ไม่ๆๆ ฉันไม่ตื่นเต้นเลย แม่คงนัดทานข้าวธรรมดาแหละ เนอะ! ตึกตัก ตึกตัก ฟู่วววว~ คิดบวกไว้ก๊อนนนน
พอมือเรียวบางดันประตูสีดำเข้าไปข้างใน เท้าสองข้างก็ชะงัก! เดี๋ยวนะ!? ทำไมมีคนอื่นอยู่ในห้องด้วย ผู้ชายสองคนนี่ใคร?
เฮือกกกก!! หรือว่าไปติดค่าหวยเค้าป่าว แต่เเค่เจ้าของแผงหวยต้องแต่งตัวหล่อเต็มยศขนาดนี้เลยหรอวะ?
" มาถึงแล้วก็มานั่งสิ จะยืนรอเสิร์ฟอาหารรึไงลูกสาว " เสียงคุณนายแม่ทำฉันตื่นจากผวังค์
สองขาเรียวค่อยๆเดินมาที่โต๊ะสี่เหลี่ยมที่มีอาหารวางรออยู่แล้วเต็มโต๊ะ หัวกระเซอะกระเซิงถูกจัดแล้วดีขึ้นนิดหน่อยค่อยๆก้มหน้าขอโทษและหย่อนก้นนั่งเก้าอี้ฝั่งซ้ายถัดจากคนเป็นแม่
อึดอัดชะมัด! ฉันทำหน้าไม่ถูกเลย เพราะไม่เคยเห็นหน้าผู้ชายสองนี้ด้วยซ้ำ ใจก็กลัวจะถูกฆาตกรรมคาห้องอาหารเพราะแม่เบี้ยวค่าหวยเค้าไว้หลายบาทรึป่าวก็ไม่รู้
" อะแฮ่ม " อะไรอีกแม๊......
"นี่ลุงประวิทย์ เป็นเพื่อนกับพ่อเรา" อ่อ.. เป็นเพื่อนพ่อนี่เอง ใจหายใจคว่ำหมด นึกว่าจะไม่มีชีวิตรอดไปหาผู้ชายในอนาคตซะแล้ว!
" นี่ มะลิลา ค่ะ เป็นลูกสาวคนเดียวของวัลย์ ตอนนี้เรียนบริหารอยู่ปี3 แล้วค่ะ "
" สวัสดีค่ะคุณลุงประวิทย์ " ฉันยิ้มหวานตอบพร้อมยกมือไว้แนบอกและก้มหน้าสวยๆ
" เรียกลุงวิทย์เฉยๆก็ได้ลูก เรียกประวิทย์มันทะแม่งๆ 555 " เออแหะ... แถมเป็นคนอารมณ์ดีซะด้วย ฉันเริ่มหายใจคล่องขึ้นมาบ้าง
" นี่อคิณลูกชายลุงครับ เรียกพี่คิณก็ได้ " ชื่อหล่อเข้ากับหน้าตาเลยแหะ แต่นิ่งไปหน่อย ถ้าชื่อชื่อประยุทธ์นี่ฉันไม่คบค้าสมาคมด้วยหรอกนะ!
" สวัสดีค่า "
" ครับ " แค่เนี๊ยะ.... เค้าโมโหหิวรึป่าว
หลังจากแนะนำกันเสร็จ ก็เริ่มทานข้าวตรงหน้ากันสักที คุณลุงคุยเก่งมาก ถามถึงการเรียน สารทุกข์สุขดิบ บลาๆๆ ฉันตอบไปยิ้มไปและเติมข้าวจานที่สองแล้วจ้า... หิวมากแม่!
พอของหวานเริ่มมาเสิร์ฟเท่านั่นแหละ แม่ก็เริ่มเข้าเรื่องแบบหน้าตึงเครียด ไม่เกรงใจโบท็อกซ์สักนิด ฉันเริ่มรับรู้ปัญหาของแม่และของที่บ้านไปพร้อมกัน ว่าตอนนี้บริษัทของแม่ที่สร้างมาด้วยน้ำพักน้ำแรงกับพ่อกำลังจะถึงทางตัน! ปัญหาภายในที่คาราคาซังมาหลายปี แต่ทำไมแม่ไม่เคยบอกให้ฉันรู้เรื่องพวกนี้เลย ตาฉันเริ่มร้อน คอเริ่มตีบ หายใจไม่ออก ฉันตกใจกับเรื่องที่แม่จะขายหุ้นทั้งหมดให้ลุงประวิทย์ดูแลต่อ!
