หน้าหลัก / โรแมนติก / เลขาจอมตื๊อ / ตอนที่ 5 อยากเป็นคนนั้น

แชร์

ตอนที่ 5 อยากเป็นคนนั้น

ผู้เขียน: ไรท์โส
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-21 14:33:44

เพียะ! ฝ่ามือคุณนายแม่ตีมาที่แขนฉันหลังจากพูดจบ

"ยัยจาร์!"แล้วเอ็ดใส่ก่อนที่จะหันไปพูดกับคุณอาโดส

"ต้องขอโทษแทนยัยจาร์ด้วยนะคะที่เสียมารยาท"

"หนูจาร์จบด้านเลขามาเหรอ"คุณอาโดสผงกหัวรับแล้วหันมาถามฉัน

"ใช่ค่ะ จาร์จบมาด้านนี้เลย"ฉันตอบกลับไปแล้วคลี่ยิ้มก่อนที่จะหันมาที่พี่เหนือที่ทำสีหน้ารำคาญฉันอยู่

"เหนือลองให้น้องไปทำดูไหม"คุณอาโดสหันไปพูดกับลูกชายทำให้ฉันฉีกยิ้มกว้างทันที

"เอ่อ..คือผม..."

"ให้จาร์ลองไปทำดูเถอะนะคะ จาร์สัญญาว่าจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด"ฉันแทรกพูดขึ้น

"...."พี่เหนือมองหน้าฉันนิ่ง

"ให้จาร์ไปเป็นเลขาให้พี่เถอะนะคะ"ฉันพูดพร้อมเอามือไปเขย่าแขนพี่เหนืออย่างวิสาสะ

"ยัยจาร์!"เสียงคุณนายแม่เอ็ดฉันอีกแล้วจึงรีบปล่อยมือออก

"เฮ้อ..."พี่เหนือหันไปที่พ่อกับแม่ของเขาที่มีสีหน้าเห็นด้วยที่จะให้ฉันเข้าไปเป็นเลขา ฉันได้ยินถอนหายใจแล้วหันมาที่ฉัน

"วันจันทร์ก็เข้าไปที่บริษัท อย่าลืมเตรียมเอกสารมาให้พร้อมด้วย"

"เย้.. ขอบคุณนะคะพี่เหนือ จาร์สัญญาว่าจะตั้งใจทำงาน"ฉันพูดด้วยความดีใจแล้วหันไปยิ้มกับพี่เร เธอส่งสัญญาณมาให้ฉันสู้ ๆ

หลังจากทานข้าวเสร็จพี่เหนือก็ขอตัวเข้าห้องไปเลย ไม่บอกไม่กล่าวฉันเลย ราวกับอยากจะหนีฉัน เด็ก ๆ พอกินข้าวอิ่มพี่เลี้ยงก็พาไปนอนกลางวัน ฉันจึงได้อยู่คุยกับพี่เร ส่วนแม่ก็คุยกับคุณน้าเทียนต่อ

"จาร์ พี่ถามอะไรหน่อยสิ"

"ถามอะไรเหรอพี่"ฉันพูดชึ้น

"ไปเจอพี่เหนือเขาตอนไหน"

"แหะ ๆ เมื่อคืนที่ผับ"ฉันตอบกลับอย่างอาย ๆ ยกมือเกาท้ายทอย เพราะเพิ่งจะเจอกันเอง

"แล้วก็ชอบเขาเลยงี้"

"พี่รู้จักคำว่ารักแรกพบไหม จาร์เป็นแบบนั้นเลย พอเห็นพี่เหนือจาร์ก็คิดไปไกลถึงวันแต่งงานเลยพี่"

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ"พี่เรหัวเราะชอบใจใหญ่

"หัวเราะแบบนี้ไม่เคยนะสิ"พี่เรพยักหน้า

"พี่ทอร์ชเป็นคนจีบพี่?"ฉันเอ่ยถาม

"อืม พี่ทอร์ชตามจีบพี่ตั้งแต่พี่อยู่ปี2"พี่เรตอบกลับแล้วยิ้มกรุ่มกริ่ม

"ว้าว ตั้งแต่ปี2 มาถึงตอนนี้มีลูกสามแล้ว พี่สองคนรักกันยาวนานมาก"

"เฮ้อ...ไม่ใช่อย่างที่จาร์คิดหรอก'พี่เรพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่ สีหน้าเธอดูเศร้าลง ฉันจึงไม่ได้ถามละลาบละล้วงเองส่วนตัวเธอ เปลี่ยนเรื่องดีกว่า

"พี่เหนือเขาเคยควงใครมาที่บ้านบ้างไหม"ถามเรื่องพ่อของลูกดีกว่า

"เท่าที่เห็นก็ไม่นะ พี่เหนือเขาเป็นคนเงียบ ๆ ชอบอยู่กับตัวเอง แต่ก่อนพี่ไม่ค่อยเจอเขาหรอก แต่พอพี่มีลูกพี่เหนือมักจะมาเล่นกับหลานก็เลยได้เจอกันบ่อยขึ้นน่ะ"

"อ๋อ.."ฉันผงกหัวรับ

"ช่วงพักหลังพี่เหนือไปที่ผับบ่อย ๆ..."

"ผับ KAI ใช่ไหม"ฉันแทรกถาม

"อืม"พี่เรตอบกลับสั้น ๆ คุยกันนานพอสมควรแม่ก็มาเรียกฉันกลับบ้าน

ระหว่างทาง.

"ยัยจาร์แกไปรู้จักเหนือเขาได้ยังไง แล้วทำไมทำตัวน่าเกลียดกับพี่เขาแบบนั้น"

"น่าเกลียดตรงไหน"ฉันย้อนถามผู้เป็นแม่

"ไปถึงเนื้อถึงตัวพี่เขาแบบนั้น"

"แม่ รู้ไว้เลยนะ พี่เหนือคนนี้แหละที่จะมาเป็นพ่อของลูกจาร์"พูดจบ ฝ่ามือคุณนายแม่ก็ฟาดลงมาที่แขน คราวนี้แรงกว่าสองครั้งก่อนรู้สึกเจ็บแสบมาก

"แม๊ ..ตีจาร์ทำไมเนี้ย"

"ก็ดูแกพูดสิ...แกเป็นผู้หญิงนะทำไมพูดจาแบบนั้น มันน่าตีให้ตาย"ว่าจบแม่ก็จะง้างมือขึ้นตีฉันอีก

"พอแล้วแม่ จาร์เจ็บ"พอรถขับเข้ามาในรั้วบ้านแล้วจอดสนิท ฉันรีบลงจากรถเดินหนีแม่ขึ้นมาบนห้องทันที

ฉันเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้องแล้วล้วงไปในกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหากิ๊กเพื่อนสนิท

(ว่าไงมึง)โทรศัพท์ดังไม่ถึงนาทีกิ๊กก็กดรับสาย

"มึงรู้ป่ะวันนี้กูไปไหนมา"

(กูจะรู้ไหม)กิ๊กสวนกลับมา

"ไปบ้านว่าที่สามีมา แล้วก็ได้เจอกับพ่อแม่สามีด้วย กรี๊ดดดด"

(มึงหมายถึง...)

"พี่เหนือ และที่กูดีใจสุดคือกูได้ไปเป็นเลขาพี่เขาด้วย"

(ห๊ะ!..อีจาร์มึงปังมาก)

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ มึงเตรียมตัดชุดเพื่อนเจ้าสาวไว้เลย กูว่าไม่นานนี้แหละ ก็จะได้ออกเรือนแล้ว"

(เดี๋ยวมึงเดี๋ยว...กูว่ามึงไปกันใหญ่แล้วล่ะ หาหมอก่อนไหม)

"คิกคิก"ฉันไม่โวยวายอะไรที่เพื่อนว่า เพราะรู้สึกมีความสุขที่สุด

(มึงคืนนี้ว่าไง)

"เหมือนเดิม แต่ขอไปผับ KAI นะ"แน่นอนว่าต้องผับkai เพราะฉันอยากไปเจอพี่เหนือด้วย

(อืม ๆ แล้วเจอกัน)

.

.

สามทุ่ม...

ฉันแต่งตัวลงมาจากห้องก็ต้องชะงักเพราะเจอพี่จ้านยืนกอดอกจ้องอยู่

"จะออกไปไหนอีก"พี่จ้านเอ่ยถามแล้วส่ายหน้าเมื่อเห็นชุดเดรสเกาะอกสั้น ๆ

"จาร์จะออกไป...."

"พี่ไม่ให้ไป ขึ้นห้องไปนอน"ฉันยังพูดไม่จบพี่จ้านก็แทรกพูดขึ้น

"จาร์จะไป พี่จ้านเคยห้ามจาร์ได้เหรอ"

"หึ"พี่ชายยืนแสยะยิ้มแล้วเอาลิ้นกระพุ้งแก้มจ้องหน้าฉัน

ในรถ...

ฉันนั่งอยู่บนรถยนต์คันหรูด้วยสีหน้าซังกะตาย เพราะอะไรรู้ไหม ใช่พี่จ้านห้ามฉันไม่ได้เขาจึงขอมาด้วย และที่หน้าฉันเป็นแบบนั้นเพราะพี่จ้านบังคับให้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นกางเกงขายาวเสื้อดรอปสวมแจ็คเก็ตทับ ถ้าฉันไม่เปลี่ยนพี่ชายฉันจะบอกคุณนายแม่ให้ยืดบัตรเครดิต ฉันจึงยอม

"มึงกูใกล้ถึงล่ะ พี่จ้านมาด้วยนะ"ฉันกดโทรหากิ๊กก่อนที่จะถึงผับ

(ห๊ะ! พี่จ้านมาด้วยงั้นมึงก็....)พอกิ๊กรู้ว่าพี่ชายฉันมาผับด้วยเพื่อนสนิทนึกออกเลยว่าฉันต้องแต่งตัวมาแนวไหน ซึ่งไม่ใช่แนวฉันแน่

"เฮ้อ..."ฉันพ่นลมหายใจพรืดใหญ่แล้วหันไปค้อนพี่ชายที่เป็นคนขับรถ

(ฮ่า ๆ ๆ ๆ กูรอหน้าผับนะ)

"โอเค"พอสิ้นเสียงก็กดวางสายพี่จ้านก็เลี้ยวรถเข้ามาในผับพอดี

พี่จ้านขอนั่งในห้องวีไอพี พนักงานจึงพาเดินขึ้นไปข้างบนระหว่างนั้นกิ๊กก็หัวเราะชอบใจกับการแต่งตัวมาเที่ยวครั้งนี้ของฉัน

"มึงก็หัวเราะอยู่ได้"ฉันบ่นพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์ พอได้ห้องพี่จ้านก็สั่งเครื่องดื่มให้ บอกตรง ๆ ฉันยังงอนพี่จ้านอยู่เลย ฉันว่าเขาไม่ใช่พี่ฉันแล้ว เขาแทบจะเป็นพ่อฉันอีกคนแล้ว

"อยากกินอะไรสั่งเลยนะกิ๊ก"พี่จ้านกับกิ๊กเจอกันอยู่บ่อย ๆ เพราะพี่จ้านตามติดฉันมากกว่าพี่ไกด์พี่ชายกิ๊ก จึงทำให้สนิทกัน

"กินพี่ได้ป่ะ"มันเต๊าะพี่ชายฉัน

"หนังเหนียวเคี้ยวยากนะมึง"ฉันพูดแล้วหัวเราะ พี่จ้านก็ได้แต่ส่ายหน้า

"มึงจะไปทำงานวันไหน"พอกิ๊กพูดจบพี่จ้านก็หันมาที่ฉันแล้วขมวดคิ้ว

"จาร์ไม่ได้บอกพี่จ้านเลยว่า จาร์ได้งานทำแล้ว"

"ที่ไหน ทำไมพี่ไม่รู้"จากนั้นฉันก็เล่าทุกอย่างให้พี่จ้านฟัง เว้นแค่ว่าที่ฉันอยากจะไปทำเพราะเพื่อจะได้ใกล้ชิดกับว่าที่พ่อของลูก

"จะทำได้สักกี่วัน"พี่จ้านบ่นงึมงำพอได้ยิน

"อย่าดูถูกน้อง"ฉันสวนกลับทันที

เราสามคนนั่งดื่มไปพูดคุยไปอย่างสนุกสนานตามประสา ส่วนพี่จ้านไม่ค่อยคุยหรอกก้มเล่นแต่โทรศัพท์ไม่รู้คุยกับใคร

"มึงไปเข้าห้องน้ำกัน"ฉันบอกกับกิ๊กก่อนที่จะหันไปบอกพี่จ้าน

"ปวดอยู่พอดี"เราสองคนก็เดินออกมาจากห้องวีไอพีมุ่งตรงไปที่ห้องน้ำระหว่างทาง

"พี่เรบอกว่าพี่เหนือมาที่นี่บ่อย ๆ ทำไมกูไม่เจอเขาเลยวะ"

"ผับกว้างใหญ่ขนาดนี้มึงคงจะเจอง่าย ๆ หรอก"กิ๊กพูดขึ้นแล้วเดินนำไปในห้องน้ำ

หลังจากทำธุระเสร็จฉันกับเพื่อนสนิทก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เดินขึ้นมาชั้นสองซึ่งผ่านห้องวีไอพีที่มีอยู่ติดกันหลาย ๆ ห้อง. แต่ละห้องมีกระจกใสเล็ก ๆ พอสามารถให้ส่องเข้าไปดูด้านในได้

