ผมชอบคุณ

เวลาแปดโมงห้าสิบตามเวลาท้องถิ่น จิรัสยาแต่งตัวลงมาคอยที่ล็อบบี้ เพียงห้านาทีต่อจากนั้นก็เห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงเท่คุ้นตาราวกับนายแบบสวมแว่นกันแดดสีดำใส่กางเกงยีนต์สีเข้มตามด้วยแจ็คเก็ตหนังกันหนาวสีดำตัวแพงเดินตรงเข้ามาหาเธอ

วินาทีแรกที่หันมองไป เธอนึกไม่ถึงจริงๆว่าจะเป็นเขา เธอไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้เลย ปกติสองสามครั้งที่เจอเขาตัวเป็นๆหรือไม่ก็ตามสื่อสังคมออนไลน์ทิมมักจะแต่งกายด้วยชุดสูทสุดเนี้ยบเสมอ ไม่น่าเชื่อว่าพอได้เห็นเขาในมุมนี้บ้างมันจะทำเอาเธอใจเต้นได้เหมือนกัน

"อะแฮ่ม สวัสดีตอนเช้าครับ" ทิมกระแอมเพียงเบาๆเพื่อเป็นการเรียกสติของคนตรงหน้า เขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอแล้วหากแต่ว่าเธอก็ยังคงมองเขาเฉย แถมยังอ้าปากค้างเอาไว้น้อยๆอีก นี่ถ้าเขาไม่คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไป เขาคงจะแอบคิดไปได้ว่าจิรัสยากำลังตกอยู่ในอาการอึ้งตะลึงในความหล่อของเขาอยู่แน่ๆ

"สะ..สวัสดีค่ะ" น้ำเสียงตะกุกตะกักรีบตอบด้วยความตกใจออกไปในทันทีที่ถูกเขาจับได้ว่าเธอกำลังแอบมอง ลมหายใจถูกสูดเข้าไปลึกๆอีกครั้งก่อนที่เธอจะต้องพยายามรีบดึงสติกลับมาให้ไวและปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด แต่ซึ่งจะว่าไปเรื่องนี้มันก็เป็นเรื่องธรรมดา การที่เราเห็นคนหน้าตาดี แต่งตัวดี แล้วเผลอมอง มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดเสียหน่อย เธอเองก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่เวลาเห็นดารานายแบบหล่อๆก็อยากจะขอชื่นชมหน่อยเท่านั้น

"ไปกันเลยมั้ยครับ" ทิมเอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจก่อนที่จิรัสยาจะพยักหน้าแล้วเดินตามเขาออกไปต้อยๆ

ที่บริเวณด้านหน้าของโรงแรม พอเดินออกไปไม่ไกลสายตาก็เหลือบไปเห็นว่ามีรถสปอร์ตสุดหรูราคาหลายสิบล้านจอดอยู่ เธอเองก็เป็นคนชอบรถสวยๆ ในใจก็ได้แต่คิดว่ามันสวยจัง ถ้าวันใดเธอมีวาสนาก็คงจะได้มีโอกาสได้ลองนั่งบ้าง แต่จิรัสยาก็ไม่ทันได้คิดว่าจะโอกาสมันจะเดินทางมาถึงไวขนาดนี้

"เชิญครับ" ขายาวๆก้าวไปเปิดประตูรถคันนั้นออกก่อนจะผายมือออกเพื่อเชิญให้เธอเข้าไปนั่ง จิรัสยามองหน้าเขาหนึ่งทีแต่ไม่ได้พูดว่าอะไร รูปร่างสมส่วนยอมเข้าไปนั่งลงในนั้นและปล่อยให้เขาปิดประตูให้ก่อนที่ทิมจะอ้อมมาทางฝั่งคนขับและขยับมาจะคาดเข็มขับนิรภัยให้กับเธออีกที

"เดี๋ยว..ฉันคาดเองได้ค่ะ" วินาทีที่ใบหน้าหล่อนั้นขยับเข้ามาใกล้ทำเอาหัวใจเธอแทบช็อค ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆเขาจะอยากขยับเข้ามาใกล้ขนาดนี้ กลิ่นน้ำหอมราคาแพงประจำตัวเขาลอยเข้ามาปะทะใบหน้าจนรู้สึกว่ามันร้อนวูบวาบ จิรัสยารีบห้ามเขาไว้ทันควันก่อนที่มันจะใกล้เข้ามากว่านี้อีก ส่วนคนต้นเหตุไม่ได้คิดเห็นอะไร ได้เพียงแต่มองแล้วก็อมยิ้มที่ริมฝีปากแล้วจึงหันไปทำหน้าที่ขับของตนเองต่อไป

"กลัวผมหรอ" 

"คุณเป็นผู้ชาย ฉันเป็นผู้หญิง ระวังไว้ก็ดีไม่ใช่หรอคะ" เขายิ้มออกมาอีกรอบ ทำไมวันนี้เขายิ้มหลายครั้งจัง คิดว่ามีรอยยิ้มสวยๆนั้นไว้บริหารเสน่ห์หรืออย่างไร แต่มันจะไม่มีทางใช้ได้กับเธอหรอก

