เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 66
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-18 21:17:04
บทที่เกี่ยวข้อง
เมียสวมรอย บทที่ 67
หัวใจฉลามหล่นวูบเมื่อได้ยินเสียงเธอร้องเจ็บ ชายหนุ่มหันกลับไปเห็นว่าเศษแก้วติดอยู่ที่เท้าและเลือดกำลังไหล"ผู้กอง!" ไม่รู้ว่ามโนราห์จะตกใจอันไหนก่อนดี เพราะผู้กองฉลามก็ไม่ได้ใส่รองเท้า แถมยังก้าวเข้าไปอุ้มแก้วใจออกมาจากตรงนั้น"คุณอยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวผมไปดูที่ทำแผล" กองทัพกลัวภรรยาจะไปเหยียบเศษแก้วอีกคน ก็เลยพาออกมาให้ห่างจากตรงนั้นก่อนพอได้ที่ทำแผลแล้ว กองทัพก็รีบนำมันเข้ามาในห้องนอนของผู้กองฉลาม เพราะตอนนี้เขาอุ้มเธอมาวางลงที่เตียง"โอ๊ย" ฉลามจัดการเศษแก้วที่คาอยู่ปลายเท้าของเธอ แล้วรีบนำยาล้างแผลล้างให้ทันที"เจ็บหน่อยนะกลัวมันติดเชื้อ""อือ" แก้วใจกัดฟันไว้ พอเจอแอลกอฮอล์ล้างแผลเข้าไปเจ็บกว่าตอนเหยียบแก้วเสียอีกทำแผลให้เธอเสร็จฉลามกำลังจะเก็บของเข้ากล่อง"แล้วเท้าคุณล่ะ" มองดูเท้าของเขาไม่ต่างจากเธอเลย"แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก""จะไม่เป็นไรได้ยังไง ทำแผลก่อน""ทำไม่ถึง"ได้ยินประโยคนี้จากลูกน้อง คนเป็นลูกพี่รีบชวนภรรยาออกมา เพราะแค่นี้ก็ดูออกแล้วว่ากำลังอ้อนเมีย"ทำไมรีบออกมาล่ะคะ พวกเขาสองคนเจ็บเท่ากันเลยนะ" มโนราห์คิดว่าถ้าอยู่ตรงนั้นยังพอช่วยกันได้"ตามผมมาเถอะน่า""โอ๊ยยย" ผู้พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-18เมียสวมรอย บทที่ 68
"ซี๊ดดด มาทานด้วยกันสิคะพี่" พูดแล้วน้ำลายก็สอไปด้วย"ไม่ดีกว่าค่ะ คุณหนูทานเถอะค่ะ" คนที่ยืนมองอยู่น้ำลายสอไม่ต่างกัน"มันอร่อยมากเลยนะ" ว่าแล้วมโนราห์ก็จับมะม่วงที่ขึ้นชื่อว่าเปรี้ยวที่สุด จิ้มเล็กน้อยแล้วยัดใส่ปาก "อื้ม หื้อออ" ที่มโนราห์ไม่คะยั้นคะยอแก้วใจมากนัก เพราะคนที่ไม่ท้องอาจจะไม่อยากทานของเปรี้ยวก็ได้แต่ยิ่งได้ยินเสียงแก้วใจยิ่งน้ำลายสอหนักขึ้น จะให้นั่งกินกับเจ้านายมันก็ไม่ใช่เรื่อง เธอก็เลยแอบเข้ามาในครัว หั่นมะม่วงที่ยังเหลืออยู่ยัดใส่ปากแล้วเคี้ยวโดยที่ไม่จิ้มเลยอีกสถานที่หนึ่งในเวลาเดียวกัน.."ท่านผู้พันครับ""ว่าไง""คืนนี้เราไปเลี้ยงฉลองกันหน่อยไหมครับ""จะมาฉลองอะไรกันบ่อยๆ""เถอะน่า สาวร้านนั้นถามหาผู้พันกัน""คิดดูก่อนแล้วกัน""ไม่ต้องคิดแล้วครับ ถือว่าพาลูกน้องไปเลี้ยงฉลองหน่อยนะครับ"ย้ายมาสังกัดที่กรม ผู้พันฉลามก็มีลูกน้องทีมใหม่ เพราะตำแหน่งที่สูงขึ้นต้องได้รับหน้าที่เยอะขึ้นตามไปด้วย"ก็ได้..แต่จะดึกไม่ได้นะ""ครับผม" เรื่องดึกไม่ดึกมันเป็นเรื่องของอนาคต ยังไงลูกน้องก็ชวนลูกพี่ไปให้ได้ก่อนแล้วกันใกล้เย็นวันเดียวกันที่ค่ายต่างจังหวัด.."ยายไม่ยักรู้ว่าเราช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-18เมียสวมรอย บทที่ 69
