เข้าสู่ระบบแชร์
พิษสวาท
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-14 11:26:05
บทที่เกี่ยวข้อง
เล่ห์รัก พันธะร้อน ติวรัก
วันต่อมา หลังจากได้พักกันทั้งวันสองสาวก็ดีขึ้น แต่กลับไม่ได้เล่าเรื่องราวทุกอย่างให้กันฟัง ต่างคนต่างคิดที่จะเก็บเป็นความลับแล้วทำตัวเหมือนปกติ“แกจะใส่ทำไมธาร ใส่คอนแทคเลนส์ก็ดีอยู่แล้ว...อีกอย่างแว่นนั่นน่ะ น่าเกลียดกว่าอันเก่าอีกนะ”ธาราหยิบแว่นมาใส่หลังจากใส่คอนแทคเลนส์แล้วเพราะอยากปิดบังใบหน้าจะได้ไม่มีคนสนใจอีก ทำให้วารีอดที่จะว่าออกมาไม่ได้“ก็ฉันไม่อยากให้คนมอง...”ธาราบอกออกมาตามความจริง เพราะตั้งแต่ไม่มีแว่นเหมือนชีวิตของเธอนั้นเริ่มวุ่นวาย เธอเลยไปซื้อแว่นตาอันใหญ่โตมาใส่เพื่อรออันที่เธอสั่งตัดอยู่จากนั้นสองสาวก็ไปเข้าเรียน และทำเหมือนไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ขนาดเดินไปเจอพวก 4 หนุ่มสองสาวก็ไม่ได้ทักทายหรือมีท่าทีผิดปกติเลยสักนิด ทำเอาทั้งโรมัน ทั้งเทวาถึงกับอ้าปากค้าง“เมื่อวานพวกแกสองคนหายหัวไปไหนมา นี่จะไม่ตอบฉันจริงๆเหรอ?”ศิวะที่ยังคงคาใจและสงสัยหันมาถามเทวาและโรมันอีกครั้ง ตั้งแต่มาเรียนเขาก็ถามมันออกมาไม่ต่ำกว่าสิบรอบแล้ว แต่ก็ไม่ได้คำตอบส่วนรามินทร์ เขาไม่ได้พูดหรือถามอะไรนอกจากคอยสังเกตโรมันที่เอาแต่หงุดหงิด ส่วนเทวาก็เหมือนประหม่าอยู่ตลอดเวลา และยิ่งสองสาวเดิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-14เล่ห์รัก พันธะร้อน ข้อตกลงของเรา
เอี๊ยด!“ขึ้นมา”“ห๊ะ!? เอ่อ...”“บอกให้ขึ้นมา”ทางด้านธาราที่เดินออกมาเพื่อกลับหอพักกลับถูกรถคันหนึ่งขับมาจอดแทบจะเหยียบเท้าของเธอ และพอกระจกรถลดลงก็เป็นโรมันที่มาดักรอพบเธอ“เอ่อ นายมีอะไร...”พอขึ้นมาบนรถ ธาราก็ถามขึ้นทันที“ติวไง วันนี้เรามีติว หรือเธอไม่ต้องการแล้ว”และพอได้ยินแบบนั้น ธาราก็พูดอะไรไม่ออก เธอทั้งโกรธทั้งน้อยใจเขาแทบตายจนท้อแท้และหมดกำลังใจแต่เขากลับมารับเธอไปติว ทำให้เธออดที่จะรู้สึกผิดกับตัวเองไม่ได้“นายจะติวที่นี่อีกเหรอ...ฉันว่าเราไป...”“ลงไป”และโรมันก็พาเธอมาที่คอนโดของเขาอีกครั้ง ธาราถึงกับใจเต้นแรง เพราะเรื่องที่เคยเกิดขึ้นดันฉายชัดในหัวของเธอในตอนนี้ ก่อนจะลงรถแล้วเดินตามเขาเข้าไปนี่มันอะไรกัน...ขึ้นห้องกับผู้ชายได้อย่างหน้าไม่อายจริงๆยัยธารเอ้ย!ธาราอดคิดอย่างรู้สึกอายไม่ได้ ไม่นานเธอก็มายืนอยู่ในห้องของเขา“วางของสิ เดี๋ยวฉันเปลี่ยนชุดก่อน”“อื้อ...”ธาราเดินไปนั่งลงที่เดิมของเธอ ก่อนจะหยิบของในกระเป๋าออกมา รอไม่นานโรมันก็เดินออกมา และพอเงยหน้าขึ้นมองธาราถึงกับอ้าปากค้างโอ้วแม่เจ้า!! นี่มัน...นายแบบ...ไม่สิ โรมจริงๆเหรอเนี่ย ทำไมหล่อขั้นเทพ หล่อระเบิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-14เล่ห์รัก พันธะร้อน ความอ้วนเป็นเหตุ