" ทำไมแม่ไม่บอกหนู? " เสียงสั่นเครือถามกลับคนเป็นแม่
" ถ้าแม่บอก หนูก็จะเครียดไปด้วย แม่อยากให้ตั้งใจเรียน และสดใสเป็นกำลังใจให้แม่เหมือนที่หนูทำทุกๆวัน " แม่บีบมือฉัน และมองตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตาสีใส แต่แม่ไม่ร้องไห้เลย แววตามีแต่เป็นห่วงเป็นใยคนตรงหน้าเท่านั้น
" เอาหละ ใจเย็นๆนะหนูมะลิ เราปรึกษากันแล้ว ลุงจะไม่ซื้อหุ้นทั้งหมดของพ่อกับแม่หนู แต่จะให้อคิณเข้าไปช่วยแก้ปัญหาและบริหารแทนไปก่อน แต่ต้องตกลงทำเงื่อนไขกัน "
ฉันสบตาคุณลุงด้วยความตื้นตัน พ่อโชคดีจังที่มีเพื่อนที่ดี ทั้งๆที่พ่อไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว เงื่อนไขอะไรก็ว่ามาเถอะ! ฉันพร้อมทำทุกอย่างเพื่อแม่และครอบครัวแล้วตอนนี้!
———————————————
เงื่อนไขอะไรน้าาาาาาาา
สรุป!? ระหว่างที่ฉันเรียน ฉันต้องแบ่งเวลาเข้าบริษัทเพื่อศึกษางานของแม่ทั้งหมด! ย้ำว่าทั้งหมด!? ก็เริ่มเรียนรู้งานกับคุณอคิณหน้านิ่งนั่นแหละ เอาว่ะ! ถือซะว่าฝึกงานก่อนกำหนดละกัน แค่เรื่องเรียนก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว นักศึกษาสาวสวยอย่างฉันต้องเอาเวลาว่างทำงานไปด้วย เริ่ดจริง! ตอนนี้เข้าใจเพื่อนในห้องแล้วว่า เรียนไปทำงานไปมันเหนื่อยขนาดไหน! แค่คิดภาพตามก็เหนื่อยล้าววววว!!! " มะลิจะไหวไหม แม่กลัวเราเหนื่อยเกินไป " เสียงที่ถามฉันนั้นมีแต่ความห่วงใย ฉันรับรู้ได้ แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้ว... " ไหวสิแม่ หนูอึดจะตายแม่ก็รู้ แค่นี้จิ๊บๆ " ฉันตอบด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจให้คนข้างๆ" โอเคตามนี้ ค่อยๆเรียนรู้ไปกับพี่อคิณนะครับหลาน " คุณลุงพูดไปยิ้มไป แต่! ช่วยดูหน้าลูกชายด้วยเถอะ!? ช่วยกันสนทนาพาทีกันหน่อยเฮ้! ฉันแอบเห็นแม่สบตากับคุณลุงแล้วยิ้มให้กัน แต่ไม่ใช่เชิงชู้สาวแน่ๆ มันต้องมีอะไรสักอย่าง นี่กูต้องเป็นโคนันอีกแล้วเหรอ? ถามแม่ตรงๆคงไม่ได้คำตอบงั้นคนข้างๆฉันนี่แหละ แม่งต้องรู้อะไรบ้างล่ะ?!" พี่อคิณคะ เราไปเดินเล่นกันหน่อยไหมคะ ข้างนอกบรรยากาศดีมากเลย " ฉันจ้องตาคมเค้าเพื่อสื่อว
