Library

Home / โรแมนติก / เลขาจอมตื๊อ / ตอนที่ 3 เขาไม่อ่าน

ตอนที่ 3 เขาไม่อ่าน

Author: ไรท์โส

Last Updated: 2025-02-21 14:32:30

ไม่นานพี่จ้านก็เดินเข้าพร้อมกับยา พี่ชายฉันวางยาลงที่โต๊ะกระจก แล้วนั่งลงข้าง ๆ แล้วก้มมองดูที่เข่าฉัน

"เดี๋ยวพี่ทาให้"

"อืม"ฉันตอบสั้น ๆ แล้วขยับขาไปใกล้ ๆ พี่ชายเพื่อให้เขาทาได้สะดวก

ฉันอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่และพี่ชาย ครอบครัวฉันไม่ได้ร่ำรวยมากแค่พอมีพอกิน มีโรงงานผลิตผลไม้กระป๋องไม่ใหญ่มากขนาดกลาง ๆ ซึ่งพี่ชายฉันเป็นคนบริหารต่อจากพ่อ ส่วนฉันนะเหรอพอเรียนจบก็ไม่ได้ทำอะไร แต่มีบ้างบางครั้งที่เข้าไปช่วยงานพี่จ้านในโรงงาน

"ตกลงแกจะว่างงานแบบนี้ไปตลอด?"พี่จ้านพูดขึ้นขณะที่ยังทายาให้

"กำลังดู ๆ อยู่"ฉันตอบปัด ๆ ไปเพราะความเป็นจริง ไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้ดูงานอะไรไว้เลย

"บอกให้มาช่วยพี่ที่โรงงานก็ไม่มา"

"พี่จ้าน จาร์จบเลขามานะ"ฉันสวนขึ้นทันที

"ก็มาเป็นเลขาพี่ไง"พี่จ้านพูดขึ้นแล้วเงยหน้ามาจ้องฉัน

"พี่จะไล่ป้าแก้ว?"ป้าแก้วเป็นเลขามานานตั้งแต่พ่อเปิดโรงงานใหม่ ๆ ตอนนี้ก็มาเป็นเลขาพี่จ้านแล้ว เพราะพ่อให้อำลาตำแหน่งยกให้ลูกชายคนโตบริหารแทน

"....."พี่จ้านนิ่งทำคิ้วขมวด

"เอาเถอะ เดี๋ยวจาร์จะรีบหางาน พี่จ้านไม่ต้องห่วงว่าจาร์จะนั่งงอมืองอ...."

"พี่ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น..พี่ก็แค่อยากให้แกมีงานมีการทำจะได้เลิกเที่ยวเตร็ดเตร่มันดูไม่ดี อย่าลืมสิว่าแกเป็น....."

"ผู้หญิง..ต้องเป็นกุลสตรีอยู่บ้านเฝ้าเรือน เข้าครัวทำอาหาร ปักผ้าเย็บผ้า ร้อยมาลัย แบบนั้นใช่ป่ะ"ฉันแทรกพี่ชายพูดก่อนที่เขาจะพูดจบ บอกตรง ๆ ฉันเบื่อมากเพราะฟังมาทั้งแต่มอสามยันตอนนี้เรียนจบแล้วพี่ชายฉันยังพูดไม่เลิก

"อืม ถ้าทำได้ก็ดี"ยัง ๆ พี่ชายฉันยังไม่หยุด นี่เขามาจากสมัยกรุงศรีหรือเปล่านะ

"พอแล้วจาร์ง่วงจะขึ้นไปนอน"ฉันขยับขาออกมา

"อืม"พี่ชายตอบกลับสั้น ๆ พลางเก็บยาใส่กล่อง ฉันก็หยัดกายลุกนั่ง กำลังจะก้าวขาเดิน

"พรุ่งนี้ตื่นเช้าหน่อยนะ"ฉันหยุดชะงักหันไปมองพี่ชาย

"มีอะไร"แล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"พรุ่งนี้วันพระตื่นมาตักบาตรกับพี่ด้วย"เฮ้อ..ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะหันกลับมา

"เจ้าค่ะ คุณพี่"แล้วรีบเดินกะเผลก ๆ ออกมา โอ๊ย...หัวจะปวด

ติ๊ด...