“เฮ้อ...จะเอายังไงดี...อีกแค่ 2 วัน...หรือจะถอดใจเรื่องเรียนแล้วไปทำงานกับเตี่ยกับม๊าดี...โอ๊ยๆๆๆๆ ทำไมฉันต้องเกิดมาโง่ๆๆๆ แถมอ้วนแล้วยังขี้เหร่สุดๆอีกเนี่ย! ฮือๆๆๆ เอาไงดีๆๆๆ”ทางด้านวารีที่เอาแต่นั่งมองกระดาษแผ่นเล็กที่ทั้งยับยู่ยี่และมีแต่รอยปะติดต่อกันเต็มไปหมดอย่างคิดหนัก เมื่อตอนนี้เธอยังหาทางออกเรื่องสอบซ่อมที่กำลังจะมาถึงไม่ได้เลย ก่อนหน้านี้เธอนั้นถึงกับถอดใจเรื่องเรียนหมอแล้วคิดจะกลับไปทำธุรกิจร้านอาหารกับบิดามารดา แต่ถ้าเทวายอมสอนเธอจริงๆ เธอก็ยังมีหวังในการเรียนหมอ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อนทำให้เธอคิดหนัก ขนาดแค่เจอหน้าเขาเธอยังอยากวิ่งหนีเลย นี่ให้ไปนั่งสอนตัวต่อตัวจะเกิดอะไรขึ้น“โอ๊ย!! ไม่รู้ด้วยแล้วโว๊ย!”และสุดท้ายเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์ที่อยู่ในกระดาษแล้วโทรออก“ฮัลโหล...ใครอ่ะ...”แต่กลับเป็นเสียงผู้หญิงรับสาย วารีถึงกับไปต่อไม่เป็น“เอ่อ คือว่า เอ่อ ฉัน...โทรผิดน่ะ”และสุดท้ายเธอก็ไม่กล้าพอที่จะพูดต่อเลยกดวางสายไป“อ๊าย! ตาบ้า! อยู่กับผู้หญิงก็ไม่บอก ฉันเกือบโดนตบแล้วไหมล่ะ!”วารีที่ก่นด่าเขาผ่านโทรศัพท์ได้แต่มองมันอย่างสิ้นหวัง ความหวังเดียวนั้นหลุดลอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15เล่ห์รัก พันธะร้อน แขนเป็นฟอ
“ห๊ะ? ยัยธารไม่มาอีกแล้วเหรอ?...”“อื้ม เห็นส่งข้อความมาบอกว่าให้แล็กเชอร์เผื่อด้วย”“อะไรของยัยนั่น ยิ่งโง่ๆอยู่ ทำไมเดี๋ยวนี้ลาบ่อย เมื่อวันก่อนก็ไม่มา”“นั่นสิ เมื่อคืนก็ไม่กลับหอ บอกว่าติวดึกเลยไปเช่าห้องนอน...แต่แกว่ายัยธารมันแปลกๆไปไหม? ปกติแทบไม่เคยหยุดเรียน”“อืมแปลก...ไม่ใช่แค่ยัยธาร แกด้วย ตกลงเมื่อวันก่อนไปทำอะไรมาเห็นบอกไม่สบาย”“อ่าว ไม่สบายต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ! พอเลยๆ โน่น อาจารย์หมอมาแล้ว”เช้าวันต่อมา สองสาวแท้และเทียมกำลังคุยกันถึงเรื่องการลาหยุดของธารา ที่ส่งมาแค่ข้อความแล้วจากนั้นก็ติดต่อไม่ได้อีก จนพวกเธอเริ่มสงสัยและรู้สึกเป็นห่วง แต่พอพูดไปพูดมาก็เริ่มวนเข้าเรื่องของวารีจนเธอรีบบ่ายเบี่ยงไปทางอื่น“เอา นี่ยา กินข้าวแล้วกินยาซะนะ ฉันมีเรียนบ่าย ยังไงเธอก็พักที่นี่แหละ เรียนเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันกลับมาติวให้”“อื้อ...”“ถ้าอยากได้อะไร นั่นเบอร์ฉัน จะส่งข้อความทิ้งเอาไว้ก็ได้”ทางด้านธารา พอส่งข้อความไปหาวารีเสร็จเธอก็ต้องล้มตัวลงนอนอีกครั้ง เมื่อร่างกายบอบช้ำจนแทบเดินไม่ได้ ยาเธอก็ลืมเอามาจากห้องเดือนร้อนโรมันต้องไปที่โรงพยาบาลอีกครั้ง ดีที่คุณหมอที่ตรวจเธอนั้นเป็นน้าส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15เล่ห์รัก พันธะร้อน ผู้หญิงของใคร