กว่าจะออกจากร้านมาได้ก็สองทุ่มกว่าแล้ว ตอนนี้ยังมาติดแง็งอยู่บนถนน ที่ไม่มีทีท่าว่าจะขยับเลยสักนิด! แอร์ในรถก็เย็นเกิ๊น ขนอะไรต่อมิอะไรก็ลุกไปหมด " ให้หนูเริ่มงานวันไหนดีคะ " ฉันชวนคุยเพื่อกลบบรรยากาศวังเวงนี่ออกไป " พรุ่งนี้ คืนนี้ไปศึกษาโครงสร้างบริษัทกับระบบการทำงานมาด้วย " ค่ะ!? ไฟแรงจริ๊งพ่อหนุ่ม..." ได้ค่ะ " ฉันตอบกลับด้วยเสียงหนักแน่น!! "หึ" หึอะไร! ฉันแอบได้ยินนะ! ระหว่างทางกลับบ้านเราก็คุยกันบ้าง แซะกันบ้าง แลกการติดต่อกัน แถมยังเอาตารางเรียนฉันไปด้วย! อยากรีบถึงบ้านใจจะขาด รถหรูที่แล่นตามถนนมาเรื่อยๆ ก่อนมือหนากำลังจะตบไฟเลี้ยวเข้าหมู่บ้านใหญ่" จอดก่อนค่ะ! จอดก๊อนนนน " เอี๊ยดดดดด!! " อะไรของเธอเนี่ย จะถึงบ้านอยู่แล้ว " น้ำเสียงหงุดหงิดบวกกับหน้าตาที่หันมาดุใส่ฉัน อีกนิดก็จะงาบหัวฉันอยู่แล้ว " แฮ่~ ขอโทษค่ะ ขอลงไปซื้อผัดกะเพราแป๊ป " คิ้วหน้าขมวดเข้าหากัน มองหน้าฉันด้วยคำถาม " เมื่อตอนเย็นเธอกินข้าวไปสองจานยังไม่อิ่มหรอ แล้วนี่อะไร เธอมีสองกระเพาะรึไง " ว้อททท!? ผู้ชายคนนี้ช่างปากคอเราะร้าย ใครสนกันล่ะ! ฉันรีบเปิดประตูรถลงไปสั่งอาหารร้านประจำทันที พอได้กับข้าวฉันก็รี
ร่างเล็กในชุดนักศึกษาเดินเข้ามาในห้องทำงานใหญ่ สาวเท้าก้าวไปยังโซฟามุมที่มีมารดา กับอคิณนั่งอยู่ ถัดไปข้างหลังของทั้งสองมีอีกสองคนที่ยืนเฉียงๆ ดูจากชุดยูนิฟอร์มเป็นเลขาของมารดา และผู้ชายตัวสูงๆคือเลขาพร้อมมือขวาคนสนิทของอคิณ เธอหยุดเดินและยกมือไหว้ทุกคนพร้อมเดินไปนั่งลงข้างๆมารดา หลังจากแนะนำตัวกันเรียบร้อย คุณรำไพเลขาที่ดูอายุไล่เลี่ยกับแม่ของคนตัวเล็กก็สรุปประชุมพร้อมอธิบายเนื้อหาของช่วงเช้าให้เจ้าตัวฟัง วันนี้คุณมะลิวัลย์ในฐานะประธานบริษัท FW group(เป็นบริษัทจำหน่ายและส่งออกชาดอกไม้) ได้แนะนำอคิณ ให้ทุกฝ่ายได้รู้จัก และรวมถึงการเปลี่ยนแปลงการทำงานบางส่วนของบริษัทที่ต้องปรับปรุงแก้ไขและทุกเรื่องขึ้นกับอคิณโดยตรง เธอจะอยู่เบื้องหลังคอยตอบรับและอนุญาตในเรื่องสำคัญเท่านั้น และไม่ลืมเรื่องที่มะลิลาต้องเข้ามาเรียนรู้งานภายในบริษัทซึ่งอยู่ภายใต้ในการดูแลของอคิณ บางคนพยักหน้ารับทราบและแสดงออกทางแววตาว่าบริษัทกำลังมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และเป็นไปในทางที่ดีขึ้นกว่าเดิม ฉันนั่งฟังเลขาของแม่และปัญหาภายในคือดีลกับบางบริษัทไม่ลงตัวและยังเป็นพวกเสี่ยที่มีอำนาจอีก ตอนนี้ฉันเข้าใจในสิ่งที่แม่ก
ภายในห้องทำงานชั้นสองของผับหรู อคิณกำลังนั่งคุยกับเพื่อนสนิทอีกสองคนที่หล่อกันคนละแบบ ผับนี้เค้าหุ้นกับเพื่อนตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เนื่องจากเป็นคนชอบดื่มเหมือนกันและเป็นพวกนักล่าตอนกลางคืน" กูอยากให้มึงสั่งสอนไอ่เสี่ยนั่นให้หน่อย เอาแค่พอสนุก "" ไอ่เสี่ยที่มันมีปัญหากับแม่ยายมึงอะนะ " เสียงทุ้มของลมหยอกล้อคนตรงหน้า" ไอ่สัด " "มึงก็นะไอ่ลม ไอ่คิณมันขอให้ช่วยเรื่องที่มึงถนัดๆนั่นแหละ เรื่องสนุกๆทั้งนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า " เสียงของดินผู้เป็นน้องชายของลมที่ห่างกันแค่ไม่กี่เดือนแย้งขึ้น" กูจัดให้ มึงอยากได้แบบไหนบัญชามาเลยครับเพื่อน ช่วงนี้กูว่าง " ที่จริงก็ว่างทั้งวันแหละ