"กูว่าพี่เหนืออาจจะอยู่ห้องไหนสักห้อง"ว่าแล้วฉันก็แอบส่องเข้าไปทีละห้องทีละห้อง แต่ก็ไม่เห็นมีพี่เหนือ พอมาถึงห้องที่ใกล้ ๆ กับห้องของฉัน กำลังจะยื่นหน้าเข้าไปส่อง แต่ขาเจ้ากรรมดันสะดุดทำให้ร่างล้มลงไปผลักประตูเปิด

"ว้าย.."เสียงฉัน สภาพฉันนอนคว่ำราบอยู่กับพื้น

"อีจาร์"เสียงกิ๊ก

"กรี๊ดดดด"เสียงผู้หญิงในห้องทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองก็ต้องเบิกตาโตเมื่อเห็นหญิงสาวที่กรีดร้องมีสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยเธอรีบดึงมันขึ้นใส่ให้เหมือนเดิม ในขณะที่ผู้ชายหันมาจ้องฉันหน้านิ่งแต่สายตาดุ ริมฝีปากหนามีลิปสติกเปื้อนอยู่

"ขะ ขอโทษค่ะ"ฉันรีบลุกขึ้นแล้วหันหลังเดินออกมา ในขณะที่เพื่อนสนิทยกมือปิดปากยืนตัวแข็ง ฉันคว้าแขนกระชากออกมาด้วย

"นั้นมัน พี่เหนือหนิ"กิ๊กพูดขึ้นขณะที่หัวใจฉันเต้นแรงดังตุ่บ ๆ ภาพหญิงสาวกับชายหนุ่มกำลังจูบกันนัวเนียมือหนาของผู้ชายก็ลูบไล้เรือนร่างหญิงสาวไปจนสภาพเสื้อผ้าอย่างที่เห็น

"พี่เหนือมีแฟนแล้วเหรอว่ะ"กิ๊กพึมพำเบา ๆ พอได้ยิน

"ไม่ใช่หรอก พี่เรบอกพี่เหนือยังไม่มีใคร ผู้หญิงคนนั้นอาจจะแค่วันไนท์"

"แหม่ ๆ เถียงขึ้นมาทันทึเลยนะ แล้วไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอที่เห็นเมื่อกี้"

"รู้สึกสิ"

"รู้สึกยังไง"กิ๊กถามต่อ

"รู้สึกอยากเป็นผู้หญิงคนนั้น"ฉันพูดแล้วยิ้มกรุ่มกริ่มภาพที่ฉันได้จูบกับพี่เหนือก็ผุดขึ้นมาในหัว

"พี่เหนือปลดกระดุมเสื้อกูแอบเห็นหน้าอกแน่น ๆ ของเขาด้วยมึง"

"โคตรเซ็กซี่อ่ะ"

"เฮ้อ.."กิ๊กยืนกอดอกฟังแล้วพ่นหายใจออกมาพร้อมกับเบ้ปากใส่

____________________________

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 6 เข้าบริษัทวันแรก

    ฉันกับกิ๊กเดินกลับเข้ามาในห้องก็เจอกับพี่จ้านที่ยังคงนั่งดื่มอยู่ เขาสนใจแต่โทรศัพท์ในมือ ไม่รู้แซทหาใครนักหนา ไม่สนใจฉันเลย เอาจริง ๆ เมื่อกี้ที่ล้มก็เจ็บ ๆ อยู่เหมือนกัน ไม่เข้าใจตัวเองเลยทำไมซุ่มซ่ามขนาดนี้ ภาพพี่เหนือที่จูบนัวเนียกับผู้หญิงนั้น ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้สึกอะไรนะ ก็หวิว ๆ อยู่เหมือนกัน รู้สึกหวงเขาน่ะ ไม่รู้พอฉันออกไปแล้วเขากับหญิงสาวจะทำอะไรกันต่อไหม กลัว กังวลไปหมด แต่มันก็รู้สึกได้แค่ในใจ ฉันไม่สามารถแสดงอาการเหล่านั้นออกมาได้ เพราะฉันกับเขายังไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่สักวันเขาจะต้องเป็นของฉันให้ได้ "เมากันหรือยัง"เวลาล่วงเลยผ่านไปหลายชั่วโมง พี่จ้านก็เอ่ยถามฉันกับกิ๊ก "อืม ก็มึน ๆ แล้ว"ฉันตอบแล้วสะบัดหัวเบา ๆ "งั้นกลับกันเลยไหม"พอพี่จ้านพูดจบ ฉันก็หันไปขอความคิดเห็นเพื่อนสนิท "กลับเลยก็ได้ กิ๊กก็ง่วงแล้ว"กิ๊กบอกกับพี่ชายฉัน จากนั้นทั้งหมดก็ออกมาจากผับ "มึงขับรถไหวใช่ไหม"ฉันเอ่ยถามเพื่อนด้วยความแน่ใจอีกครั้ง "อืม กูไม่ได้เมา กินไปนิดเดียวเอง""งั้นขับรถดี ๆ"พูดจบฉันก็เดินกลับไปที่รถตัวเองซึ่งมีพี่จ้านสตาร์ทรถรออยู่แล้ว กลับถึงบ้านฉันก็อาบน้ำล้มตัวนอนด้วยความเพลียแต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 7 เลิกคิดซะ

    พอชายวัยกลางคนทั้งสองเดินไป คุณรองประธานก็หันมาที่ฉัน "เป็นอะไรหรือเปล่า"ฉันเงยหน้าขึ้นมองชายร่างสูงด้วยความมึนงง "พวกนั้นไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม"เจ้าของใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ ดูมีความห่วงใยดีจัง "พวกเขาไม่ได้ทำอะไรจาร์ค่ะ เพราะคุณเข้ามาก่อน""จาร์?"ชายหนุ่มเลิกคิ้วแล้วพึมพำเบา ๆ พอได้ยิน "ค่ะ ฉันชื่อจาร์ หรือจาริณี"ฉันพูดพร้อมกับคลี่ยิ้มบาง ๆ "คุณเพิ่งเข้ามาทำงานสินะ ทำตำแหน่งอะไรล่ะ"คุณรองประธานเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพสุขุม "จาร์มาเป็นเลขาให้กับคุณเหนือค่ะ"ฉันตอบกลับไปแล้วก้มหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มดีใจกับตำแหน่ง "เลขาไอ้..พี่เหนือ?"ฉันเงยหน้าขึ้นเมื่อคุณรองประธานหลุดคำว่าไอ้ อย่านะ อย่านะคะอย่ามาเรียกพ่อของลูกฉันว่าไอ้.."เหอะ ผมคงจะชินไปหน่อยปกติผมจะเรียกท่านประธานแบบนี้"เขากลั้วหัวเราะออกมาแล้วยกนิ้วขึ้นมาเขี่ยคิ้ว "...."ฉันจ้องมองเขานิ่งสังเกตว่าชายหนุ่มรูปหล่อตรงหน้าจะติดการเอานิ้วมาเขี่ยคิ้วตัวเอง."ไม่ยักรู้ว่าพี่เหนือจะรับเลขา..เห็นว่าจะรอน้องแอนนากลับมารับตำแหน่งนี้""แอนนา?"ฉันงึมงำออกมาเพราะได้ยินชื่อนี้มาสองครั้งแล้ว "น้องแอนน่าเป็นรุ่นน้องคนสนิทพี่เหนือ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 8 เขาเป่ากัน