“ทำไมห้องเงียบแบบนี้ หรือว่ายัยนั่น...”ทางด้านโรมันที่พึ่งกลับมาถึงห้องด้วยสองมือเต็มไปด้วยถุงอาหารที่เขาแวะซื้อมา แต่ห้องกลับดูเงียบผิดปกติเขาเลยเดินเข้าไปมองหาอีกคนที่บอกให้อยู่ที่นี่ และก็มาเจอเธอนอนหลับอยู่ที่เตียงของเขา พลันความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยมีกลับตีตื้นขึ้นมาอย่างหาสาเหตุไม่ได้เพียงเพราะมีคนนอนรอเขากลับมาอย่างนี้“ยังไม่ตื่นสินะ”เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นธารานอนหลับอยู่ เธออาจหลับไปเพราะยาหรืออาจหลับเพราะเหนื่อยจากเมื่อคืน แต่เหนื่อยยังไงเขากลับรู้สึกดีเวลาเธอนอนอยู่บนเตียงของเขาอย่างนี้“อื้อ...นายกลับมาแล้วเหรอ...โทษที พอดีฉันรู้สึกเพลียๆ”ธาราที่รู้สึกตัวหลังจากได้นอนหลับอย่างเต็มอิ่ม เธอลุกขึ้นมองโรมันอย่างรู้สึกอายที่มานอนห้องเขาอย่างสบายใจแถมหลับสนิทยาวมาจนถึงตอนนี้“ยังเจ็บอยู่ไหม”“ห๊ะ? เอ่อ เจ็บ เฮ้ย! ไม่เจ็บ...แล้ว...”“งั้นคืนนี้คงต่อได้ ฉันซื้อของมา ออกมากินสิ”“...............”คำพูดของเขาทำเอาเธอถึงกับหน้าแดงแจ๋ และโรมันที่เดินหันหลังออกไปก็ได้แต่ยิ้มอย่างรู้สึกขำในความไร้เดียวสาของเธอส่วนธารา เธอหมดสภาพอย่างไม่น่าให้อภัย เธอพยุงร่างกายที่ดีขึ้นกว่าเมื่อเช้าอย่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15เล่ห์รัก พันธะร้อน ตบสนั่นสวน
“ธาร แกว่าวันนี้มันแปลกๆไหม...ฉันว่าเราดูเป็นจุดสนใจแปลกๆนะ...”วันต่อมา เมื่อพากันเตรียมพร้อมเต็มที่แล้วเรื่องการสอบซ่อม สองสาวก็รีบมาที่มหาวิทยาลัยแต่กลับมีแต่คนคอยจ้องและมองตามจนเริ่มไม่มั่นใจ“อือ ฉันรู้สึกมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”ธาราบอกขึ้นพร้อมกับกอดแขนอ้วนๆของวารีแน่น“หรือว่าแกลืมใส่แว่นมา”วารีรีบก้มมอง“ไม่นี่...หลังใส่คอนแทคเลนส์ฉันก็รีบใส่เลย”“หรือว่าเราสองคนคิดไปเอง...ช่างเถอะๆๆรีบไปที่ห้องกัน จะได้ทบทวนอีกรอบก่อนสอบ”“อื้อ...”วารีบอกขึ้นแต่ไม่ได้ทำให้ธาราหมดกังวลได้เลย เมื่อตอนนี้สิ่งเดียวที่เธอกลัวคือเรื่องของเธอกับโรมันอาจเล็ดลอดออกไป แล้วพวกสาวๆของเขาอาจมาทำร้ายเธอนี่สิจากนั้นไม่นานสองสาวก็เริ่มสอบซ่อมโดยมีเพื่อนร่วมชะตาชีวิตอีกสิบกว่าคนที่สอบไม่ผ่าน ส่วนคนอื่นๆวันนี้เป็นวันหยุด“ลม! ฉันผ่านแล้ว!”“ใช่! ฉันก็ผ่านเหมือนกัน!”หลังจากผ่านไปกว่าชั่วโมง สองสาวก็เดินออกจากห้องสอบด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อสิ่งที่พวกเธอพยายามมาเป็นอาทิตย์ประสบผลสำเร็จแล้ว นั่นแสดงว่าพวกเธอยังได้ก้าวเดินในสายอาชีพนี้ต่อไป“เย็นนี้เราไปฉลองกันเถอะ”“โอเค!”สองสาวได้แต่กอดกันด้วยความดีใจ ก่อนจะมีเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-24เล่ห์รัก พันธะร้อน ความสุขที่หายไป
