เวลาผ่านไปพอสมควรกว่าคนบนเตียงจะฟื้นคืนชีพ " ฝ้าย...เกิดอะไรขึ้นคะ " หมอและพยาบาลยืมอมยิ้มกับว่าที่คุณพ่อที่ยังสะลึมสะลือ " คุณลมเป็นลม จำได้ไหมคะ " เขาหลับตาลงสงสัยนึกอยู่มั้ง และเหมือนจะรู้ตัวก็รีบเบิกตากว้างพร้อมจ้องมาที่ฉัน " ฝ้าย! ฝ้ายท้อง! " ค่ะ! สติสตังเริ่มเข้าสู่ร่าง" ค่ะ ฝ้ายท้อง คุณลมดีใจรึเปล่า " ฉันดึงมือเขามาสัมผัสที่หน้าท้องแบนราบ จนมือที่กำลังสั่นค่อยๆลูบวนไปมาอย่างแผ่วเบา " ฮึก ฝ้าย...ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ " เขาร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายคุณหมอและพยาบาลในห้องนาทีนี้จะว่าเขาเวอร์ก็ว่าไปก็คนมันอดดีใจไม่ได้นี่ครับผมกำลังจะเป็นเป็นพ่อคน กำลังจะมีเบบี๋ตัวน้อยที่เกิดจากผู้หญิงที่ผมรัก มันไม่มีอะไรน่ายินดีไปกว่านี้แล้ว มือบอบบางของเธอยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาบนหน้าผม " ดีขึ้นรึยังคะ เราต้องไปฝากครรภ์แล้ว " คุณพ่อมือใหม่พยักหน้าแล้วรีบวาดขาลงจากเตียง จัดการฝากครรภ์กับคุณหมอพร้อมรับหนังสือลูกน้อยและยาบำรุงครรภ์ก่อนออกจากโรงพยาบาล" เดี๋ยวฝ้ายขับเองค่ะ คุณลมยังหน้าซีดๆอยู่เลย "" ไม่เอาค่ะ ฝ้ายกำลังท้องอ่อนๆ พี่ขับเอง " แล้วเขาก็คว้าเอากุญแจรถ เปิดประตูให้ฉันขึ้นไปนั่งแล้วรีบประจำต
โอ้ย! พักบ้างเถอะ! กินจนเบาหวานจะขึ้นตาอยู่แล้ว แต่ด้วยคุณแม่ที่อารมณ์ดี จัดแจงหาอาหารคาวหวานมาประเคนให้ลูกชายผู้แพ้ท้องแทนเมียก่อนจะออกบ้านไปชอปปิ้ง หลังจากวันนั้นคุณลมนางก็กินเค้กทุกวัน กินมันทุกหน้า แต่ก็มีบ้างที่หน้างอ เพราะจะกินทุกหลังอาหารสามมื้อไม่ได้!! นางกินจนฉันท้องโต กินจนฉันคลอด อยากรู้ไหมคะว่าเราได้เด็กผู้หญิงหรือผู้ชายแท๊แด่......." ใยไหมคะ มาอาบน้ำแต่งตัวกันเร๊ววว เดี๋ยวพ่อจะพาไปบ้านพี่คูณกับน้องจัสมิน "" เย้ๆๆ ไปบ้านคูณคูณ ไปเล่นกับมินมิน " ค่ะ แล้วสองพ่อลูกสุดซี้ก็เดินจูงมือกันขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว คุณลมกลายเป็นพ่อบ้านเต็มตัว ตั้งแต่ใยไหมคลอด ฉันก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลย เขาแอบไปเข้าคอร์สพ่อลูกอ่อน ดูแลเมียหลังคลอดตลอดเรื่องอาหารการกินของเบบี๋ เขาทำทุกอย่างจริงๆ แถมยังไม่จ้างพี่เลี้ยงด้วย บอกว่าอยากเลี้ยงเอง อยากมองดูพัฒนาการของตัวเล็กด้วยมือของเขาเองฉันวางสายจากมะลิบอกว่าสักพักจะเข้าไปทานอาหารเย็นด้วย พอดีกับบัดดี้ต่างวัยที่พากันหัวเราะคิกคักกันลงมาจากชั้นสอง" ทำไมใส่กระโปรงยาวล่ะคะ ทำไมไม่ใส่กางเกงขาสั้นที่วิ่งสะดวกๆ " ไม่รู้หรือไงว่่าลูกสาวคุณน่ะ ซนอย่างกับอะไรดี ล่า