พอเข้ามาในห้องเสียงข้อความก็ดังขึ้นฉันก็ล้วงออกมาจากกระเป๋าแล้วเปิดดู

Gig:ไอจีพี่เหนือ....

Ja:ขอบใจมากเพื่อนรัก

Gig:(ส่งสติ๊กเกอร์มองบน)

จากนั้นฉันก็เขาไปไอจึแล้วกด follow ทันทีก่อนจะเลื่อนดูภาพที่เขาลง แง้..มีแต่รูปภาพที่เป็นวิว ไม่มีรูปเจ้าตัวเลยขนาดภาพโปรไฟล์ยังเป็นท้องฟ้าที่มีเมฆลอย ไม่เป็นไรเข้าไดเรคไอจีเขาแล้วกดพิมพ์ไปว่า

"ทำไมกลับไม่บอกเลย"กำลังจะกดส่งแต่เปลี่ยนใจลบดีกว่า แล้วพิมพ์ไปใหม่ว่า

"นอนหรือยังคะ"ฉันคลี่ยิ้มกรุ่มกริ่มมองไปที่จอภาพ สองนาทีผ่านไป ห้านาทีผ่าน เขาก็ยังไม่อ่าน หรือว่าเขานอนแล้ว ใช่เขาอาจจะนอน นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วบ้าจริง

"ฝันดีนะคะ"พิมพ์เสร็จก็วางโทรศัพท์แล้วพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ

เช้าวันต่อมา...

ฉันโดนพี่ชายลากออกมาตักบาตรกับเขารวมถึงพ่อกับแม่ด้วย พอเสร็จเรียบร้อยฉันก็รีบปลีกตัวทันที

"ยัยจาร์"ฉันหยุดชะงักแล้วหันไปที่แม่

"มีอะไรอีกล่ะ"ฉันพูดพร้อมกับหน้าเซง ๆ เพราะยังง่วงอยู่ในขณะที่พ่อกับพี่จ้านกอดคอเข้าไปในบ้านแล้ว

"วันนี้ไปธุระกับแม่หน่อย'

"ทำไมไม่ชวน..."

"สิบเอ็ดโมงฉันต้องเห็นแกรออยู่ที่รถแล้ว"ยังพูดไม่จบประโยคคุณนายแม่ก็แทรกพูดไม่ใช่สิออกคำสั่ง

"แม๊...."

"อ้อ..แล้วแต่งตัวให้มันเรียบร้อยด้วย"แม่ไม่ถามความสมัครใจฉันเลยออกคำสั่งแล้วเดินหนีไป

"เฮ้อ..."ฉันมองแผ่นหลังผู้เป็นแม่แล้วพ่นลมหายใจเบา ๆ แล้วเดินกระทืบเท้าตามเข้าไปในบ้านขึ้นห้องนอน แล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความที่ส่งไปหาพี่เหนือเมื่อคืนว่าเขาอ่านหรือตอบอะไรมาบ้างน๊า

แต่พอเปิดเข้าไปดูฉันก็ต้องยู่ปากอย่างไม่สบอารมณ์ ไม่ใช่ว่าเขาไปตอบ แต่เขาไม่อ่านเลย บ้าจริง...ฉันไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ แน่

"มอนิ่งงงง"

"เมื่อคืนฝันดีหรือเปล่าคะ"

"ฝันถึงจาร์บ้างหรือเปล่า"

"จาร์ฝันถึงพี่ด้วยแหละ"

"ฝันว่าเราสองคนได้แต่งงานกันด้วย อุ้ยจาร์เขิน"

