LOGINShare
หมอพิเศษ
Last Updated:
2025-04-19 01:00:34
Related chapters
เล่ห์รัก พันธะร้อน สวยจนจำไม่ได้
“โหหหหห นี่คือห้องที่เราจะได้พักตลอดเวลาที่อยู่นี่จริงๆเหรอ? ทำไม...ถ้าเป็นแบบนี้ฉันขออยู่ตลอดไปเลยได้ไหมแก”วันต่อมา พอมาถึงที่พัก วารีที่เดินเข้ามาก่อนถึงกับร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อกับห้องพักที่โรงพยาบาลจัดให้กับเธอสองคน ซึ่งเป็นห้องชุดที่ทั้งใหญ่และหรูหราแถมยังมีวิวแม่น้ำเจ้าพระยาอันสวยงามอีก“งั้นแกก็อยู่ไปเลยสิ จะได้ไม่ต้องกลับไปเจอหมอคิมไง”ธาราที่เดินตามเข้ามาพูดขึ้น เมื่อเธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ของวารีมาโดยตลอด“ได้ก็ดีสิ เฮ้อ ฉันจะทำยังไงกับหมอคิมดีอ่ะแก”“เอาน่า มีเวลาคิดตั้ง 1 เดือน ค่อยๆคิดไป งั้นเดี๋ยวฉันเอาของไปเก็บก่อน เห็นว่ามีสองห้อง เอาคนละห้องแล้วกัน”ธาราบอกขึ้นพร้อมกับลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ไปยังประตูที่ปิดสนิทอยู่ ส่วนวารีเองก็ไม่ต่างกันลากกระเป๋าเดินเข้าไปดูห้องนอนอีกห้องวันต่อมา สองสาวก็เดินไปทำงานเมื่อห้องของพวกเธออยู่ห่างจากโรงพยาบาลแค่ 5 นาทีเท่านั้น และพอไปถึง วารีถึงกับแทบลืมหายใจเมื่อคนที่ออกมารับพวกเธอนั้นคือคนที่ไม่อยากเจอที่สุดทำไมอีตานี่มาอยู่ที่นี่ล่ะ...เขาทำงานอยู่ที่เซนต์จอห์นไม่ใช่เหรอ?...เธอคิดขึ้นเมื่อยังไม่รู้เรื่องที่เทวาย้ายมาทำงานที่โรง
Last Updated : 2025-04-19เล่ห์รัก พันธะร้อน บุกอัดหนอนยักษ์
“พยาบาลออม เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”“คนไข้เจ้าปัญหาน่ะสิคะ ไม่ยอมทานอาหารอีกแล้ว ยาก็ด้วย แล้วช่วงบ่ายมีกายภาพอีก น่าจะไม่ได้ทำอีกตามเคย”ธารามองพยาบาลผู้ช่วยของเธออย่างเข้าใจ“งั้นเดี๋ยวธารเอาเข้าไปเอง พยาบาลออมช่วยไปดูคนไข้ห้อง 8 ให้หน่อยนะคะ”“ได้ค่ะ นี่ค่ะคุณหมอ”พยาบาลสาวรีบยื่นถาดในมือไปให้ ก่อนจะเดินจากไปปล่อยให้ธาราได้แต่มองถาดในมืออย่างเริ่มหนักใจ เมื่อเธอนั้นรู้ดีว่าคนไข้เจ้าปัญหานั้นคือโรมันเธอเปิดดูข้อมูลการรักษาของเขาตลอด 2 เดือนที่ผ่านมามันแทบไม่มีข้อมูลอะไรเลย เมื่อเหมือนกับว่าเขาปฏิเสธการรักษา ทั้งๆที่ถ้าเขาตั้งใจป่านนี้เขาคงเริ่มดีขึ้นแล้วแท้ๆ“ธาร ไปกินข้าวกันไหม วันนี้ฉันจองโต๊ะที่ร้านอาหารแถวนี้เอาไว้ แล้วนี่...