"ทำไมต้องเป็นผู้พันด้วยล่ะคะ ผู้พันเพิ่งรับตำแหน่งเอง" เรื่องที่ผู้พันฉลามถูกย้ายไปค่ายต่างจังหวัด พอถึงหูลูกน้องต่างก็ไม่อยากให้ย้าย และคนที่ออกหน้าเข้ามาสอบถามก็คือผู้หมวดลิลลี่"เป็นคำสั่งลงมาผมขัดไม่ได้หรอก""ไม่อยากให้ผู้พันไปเลยค่ะ ถ้างั้นให้ลิลลี่ไปด้วยคนได้ไหมคะ""ไม่ได้""?" ลิลลี่ถึงกับตกใจที่ฉลามตอบออกมาโดยไม่ต้องคิด"คนที่ถูกย้ายคือผมส่วนคุณก็ทำหน้าที่ของคุณไป""แต่เราสองคน..""เราสองคนทำไมเหรอครับ""ผู้พันจำไม่ได้ แต่ลิลลี่จำได้แม่นว่าผู้พันทำอะไรบ้าง""ผู้หมวด นี่มันที่ทำงาน" เสียงเข้มเปล่งออกมาแบบไม่ชอบใจเอามากๆผู้หมวดลิลลี่ต้องได้รีบถอยออกมาก่อน คิดว่าตัวเองจู่โจมเร็วไป ต้องค่อยเป็นค่อยไป เพราะถึงยังไงผู้พันก็ย้ายไปช่วยราชการแค่เดือนเดียววันต่อมาที่ค่ายต่างจังหวัด.."ยายจ้ะถ้าเราย้ายไปขายของที่อื่น จะดีกว่าไหม""ไม่มีที่ไหนดีเท่าที่นี่อีกแล้วล่ะ" ทำน้อยทำมากก็ขายได้หมด แทบจะไม่พอขายด้วยซ้ำ ถ้าออกไปเปิดร้านก็คงมีแค่ลูกค้าขาจร"อีกสัก 3 เดือน แก้วอยากไปเที่ยว" ในเมื่อชวนยายไปจากที่นี่แล้ว ยายไม่อยากไป แก้วใจก็ต้องหาวิธีไปจากที่นี่ให้ได้ก่อน"จะไปเที่ยวที่ไหน""ยังไม่รู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-18เมียสวมรอย บทที่ 70
ดวงตาที่แฝงไปด้วยความเศร้า แต่แว๊บหนึ่งในดวงตาคู่นั้น รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง จะว่าเสียใจไปทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะนั่นหมายถึงต่อจากนี้ไปเธอจะไม่ได้เหงาอีกแล้ว"แม่จะเลี้ยงหนูให้ดีที่สุด มาอยู่ด้วยกันนะลูก" เธอทำตามฉลากด้านข้างระบุไว้ และผลออกมาก็ไม่ได้ผิดไปจากที่คาดไว้เลยแก้วใจคิดว่าเก็บผลตรวจไว้แบบนี้คงไม่ได้ เธอก็เลยต้องทำลายมัน โดยการใส่ถุงขยะแล้วออกไปทิ้งให้มิดชิดที่สุดเช้าวันต่อมา..แก้วใจใส่เสื้อยืดตัวหลวมสีดำ เพื่ออำพรางสัดส่วนร่างกาย กางเกงเธอเลือกใส่กางเกงวอร์มจะได้ไม่อึดอัดมากผู้พันฉลามออกมาจากห้องนอนก็ไม่เจอแม่บ้านแล้ว เพราะเธอเตรียมอาหารทิ้งไว้ที่โต๊ะก็รีบออกจากบ้านเจ้านายไปยิ่งเธอทำแบบนี้เขาก็ยิ่งคิดว่าเธอคงไม่อยากสานสัมพันธ์ต่อ ที่จริงฉลามจะเลือกปฏิเสธงานนี้ก็ได้ เพราะไม่ได้บังคับแค่เป็นงานที่ท่านพลเอกขอ ใจจริงแล้วเขาอยากกลับมาหาเธออีกครั้ง อยากมองนัยน์ตาคู่นั้น ว่ายังมีเขาอยู่ไหมแต่เธอก็พยายามหลบทุกทาง แล้วเขาจะไปแคร์ทำไมเที่ยงวันเดียวกันที่โรงอาหาร..แก้วใจตั้งโต๊ะให้คุณๆ เสร็จ ก็รีบไปช่วยยายที่ร้านอาหาร จังหวะกำลังเดินผ่านร้านแรก สายตามองไปเห็นแล้วว่าใครกำลังนั่งทาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-18เมียสวมรอย บทที่ 71