    ฉันเดินออกมาจากห้องของท่านประธานมาที่โต๊ะทำงานหน้าห้องซึ่งมันตั้งอยู่ไว้ตั้งแต่แรกแล้วล่ะ ฉันนั่งลงบนเก้าอี้แล้วถอนหายใจออกมาเบา ๆ "คุณฟ้าเลขาคุณรองประธาน"ฉันพึมพำกับตัวเองแล้วหยิบแฟ้มเอกสารลุกขึ้นมุ่งหน้าไปหาคุณฟ้าทันที แน่นอนว่าคุณฟ้าเป็นเลขาคุณเดวินเพราะฉะนั้นเธอต้องอยู่ที่นั้น แต่ทว่าพอมาถึงก็พบกับความว่างเปล่า ฉันไม่เห็นคุณเลขาฟ้านั่งอยู่ที่โต๊ะประจำตำแหน่งของเธอ "เอ...หรือจะคุยงานอยู่ด้านในกับคุณเดวิน"ฉันพึมพำกับตัวเองแล้วจ้องมองไปที่ประตูห้องรองประธาน แล้วก้าวขาเดินไปหยุดตรงหน้าประตู "อื้ออออ.อ่า..."กำลังจะยกมือเคาะจู่ ๆ ก็มีเสียงจากด้านในดังเล็ดลอดเข้ามา.ผลั่บ ๆ "...แรงกว่านี้...อ่า"เสียงกระเส่าพร้อมกับเสียงครางต่ำดังแว่วเข้ามาในหู "สะ เสียว.อ๊ะ"ฉันเอียงหูฟังด้วยความอยากรู้ว่าเป็นเสียงอะไร แต่มันเบามากต่อมความอยากรู้และอยากเห็นก็เริ่มทำงาน ฉันค่อย ๆ แง้มประตูเล็กน้อยพอที่สายตาจะสอดส่งเข้าไปได้ "o.O"OMG! ฉันต้องยกมือปิดปากเมื่อเห็นภาพ18+ต่อหน้าแบบสด ๆ ฉันรีบปิดประตูแล้วเดินย่องออกมาเบา ๆ และให้เบาที่สุด กลับมาที่โต๊ะทำงานตัวเอง ฉันนั่งลงบนเก้าอี้แล้วหยิบแฟ้มมาพัดหน้าต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 9 ชอบไม่ใช่เหรอ

    ตอนนี้ฉันนั่งรถคันแพงของคุณรองประธานมายังร้านอาหารแห่งหนึ่ง. พอรถจอดสนิทฉันก็เปิดประตูลงทันที แล้วเดินตามคุณเดวินเข้าไปในร้าน "คุณดูเงียบ ๆ นะ ไม่เต็มใจมากับผม?"ใช่ ฉันไม่อยากมากับเขา ฉันอยากไปกับพี่เหนือมากกว่า "เปล่าค่ะ"แต่ฉันไม่ได้ตอบความจริงหรอก คุณรองประธานยกยิ้มแล้วขยับเก้าอี้ให้ฉันนั่งขณะที่พนักงานเดินมายื่นเมนูให้ "ไม่รู้ว่าคุณชอบทานอาหารแบบนี้หรือเปล่า"พอรับเมนูจากพนักงานคุณเดวินก็พูดขึ้น ซึ่งร้านที่เขาพามาเป็นร้านอาหารสไตล์อิตาเลี่ยน "เอ่อ...ก็พอทานได้ค่ะ"ฉันตอบกลับแล้วก้มดูเมนูรายการอาหาร แล้วสั่งอาหารง่าย ๆ พร้อมกับสลัด"ปาสตาซอสเนื้อ คาเปรเซ่สลัดค่ะ"ฉันบอกกับพนักงานเสิร์ฟแล้ววางเมนูลง ส่วนของคุณรองประธานก็เป็นสเต็กเนื้อ และคาเปรเซ่สลัดเหมือนกับฉัน ระหว่างรออาหาร "ทำงานกับไอ้...ท่านประธานเป็นยังไงบ้างครับ""ก็ดีค่ะ"ฉันตอบกลับไปแล้วคลี่ยิ้มบาง ๆ แล้วเบือนหน้าไปทางอื่น "สนใจมาทำงานกับผมไหม""....."ฉันกลับมาจ้องหน้าคุณรองประธานสุดหล่อ แต่น้อยกว่าพี่เหนือของฉันด้วยความมึนงง อะไรกัน บ้าน่าที่ฉันยอมมาทำงานก็เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับว่าที่พ่อของลูกแล้วจะให้ฉันไปทำงานกับเขานี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 10 วันรวมครอบครัว

    ฉันวิ่งตามพี่เหนือมาจนถึงตรงหน้าลิฟต์ "บอสจะกลับบ้านเลยหรือเปล่าคะ"ฉันเอ่ยถามแล้วคลี่ยิ้มหวาน "....."เขาไม่ตอบแต่ทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ส่งมา "คือว่า..จาร์กำลังจะไปที่บ้านบอสพอดีน่ะค่ะ แหะ ๆ"ฉันพูดแล้วยกมือเกาท้ายทอย "...."ไม่มีเสียงใด ๆ ตอบกลับมา "อ้าว คุณจาร์"ฉันหันไปที่เสียงจากด้านหลังก็พบว่าเป็นคุณเดวินและคุณฟ้าที่เดินก้มหน้าตามหลังมา ที่คอเธอยังมีพ้าพันอยู่ ตึก ตึก "กำลังจะกลับบ้านเหรอครับ"คุณรองประธานเดินมายืนตรงหน้าฉันแล้วสลับหันไปมองพี่เหนือ "ชะ ใช่ค่ะจาร์กำลังจะกลับบ้าน"ฉันโกหกไปเต็ม ๆ จริง ๆ แล้ววันนี้คุณนายแม่วานให้ฉันไปคุยงานกับคุณน้าเทียนเรื่องการตกแต่งผลไม้กระป๋องที่จะไว้เสิร์ฟแขกในงาน "อืม..."คุณเดวินขานรับสั้น ๆ แล้วเอามือล้วงกระเป๋าแล้วหันไปที่พี่เหนือ "แล้วท่านประธานล่ะครับ กลับบ้านเลยไหม""....."พี่เหนือไม่ตอบเขาเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ คุณรองประธานก้มหน้าเล็กน้อยแล้วเอามือเขี่ยคิ้วตัวเอง ก่อนที่จะขยับกายเข้าไปใกล้ ๆ พี่เหนือไปกระซิบเบา ๆ "อย่ารีบกลับเลย เดี๋ยวกูจะกินข้าวไม่ลง"ว่าจบก็แสยะยิ้มร้ายเป็นจังหวะที่ประตูลิฟต์เปิดพอดี "เชิญครับคุณจาร์"คุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 11 คนใจร้าย