“ปล่อยเลย...เพราะนายนั่นแหละฉันถึงถูกพวกนั้นเรียกไปตบ...อยากให้ทั้งมหาลัยเรียกฉันไปตบด้วยรึไง มองกันใหญ่แล้ว...”พอเดินออกมาเพื่อจะไปขึ้นรถ วารีรีบดันเขาออกจากการพยุง เพราะมีแต่คนมองมาที่เขาและเธอ แต่เทวาไม่สนใจกลับเข้าไปพยุงเธอต่อ“ช่างหัวพวกมันสิ รู้ก็รู้ไป จะได้ไม่กล้ามายุ่งกับเธออีก”“อีตาบ้า...งั้นก็ประกาศให้รู้กันให้หมดๆไปเลยสิ”“ไม่ต้องประกาศเขาก็รู้กันหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะรู้ว่าเธอถูกพวกนั้นเรียกไปได้ไงล่ะ”เวรแล้วไง...วารีได้แต่คิดในใจ เมื่อตอนนี้เธอรู้แล้วว่าทำไมทุกคนถึงมองเธอแปลกๆ ที่จริงก็รู้เรื่องระหว่างเธอกับเทวากันแล้วนี่เอง“ฉันไม่เป็นอะไร..แค่ถูกตบน่ะ ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก ไปเอายาแก้ปวดมาให้ก็พอแล้ว”“ไม่ได้ เธอต้องไปหาหมอ”“ไม่เอา ฉันอาย แค่นอนพักก็พอ”“งั้นไปห้องฉัน ฉันต้องแน่ใจว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ”และเทวาก็พาวารีไปที่ห้องของเขา เมื่อไม่สบายใจที่จะให้เธอกลับไปที่หอพักของเธอส่วนทางด้านโรมันกับธารา เขาพาเธอเดินหลบมาทางที่ไม่ค่อยมีคน ก่อนจะพามาที่รถ“เป็นอะไรมากไหม?”เขาถามขึ้นพร้อมกับมองร่างเล็กที่นั่งก้มหน้า สองตาบวมฉ่ำจากการร้องไห้อย่างหนัก“ไม่...ฉันไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-24เล่ห์รัก พันธะร้อน ครูสอนพิเศษ
“เข้ามาสิ หรือจะไม่เปลี่ยน”“เอ่อ แต่...”หลังจากเล่นน้ำจนเปียกแฉะแถมเหนียวเหนอะจากน้ำทะเล โรมันก็พาธาราไปเดินซื้อเสื้อผ้าริมชายหาดซึ่งแต่ละตัวก็มีสีสันแสบตาเหลือเกิน และพอเลือกกันได้ โรมันก็พามาที่รีสอร์ทเล็กๆไม่ไกลจากรถที่จอดเอาไว้ แต่ดูท่าธาราไม่อยากเข้าไปทั้งๆที่แค่เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้น“งั้นก็ตามใจ”โรมันทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินเข้าไปด้านใน ส่วนธาราก็มองไปรอบๆรีสอร์ทหลังเล็กก่อนจะตัดสินใจเดินตามเขาเข้าไป“นาย...เอ่อ ไม่เข้าไปถอด เอ่อ ในห้องน้ำล่ะ...”พอเดินเข้ามาก็เจอโรมันกำลังถอดเสื้อออก เขาค่อยๆหันกลับมามองเธอ“เห็นหมดแล้วยังจะอายอีกรึไง”“...............”