"คุณเคลียร์กับผู้หญิงของคุณหรือยังล่ะคะ ถึงจะให้ฉันไปด้วย" สีหน้าและแววตาของคนที่พูดปกติมาก เหมือนไม่แคร์ผู้ชายคนนี้เลยแม้แต่นิด"ผมไม่ยักรู้ว่าคุณสนใจเรื่องนี้ด้วย""คุณมองยังไงว่าฉันสนใจ ว่าแต่ผู้หญิงของคุณจะรับได้ไหมที่อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงอีกคนหอบท้องไปกับผู้ชายของเขา" เธอต้องการจะพูดเพื่อให้เขาเปลี่ยนความคิดใหม่ ถ้าเขาอยากรับผิดชอบลูกก็ไม่ว่า แต่จะให้ตามไปด้วยเธอคงไม่ไป และไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้เขาเปลี่ยนความคิดนั้น นอกเสียจากดึงผู้หญิงของเขาเข้ามาในบทสนทนานี้ด้วย"ดี! ในเมื่อคุณไม่แคร์ไม่สนใจเรื่องนั้น ผมจะได้สบายใจขึ้นมาหน่อย"แก้วใจหันหลังให้ทันที เธออยากจะพูดเรื่องคุณยายด้วย..แต่มันจุกในอก คงพูดต่อไม่ไหวแล้ว หญิงสาวเปิดประตูออกไปจากห้องก็พบกับสายตาของคุณหนูที่มองมา"เดี๋ยวแก้วทำอาหารให้นะคะ""โมนายังไม่หิวหรอกค่ะ" มโนราห์ไม่รู้หรอกว่าทั้งสองคุยอะไรกันอยู่ในห้อง แต่มองจากสีหน้าแววตาของแก้วใจแล้ว ดูไม่น่าจะไหว"แก้วต้องรีบไปช่วยงานยายด้วยค่ะ แก้วขอเตรียมไว้ให้ก่อนเลยนะคะ" ที่จริงเธออยากจะรีบไปจากที่นี่ เป็นไปได้ระหว่างที่เขาอยู่ขอไม่มาใกล้บ้านหลังนี้เลยได้ไหมพอจัดเตรียมอาหารให้ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 72
"??" พอเดินตามเข้ามาในห้อง ประตูก็ถูกปิดลงจากคนที่เข้ามาก่อนหน้านั้น "ยายคุยกับคุณว่ายังไง""อยากรู้จริงเหรอ" ใบหน้าคมยื่นเข้ามาถามแก้วใจรีบขยับออก ไม่อยากให้เขาถูกเนื้อตัวได้อีก "คุณอย่าทำรุ่มล่ามกับฉันเด็ดขาด""แค่ใกล้ก็ไม่ได้เลยเหรอ""อย่าลืมสิคะท่านผู้พัน ว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน"สายตาคมมองต่ำลงไปดูท้องของผู้หญิงที่พูดว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน"ถ้าคุณคิดว่าจะเอาเรื่องลูกมารังแกฉันเหมือนแต่ก่อน แม้แต่หน้าลูกคุณก็จะไม่ได้เห็น" ถ้าเขาไม่เคลียร์ตัวเอง อย่าคิดอย่าฝันเลยว่าเธอจะยอม"ระหว่างที่เราไปอยู่ที่นั่น ผมจะจ้างคนช่วยงานคุณยาย""แล้วยายยอมเหรอ""ใช่"แก้วใจแอบตำหนิยาย ทำไมต้องอนุญาตให้เธอไปกับเขาด้วยอึบ! พอได้คำตอบแก้วใจก็หันไปที่ประตู แต่ถูกอีกฝ่ายรั้งตัวไว้ก่อน"ปล่อย" สายตาเอาเรื่องมองต่ำลงไปดูมือข้างที่จับแขนเธออยู่จนฉลามต้องยอมปล่อย เพราะรู้นิสัยของเธอดี แต่อย่าให้มีโอกาสแล้วกัน..แกร็ก.. ประตูห้องนั้นเปิดออกมา มันทำให้ผู้พันกองทัพแปลกใจมาก ธรรมดาผู้พันฉลามลูกน้องคู่ใจไม่เคยปล่อยผู้หญิงให้หลุดมือไปได้"เดี๋ยวแก้วทำอาหารให้นะคะ" หญิงสาวเอ่ยพูดกับคุณหนูแล้วรีบเดินเข้าไปในครัวพอเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 73