ฉันพิมพ์ไปยิ้มไปราวกับคนบ้าพอพิมพ์เสร็จก็ล้มตัวนอนต่อ ตื่นแต่เช้าง่วงมาก

ฉันตื่นราว ๆ สิบโมงรีบลุกลงจากเตียงแล้วเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวก่อนที่จะออกมาแต่งตัวเพราะคุณนายแม่สั่งให้ฉันไปธุระกับท่าน ธุระอะไรก็ไม่บอกด้วย เฮ้อ..ที่ฉันต้องทำตามคำสั่งท่านก็เพราะเงินที่ฉันเอามาใช้จ่ายท่านเป็นคนให้ ถ้าขืนไม่ทำตามสิ ฉันได้โดนยึดบัตรเครดิตแน่

สิบเอ็ดโมงตรงฉันก็มาถึงที่รถ ไม่นานนักคุณนายแม่ก็เดินถือกระเป๋าราคาแพงออกมาจากบ้าน แล้วมาเปิดประตูรถนั่งเบาะหลังข้าง ๆ ฉัน จากนั้นก็หันมาสำรวจการแต่งตัวของฉัน

"แม่ว่ากระโปรงสั้นไปนะ"

"ยาวสุดที่จาร์มีแล้ว"ฉันสวนกลับไปตามความจริง

"เฮ้อ..."แม่พ่นลมหายใจหนัก ๆ ใส่ฉันแล้วบอกลุงคนขับให้ออกรถ

"แม่จะพาจาร์ไปไหน"ฉันเอ่ยถามระหว่างทาง

"ไปบ้านคุณเทียน"แม่ตอบกลับแต่สายตายังมองตรงไป

"คุณเทียน? ใครกันเหรอแม่"แม่หันมาที่ฉันแล้วลอบหายใจเบา ๆ

"คุณเทียนแม่ผอ.ดริฟเจ้าของเนอสเซอรรี่..พอดีว่าลูกสาวเอ่อผอ.ดริฟกำลังจะแต่งงานคุณเทียนจึงสั่งผลไม้กระป๋องของเราไปเลี้ยงแขกในงาน เพราะเธอเคยกินแล้วบอกรสชาติดี แถมของเราก็สะอาด สด ใหม่"แม่พูดจบแล้วยิ้มกรุ่มกริ่มภูมิใจกับสินค้าตัวเอง

"จ้า..."ฉันตอบสั้น ๆ แล้วเบือนหน้ามองไปข้างถนนผ่านกระจก ว่าแต่เมื่อกี้แม่พูดถึงผอ.ดริฟ เอ๊ะทำไมชื่อคุ้นจัง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ จนกระทั่งรถขับมาถึงหน้าตึกหรู4ชั้น

"นี่บ้านคุณเทียนเหรอแม่"ฉันพูดพร้อมกวาดสายตาไปที่ตึกหนู4ชั้น

"อืม"ว่าจบแม่ก็เปิดประตูลงจากรถ ฉันก็รีบลงตามไปติด ๆ พี่รปภที่เฝ้าอยู่หน้าตึกวิ่งที่พวกเรา

"มาพบคุณเทียนใช่ไหมครับ"

"ใช่จ๊ะ"คุณนายแม่ตอบกลับแล้วคลี่ยิ้มให้พี่รปภอย่างเป็นมิตรไม่ถือตัว

"คุณเทียนเชิญให้ขึ้นไปที่ชั้น4เลยครับ"

"ขอบใจจ๊ะ"คุณนายแม่ตอบรับแล้วพาฉันเดินเข้ามาในตึก แล้วกดลิฟต์ขึ้นไปชั้น4ตามที่พี่รปภบอก