    ระหว่างที่ฉันขับรถกลับบ้าน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันมองที่หน้าจอรู้ว่าปลายสายเป็นใครจึงกดรับ "ว่าไงมึง"เป็นเพื่อนสนิทของฉันเองที่โทรเข้ามา(ผับ KAI)กิ๊กพูดเข้ามาในสายสั้น ๆ ซึ่งฉันพอเข้าใจ "มีใครบ้าง"ฉันถามกลับไป(พี่ไกด์ และก็พี่เอก)"โอเค อีกสิบห้านาทีเจอกัน"สิ้นเสียงฉันก็ยูเทิร์นรถกลับมุ่งหน้าตรงไปที่ผับ KAI ฉันจอดรถสนิทตรงหน้าผับแล้วลงจากรถเข้ามาในผับขึ้นไปชั้นสองที่ห้องวีไอพีสิบสี่ตามที่เพื่อนสนิทบอกไว้ก่อนหน้า พอเปิดประตูเข้าไปก็พบหญิงสาวหนึ่งคนนั้นคือกิ๊ก และชายหนุ่มอีกสองคนนั้นคือพี่ไกด์และพี่เอก "มาไวเหมือนกันหนิ"เพื่อนสนิทเอ่ยทักขณะที่ฉันกำลังทักทายชายหนุ่มทั้งสองแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ กิ๊ก "อยู่แถว ๆ นี้พอดี"ฉันตอบกลับแล้วหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟชงเครื่องดื่มให้ "ทำไมถึงอยู่แถวนี้ได้ ปกติมึงต้องอยู่บ้านแล้วไม่ใช่เหรอ"กิ๊กเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ "คุณนายแม่สั่งให้ฉันไปคุยธุระต่อที่บ้านคุณน้าเทียน"ฉันตอบกลับกิ๊ก ในหัวก็นึกถึงอะไรบางอย่างจึงโน้มหน้าไปพูดกับพี่ไกด์พี่ชายกิ๊ก "พี่ไกด์รู้จักเอ่อ...คุณเดวินหรือเปล่า""อืม ก็รู้จักผิวเผินมีอะไรเหรอ"พี่ไกด์ย้อนถามกลับ "คือ...จา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 12 ฉันเลิกกินแล้ว

    พอทำแซนวิชเสร็จฉันก็รีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว.แล้วลงมาเอาแซนวิชที่ทำไว้พร้อมกับผลไม้กระป๋องที่แช่เย็นมาที่รถแล้วขับมายังบริษัทด้วยหัวใจที่พองโต ฉันเดินยิ้มร่าเข้ามาในบริษัท อย่างอารมณ์ดี มือถือกล่องใส่แซนวิชที่ตั้งใจทำให้กับพี่เหนือมาด้วย "รอด้วยค่ะ"เสียงหวานดังขึ้นขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดฉันจึงรีบกดเปิดค้างไว้ ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าบางเดินเข้ามา "คุณเลขาฟ้านั้นเอง นึกว่าใคร มอนิ่งค่ะ"ฉันเอ่ยทักทายเธอแล้วยิ้มหวาน แต่ต้องสะดุดตาเมื่อพอว่ามุมปากเธอมีรอยซ้ำ ๆ แล้วที่คอยังมีผ้าพันอยู่ "สวัสดีค่ะคุณจาร์"เธอเอ่ยแล้วรีบก้มหน้าลงเมื่อเห็นฉันกำลังจ้องเธออยู่ "เอ่อ ปากคุณไปโดนอะไรมาคะ""มะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ""แต่ว่า....""คุณจาร์ห่อข้าวมาทานด้วยเหรอคะ"ฉันยังพูดไม่จบคุณเลขาฟ้าก็พูดแทรกขึ้นแล้วจ้องมาที่กล่องแซนวิชที่ฉันทำมาให้พี่เหนือ "อ๋อ ไม่ใช่ข้าวหรอกค่ะ เป็นแซนวิชน่ะค่ะจาร์ทำมาให้บอส"ฉันยิ้มหวานแล้วยกกล่องแซนวิชขึ้นมาชื่นชมกับความตั้งใจของตัวเอง."ดีจัง.. ท่านประธานชอบทานแซนวิชคุณจาร์ช่างรู้ใจจริง ๆ""จริงเหรอคะ"ฉันพูดด้วยความดีใจเพราะไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่เหนือจะชอบกินแซนวิช "ใช่ค่ะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 13 ทัอแต่ไม่ถอย

    วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะต้องทำเกี๊ยวซ่าไม่รู้ว่าต้องทำนานแค่ไหน ตื่นเช้าไว้ก่อนล่ะกัน พอลงมาจากห้องฉันก็เจอกับพี่จ้าน ที่เห็นฉันแล้วทำสีหน้าตกใจ "พี่ตาฝาดไปหรือเปล่าที่เห็นเธอตอน...ตีห้า"พี่จ้านยกแขนขึ้นดูนาฬิกาข้อมือแล้วบอกเวลา "ทำไมคะ น้องจะตื่นเช้าบ้างมันแปลกตรงไหน"ฉันกอดอกแล้วเชิดหน้าพูดใส่พี่ชาย"ไม่แปลกเล้ย...ไหน ๆ ก็ตื่นมาแล้วไปตักบาตรกับพี่เลยล่ะกัน"ฉันหันขวับไปที่พี่ชายแล้วส่ายหน้า "จาร์ต้องรีบลงไปทำเกี๊ยวกับป้าแดง พี่ตักบาตรคนเดียวไปเลย"ฉันพูดจบแล้วกำลังจะก้าวขาเดินหนีแต่ทว่ามือหนาก็คว้าแขนฉันไว้ "ทำเกี๊ยว? อย่างเธอนี่นะจะทำอาหาร"พี่จ้านพูดขึ้นด้วยสีหน้าแปลกใจไม่ใช่น้อย "พี่จ้านอย่ามาดูถูกน้อง""พี่ไม่ได้จะดูถูกแค่แปลกใจน่ะ แล้วคิดยังไงจะทำเกี๊ยว"พี่จ้านเอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้วจ้องหน้าฉัน "เอ่อ...จาร์จะทำไปฝากบอสน่ะค่ะ"ฉันก้มหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม "เจ้านายเธอ?"ฉันพยักหน้ารับ "ทำไมต้องทำให้ด้วย...ติดสินบนเขาให้เธอผ่านงาน?"ฉันไม่ได้เล่าให้พี่ชายฟังเรื่องที่แอบชอบพี่เหนือหรอก จึงทำให้พี่จ้านคาดเดาไปอย่างนั้น "ฝีมือการทำงานของจาร์ไม่จำเป็นต้องติดสินบนใครเลย ยังไงจาร์ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21