"เป็นอะไร" ผู้พันกองทัพที่กำลังตักโจ๊กใส่ปากเห็นสายตาลูกน้อง เหลือบมองไปในครัว เหมือนมีเรื่องอะไรสักอย่าง"ตกใจหมดเลย ผู้พันจะถามอะไรผมตอนนี้" ฉลามหันกลับมากระซิบพูดเพียงเบาๆ"ทำอะไรผิดมาหรือเปล่าเรา" กองทัพยังคงถามต่อ"เปล่าสักหน่อย""แต่ท่าทางมันฟ้อง""ผู้พันเงียบไว้เถอะน่า""คุณแก้วใจครับ" ยิ่งบอกให้เงียบกองทัพก็ยิ่งอยากจะแกล้ง"ผู้พัน!" ฉลามรีบตำหนิอีกฝ่ายอย่างไว"คะ" แก้วใจรีบออกมาจากในครัว คิดว่าท่านผู้พันจะเติมโจ๊กอีก แต่โจ๊กในถ้วยก็ยังเหลือเยอะ "มีอะไรคะ""วันนี้โจ๊กอร่อยมากเลย""อร่อยก็ทานเยอะๆ สิคะ" มโนราห์เดินตามแก้วใจออกมาจากในครัว เพราะเธอเข้าไปเอาผลไม้มากินด้วย"ครับ""หึ" ถึงทีฉลามขำกลับบ้าง"ขำอะไรวะ""ไม่ได้ต่างจากผมเลย""มีอะไรกันหรือเปล่าคะ" มโนราห์นั่งลงมองหน้าทั้งสอง"นั่งเบาๆ หน่อยสิครับ เดี๋ยวลูกก็ตกใจ""อย่าให้จับได้นะคะว่านัดกันไปเที่ยว"แก้วใจได้ยินมโนราห์พูดประโยคนี้ จากที่กำลังเดินเข้าไปในครัวก็หยุดแล้วหันกลับมามอง"ปะ..เปล่าสักหน่อย" ประโยคนี้ทั้งสองพูดขึ้นแทบจะพร้อมกันพอแก้วใจทำงานบ้านเสร็จก็รีบไปช่วยยายที่โรงอาหาร ส่วนท่านผู้พันทั้งสองไปทำงานก่อนหน้านั้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20เมียสวมรอย บทที่ 74
แต่พอชักนิ้วออกมาแล้วก็นึกเสียดาย น่าจะอยู่คนละห้อง ถึงแม้เมียไม่ยอมให้ ได้แอบลักกินขโมยกินแบบนี้มันก็ลุ้นไปอีกแบบตื่นเต้นดีเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงได้ ชายหนุ่มพยายามจะนอนให้หลับแล้ว ขนาดขับรถมาเหนื่อยๆ ทำยังไงก็ไม่หลับสักที ความคิดหนึ่งวูบเข้ามาในหัว..หรือจะอุ้มเธอออกไปเอาระเบียงหลังห้องดีฉลามที่นอนหันหลังก็ได้พลิกกายหันกลับมา เอาวะยังไงก็นอนไม่หลับใบหน้าคมชะโงกมองไปเตียงข้างๆ เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขาหลับสนิทไปแล้วจริงๆหลังจากที่แน่ใจแล้ว มือหนาก็ยื่นเข้าไปใต้ผ้าห่มแล้วขยับกางเกงวอร์มที่เธอสวมใส่อยู่ให้ออกจากขาข้างหนึ่งพร้อมกับกางเกงชั้นใน..แล้วจับขาเรียวยกขึ้นสูงในท่านอนตะแคง กายหนาแทรกเข้าไปตรงกลางหว่างขาทางด้านหลังเพื่อส่งผ่านความเป็นชายเข้าไป"อื้อ?" มีสิ่งผิดปกติยัดเข้ามาในร่างกาย ถึงแม้จะหลับสนิทก็ทำให้รู้สึกตัวตื่นได้ "คุณ?!" แก้วใจไม่ได้พูดเสียงดังเพราะจำได้ว่าตัวเองนอนอยู่ที่ไหนเห็นว่าเธอรู้ตัวแล้วแทนที่จะหยุดแต่ไม่เลย ฉลามดันความเป็นชายเข้าไปให้ได้มากที่สุดแล้วค่อยๆ โยกสะโพกมือเรียวเกาะหมอนที่หนุนอยู่เมื่อสักครู่ไว้แน่น จะห้ามก็ไม่ได้กลัวมีเสียงดัง"อ้าา" เสีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-20
บทล่าสุด
เมียสวมรอย บทที่ 134