ผมดับเครื่องยนต์เมื่อมาถึงชั้นจอดรถหน้าเพ้นท์เฮ้าส์ตัวเอง เมื่อหันไปดูคนตัวเล็กที่นั่งหลับอยู่เบาะข้างๆก็พลันนึกถึงเสียงใสๆของเธอที่ครวญครางตอนตกอยู่ภายใต้นิ้วยาวของผม เธอเสร็จ..ได้น่ารักมาก น่ารักซะจนต้องข่มอารมณ์ดิบตัวเองไม่ให้กระแทกเธอคาเบาะนั่น ขายาวก้าวลงจากรถหรูเดินอ้อมอีกฝั่งเพื่อค่อยๆช้อนตัวคนที่กำลังหลับพริ้มขึ้นมาแนบอกเดินเข้าห้องหรูของตัวเอง ผมค่อยๆวางเธอลงบนเตียงขนาดใหญ่ ในใจก็เกิดคำถามกับตัวเองว่าจะเอายังไงกับแม่เมรีมะลิลานี่ยังไงดี 'หรือเอาท่ามาตรฐานไปก่อน' สมองกับสายตาตอนนี้คิดออกอยู่เรื่องเดียวเมื่อจ้องดูชุดที่เธอส่วมใส่ 'ชุดบ้าอะไรว่ะนั่น' พลันมือหนาย้ายลงไปลูบน้องชายของตัวเองที่แข็งขันตั้งแต่ล้วงเธอตอนอยู่บนรถ ตอนนี้มันแข็งจนปวดหนึบไปหมด อีกทั้งยังผงกหัว งึกๆ อยากจะออกมารับอากาศภายนอกจะแย่ แต่ดูยัยเด็กนี่สิ! เสร็จแล้วก็ชิ่งหลับเฉย 'อาาาา ใจเย็นลูกพ่อ จะได้เข้าไปสำรวจในโพรงมะลิคับแคบนั่นแน่นอน แต่ไม่ใช่วันนี้' เอาว่ะ! ปล่อยเธอไปก่อน เค้
" ไงคะเพื่อนรัก มีอะไรจะเล่ามั้ย " ค่ะ! ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในโรงอาหารที่ถูกสายตาเพื่อนสนิททั้งสองกดดัน "แหมมม ข้าวไม่ได้กิน กินแต่เผือกนะพวกมึงเนี่ย" ถามว่าสะทกสะท้านกันมั้ย ไม่! เราสามคนมักจะมีเรื่องพูดคุยปรึกษากันอยู่ตลอดเสมอ ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ! แล้วฉันก็ตัดสินใจเล่าเหตุการณ์ต่างๆของเมื่อคืน(ลงดีเทลนิดหน่อยให้ต่อมเผือกสั่น)รวมถึงตอนเสิร์ฟชามะลิให้เค้าตอนเช้าด้วย อ๊ายย พูดแล้วเขิน! " กรี๊ดดดดดด "" มึงจะกรี๊ดหาตีนคนในโรงอาหารหรออีฝ้าย " อาเจกันฟันด่าเพื่อนสาวที่นั่งข้างๆกัน " แล้วยังไงต่ออะมึงงงง นอกจากนิ้ว เค้าเอาอะไรจิ้มมึงอีกป่ะ? " ยัง! ยังไม่หยุด ไอ่อาการดี๊ด๊า สายตาแพรวพราวนั่นดูก็รู้ว่ามันต้องมีอะไรในก่อไผ่! ฉันรีบลุกเอาจานไปเก็บ พวกมันก็ตามมาติดๆ มันสองคนแนะนำวิธีต่างๆที่ฟังแล้ว กูรู้สึกว่าต้องเส