ยัยอ้วนไปไหนล่ะ หรือยังทำงานอยู่”เทวาที่พึ่งเสร็จงานเดินเข้ามาหาธาราแล้วถามขึ้น เมื่อตอนนี้ถึงเวลาอาหารเที่ยงแล้ว“ยัยลมไม่อยู่หรอก ออกไปกินข้ากับหนุ่มหล่อ สงสัยนายคงต้องไปกินคนเดียวแล้วล่ะ พอดีฉันต้องทำงานอีก ขอตัวนะ”พอวางระเบิดเสร็จธาราก็เดินหนีออกไป ปล่อยให้เทวาได้แต่ยืนอึ้ง เมื่อทำงานวันแรกยัยอ้วนของเขาก็ถูกหมายตาเสียแล้วเหรอเนี่ย“อะไรวะเนี่ย...ขนาดพามาน
Last Updated : 2025-04-19เล่ห์รัก พันธะร้อน โยกจนเตียงหัก
“ห๊ะ!? ห้าหมื่นเจ็ด!...อาหารแค่นี้ ทำไม...”ทางด้านศิวะที่ตอนนี้กำลังช็อคกับใบเสร็จค่าอาหาร เมื่อมันเกินครึ่งแสนจนเขาตกใจ“ขอโทษนะคะ พอดีลืมบอกไปว่าฉันสั่งอาหารไปฝากเพื่อนๆกับพยาบาลที่โรงพยาบาลด้วย เห็นว่าอร่อยเลยเผลอสั่งเยอะไปหน่อย ถ้าคุณศิวะไม่สะดวกจ่าย เดี๋ยว...”วารีที่ในใจกำลังยิ้มเยาะแต่ภายนอกกลับทำหน้าออดอ้อน เมื่อเธอจงใจสั่งแต่อาหารแพงๆของร้านเพื่อแกล้งให้เขาจ่าย“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ...”ศิวะที่กลัวเสียหน้ารีบยื่นบัตรเครดิตของตัวเองไปให้พนักงานเพื่อคิดเงินค่าอาหารด้วยสีหน้าท่าทางกระอักกระอ่วนกินมื้อเดียวเหมือนกับกินทั้งเดือนเลยเหรอวะเนี่ย! ค่าอาหารบ้าอะไรครึ่งแสน!ถึงจะยอมจ่ายแต่ในใจกำลังคิดหนัก เมื่อแค่วันแรกและอาหารมื้อ
Last Updated : 2025-04-19เล่ห์รัก พันธะร้อน บทรักรับอรุณ
“อ่าวหมอธาร วันนี้อยู่เวรเหรอคะ”“อื้อ วันนี้อยู่เวร”“งั้นดาขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ เจ้าตัวเล็กรออยู่ที่บ้าน”ธารามองตามหลังพยาบาลประจำของแผนกนี้ไปอย่างนึกอิจฉา เมื่อเธอดันถูกวางตารางให้เข้าเวรดึกทั้งอาทิตย์ทั้งๆที่ตอนนี้เธอเหนื่อยเหลือเกิน“หมอธารคะ ห้องวีไอพี 2 เรียกตัวน่ะค่ะ”“หือ?...เอ่อ มีอะไรรึเปล่าคะ”“ไม่ทราบค่ะ เดี๋ยวออมจะไปตรวจคนไข้ห้อง 7 เวรดึกส่วนมากไม่ค่อยมีอะไรให้ทำหรอกค่ะ สบายๆถ้าไม่มีเคสฉุกเฉินเข้ามาจริงๆ”“ค่ะ งั้นฝากนี่ไปให้คนไข้ห้อง 5 ด้วยนะคะ”พยาบาลออมเดินเข้ามาบอกก่อนจะเดินจากไปเมื่อพอเช็คคนไข้ครบทุกห้องก็แทบไม่มีงานให้ทำแล้ว ส่วนธาราถึงกับอยากขัดขำสั่งของโรมัน
Last Updated : 2025-04-19เล่ห์รัก พันธะร้อน คืนรังรัก
