Home / โรแมนติก / เลขาจอมตื๊อ / ตอนที่ 9 ชอบไม่ใช่เหรอ

Share

ตอนที่ 9 ชอบไม่ใช่เหรอ

last update Last Updated: 2025-02-21 14:36:00

ตอนนี้ฉันนั่งรถคันแพงของคุณรองประธานมายังร้านอาหารแห่งหนึ่ง. พอรถจอดสนิทฉันก็เปิดประตูลงทันที แล้วเดินตามคุณเดวินเข้าไปในร้าน

"คุณดูเงียบ ๆ นะ ไม่เต็มใจมากับผม?"ใช่ ฉันไม่อยากมากับเขา ฉันอยากไปกับพี่เหนือมากกว่า

"เปล่าค่ะ"แต่ฉันไม่ได้ตอบความจริงหรอก คุณรองประธานยกยิ้มแล้วขยับเก้าอี้ให้ฉันนั่งขณะที่พนักงานเดินมายื่นเมนูให้

"ไม่รู้ว่าคุณชอบทานอาหารแบบนี้หรือเปล่า"พอรับเมนูจากพนักงานคุณเดวินก็พูดขึ้น ซึ่งร้านที่เขาพามาเป็นร้านอาหารสไตล์อิตาเลี่ยน

"เอ่อ...ก็พอทานได้ค่ะ"ฉันตอบกลับแล้วก้มดูเมนูรายการอาหาร แล้วสั่งอาหารง่าย ๆ พร้อมกับสลัด

"ปาสตาซอสเนื้อ คาเปรเซ่สลัดค่ะ"ฉันบอกกับพนักงานเสิร์ฟแล้ววางเมนูลง ส่วนของคุณรองประธานก็เป็นสเต็กเนื้อ และคาเปรเซ่สลัดเหมือนกับฉัน ระหว่างรออาหาร

"ทำงานกับไอ้...ท่านประธานเป็นยังไงบ้างครับ"

"ก็ดีค่ะ"ฉันตอบกลับไปแล้วคลี่ยิ้มบาง ๆ แล้วเบือนหน้าไปทางอื่น

"สนใจมาทำงานกับผมไหม"

"....."ฉันกลับมาจ้องหน้าคุณรองประธานสุดหล่อ แต่น้อยกว่าพี่เหนือของฉันด้วยความมึนงง อะไรกัน บ้าน่าที่ฉันยอมมาทำงานก็เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับว่าที่พ่อของลูกแล้วจะให้ฉันไปทำงานกับเขานี่นะ และยิ่งนึกถึงภาพที่คุณฟ้าขึ้นขย่มเขาฉันก็รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาทันที

"หึ..ผมก็ถามไปงั้น"คุณเดวินกลั้วหัวเราะพร้อมกับพูดอย่างไม่ใส่ใจมาก

"จริง ๆ คุณน่าจะให้คุณฟ้ามากับเราด้วย"ฉันเอ่ย

"ผมอยากกินคุณ...ผมอยากกินกับคุณแค่สองคน'คุณรองประธานตอบพร้อมกับสายตาที่จ้องมาที่ฉันมันทำให้ขนลุกซู่ บอกเลยว่าสายตาเขามันดูหื่นกามอย่างบอกไม่ถูก

"คุณฟ้าทำงานกับคุณมานานแล้วเหรอคะ"

"อืม"เขาตอบสั้น ๆ แล้วยกยิ้มมุมปาก

"คุณกับคุณฟ้าดูเข้าขากันดีนะคะ"ฉันแสร้งพูดแย่ ๆ ไป

"ครับ คุณฟ้าทนผมได้มากกว่าคนอื่น"ทนอะไรวะ คำถามผุดเข้ามาในหัว.

"คุณพอจะรู้ไหมคะว่าทำไมเลขาคุณเหนือถึงลาออกไป"ฉันเอ่ยถามด้วยความอยากรู้

"เหอะ..."คุณรองประธานแค่นหัวเราะแล้วเอามือเขี่ยคิ้วตัวเอง.

"....ทนผมไม่ได้มั้ง"แล้วแสยะยิ้มร้าย ๆ

"ทำไมถึงทนคุณไม่ได้ เลขาคุณเหนือก็ต้องทำงานให้กับคุณเหนือไม่ใช่เหรอคะ"

"....."คุณรองประธานไปตอบเขาเบือนหน้าหนีฉันเห็นว่าเขากระตุกยกยิ้มมุมปากด้วย มีเลศนัยนะเนี่ย ต่อมความเผือกเริ่มทำงานขึ้นมาทันที

"เลขาคุณเหนือต้องเข้าไปช่วยงานคุณด้วยเหรอคะ"

"ถ้าผมถูกใจคนไหนผมก็จะเรียกไปใช้งาน...ตอนนี้ผมก็ถูกใจคุณเข้าแล้ว คงต้องขอให้คุณไปช่วยงานผมสักหน่อย"ฉันขมวดคิ้วจนเป็นปม

"ท่านประธานคงไม่ว่าอะไร เพราะปกติผมก็เรียกเลขาของเขามาใช้งานบ่อย ๆ"

"....."ฉันไม่ได้ถามอะไรต่อเข้าใจว่าคงจะเป็นงานทั่วไป

"งานแต่งดริฟคุณได้ถูกเชิญไปด้วยไหมครับ"คุณรองประธานเอ่ยถามในขณะที่พนักงานเดินมาเสิร์ฟอาหารที่สั่งไว้มาวางบนโต๊ะ

"ค่ะ"ฉันตอบกลับสั้น ๆ

"ตอนแรกผมคิดว่าจะไม่ไป แต่ถ้าคุณไปผมก็จะไป"คุณเดวินพูดจบแล้วเอามือลูบที่คางตัวเองแล้วส่งสายตาโลมเลียมาที่ฉัน

"....."สายตาเขาทำให้ฉันรู้สึกว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย น่ากลัวชะมัด

"สีหน้าคุณเหมือนกับกำลังกลัวผมอยู่นะ เหอะ ๆ"คุณเดวินพูดพร้อมกับกลั้วหัวเราะออกมาราวกับไม่มีอะไร

"...."ฉันมากับคนบ้าหรือนี่

"ทานเถอะครับเดี๋ยวอาหารจะเย็น"จากนั้นเราสองคนก็ลงมือทานอาหารกันโดยไม่ได้มีใครปริปากพูดอะไรออกมาอึกจนกระทั่งทานเสร็จสรรพเรียบร้อย

คุณรองประธานก็ขับรถพาฉันกลับมาที่บริษัท

"ขอบคุณนะคะสำหรับอาหารกลางวัน"ฉันเอ่ยก่อนที่จะเปิดประตูรถแต่ทว่า

"ผมอยากให้คุณไปทานข้าวกับผมทุกวันได้ไหมครับ"ฉันหยุดชะงักแล้วมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของคุณรองประธาน

"เอ่อ..."