________________________________

Previous Chapter Next Chapter

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 19 ลาออก
"มึงหมายความว่าจะให้กูลาออก?"ฉันเลิกคิ้วถามเพื่อนสนิท "อืม..ลาออกจะได้ไม่ต้องเจอกับพี่เขา อีกอย่างมึงอาจจะทำใจง่ายขึ้น"กิ๊กพูดพร้อมกับเอามือมาแตะไหล่ "ตอนแรกกูก็จะเชียร์มึงนั้นไง แต่เห็นแบบนี้แล้วคงจะเชียร์ไม่ขึ้นเพราะเขาน่าจะมีคนรักอยู่แล้ว"คำพูดของเพื่อนทำเอาเจ็บจี๊ดที่หัวใจ "...."ฉันยกมือปาดน้ำตาที่ยังคงไหลอยู่ "กูรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะเดินออกมาทั้งที่ยังรัก แต่ถ้าเจ็บซ้ำ ๆ แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ""อืม"ฉันตอบรับสั้น ๆ แต่ในหัวรู้สึกปั่นป่วนไปหมด ..ฉันเอาคำพูดของกิ๊กมาคิดตลอดคืน ใช่แล้วฉันไม่ควรปล่อยให้หัวใจเจ็บซ้ำ ๆ ซาก ๆ แบบนี้ ในเมื่อทำทุกอย่างแล้วเขาไม่เห็นค่าฉันควรจะหยุด ตื่นเช้าฉันรีบขับรถไปทำงานพร้อมกับใบลาออก พอมาถึงบริษัทฉันก็ตรงไปที่ห้องท่านประธานแล้ววางใบลาออกไว้บนโต๊ะ ก่อนที่จะกลับมาทำงานที่ค้างไว้ เพราะฉันจะต้องเคลียร์งานในส่วนของฉันไว้ให้เสร็จเรียบร้อย คนที่มารับตำแหน่งต่อจะได้ไม่มาว่าฉัน ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าบางเดินเข้ามา ฉันจึงหันไปมองก็ปรากฎร่างหญิงสาวเดินสะพายกระเป๋าส่วนมืออีกข้างหิ้วกล่องอาหาร "สวัสดีค่ะคุณจาร์ มาแต่เช้าเลยนะคะ"เธอหยุดเอ่ยทักทายฉันตรงหน้าโต๊
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 18 คนสำคัญ
ไม่รู้เป็นอะไรระหว่างที่นั่งทำงานไปสายตาฉันมักจะหันไปมองที่ประตูห้องทำงานท่านประธานอยู่บ่อยครั้ง "โครงการบ้านเดี่ยวที่xx ยังไม่ได้เซ็นอนุมัตินี่"ฉันพึมพำกับตัวเองแล้วยกยิ้มด้วยความดีใจที่จะได้เข้าไปในห้อง จึงรวบรวมเอกสารเข้าแฟ้มแล้วเดินไปที่หน้าประตู ก็อก ก็อก แอ๊ดดดด ไม่มีตอบรับใด ๆ แต่มีคนเปิดประตูออกมานั้นก็คือหญิงสาวที่ชื่อแอนนา "มีอะไรเหรอคะ"ถ้าไม่มีฉันจะเคาะทำไมล่ะคะ ฉันไม่ตอบพยายามจะแทรกตัวเข้าไป แต่หญิงร่างบางก็ขวางเอาไว้ "ถ้ามีเอกสารที่พี่เหนือจะต้องเซ็นเอามาให้แอนนาเลยค่ะ แอนนาจะเอาไปให้พี่เหนือเซ็นเอง"หญิงสาวพูดแล้วแล้วยกยิ้มพร้อมกับแบมือรับเอกสารจากฉัน "แต่ฉันเป็นเลขานะคะ"ตึก ตึก ตึก ว่าจบเสียงฝีเท้าหนักก็เดินเข้ามา "ทำตามที่แอนนาบอก"เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมปรากฎร่างชายหนุ่มที่เป็นท่านประธาน ฉันหันไปมองเขาด้วยหัวใจที่สั่นหวิว "ค่ะ"ฉันตอบรับแล้วยื่นแฟ้มเอกสารให้แอนนาไปก่อนที่จะหันหลังเดินกลับมา "ตอนเที่ยงเราไปกินข้าวที่ร้านประจำของเรานะคะ""ได้สิ"เสียงจากด้านหลังดังเข้ามาในหู และคำตอบของชายหนุ่มราวกับมีเข็มมาทิ่มแทงที่หัวใจ'ท่านประธานไม่ชอบทานข้าวกับใคร''แอนนาเป็น
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 17 ทบทวน nc