" คุณแม่ขา ไหมหิววววว " เสียงใสๆของเด็กน้อยผมเปีย พอขึ้นนั่งบนรถปุ๊บก็บอกความต้องการของตัวเอง ทั้งที่ในมือยังถือโดนัทชอคโกแลตชิ้นโต และที่อยู่ในแก้มป่องๆนั่นอีก" คุณพ่อทำกับข้าวรออยู่ที่บ้านแล้วค่ะ " ลูกสาวพยักหน้าตอบหงึกๆ พลางกัดโดนัทในมือไปด้วย ไม่รวมเศษเล็กๆน้อยๆที่ตกตามชุดนักเรียน" คุณแม่ขา ไหมอยากมีน้องเหมือนคูณคูณ " หื้อออ!? ทำไมอยู่ดีๆลูกถึงพูดเรื่องนี้" ไหมอยากมีน้องเป็นของตัวเอง คูณคูณยังมีเป็นของตัวเองเลยอะ " แน่ใจนะว่าขอน้อง พูดเหมือนอยากกินไอติมหน้าปากซอย" แน่ใจนะคะ ว่าอยากมีน้อง ไหมต้องเลี้ยงน้องช่วยแม่นะ แถมเราต้องแบ่งเวลาดูน้องด้วย " พยักหน้าอย่างเดียวเลย เข้าใจจริงหรือเปล่าก่อน" ไว้แม่จะคิดดูอีกทีนะคะ " ปากบอกคิดดูอีกที แต่ตัวเองแอบหยุดทานยาคุมตั้งแต่คุยกับมะลิคืนนั้นติดไม่ติดค่อยว่ากันอีกทีรถคันดังกล่าวเลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านร่มรื่น พอจอดสนิทนางก็รีบลงจากรถวิ่งไปหาคุณพ่อที่ใส่ผ้ากันเปื้อนยืนรออยู่หน้าประตู" คุณพ่อขาาาาา " คุณลมนั่งยอตัวอ้าแขนรอรับเด็กน้อยเข้าอก หอมแก้มกันซ้ายขวาแล้วป้องปากกระซิบอะไรกันก็ไม่รู้ ก่อนจะยื่นมือมาจับกันเป็นมั่นเป็นเหมาะ" กระซิบอะไรก
บนโต๊ะอาหารเช้ามีนักศึกษาสาวนั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ระหว่างรอทุกคนลงมาพร้อมหน้า เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้หน้าจอสมาร์ตโฟนเครื่องหรูโดยไม่ได้สังเกตว่าใครที่เดินย่องมาแอบดูหลังเก้าอี้" เจ๊ แอบคุยกับใครอะ " กรี๊ดดด! ไอ่น้องบ้า แอบมาอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่!" ยุจะฟ้องพ่อว่าเจ๊แอบคุยกับผู้ชาย "" ถ้าแกฟ้องพ่อ ฉันก็จะฟ้องแม่ว่าแกอ่ะแก่แดด ควงสาวเรี่ยราด เจ้าชู้ไก่แจ้ สาวมหาลัยก็ไม่เว้นทั้งที่ตัวเองอยู่แค่ ม.6 "สองพี่น้องยืนเชิ่ดหน้าจ้องกันไม่ลดราวาศอก น้องชายยืนกอดอกยักคิ้ว พี่สาวยืนท้าวสะเอวเบะปาก ทั้งคู่ต่างกุมความลับของกันและกันอยู่" คุยอะไรกันเด็กๆ โต้วาทีกันอยู่หรือเปล่าคะ " เสียงคนเป็นพ่อเดินลงมาจากบันได เขาจูงมือฉันมาที่โต๊ะซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันที่ลงมาแล้วเห็นสองพี่น้องนั่งเถียงกันทุกเช้า" วันนี้พายุขับรถไปส่งพี่ที่มหาวิทยาลัยเหมือนเดิมนะ แล้วค่อยเข้าโรงเรียน พ่อกับแม่มีธุระ " สายลมพูดกับลูกชายพลางลงมือทานอาหารเช้าตรงหน้า" ครับพ่อ "" เห่อใบขับขี่ใหม่ละซี๊...คุณพ่อ ทำไมไหมขับไปเองไม่ได้อะ " ลูกสาวแซวน้องชายก่อนจะหันมาอ้อนคนเป็นพ่อ " เป็นผู้หญิงไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไงคะ มันอั