และธาราก็พูดไม่ออก หน้าขาวแดงเถือกอย่างเขินอาย ส่วนโรมันก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาหาเธอที่ยืนสั่นกลัวเขาอยู่“หนีหน้าฉันทำไม?”และสิ่งที่เขาต้องการรู้ก็คือเรื่องนี้ เธอทั้งไม่รับโทรศัพท์ ทั้งพยายามหลบหน้าเขาจนเขาต้องขอความช่วยเหลือจากวารีเพื่อนสาวคนสนิทของเธอให้หลอกเธอออกมาเจอเขา“ฉัน...ฉันไม่ได้หนี ก็...ก็เราติวกันเสร็จแล้ว ข้อตกลงก็ควรจบด้วย...”“ใครบอกว่าจบ...ฉันเหรอ?”โรมันขยับเข้ามาใกล้จนชิด ส่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25
บทล่าสุด
เล่ห์รัก พันธะร้อน บุกอัดหนอนยักษ์
“พยาบาลออม เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”“คนไข้เจ้าปัญหาน่ะสิคะ ไม่ยอมทานอาหารอีกแล้ว ยาก็ด้วย แล้วช่วงบ่ายมีกายภาพอีก น่าจะไม่ได้ทำอีกตามเคย”ธารามองพยาบาลผู้ช่วยของเธออย่างเข้าใจ“งั้นเดี๋ยวธารเอาเข้าไปเอง พยาบาลออมช่วยไปดูคนไข้ห้อง 8 ให้หน่อยนะคะ”“ได้ค่ะ นี่ค่ะคุณหมอ”พยาบาลสาวรีบยื่นถาดในมือไปให้ ก่อนจะเดินจากไปปล่อยให้ธาราได้แต่มองถาดในมืออย่างเริ่มหนักใจ เมื่อเธอนั้นรู้ดีว่าคนไข้เจ้าปัญหานั้นคือโรมันเธอเปิดดูข้อมูลการรักษาของเขาตลอด 2 เดือนที่ผ่านมามันแทบไม่มีข้อมูลอะไรเลย เมื่อเหมือนกับว่าเขาปฏิเสธการรักษา ทั้งๆที่ถ้าเขาตั้งใจป่านนี้เขาคงเริ่มดีขึ้นแล้วแท้ๆ“ธาร ไปกินข้าวกันไหม วันนี้ฉันจองโต๊ะที่ร้านอาหารแถวนี้เอาไว้ แล้วนี่...ยัยอ้วนไปไหนล่ะ หรือยังทำงานอยู่”เทวาที่พึ่งเสร็จงานเดินเข้ามาหาธาราแล้วถามขึ้น เมื่อตอนนี้ถึงเวลาอาหารเที่ยงแล้ว“ยัยลมไม่อยู่หรอก ออกไปกินข้ากับหนุ่มหล่อ สงสัยนายคงต้องไปกินคนเดียวแล้วล่ะ พอดีฉันต้องทำงานอีก ขอตัวนะ”พอวางระเบิดเสร็จธาราก็เดินหนีออกไป ปล่อยให้เทวาได้แต่ยืนอึ้ง เมื่อทำงานวันแรกยัยอ้วนของเขาก็ถูกหมายตาเสียแล้วเหรอเนี่ย“อะไรวะเนี่ย...ขนาดพามาน
เล่ห์รัก พันธะร้อน สวยจนจำไม่ได้
“โหหหหห นี่คือห้องที่เราจะได้พักตลอดเวลาที่อยู่นี่จริงๆเหรอ? ทำไม...ถ้าเป็นแบบนี้ฉันขออยู่ตลอดไปเลยได้ไหมแก”วันต่อมา พอมาถึงที่พัก วารีที่เดินเข้ามาก่อนถึงกับร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อกับห้องพักที่โรงพยาบาลจัดให้กับเธอสองคน ซึ่งเป็นห้องชุดที่ทั้งใหญ่และหรูหราแถมยังมีวิวแม่น้ำเจ้าพระยาอันสวยงามอีก“งั้นแกก็อยู่ไปเลยสิ จะได้ไม่ต้องกลับไปเจอหมอคิมไง”ธาราที่เดินตามเข้ามาพูดขึ้น เมื่อเธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ของวารีมาโดยตลอด“ได้ก็ดีสิ เฮ้อ ฉันจะทำยังไงกับหมอคิมดีอ่ะแก”“เอาน่า มีเวลาคิดตั้ง 1 เดือน ค่อยๆคิดไป งั้นเดี๋ยวฉันเอาของไปเก็บก่อน เห็นว่ามีสองห้อง เอาคนละห้องแล้วกัน”ธาราบอกขึ้นพร้อมกับลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ไปยังประตูที่ปิดสนิทอยู่ ส่วนวารีเองก็ไม่ต่างกันลากกระเป๋าเดินเข้าไปดูห้องนอนอีกห้องวันต่อมา สองสาวก็เดินไปทำงานเมื่อห้องของพวกเธออยู่ห่างจากโรงพยาบาลแค่ 5 นาทีเท่านั้น และพอไปถึง วารีถึงกับแทบลืมหายใจเมื่อคนที่ออกมารับพวกเธอนั้นคือคนที่ไม่อยากเจอที่สุดทำไมอีตานี่มาอยู่ที่นี่ล่ะ...