“ธาร! นี่แกไปไหนมา รู้ไหมว่าพยาบาลตามหากันให้วุ่น”วารีที่พึ่งกลับออกมาจากห้องของคนไข้แล้วเจอเข้ากับธารารีบถามขึ้นอย่างเป็นห่วง“เอ่อ ฉัน...พอดีฉันเผลอหลับ ว่าแต่มีเรื่องอะไรรึเปล่า?”ธาราอดรู้สึกผิดไม่ได้ เมื่อเธอเอาเวลางานมาทำเรื่องอย่างว่ากับคนไข้ของเธออีก“ตอนนี้ไม่มีแล้ว พอดีคนไข้ห้อง 5 อาการกำเริบ ว่าแต่แกได้นอนแน่เหรอ? ดูเหนื่อยๆนะ”วารีมองท่าทางอ่อนเพลียของธาราอย่างเป็นห่วง“อื้อ ห๊ะ? เอ่อ บ้าเหรอ นอนทั้งคืน”ซึ่งธาราก็ไม่ได้โกหกเมื่อเธอได้นอนมาทั้งคืนจริงๆ จนกระทั่งรุ่งสางที่ถูกปลุกนั่นแหละ“เหรอ งั้นกลับไปฝากซักเสื้อผ้าทีนะ”“ย่ะ...งั้นฉันไปเอากระเป๋าก่
Last Updated : 2025-04-19เล่ห์รัก พันธะร้อน Intro...
“แก! ฉันรักเขา อ๊ายยยยย ผู้ชายอะไรหล่อเว่อร์วังขนาดนั้น”“ใช่...หล่อ รวย เรียนก็เก่ง แถมเป็นแบดบอยอีก โอ๊ย! ฉันอยากได้เขาอ่ะแก”“เฮ้อ ถ้าไม่ใช่ระดับดาวมหาลัยก็แทบไม่มีสิทธิ์ได้คุยกับเขาหรอก”“ขนาดดาวอย่างยัยพิมพ์ยังถูกไล่ออกมาเลยอ่ะแก อย่างพวกเรานี่ ได้มองไกลๆแบบนี้ก็บุญแล้ว”เสียงสาวๆมหาลัยที่พากันนั่งจับกลุ่มอยู่ในสวนดังขึ้นไม่ขาดสาย เมื่อมีนักศึกษาหนุ่มกลุ่มหนึ่งเดินผ่านพวกเธอไป“มาตึกนี้ทีไรเป็นต้องรำคาญทุกที”ศิวะ นักศึกษาแพทย์ปี 5 อดพูดขึ้นอย่างรู้สึกรำคาญไม่ได้“แหม เขากรี๊ดแกไหมล่ะ ไอ้สองตัวนี่ต่างหากที่พวกนั้นกรี๊ดอ่ะ”เทวา หนึ่งในหนุ่มฮอตอดหันไปพูดตอกหน้าเพื่อนไม่ได้ เพราะทั้งกลุ่มนั้นศิวะดูท่าจะหล่อน้อยที่สุด หรือเรียกได้ว่าธรรมดาเลยก็ยังได้ ดีแค่มีผิวสีขาวราวน้ำนมก็เพียงเท่านั้นที่ทำให้เขาพอจะดูดีบ้างส่วนอีกสองหนุ่มที่ไม่ได้พูดอะไรออกมานอกจากเดินหน้านิ่งเขาไปในอาคารเรียน ที่วันนี้ต้องเขาเรียนทฤษฎีกับอาจารย์ที่เรียกได้ว่าเข้มงวดที่สุด พวกเขาเลยต้องจำใจมาอย่างเลี่ยงไม่ได้รามินทร์ หรือ ราม หนุ่มหล่อ พ่อรวย แถมเรียนดีจนติดอันดับของมหาลัย นิสัยนิ่งเงียบแต่น่าเข้าหาด้วยรอยยิ้ม
Last Updated : 2025-03-12เล่ห์รัก พันธะร้อน Part 1… ยัยแว่น
พลั๊ก!“ว๊าย! เอ่อ...ขอโทษนะ...”“ขอโทษแล้วมันหายเจ็บไหม?”ศิวะที่นั่งยื่นขายาวออกไปนอกโต๊ะเพราะอยากนั่งเรียนแบบสบายๆแต่กลับเกะกะทางเดินจนคนที่เดินผ่านสะดุดเกือบล้ม ดีที่เกาะเพื่อนอีกคนเอาไว้ทัน“เอ่อ ฉัน...ฉันมองไม่เห็น...”เธอรีบเอ่ยขอโทษอย่างหวาดกลัว เพราะต่างก็รู้กิตติศัพท์ของหนุ่มๆกลุ่มนี้“จะมองเห็นได้ไงใส่แว่นซะใหญ่กว่าหน้าขนาดนี้! เรียนห้องนี้เหรอ?”