บทล่าสุด

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 19 ลาออก

    "มึงหมายความว่าจะให้กูลาออก?"ฉันเลิกคิ้วถามเพื่อนสนิท "อืม..ลาออกจะได้ไม่ต้องเจอกับพี่เขา อีกอย่างมึงอาจจะทำใจง่ายขึ้น"กิ๊กพูดพร้อมกับเอามือมาแตะไหล่ "ตอนแรกกูก็จะเชียร์มึงนั้นไง แต่เห็นแบบนี้แล้วคงจะเชียร์ไม่ขึ้นเพราะเขาน่าจะมีคนรักอยู่แล้ว"คำพูดของเพื่อนทำเอาเจ็บจี๊ดที่หัวใจ "...."ฉันยกมือปาดน้ำตาที่ยังคงไหลอยู่ "กูรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะเดินออกมาทั้งที่ยังรัก แต่ถ้าเจ็บซ้ำ ๆ แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ""อืม"ฉันตอบรับสั้น ๆ แต่ในหัวรู้สึกปั่นป่วนไปหมด ..ฉันเอาคำพูดของกิ๊กมาคิดตลอดคืน ใช่แล้วฉันไม่ควรปล่อยให้หัวใจเจ็บซ้ำ ๆ ซาก ๆ แบบนี้ ในเมื่อทำทุกอย่างแล้วเขาไม่เห็นค่าฉันควรจะหยุด ตื่นเช้าฉันรีบขับรถไปทำงานพร้อมกับใบลาออก พอมาถึงบริษัทฉันก็ตรงไปที่ห้องท่านประธานแล้ววางใบลาออกไว้บนโต๊ะ ก่อนที่จะกลับมาทำงานที่ค้างไว้ เพราะฉันจะต้องเคลียร์งานในส่วนของฉันไว้ให้เสร็จเรียบร้อย คนที่มารับตำแหน่งต่อจะได้ไม่มาว่าฉัน ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าบางเดินเข้ามา ฉันจึงหันไปมองก็ปรากฎร่างหญิงสาวเดินสะพายกระเป๋าส่วนมืออีกข้างหิ้วกล่องอาหาร "สวัสดีค่ะคุณจาร์ มาแต่เช้าเลยนะคะ"เธอหยุดเอ่ยทักทายฉันตรงหน้าโต๊

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 18 คนสำคัญ

    ไม่รู้เป็นอะไรระหว่างที่นั่งทำงานไปสายตาฉันมักจะหันไปมองที่ประตูห้องทำงานท่านประธานอยู่บ่อยครั้ง "โครงการบ้านเดี่ยวที่xx ยังไม่ได้เซ็นอนุมัตินี่"ฉันพึมพำกับตัวเองแล้วยกยิ้มด้วยความดีใจที่จะได้เข้าไปในห้อง จึงรวบรวมเอกสารเข้าแฟ้มแล้วเดินไปที่หน้าประตู ก็อก ก็อก แอ๊ดดดด ไม่มีตอบรับใด ๆ แต่มีคนเปิดประตูออกมานั้นก็คือหญิงสาวที่ชื่อแอนนา "มีอะไรเหรอคะ"ถ้าไม่มีฉันจะเคาะทำไมล่ะคะ ฉันไม่ตอบพยายามจะแทรกตัวเข้าไป แต่หญิงร่างบางก็ขวางเอาไว้ "ถ้ามีเอกสารที่พี่เหนือจะต้องเซ็นเอามาให้แอนนาเลยค่ะ แอนนาจะเอาไปให้พี่เหนือเซ็นเอง"หญิงสาวพูดแล้วแล้วยกยิ้มพร้อมกับแบมือรับเอกสารจากฉัน "แต่ฉันเป็นเลขานะคะ"ตึก ตึก ตึก ว่าจบเสียงฝีเท้าหนักก็เดินเข้ามา "ทำตามที่แอนนาบอก"เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมปรากฎร่างชายหนุ่มที่เป็นท่านประธาน ฉันหันไปมองเขาด้วยหัวใจที่สั่นหวิว "ค่ะ"ฉันตอบรับแล้วยื่นแฟ้มเอกสารให้แอนนาไปก่อนที่จะหันหลังเดินกลับมา "ตอนเที่ยงเราไปกินข้าวที่ร้านประจำของเรานะคะ""ได้สิ"เสียงจากด้านหลังดังเข้ามาในหู และคำตอบของชายหนุ่มราวกับมีเข็มมาทิ่มแทงที่หัวใจ'ท่านประธานไม่ชอบทานข้าวกับใคร''แอนนาเป็น

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 17 ทบทวน nc

    ชายหนุ่มร่างสูงยืนปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วถอดมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ในขณะที่ฉันพยายามหยัดกายลุกอย่างทุลักทุเลเพราะเจ็บที่แขนมาก แต่ทันทีที่จะลุกขึ้นยืน คนตัวโตก็ผลักฉันลงไปนั่งแล้วจับที่ท้ายทอยฉันเชิดขึ้น มืออีกข้างปลดเข็มขัดรูดซิบแล้วถอดกางเกงรวมถึงบ็อกเซอร์ลงมาระดับต้นขา "หึ"เขาแสยะยิ้มร้ายระหว่างที่กำลังรูดแท่งเอ็นที่ขยายใหญ่เข้าออก ก่อนที่จะจับมันมาฟาดที่ปากฉัน "อมมันซะ"ฉันส่ายหน้าหนีแต่ก็ถึงดึงกลับมา พี่เหนือจับท่อนเอ็นที่มีขนาดใหญ่ จ่อมาที่ปากฉัน "...."ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ไม่ยอมที่จะทำตามที่เขาบอก"ฉันบอกให้อมมัน!"พี่เหนือตวาดเสียงดังใส่ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ฉันเงยหน้ามองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า "เลือกเอาว่าจะทำดี ๆ หรือจะให้ฉันกระแทกเธอจนคลานกลับบ้าน"เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังสีหน้าดุดัน หยดน้ำใส ๆ ไหลออกมาจากตาทันที ไม่คิดว่าคนที่ฉันหลงรักจะใจร้ายแบบนี้ "....."ฉันเลือกที่จะเปิดปากจำใจทำตามที่เขาสั่ง ชายหนุ่มร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจ "นึกถึงตอนกินไอติมแล้วอย่าให้โดนฟันเธอล่ะ"ฉันหลับตาแล้วแลบลิ้นเลียที่ปลายหัวเห็ดที่มีน้ำปริ่ม ๆ "อ่า...แบบนั้นแหละ"ลิ้นเรียวลากตั้งแต่หัว

