ตอนที่ 9 อยากแยกกันเที่ยว

 

แดเนียลเช่าจักรยานยนต์คันโตจากนั้นก็พาปลายฟ้าไปทานอาหารตามรีวิวที่เขากับเธอช่วยกันอ่าน ก่อนจะไปนั่งคาเฟ่จิบกาแฟกันในตอนบ่าย พอถึงเวลาเย็นก็พากันไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพ

ชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายมากแม้จะเพิ่งรู้จักกับปลายฟ้าแต่การได้เที่ยวด้วยกันแบบนี้มันก็ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันเร็วขึ้น ปลายฟ้าเป็นเด็กสาวที่ร่าเริงสดใสมองโลกในแง่ดีทำให้เขาเองรู้สึกสบายใจแต่ก็ไม่คิดจะจีบผู้หญิงคนนี้เพราะยังเข็ดกับเรื่องความรักอยู่มาก

วันรุ่งขึ้นทั้งสองก็ไปเที่ยวในตัวเมืองและทานกาแฟตามคาเฟ่ต่างๆ อีกพอตกเย็นก็กลับมาโรงแรมและนัดกันออกมานั่งดื่มที่ผับแห่งเดิมที่ทั้งสองเจอกันในคืนแรก

พออีกวันก็พากันดำน้ำ ตลอดทั้งวันเขาได้ยินแต่เสียงหัวเราะสดใสของปลายฟ้ามันทำให้ชายหนุ่มลืมเรื่องของคนรักไปทีละนิด

เขารู้สึกขอบคุณหญิงสาวมากที่มากเป็นความสดใสในวันที่เศร้าหมองของเขา

คืนนี้ชายหนุ่มเลยนัดเธอมาอย่างร้านอาหารหรูของโรงแรมเพื่อเลี้ยงหญิงสาวเพื่อเป็นการตอบแทนที่ทำให้ชีวิตในแต่ละวันคงเขามีความสุข

“พี่แดนไม่เห็นต้องพาหนูมาเลี้ยงร้านหรูแบบนี้เลย หนูเกรงใจจังค่ะ” ปลายฟ้าคิดว่าเขานัดมาทานอาหารที่ร้านอาหารธรรมดาทั่วไป แต่ร้านนี้ที่เขาพามาวันนี้ตกแต่งอย่างสวยงาม บรรยากาศค่อนข้างจะโรแมนติก ถ้าได้มาในสถานที่แบบนี้กับแฟนหรือคนรักมันคงจะมีความสุขอยู่ไม่น้อย

“พี่ก็อยากเปลี่ยนมันเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง สามวันมานี้ฟ้าทำให้พี่มีความสุขพี่ลืมเรื่องเศร้าไปเกือบหมดแล้ว”

“พี่แดนก็ทำให้ฟ้าสนุกเหมือนกันค่ะ ใครจะคิดล่ะคะว่าคิดว่าการมาเที่ยวครั้งนี้ฟ้าจะมีเพื่อนเที่ยวแถมยังพาฟ้าเที่ยวทั้งๆ ที่ไม่ใช่คนไทยอีกด้วย” เธอยิ้มอย่างมีความสุข ความเหงาหายไปจนหมดสิ้น

อาหารมื้อนี้ค่อนข้างพิเศษแดเนียลสั่งไวน์มาให้กลับปลายฟ้าด้วยเพราะรู้ว่าหญิงสาวเป็นคนชอบดื่ม

“ขอบคุณนะคะ พี่แดนพี่รู้ใจหนูที่สุดเลย” ปลายฟ้าพูดแล้วยิ้ม เมื่อจับวายไปแล้วรู้สึกถึงรสชาติที่หวานหอม

“อร่อยไหม”

“อร่อยค่ะ อร่อยกว่าไวน์ที่กินวันก่อนเยอะเลย”