"ผมขอมากไป? บอกตรง ๆ ว่าผมรู้สึกถูกชะตากับคุณมากผมอยากได้คุณ......"อยู่ ๆ คุณเดวินก็หยุดพูดแล้วยกยิ้มมุมปากทำเอาหัวใจฉันเต้นรัว ๆ

"อยากได้ตัวคุณมาทำงานกับผมน่ะครับ"

"อ๋อค่ะ"ฉันพูดขึ้นแล้วผงกหัว..เฮ้อโล่งอกไปที

จากนั้นเราก็แยกกันกลับไปทำงานของตัวเอง ฉันเดินมายังที่โต๊ะประจำตำแหน่งในหัวก็คิดแต่เรื่องคุณเดวิน เขาดูแปลก ๆ ออกไปทางโรคจิตยังไงไม่รู้ ทำไมพี่เหนือปล่อยให้ฉันไปกับเขานะ ไม่ห่วงกันเลยหรือไง น้อยใจจัง ฉันคิดอยู่ในใจแล้วจ้องไปที่ประตูห้องท่านประธาน

"เฮ้อ..."ก่อนที่พ่นลมหายใจออกมาหน้ก ๆ แล้วก้าวขาเดินตรงไปที่หน้าประตู ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"เข้ามา"พอได้รับอนุญาตฉันก็เปิดประตูเข้าไป ตึก ตึก ตึก ฉันเร่งฝีเท้าบาง ๆ เดินตรงไปหยุดยืนอยู่ข้างหน้าโต๊ะทำงานพี่เหนือด้วยความโกรธ และน้อยใจเขามาก ๆ

"พี่ปล่อยให้จาร์ไปกับคุณเดวินได้ยังไง พี่รู้ไหมว่าเขา...."

"ชอบไม่ใช่หรือไง"ฉันยังพูดไม่จบประโยคพี่เหนือก็แทรกพูดขึ้น

"พี่หมายความว่ายังไง"พี่เหนือวางปากกาแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง.

"ชอบไม่ใช่เหรอที่ได้อยู่ใกล้ ๆ ผู้ชาย ฉันเห็นเธอชอบวิ่งไล่ตามผู้ชายนักก็เลยอยากให้เธอสมใจ ไอ้เดวินมันดูชอบเธอนะ ไม่ลองกับมันดูล่ะ เผื่อจะเร่าร้อนกว่าผู้ชายที่เธอเคยเจอมา"

"พะ พี่เหนือ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือ เจ็บแปลบ ๆ ที่หัวใจ

"ที่ทำงานฉันคือเจ้านายเธอเลิกเรียกฉันราวกับคนสนิทสักที เพราะฉันไม่ได้สนิทกับเธอ และไม่อยากจะสนิทด้วย....."พี่เหนือพูดแล้วจ้องมองมาที่ฉันจากหัวจรดถึงเท้า

"...ออกไปทำงานของเธอได้แล้ว"ว่าจบพี่เหนือก็นั่งลงบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งแล้วหยิบปากกาเซ็นเอกสารต่อ ฉันยืนกำกระโปรงแน่นแล้วหันหลังเดินออกมา จู่ ๆ น้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลลงมา จึงรีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาทันที

ฉันกลับมาที่โต๊ะทำงานด้วยความน้อยใจขึ้นหลายทวีคูณไม่คิดเลยว่าพี่เหนือจะดูถูกฉันแบบนี้

"คนใจร้าย"ฉันปาดน้ำตาที่ยังไหล แล้วตั้งสติโฟกัสที่งานตรงหน้า ฉันจะลืม ลืมคำพูดของพี่เหนือในวันนี้

ช่วงบ่ายสองพี่เหนือเดินออกมาจากห้องตรงมาที่โต๊ะของฉัน

"รายละเอียดการประชุม"เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ

"นี่ค่ะ"ฉันหยิบแฟ้มเอกสารยื่นให้เขาแล้วยิ้มหวานให้ ฉันหายโกรธเขาแล้วแหละ

"...."พี่เหนือรับมาแล้วเปิดดู

"ฉันจะเข้าประชุมนะ'พอพี่เหนือพูดจบฉันก็รีบลุกขึ้น

"ตอนนี้เลยใช่ไหมคะ"พูดพร้อมกับหยิบของ

"เธอไม่ต้องไป"ฉันหยุดชะงักแล้วมองหน้าท่านประธานหนุ่ม

"รอบนี้เธอยังไม่ต้องเข้า ฉันให้คุณฟ้าทำหน้าที่การประชุมครั้งนี้แล้ว'ว่าจบพี่เหนือก็เดินถือแฟ้มเดินไป ปล่อยให้ฉันยืนมองแผ่นหลังกว้างด้วยความมึนงง

"อะไรของเขา"แล้วพึมพำเบา ๆ

ร่วมสองชั่วโมงพี่เหนือก็กลับเข้ามา ฉันฉีกยิ้มหวานให้แล้วเอ่ยถาม.

"ประชุมเป็นยังไงบ้างคะ"

"...."ไม่ตอบเดินล้วงกระเป๋าเข้าห้องไปเลย ฉันลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำเพราะรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา พอเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปก็เจอกับคุณฟ้า

"อ้าว คุณฟ้า"คุณเลขารองประธานหันมาที่ฉันด้วยสีหน้าตกใจ เพราะเธอกำลังปลดกระดุมเสื้อแล้วทาครีมอะไรบางอย่างทาที่หน้าอก

"นั้น..คอคุณไปโดนอะไรมา แล้ว...."ฉันตกใจเล็กน้อยที่เห็นคอคุณเลขาฟ้าเป็นรอยแดง ๆ ราวกันโดนอะไรรัด ส่วนหน้าอกก็มีรอยเขี้ยวราวกับตัวอะไรกัดมา

"มะ ไม่มีอะไรค่ะ"คุณฟ้าใส่กระดุมเสื้อแล้วหยิบผ้าพันคอที่วางอยู่มาพันที่คอตัวเองราวกับต้องการปกปิดรอยที่คอ

"เอ่อ..คุณฟ้าคะ"ขณะที่คุณเลขารองประธานกำลังจะก้าวขาเดินออกไป

"คะ"เธอหยุดชะงักหันมาที่ฉัน

"คือจาร์อยากจะรบกวนสอบถามเรื่องงานนิดหน่อยน่ะค่ะ"คุณฟ้าคลี่ยิ้มหวาน

"ได้สิค่ะ ถ้าคุณจาร์มีปัญหาอะไรถามฟ้าได้เลยนะคะ"

"ขอบคุณค่ะ"เธอราวกับนางฟ้าที่แสนใจดี ด้วยคำพูดสีหน้าของเธอบ่งบอกเลยว่าเธอเป็นคนจริงใจคนหนึ่งเลย

"ฟ้าขอตัวก่อนนะคะ"

"ค่ะ"ฉันผายมือให้คุณฟ้าอย่างสุภาพ แล้วเธอก็เดินออกไป

พอเข้าห้องน้ำทำธุระเสร็จฉันก็เดินออกมาตรงไปที่โต๊ะทำงาน และทำงานที่ค้างต่อจนกระทั่งได้เวลาเลิกงาน ฉันยังไม่กลับหรอกเพราะคนข้างในยังไม่ออกมา

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...