ชายหนุ่มร่างสูงยืนปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วถอดมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ในขณะที่ฉันพยายามหยัดกายลุกอย่างทุลักทุเลเพราะเจ็บที่แขนมาก แต่ทันทีที่จะลุกขึ้นยืน คนตัวโตก็ผลักฉันลงไปนั่งแล้วจับที่ท้ายทอยฉันเชิดขึ้น มืออีกข้างปลดเข็มขัดรูดซิบแล้วถอดกางเกงรวมถึงบ็อกเซอร์ลงมาระดับต้นขา "หึ"เขาแสยะยิ้มร้ายระหว่างที่กำลังรูดแท่งเอ็นที่ขยายใหญ่เข้าออก ก่อนที่จะจับมันมาฟาดที่ปากฉัน "อมมันซะ"ฉันส่ายหน้าหนีแต่ก็ถึงดึงกลับมา พี่เหนือจับท่อนเอ็นที่มีขนาดใหญ่ จ่อมาที่ปากฉัน "...."ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ไม่ยอมที่จะทำตามที่เขาบอก"ฉันบอกให้อมมัน!"พี่เหนือตวาดเสียงดังใส่ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ฉันเงยหน้ามองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า "เลือกเอาว่าจะทำดี ๆ หรือจะให้ฉันกระแทกเธอจนคลานกลับบ้าน"เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังสีหน้าดุดัน หยดน้ำใส ๆ ไหลออกมาจากตาทันที ไม่คิดว่าคนที่ฉันหลงรักจะใจร้ายแบบนี้ "....."ฉันเลือกที่จะเปิดปากจำใจทำตามที่เขาสั่ง ชายหนุ่มร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจ "นึกถึงตอนกินไอติมแล้วอย่าให้โดนฟันเธอล่ะ"ฉันหลับตาแล้วแลบลิ้นเลียที่ปลายหัวเห็ดที่มีน้ำปริ่ม ๆ "อ่า...แบบนั้นแหละ"ลิ้นเรียวลากตั้งแต่หัว
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 16 แค่คนนอนอ้าขา
ฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ มาสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังรัว ๆ สลับกับข้อความ จึงหยัดกายลุกชึ้นไปหยิบมันขึ้นมา "กิ๊ก"ฉันพึมพำเบา ๆ ก่อนที่จะกดรับสาย "ฮาโหล"(มึงอยู่ไหน กูขอโทษที่กลับไปไม่บอกพอดีพี่ไกด์มีปัญหาน่ะมึง คือมันชุลมุนมากกูเลยไม่มีเวลาบอก)"เรื่องอะไรวะ"ฉันถามกลับไปด้วยความอยากรู้ (คือ.....)..กิ๊กนัดฉันออกมาคุยข้างนอกที่ร้านอาหารแห่งนึง ฉันรับปากที่จะไปทั้งที่ยังคงเจ็บช่วงล่างอยู่ พอลงมาจากห้องก็ไม่มีอยู่เลย จึงลองถามป้าแม่บ้านเลยได้รู้ว่า พ่อกับแม่เข้าโรงงาน ส่วนพี่จ้านยังไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืน จริงสิ พี่จ้านก็ไปที่งานด้วยนี่ แต่ฉันไม่เจอเขาเลย ไม่รู้หายหัวไปไหน บ้านช่องก็ไม่กลับ แต่เดี๋ยวนะฉันก็ไม่ได้กลับนี่หว่าฉันขับรถมายังร้านอาหารที่นัดกับกิ๊ก พอเข้ามาในร้านกิ๊กก็โบกไม้โบกมือเรียกฉันไปที่โต๊ะ "วันนี้มึงไม่ทำงาน?"พอนั่งปุ๊บเพื่อนสนิทก็เอ่ยถามทันที "เอ่อ..ขอลาน่ะ"ฉันตอบปัด ๆ ไป กิ๊กผงกหัวรับแล้วหันมาบอกกับฉันว่า "สั่งอาหารไว้ให้แล้วนะ""ขอบใจเพื่อนรัก"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มกว้าง ขณะที่กิ๊กใช้ส่งสายตามายังเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ในวันนี้ด้วยสีหน้าแปลกใจ "กูว่า