ส่วนคนที่ถูกกระทำยังคงพูดออกมาอย่างไม่พอใจพร้อมกับมองผู้หญิงตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าอย่างรู้สึกเคืองสายตา“อื้อ...”“ฮ่าฮ่าฮ่า เธอเข้าห้องผิดรึเปล่า นี่มันนักศึกษาแพทย์นะ ไม่ใช่วรรณกรรมดึกดำบรรพ์ ดูสภาพ เชยสิ้นดี”ศิวะดึงขาหลบพร้อมกับดูถูกเธอออกมา จนคนที่ถูกดูถูกถึงกับก้มหน้าหนีความอาย เมื่อเพื่อนๆทั้งห้องกำลังจ้องมองมาที่เธออยู่“พอได้แล้ว! ขอโทษแล้วก็แล้วๆไปสิ จะต้องมาพูดดูถูกคนอื่นทำไม?”เพื่อนสนิทที่ยืนฟังอย่างไม่พอใจอดต่อว่าขึ้นไม่ได้“นี่ยัยอ้วน! มาแส่อะไรด้วยห๊ะ! ดูสารรูปแต่ละคน แน่ใจเหรอว่ามาเรียนหมอ!”“นี่!...”“พอได้แล้ว! เสียงดังออกไปนอกห้องโน่น ไปนั่งที่ก่อนจะถูกหักคะแนน”และเสียงของอาจารย์ก็ดังขึ้นห้ามศึกที่ไม่มีท
Last Updated : 2025-03-12เล่ห์รัก พันธะร้อน แว่นแตก
“อ๊ายๆๆๆ แก! ฉันนึกว่าฉันฝันไป 5 ปีที่ผ่านมาฉันไปทำอะไรอยู่ที่ไหนมาถึงไม่เคยเห็นเทพบุตรอย่างราม คนอะไร ยิ้มทีเหมือนสวรรค์”พอการเรียนจบลง วารีก็เอาแต่พูดถึงรามินทร์อย่างเพ้อฝัน เพราะพึ่งเคยพูดกับเขาทั้งๆที่เรียนด้วยกันมาตั้ง 5 ปี จากที่รู้สึกไม่ชอบเธอกลับกำลังหลงรักเขาเข้าอย่างจัง ด้วยความน่ารัก สุภาพแถมขี้เล่น ทำให้สาวๆอดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันเป็นแถบๆ ไม่เว้นแม้แต่ธารา ที่แอบยิ้มแทบทุกครั้งที่เขาเล่นมุกตลกๆและแอบเขินทุกครั้งที่เขาหันมามองหรือพูดกับเธอ“เขาก็เป็นแบบนั้นมาตั้งนานแล้ว...แกแค่ไม่เคยสังเกตเองต่างหาก”ธาราอดพูดขึ้นไม่ได้“อะไรๆๆ แสดงว่าแกแอบมองเขามาตั้งนานแล้วสิใช่ไหม? ฮั่นแน่ ธาร แกก็ชอบรามใช่ไหม? บอกฉันมานะ ใช่รึเปล่า...”วารีที่จับสังเกตได้พยายามคาดคั้นเอาคำตอบ จนธาราเขินจนต้องรีบเดินหนี ส่านวารีก็เอาแต่เดินตามเพื่อล้อเพื่อนสนิทจนธาราต้องรีบวิ่งซ่อนพลั๊ก!“โอ๊ย! เอ่อ ขอโทษ...!?”ธาราที่เอาแต่มองไปด้านหลังเพราะกลัววารีจะวิ่งตามมาทันจนไม่ทันได้ดูเลยชนเข้ากับใครอีกคน และพอเงยหน้าขึ้นมองเธอก็ต้องตกใจถอยหลังหนี“ไม่มีตาเหรอ...แว่นก็ใหญ่เท่าใบลาน”โรมันพูดออมาอย่างรู้สึกหงุดหงิ
Last Updated : 2025-03-12
Latest chapter
เล่ห์รัก พันธะร้อน คืนรังรัก
