“ขยับออกไปหน่อยได้ไหม นั่งใกล้แบบนี้มันไม่ดีเลย เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดว่าพี่กำลังจะทำอะไรหนูนะคะ”
“ใครเขาจะเข้าใจผิดกันล่ะ ผู้หญิงกับผู้ชายที่มาเที่ยวแบบนี้เขาไม่สนใจหรอกนะฟ้าว่าจะทำอะไรกันบ้าง”
“พี่แดนคงไม่คิดจะทำอะไรกับหนูใช่ไหม พี่ก็รู้ว่าหนูยังเด็ก”
“เด็กที่ไหน 20 ปีบรรลุนิติภาวะแล้วนะ” เขาพูดแล้วหัวเราะร่วน
“พี่แดนขยับออกไปก่อนเถอะ หนูว่ามันไม่ดีเลยที่เรานั่งใกล้กันแบบนี้”
“กลัวพี่เหรอ”
“ไม่ได้กลัวหรอกค่ะ หนูแค่ไม่ชอบให้ใครอยู่ใกล้ ๆ”
“เขาเรียกว่ากลัว”
“หนูไม่ได้กลัวพี่” หญิงสาวพยายามเถียง
“งั้นก็บอกพี่มาซิว่าทำไมถึงไม่อยากเที่ยวกับพี่ต่อ”
“ถ้าหนูบอกความจริงพี่เหยียบไว้ตรงนี้เลยนะ”
“สัญญาเลยจะเหยียบไว้”
“คือจริงๆ การมาเที่ยวครั้งนี้หนูตั้งใจจะทำอะไรบางอย่าง มันอาจจะฟังดูไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไหร่”
“ไหนลองบอกมาสิว่าอยากจะทำอะไรเผื่อพี่จะอยากทำด้วย”
“พี่แดนอย่าทำอย่าอยากทำแบบหนูเลยค่ะ”
“ฟ้ายิ่งพูดพี่ก็ยิ่งอยากรู้บอกพี่มาดีๆ ถ้าไม่บอกพี่จะจูบตรงนี้จริงๆ ด้วย”
“หนูว่าพี่คงไม่ทำอะไรหนูหรอกมั้ง”
“ก็ถ้ายังยึกยักไม่ยอมบอกมันก็ไม่แน่นะฟ้า”
“บอกก็ได้ห้ามหัวเราะเยาะนะคะ”
“โอเค พี่จะไม่หัวเราะเยาะและจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับตกลงไหม”
“มันอาจจะฟังดูแก่แดดและกล้าไปหน่อยแต่หนู คิดว่ามาภูเก็ตครั้งนี้นอกจากว่าจะมาเที่ยวใช้ชีวิตวัยรุ่นให้คุ้มค่าแล้วหนูยังคิดจะวันไนท์ฯกับใครสักคน”
“อะไรนะวันไนท์ฯ”
“พี่แดนเบาๆ สิเดี๋ยวคนอื่นขาก็ได้ยินกันหมดหรอกค่ะ”
“พี่ขอโทษก็มันตกใจ พี่ไม่คิดว่าเด็กยังอย่างจะคิดเรื่องนั้น”
“ฟ้าไม่เด็กแล้วนะพี่ 20 ปีแล้ว”
”นึกยังไงถึงอยากมีวันไนท์”
“เพื่อนของหนูมีแฟนกันหมดแล้วหนูเองไม่อยากมีแฟนแต่ก็ยังมีประสบการณ์แบบนั้นบ้าง”
“พี่ว่าอายุฟ้ายัง น้อยอย่าทำเรื่องแบบนั้นเลย มันเสี่ยงมา ไหนจะโรคติดต่อ ไหนเรื่องท้องไม่พร้อมแล้วถ้าเกิดคนที่ไปนอนด้วยแอบถ่ายคลิปแล้วเอาไปลงโซเชียลพี่ว่ามันจะกลายเรื่องใหญ่เอานะฟ้า” ด้วยอาชีพของตนเองแดเนียลเลยเตือนหญิงสาวไปด้วยความเป็นห่วง
“มันไม่ดีใช่มั้ยคะ”
“ใช่ฟ้า อาจจะวันไนท์ฯ กับใครสักคนแล้วพอวันหนึ่งมาเจอคนที่ใช่ เจอคนที่อยากคบจริงจังด้วยฟ้าคิดว่าถ้าเขารู้เรื่องวันไนท์ฯ ของฟ้าเขาจะรู้สึกยังไง”