เหมือนถูกลากมาตบกลางสี่แยกยังไงยังงั้นเลย ที่ได้ยินพวกผู้หญิงพูดถึงสามีตัวเอง"ได้ยินผู้พันบอกว่า วันนี้จะร้องเพลงช่วงเปิดงาน""อ้าว ไม่ร้องตอนปิดงานอีกแล้วเหรอ" เพราะกองทัพเลือกร้องเพลงตอนปิดงานมาหลายปีแล้ว ที่เขาร้องช่วงปิดงานจะได้มีคนอยู่ร่วมงานจนถึงช่วงสุดท้าย"เห็นบอกแบบนั้น""แหมนอกจากให้ติดรถมาแล้ว ยังบอกเรื่องจัดงานอีกนะ" ไม่มีใครไม่รู้ว่ากองทัพแต่งงานและภรรยาก็คลอดลูกเดือนที่แล้ว แต่อย่างที่รู้กันอยู่ว่าคนที่ทำอาชีพนี้ส่วนมากจะเจ้าชู้ มีหลายคนเลยแหละที่มีบ้านเล็กบ้านน้อย ยิ่งระดับลูกชายของคนใหญ่คนโตแล้วด้วย ผู้หญิงพวกนั้นก็เลยอยากไต่เต้าสบายทางลัด ยิ่งถ้าคว้าใจผู้ชายมาได้ถึงกับยอมเลิกกับบ้านใหญ่ก็เคยมีความรู้สึกของมโนราห์ตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว จนเกิดอาการคัดเต้า โชคดีที่ใส่ที่ซับน้ำนมมาด้วย แต่ถ้ามันไหลเยอะก็คงเอาไม่อยู่เพียงไม่นานเสียงดนตรีก็ดังขึ้น หลายคนที่ร่วมงานต่างก็หันไปที่เวที และหลายคนก็พูดกันว่า ทำไมผู้พันกองทัพถึงได้ร้องเพลงช่วงเปิดเวที เพราะทุกครั้งผู้พันจะร้องตอนปิด ..นั่นแสดงว่าคนในงานยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้คงสำคัญกับเขามากจริงแหละ ถึงได้รู้ว่าเขาจ
เมียสวมรอย บทที่ 133
"ฉันขอชุดที่รัดกุมหน่อยนะคะ..แต่..เออ..""แต่อะไรคะ" ช่างที่กำลังเลือกแบบชุดให้ถามลูกค้า เมื่อเห็นอีกฝ่ายเหมือนไม่กล้าพูด"ขอแบบที่สามารถปั๊มนมให้ลูกได้ด้วย" ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะไปหรอก แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอน เธอก็เลยขอชุดแบบนั้นไว้ เพราะถ้าน้ำนมมาต้องรีบปั๊มออก ไม่งั้นคัดเต้าทำให้ปวดมากบางครั้งเกิดการอักเสบเลย"ชุดแบบนั้นทางร้านเราไม่ได้ทำไว้ค่ะ แต่เราคิดว่า ผ้าคลุมไหล่สามารถปกปิดได้"ขณะที่คุยกันไม่มีคนในบ้านอยู่ใกล้เธอก็เลยกล้าพูดพอรู้แล้วว่าลูกค้าต้องการแบบไหนทางร้านก็รีบจัดการให้ ส่วนมโนราห์ก็เริ่มทำการเสริมสวยต่อขณะที่ทำผมอยู่ได้ยินเสียงลูกชายงอแง เธอก็ให้ช่างหยุดก่อน เพื่อไปดูว่าลูกเป็นอะไร แต่พอเห็นว่าลูกอยากเข้าเต้ามโนราห์ก็เลยจัดให้ก่อนจนแกนอนหลับเธอถึงได้กลับมาทำสวยต่อ ชีวิตแม่ลูกอ่อนถ้าใครไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้หรอกบ่ายคล้อยวันเดียวกัน.."พ่อโทรมาบอกว่าให้แม่เข้างานเร็วหน่อย""คุณแม่ก็ไปสิคะ""แม่ว่าจะรอรับเราไปด้วยกัน""ไม่ต้องรอหรอกค่ะ โมนายังไม่รู้เลยว่าจะไปไหม""ถ้างั้นแม่รอเราที่งานนะ" พอแต่งตัวเสร็จพุดตาลก็ให้คนรถพาไป เพราะไม่อยากให้ท่านนายพลต้องกลับมารับอีกเวลาเดียวก
เมียสวมรอย บทที่ 132
ลืมเลยอีกแค่ไม่กี่วันก็ถึงวันงาน พอคิดถึงเรื่องเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นเขากับเธอยังไม่ได้รักกัน"หึ.." พอคิดถึงตอนที่กระโปรงเธอขาดก็นึกขำขึ้นมา และตอนที่เธอคิดว่าเขาร้องเพลงให้ผู้หญิงคนอื่น แต่ไม่ใช่เลย ตอนที่ร้องเพลงนั้น เขากลับคิดถึงหน้าเธอต่างหาก"ยิ้มอะไรครับผู้พัน""ยังจะเดินตามมาอีก ไม่ทำงานหรือไง""ทำสิครับ แต่ผู้พันลืมแล้วเหรอว่าที่ทำงานเราไปทางเดียวกัน" ตอนที่เป็นผู้กองอยู่เขาสังกัดหน่วยงานเดียวกับกองทัพ แต่พอเลื่อนขั้นเป็นผู้พัน ฉลามต้องเข้ารับงานใหม่ "แล้วตกลงที่ยิ้ม..