“ธาร! นี่แกไปไหนมา รู้ไหมว่าพยาบาลตามหากันให้วุ่น”วารีที่พึ่งกลับออกมาจากห้องของคนไข้แล้วเจอเข้ากับธารารีบถามขึ้นอย่างเป็นห่วง“เอ่อ ฉัน...พอดีฉันเผลอหลับ ว่าแต่มีเรื่องอะไรรึเปล่า?”ธาราอดรู้สึกผิดไม่ได้ เมื่อเธอเอาเวลางานมาทำเรื่องอย่างว่ากับคนไข้ของเธออีก“ตอนนี้ไม่มีแล้ว พอดีคนไข้ห้อง 5 อาการกำเริบ ว่าแต่แกได้นอนแน่เหรอ? ดูเหนื่อยๆนะ”วารีมองท่าทางอ่อนเพลียของธาราอย่างเป็นห่วง“อื้อ ห๊ะ? เอ่อ บ้าเหรอ นอนทั้งคืน”ซึ่งธาราก็ไม่ได้โกหกเมื่อเธอได้นอนมาทั้งคืนจริงๆ จนกระทั่งรุ่งสางที่ถูกปลุกนั่นแหละ“เหรอ งั้นกลับไปฝากซักเสื้อผ้าทีนะ”“ย่ะ...งั้นฉันไปเอากระเป๋าก่
เล่ห์รัก พันธะร้อน บทรักรับอรุณ
“อ่าวหมอธาร วันนี้อยู่เวรเหรอคะ”“อื้อ วันนี้อยู่เวร”“งั้นดาขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ เจ้าตัวเล็กรออยู่ที่บ้าน”ธารามองตามหลังพยาบาลประจำของแผนกนี้ไปอย่างนึกอิจฉา เมื่อเธอดันถูกวางตารางให้เข้าเวรดึกทั้งอาทิตย์ทั้งๆที่ตอนนี้เธอเหนื่อยเหลือเกิน“หมอธารคะ ห้องวีไอพี 2 เรียกตัวน่ะค่ะ”“หือ?...เอ่อ มีอะไรรึเปล่าคะ”“ไม่ทราบค่ะ เดี๋ยวออมจะไปตรวจคนไข้ห้อง 7 เวรดึกส่วนมากไม่ค่อยมีอะไรให้ทำหรอกค่ะ สบายๆถ้าไม่มีเคสฉุกเฉินเข้ามาจริงๆ”“ค่ะ งั้นฝากนี่ไปให้คนไข้ห้อง 5 ด้วยนะคะ”พยาบาลออมเดินเข้ามาบอกก่อนจะเดินจากไปเมื่อพอเช็คคนไข้ครบทุกห้องก็แทบไม่มีงานให้ทำแล้ว ส่วนธาราถึงกับอยากขัดขำสั่งของโรมัน
เล่ห์รัก พันธะร้อน โยกจนเตียงหัก
“ห๊ะ!? ห้าหมื่นเจ็ด!...อาหารแค่นี้ ทำไม...”ทางด้านศิวะที่ตอนนี้กำลังช็อคกับใบเสร็จค่าอาหาร เมื่อมันเกินครึ่งแสนจนเขาตกใจ“ขอโทษนะคะ พอดีลืมบอกไปว่าฉันสั่งอาหารไปฝากเพื่อนๆกับพยาบาลที่โรงพยาบาลด้วย เห็นว่าอร่อยเลยเผลอสั่งเยอะไปหน่อย ถ้าคุณศิวะไม่สะดวกจ่าย เดี๋ยว...”วารีที่ในใจกำลังยิ้มเยาะแต่ภายนอกกลับทำหน้าออดอ้อน เมื่อเธอจงใจสั่งแต่อาหารแพงๆของร้านเพื่อแกล้งให้เขาจ่าย“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ...”ศิวะที่กลัวเสียหน้ารีบยื่นบัตรเครดิตของตัวเองไปให้พนักงานเพื่อคิดเงินค่าอาหารด้วยสีหน้าท่าทางกระอักกระอ่วนกินมื้อเดียวเหมือนกับกินทั้งเดือนเลยเหรอวะเนี่ย! ค่าอาหารบ้าอะไรครึ่งแสน!ถึงจะยอมจ่ายแต่ในใจกำลังคิดหนัก เมื่อแค่วันแรกและอาหารมื้อ
เล่ห์รัก พันธะร้อน บุกอัดหนอนยักษ์