พิธีจบการศึกษานักเรียนมอปลายของโรงเรียนเอกชนชื่อดังเต็มไปด้วยผู้ปกครองและเหล่าบรรดาญาติสนิทมิตรสหายที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกหลานร่วมถึงครอบครัวอันแสนน่ารักและวุ่นวายของปุยฝ้ายและสายลมด้วย สามพ่อแม่ลูกเดินไปตามถนนของโรงเรียนจุดหมายแรกคือหอประชุมใหญ่ที่สามารถไปถ่ายรูปกับป้ายจบของโรงเรียนครืด ครืด ครืด หญิงสาวล้วงโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าสะพายปรากฎชื่อน้องชายจึงรีบกดรับ~ อิบ้าพายุ calling ~" โหล ว่าไง "( ถึงไหนกันแล้ว เร็วๆ )" โอ้ย กำลังเดินไปหอประชุมนี่ไง " เถียงกันอีกสักสองสามคำก็วางสาย พอดีกับที่ทุกคนเดินมาถึงหน้าหอประชุมใหญ่ " ไหนลูก น้องบอกว่าอยู่ตรงไหน "" มันบอกว่าอยู่ข้างป้ายใหญ่ที่คนยืนรอคิวถ่ายรูปกันค่ะ " ฉันกวาดตามองหาน้องชายตัวดี คนเข้าแถวยาวๆอะเห็น แต่ไม่เห็นมัน ไหนบอกอยู่ข้างป้ายไง มีแต่กลุ่มเด็กนักเรียนผู้หญิงมุงอะไรกันก็ไม่รู้ใจลึกๆก็อยากเสือกเลยกระแซะๆเข้าไป อุแหม! ถึงว่าหาไม่เจอ สาวๆมุงมอบดอกไม้ขอถ่ายรูปอยู่นี่เองพอน้องชายหันมาเห็นคนเป็นพี่ก็รีบยิ้มกว้าง พร่ำขอโทษสาวๆก่อนจะเดินเบี่ยงออกจากวงรายล้อม " ทำไมช้าอะ เอ้า! ถือช่วยหน่อย " เด็กหนุ่มยื่นทั้งดอกไม้ที
สองร่างสอดประสานกันอย่างหนักหน่วงในห้องน้ำวีไอพีชั้นสองของสนามแข่งรถขนาดใหญ่คนข้างหลังกระแทกกระทั้นหล่อนในชุดกระโปรงสั้นสีขาวคาดทองที่ถูกร่นมาไว้บนเอวบาง เธอใช้มือดันผนังห้องน้ำไว้เพื่อรองรับการกระแทกขนาดหนักจากผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่สปาร์คกันเมื่อสิบนาทีก่อน" อ๊าา!! อ๊าา!! อ๊าา!! อ๊าา!! " ปลายเท้าในรองเท้าบูทจิกเกร็ง เธอไม่สามารถอั้นเสียงเพื่อกลบความจุกปนเสียวได้เลยแม้แต่นิดเดียวปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!!" อื้มมมม อย่างร้องดัง " หล่อนก้มหน้า ส่ายไปมา พยายามที่จะกัดปากอั้นเสียงแล้ว แต่!! ความใหญ่ที่เขาสาดเข้ามามันเกินไปมาก มันใหญ่กว่าทุกคนที่หล่อนเคยเจอ ถ้าให้เดาคงไม่ต่ำกว่า 56 เป็นแน่ ไหนจะความยาวนั่นอีก เมื่อกี้ตอนเขาเสียบสอดภายนอก หัวมนใหญ่สีชมพูเข้มแทบจะถึงสะดือเธออยู่แล้ว!ครืด ครืด ครืด เอวหนาเร่งความเร็วเพื่อไปถึงฝั่งฝัน พาลให้คนข้างหน้ากรี๊ดออกมาด้วยความซ่าบซ่านจนทั้งสองกระตุกพร้อมกัน" อ่าา " เขาถอดแก่นกายออก รูดสิ่งป้องกันแล้วทิ้งลงชักโครก จัดแจงตัวเองก่อนบอกลาเธอแล้วเดินออกไปจากห้องน้ำ ทิ้งให้เธอขาอ่อนนั่งพับอยู่บนชักโครก หายใจเหนื่อยหอบ ก่อนจะรีบกดรับโทรศัพท์ที่มีคนโท