เขาทำงานอยู่ที่เซนต์จอห์นไม่ใช่เหรอ?...เธอคิดขึ้นเมื่อยังไม่รู้เรื่องที่เทวาย้ายมาทำงานที่โรง
เล่ห์รัก พันธะร้อน หมอพิเศษ
1 เดือนต่อมาเพล้ง! เพล้ง! ปึก! ปัก!“ออกไป! ฉันบอกให้ออกไปให้หมด! ออกไป!!”เสียงไล่ดังขึ้นพร้อมกับสิ่งของตกดังกระทบพื้นเมื่อเจ้าของห้องไม่ต้องการให้ใครเข้ามายุ่งวุ่นวายกับตัวเองจนทั้งหมอและพยาบาลต่างรีบหอบอุปกรณ์ต่างๆกลับออกไป เหลือก็เพียงแค่นนนน์ ที่ตอนนี้ยืนทำหน้าเศร้าอยู่ที่มุมห้อง“นายด้วย ออกไป”“แต่...เอ่อ ครับ...”และเขาก็ถูกไล่ออกมาไม่ต่างจากคนอื่น“เฮ้อ...ออกมาก็ถูกด่า อยู่ในนั้นก็ถูกไล่ เอาไงกับชีวิตดีวะเนี่ยเรา”พอเดินออกมานอกห้องของเจ้านายหนุ่ม นนนน์ถึงกับต้องถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจ เมื่อนี่ก็เป็นเวลากว่า 1 เดือนแล้วหลังจากที่โรมันเข้ารับการรักษาจนอาการเริ่มดีขึ้น ซึ่งก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์ที่รอดมาได้ แต่หลังจากรอดมาได้โรมันกลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เมื่อสมองที่คาดว่าจะได้รับการกระทบกระเทือนและเสียหายอย่างหนักนั้นดูท่าจะเจาะจงไปที่ความเสียหายด้านอารมณ์มากกว่าด้านอื่นๆ เพราะตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาโรมันก็มีอารมณ์ฉุนเฉียวจนไม่มีใครเข้าหน้าติด เขาไม่ยอมให้ใครเข้ามารักษาแถมไม่ยอมทำกายภาพบำบัดในส่วนของขาข้างซ้ายที่หักจากอุบัติเหตุนั่นอีก“นายถูกไล่ออกมาอีกแล้วเหรอ?”“ครับ...คุณเทพช่วย
เล่ห์รัก พันธะร้อน อุบัติเหตุ
และจากนั้นไม่นานพ่อเลี้ยงสายชลก็ฟื้น แถมร่างกายยังปกติดีทุกอย่างเพียงต้องพักฟื้นต่ออีกสักหน่อยกว่าจะออกจากโรงพยาบาลได้ ทำเอาทั้งธาราและแม่เลี้ยงนาราอดโล่งใจไม่ได้“ฝากดูแลพ่อด้วยนะลูก เดี๋ยวแม่จัดการที่ไร่เสร็จจะรีบกลับมา”“ให้หนูไปดีไหมคะ แม่จะได้ดูแลพ่อ”“ลูกแหละอยู่ ยังไงลูกก็เป็นหมอ เผื่อจะได้ช่วยดูแลคนไข้คนอื่นถ้ามีเหตุฉุกเฉินจริงๆเข้ามาด้วย”หลังจากพ่อเลี้ยงสายชลฟื้นและดูท่าจะไม่มีอาการแทรกซ้อนใดใด แม่เลี้ยงนาราก็เลยขอกลับไปดูงานในไร่เมื่อร่วมเดือนแล้วที่ทิ้งมา ถึงแม้จะมีผู้จัดการคอยดูแลให้ แต่ก็ยังเกิดปัญหาอยู่ดี“ทำไมพึ่งมารายงานฉัน ส่งคนไปคอยดูแลก่อนจะเกิดเรื่องขึ้น”“ครับ...”