“พยาบาลออม เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”“คนไข้เจ้าปัญหาน่ะสิคะ ไม่ยอมทานอาหารอีกแล้ว ยาก็ด้วย แล้วช่วงบ่ายมีกายภาพอีก น่าจะไม่ได้ทำอีกตามเคย”ธารามองพยาบาลผู้ช่วยของเธออย่างเข้าใจ“งั้นเดี๋ยวธารเอาเข้าไปเอง พยาบาลออมช่วยไปดูคนไข้ห้อง 8 ให้หน่อยนะคะ”“ได้ค่ะ นี่ค่ะคุณหมอ”พยาบาลสาวรีบยื่นถาดในมือไปให้ ก่อนจะเดินจากไปปล่อยให้ธาราได้แต่มองถาดในมืออย่างเริ่มหนักใจ เมื่อเธอนั้นรู้ดีว่าคนไข้เจ้าปัญหานั้นคือโรมันเธอเปิดดูข้อมูลการรักษาของเขาตลอด 2 เดือนที่ผ่านมามันแทบไม่มีข้อมูลอะไรเลย เมื่อเหมือนกับว่าเขาปฏิเสธการรักษา ทั้งๆที่ถ้าเขาตั้งใจป่านนี้เขาคงเริ่มดีขึ้นแล้วแท้ๆ“ธาร ไปกินข้าวกันไหม วันนี้ฉันจองโต๊ะที่ร้านอาหารแถวนี้เอาไว้ แล้วนี่...ยัยอ้วนไปไหนล่ะ หรือยังทำงานอยู่”เทวาที่พึ่งเสร็จงานเดินเข้ามาหาธาราแล้วถามขึ้น เมื่อตอนนี้ถึงเวลาอาหารเที่ยงแล้ว“ยัยลมไม่อยู่หรอก ออกไปกินข้ากับหนุ่มหล่อ สงสัยนายคงต้องไปกินคนเดียวแล้วล่ะ พอดีฉันต้องทำงานอีก ขอตัวนะ”พอวางระเบิดเสร็จธาราก็เดินหนีออกไป ปล่อยให้เทวาได้แต่ยืนอึ้ง เมื่อทำงานวันแรกยัยอ้วนของเขาก็ถูกหมายตาเสียแล้วเหรอเนี่ย“อะไรวะเนี่ย...ขนาดพามาน
เล่ห์รัก พันธะร้อน สวยจนจำไม่ได้
“โหหหหห นี่คือห้องที่เราจะได้พักตลอดเวลาที่อยู่นี่จริงๆเหรอ? ทำไม...ถ้าเป็นแบบนี้ฉันขออยู่ตลอดไปเลยได้ไหมแก”วันต่อมา พอมาถึงที่พัก วารีที่เดินเข้ามาก่อนถึงกับร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อกับห้องพักที่โรงพยาบาลจัดให้กับเธอสองคน ซึ่งเป็นห้องชุดที่ทั้งใหญ่และหรูหราแถมยังมีวิวแม่น้ำเจ้าพระยาอันสวยงามอีก“งั้นแกก็อยู่ไปเลยสิ จะได้ไม่ต้องกลับไปเจอหมอคิมไง”ธาราที่เดินตามเข้ามาพูดขึ้น เมื่อเธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ของวารีมาโดยตลอด“ได้ก็ดีสิ เฮ้อ ฉันจะทำยังไงกับหมอคิมดีอ่ะแก”“เอาน่า มีเวลาคิดตั้ง 1 เดือน ค่อยๆคิดไป งั้นเดี๋ยวฉันเอาของไปเก็บก่อน เห็นว่ามีสองห้อง เอาคนละห้องแล้วกัน”ธาราบอกขึ้นพร้อมกับลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ไปยังประตูที่ปิดสนิทอยู่ ส่วนวารีเองก็ไม่ต่างกันลากกระเป๋าเดินเข้าไปดูห้องนอนอีกห้องวันต่อมา สองสาวก็เดินไปทำงานเมื่อห้องของพวกเธออยู่ห่างจากโรงพยาบาลแค่ 5 นาทีเท่านั้น และพอไปถึง วารีถึงกับแทบลืมหายใจเมื่อคนที่ออกมารับพวกเธอนั้นคือคนที่ไม่อยากเจอที่สุดทำไมอีตานี่มาอยู่ที่นี่ล่ะ...เขาทำงานอยู่ที่เซนต์จอห์นไม่ใช่เหรอ?...เธอคิดขึ้นเมื่อยังไม่รู้เรื่องที่เทวาย้ายมาทำงานที่โรง