ฉันลากสังขารตัวเองเดินลงบันไดมา เพื่อมาส่งเค้าถึงประตูรถ! คนตัวโตหยุดเดินแล้วก้มดูชุดนอนที่ฉันใส่ เป็นชุดนอนกระโปรงผ้าซาตินรูปคัพเค้กตะมุตะมิสีม่วงสดใส เค้าเอามือสอดกระเป๋ากางเกงแล้วก้มลงมากระซิบที่ข้างหู" ฉันกินข้าวแล้ว แต่ยังไม่ได้กินของหวานเลย " แล้วไงย่ะ! เกี่ยวอะไรกับฉัน เลี้ยงหมาในปากไว้เยอะล่ะสิ!? หิวบ่อยเชียว" ระวังจะเป็นเบาหวานตายนะคะ " ฉันยิ้มหวานตอบกลับ แต่มีหรือที่คนตัวโตจะสะทกสะท้าน " หึ ระวังปากเล็กๆของเธอไว้ให้ดีละกัน " ฉันเบะปากตอบ แล้วเค้าก็หมุนตัวเข้าไปนั่งในรถขับออกไปหน้าตาเฉย กวนตีน! ตื่นเช้ามาแม่ก็มายืนหน้าห้องพร้อมหอบชุดราตรงราตรีหางยาว แถมกล่องเครื่องประดับเต็มมือ ฉันเลือกชุดเองส่วนเครื่องประดับก็เอาที่คิดว่ามันเ
ร่างบางเดินตามมาถึงกลางห้องมืดๆที่แทบจะมองอะไรไม่เห็น แต่ต่างกับเจ้าของที่คุ้นชินกับทางเดินเป็นอย่างดี เธอพยายามกระพริบตาหลายๆครั้งเพื่อปรับม่านตาให้มองเห็นผ่านความมืด แต่ยังไม่ทันได้สังเกตรอบๆ ข้อมือเล็กก็ถูกกระชากเข้าหาอกแกร่ง อาการมึนเมาทำให้สมองคิดตามไม่ทันกับการกระทำของคนตัวสูง แขนแกร่งรวบเอวเข้าหาตัวเองและเอียงหน้ามอบรสจูบกลิ่นแชมเปญอย่างนุ่มนวล และค่อยๆไต่ระดับความร้อนแรงโดยการแลบลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กเพื่อชิมความหวาน ท่อนขายาวค่อยก้าวถอยหลังโดยโอบร่างเล็กให้เดินตาม แต่ไม่ปล่อยให้ริมฝีปากเล็กได้เอื้อนเอ่ยอะไร พอเข้ามาถึงห้องนอนใหญ่ก็ค่อยๆละริมฝีปากออก"คืนนี้ ฉันขอนะ" ไม่รอคำตอบกลับช้อนอุ้มคนตัวเล็กลงบนเตียงนอนใหญ่สีขาวกลางห้องแล้วพลิกเธอให้นอนคว่ำหน้าลง ก่อนจะย้ายตัวเองคร่อมทับทางด้านหลังสูดดมความหอมของเรือนผม ไล่ลงมาซอกคอขาว กัดเบาๆพอให้คนใต้ร่างสะดุ้ง ''อ๊ะ'' แล้วลากเลียลิ้นหนาวนตรงหัวไหล่ขาวพร้อมค่อยๆใช้มือรูดซิปข้างหลังลงมาจนสุดเอวคอด
1 สัปดาห์ต่อมาฉันทำงานหนักขึ้น แต่ก็คล่องแคล่วกว่าช่วงแรกๆเหมือนเป็นพนักงานคนนึงของบริษัทเลย การที่เข้ามาเรียนรู้บริษัทเค้าควบคู่ไปด้วยทำให้ฉันเปิดโลกเห็นระบบการทำงานที่หลากหลายและกว้างขึ้น ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว ฉันกำลังขับรถมุ่งหน้าไปบริษัทผู้ชาย อิอิ ว่าจะไปเซอร์ไพรส์ที่ห้องทำงานแล้วชวนทานข้าวกลางวันด้วยกันดีกว่า~พอลิฟต์ถึงชั้นห้องทำงานเค้า ฉันหันซ้ายหันขวา โอเคทางสะดวก เลขาหน้าห้องคงลงไปทานข้าว พี่ทามน่าจะลงไปกินข้าวด้วยมั้งไม่ก็อยู่กับเค้าในห้อง ฉันใช้หูแนบประตูเพื่อฟังเสียงข้างใน เงียบ..มีแต่เสียงกุกๆกักๆ คงจะเป็นเสียงแฟ้มกระทบกับโต๊ะละมั้ง เอาวะ! ฉันก็เปิดประตูเข้าไปพรวดเดียว "เซอร์ไพรส์....."
