาย นั่งรถมาหลายชั่วโมง พอเหลียวมองรอบๆ สายลมเบาๆบวกกับกลิ่นทะเลอ่อนๆ พอยังช่วยให้สมองคลายความตึงเครียดได้บ้าง แถมเสียงคลื่นซัดหาดบ่งบอกว่าเรามาถึงจุดหมายปลายทางแล้วพอเช็คอินกับทางรีสอร์ต ลากกระเป๋าเข้าห้องเสร็จ ฉันรีบปีนขึ้นเตียงและทำท่าจะหลับอีกรอบ" งั้นมะลิพักสายตาก่อนนะครับ ตอนนี้สี่โมงเย็น ค่ำๆพี่เรียก เราไปหาอะไรกินกัน " กูนั่งเฉยๆทั้งทางบอกกูพักสายตา คนขับรถทั้งทางตอนนี้กินลมชมวิวอยู่ระเบียง จ่ะ!พอตะวันเริ่มลับขอบฟ้า บุรุษในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้า กางเกงขาสั้นสีขาวเดินไปหยุดข้างเตียงใหญ่ ยืนมองภรรยาตัวเองที่หลับพริ้มเหมือนเธอกำลังฝันหวานเค้านั่งลงที่ขอบเตียง ยกมือมาเกลี่ยผมที่ปรกหน้านวลออก ใช้นิ้วชี้เขี่ยปลายจมูกเธอเบาๆ จนคนที่กำลังฝันหวานรู้สึกตัว " อือออออ" ขี้เซาซะด้วยฉันลืมตาขึ้นมาเพื่

รถเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำวาวแล่นเข้าสู่รั้วโรงเรียนนานาชาติชื่อดัง จุดหมายปลายทางคือจุดรับส่งนักเรียนตัวน้อยกะป้อมวัยสี่ขวบที่นั่งห้อยขาไปมาบนม้านั่ง ในปากยังเคี้ยวลูกชิ้นปิ้งจนแก้มข้างหนึ่งป่องนูนออกมาเป็นลูก" มะลิ พ่อมาแล้ว "" คุมพ่ออออออ " เด็กหญิงผมเปียกระโดดลงจากเก้าอี้ด้วยความดีใจ รีบวิ่งไปที่รถแล้วเปิดประตูขึ้นไปนั่งข้างๆผู้เป็นบิดา" คุมแม่ไปไหน "" เตรียมชุดสวยรออยู่ที่บ้านครับ "" เตรียม'ไมเหยอ "" เราจะไปงานวันเกิดลูกชายลุงประวิทย์ครับ "รถคันดังกล่าวแล้วเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่เวลาหนึ่งทุ่มตรง สามพ่อแม่ลูกเปิดประตูลงจากรถแล้วมองเข้าไปในบ้าน ที่มีเสียงเด็กๆดังเจี๊ยวจ๊าวพอดีกับเจ้าของบ้านเดินออกมาต้อนรับพอดี" สวัสดีค่ะ คุณไมค์ คุณวัลย์ เชิญเข้ามาในบ้านก่อนค่ะ " และไม่ลืมก้มทักทายสาวน้อยชุดกระโปรงสีม่วงลายขนมหวานที่กำลังแหงนมองด้วยความงุนงง" สวัสดีค่ะคนสวย หนูมะลิใช่ไหมเอ่ย " เด็กน้อยยิ้มแป้นและพนมมือป้อมๆพร้อมกล่าวสวัสดีค่ะด้วยภาษาของวัยที่ยังไม่ค่อยแข็งแรงทุกคนเดินตามกันเข้ามาในบ้าน แล้วเลี้ยวขวาเดินไปยังลานสนามหญ้าข้างบ้าน ที่ตอนนี้ประดับตกแต่งด้วยลูกโป่งและไฟสีนวล บนโต

ฉันหายใจเหนื่อยหอบอยู่ใต้ร่างใหญ่ ปากหนากระตุกยิ้มมุมปาก แล้วก้มลงมาหอมที่ขมับเจ้าสาวเบาๆ" ถ้าเหนื่อยพี่ทำเอง " สิ้นเสียงแหบ แขนแกร่งก็ยกขาเธอทั้งสองขึ้นพาดบ่า สะโพกฉันลอยขึ้นเล็กน้อยเปิดทางให้เค้าเข้ามาง่ายกว่าเดิมเอ็นใหญ่ที่แข็งชูชันกำลังค่อยๆสอดเข้ามาช้าๆ เค้ากอดล็อกขาเธอแน่น จากนั้นก็รัวสะโพกจนคนใต้ร่างกรีดร้องเสียงแหลมปึก ปึก ปึก ปึก ปึก !!!!ฉันหายใจไม่ทัน! ลำพังแค่ครางคอก็แห้งแล้ว!" อืม มะลิ~ ตอดพี่อีก"ปึก!! ปึก!! ปึก!!" ซี๊ดดดดดดด แทบเสร็จ! "เค้าปล่อยขาเธอลงแล้วพลิกเธอให้นอนคว่ำ หน้าฟุบกับหมอน สะโพกขาวถูกยกขึ้นตั้งฉาก ลิ้นร้อนๆเลียชิมแก้มก้มขาวอย่างลุ่มหลง ลากโลมมาถึงกลีบบวม ตะหวัดลิ้นไปทั่วจนเธอเกร็ง จิกหมอนแน่น แล้วกรี๊ดออกมาเค้าเลื่อนริมฝีปากขึ้นไป ตะบมพรมจูบตามแนวร่องหลังขาวเนียน ไม่ลืมเลียชิมทุกตารางนิ้ว วาดแขนไปโอบกอด เขี่ยยอดถันไปมาสลับกับบีบเค้นเต้าอวบแล้วปึก!" อ๊าย!! "เค้าช่วยยกตัวเธอขึ้น นำทางมือเรียวไปจับหัวเตียง กระซิบที่ซอกคอให้ไออุ่นมันวิ่งพล่าน" จับให้แน่นๆนะครับ "เค้าปล่อยมือเธอแล้วลูบตั้งแต่หัวไหล่ขาว ลงมาแผ่นหลังที่กำลังแอ่นได้รูปสวย ไล้มาจนถึงบั