" มึง การบ้านวิชานี้มึงเสร็จยัง " อาเจพยักตอบ " อือ " พลางดูดกาแฟในมือไปด้วย" กูก็เสร็จแล้ว พอดีมีคนสอน อิอิ " แหวะ! หมั่นไส้พวกมีผัว แต่กูก็ทำเสร็จแล้ว ถึงแม้ว่าจะทำแบบนั่งเหี่ยวแบบเดียวดาย" คืนนี้ไปดื่มมะ พรุ่งนี้เรียนบ่าย "" ขออนุญาตผัวมึงให้ได้ก่อน แล้วค่อยมาชวนพวกกู " ประเด็นคือกูก็มีงานต่อไงเราสามหน่อลากันก่อนจะขับรถออกไปกันคนละทาง ฉันต้องไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปทำงานที่ฉันรักความจริงก็ไม่ได้รักขนาดนั้น แต่มันได้เงินดีเฉยๆ ลำพังตัวคนเดียวแบบฉันที่ต้องดิ้นรนทุกอย่าง ดีหน่อยมีรูปร่างหน้าตาเป็นทรัพย์ อย่างน้อยมันก็ทำให้ฉันลืมตาอ้าปากได้ งานสมัยนี้หาง่ายซะที่ไหน ทำอะไรได้ก็ทำไปก่อน เหมือนอย่างเช่นตอนนี้" น้องครับ ถ่ายรูปหน่อยครับ " ค่ะ! ตอนนี้ฉันกับเพื่อนๆยืนถ่ายรูปกับลูกค้าบางส่วนที่เข้ามาดูรถรุ่นใหม่ แต่ผู้ชายส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ตั้งใจมาดูรถตั้งแต่แรกผู้ชายร่างสูงเอื้อมมือหนาๆโอบเอวบางเบาๆ ประเด็นคือชุดมันเป็นเอวลอยไง!!! ฉันกัดฟันยิ้มหวานถ่ายรูปกับเจ้าของโชว์รูม แม้ว่าในหัวตอนนี้อยากจะหลังแหวนกับไอ่ผู้ชายข้างๆนี่ก็ตาม! แต่งตัวดูดีมีภูมิฐาน แต่การกระทำต่ำสุด!" เสร็จงานแล้วไปต่อกั
ครับ!!!ตอนนี้ผมนั่งรอเธอมาสี่ชั่วโมงแล้ว!! ฟังไม่ผิด! สี่! ชั่วโมง!! คุณเธอบอกผมว่ามีเรียนเก้าโมง ให้เอารถมาส่งตอนแปดโมง ผมขับรถมาจอดหน้าคอนโดเธอแปดโมงตรงเป๊ะ ตอนนี้แม่งจะเที่ยงอยู่แล้ว!ผมว่ามันทะแม่งๆผมเคลียร์บัญชีที่ผับเสร็จหกโมงเช้า รีบอาบน้ำแต่งตัวใหม่ กลัวเธอไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ ข้าวก็ยังไม่แตะสักเม็ด ในท้องมีแต่น้ำเมาที่มีพยาธิแหวกว่ายอยู่ยามเดินมาแล้วเดินมาอีก เข้าไปก็ไม่ได้ ถ้าเป็นผู้หญิงกูจะกรี๊ดแล้วนะ!เออ! ลืมไปเลย เมียไอ่คิณมันเรียนที่เดียวกับปุยฝ้ายนี่หว่า ผมรีบกดโทรหาเพื่อนสนิท จนเพื่อนมันตอบผมกลับมา ทำผมอึ้งกว่าเดิม' มะลิบอกว่าวันนี้เรียนบ่ายสามตัวเดียว 'ผม : .........ฉิบหายเถอะครับ ผมว่าผมโดนเด็กเล่นแล้วล่ะ!?เขาพยายามสูดหายใจเข้าลึกลึ๊กกกก กดอารมณ์ครุกรุ่นที่กำลังปะทุในอก เตือนตัวเองในใจว่า น้องเขาแค่อยากจะแกล้งเล่นๆ เบาๆ เท่านั้นเองแม่ง! กูว่าไม่ได้แกล้งเล่นๆแล้วแหละ เรียนบ่ายสาม บอกกูมาส่งรถแปดโมงเช้าผมจะทำยังไงกับเด็กคนนี้ดี?!ผมขอเบอร์เธอจากมะลิ แล้วกดโทรออกทันที รอสายนานจนสายตัดไป ปลายนิ้วเรียวกดโทรออกซ้ำเบอร์เดิม จนปลายสายกดรับ" โหลลลลลล " คนรับเสียงงัวเง
พิธีจบการศึกษานักเรียนมอปลายของโรงเรียนเอกชนชื่อดังเต็มไปด้วยผู้ปกครองและเหล่าบรรดาญาติสนิทมิตรสหายที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกหลานร่วมถึงครอบครัวอันแสนน่ารักและวุ่นวายของปุยฝ้ายและสายลมด้วย สามพ่อแม่ลูกเดินไปตามถนนของโรงเรียนจุดหมายแรกคือหอประชุมใหญ่ที่สามารถไปถ่ายรูปกับป้ายจบของโรงเรียนครืด ครืด ครืด หญิงสาวล้วงโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าสะพายปรากฎชื่อน้องชายจึงรีบกดรับ~ อิบ้าพายุ calling ~" โหล ว่าไง "( ถึงไหนกันแล้ว เร็วๆ )" โอ้ย กำลังเดินไปหอประชุมนี่ไง " เถียงกันอีกสักสองสามคำก็วางสาย พอดีกับที่ทุกคนเดินมาถึงหน้าหอประชุมใหญ่ " ไหนลูก น้องบอกว่าอยู่ตรงไหน "" มันบอกว่าอยู่ข้างป้ายใหญ่ที่คนยืนรอคิวถ่ายรูปกันค่ะ " ฉันกวาดตามองหาน้องชายตัวดี คนเข้าแถวยาวๆอะเห็น แต่ไม่เห็นมัน ไหนบอกอยู่ข้างป้ายไง มีแต่กลุ่มเด็กนักเรียนผู้หญิงมุงอะไรกันก็ไม่รู้ใจลึกๆก็อยากเสือกเลยกระแซะๆเข้าไป อุแหม! ถึงว่าหาไม่เจอ สาวๆมุงมอบดอกไม้ขอถ่ายรูปอยู่นี่เองพอน้องชายหันมาเห็นคนเป็นพี่ก็รีบยิ้มกว้าง พร่ำขอโทษสาวๆก่อนจะเดินเบี่ยงออกจากวงรายล้อม " ทำไมช้าอะ เอ้า! ถือช่วยหน่อย " เด็กหนุ่มยื่นทั้งดอกไม้ที
บนโต๊ะอาหารเช้ามีนักศึกษาสาวนั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ระหว่างรอทุกคนลงมาพร้อมหน้า เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้หน้าจอสมาร์ตโฟนเครื่องหรูโดยไม่ได้สังเกตว่าใครที่เดินย่องมาแอบดูหลังเก้าอี้" เจ๊ แอบคุยกับใครอะ " กรี๊ดดด! ไอ่น้องบ้า แอบมาอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่!" ยุจะฟ้องพ่อว่าเจ๊แอบคุยกับผู้ชาย "" ถ้าแกฟ้องพ่อ ฉันก็จะฟ้องแม่ว่าแกอ่ะแก่แดด ควงสาวเรี่ยราด เจ้าชู้ไก่แจ้ สาวมหาลัยก็ไม่เว้นทั้งที่ตัวเองอยู่แค่ ม.6 "สองพี่น้องยืนเชิ่ดหน้าจ้องกันไม่ลดราวาศอก น้องชายยืนกอดอกยักคิ้ว พี่สาวยืนท้าวสะเอวเบะปาก ทั้งคู่ต่างกุมความลับของกันและกันอยู่" คุยอะไรกันเด็กๆ โต้วาทีกันอยู่หรือเปล่าคะ " เสียงคนเป็นพ่อเดินลงมาจากบันได เขาจูงมือฉันมาที่โต๊ะซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันที่ลงมาแล้วเห็นสองพี่น้องนั่งเถียงกันทุกเช้า" วันนี้พายุขับรถไปส่งพี่ที่มหาวิทยาลัยเหมือนเดิมนะ แล้วค่อยเข้าโรงเรียน พ่อกับแม่มีธุระ " สายลมพูดกับลูกชายพลางลงมือทานอาหารเช้าตรงหน้า" ครับพ่อ "" เห่อใบขับขี่ใหม่ละซี๊...คุณพ่อ ทำไมไหมขับไปเองไม่ได้อะ " ลูกสาวแซวน้องชายก่อนจะหันมาอ้อนคนเป็นพ่อ " เป็นผู้หญิงไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไงคะ มันอั
" คุณแม่ขา ไหมหิววววว " เสียงใสๆของเด็กน้อยผมเปีย พอขึ้นนั่งบนรถปุ๊บก็บอกความต้องการของตัวเอง ทั้งที่ในมือยังถือโดนัทชอคโกแลตชิ้นโต และที่อยู่ในแก้มป่องๆนั่นอีก" คุณพ่อทำกับข้าวรออยู่ที่บ้านแล้วค่ะ " ลูกสาวพยักหน้าตอบหงึกๆ พลางกัดโดนัทในมือไปด้วย ไม่รวมเศษเล็กๆน้อยๆที่ตกตามชุดนักเรียน" คุณแม่ขา ไหมอยากมีน้องเหมือนคูณคูณ " หื้อออ!? ทำไมอยู่ดีๆลูกถึงพูดเรื่องนี้" ไหมอยากมีน้องเป็นของตัวเอง คูณคูณยังมีเป็นของตัวเองเลยอะ " แน่ใจนะว่าขอน้อง พูดเหมือนอยากกินไอติมหน้าปากซอย" แน่ใจนะคะ ว่าอยากมีน้อง ไหมต้องเลี้ยงน้องช่วยแม่นะ แถมเราต้องแบ่งเวลาดูน้องด้วย " พยักหน้าอย่างเดียวเลย เข้าใจจริงหรือเปล่าก่อน" ไว้แม่จะคิดดูอีกทีนะคะ " ปากบอกคิดดูอีกที แต่ตัวเองแอบหยุดทานยาคุมตั้งแต่คุยกับมะลิคืนนั้นติดไม่ติดค่อยว่ากันอีกทีรถคันดังกล่าวเลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านร่มรื่น พอจอดสนิทนางก็รีบลงจากรถวิ่งไปหาคุณพ่อที่ใส่ผ้ากันเปื้อนยืนรออยู่หน้าประตู" คุณพ่อขาาาาา " คุณลมนั่งยอตัวอ้าแขนรอรับเด็กน้อยเข้าอก หอมแก้มกันซ้ายขวาแล้วป้องปากกระซิบอะไรกันก็ไม่รู้ ก่อนจะยื่นมือมาจับกันเป็นมั่นเป็นเหมาะ" กระซิบอะไรก
โอ้ย! พักบ้างเถอะ! กินจนเบาหวานจะขึ้นตาอยู่แล้ว แต่ด้วยคุณแม่ที่อารมณ์ดี จัดแจงหาอาหารคาวหวานมาประเคนให้ลูกชายผู้แพ้ท้องแทนเมียก่อนจะออกบ้านไปชอปปิ้ง หลังจากวันนั้นคุณลมนางก็กินเค้กทุกวัน กินมันทุกหน้า แต่ก็มีบ้างที่หน้างอ เพราะจะกินทุกหลังอาหารสามมื้อไม่ได้!! นางกินจนฉันท้องโต กินจนฉันคลอด อยากรู้ไหมคะว่าเราได้เด็กผู้หญิงหรือผู้ชายแท๊แด่......." ใยไหมคะ มาอาบน้ำแต่งตัวกันเร๊ววว เดี๋ยวพ่อจะพาไปบ้านพี่คูณกับน้องจัสมิน "" เย้ๆๆ ไปบ้านคูณคูณ ไปเล่นกับมินมิน " ค่ะ แล้วสองพ่อลูกสุดซี้ก็เดินจูงมือกันขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว คุณลมกลายเป็นพ่อบ้านเต็มตัว ตั้งแต่ใยไหมคลอด ฉันก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลย เขาแอบไปเข้าคอร์สพ่อลูกอ่อน ดูแลเมียหลังคลอดตลอดเรื่องอาหารการกินของเบบี๋ เขาทำทุกอย่างจริงๆ แถมยังไม่จ้างพี่เลี้ยงด้วย บอกว่าอยากเลี้ยงเอง อยากมองดูพัฒนาการของตัวเล็กด้วยมือของเขาเองฉันวางสายจากมะลิบอกว่าสักพักจะเข้าไปทานอาหารเย็นด้วย พอดีกับบัดดี้ต่างวัยที่พากันหัวเราะคิกคักกันลงมาจากชั้นสอง" ทำไมใส่กระโปรงยาวล่ะคะ ทำไมไม่ใส่กางเกงขาสั้นที่วิ่งสะดวกๆ " ไม่รู้หรือไงว่่าลูกสาวคุณน่ะ ซนอย่างกับอะไรดี ล่า
เวลาผ่านไปพอสมควรกว่าคนบนเตียงจะฟื้นคืนชีพ " ฝ้าย...เกิดอะไรขึ้นคะ " หมอและพยาบาลยืมอมยิ้มกับว่าที่คุณพ่อที่ยังสะลึมสะลือ " คุณลมเป็นลม จำได้ไหมคะ " เขาหลับตาลงสงสัยนึกอยู่มั้ง และเหมือนจะรู้ตัวก็รีบเบิกตากว้างพร้อมจ้องมาที่ฉัน " ฝ้าย! ฝ้ายท้อง! " ค่ะ! สติสตังเริ่มเข้าสู่ร่าง" ค่ะ ฝ้ายท้อง คุณลมดีใจรึเปล่า " ฉันดึงมือเขามาสัมผัสที่หน้าท้องแบนราบ จนมือที่กำลังสั่นค่อยๆลูบวนไปมาอย่างแผ่วเบา " ฮึก ฝ้าย...ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ " เขาร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายคุณหมอและพยาบาลในห้องนาทีนี้จะว่าเขาเวอร์ก็ว่าไปก็คนมันอดดีใจไม่ได้นี่ครับผมกำลังจะเป็นเป็นพ่อคน กำลังจะมีเบบี๋ตัวน้อยที่เกิดจากผู้หญิงที่ผมรัก มันไม่มีอะไรน่ายินดีไปกว่านี้แล้ว มือบอบบางของเธอยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาบนหน้าผม " ดีขึ้นรึยังคะ เราต้องไปฝากครรภ์แล้ว " คุณพ่อมือใหม่พยักหน้าแล้วรีบวาดขาลงจากเตียง จัดการฝากครรภ์กับคุณหมอพร้อมรับหนังสือลูกน้อยและยาบำรุงครรภ์ก่อนออกจากโรงพยาบาล" เดี๋ยวฝ้ายขับเองค่ะ คุณลมยังหน้าซีดๆอยู่เลย "" ไม่เอาค่ะ ฝ้ายกำลังท้องอ่อนๆ พี่ขับเอง " แล้วเขาก็คว้าเอากุญแจรถ เปิดประตูให้ฉันขึ้นไปนั่งแล้วรีบประจำต
" เป็นหนักนะคะ ฝ้ายว่าไปให้หมอตรวจดีกว่า " เขาส่ายหน้า ทำท่าจะเอนนอน " พี่ดีขึ้นแล้วค่ะ แต่ตอนนี้รู้สึกอยากกินเค้กอย่างเดียวเลยอ่ะ " ฉันนั่งมองสามีตัวเองที่นอนทำตาปริบๆ" เช้าขนาดนี้ร้านเค้กที่ไหนจะเปิด มีแต่ร้านสะดวกซื้ออ่ะ คุณลมจะทานไหมคะ เดี๋ยวฝ้ายออกไปซื้อให้ " คนฟังตาละห้อย ทำหน้าหงอย " พี่อยากกินหลายๆแบบอ่ะ ที่เซเว่นมันมีให้เลือกนิดเดียวเอง " เอาแต่ใจไปอีกพ่อคู๊ณ" โอเคงั้นนอนพัก เดี๋ยวสายๆฝ้ายพาไปกินนะ " เขาพยักหน้าแล้วหลับตาลง ฉันก็พลอยหายใจคล่องขึ้นบ้าง แต่ในใจลึกๆก็ยังแอบห่วง จะว่าอาหารเป็นพิษก็ไม่น่าใช่ เพราะฉันยังปกติเลย ช่างมันไปก่อน ตอนนี้ขอนอนก่อน ง่วงมาก!' ฟึดดด ฮึกกกก ฮึก ' นี่ฉันฝันหรือว่าอะไร เสียงมันมาเป็นระยะๆแต่ไม่ดังมาก ฉันเลยลืมตาแล้วมองหาต้นเสียงคิ้วบางขมวดปม สายตาจ้องแผ่นหลังกว้างที่สั่นระริกเป็นพักๆ เธอเลยค่อยๆขยับตัวชโงกหน้ามองคนที่นอนหันหลังนี่เขาแอบร้องไห้!?" คุณลม " มือบางแตะเบาๆที่หัวไหล่แล้วค่อยๆจับให้คนตัวโตให้หันหน้ามา ใบหน้าคมเข้มเต็มไปด้วยคราบน้ำตาพร้อมกับสะอื้นแล้วสูดน้ำมูกเข้าที่เดิมแล้วเขาร้องไห้ทำไม!?ร้องไห้เป็นเรื่องเป็นราวซะด้วย!" ร้อง
" ถึงแล้วค่ะ อย่าพึ่งเอาผ้าปิดตาออกนะคะ " ชายหนุ่มเดินมาเปิดประตูแล้วช่วยพยุงภรรยาลงจากรถสัมผัสแรกพอเท้าได้ยืนบนพื้นแข็งๆคือกลิ่นธรรมชาติหอมสดชื่น พอสูดลมหายใจลึกๆกลับเย็นสะอาด อากาศปลอดโปร่งโล่งจมูก แล้วเขามายืนซ้อนข้างหลังพร้อมกับบีบไหล่บางแล้วคลายเบาๆ" พร้อมรึยังคะ " ฉันพยักหน้าหน้าตอบ จนเขาค่อยๆคลายปมผ้าผูกตาแล้วปล่อยให้มันหลุดออกไปดวงตากลมโตเบิกกว้าง ทอดมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยแววตาสั่นระริก แต่ยังอดที่จะถามด้วยเสียงสั่นๆไม่ได้ " ที่นี่คือ... "" บ้านของเราค่ะ "บ้าน... งั้นเหรอคำจำกัดความคำว่าบ้านของเธอตั้งแต่จำความได้คือ บ้านชั้นเดียวแต่มีหลายห้องติดๆกิน และอยู่รวมกันกับเด็กคนอื่นๆอีกหลายชีวิต มีทั้งอายุน้อยกว่าบ้าง หรือมากกว่าก็มี ทุกคนจะเรียกกันว่า พี่น้อง กินข้าวรวมกัน ทำกิจกรรมด้วยกัน และนอนรวมกันเธอจำแทบไม่ได้ว่าเธอจากมาจากจุดนั้นมานานเท่าไหร่แล้ว" ฮึก...บ้านของฝ้ายกับคุณเหรอคะ "" ค่ะ บ้านของเรา เราจะสร้างครอบครัวด้วยกันที่นี่ " เธอหันหลังโผกอดคนตัวสูงทั้งน้ำตา ร้องไห้สะอึกสะอื้นพูดขอบคุณแทบไม่ได้ศัพท์ เขาได้แต่คอยลูบหลังแล้วอมยิ้มกับภรรยาตัวน้อยเท่าที่รู้จักกันม
