พี่หู่ตกตะลึงและสับสน"ไอ้หนุ่มคนนี้เป็นเพียงยาจกจนเท่านั้น แต่ต่อสู้เก่งมากเลยนะครับ" สวี่เสี่ยวหวาพูดขึ้นมาแม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าไปร่วมงานแต่งของจ้าวเลี่ยงและหลี่เวย แต่เขาได้ยินคนพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นพี่หู่จ้องเขม็งมาที่เฉินเทียนอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า "มึงกล้าดียังไงถึงมาก่อกวนเรื่องดีๆ ของกูแบบนี้ แม่งไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วหรือไง?""พวกมึงต่างหากที่ไม่อยากจะอยู่ต่อ! เมียของกูก็กล้าแตะต้อง ใครไปให้ความกล้ากับมึง!"ใบหน้าของเฉินเทียนเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เขารับรู้ได้ว่าหลิ่วชิงหลานจะมีอันตราย ดังนั้นจึงรีบวิ่งตามขึ้นมา และทันทีที่เข้ามาก็ได้เห็นพี่หู่กำลังฉีกเสื้อผ้าของหลิ่วชิงหลานออก มันจึงทำให้เขาเดือดดาลแบบสุดๆ"เธอเป็นเมียของมึง?" พี่หู่รู้สึกประหลาดใจมากสวี่เสี่ยวหวารีบอธิบายว่า "ก่อนหน้านี้สองสามวัน พวกเขาไปจดทะเบีนสมรสกัน แต่มันเป็นเพียงแค่ในนามเท่านั้น""น่าสนใจ" พี่หู่หัวเราะเยาะ "ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นนายก็รอดูอยู่ข้างๆ ว่า ฉันจะเล่นกับเมียของนายแบบไหนบ้าง!"ขณะที่พูดพี่หู่ก็เอื้อมมือไปคว้าเสื้อของหลิ่วชิงหลานไว้อีกครั้ง โดยที่เขาไม่ได้เห็นเฉินเทียนอยู่ใ
"คุณไม่ต้องเป็นกังวลหรอก ไม่มีอะไรหรอกนะ" เฉินเทียนพูดปลอบโยนด้วยรอยยิ้ม"ขนาดนี้แล้ว คุณยังบอกว่าไม่เป็นไรอีก!" หลิ่วชิงหลานถลึงตาใส่เฉินเทียน แล้วพูดว่า "ฉันรู้ว่าคุณชอบคุยโวและสร้างเรื่องสร้างราว แต่ครั้งนี้นายทำเกินไปแล้วนะ ครั้งก่อนมีคุณเจียงคอยช่วยคุณ พี่หู่ถึงได้ปล่อยคุณไป แต่ครั้งนี้คุณทำให้ลูกชายของเขาต้องพิการ แม้แต่คุณเจียงก็ช่วยคุณไม่ได้แล้ว ท่านหู่จะต้องไม่ปล่อยพวกเราไปง่ายๆ แน่"เฉินเทียนพูดอย่างไม่แยแสว่า "ผมจะรับเรื่องนี้เอาไว้ทั้งหมด จะไม่ทำให้คุณเดือดร้อน""คุณเลิกคุยโวได้แล้วนะ ความแข็งแกร่งของท่านหู่ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะจินตนาการได้" ขณะที่พูดหลิ่วชิงหลานก็กดโทรศัพท์เรียกฉุกเฉิน โดยหวังว่าโรงพยาบาลจะสามารถช่วยรักษาเขาให้หายได้ และความโกรธของท่านหู่อาจจะเบาบางลงได้บ้างหลังจากโทรเสร็จ หลิ่วชิงหลานก็มองมาที่เฉินเทียน จากนั้นก็ลากเขาออกไปทันที แต่กลับพบว่ายังมีบอดี้การ์ดเจ็ดแปดคนกำลังนอนระเนระนาดอยู่ทางระเบียงโดยไม่ต้องคิด เรื่องพวกนี้จะต้องเป็นเฉินเทียนที่ทำอย่างแน่นอน"คุณรีบไปเถอะ ออกจากเมืองเจียงโจวไป ยิ่งไกลยิ่งดี แล้วอย่ากลับมาอีก" หลิ่วชิงหลานเร่งเร้า"ผมไป