เล่ห์รัก พันธะร้อน หมอพิเศษ
1 เดือนต่อมาเพล้ง! เพล้ง! ปึก! ปัก!“ออกไป! ฉันบอกให้ออกไปให้หมด! ออกไป!!”เสียงไล่ดังขึ้นพร้อมกับสิ่งของตกดังกระทบพื้นเมื่อเจ้าของห้องไม่ต้องการให้ใครเข้ามายุ่งวุ่นวายกับตัวเองจนทั้งหมอและพยาบาลต่างรีบหอบอุปกรณ์ต่างๆกลับออกไป เหลือก็เพียงแค่นนนน์ ที่ตอนนี้ยืนทำหน้าเศร้าอยู่ที่มุมห้อง“นายด้วย ออกไป”“แต่...เอ่อ ครับ...”และเขาก็ถูกไล่ออกมาไม่ต่างจากคนอื่น“เฮ้อ...ออกมาก็ถูกด่า อยู่ในนั้นก็ถูกไล่ เอาไงกับชีวิตดีวะเนี่ยเรา”พอเดินออกมานอกห้องของเจ้านายหนุ่ม นนนน์ถึงกับต้องถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจ เมื่อนี่ก็เป็นเวลากว่า 1 เดือนแล้วหลังจากที่โรมันเข้ารับการรักษาจนอาการเริ่มดีขึ้น ซึ่งก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์ที่รอดมาได้ แต่หลังจากรอดมาได้โรมันกลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เมื่อสมองที่คาดว่าจะได้รับการกระทบกระเทือนและเสียหายอย่างหนักนั้นดูท่าจะเจาะจงไปที่ความเสียหายด้านอารมณ์มากกว่าด้านอื่นๆ เพราะตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาโรมันก็มีอารมณ์ฉุนเฉียวจนไม่มีใครเข้าหน้าติด เขาไม่ยอมให้ใครเข้ามารักษาแถมไม่ยอมทำกายภาพบำบัดในส่วนของขาข้างซ้ายที่หักจากอุบัติเหตุนั่นอีก“นายถูกไล่ออกมาอีกแล้วเหรอ?”“ครับ...คุณเทพช่วย
เล่ห์รัก พันธะร้อน อุบัติเหตุ
และจากนั้นไม่นานพ่อเลี้ยงสายชลก็ฟื้น แถมร่างกายยังปกติดีทุกอย่างเพียงต้องพักฟื้นต่ออีกสักหน่อยกว่าจะออกจากโรงพยาบาลได้ ทำเอาทั้งธาราและแม่เลี้ยงนาราอดโล่งใจไม่ได้“ฝากดูแลพ่อด้วยนะลูก เดี๋ยวแม่จัดการที่ไร่เสร็จจะรีบกลับมา”“ให้หนูไปดีไหมคะ แม่จะได้ดูแลพ่อ”“ลูกแหละอยู่ ยังไงลูกก็เป็นหมอ เผื่อจะได้ช่วยดูแลคนไข้คนอื่นถ้ามีเหตุฉุกเฉินจริงๆเข้ามาด้วย”หลังจากพ่อเลี้ยงสายชลฟื้นและดูท่าจะไม่มีอาการแทรกซ้อนใดใด แม่เลี้ยงนาราก็เลยขอกลับไปดูงานในไร่เมื่อร่วมเดือนแล้วที่ทิ้งมา ถึงแม้จะมีผู้จัดการคอยดูแลให้ แต่ก็ยังเกิดปัญหาอยู่ดี“ทำไมพึ่งมารายงานฉัน ส่งคนไปคอยดูแลก่อนจะเกิดเรื่องขึ้น”“ครับ...”