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 15 อย่ามาเรียกร้องทีหลังnc+
ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันทำในสิ่งที่มันโง่เง่าในตอนนี้ ประตูลิฟต์เปิดมาที่ชั้น 8 ของโรงแรมที่จัดงานแต่ง พี่เหนือกระชากแขนฉันมายังที่ห้องหรูราคาแพง พอเข้าไปด้านใน ท่านประธานหนุ่มก็เหวี่ยงฉันลงไปกองอยู่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ ก่อนที่จะค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองทีละเม็ด ทีละเม็ด เขาจ้องมองมาฉันด้วยสายตาคมกริบ ในขณะที่ฉันนอนกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นรูปร่างของชายหนุ่มที่ดูเฟอร์เฟคสุด ๆ มีกล้ามหน้าท้องเรียงกันเป็นแถวอย่างสวยงาม "ร่านนักใช่ไหม"พลึ่บ! เสื้อเชิ้ตตัวแพงได้ถูกโยนทิ้งลงไปที่พื้นจากนั้นคนตัวโตก็เข้ามาขึ้นคร่อมฉัน "ฉันจะสนองให้ แต่จำไว้ว่านี้คือมันเป็นแค่การมีเซ็กซ์แบบไม่ผูกพันธ์ห้ามเรียกร้องอะไรจากฉันทั้งนั้น....""....เพราะเธอต้องการเอง"แคว่ก! ว่าจบมือหนาก็กระชากชุดเดรสสีฟ้าฉันจะขาดวิ่น เศษผ้าได้บาดผิวเนียนฉันจนเป็นรอยแดง "......"ท่านประธานหนุ่มโน้มหน้ามาซุกไซร้ที่ซอกคอฉันสลับไปมา ฉันยอมให้เขาทำตามอำเภอใจ เพราะแค่คำว่า...รักคำเดียวบราเซียร์ถูกดึงหลุดคามือ ทำให้เต้าอกอวบอั่นของฉันเด้งขึ้นประชันหน้าชายหนุ่ม เขายกยิ้มมุมปากอย่างพอใจแล้วใช้ปากครอบยอดปทุมถันพร้อมใช้ลิ้นสากตวัดดูด
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 14 อย่ามาร้องทึหลัง
พิธีมงคลสมรสของคุณดริฟและคุณปอนด์"มึงมารับกูด้วย"ระหว่างที่กำลังแต่งตัวฉันก็ได้สนทนากับเพื่อนสนิทในสายไปด้วย (ได้ ๆ แล้วมึงแต่งตัวเสร็จหรือยัง)"เสร็จแล้วเหลือแต่ใส่เครื่องประดับ"ฉันตอบกลับไป (โอเค กูกำลังขับรถออกจากบ้าน)พอสิ้นเสียงฉันก็กดวางสายแล้วหยิบต่างหูเพชรขึ้นมาสวมใส่ เพชรไม่ได้เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป หลังจากสำรวจตัวเองเรียบร้อยฉันก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินลงมาจากห้องรอกิ๊กมารับ ซึ่งพี่ชายฉันได้พาลูกน้องไปที่งานก่อนหน้าแล้วเพื่อไปจัดตกแต่งผลไม้กระป๋องซึ่งทางเจ้าภาพเป็นคนสั่งจากโรงงานฉัน ไม่นานนักเสียงรถยนต์ก็ขับเข้ามา ฉันลุกขึ้นหยิบกระเป๋าแล้วออกมาจากบ้านเพราะจำเสียงรถนั้นได้มันเป็นรถเพื่อนสนิทฉันเอง. ฉันเปิดประตูรถเข้าไปนั่งที่ข้างเบาะคนขับ แล้วคลี่ยิ้มหวานให้เพื่อน "พี่ไกด์?""ไปที่งานแล้ว"กิ๊กตอบกลับแล้วขับรถออกมาจากบ้าน ระหว่างทางเราก็คุยกันตามประสาเพื่อนที่สนิทกันมาก จนมาถึงที่โรงแรมสถานที่จัดงาน ฉันกับกิ๊กเดินเข้ามาในงานก็เจอกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่รอต้อนรับแขก "วันนี้สวยจังเลย"เจ้าสาวแสนสวยเอ่ยชมทำเอาเขินจนหน้าแดง "พี่ดริฟก็สวยมากเลยค่ะ"ฉันพอจะรู้จักเจ้าสาวคนนี้อยู่บ้าง เ