เล่ห์รัก พันธะร้อน ไร้สถานะ
“อ่าว ลม มาถึงตั้งแต่ตอนไหน...แล้วนี่...”ทางด้านแม่เลี้ยงนาราที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องพักฟื้นของสามีเอ่ยทักขึ้นอย่างนึกแปลกใจที่วารีนั่งอยู่ในห้องแถมมีชายหนุ่มหน้าตาดีอีกคนนั่งอยู่ไม่ไกล เมื่ออันที่จริงแล้วว่ารีคิดจะกลับบ้านก่อนแต่เป็นห่วงธาราจนเดินกลับมารอที่ห้องพักฟื้นเหมือนเดิม“สวัสดีครับ ผมเทวา เพื่อนของธารครับ”เทวารีบลุกขึ้นแนะนำตัวพร้อมรอยยิ้มอันแสนมีเสน่ห์จนแม่เลี้ยงนาราต้องยิ้มตอบอย่างนึกเอ็นดู“คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ หมอที่ผ่าตัดให้กับคุณพ่อน่ะเป็นหมอชื่อดังระดับโลก เขาไม่เคยผ่าตัดผิดพลาดเลยสักครั้ง”วารีรีบบอก เมื่อไม่อยากให้แม่เลี้ยงนารากังวล“จ๊ะ แม่รู้แล้ว แล้วนี่กินอะไรกันมารึยัง”“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
เล่ห์รัก พันธะร้อน โหยหากันและกัน
ส่วนทางด้านธารา ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัดเป็นที่สุด พ่อเลี้ยงดนัยที่กำลังแนะนำและพรีเซนต์ตัวเองกับมารดาของเธอโดยไม่รู้กาลเทศะเมื่อบิดาเธอก็ยังนอนป่วยอยู่แท้ๆ“เฮ้อ กลับไปสักทีนะ ผู้ชายอะไรพูดเป็นต่อยหอยเลย”แม่เลี้ยงนาราอดที่จะเสียมารยาทไม่ได้เมื่อสุดท้ายก็สามารถไล่พ่อเลี้ยงดนัยกลับไปได้สักที หลังจากทนนั่งฟังเขาเล่าประสบการณ์ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตมาเป็นชั่วโมงๆ“ขอโทษนะคะ พอดีเขาบอกอยากมาเยี่ยมพ่อ...แล้วคุณหมอคนนั้น...เขาว่ายังไงบ้างคะ?”ธาราที่พึ่งหาคำพูดของตัวเองเจอถามขึ้น“เขาก็บอกว่าอาการคุณพ่อน่ะพร้อมผ่าตัด เขาเข้ามาเช็คดูโน่นนี่นั่นหลายอย่างเลยล่ะ เขาดูเก่งมากเลยนะลูก...แต่ว่าดูเงียบๆ แต่ไม่เคยเจอหมอคนไหนหล่อขนาดนี้มาก่อนเลยนะ แม่น่ะถึงกับหัวใจเต้นแรงเลยตอนเขาเดินเข้ามาหา”แม่เลี้
เล่ห์รัก พันธะร้อน เหตุผล คือ เธอ
“คะ? เขา...เขาตกลงจะผ่าตัดให้เหรอคะ...”“ใช่แล้ว เขาพึ่งตอบตกลงมา และอีกอย่างเขาต้องการผ่าตัดที่นี่เลย ตอนนี้ผมกำลังให้คนเตรียมห้องผ่าตัดอยู่ ส่วนเรื่องที่คุณขอลา 2 เดือน ผมให้ได้แค่ เดือนเดียว ไปจัดการงานที่เหลือให้เรียบร้อยแล้วค่อยลงวันลามา”“ขอบคุณนะคะผู้อำนวยการ...แล้ววันผ่าตัด...”“พรุ่งนี้เช้า”“คะ? เอ่อ ค่ะ...”ธาราที่ถูกเรียกมาเพื่อแจ้งเรื่องการผ่าตัดแทบไม่อยากเชื่อว่าเขาจะตอบตกลง เมื่อเธอรู้ดีว่าถ้าเขาเห็นนามสกุลของบิดาเธอเขาต้องจำได้อย่างแน่นอนว่าเป็นนามสกุลเดียวกันกับเธอหรือเขาจำมันไม่ได้…ไม่มีทาง เขาต้องการอะไรกันแน่...ธาราเอาแต่คิดหาเหตุผลที่เขายอมรักษาให้กับบิดาของเธอ เมื่อมันดูไม่สมเหตุสมผลเ