เขายิ้มเมื่อเห็นว่าหญิงสาวชอบในสิ่งที่เขาสั่งให้ ทั้งสองคนนั่งทานอาหารอยู่นานปลายฟ้ารู้สึกดีมากๆ เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าการมาเที่ยวครั้งนี้จะทำให้ตนเองได้เจอผู้ชายใจดีอย่างพี่แดน

เมื่อออกจากห้องอาหารแดเนียลก็พาปลายฟ้าไปเที่ยวบาร์อีกแห่งหนึ่งนักท่องเที่ยวไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เพลงที่เปิดก็ไม่ได้เสียงไม่ได้ดังมาก เขาเลือกนั่งโซฟาริมบรรยากาศค่อนข้างผ่อนคลาย

“พรุ่งนี้พี่อยากไปไหว้พระทำบุญฟ้าสนใจไปกับพี่มั้ย”

“พี่แดนนับถือพุทธเหรอคะ หนูนึกว่าจะนับถือคริสต์”

“พี่ไม่ได้นับถือศาสนาอะไรเลย เพียงแต่เห็นว่าที่นี่มีวัดเยอะก็เลยอยากจะไปไหว้พระทำบุญก็แค่นั้น แล้วฟ้าล่ะนับถือศาสนาอะไร”

“หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แม่นับถือศาสนาพุทธส่วนพ่อนับถือคริสต์ค่ะ หนูก็เลยได้ไปทั้งโบสถ์ไทยและโบสถ์ของศาสนาคริสต์” ทางบ้านของเธอไม่ได้บังคับว่าหญิงสาวจะต้องนับถือศาสนาไหนปลายฟ้าเลยไปโบสถ์กับบิดาบ้างไปทำบุญที่วัดกับมารดาบ้างซึ่งมันทำให้หญิงสาวรู้สึกว่าแต่ละศาสนาก็มีข้อดีไม่ต่างกันเธอจึงเปิดใจรับทั้งสองศาสนา

“พรุ่งนี้พี่ว่าจะเปลี่ยนเป็นเช่ารถยนต์นะ”

“ทำไมล่ะคะ หนูว่าขี่มอเตอร์ไซค์สนุกดีออกมันก็สนุกดีออกนะคะ”

“พี่ดูพยากรณ์อากาศแล้วเขาว่าพรุ่งนี้อาจจะมีฝน ถ้าเราเอามอเตอร์ไซค์ไปเที่ยวมันคงไม่สะดวกเท่าไหร่” เขาอธิบายแต่อันที่จริงแล้วไม่ค่อยอยากปลายฟ้าซ้อนรถของตนเท่าไหร่ การได้ใกล้ชิดแบบนั้นทำให้ใจเขาเต้นแรง

“ก็ดีเหมือนกันค่ะ พรุ่งนี้หนูขอเป็นคนจ่ายค่าเช่าทั้งหมดเองได้ไหมพี่จ่ายให้หนูมาเยอะแล้ว”

“ไม่เป็นไรพี่ก็ต้องเช่าให้ตัวเองอยู่แล้ว ฟ้าจะนั่งไปอีกคนค่าเช่ามันก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นหรอก”

“แต่หนูเกรงใจนี่คะ ตั้งแต่ตกลงเที่ยวด้วยกันพี่ก็จ่ายตลอดเลยคืนนี้ราคาอาหารก็ไม่ใช่ถูกๆ”

“แต่ฟ้ายังเรียนอยู่นะ อย่าคิดมากเรื่องนี้สิ”

“หนูยังเรียนอยู่ก็จริง แต่หนูก็พอมีเงินอยู่หรอกค่ะ อีกอย่างเราก็ไม่ใช่แฟนหรือคนรักที่พี่จะมาจ่ายทุกอย่างให้ พรุ่งนี้ให้หนูเป็นคนจ่ายบ้างนะคะ”

“ถ้าฟ้าทำแบบนั้นแล้วสบายใจพี่ก็มีปัญหาหรอก”

“สบายใจสิคะ” ปลายฟ้ารู้สึกดีที่ตัวเองจะได้จ่ายเงินบ้างเพราะที่ผ่านมาแดเนียลจะแย่งหญิงสาวจ่ายตลอดมันทำให้เธอรู้สึกว่าตนเองกำลังเอาเปรียบเขาอยู่