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 13 ทัอแต่ไม่ถอย
วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะต้องทำเกี๊ยวซ่าไม่รู้ว่าต้องทำนานแค่ไหน ตื่นเช้าไว้ก่อนล่ะกัน พอลงมาจากห้องฉันก็เจอกับพี่จ้าน ที่เห็นฉันแล้วทำสีหน้าตกใจ "พี่ตาฝาดไปหรือเปล่าที่เห็นเธอตอน...ตีห้า"พี่จ้านยกแขนขึ้นดูนาฬิกาข้อมือแล้วบอกเวลา "ทำไมคะ น้องจะตื่นเช้าบ้างมันแปลกตรงไหน"ฉันกอดอกแล้วเชิดหน้าพูดใส่พี่ชาย"ไม่แปลกเล้ย...ไหน ๆ ก็ตื่นมาแล้วไปตักบาตรกับพี่เลยล่ะกัน"ฉันหันขวับไปที่พี่ชายแล้วส่ายหน้า "จาร์ต้องรีบลงไปทำเกี๊ยวกับป้าแดง พี่ตักบาตรคนเดียวไปเลย"ฉันพูดจบแล้วกำลังจะก้าวขาเดินหนีแต่ทว่ามือหนาก็คว้าแขนฉันไว้ "ทำเกี๊ยว? อย่างเธอนี่นะจะทำอาหาร"พี่จ้านพูดขึ้นด้วยสีหน้าแปลกใจไม่ใช่น้อย "พี่จ้านอย่ามาดูถูกน้อง""พี่ไม่ได้จะดูถูกแค่แปลกใจน่ะ แล้วคิดยังไงจะทำเกี๊ยว"พี่จ้านเอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้วจ้องหน้าฉัน "เอ่อ...จาร์จะทำไปฝากบอสน่ะค่ะ"ฉันก้มหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม "เจ้านายเธอ?"ฉันพยักหน้ารับ "ทำไมต้องทำให้ด้วย...ติดสินบนเขาให้เธอผ่านงาน?"ฉันไม่ได้เล่าให้พี่ชายฟังเรื่องที่แอบชอบพี่เหนือหรอก จึงทำให้พี่จ้านคาดเดาไปอย่างนั้น "ฝีมือการทำงานของจาร์ไม่จำเป็นต้องติดสินบนใครเลย ยังไงจาร์ก
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 12 ฉันเลิกกินแล้ว
พอทำแซนวิชเสร็จฉันก็รีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว.แล้วลงมาเอาแซนวิชที่ทำไว้พร้อมกับผลไม้กระป๋องที่แช่เย็นมาที่รถแล้วขับมายังบริษัทด้วยหัวใจที่พองโต ฉันเดินยิ้มร่าเข้ามาในบริษัท อย่างอารมณ์ดี มือถือกล่องใส่แซนวิชที่ตั้งใจทำให้กับพี่เหนือมาด้วย "รอด้วยค่ะ"เสียงหวานดังขึ้นขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดฉันจึงรีบกดเปิดค้างไว้ ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าบางเดินเข้ามา "คุณเลขาฟ้านั้นเอง นึกว่าใคร มอนิ่งค่ะ"ฉันเอ่ยทักทายเธอแล้วยิ้มหวาน แต่ต้องสะดุดตาเมื่อพอว่ามุมปากเธอมีรอยซ้ำ ๆ แล้วที่คอยังมีผ้าพันอยู่ "สวัสดีค่ะคุณจาร์"เธอเอ่ยแล้วรีบก้มหน้าลงเมื่อเห็นฉันกำลังจ้องเธออยู่ "เอ่อ ปากคุณไปโดนอะไรมาคะ""มะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ""แต่ว่า....""คุณจาร์ห่อข้าวมาทานด้วยเหรอคะ"ฉันยังพูดไม่จบคุณเลขาฟ้าก็พูดแทรกขึ้นแล้วจ้องมาที่กล่องแซนวิชที่ฉันทำมาให้พี่เหนือ "อ๋อ ไม่ใช่ข้าวหรอกค่ะ เป็นแซนวิชน่ะค่ะจาร์ทำมาให้บอส"ฉันยิ้มหวานแล้วยกกล่องแซนวิชขึ้นมาชื่นชมกับความตั้งใจของตัวเอง."ดีจัง.. ท่านประธานชอบทานแซนวิชคุณจาร์ช่างรู้ใจจริง ๆ""จริงเหรอคะ"ฉันพูดด้วยความดีใจเพราะไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่เหนือจะชอบกินแซนวิช "ใช่ค่ะ
เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 11 คนใจร้าย