เล่ห์รัก พันธะร้อน คนที่(ไม่)ถูกลืม
“ทำไมติดต่อไม่ได้เนี่ย หรือกำลังสนุก ยัยเพื่อนบ้า จะโทรมาบอกหน่อยก็ไม่ได้ว่าถึงแล้ว เฮ้อ...”ทางด้านธารา ที่เดินออกมานอกระเบียงห้องนอนแล้วพยายามโทรหาวารี แต่กลับไม่มีคนรับสายเธอเลยไม่คิดเซ้าซี้ ก่อนจะมองออกไปยังความมืดมิดของไร่ชา ที่ตอนนี้มองไม่เห็นอะไรนอกจากดาวบนฟ้าที่ส่องสวางอยู่“เขาจะเป็นยังบ้างนะ...คงสบายดีและคงมีความสุขอยู่ที่ไหนสักที่...”ตลอด 7 ปีที่ผ่านมา คำถามที่ผุดขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าคือคำถามนี้ ซึ่งเป็นคำถามที่เธอเองก็ไม่เคยรู้คำตอบติ๊ง...‘นอนรึยังครับคุณหมอ’ติ๊ง...‘คิดถึงคุณหมอจังครับ’ติ๊ง...‘รีบกลับมานะครับ ผมทนคิดถึงไม่ไหวแล้ว’ติ๊ง...‘ฝันดีครับ หวังว่าสักวันคุณหมอจะรับรักผมบ้าง’ขณะยืนคิดถึงอีกคน ข้อความในโทรศัพท์ก็ถูกส่งเข้ามา ธาราเปิดดู และก็พบว่าเป็นข้อความจากคนไข้ของเธอ ซึ่งเขามารักษาอาการแขนหัก ทั้งๆที่เธอรักษาเขาจนหายดีแล้วแต่เขาก็เอาแต่มาหาหมอแล้วบอกเจ็บตรงนั้นบ้าง ปวดตรงโน้นบ้าง จนสุดท้ายก็ยอมสารภาพกับเธอว่าเขานั้นแอบชอบเธอ จากนั้นเขาก็เริ่มส่งข้อความมาหาบ้าง โทรมาบ้าง ขนาดเธอบอกปฏิเสธไป เขาก็ยังคงพยายามจีบจนเธอต้องยอมให้เขาได้ทำตามใจ เมื่อบางครั้งมันก็ท
เล่ห์รัก พันธะร้อน ถ่านไฟเก่า
“นี่เป็นรายชื่อและรายละเอียดของเคสผ่าตัดที่ถูกส่งมาให้ครับ ส่วนนี่เป็นเอกสารเกี่ยวกับโรงพยาบาลทั้งหมด ทั้งที่นี่และตามสาขา ท่านรอง...”“อย่าเรียกฉันแบนั้น แล้วเรื่องท่านประธานล่ะ เป็นยังไงบ้าง”“พึ่งหลับไปครับ เห็นว่าถามถึง เอ่อ คุณโรมด้วย”“อืม วันนี้คุณกลับไปเถอะ ส่วนพรุ่งนี้ผมจะวางรายชื่อคนที่ผมจะผ่าตัดให้เอาไว้บนโต๊ะ ผมอาจเข้างานช้าหน่อย ถ้ามีอะไรฉุกเฉินก็ส่งทิ้งไว้ทางเมล์ได้เลย”โรมันบอกออกมาทั้งๆที่กำลังเปิดอ่านเอกสารที่นนนน์เอามาให้ ซึ่งแต่ละเคสก็มีแต่ด่วนๆทั้งนั้น ส่วนนนนน์ พอโรมันอนุญาตให้กลับ เขาก็เอ่ยลาแล้วเดินกลับออกจากห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มไปส่วนคนที่ยังอยู่ในห้อง หลังจากวันนี้ไปเขาคงต้องทำงานอย่างหนัก เพราะพอแถลงข่าวเรื่องการย้ายมาทำงานที่โรงพยาบาลนี้ พวกคนไข้ทั้งในและต่างประเทศก็ขอยื่นเอกสารเข้ามารักษาตัวที่