"เพียงแต่อะไร?" ท่านหู่ถามขึ้นมา"หลิ่วชิงหลานเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลิ่ว หลังจากที่เกิดเรื่องก็กลับไปแล้ว ในเวลาสั้นๆ เกรงว่าจะออกมาไม่ได้ครับ""จำเป็นต้องรอให้เธอออกมาทำไม ไปจับเธอที่บ้านเลยก็ได้นี่ ถ้าใครกล้าเข้ามาขวาง ก็ฆ่ามันให้หมด" ท่านหู่พูดด้วยความอาฆาต"รับทราบครับ"เมื่อมีคำพูดแบบนี้ของท่านหู่ อาเป้าก็ไม่กังวลอะไรอีกต่อไป และเขาก็รีบไปจับคนที่บ้านตระกูลหลิ่วทันที……"ชิงหลาน เกิดอะไรขึ้น? ทำไมอยู่ดีๆ พี่หู่ถึงถูกคนทำร้ายเอาได้ล่ะ? มันเป็นไอ้สารเลวคนไหนทำกันแน่?" หลังจากที่กลับถึงบ้าน หลัวฮุ่ยก็ถามอย่างสงสัยขึ้นมา"เรื่องมันเป็นอย่างนี้..."หลิ่วชิงหลานลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดความจริง"อะไรนะ!"หลัวฮุ่ยตกตะลึง และคนอื่นๆ ก็ตกตะลึงด้วยเช่นกัน"ไอ้สวะนั่นมันช่างกล้าเสียจริงๆ ครั้งก่อนที่ทำให้ตระกูลหลี่และตระกูลจ้าวขุ่นเคืองก็พอทนแล้ว แต่นี่กลับไปทำร้ายจนลูกชายของท่านหู่พิการอีกอยากตายทำไมต้องลากพวกเราไปด้วย" หลัวฮุ่ยทั้งตกใจและโกรธเกรี้ยว"พี่ครับ ไม่ใช่ว่าผมจะต่อว่าพี่นะ แต่พี่ดูสิว่าพี่ทำอะไรลงไป คุณชายตระกูลสวี่ดีๆ ไม่เอา แต่กลับไปแต่งกับไอ้สวะนั่น สวะก็เกินจะ
ความร่วมมือหลายพันล้านได้อยู่ในมือแล้ว!หลิ่วชิงหลานรู้สึกตื่นเต้นแบบสุดๆ แต่ความร้อนระอุที่อยู่ภายในตัวนั้นกลับบอกกับเธอว่า~เธอถูกวางยาเสียแล้ว!เมื่ออาศัยแสงไฟสลัวๆ เธอก็เห็นร่างที่แข็งแกร่งกำลังกดทับตัวเธออย่างช้าๆ "ไม่นะ...ไม่เอา...ปล่อยฉันนะ!"ความคิดที่จะต่อต้านเกิดขึ้นในใจอย่างแรงกล้า แต่ทว่าเธอกลับควบคุมร่างกายของตัวเองไม่ได้ และเหมือนกับลูกแมวน้อยที่เชื่อฟังพร้อมเริ่มตอบรับกลับไป"สาวน้อย คุณอย่าได้ขัดขืนไปเลย คุณถูกวางยาแล้ว และมันก็เป็นแบบแรงอีกต่างหาก หากไม่จัดการอย่างทันท่วงที คุณก็จะมีอันตรายถึงชีวิตเลยนะ"เฉินเทียนมองลงไปที่เธอต้องยอมรับเลยว่า ผู้หญิงคนนี้สวยมาก ใบหน้าเรียวเล็ก คิ้วดั่งคันศร ฟันขาวสะอาด พร้อมกับริมฝีปากเล็กๆ ที่เปล่งประกายยั่วยวนใจแบบนั้นผิวของเธอยิ่งขาวใสไร้ที่ติ เรียบเนียนและละเอียดอ่อนราวกับเจลาติน นุ่มนิ่มมีน้ำมีนวล ยิ่งรูปร่างก็ไม่ต้องพูดถึง!"ไม่...อย่านะ..."และผลของยาก็ออกฤทธิ์เต็มที่ในเวลานี้ หลิ่วชิงหลานสูญเสียสติ และเริ่มเข้าไปตะครุบตัวของเฉินเทียน พร้อมกับฉีกเสื้อผ้าของเขาออกอย่างรุนแรงเมื่อเห็นว่าหญิงสาวทุกข์ทรมานเกินทน เฉิน