ก๊ก ก๊ก ก๊ก (เสียงเคาะประตู)(อันนี้ไม่เกี่ยวกับเนื้อหา พิมพ์เอาฮาเฉยๆ)"เข้ามา" เสียงทุ้มหนาเอ่ยตอบ ปรากฎร่างผู้ช่วยมือขวาเดินเข้ามารายงานเรื่องของคนตัวเล็ก"คุณมะลิเข้าบริษัทและรับทราบเรื่องเอกสารเรียบร้อยครับ..." ท่าทีอึกอักของของทาม ทำให้คิ้วหนาขมวด ละความสนใจจากเอกสารตรงหน้า "มีอะไร" มือขวากระแอมเล็กน้อยก่อนรายงานเรื่องที่เห็น "คุณมะลิเข้าบริษัทพร้อมคุณคเชนครับ และดูเหมือนจะสนิทสนมกันพอสมควรครับ" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันยิ่งกว่าเดิม พรางนึกในใจเจ้าตัวไปสนิทกับหลานชายคุณหญิงตอนไหนกัน ทั้งที่เคยเจอกันแค่ครั้งเดียวตอนวันเกิดคุณหญิงไม่ใช่รึ
"ตื่นได้แล้ว""มะลิ..."" ถ้ายังไม่ตื่นฉันจะเอาเธออีกรอบก่อนไปทำงาน" " อือออออออ "สภาพฉันตอนนี้มีปัญญาแค่ลืมตามองไปทางต้นเสียงเท่านั้นแหละ แต่ต่างจากคนบ้าพลังที่ตอนนี้ยืนกอดอกอยู่ในชุดสูทพร้อมทำงานเหมือนเมื่อคืนไม่ได้ใช้แรงงานอะไรเลยยยย"เธอซ้อมตายเหรอ รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว เธอมีเรียน 10 โมง และฉันก็มีประชุม 10 โมงเหมือนกัน" ถ้าบ่นต่ออีกนิดนี่แม่ฉันแล้วนะ ฉันพยายามลุกนั่งปรับสภาพร่างกาย แต่รู้สึกเหมือนโดนสูบพลังงานไปหมดเลย ฮืออออ ฉันลาได้ไหมมมม~ ขายังสั่นอยู่เลย แสบจิ๊มิด้วย
จากนั้นเค้าก็ใช้มือข้างขวาปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ดลงมาเรื่อยๆเผยให้เห็นกล้ามท้องแน่นๆ สายตาแพรวพราวนั่นจ้องมองคนตัวเล็กด้านล่างอย่างเปิดเผย"อื้อออออ" เค้าจับท้ายทอยฉันให้แหงนหน้ารับจูบที่เค้าส่งมาอย่างรุนแรง แถมยังใช้มือบีบหนัาอกฉันจนเจ็บไปทั้งเต้า แรงเกินไปแล้ว ฉันตั้งตัวไม่ทัน!!"ว้ายยยย" เค้านั่งลงข้างๆฉันแล้วพลิกให้ฉันนั่งควบทับแก่นกายที่มันกำลังผงาดอวดความยิ่งใหญ่ ไม่รอช้า หน้าคมซุกดมเต้าอวบพร้อมและดูดปลายยอดพร้อมรัวลิ้นจนฉันห่อไหล่ "อ๊าาาาา"เค้ากางขาตัวเองออกแล้วใช้นิ้วยาวเขี่ยติ่งสวาทปลุกอารมณ์ฉันตอนนี้จนกู่ไม่กลับแล้ว ฉันร่อนเอวหาความเสียว จนนิ้วยาวสอดเข้ามาทางช่องรักที่ตอนนี้เปียกไปด้วยน้ำหวานสีใส