“หนูฟ้าเริ่มจ่ายตั้งแต่คืนนี้เลยดีมั้ยคะ”

“ได้ที่ไหนล่ะ ฟ้ามาเที่ยวแบบนี้ให้ผู้หญิงเป็นคนจ่ายเงินน่าเกลียดตายเลย”

“ไม่เห็นน่าเกลียดตรงไหนเลย ผู้ชายกับผู้หญิงก็สิทธิ์เท่าเทียมกัน”

“เอาน่าวันนี้ให้พี่จ่ายก่อน แล้วฟ้าค่อยจ่ายพรุ่งนี้ตกลงไหม” เขาต่อรอง

“ก็ได้ค่ะ อย่าลืมนะคะพรุ่งนี้พี่แดนไม่ต้องพกกระเป๋าสตางค์ลงมาจากห้องเลย”

“พี่ไม่พกกระเป๋าสตางค์ลงมาเกิดตำรวจจับขึ้นมาล่ะพี่ไม่ซวยแย่เลยเหรอ”

“งั้นเอาแค่บัตรประชาชนกับพาสปอร์ตกลงมาก็ได้ค่ะ” หญิงสาวพูดแล้วหัวเราะก่อนจะยกเครื่องดื่มตรงหน้าขึ้นมาดื่มด้วยความสบายใจ

ตั้งแต่มาเที่ยวภูเก็ตครั้งนี้ปลายฟ้าดื่มแอลกอฮอล์ค่อนข้างเยอะมาก หญิงสาวได้ปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกอย่างเต็มที่ เธอไม่เสียดายเธอใช้ชีวิตวัยรุ่นอย่างที่ตั้งใจไว้ แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่ปลายฟ้ายังไม่ได้ทำนั่นก็คือการวันไนท์สแตนด์กับใครสักคนแต่มันก็ทำได้ยากเพราะตอนนี้แดเนียลกับเธอเที่ยวด้วยกันตลอด

“พี่แดนเรามาฉลองสำหรับมิตรภาพของเราดีไหมคะ”

“ทำไมต้องรีบฉลอง เรายังอยู่ที่นี่อีกหลายวันไม่ใช่เหรอ”

“คือหนูคิดว่าตั้งแต่คืนพรุ่งนี้เป็นต้นไปเราน่าจะแยกกันเที่ยว”

“ทำไมล่ะหรือว่าเที่ยวกับพี่มันไม่สนุกพี่ทำให้ฟ้าเบื่อใช่ไหม”

“มันไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะแต่หนู....” ปลายฟ้าอึดอัดไม่รู้จะพูดกับเขายังไง

“มีอะไรก็พูดกับพี่ตรงๆ สิอย่าลืมว่าเราเป็นบัดดี้กันแล้วฟ้า”

“ไม่ดีกว่าค่ะมันน่าอายมาก” ถึงจะเริ่มสนิทกันแล้วแต่ปลายฟ้าก็ไม่กล้าบอกเรื่องนี้เพราะเขาคงมองเธอเป็นเด็กใจแตกแน่ๆ

“อะไรล่ะที่ว่ามันน่าอายลองเล่าให้พี่ฟังสิ”

“หนูว่าพี่ไม่อยากรู้หรอกค่ะ มันเป็นเรื่องของผู้หญิง”

“ฟ้าพูดแบบนี้ทำให้พี่อยากรู้ขึ้นมาแล้วสิ”

แดเนียลขยับเข้าใกล้จนปลายฟ้าถอยร่นไปติดอยู่ริมโซฟา หญิงสาวใจเต้นแรงเพราะไม่เคยใกล้ชิดกันขนาดนี้มาก่อน ถึงแม้เวลาซ้อนจักรยานยนต์จะใกล้ชิดกันแต่มันก็ไม่ได้เห็นหน้ากันแบบนี้