"ไอ้สารเลว ปล่อยฉันนะ ฉันจะฆ่านายเดี๋ยวนี้!"หลิ่วชิงหลานทั้งตกใจทั้งโกรธเกรี้ยว เธอพยายามดิ้นรนต่อต้านแต่ก็กลับไม่เป็นผลแต่อย่างใดจากนั้นเธอก็หยุดที่จะต่อต้าน และเพียงหลั่งน้ำตาออกมาจากหางตาเท่านั้น"เฮ้ สาวน้อย ทำไมคุณถึงไม่ขัดขืนแล้วล่ะ?"เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ขัดขืนอีกต่อไป เฉินเทียนก็หยุดการกระทำของตัวเองลงด้วยเช่นกัน"จะทำก็รีบทำ แต่ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ต่อไปอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยนายไปอย่างแน่นอน" หลิ่วชิงหลานขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน"คุณดุดันขนาดนี้ ผมไม่มีอารมณ์ที่จะทำแล้วล่ะ ช่างมันเถอะ คุณไปเถอะ" เฉินเทียนผละออกจากตัวเธอหลิ่วชิงหลานจัดระเบียบเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วทะลึ่งตัวลุกขึ้นมาทันที แต่ทว่าวินาทีต่อมาเธอกลับต้องกุมหน้าอก ใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ"คุณเป็นอะไรไป?"เฉินเทียนรีบจับชีพจรให้เธอ หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็วหลิ่วชิงหลานไม่สามารถที่จะต้านทานใดๆ ได้ เธอเป็นโรคหัวใจมาตั้งแต่กำเนิด และคราวนี้ก็คงจะไม่รอดเสียแล้ว เพียงแต่ว่าการที่ถูกทำแบบนั้นก่อนที่จะตายไป มันทำให้
ในเวลาเดียวกันนี้ ในวิลล่าของบ้านตระกูลหลี่ก็ได้มีการจัดงานพิธีหมั้นขึ้นมาภายในเต็มไปด้วยแขกเหรื่อและเพื่อนฝูง วันนี้ตระกูลหลี่ได้จัดงานพิธีหมั้นขึ้นมา โดยแขกที่มาร่วมงานต่างก็เป็นคนมีหน้ามีตาในเมืองเจียงโจวด้วยกันเสียทั้งนั้น พูดได้ว่าไม่ร่ำรวยก็มียศถาบรรดาศักดิ์กันทุกคนในขณะนี้เฉินเทียนก็ได้มาถึง หลังจากที่หลี่ลี่ฉวินหัวหน้าตระกูลหลี่รับรู้แล้วนั้น เขาก็ได้ออกมาต้อนรับด้วยตัวเอง"คุณเฉินมาเยี่ยมอย่างกะทันหันแบบนี้ ต้องขออภัยจริงๆ นะครับที่เสียมารยาท ท่านผู้เฒ่าสบายดีหรือเปล่าครับ?"สิ่งนี้ต่างหากที่หลี่ลี่ฉวินเป็นกังวลมากที่สุด เพราะสิบห้าปีก่อนเขาป่วยหนัก เชิญหมอจากทั่วทุกสารทิศมารักษาก็ไม่หาย ในตอนที่เขากำลังจะไม่ไหวแล้วนั้น ผู้เฒ่าคนหนึ่งได้ยื่นมือมาช่วยเขาเอาไว้ และเพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้เฒ่า เขาก็ได้หมั้นหมายลูกสาวของตัวเองไว้ โดยให้ลูกสาวเพียงคนเดียวของตัวเองแต่งงานกับลูกศิษย์ของผู้เฒ่า ซึ่งนั่นก็คือเฉินเทียนนั่นเอง"อาจารย์ของผมท่านสิ้นไปแล้วล่ะครับ" เฉินเทียนดูเศร้าโศก เพราะพ่อและแม่ของเขาได้เสียไปตั้งแต่เขายังเด็ก และเขาก็ได้รับการเลี้ยงดูจากท่านอาจารย์ตั้งแต่อายุเจ็ด