เล่ห์รัก พันธะร้อน ไร้สถานะ
“อ่าว ลม มาถึงตั้งแต่ตอนไหน...แล้วนี่...”ทางด้านแม่เลี้ยงนาราที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องพักฟื้นของสามีเอ่ยทักขึ้นอย่างนึกแปลกใจที่วารีนั่งอยู่ในห้องแถมมีชายหนุ่มหน้าตาดีอีกคนนั่งอยู่ไม่ไกล เมื่ออันที่จริงแล้วว่ารีคิดจะกลับบ้านก่อนแต่เป็นห่วงธาราจนเดินกลับมารอที่ห้องพักฟื้นเหมือนเดิม“สวัสดีครับ ผมเทวา เพื่อนของธารครับ”เทวารีบลุกขึ้นแนะนำตัวพร้อมรอยยิ้มอันแสนมีเสน่ห์จนแม่เลี้ยงนาราต้องยิ้มตอบอย่างนึกเอ็นดู“คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ หมอที่ผ่าตัดให้กับคุณพ่อน่ะเป็นหมอชื่อดังระดับโลก เขาไม่เคยผ่าตัดผิดพลาดเลยสักครั้ง”วารีรีบบอก เมื่อไม่อยากให้แม่เลี้ยงนารากังวล“จ๊ะ แม่รู้แล้ว แล้วนี่กินอะไรกันมารึยัง”“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
เล่ห์รัก พันธะร้อน โหยหากันและกัน
ส่วนทางด้านธารา ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัดเป็นที่สุด พ่อเลี้ยงดนัยที่กำลังแนะนำและพรีเซนต์ตัวเองกับมารดาของเธอโดยไม่รู้กาลเทศะเมื่อบิดาเธอก็ยังนอนป่วยอยู่แท้ๆ“เฮ้อ กลับไปสักทีนะ ผู้ชายอะไรพูดเป็นต่อยหอยเลย”แม่เลี้ยงนาราอดที่จะเสียมารยาทไม่ได้เมื่อสุดท้ายก็สามารถไล่พ่อเลี้ยงดนัยกลับไปได้สักที หลังจากทนนั่งฟังเขาเล่าประสบการณ์ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตมาเป็นชั่วโมงๆ“ขอโทษนะคะ พอดีเขาบอกอยากมาเยี่ยมพ่อ...แล้วคุณหมอคนนั้น...เขาว่ายังไงบ้างคะ?”ธาราที่พึ่งหาคำพูดของตัวเองเจอถามขึ้น“เขาก็บอกว่าอาการคุณพ่อน่ะพร้อมผ่าตัด เขาเข้ามาเช็คดูโน่นนี่นั่นหลายอย่างเลยล่ะ เขาดูเก่งมากเลยนะลูก...แต่ว่าดูเงียบๆ แต่ไม่เคยเจอหมอคนไหนหล่อขนาดนี้มาก่อนเลยนะ แม่น่ะถึงกับหัวใจเต้นแรงเลยตอนเขาเดินเข้ามาหา”แม่เลี้