พี่เหนือเดินออกมาจากห้องฉันรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปดักหน้า

"พี่เหนือกลับบ้านเลยหรือเปล่าคะ"พี่เหนือหันหน้าไปทางอื่นแล้วพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ

"พอดีจาร์กำลังจะไปที่บ้านพี่อยู่พอดี"

"ฉันบอกให้เธอเรียกว่าอะไร จำไม่ได้?"พี่เหนือหันกลับมาเค้นเสียงต่ำทำสีหน้าดุใส่ฉัน

"ขอโทษค่ะ..บอส"

"....."พี่เหนือถอนลมหายใจแล้วส่ายหน้าก่อนที่จะเดินไป

"รอจาร์ด้วยค่ะพะ..เฮ้ย บอส'ฉันคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งตามท่านประธานหนุ่มไป

______________________

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 10 วันรวมครอบครัว

    ฉันวิ่งตามพี่เหนือมาจนถึงตรงหน้าลิฟต์ "บอสจะกลับบ้านเลยหรือเปล่าคะ"ฉันเอ่ยถามแล้วคลี่ยิ้มหวาน "....."เขาไม่ตอบแต่ทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ส่งมา "คือว่า..จาร์กำลังจะไปที่บ้านบอสพอดีน่ะค่ะ แหะ ๆ"ฉันพูดแล้วยกมือเกาท้ายทอย "...."ไม่มีเสียงใด ๆ ตอบกลับมา "อ้าว คุณจาร์"ฉันหันไปที่เสียงจากด้านหลังก็พบว่าเป็นคุณเดวินและคุณฟ้าที่เดินก้มหน้าตามหลังมา ที่คอเธอยังมีพ้าพันอยู่ ตึก ตึก "กำลังจะกลับบ้านเหรอครับ"คุณรองประธานเดินมายืนตรงหน้าฉันแล้วสลับหันไปมองพี่เหนือ "ชะ ใช่ค่ะจาร์กำลังจะกลับบ้าน"ฉันโกหกไปเต็ม ๆ จริง ๆ แล้ววันนี้คุณนายแม่วานให้ฉันไปคุยงานกับคุณน้าเทียนเรื่องการตกแต่งผลไม้กระป๋องที่จะไว้เสิร์ฟแขกในงาน "อืม..."คุณเดวินขานรับสั้น ๆ แล้วเอามือล้วงกระเป๋าแล้วหันไปที่พี่เหนือ "แล้วท่านประธานล่ะครับ กลับบ้านเลยไหม""....."พี่เหนือไม่ตอบเขาเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ คุณรองประธานก้มหน้าเล็กน้อยแล้วเอามือเขี่ยคิ้วตัวเอง ก่อนที่จะขยับกายเข้าไปใกล้ ๆ พี่เหนือไปกระซิบเบา ๆ "อย่ารีบกลับเลย เดี๋ยวกูจะกินข้าวไม่ลง"ว่าจบก็แสยะยิ้มร้ายเป็นจังหวะที่ประตูลิฟต์เปิดพอดี "เชิญครับคุณจาร์"คุ

    Last Updated : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 11 คนใจร้าย

    ระหว่างที่ฉันขับรถกลับบ้าน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันมองที่หน้าจอรู้ว่าปลายสายเป็นใครจึงกดรับ "ว่าไงมึง"เป็นเพื่อนสนิทของฉันเองที่โทรเข้ามา(ผับ KAI)กิ๊กพูดเข้ามาในสายสั้น ๆ ซึ่งฉันพอเข้าใจ "มีใครบ้าง"ฉันถามกลับไป(พี่ไกด์ และก็พี่เอก)"โอเค อีกสิบห้านาทีเจอกัน"สิ้นเสียงฉันก็ยูเทิร์นรถกลับมุ่งหน้าตรงไปที่ผับ KAI ฉันจอดรถสนิทตรงหน้าผับแล้วลงจากรถเข้ามาในผับขึ้นไปชั้นสองที่ห้องวีไอพีสิบสี่ตามที่เพื่อนสนิทบอกไว้ก่อนหน้า พอเปิดประตูเข้าไปก็พบหญิงสาวหนึ่งคนนั้นคือกิ๊ก และชายหนุ่มอีกสองคนนั้นคือพี่ไกด์และพี่เอก "มาไวเหมือนกันหนิ"เพื่อนสนิทเอ่ยทักขณะที่ฉันกำลังทักทายชายหนุ่มทั้งสองแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ กิ๊ก "อยู่แถว ๆ นี้พอดี"ฉันตอบกลับแล้วหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟชงเครื่องดื่มให้ "ทำไมถึงอยู่แถวนี้ได้ ปกติมึงต้องอยู่บ้านแล้วไม่ใช่เหรอ"กิ๊กเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ "คุณนายแม่สั่งให้ฉันไปคุยธุระต่อที่บ้านคุณน้าเทียน"ฉันตอบกลับกิ๊ก ในหัวก็นึกถึงอะไรบางอย่างจึงโน้มหน้าไปพูดกับพี่ไกด์พี่ชายกิ๊ก "พี่ไกด์รู้จักเอ่อ...คุณเดวินหรือเปล่า""อืม ก็รู้จักผิวเผินมีอะไรเหรอ"พี่ไกด์ย้อนถามกลับ "คือ...จา

    Last Updated : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 12 ฉันเลิกกินแล้ว