เมื่อได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นจากทุกคน หลิ่วชิงหลานก็ทำได้เพียงแค่พยักหน้าไปตามมารยาท และค้นหาในฝูงชนต่อไป แต่เฉินเทียนถูกบีบให้อยู่ด้านหลังสุดไปแล้ว มันจึงทำให้เธอมองไม่เห็นเขา ไม่ว่าจะค้นหาแค่ไหนก็ตาม หลิ่วชิงหลานทำได้แค่มองไปที่หลี่ลี่ฉวิน แล้วถามขึ้นมาว่า "คุณหลี่คะ เจ้าบ่าวของพวกคุณล่ะคะ?"เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ทุกคนก็เผยสีหน้าแบบว่าที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เองออกมาทันที"คุณหนูหลิ่วมาที่นี่เพราะคุณชายจ้าวจริงๆ ตระกูลจ้าวหน้าใหญ่จริงๆ ด้วยนะ""นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว อย่างน้อยตระกูลจ้าวก็เป็นตระกูลใหญ่อันดับต้นๆ คุณหนูหลิ่วก็ต้องไว้หน้าเขาเป็นธรรมดา"ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นานา และจ้าวเลี่ยงก็ดูตื่นเต้นแบบสุดๆ จึงรีบเดินเข้าไปพร้อมกับยื่นมือออกมาทันที "สวัสดีครับ คุณหลิ่ว ผมคือจ้าวเลี่ยงครับ"หลิ่วชิงหลานใช้ชีวิตโสดมาโดยตลอด แม้ว่าจะมีคนมาคอยตามจีบมากมาย แต่กลับไม่มีผู้ชายคนไหนดีพอที่จะใกล้ชิดเธอเลยสักคนในเวลานี้จ้าวเลี่ยงดูตื่นเต้นแบบสุดๆ เพราะเขากำลังจะได้จับมือกับหลิ่วชิงหลาน เพียงเท่านี้มันก็เพียงพอแล้วที่เขาจะได้คุยโวได้เป็นเวลานานและถ้าเขาสามารถได้รับการโปรดป
"คุณพ่อ คุณอารองคะ เขาคือหมอเทวดาที่หนูได้เชิญมาค่ะ" หลิ่วชิงหลานอธิบาย"หมอเทวดา?""เขาเนี่ยนะ?"เมื่อได้ยินหลิ่วชิงหลานพูดว่าเฉินเทียนเป็นหมอเทวดา สายตาของทุกคนก็เต็มไปด้วยความเย้ยหยันเพราะไม่ว่าจะเป็นแพทย์แผนจีนหรือทางตะวันตก ทักษะทางการแพทย์ก็ล้วนแล้วแต่อาศัยประสบการณ์เสียทั้งนั้นซึ่งเฉินเทียนอย่างมากก็แค่ยี่สิบกว่าปี และความสามารถของเขาจะสักแค่ไหนกันเชียว "ชิงหลาน หนูไปเอาไอ้ต้มตุ๋นคนนี้มาจากไหน?" หลิ่วไห่หลินถามขึ้นมา"อารองคะ เขาไม่ใช่ต้มตุ๋นนะคะ เขาเป็นหมอเทวดาจริงๆ ก่อนหน้านี้โรคหัวใจของหนูกำเริบ ก็ได้เขานี่แหละค่ะที่เป็นคนมารักษา"แม้ว่าหลิ่วชิงหลานจะรู้สึกโกรธเกลียดเฉินเทียนมากที่มาพรากความบริสุทธิ์ของเธอไป แต่มันก็เป็นอีกเรื่อง วันนี้เช้าที่โรคหัวใจของเธอกำเริบและชีวิตก็แขวนอยู่บนเส้นด้าย เฉินเทียนแค่ฝังเข็มให้กับเธอแค่เพียงไม่กี่เล่ม เธอก็หายดีแล้วซึ่งแม้แต่จางไป่ฉ่าวก็ไม่มีความสามารถแบบนี้ ดังนั้นการที่จะพูดว่าเฉินเทียนเป็นหมอเทวดามันก็ไม่ได้ผิดไปเลย"ไอ้หนุ่ม นายแน่ใจนะว่านายจะรักษาพ่อของฉันได้?" หลิ่วไห่ซานถามอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง"ผมยังไม่ได้ตรวจค