"ขอบคุณที่ยอมมาเป็นเพื่อนผม"

"ก็คุณเล่นให้พี่คินกับพี่ฝ้ายโทรมาขอร้องแกมบังคับฉันไม่ใช่หรอคะ" พอนึกถึงตรงนี้ได้น้ำเสียงหวานๆก็มีน้ำโหขึ้นมาทันที คนอะไรเผด็จการ ตัวเองทำเองไม่ได้ ยังจะอยากใช้คนอื่นให้ทำให้อีก

"ผมไม่ได้อยากบังคับคุณนะครับ แค่อยากจะขอร้องและก็แค่บอกถึงสิ่งที่ผมต้องการกับพวกนั้นไป ส่วนเขาจะทำได้หรือไม่ได้ก็อีกเรื่องหนึ่ง"

"โดยการให้ฉันเข้ามาอยู่ในเงื่อนไขพนันของคุณเนี่ยนะคะ" จิรัสยาเริ่มบ่นอุบอิบทั้งท่าทางและสีหน้าแสดงออกถึงการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

"ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ แต่พูดตามตรง ผมชอบคุณ และคิดว่าถ้าผมไม่ใช้ไม้นี้คุณคงจะไม่ยอมมากับผมวันนี้แน่" 

"ชอบฉัน?" จิรัสยาใช้นิ้วของตัวเองชี้มาที่หน้าอกราวกับว่าไม่อยากจะเชื่อ

"ใช่ คุณนั่นแหละ" รอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ถูกโปรยมาให้เธออีกแล้ว ทิมยิ้มเท่จนเห็นเขี้ยวแหลมเล็กซึ่งจิรัสยารู้ดีว่ามันน่ามองอยู่เหมือนกันและมันมักจะไม่มีโอกาสมากนักที่จะได้เห็น ขนาดเธอเห็นเขาตามสื่ออยู่บ่อยๆเหมือนกันแต่ทิมก็มักจะทำหน้าตึงตลอด

"คุณทิมคะ ขอบอกตามตรงนะคะว่าคุณไม่ใช่สเป็คฉัน" จิรัสยาหยุดพูดไปจังหวะหนึ่งก่อนจะขยายต่อความยาวของประโยคเข้าไปอีกเมื่อทิมหันมามอง

"ฉันไม่ได้หมายถึงว่าคุณหน้าตาไม่ดีหรือว่าอะไรนะคะ แค่หมายถึงด้านอื่นๆ" จิรัสยาเริ่มพูดเสียงเบาลง

"ด้านอื่นๆของคุณคือ?"

"ฉันไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ค่ะ ยิ่งเป็นคนที่มีเจ้าของอยู่แล้วฉันยิ่งไม่ยุ่ง คุณมีคู่หมั้นแล้ว แล้วถ้าฉันเข้าใจไม่ผิดฉันคิดว่าคุณกำลังสนใจในตัวฉันอยู่ ตามประสาคนเจ้าชู้ ฉะนั้นถ้าคุณจะกรุณา เลิกยุ่งกับฉันเถอะนะคะ"คำหลังจิรัสยาหรี่เสียงให้เบาลงอีกจนทิมอดขำไม่ได้

"คุณเข้าใจไม่ผิดหรอก ผมชอบคุณจริงๆเมื่อกี้ก็บอกไปแล้ว แต่เรื่องผมเจ้าชู้หรือมีคู่หมั้นแล้วนั้นคงต้องขอแก้ตัวหน่อย ผมไม่รู้นะว่านิยามคำว่าเจ้าชู้ของคุณคืออะไร แต่เวลาคบใครผมคบทีละคนและที่สำคัญผมยังไม่ได้หมั้นครับ เรื่องนั้นยังอีกยาวไกลหรือแม้กระทั่งว่ามันอาจจะไม่เกิดขึ้นเลยก็ได้ อีกอย่างผมแค่บอกว่า ผมชอบคุณ แต่ไม่ได้บังคับเสียหน่อยว่าคุณต้องมาชอบผมกลับ ที่เหลือผมอยากลองพยายามดู" ทิมอธิบายทุกอย่างด้วยสีหน้าประดับด้วยรอยยิ้มน้อยๆโดยไม่ได้หันมา ขณะที่เขาพูดไปจิรัสยาก็แอบมองใบหน้าเขาไปด้วยอย่างลืมตัว ที่สันกรามมีไรหนวดเริ่มผุดขึ้นมาอยู่บางๆยิ่งช่วยส่งให้ใบหน้านั้นดูดีมากขึ้นไปอีก

"หรือบางครั้งการที่ผมคบคนนั้นคนนี้ไปเรื่อยๆอาจจะเป็นเพราะว่าผมยังไม่เจอคนที่ถูกใจก็ได้นะ"

"คุณก็เลยคิดจะลากฉันเข้าไปเป็นหนึ่งในนั้นของคุณเนี่ยนะคะ ขอร้องเถอะค่ะ"

"กลัวหรอครับ" ทิมยิ้มและหันมามอง

"ไม่ได้กลัวค่ะ ฉันแค่ไม่อยากจะ..."

"ถึงแล้วครับ"