ให้สาวที่นั่งรถมาด้วย..หรือคนที่อยู่บ้านครับ""ไอ้ฉลามมึงจะหางานให้กูไปถึงไหนวะ กูก็ต้องคิดถึงเมียกูสิ""ครับคิดถึงเมีย""ไอ้นี่พูดเหมือนไม่เชื่อ"สองวันต่อมา.. วันนี้เริ่มประชุมเรื่องที่จะจัดงานประจำปี ใครรับหน้าที่ส่วนไหนก็ต้องเริ่มจัดการส่วนที่ตัวเองได้รับในแต่ละหมู่เหล่าต้องร่วมแรงร่วมใจ เพราะงานประจำปีไม่ได้จัดขึ้นแค่เป็นงานเลี้ยง แต่เป็นงานที่ทำให้ในหน่วยงานรักและสามัคคีกันที่คฤหาสน์พลเอกเกษมราษฎร์"โมนาไม่รู้ว่าพ่อจะมา" เพราะพ่อเพิ่งมาตอนที่เธอคลอดลูกนี่เอง และวันนี้พ่อก็มาอีกครั้ง"สามีเราไม่บอกเหรอ ว่
เมียสวมรอย บทที่ 131
"คุณอยากได้อะไรครับ ทำไมไม่เรียกผมเดี๋ยวผมหยิบให้" ฉลามรีบเดินกลับมาที่บ้าน"ฉันเรียกแล้วค่ะ แต่คุณมัวมองสาวๆ พวกนั้นอยู่""อุ๊ย.. เปล่ามองสักหน่อย""ตาฉันไม่ได้บอด""แก้วใจครับ อย่างอนนะ มันไม่ดีต่อ..""คุณไม่อยากให้ฉันงอนก็อย่าทำสิคะ""ผมแค่..""แค่อะไรคะ""แค่มองนิดเดียวเอง""แต่ที่ฉันเห็นไม่นิดแล้วนะ"กูจะถึงกับตายไหมวะ ..ฉลามรีบเดินตามแก้วใจเขาไปในบ้าน ในใจก็แอบหวั่นๆ"อย่าเดินเร็วสิครับเดี๋ยวสะดุดล้ม""ไม่ต้องตามมานะ""ผมสัญญาว่าจะไม่มองผู้หญิงคนอื่นแบบนี้อีกแล้ว"แก้วใจหยุดแล้วก็หันกลับมา แต่ฉลามที่ตามมาด้านหลังเกือบหยุดไม่ทัน"จะหยุดทำไมไม่บอกผมล่ะ""ไม่ต้องมาใกล้ฉันเลยนะ" หญิงสาวผลักสามีให้ออกห่าง "ใช่สิท้องฉันโตขนาดนี้ ก็เลยไม่น่ามองเหมือนผู้หญิงพวกนั้นใช่ไหม""ใครบอกคุณไม่น่ามอง แก้วใจของผมน่ารักที่สุดในโลก""คนปากไม่ตรงกับใจ ฉันจะกลับไปหายาย""ไม่ให้กลับ""ฉันจะกลับไปคลอดลูกกับยาย""ที่นั่นอยู่ห่างไกล เวลาคลอดก็ลำบาก เอาแบบนี้แล้วกันใกล้คลอดผมจะไปรับคุณยายมาอยู่ด้วย""จริงเหรอคะ" จากที่งอนอยู่เมื่อสักครู่ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา ฉลามถึงกับหายใจโล่ง ดีนะที่ยังมียาย ไม่งั้นคืนนี้ต้
เมียสวมรอย บทที่ 130
ญาณินกัดฟันไว้ไม่กล้าส่งเสียงคราง เพราะลูกชายเพิ่งจะนอนลงมือเรียวยื่นลงไปจับศีรษะของคนที่เมามันอยู่กับการใช้ลิ้น แทนที่จะยกศีรษะของเขาขึ้นแต่ดันกดมันลงแบบลืมตัวชายหนุ่มยิ่งได้ใจเพิ่มจังหวะความเร็วของลิ้นอีกระดับหนึ่ง จนสะโพกงามเกร็งกระตุกเขาถึงได้หยุด แล้วค่อยๆ ขยับขึ้นมา เพราะจะปล่อยให้เธอเสร็จก่อนไม่ได้สิ่งแรกที่ศิลาทำเมื่อโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มนั้นคือมองไปดูลูกชาย ว่าเขาหลับหรือยัง แต่พอเห็นลูกยังดิ้นอยู่ เขาก็ค่อยๆ เอนตัวลงอีกฝั่งหนึ่งของเธอแต่ชายหนุ่มไม่ได้ปล่อย เขายังคงลูบคลำเนินอวบนูนของเธอเพื่อไม่ให้อารมณ์อีกฝ่ายหยุดลง"อือ..คุณ.."