    พอทำแซนวิชเสร็จฉันก็รีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว.แล้วลงมาเอาแซนวิชที่ทำไว้พร้อมกับผลไม้กระป๋องที่แช่เย็นมาที่รถแล้วขับมายังบริษัทด้วยหัวใจที่พองโต ฉันเดินยิ้มร่าเข้ามาในบริษัท อย่างอารมณ์ดี มือถือกล่องใส่แซนวิชที่ตั้งใจทำให้กับพี่เหนือมาด้วย "รอด้วยค่ะ"เสียงหวานดังขึ้นขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดฉันจึงรีบกดเปิดค้างไว้ ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าบางเดินเข้ามา "คุณเลขาฟ้านั้นเอง นึกว่าใคร มอนิ่งค่ะ"ฉันเอ่ยทักทายเธอแล้วยิ้มหวาน แต่ต้องสะดุดตาเมื่อพอว่ามุมปากเธอมีรอยซ้ำ ๆ แล้วที่คอยังมีผ้าพันอยู่ "สวัสดีค่ะคุณจาร์"เธอเอ่ยแล้วรีบก้มหน้าลงเมื่อเห็นฉันกำลังจ้องเธออยู่ "เอ่อ ปากคุณไปโดนอะไรมาคะ""มะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ""แต่ว่า....""คุณจาร์ห่อข้าวมาทานด้วยเหรอคะ"ฉันยังพูดไม่จบคุณเลขาฟ้าก็พูดแทรกขึ้นแล้วจ้องมาที่กล่องแซนวิชที่ฉันทำมาให้พี่เหนือ "อ๋อ ไม่ใช่ข้าวหรอกค่ะ เป็นแซนวิชน่ะค่ะจาร์ทำมาให้บอส"ฉันยิ้มหวานแล้วยกกล่องแซนวิชขึ้นมาชื่นชมกับความตั้งใจของตัวเอง."ดีจัง.. ท่านประธานชอบทานแซนวิชคุณจาร์ช่างรู้ใจจริง ๆ""จริงเหรอคะ"ฉันพูดด้วยความดีใจเพราะไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่เหนือจะชอบกินแซนวิช "ใช่ค่ะ

    Last Updated : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 13 ทัอแต่ไม่ถอย

    วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะต้องทำเกี๊ยวซ่าไม่รู้ว่าต้องทำนานแค่ไหน ตื่นเช้าไว้ก่อนล่ะกัน พอลงมาจากห้องฉันก็เจอกับพี่จ้าน ที่เห็นฉันแล้วทำสีหน้าตกใจ "พี่ตาฝาดไปหรือเปล่าที่เห็นเธอตอน...ตีห้า"พี่จ้านยกแขนขึ้นดูนาฬิกาข้อมือแล้วบอกเวลา "ทำไมคะ น้องจะตื่นเช้าบ้างมันแปลกตรงไหน"ฉันกอดอกแล้วเชิดหน้าพูดใส่พี่ชาย"ไม่แปลกเล้ย...ไหน ๆ ก็ตื่นมาแล้วไปตักบาตรกับพี่เลยล่ะกัน"ฉันหันขวับไปที่พี่ชายแล้วส่ายหน้า "จาร์ต้องรีบลงไปทำเกี๊ยวกับป้าแดง พี่ตักบาตรคนเดียวไปเลย"ฉันพูดจบแล้วกำลังจะก้าวขาเดินหนีแต่ทว่ามือหนาก็คว้าแขนฉันไว้ "ทำเกี๊ยว? อย่างเธอนี่นะจะทำอาหาร"พี่จ้านพูดขึ้นด้วยสีหน้าแปลกใจไม่ใช่น้อย "พี่จ้านอย่ามาดูถูกน้อง""พี่ไม่ได้จะดูถูกแค่แปลกใจน่ะ แล้วคิดยังไงจะทำเกี๊ยว"พี่จ้านเอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้วจ้องหน้าฉัน "เอ่อ...จาร์จะทำไปฝากบอสน่ะค่ะ"ฉันก้มหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม "เจ้านายเธอ?"ฉันพยักหน้ารับ "ทำไมต้องทำให้ด้วย...ติดสินบนเขาให้เธอผ่านงาน?"ฉันไม่ได้เล่าให้พี่ชายฟังเรื่องที่แอบชอบพี่เหนือหรอก จึงทำให้พี่จ้านคาดเดาไปอย่างนั้น "ฝีมือการทำงานของจาร์ไม่จำเป็นต้องติดสินบนใครเลย ยังไงจาร์ก

    Last Updated : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 14 อย่ามาร้องทึหลัง

    พิธีมงคลสมรสของคุณดริฟและคุณปอนด์"มึงมารับกูด้วย"ระหว่างที่กำลังแต่งตัวฉันก็ได้สนทนากับเพื่อนสนิทในสายไปด้วย (ได้ ๆ แล้วมึงแต่งตัวเสร็จหรือยัง)"เสร็จแล้วเหลือแต่ใส่เครื่องประดับ"ฉันตอบกลับไป (โอเค กูกำลังขับรถออกจากบ้าน)พอสิ้นเสียงฉันก็กดวางสายแล้วหยิบต่างหูเพชรขึ้นมาสวมใส่ เพชรไม่ได้เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป หลังจากสำรวจตัวเองเรียบร้อยฉันก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินลงมาจากห้องรอกิ๊กมารับ ซึ่งพี่ชายฉันได้พาลูกน้องไปที่งานก่อนหน้าแล้วเพื่อไปจัดตกแต่งผลไม้กระป๋องซึ่งทางเจ้าภาพเป็นคนสั่งจากโรงงานฉัน ไม่นานนักเสียงรถยนต์ก็ขับเข้ามา ฉันลุกขึ้นหยิบกระเป๋าแล้วออกมาจากบ้านเพราะจำเสียงรถนั้นได้มันเป็นรถเพื่อนสนิทฉันเอง. ฉันเปิดประตูรถเข้าไปนั่งที่ข้างเบาะคนขับ แล้วคลี่ยิ้มหวานให้เพื่อน "พี่ไกด์?""ไปที่งานแล้ว"กิ๊กตอบกลับแล้วขับรถออกมาจากบ้าน ระหว่างทางเราก็คุยกันตามประสาเพื่อนที่สนิทกันมาก จนมาถึงที่โรงแรมสถานที่จัดงาน ฉันกับกิ๊กเดินเข้ามาในงานก็เจอกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่รอต้อนรับแขก "วันนี้สวยจังเลย"เจ้าสาวแสนสวยเอ่ยชมทำเอาเขินจนหน้าแดง "พี่ดริฟก็สวยมากเลยค่ะ"ฉันพอจะรู้จักเจ้าสาวคนนี้อยู่บ้าง เ

    Last Updated : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 15 อย่ามาเรียกร้องทีหลังnc+

    ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันทำในสิ่งที่มันโง่เง่าในตอนนี้ ประตูลิฟต์เปิดมาที่ชั้น 8 ของโรงแรมที่จัดงานแต่ง พี่เหนือกระชากแขนฉันมายังที่ห้องหรูราคาแพง พอเข้าไปด้านใน ท่านประธานหนุ่มก็เหวี่ยงฉันลงไปกองอยู่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ ก่อนที่จะค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองทีละเม็ด ทีละเม็ด เขาจ้องมองมาฉันด้วยสายตาคมกริบ ในขณะที่ฉันนอนกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นรูปร่างของชายหนุ่มที่ดูเฟอร์เฟคสุด ๆ มีกล้ามหน้าท้องเรียงกันเป็นแถวอย่างสวยงาม "ร่านนักใช่ไหม"พลึ่บ! เสื้อเชิ้ตตัวแพงได้ถูกโยนทิ้งลงไปที่พื้นจากนั้นคนตัวโตก็เข้ามาขึ้นคร่อมฉัน "ฉันจะสนองให้ แต่จำไว้ว่านี้คือมันเป็นแค่การมีเซ็กซ์แบบไม่ผูกพันธ์ห้ามเรียกร้องอะไรจากฉันทั้งนั้น....""....เพราะเธอต้องการเอง"แคว่ก! ว่าจบมือหนาก็กระชากชุดเดรสสีฟ้าฉันจะขาดวิ่น เศษผ้าได้บาดผิวเนียนฉันจนเป็นรอยแดง "......"ท่านประธานหนุ่มโน้มหน้ามาซุกไซร้ที่ซอกคอฉันสลับไปมา ฉันยอมให้เขาทำตามอำเภอใจ เพราะแค่คำว่า...รักคำเดียวบราเซียร์ถูกดึงหลุดคามือ ทำให้เต้าอกอวบอั่นของฉันเด้งขึ้นประชันหน้าชายหนุ่ม เขายกยิ้มมุมปากอย่างพอใจแล้วใช้ปากครอบยอดปทุมถันพร้อมใช้ลิ้นสากตวัดดูด

    Last Updated : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 16 แค่คนนอนอ้าขา

    ฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ มาสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังรัว ๆ สลับกับข้อความ จึงหยัดกายลุกชึ้นไปหยิบมันขึ้นมา "กิ๊ก"ฉันพึมพำเบา ๆ ก่อนที่จะกดรับสาย "ฮาโหล"(มึงอยู่ไหน กูขอโทษที่กลับไปไม่บอกพอดีพี่ไกด์มีปัญหาน่ะมึง คือมันชุลมุนมากกูเลยไม่มีเวลาบอก)"เรื่องอะไรวะ"ฉันถามกลับไปด้วยความอยากรู้ (คือ.....)..กิ๊กนัดฉันออกมาคุยข้างนอกที่ร้านอาหารแห่งนึง ฉันรับปากที่จะไปทั้งที่ยังคงเจ็บช่วงล่างอยู่ พอลงมาจากห้องก็ไม่มีอยู่เลย จึงลองถามป้าแม่บ้านเลยได้รู้ว่า พ่อกับแม่เข้าโรงงาน ส่วนพี่จ้านยังไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืน จริงสิ พี่จ้านก็ไปที่งานด้วยนี่ แต่ฉันไม่เจอเขาเลย ไม่รู้หายหัวไปไหน บ้านช่องก็ไม่กลับ แต่เดี๋ยวนะฉันก็ไม่ได้กลับนี่หว่าฉันขับรถมายังร้านอาหารที่นัดกับกิ๊ก พอเข้ามาในร้านกิ๊กก็โบกไม้โบกมือเรียกฉันไปที่โต๊ะ "วันนี้มึงไม่ทำงาน?"พอนั่งปุ๊บเพื่อนสนิทก็เอ่ยถามทันที "เอ่อ..ขอลาน่ะ"ฉันตอบปัด ๆ ไป กิ๊กผงกหัวรับแล้วหันมาบอกกับฉันว่า "สั่งอาหารไว้ให้แล้วนะ""ขอบใจเพื่อนรัก"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มกว้าง ขณะที่กิ๊กใช้ส่งสายตามายังเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ในวันนี้ด้วยสีหน้าแปลกใจ "กูว่า

    Last Updated : 2025-02-21
  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 17 ทบทวน nc

    ชายหนุ่มร่างสูงยืนปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วถอดมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ในขณะที่ฉันพยายามหยัดกายลุกอย่างทุลักทุเลเพราะเจ็บที่แขนมาก แต่ทันทีที่จะลุกขึ้นยืน คนตัวโตก็ผลักฉันลงไปนั่งแล้วจับที่ท้ายทอยฉันเชิดขึ้น มืออีกข้างปลดเข็มขัดรูดซิบแล้วถอดกางเกงรวมถึงบ็อกเซอร์ลงมาระดับต้นขา "หึ"เขาแสยะยิ้มร้ายระหว่างที่กำลังรูดแท่งเอ็นที่ขยายใหญ่เข้าออก ก่อนที่จะจับมันมาฟาดที่ปากฉัน "อมมันซะ"ฉันส่ายหน้าหนีแต่ก็ถึงดึงกลับมา พี่เหนือจับท่อนเอ็นที่มีขนาดใหญ่ จ่อมาที่ปากฉัน "...."ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ไม่ยอมที่จะทำตามที่เขาบอก"ฉันบอกให้อมมัน!"พี่เหนือตวาดเสียงดังใส่ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ฉันเงยหน้ามองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า "เลือกเอาว่าจะทำดี ๆ หรือจะให้ฉันกระแทกเธอจนคลานกลับบ้าน"เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังสีหน้าดุดัน หยดน้ำใส ๆ ไหลออกมาจากตาทันที ไม่คิดว่าคนที่ฉันหลงรักจะใจร้ายแบบนี้ "....."ฉันเลือกที่จะเปิดปากจำใจทำตามที่เขาสั่ง ชายหนุ่มร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจ "นึกถึงตอนกินไอติมแล้วอย่าให้โดนฟันเธอล่ะ"ฉันหลับตาแล้วแลบลิ้นเลียที่ปลายหัวเห็ดที่มีน้ำปริ่ม ๆ "อ่า...แบบนั้นแหละ"ลิ้นเรียวลากตั้งแต่หัว