ฉันเดิมตามมือที่เค้าจูงเข้าห้องมาต้อยๆ เหมือนเดจาวูเป๊ะๆ "ไหนอะ ผัดกะเพรา" ตอนนี้ข้าวต้องมาอันดับหนึ่ง อย่างอื่นค่อยว่ากัน "กำลังจะทำ ให้พิเศษไข่สองฟองไปเลย อ่ะ!นั่งรอก่อน" แล้วนางก็จูงมือฉันมานั่งโซฟาแล้วตัวเองก็นั่งลงบนพื้นพรมคนตัวสูงนั่งคุกเข่าเอื้อมมือไปถอดรองเท้าส้นสูงออกแล้วยกขาข้างนึงมาวางบนบ่าแกร่ง จากนั้นไม่รอช้า ริมฝีปากหนาไล่พรมจูบเบาๆที่ข้อเท้าขาว ไต่ขึ้นมาเรื่อยๆจนมาถึงต้นขาด้านใน พร้อมถกปลายกระโปรงขึ้นมากองไว้ที่เอวคอด "เกะกะ" สายตาจ้องไปที่แพนตี้ตัวบางที่ปกปิดกลีบชมพูอวบนูนแทบไม่มิด มันช่างชูช่อล่อน้ำลายให้เข้าไปชิม เรียวนิ้วยาวเกี่ยวขอบแพนตี้ออกเพื่อถอดมันจากเรียวขาสวยจรดปลายเท้าให้พ้นสายตาคนข้างบนเริ่มหายใจหอบ อกนุ่มกร
รถหรูแล่นออกจากร้านอาหารใหญ่ใจกลางเมือง แต่ภายในรถกลับเงียบไม่มีเสียงพูดคุยใดๆ ที่ฉันเงียบ ฉันไม่ได้โกรธหรืองอนไร้สาระอะไรทั้งนั้น แต่กูเพลียค่ะ! หิวด้วย! เมื่อกี้ต่อหน้าลูกค้าไม่กล้ากินเยอะ ต้องคีพลุค ฉันไม่คิดมากเรื่องผู้หญิงคนเมื่อกี้หรอก ถึงจะดูพยายามเข้าหาคนของฉัน แต่ขอดูพฤติกรรมคนข้างๆก่อน ไม่อยากงี่เง่าโวยวาย จนกลายเป็นผู้หญิงน่าเบื่อน่ารำคาญ" ผู้หญิงคนเมื่อกี้เราแค่เคยสนิทกันตอนเรียนมหาวิทยาลัย " จากที่เห็นคงอยากมากกว่าสนิทสินะ! ผู้หญิงด้วยกันดูออก ขอดูความดอกต่อไปเรื่อยๆละกัน " ไม่ได้ว่าอะไรเลยค่ะ อย่าคิดมากเลย " เค้าหันมาทำหน้างงนิดหน่อย" แล้วเงียบทำไม "
ตอนนี้เราสองกำลังนั่งอยู่ในรถ ที่จอดอยู่หน้าบ้านฉันแล้ว แต่ยังไม่มีใครลง เนื่องจากยังตกลงกันไม่ลงตัว "ฉันว่าอย่าพึ่งบอกแม่เรื่องของเราเลย""ทำไม" เสียงเค้าฟังดูหงุดหงิด แต่ยังคงความหน้านิ่ง"รอให้มันชัดเจนกว่าดีปะ ประมาณว่าเรามั่นใจว่าจะคบกัน ถึงตอนนั้นค่อยบอกก็ยังไม่สาย"คนข้างๆฉันยังนิ่งเหมือนกำลังใช้ความคิดใช่! ฉันไม่แน่ใจว่าเราจะไปกันรอดหรือเปล่า เซ็กส์แค่ครั้งเดียว ไม่สิ! ก็หลายครั้งอยู่ มันวาดอนาคตไม่ได้ ฉันอยากชัวร์ในความรู้สึกของเค้าที่มีต่อฉันมากกว่านี้ ไม่ใช่แค่ความหลง หรือความใคร่เท่านั้น