ระหว่างที่ฉันขับรถกลับบ้าน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันมองที่หน้าจอรู้ว่าปลายสายเป็นใครจึงกดรับ "ว่าไงมึง"เป็นเพื่อนสนิทของฉันเองที่โทรเข้ามา(ผับ KAI)กิ๊กพูดเข้ามาในสายสั้น ๆ ซึ่งฉันพอเข้าใจ "มีใครบ้าง"ฉันถามกลับไป(พี่ไกด์ และก็พี่เอก)"โอเค อีกสิบห้านาทีเจอกัน"สิ้นเสียงฉันก็ยูเทิร์นรถกลับมุ่งหน้าตรงไปที่ผับ KAI ฉันจอดรถสนิทตรงหน้าผับแล้วลงจากรถเข้ามาในผับขึ้นไปชั้นสองที่ห้องวีไอพีสิบสี่ตามที่เพื่อนสนิทบอกไว้ก่อนหน้า พอเปิดประตูเข้าไปก็พบหญิงสาวหนึ่งคนนั้นคือกิ๊ก และชายหนุ่มอีกสองคนนั้นคือพี่ไกด์และพี่เอก "มาไวเหมือนกันหนิ"เพื่อนสนิทเอ่ยทักขณะที่ฉันกำลังทักทายชายหนุ่มทั้งสองแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ กิ๊ก "อยู่แถว ๆ นี้พอดี"ฉันตอบกลับแล้วหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟชงเครื่องดื่มให้ "ทำไมถึงอยู่แถวนี้ได้ ปกติมึงต้องอยู่บ้านแล้วไม่ใช่เหรอ"กิ๊กเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ "คุณนายแม่สั่งให้ฉันไปคุยธุระต่อที่บ้านคุณน้าเทียน"ฉันตอบกลับกิ๊ก ในหัวก็นึกถึงอะไรบางอย่างจึงโน้มหน้าไปพูดกับพี่ไกด์พี่ชายกิ๊ก "พี่ไกด์รู้จักเอ่อ...คุณเดวินหรือเปล่า""อืม ก็รู้จักผิวเผินมีอะไรเหรอ"พี่ไกด์ย้อนถามกลับ "คือ...จา

Scan code to read on App

Share

ตอนที่ 3 เขาไม่อ่าน

Related chapters

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 4 ให้จาร์เป็นเลขานะคะ

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 5 อยากเป็นคนนั้น

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 6 เข้าบริษัทวันแรก

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 7 เลิกคิดซะ

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 8 เขาเป่ากัน

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 9 ชอบไม่ใช่เหรอ

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 10 วันรวมครอบครัว

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 11 คนใจร้าย

Latest chapter

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 19 ลาออก

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 18 คนสำคัญ

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 17 ทบทวน nc

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 16 แค่คนนอนอ้าขา

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 15 อย่ามาเรียกร้องทีหลังnc+

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 14 อย่ามาร้องทึหลัง

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 13 ทัอแต่ไม่ถอย

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 12 ฉันเลิกกินแล้ว

เลขาจอมตื๊อ ตอนที่ 11 คนใจร้าย