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 16 แค่คนนอนอ้าขา

    ฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ มาสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังรัว ๆ สลับกับข้อความ จึงหยัดกายลุกชึ้นไปหยิบมันขึ้นมา "กิ๊ก"ฉันพึมพำเบา ๆ ก่อนที่จะกดรับสาย "ฮาโหล"(มึงอยู่ไหน กูขอโทษที่กลับไปไม่บอกพอดีพี่ไกด์มีปัญหาน่ะมึง คือมันชุลมุนมากกูเลยไม่มีเวลาบอก)"เรื่องอะไรวะ"ฉันถามกลับไปด้วยความอยากรู้ (คือ.....)..กิ๊กนัดฉันออกมาคุยข้างนอกที่ร้านอาหารแห่งนึง ฉันรับปากที่จะไปทั้งที่ยังคงเจ็บช่วงล่างอยู่ พอลงมาจากห้องก็ไม่มีอยู่เลย จึงลองถามป้าแม่บ้านเลยได้รู้ว่า พ่อกับแม่เข้าโรงงาน ส่วนพี่จ้านยังไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืน จริงสิ พี่จ้านก็ไปที่งานด้วยนี่ แต่ฉันไม่เจอเขาเลย ไม่รู้หายหัวไปไหน บ้านช่องก็ไม่กลับ แต่เดี๋ยวนะฉันก็ไม่ได้กลับนี่หว่าฉันขับรถมายังร้านอาหารที่นัดกับกิ๊ก พอเข้ามาในร้านกิ๊กก็โบกไม้โบกมือเรียกฉันไปที่โต๊ะ "วันนี้มึงไม่ทำงาน?"พอนั่งปุ๊บเพื่อนสนิทก็เอ่ยถามทันที "เอ่อ..ขอลาน่ะ"ฉันตอบปัด ๆ ไป กิ๊กผงกหัวรับแล้วหันมาบอกกับฉันว่า "สั่งอาหารไว้ให้แล้วนะ""ขอบใจเพื่อนรัก"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มกว้าง ขณะที่กิ๊กใช้ส่งสายตามายังเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ในวันนี้ด้วยสีหน้าแปลกใจ "กูว่า

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 15 อย่ามาเรียกร้องทีหลังnc+

    ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันทำในสิ่งที่มันโง่เง่าในตอนนี้ ประตูลิฟต์เปิดมาที่ชั้น 8 ของโรงแรมที่จัดงานแต่ง พี่เหนือกระชากแขนฉันมายังที่ห้องหรูราคาแพง พอเข้าไปด้านใน ท่านประธานหนุ่มก็เหวี่ยงฉันลงไปกองอยู่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ ก่อนที่จะค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองทีละเม็ด ทีละเม็ด เขาจ้องมองมาฉันด้วยสายตาคมกริบ ในขณะที่ฉันนอนกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นรูปร่างของชายหนุ่มที่ดูเฟอร์เฟคสุด ๆ มีกล้ามหน้าท้องเรียงกันเป็นแถวอย่างสวยงาม "ร่านนักใช่ไหม"พลึ่บ! เสื้อเชิ้ตตัวแพงได้ถูกโยนทิ้งลงไปที่พื้นจากนั้นคนตัวโตก็เข้ามาขึ้นคร่อมฉัน "ฉันจะสนองให้ แต่จำไว้ว่านี้คือมันเป็นแค่การมีเซ็กซ์แบบไม่ผูกพันธ์ห้ามเรียกร้องอะไรจากฉันทั้งนั้น....""....เพราะเธอต้องการเอง"แคว่ก! ว่าจบมือหนาก็กระชากชุดเดรสสีฟ้าฉันจะขาดวิ่น เศษผ้าได้บาดผิวเนียนฉันจนเป็นรอยแดง "......"ท่านประธานหนุ่มโน้มหน้ามาซุกไซร้ที่ซอกคอฉันสลับไปมา ฉันยอมให้เขาทำตามอำเภอใจ เพราะแค่คำว่า...รักคำเดียวบราเซียร์ถูกดึงหลุดคามือ ทำให้เต้าอกอวบอั่นของฉันเด้งขึ้นประชันหน้าชายหนุ่ม เขายกยิ้มมุมปากอย่างพอใจแล้วใช้ปากครอบยอดปทุมถันพร้อมใช้ลิ้นสากตวัดดูด

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 14 อย่ามาร้องทึหลัง

    พิธีมงคลสมรสของคุณดริฟและคุณปอนด์"มึงมารับกูด้วย"ระหว่างที่กำลังแต่งตัวฉันก็ได้สนทนากับเพื่อนสนิทในสายไปด้วย (ได้ ๆ แล้วมึงแต่งตัวเสร็จหรือยัง)"เสร็จแล้วเหลือแต่ใส่เครื่องประดับ"ฉันตอบกลับไป (โอเค กูกำลังขับรถออกจากบ้าน)พอสิ้นเสียงฉันก็กดวางสายแล้วหยิบต่างหูเพชรขึ้นมาสวมใส่ เพชรไม่ได้เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป หลังจากสำรวจตัวเองเรียบร้อยฉันก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินลงมาจากห้องรอกิ๊กมารับ ซึ่งพี่ชายฉันได้พาลูกน้องไปที่งานก่อนหน้าแล้วเพื่อไปจัดตกแต่งผลไม้กระป๋องซึ่งทางเจ้าภาพเป็นคนสั่งจากโรงงานฉัน ไม่นานนักเสียงรถยนต์ก็ขับเข้ามา ฉันลุกขึ้นหยิบกระเป๋าแล้วออกมาจากบ้านเพราะจำเสียงรถนั้นได้มันเป็นรถเพื่อนสนิทฉันเอง. ฉันเปิดประตูรถเข้าไปนั่งที่ข้างเบาะคนขับ แล้วคลี่ยิ้มหวานให้เพื่อน "พี่ไกด์?""ไปที่งานแล้ว"กิ๊กตอบกลับแล้วขับรถออกมาจากบ้าน ระหว่างทางเราก็คุยกันตามประสาเพื่อนที่สนิทกันมาก จนมาถึงที่โรงแรมสถานที่จัดงาน ฉันกับกิ๊กเดินเข้ามาในงานก็เจอกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่รอต้อนรับแขก "วันนี้สวยจังเลย"เจ้าสาวแสนสวยเอ่ยชมทำเอาเขินจนหน้าแดง "พี่ดริฟก็สวยมากเลยค่ะ"ฉันพอจะรู้จักเจ้าสาวคนนี้อยู่บ้าง เ