ฉันเริ่มรู้สึกตัวตอนสายๆ ไม่อยากขยับลุกไปไหนเลย ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อทุกส่วน ยิ่งช่วงล่างไม่ต้องพูดถึง ทั้งเจ็บทั้งแสบและคงแดงบวมอวบยิ่งกว่าเดิม คนอะไรจะหื่นได้ขนาดนี้ ฉันยังนอนนิ่งหลับตานึกถึงเหตุการณ์ต่างๆเมื่อคืนว่ามันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง จริงอยู่ที่เรารู้จักกับมาเกือบสองเดือน เจอกันเกือบทุกวัน ทำงานด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน บางทีเค้าก็ไปกินข้าวที่บ้านกับแม่ฉันด้วย เข้าๆออกๆทั้งสองบริษัทจนพนักงานซุบซิบกันไปต่างๆนาๆ ลึกๆแล้วฉันคิดว่าเค้าก็ไม่ได้แย่ ถ้าลดความปากจัดลงเยอะๆ ความรู้สึกดีๆนี้เริ่มก่อขึ้นมาในใจเมื่อไหร่ฉันไม่รู้ตัว มันอาจจะเกิดจากความใกล้ชิด และความช่วยเหลือของเค้ามาโดยตลอด พอคิดแล้วรู้สึกใจเต้นแรงจัง ถ้าถามว่ารักมั้ย... คงยังไม่ถึงขั้นนั้น แต่ถ้าพูดว่าชอบเค้ารึยัง คงตอบไปได้เต็มปากเต็มคำว่า...ฉันคงแอบชอบเค้าแล้วล่ะเปลือกตาบางค่อยๆลืมขึ้นหันมามองคนตัวโตที่นอนข้างๆกัน อืมมมม...เค้าทำแบบนี้ เค้าจะคิดแบบเดียวกับฉันมั้ยนะ ใจเราจะตรงกันรึเปล่า?! เราไม่เคยคุยเรื่องนี้กับจริงๆจังๆเลยคนตัวโตเปิดตาจ้องมองตาใสๆที่แอบมองเค้าอยู่แล้วยิ้มมุมปาก แถมยังวาดแขนแกร่งไปโอบเอวคอดไว้ "ไง ยังเจ็
"อื้ออออ ทำไมปล่อยใน""โทษที พอดีมันเสียวเลยดึงออกไม่ทัน" ตาแก่เจ้าเล่ห์ แต่ฉันไม่มีแรงด่าเค้าหรอกนะตอนนี้ ครางจนคอแห้งไปหมด แรงจะลุกไปเข้าห้องน้ำยังไม่มีปัญญาเลย ตาจะปิดมะลอมมะล่อแล้ว"อย่าพึ่งหลับ ไปล้างตัวก่อน" พูดเสร็จ ก็เป็นเค้าที่อุ้มฉันเข้าห้องน้ำไปยืนซ้อนกันอยู่ใต้ฝักบัว ฉันยืนแทบไม่ไหว แข้งขาอ่อนไปหมด ไม่คิดว่าครั้งแรกจะเจอของใหญ่ขนาดนี้ ฉันหลับตาเอนหลังเพื่อหาที่พิงกันล้ม "หึ ยั่วฉันหรอ" ยั่วบ้าอะไร!? แล้วใครกันล่ะที่ทำให้ฉันตกอยู่ในสภาพนี้อะ! ขนาดเค้าเสร็จไปแล้วทำไมมันแข็งถูก้นฉันอยู่แบบนี้ล่ะ?! เค้าเอื้อมมือไปเปิดน้ำให้ชำระเหงื่อไคลและน้ำกามต่างๆ และเป็