ศิลาไม่สนใจที่เธอห้าม แถมยังส่ายหน้าบอกเล็กน้อย เพื่อให้เธอรู้ว่าถึงยังไงเขาก็ไม่หยุด รอให้ลูกหลับสนิทก่อนเถอะ จะจัดการเธอให้สมกับความคิดถึง"อื้อ" พอนิ้วนั้นจมหายเข้าไปในร่อง หญิงสาวกลั้นเสียงไว้ไม่ได้อีก แต่เธอก็ไม่ได้ส่งเสียงออกมาแรง "อ่ะ อ่ะ" อารมณ์ของเธอเริ่มควบคุมไม่ได้เมื่อนิ้วนั้นขยับเร็วขึ้น"หือ" ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อยเมื่อถูกมือเรียวลูบคลำที่เป้ากางเกง ยิ่งเธอเป็นคนรูดซิปเองด้วยแล้วเขายิ่งพอใจมากแต่เธอทำแค่นั้นแล้วก็หยุด เพราะเริ่มรู้ส
เมียสวมรอย บทที่ 129
วันต่อมา..หลังการประชุมใหญ่จบลงพอออกมาจากห้องประชุม ตำรวจก็มารอรับตัวคนที่ทำผิดกฎหมาย หัวหน้าขบวนการที่ทำผิดกฎหมายในครั้งนี้ก็คือเอกมัย สิ่งที่ทำผิดคือสอดไส้สิ่งผิดกฎหมาย ไปกับสินค้าที่ส่งออก ซึ่งถ้ามีเส้นสายทางด้านนี้การตรวจสอบก็จะไม่เข้มงวด หรือถ้าเจอก็แค่ใช้เงินยัด"คุณคิดเหรอว่า ทำแบบนี้บริษัทจะไม่ได้รับผลกระทบ" ก่อนที่จะถูกนำตัวไป เอกมัยยังหันมาพูดข่มขู่ศักดินามองตามหลังเอกมัยที่ถูกกุมตัวไปแล้ว มันไม่เหมือนสิ่งที่คิดไว้ พอถึงเวลาจริงๆ ทุกอย่างโล่งมาก ไม่หนักอึ้งเหมือนตอนที่แบกไว้กับตัวเลยศักดินาปล่อยให้หน่วยตรวจสอบของรัฐบาลเข้ามาตรวจสอบบริษัท แล้วแต่การพินิจของเจ้าหน้าที่ ถ้าจะสั่งให้ปิดศักดินาก็ยอม เพราะเหนื่อยมากแล้ว"ผมจะช่วยพูดกับคุณพ่อให้อีกแรงครับ" กองทัพเห็นว่าท่านมีท่าทางที่คิดหนัก"อย่าลำบากท่านนายพลอีกเลย ปล่อยไปตามยถากรรมเถอะ""ขอบใจมึงมากนะเพื่อน" ศิลารู้ดีว่าพ่อรักบริษัทนี้มาก "ก็เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนมีไว้ทำไมถ้าไม่ช่วยเพื่อน""ท่านคะ" เสียงนี้ดังแว่วเข้ามาผ่านฝูงชนที่มุงดูเหตุการณ์ศิลาหันไปมองพ่อว่าท่านมีท่าทียังไงเมื่อเจอ ขวัญชนก ซึ่งตอนนี้ท่านได้เซ็นใบหย่า
เมียสวมรอย บทที่ 128
>>{"เมียพี่ไม่สบายเหรอ""} {"จะว่าไม่สบายก็ไม่เชิงหรอกพี่ พี่สะใภ้กินอะไรไม่ค่อยลง แถมบอกว่าอาหารเหม็น"}>>{"กินอะไรไม่ค่อยลงอาหารเหม็น? เราเอาอาหารค้างคืนมาให้พี่เขากินเหรอ"} {"เปล่าสักหน่อย อาหารเพิ่งจะตักออกมาจากกระทะร้อนๆ"}"เมื่อกี้มึงว่าอะไร ใครเหม็นอาหาร" กองทัพที่นั่งฟังอยู่ว่าศิลากำลังคุยเรื่องอะไร อดที่จะถามไม่ได้"ก็เมียกูน่ะสิ สงสัยจะไม่สบาย" ศิลาก็เลยวางสายไปจากน้องสาวก่อน"อาการเป็นยังไงบอกมาซิ""น้องสาวกูบอกว่ากินข้าวไม่ค่อยลง ตั้งแต่วันก่อนแล้ว" เพราะพวกเขาออกมาจากบ้านก็สามวันเข้าไปแล้ว"อาการแบบนี้เหมือนเมียกูเลย""เมียมึงก็เป็นเหรอ""เป็นสิ เป็นตอนมีตาทัพไท""อะไรนะ?""เมียไอ้ศิลาท้องเหรอ?" ซันเดย์ที่นั่งฟังอยู่ด้วยกันพูดขึ้นมาบ้าง"กูจะไปรู้กับเมียมันเหรอ กูแค่บอกอาการตอนที่เมียกูท้อง""กูกลับบ้านก่อนได้ไหม" ศิลานั่งไม่ติดที่เลยทีนี้ ถ้าหายตัวกลับตอนนี้ได้เขาคงทำไปแล้ว"มึงจะบ้าเหรอ พรุ่งนี้ประชุมสำคัญ""พวกมึงก็จัดการกันไปเองสิวะ""อ้าวไอ้นี่! นี่บริษัทพ่อมึงนะ"ศิลาหยิบโทรศัพท์แล้วเดินไปอีกมุมหนึ่ง เพื่อโทรหาเธอ>>{"พ่อครับ"} โทรเข้าเครื่องของแม่ ลูกก็รับอีกอ