    Last Updated : 2025-02-21

Latest chapter

  • เลขาจอมตื๊อ   END complete nc+

    "ลูกสาวของเราไง"ชายหนุ่มที่ฉันหลงรักครั้งแรกพบตอนนี้เขาได้เปลี่ยนไปแล้ว เขาไม่ใช่คนสุขุม เคร่งขรึมแต่เขาเป็นคนช่างฝัน ลูกสาวอะไรกัน บ้าบอ พี่เหนือชึ้นคร่อมร่างฉันแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าฉันออกอย่างชำนาญ เวลาไม่กี่นาทีเสื้อผ้าฉันก็ถูกโยนทิ้งลงพื้นอย่างกับไม่มีค่า เจ้าของใบหน้าหล่อคมคายโน้มลงมาดูดเลียเม็ดไตที่หน้าอกฉันสลับกันทั้งสองพลางใช้มือบีบเค้นไปด้วย "อะ.."ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บจี๊ดเมื่อถูกมือหน้าบีบที่เต้าอกฉันอย่างแรง"...เบา ๆ หน่อยสิ เดี๋ยวก็แตกคามือหรอก"ฉันเอ่ยแกมประชดประชัน "หึ"ชายหนุ่มบนร่างแสยะยิ้มร้าย แล้วจัดการตะโบมตวัดดูดดุนยอดปทุมถันจนเปียกแฉะไปหมด พอสมใจแล้วพี่เหนือก็ขยับกายลงมายังที่ปลายเท้าฉันแล้วอ้าขาทั้งสองข้างแยกจากกัน ก่อนที่จะก้มลงใช้นิ้วแหวกกลีบกุหลาบ จากนั้นก็ใช้ลิ้นแตะไปที่ติ่งเกสร แล้วใช้ลิ้นสากลากวนไปรอบ ๆ "อะ อร้ายย"ฉันครางด้วยความเสียวขนลุกไปทั้งตัว นิ้วเท้างุ้มเข้าหากันด้วยความเกร็ง "พะ พี่เหนือ จาร์เสียววว"พี่เหนือห่อลิ้นแล้วสอดเข้าไปในร่องแคบ ทำให้ฉันร้องอย่างไม่เป็นภาษาด้วยความกระสันที่เขามอบให้ มือทั้งสองข้างกำหมอนไว้แน่น "อะ อ๊ะ พะ พี่~"ฉันเก

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 58 ลูกสาวของเรา nc

    หลังจากทานข้าวกับครอบครัวพี่เหนือจนอิ่มเรียบร้อยฉันก็ลาพ่อแม่รวมถึงน้อง ๆ ของเขากลับมาที่บ้านโดยมีพี่เหนือขับรถมาส่ง พอมาถึงท่านประธานหนุ่มหล่อก็เข้าไปคุยเกริ่นเรื่องการหมั้นกับพ่อแม่ฉันทันที "พรุ่งนี้พ่อแม่ผมจะมาพูดคุยอีกทีอย่างเป็นทางการนะครับ"พ่อแม่ฉันไม่ได้โต้แย้งอะไรเพราะเห็นท่าทางลูกสาวที่ดูจะตกลงตั้งแต่หน้าประตูบ้านแล้ว ใช่ ฉันตกลงที่จะหมั้นกับพี่เหนือ "ผมขออนุญาตท่านทั้งสองอีกสักเรื่องได้ไหมครับ"พี่เหนือพูดจบพ่อแม่ฉันก็หันมองหน้ากันแล้วหันไปที่คนพูด "ถ้าผมอยากจะให้น้องตั้งครรภ์ก่อนที่จะแต่งงานจะได้ไหมครับ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง"เอาสิ แม่ก็อยากอุ้มหลานเหมือนกัน"แม่ฉันตอบกลับแล้วยิ้มหวาน"ท้องก่อนแต่งสมัยนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาแล้ว..."พ่อฉันพูดด้วยน้ำเสียงขรึม ก่อนที่จะหันมาที่ฉันสลับหันไปที่พี่เหนือ "....แต่พ่อขอเรื่องเดียวฝากดูแลจาร์กับหลานพ่อให้ดี ๆ ล่ะ""ครับผมสัญญาจะดูแลจาร์กับลูกอย่างดี"พี่เหนือตอบรับด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจังแล้วเอื้อมมาจับมือฉัน หนึ่งเดือนต่อมา...พิธีหมั้นของฉันกับพี่เหนือก็ถูกจัดขึ้น แน่นอนว่าครั้งนี้งานใหญ่กว่าครั้งที่แล้ว.เพราะฉันหมั้นกับ

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 57 พี่ใจร้อนครับ nc

    พี่เหนือไปรับฉันจากบ้านมาที่ผับพี่ทอร์ชน้องชายต่างมารดา เมื่อตอนเย็นเขาได้พูดคุยกับพ่อแม่ฉันเรียบร้อยก็กลับไปที่บ้านก่อนจึงมารับฉันในช่วงค่ำ ๆพอมาถึงที่ผับพี่เหนือก็จับมือฉันเดินเข้ามาด้านในขึ้นไปที่ห้องวีไอพี15 ซึ่งมีกิ๊ก พี่ไกด์ และแฟนกิ๊กนั่นคือพี่เอกรออยู่ ประตูห้องวีไอพีเปิดเข้าไปทุกคนภายในห้องต่างมองฉันกับพี่เหนือด้วยความแปลกใจ และหลุบตามองที่มือฉันขณะที่ถูกกุมไว้ด้วยมือพี่เหนือ "มาด้วยกันได้ยังไง"เป็นพี่ไกด์ที่พูดขึ้นก่อน"ทำไมจะมาด้วยกันไม่ได้?"พี่เหนือตอบแล้วดึงมือฉันไปนั่งที่โซฟาข้าง ๆ เขา "ผมตกข่าวอะไรไปหรือเปล่า จาร์เพิ่งจะถอนหมั้นกับพี่กษะไม่ใช่เหรอ มันเกิดอะไรขึ้นแล้วทำไม....""เลิกถาม! เดี๋ยวจาร์มันจัดแถลงข่าวให้รู้เองแหละ"กิ๊กแทรกพี่เอกพูดแล้วหันมาที่ฉันด้วยสีหน้ากดดัน "เรื่องมันมีอยู่ว่า...."พี่ไกด์ พี่เอก และกิ๊กตั้งใจฟังกันอย่างพร้อมเพรียงเห็นหน้าทั้งสามก็อดที่จะขำไม่ได้ 'คิกคิก'"จาร์เป็นเมียกูก่อนจะหมั้นกับกษะ"ทุกคนหันขวับไปที่เจ้าของใบหน้าหล่อแม้แต่ฉันหันไปคอแทบเคล็ด "พี่เหนือ!""หรือไม่จริง"ท่านประธานหนุ่มสวนกลับแล้วยักคิ้วใส่ "นี่กูหูแว่วไปใช่ไหม"พี่ไกด์

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 56 งอน?