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 13 ทัอแต่ไม่ถอย

    วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะต้องทำเกี๊ยวซ่าไม่รู้ว่าต้องทำนานแค่ไหน ตื่นเช้าไว้ก่อนล่ะกัน พอลงมาจากห้องฉันก็เจอกับพี่จ้าน ที่เห็นฉันแล้วทำสีหน้าตกใจ "พี่ตาฝาดไปหรือเปล่าที่เห็นเธอตอน...ตีห้า"พี่จ้านยกแขนขึ้นดูนาฬิกาข้อมือแล้วบอกเวลา "ทำไมคะ น้องจะตื่นเช้าบ้างมันแปลกตรงไหน"ฉันกอดอกแล้วเชิดหน้าพูดใส่พี่ชาย"ไม่แปลกเล้ย...ไหน ๆ ก็ตื่นมาแล้วไปตักบาตรกับพี่เลยล่ะกัน"ฉันหันขวับไปที่พี่ชายแล้วส่ายหน้า "จาร์ต้องรีบลงไปทำเกี๊ยวกับป้าแดง พี่ตักบาตรคนเดียวไปเลย"ฉันพูดจบแล้วกำลังจะก้าวขาเดินหนีแต่ทว่ามือหนาก็คว้าแขนฉันไว้ "ทำเกี๊ยว? อย่างเธอนี่นะจะทำอาหาร"พี่จ้านพูดขึ้นด้วยสีหน้าแปลกใจไม่ใช่น้อย "พี่จ้านอย่ามาดูถูกน้อง""พี่ไม่ได้จะดูถูกแค่แปลกใจน่ะ แล้วคิดยังไงจะทำเกี๊ยว"พี่จ้านเอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้วจ้องหน้าฉัน "เอ่อ...จาร์จะทำไปฝากบอสน่ะค่ะ"ฉันก้มหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม "เจ้านายเธอ?"ฉันพยักหน้ารับ "ทำไมต้องทำให้ด้วย...ติดสินบนเขาให้เธอผ่านงาน?"ฉันไม่ได้เล่าให้พี่ชายฟังเรื่องที่แอบชอบพี่เหนือหรอก จึงทำให้พี่จ้านคาดเดาไปอย่างนั้น "ฝีมือการทำงานของจาร์ไม่จำเป็นต้องติดสินบนใครเลย ยังไงจาร์ก

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 12 ฉันเลิกกินแล้ว

    พอทำแซนวิชเสร็จฉันก็รีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว.แล้วลงมาเอาแซนวิชที่ทำไว้พร้อมกับผลไม้กระป๋องที่แช่เย็นมาที่รถแล้วขับมายังบริษัทด้วยหัวใจที่พองโต ฉันเดินยิ้มร่าเข้ามาในบริษัท อย่างอารมณ์ดี มือถือกล่องใส่แซนวิชที่ตั้งใจทำให้กับพี่เหนือมาด้วย "รอด้วยค่ะ"เสียงหวานดังขึ้นขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดฉันจึงรีบกดเปิดค้างไว้ ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าบางเดินเข้ามา "คุณเลขาฟ้านั้นเอง นึกว่าใคร มอนิ่งค่ะ"ฉันเอ่ยทักทายเธอแล้วยิ้มหวาน แต่ต้องสะดุดตาเมื่อพอว่ามุมปากเธอมีรอยซ้ำ ๆ แล้วที่คอยังมีผ้าพันอยู่ "สวัสดีค่ะคุณจาร์"เธอเอ่ยแล้วรีบก้มหน้าลงเมื่อเห็นฉันกำลังจ้องเธออยู่ "เอ่อ ปากคุณไปโดนอะไรมาคะ""มะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ""แต่ว่า....""คุณจาร์ห่อข้าวมาทานด้วยเหรอคะ"ฉันยังพูดไม่จบคุณเลขาฟ้าก็พูดแทรกขึ้นแล้วจ้องมาที่กล่องแซนวิชที่ฉันทำมาให้พี่เหนือ "อ๋อ ไม่ใช่ข้าวหรอกค่ะ เป็นแซนวิชน่ะค่ะจาร์ทำมาให้บอส"ฉันยิ้มหวานแล้วยกกล่องแซนวิชขึ้นมาชื่นชมกับความตั้งใจของตัวเอง."ดีจัง.. ท่านประธานชอบทานแซนวิชคุณจาร์ช่างรู้ใจจริง ๆ""จริงเหรอคะ"ฉันพูดด้วยความดีใจเพราะไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่เหนือจะชอบกินแซนวิช "ใช่ค่ะ

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 11 คนใจร้าย

    ระหว่างที่ฉันขับรถกลับบ้าน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันมองที่หน้าจอรู้ว่าปลายสายเป็นใครจึงกดรับ "ว่าไงมึง"เป็นเพื่อนสนิทของฉันเองที่โทรเข้ามา(ผับ KAI)กิ๊กพูดเข้ามาในสายสั้น ๆ ซึ่งฉันพอเข้าใจ "มีใครบ้าง"ฉันถามกลับไป(พี่ไกด์ และก็พี่เอก)"โอเค อีกสิบห้านาทีเจอกัน"สิ้นเสียงฉันก็ยูเทิร์นรถกลับมุ่งหน้าตรงไปที่ผับ KAI ฉันจอดรถสนิทตรงหน้าผับแล้วลงจากรถเข้ามาในผับขึ้นไปชั้นสองที่ห้องวีไอพีสิบสี่ตามที่เพื่อนสนิทบอกไว้ก่อนหน้า พอเปิดประตูเข้าไปก็พบหญิงสาวหนึ่งคนนั้นคือกิ๊ก และชายหนุ่มอีกสองคนนั้นคือพี่ไกด์และพี่เอก "มาไวเหมือนกันหนิ"เพื่อนสนิทเอ่ยทักขณะที่ฉันกำลังทักทายชายหนุ่มทั้งสองแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ กิ๊ก "อยู่แถว ๆ นี้พอดี"ฉันตอบกลับแล้วหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟชงเครื่องดื่มให้ "ทำไมถึงอยู่แถวนี้ได้ ปกติมึงต้องอยู่บ้านแล้วไม่ใช่เหรอ"กิ๊กเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ "คุณนายแม่สั่งให้ฉันไปคุยธุระต่อที่บ้านคุณน้าเทียน"ฉันตอบกลับกิ๊ก ในหัวก็นึกถึงอะไรบางอย่างจึงโน้มหน้าไปพูดกับพี่ไกด์พี่ชายกิ๊ก "พี่ไกด์รู้จักเอ่อ...คุณเดวินหรือเปล่า""อืม ก็รู้จักผิวเผินมีอะไรเหรอ"พี่ไกด์ย้อนถามกลับ "คือ...จา

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status