เมียสวมรอย บทที่ 127
"พ่อขอโทษที่ส่งคนตามลูกกับเมียลูก แต่พ่อไม่ได้หวังร้ายเลย""ถึงพ่อไม่ได้หวังร้าย แต่คนที่ถูกตามรู้ไหมว่าเขาหวาดกลัว ผู้หญิงและเด็กแถมยังมีคนแก่ที่พิการ""พ่อคิดถึงหลาน" ศักดินาไม่ปล่อยให้ลูกต่อว่าไปเยอะกว่านี้แล้ว"อะไรนะครับ?""พ่อคิดถึงเทวิน""ผมไม่เชื่อ""ลูกก็รู้ว่าพ่อแสดงความรักออกมาไม่เก่ง""แล้วทำไมหลานถึงบอกว่ากลัวคุณปู่ล่ะ""คงเห็นพ่อขู่แม่แกมั้ง แต่ที่พ่อทำไปเพราะอยากกดดันให้เธอพาแกกลับมาที่บ้าน""พอเถอะศิลา" กองทัพคิดว่าศิลาคงเข้าใจพ่อผิดแล้ว คงเหมือนที่ท่านพูดว่าท่านแสดงความรักออกมาไม่ค่อยเป็น "เรามาหาทางคิดแผนต่อไปกันดีกว่า" นี่แหละที่ทุกคนไม่เข้าไปคุยเรื่องนี้ที่บ้าน เพราะหน้าต่างมีหูประตูมีช่อง"พ่อต้องขอบใจเราอีกครั้งนะกองทัพ รวมถึงนายด้วย" ศักดินาหันไปหาลูกเขย"ผมหรือครับ" ซันเดย์คิดว่าตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ขอบใจที่ดูแลริศา" นี่แหละอีกเหตุผลหนึ่งที่ท่านอยากให้สาริศาแต่งงานกับเสี่ยเคน เพราะเสี่ยเคนพอมีอำนาจที่จะมาช่วยเรื่องนี้ได้ ตอนนั้นท่านมองไม่เห็นใครแล้วจริงๆ"ผมปรึกษากับพ่อแล้วครับ ท่านบอกว่าจะช่วยเรื่องนี้""ท่านบอกอย่างนั้นเหรอ" คนที่ถามก็คือศิลา เพราะเขาเริ
เมียสวมรอย บทที่ 126
ใช้เวลาขับรถอยู่ร่วมสามชั่วโมง ก็ได้มาถึงจุดหมายปลายทาง เพราะถนนช่วงนี้โล่งมาก"พ่อมึงมีญาณทิพย์เหรอวะ" ยังไม่ลงจากรถเลยด้วยซ้ำ ศักดินาก็เดินออกมาต้อนรับลูกและเพื่อนๆ ของลูก"ดูอบอุ่นดีนี่" ศักดินาเอ่ยทักทายคนที่เพิ่งลงมาจากรถ เพราะลูกชายไม่ได้มาแค่คนเดียว"สวัสดีครับ" เพื่อนทั้งสองยกมือไหว้ ถึงยังไงท่านก็เป็นพ่อของเพื่อนรัก แถมยังเป็นพ่อตาของซันเดย์ด้วย"ยินดีต้อนรับ ชวนเพื่อนเข้ามาข้างในสิลูก" ศักดินาเอ่ยพูดด้วยท่าทางสุขุมนุ่มลึกดูไม่มีพิษไม่มีภัยทั้งสามก็เลยเดินตามเข้าไปในบ้าน"น้ำค่ะ" ก้นยังไม่ถึงโซฟาเลยด้วยซ้ำ ขวัญชนกก็ยกน้ำมาบริการแต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจน้ำเลย ขวัญชนกก็เลยนั่งลงข้างๆ คนที่เป็นสามี แต่สายตานั้นมองดูหนุ่มๆ ด้วยแววตาหวานหยดย้อย"ผมจะคุยธุระ คุณมีอะไรทำก็ไปทำ" ศักดินาพูดพร้อมกับมองดูคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เล็กน้อย"ท่านคะ""บอกว่าจะคุยธุระไง"ก่อนที่ขวัญชนกจะออกจากห้องนั้น สายตาได้มองไปที่ลูกน้องของท่านแบบรู้กันแค่สองคน"เราตัดสินใจแล้วใช่ไหมว่าจะมารับช่วงต่อจากพ่อ""ผมไม่ชอบงานบริษัท""ถึงไม่ชอบแกก็ต้องได้มารับช่วงต่อ เพราะแกคือลูกชายคนเดียวของฉัน""พ่อก็ยังแข็งแรง