ปึง!เจ้าบ่าวหมาดๆดันเธอติดผนังทันทีที่ปิดประตู ปิดปากหวานๆด้วยจูบสุดเร่าร้อน สอดลิ้นกวาดต้อนดูดเรียวลิ้นน้อยๆจนเธอไม่ทันตั้งตัว ดูดเท่าไรความหวานจากปากเจ้าสาวก็ยิ่งหวานขึ้นเรื่อยๆจนเค้าไม่อยากหยุด จนมือน้อยเริ่มทุบหัวไหล่บ่งบอกว่าเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ" แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก พะพี่คิณ อื้ออ อาบน้ำกันก่อนมั้ยคะ " เค้าไม่ฟังฉันเลย พอหลุดจากการดูดดื่ม ก็ย้ายลิ้นมาดูดที่ซอกคอขาวๆแทน " อ๊ะ "ใบหน้าคมไม่ยอมหยุดสูดดมความหอมจากซอกคอเธอ แถมยังสร้างรอยคิสมาร์กไว้ทั่ว มือข้างนึงรูดซิปเจ้าสาวลง ยิ่งข้างปลดกระดุมเสื้อตนเอง จนชุดสีขาวฟูฟ่องหลุดจากร่างบางระหงไปกองกันที่ปลายเท้าเค้าไล่ปากลงมาที่เต้าอวบชูเม็ดบัวสีชมพูล่อตาล่อใจจนอดไม่ได้ที่จะแวะชิมดูดดึงเรียกเสียงครางใสให้กระสัน " อ๊ะ พะ พี่คิณ อื้อ! "ลิ้นร้อนๆเลียวนจนยอดอกชุ่มช่ำไปด้วยน้ำลายใส เม้มดูดจนพอใจ แล้วลากเลียลงมาต่อที่หน้าท้องแบนราบ แกล้งงับสะดือบุ๋มให้เธอสะดุ้ง เกี่ยวขอบแพนตี้ตัวจิ๋วให้พ้นร่างบาง แล้วนั่งย่อตัวลงเค้ายกเรียวขาเธอข้างนึงมาพาดไว้ที่หัวไหล่จ้องมองกลีบอวบๆสีชมพูที่ปิดสนิทแต่เยิ้มไปด้วยน้ำเมือกสีใสๆแหงนหน้าขึ้นไปมองสีหน้าของเจ้าส

งานแต่งสุดยิ่งใหญ่ของสองบริษัทชื่อดังถูกจัดขึ้นภายในโรงแรมหรูในอาทิตย์ถัดมา เนื่องด้วยเจ้าบ่าวบ่นว่ารอเธอเรียนจบไม่ไหว ทั้งๆแค่อีกแค่ปีเดียวเท่านั้นอาทิตย์ทั้งอาทิตย์วุ่นวายสุดๆ ไม่ว่าจะเรื่องชุด เรื่องสถานที่ เรื่องการ์ดเชิญ กูแทบจะกรี๊ดวันละเป็นสิบรอบ อีดอก เหนื่อย!!!!" อิฝ้าย มึงดื่มแบบนี้ มึงแต่งหน้าให้กูได้แน่นะ " เจ้าสาวจัดแจงชุดกระโปรงฟูฟ่องแล้วนั่งเก้าอี้ตรงข้ามช่างแต่งหน้าจำเป็น" นี่ใคร อิฝ้ายนะคะ " พูดเสร็จก็ยกแชมเปญดื่ม อึก อึก แล้ววางลงบนโต๊ะใกล้ๆ ปึง! ถ้าแก้วไม่หนามีสิทธิ์แตกกูบอกเลย" มึงทะเลาะกับพี่ลมเหรอ " นางเบ๊ะปาก นั่งไขว้ห้างโชว์เรียวขาขาวๆที่กระโปรงแหวกมาถึงต้นขา ชุดเพื่อนเจ้าสาวที่นางใส่เป็นสายเดี่ยวสีม่วงขับผิวนางให้มีออร่าไปอีก" ช่างหัวมัน มึงอย่าพูดถึง นี่งานมงคลมึงนะ " แรงงง!! แล้วนางก็ละเลงใบหน้าฉันด้วยใบหน้าบึ้งๆสองบ่าวสาวยิ้มชื่นมื่นยืนตอนรับแขกหน้างาน บ้างก็มาขอถ่ายรูปแถมมีของขวัญติดไม้ติดมือเล็กๆน้อยๆ" พี่คิณเหนื่อยมั้ย นั่งพักก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวมะลิรับแขกเอง"" แค่มีมะลิยืนข้างๆ พี่ก็หายเหนื่อยแล้วครับ " ปากหวาน แต่ฉันก็ยิ้มเขิน~" อะแฮ่ม "" พี่