กว่าคนไข้บนเตียงจะรู้สึกตัวก็กินเวลาไปหลายชั่วโมง รับรู้ว่าร่างกายปวดระบมแทบจะไม่มีแรง แต่ยังมีส่วนนึงที่พอจะขยับได้คือดวงตากลมโตที่พอลืมตาปรับแสงได้ก็จ้องเขม็งไปยังสามีที่ยืนยิ้มแฉ่งอยู่ข้างเตียง" ฝ้าย เป็นยังไงบ้างคะ " เธอหลับตาลงแล้วเบือนหน้าหนีไปอีกฝั่ง พอเห็นปฏิกิริยาของภรรยาแล้วใจหนากลับตุ้มๆต่อมๆ" ฝ้ายเป็นอะไรคะ หิวเหรอ " พูดมาได้ว่าหิว แล้วใครกันที่ทำให้เธอตกอยู่ในสภาพนี้ คนอะไรกินดุกินจุชะมัดนี่ฉันต้องยอมรับความดุดันของสามีตัวเองให้ได้ใช่ไหมคนก่อเรื่องยังไม่รู้ตัวแถมยังเดินอ้อมมาอีกฝั่งเพื่อรบเร้าหมายจะเอาคำตอบ เธอมองหน้าคนเป็นสามีแบบเคืองๆ ขยับได้แค่หัวเท่านั้น ส่วนกล้ามเนื้อทั้งร่างกายยังอ่อนล้าอยู่บ้างยังไม่ได้ทันได้พูดอะไรประตูห้องพิเศษก็ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับผู้เป็นแม่ของสามี ท่านเดินตรงปรี่เข้ามาหาลูกชายตัวดีแล้วง้างมือตีเพี๊ยะเข้าที่กล้ามแขนแน่นๆ" โอ๊ย! แม่! ตีผมทำไมเนี่ย " ชายหนุ่มยกแขนขึ้นเป็นโล่ป้องกันลูกตบที่สองที่แปรเปลี่ยนเป็นชี้หน้าหล่อๆแทน" ทำไมน้องอยู่ในสภาพนี้! ห๊ะ! ตอบ! " เสียงแหลมดุดัน อยากจะฟาดลูกชายตัวดีจนหลังแอ่น" เอ่อ...ก็... " จะอธิบายยังไงดีอะ
ครืด ครืด ครืด เสียงสั่นจากโทรศัพท์เครื่องหรูบนโต๊ะข้างหัวเตียงปลุกคนที่หลับจากการใช้พลังงานตลอดช่วงเช้า เขาผงกหัวมองหญิงสาวเปลือยเปล่าที่หลับข้างๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูค.คิณ Calling โทรมาทำส้นตีนอะไรแต่เช้า" ว่าไง "( นึกว่าตายห่าไปแล้ว ) ไอ่สัด" มึงโทรมาทำไม กูจะนอน " ผมหลับตานอนคุยกับมัน ถ้าโทรมาแล้วไม่มีแก่นสาร กูจะวางสายแม่ง( จะบ่ายสามแล้ว ฟื้นกันได้แล้วมั้ง ) จะบ่ายสาม หรือสองทุ่ม ถ้ากูจะนอนคือจะนอน มึงมายุ่งอะไร" ฟื้นตั้งแต่เช้าแล้วครับ แต่จัดกันพึ่งเสร็จเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว มึงมีอะไรอีกไหม! กู! จะ! นอน! "( ไม่มีอะไร ) เอ้า! ไอ่นี่!( แค่จะบอกว่า เมียกูท้องแล้วนะ ) แม่ง! มึงจะโทรมาอวดว่างั้น เมียกูก็ท้องเหมือนกันแหละ! แต่เมื่อไหร่ไม่รู้ผมกัดฟันฟังเสียงในสายที่มันพล่ามนู่นนี่นั่น แต่ดูจากน้ำเสียงคือตื่นเต้นดีใจสุดๆ ผมหลับตาอมยิ้มไปกับน้ำเสียงนั่น ถ้าเกิดเป็นผมที่รู้ว่าเมียตัวเองกำลังตั้งท้อง ผมเองก็คงดีใจไม่ต่างอะไรกับมัน" กูดีใจกับมึงด้วย เดี๋ยวกูรีบตามไป เอาให้ลูกเป็นเพื่อนกันเลย งั้นแค่นี้ก่อน กูจะเรียกเมียลุกมาปั๊มลูกต่อ " สายถูกตัดแล้วโยนโทรศัพท์ท