    "...."ฉันถูกชายร่างสูงกอดไว้แน่นมือหนาก็คอยลูบที่หลังเบา ๆ ปากก็พูดจาปลอบใจฉันอยู่ตลอด ฉันพอเข้าใจแล้วล่ะพี่เหนือคงจะคิดว่าฉันเสียใจที่ถูกถอนหมั้น แต่ทำไมนะ ทำไมฉันไม่ผลักเขาออก ยังคงให้เขากอดอยู่แบบนั้น อาจจะเป็นเพราะว่าโอบกอดของเขาช่างอบอุ่นจัง"พี่จะยืนอยู่ข้างเธอไม่ไปไหน"ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ เอาอีกแล้วหัวใจฉันเกิดเต้นแรงผิดจังหวะอีกแล้ว หลังจากพูดจบพี่เหนือก็ผละจากกอด ฉันรีบเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าลงทันที ชายร่างสูงจับมือฉันไปนั่งที่โซฟา ก่อนที่จะเอ่ยถาม "ทำไมถึงถอนหมั้นกันล่ะ""เอ่อ..."เอาไงดีวะ พูดยังไงดีไม่ได้เตรียมคำพูดไว้ด้วย "ไม่ต้องบอกพี่ก็ได้ ถ้าเธอพูดแล้วจะทำให้เสียใจ"เฮ้อ..ฉันลอบหายใจเบา ๆ หลังจากที่พี่เหนือพูดจบแล้วตีหน้าเศร้า "...."ฉันไม่พูดอะไรก้มหน้าลงแล้วอมยิ้ม "ถ้าพี่จะเป็นคนดูแลหัวใจเธอจะได้ไหม"ฉันเงยหน้าขึ้นแล้วจ้องมองชายหนุ่มรูปหล่อ"ถึงแม้ว่าพี่จะเคยทำร้ายหัวใจดวงนี้...."พี่เหนือหยุดพูดแล้วหลุบตามองลงที่หน้าอกข้างซ้ายของฉัน"....แต่พี่สัญญาว่าครั้งนี้พี่จะไม่ทำให้หัวใจของเธอต้องเจ็บซ้ำอีกต่อไป"หัวใจฉันเกิดเต้นรัว ๆ จนแทบจะทะลุออกมาจากอก เราสองคนสบตากันอย่างลึกซึ้ง

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 55 ไม่ต้องเสียใจนะ

    พักเที่ยง...วันนี้ไม่รู้ทำไมฉันถึงได้ออกมาจากออฟฟิศก่อนเวลา แล้วออกมายืนชะเง้อรอใครบางคน "จาร์ รอใครน่ะ"ฉันหันไปที่เสียง ก็ปรากฏร่างชายหนุ่มที่เดินล้วงกระเป๋าออกมาจากห้องทำงานใหญ่ "เปล่า ไม่ได้รอใคร"ฉันเลือกโกหกพี่ชายเพราะไม่อยากให้เขารู้ว่าฉันชวนพี่เหนืออดีตคนรักไปทานข้าวกลางวัน "แล้วมายืนทำอะไรตรงนี้ ไม่ไปกินข้าวเหรอ"พี่จ้านเดินมาหยุดยืนตรงหน้าฉันแล้วก็ขมวดคิ้วเอ่ยถาม "ไปสิ พอดีว่า...."ฉันต้องหยุดชะงักเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรถยนต์คันหรูของพี่เหนือขับเขามาทำให้ดึงความสนใจของพี่ชายของฉันหันไปมองตาม"นั้นมันรถคุณเหนือหนิ"ไม่ทันให้พี่ชายฉันได้ถามอะไร ฉันก็รีบวิ่งไปที่รถพี่เหนือทันที"ไม่ต้องลง"ว่าแล้วฉันก็เปิดประตูรถเข้าไปนั่งข้าง ๆ เบาะคนขับ ทำให้คนตัวโตหันมามองหน้าฉันด้วยความแปลกใจ "ออกรถเลย"ปากพูดแต่สายตาจ้องไปด้านหน้ารถเพราะฉันเห็นพี่จ้านกำลังเดินมา."ออกรถเร็วสิ"เมื่อพี่เหนือยังไม่ออกรถฉันจึงหันไปบอกเขาอีกครั้ง"ครับ ๆ"สิ้นเสียงท่านประธานหนุ่มก็ขับรถออกมา "ทำไมดูรีบร้อนจัง"ปากหนาเอ่ยพูดขึ้นแต่สายตาจ้องมองไปที่ถนน "...."ฉันนั่งเงียบไม่ตอบอะไรพี่เหนือจึงหันมาที่ฉันเสี้ยววินาที

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 54 ใจอ่อน?

    ฉันหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าบ่งบอกว่าไม่น่าเชื่อว่าพี่กษะจะเป็น..."คู่หมั้นมึงเป็นเกย์?"กิ๊กเอ่ยออกมาเบา ๆ "กูไม่รู้"ว่าจบ ฉันก็หันกลับไปมองทั้งคู่ต่อ แต่ต้องเบิกตาโตยกมือปิดปากเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม "เฮ้ยย..."ฉันรีบเอามืออีกข้างปิดปากเพื่อนสนิททันที ก่อนที่จะดึงออกมาจากตรงนั้นตอนนี้เราสองคนเข้ามาในห้องน้ำหญิงเราต่างมองหน้ากันแล้วลอบหายใจออกมา "มึงจะเอาไง"เพื่อนสนิทเอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง ซึ่งเธออาจจะเข้าใจว่าฉันเสียใจแต่ไม่ใช่เลยฉันไม่ได้มีความรู้สึกอะไรแถมยังดีใจด้วยซ้ำเพราะคำพูดที่พี่กษะพูดกับพี่สกายคล้ายกับว่าเขาทั้งคู่กำลังจะบอกเรื่องของเขากับพ่อแม่ แน่นอนว่าต้องไม่มีงานแต่งฉันกับพี่กษะเกิดขึ้น"กูจะถามเขาตรง ๆ"ฉันบอกความคิดที่มีอยู่ในหัวตอนนี้ ถ้าเขาสองคนรักกันจริง ๆ ฉันนี่แหละก็จะช่วยพวกเขา "ที่ฟัง ๆ มาดูท่าพ่อแม่คู่หมั้นมึงจะไม่รู้เรื่องที่เขาเป็นเกย์นะ"กิ๊กสันนิษฐานเหมือนอย่างฉัน "กูก็คิดเหมือนมึง""ดูมึงไม่เสียใจอะไรเลย"ฉันคลี่ยิ้มหวานให้เพื่อนสนิทแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ โดยมีกิ๊กเดินตามมาติด ๆ เช้าวันต่อมา...พี่กษะม

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนทึ่ 53 แปลก ๆ

    หลังจากงานหมั้นจบลงฉันก็กลับมาทำงานต่อ ฉันตื่นเช้าอาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายสายตาก็ไปสะดุดกับแหวนหมั้นที่สวมใส่อยู่ที่นิ้วนางข้างซ้าย แล้วลอบหายใจเบา ๆ นี่ฉันคิดผิดหรือคิดถูกนะ ที่อยู่ดี ๆ ก็เป็นคนที่ต้องถูกผูกมัด โดยที่ฉันไม่ได้มีใจให้กับคู่หมั้นตัวเองเลย."เฮ้อ..."ฉันพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนักก่อนจะสะพายกระเป๋าแล้วจับสายให้กระชับเดินออกจากห้อง พอลงมาถึงชั้นล่างก็เห็นพี่กษะนั่งรอฉันอยู่ที่ห้องรับแขกจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที "วันนี้มีคนติดรถมาด้วยนะ"เมื่อเดินไปถึงพี่กษะก็ลุกขึ้นแล้วเดินมายืนตรงหน้าฉัน "ใครคะ?"ฉันขมวดคิ้วงานจนเป็นปม "สกาย"ว่าจบ พี่กษะก็คว้ามือฉันแล้วพาเดินออกมา ในขณะที่ฉันยังสงสัยอยู่แต่ไม่ได้ถามออกไปจนมาถึงที่รถพี่กษะที่จอดโดยไม่ได้ดับเครื่องยนต์ มองผ่านกระจกไปที่เบาะหลังก็เห็นชายหนุ่มนั่งก้มหน้ากดโทรศัพท์อยู่จนพี่กษะเปิดประตูให้ฉัน เขาจึงเงยหน้าหันมายิ้มให้ "สวัสดีครับจาร์"เขาเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงสุภาพ "สวัสดีค่ะ"ฉันก็ทักกลับไปแล้วเข้ามานั่งที่เบาะข้าง ๆ คนขับ ระหว่างที่พี่กษะเดินอ้อมไปเปิดประตูฝั่งคนขับ "จะอยู่ไทยนานไหมคะ"ระหว่างทางฉันหันไปพูดคุ

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 52 ดูแลตัวเองด้วย

    สองเดือนผ่านไป...งานก่อสร้างโรงงานได้เริ่มขึ้น พี่เหนือยังคงมาดูงานตามปกติแต่จะพูดคุยกับฉันน้อยมากนอกจากเรื่องงานเราก็แทบจะไม่คุยกันเลย เขาผอมซูบเซียวใบหน้าแก้มตอบลงและดูโทรมมาก แถมยังไว้หนวดอีกด้วย"พักหลังมานี้คุณเหนือเปลี่ยนไปมากเลย พูดน้อยยังยิ้มยากอีกด้วย"นั้นเป็นคำพูดของคุณเลขาฟ้าที่เดินทางมาตรวจงานกับพี่เหนือ "อืม"ฉันก็ได้แต่ตอบกลับสั้น ๆ ยืนมองเขาที่ตรวจงานอยู่ผ่านกระจกใสในออฟฟิศกับคุณเลขาฟ้า "ไม่เหมือนตอนที่คุณจาร์อยู่เลย"ฉันหันขวับไปที่เลขาท่านประธานหนุ่ม "...."ฉันไม่พูดอะไรมองเธอนิ่ง ๆ "คุณจาร์รู้หรือเปล่าคะว่าคุณแอนนากับคุณเดวินพากันไปแต่งงานและจะคลอดลูกที่ต่างประเทศ""ช่วงนี้จาร์ยุ่ง ๆ น่ะเลยไม่รู้ข่าวแอนนา"พูดจบคุณฟ้าก็ผงกหัวรับ "ฟ้าเข้าใจ ไหนจะเรื่องโรงงานไหนจะงานหมั้น...อีกสามวันเองนี่คะ""ใช่ค่ะ อย่าลืมมานะคะ"คุณเลขาฟ้ายิ้มหวาน"ไปแน่นอนค่ะ"พอพี่เหนือตรวจงานเสร็จก็เขียนรายงานส่งให้ฉัน "ไม่มีอะไรแล้วผมตัวกลับก่อนนะครับ"คำพูดคำจาของพี่เหนือก็ดูเป็นงานเป็นการระหว่างที่พูดคุยเรื่องงาน"ค่ะ"ฉันตอบรับจากนั้นเขาก็เดินออกจากห้องตามด้วยคุณเลขาฟ้า จริง ๆ ฉันก็อยากจะบอกเข

  • เลขาจอมตื๊อ   ตอนที่ 51 เสียคนรัก

    สามวันต่อมา...พี่เหนือยังคงมาหาฉันทุกเช้าเป็นประจำ ไม่แค่นั้นเขายังทำแซนวิช ทำเกี๊ยวซ่ามาให้ด้วย ซึ่งฉันก็ไม่ได้กินของเขาหรอกแต่ไม่ได้ใจร้ายถึงต้องเอาทิ้งมันลงถังขยะ เหมือนอย่างเขา ฉันแจกจ่ายให้กับพนักงานออฟฟิศไปแบ่งกันทาน "ไม่ลองชิมฝีมือพี่หน่อยเหรอ"วันนี้ก็เช่นกันเขาทำแซนวิชมา "ตอนที่จาร์ทำให้ พี่ก็ไม่เคยแตะมันเลยไม่ใช่เหรอ ดีนะที่จาร์ยังใจดีไม่โยนมันทิ้งเหมือนพี่"ฉันสวนกลับ "...."ท่านประธานหนุ่มยกยิ้มเจื่อน ๆ "ทำไรไว้ก็ได้แบบนั้น"ฉันพึมพำพร้อมก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองซึ่งพี่เหนือยังคงนั่งอยู่ตรงกันข้ามไม่ยอมไปสักที "เธอจะไม่ยกเลิกหมั้นจริง ๆ เหรอ"ฉันเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของใบหน้าหล่อแล้วลอบหายใจเบา ๆ ที่ผ่านมาเขามักจะพูดให้ฉันยกเลิกที่จะหมั้นกับพี่กษะอยู่ตลอด ถ้าไม่ยกเลิกก็จะขอให้ฉันเลื่อนเวลาหมั้นออกไป "ไม่! ยังไงจาร์ก็จะไม่ยกเลิกพี่หยุดพูดเรื่องนี้เถอะ"ฉันพูดอย่างหนักแน่น "จะไม่ให้พี่พูดได้ยังไงกันก็ในเมื่อพี่กำลังจะเสียคนที่พี่รักไป"จู่ ๆ หัวใจของฉันก็เต้นแรงผิดจังหวะขึ้นมาเมื่อได้ยินคนตรงหน้าพูดคำว่ารักกับฉันเป็นครั้งแรก ฉันจ้องหน้าเขานิ่งราวกับถูกมนต์สะกด "...."เสียคน'

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status