“ทำไมผู้ชายมีวันไนท์ฯ ได้แล้วผู้หญิงถึงจะมีไม่ได้ล่ะคะ เอาเปรียบกันเห็นๆ” ปลายฟ้าคิดว่ามันไม่ยุติธรรมเลยเพราะผู้ชายบางคนก็เห็นเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติ
“มันก็จริงอย่างที่ฟ้าว่านั่นแหละ ผู้ชายกว่าจะแต่งงานกับใครสักคนก็ผ่านผู้หญิงมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คน แต่กับผู้หญิงเวลามีผู้ชายหลายคนกลับถูกมองว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี”
“พี่กำลังโน้มน้าวให้หนูเลิกคิดแบบนั้นใช่ไหม”
“ใช่ พี่ว่าฟ้ายังเด็กเกินไปนะ”
“ฟ้าไม่ทำแล้วก็ได้ค่ะ”
“สัญญากับพี่ได้ไหมจะไม่วันไนท์ฯ กับใคร”
“สัญญาก็ได้แต่พี่ช่วยขยับออกไปก่อนได้ไหม หนูอึดอัด” ปลายฟ้ากลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจตนเองที่เต้นแรงกว่าทุกครั้ง
แดเนียลถอนหายใจก่อนจะขยับมานั่งที่นั่งของตนเอง เขากลัวใจปลายฟ้าเหลือเกิน กลัวว่าเธอจะทำเรื่องแบบนั้น
ใช่ว่าตนเองไม่เคยมีวันไนท์ฯ กับผู้หญิงแต่เขามองว่าปลายฟ้าเพิ่งอายุแค่ 20 ปี เธอยังเด็กและอ่อนต่อโลกเกินกว่าจะเข้าใจความหมายของคำว่าวันไนท์ฯ อย่างแท้จริง
เช้าวันนี้ปลายฟ้าและแดเนียลก็ลงมาทานอาหารเช้าของโรงแรมจากนั้นก็พอกันไปไหว้พระ พอตกบ่ายก็กลับมาที่โรงแรม และนัดกันมาเล่นน้ำในเวลาเย็น
ปลายฟ้าสวมบิกีนี่สีดำตัดกับผิวขาวเนียน หญิงสาวเดินมายังสระว่ายน้ำซึ่งตอนนี้แดเนียลยังไม่ลงมาจากห้องพัก เธอนอนเล่นมือถือยู่บนเก้าอี้อาบแดด มีสายตาของใครหลายคนมองมาแต่หญิงสาวก็ไม่สนใจเพราะยังไงคนพวกนี้ก็มีโอกาสเจอกับเธอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
แดเนียลเผลอหลับไปจึงลงมาช้ากว่าเวลานัด พอมาถึงก็หงุดหงิดมากที่เห็นปลายฟ้านอนอยู่บนเตียงโดยไม่คิดจะหาผ้าหรืออะไรมาคลุมตัวเลย เขาไม่รู้ว่าหญิงสาวจะสังเกตไหมว่าสายตาของผู้ชายกำลังจ้องเธอราวกับจะมองให้มันทะลุไปถึงเนื้อข้างใน
ชายหนุ่มเดินมาใกล้ๆ สายตาเขาเองก็ไม่ต่างจากผู้ชายพวกนั้นเลย ปลายฟ้าเป็นคนที่มีใบหน้าสวยและหุ่นมาก เอวเธอเล็กคอด สะโพกกลมกลึงน่าสัมผัส ผิวก็ขาวนวลเนียนไปทั่วทั้งร่าง หน้าอกก็แทบจะล้นออกมาจากบิกินี่ เขาเห็นต้องกลืนน้ำลายลงคอ
เขาเผลอคิดไปว่าถ้าตนเองได้สัมผัสมันสักครั้งก็คงรู้สึกดีไม่น้อย แต่เขาก็ทำแบบนั้นไม่เพราะเมื่อวานเพิ่งจะเตือนเธอไปว่าอย่ามีวันไนท์สแตนด์กับใคร คิดแล้วก็อยากจะตบปากตัวเอง
“เล่นน้ำกันเถอะฟ้า” แดเนียลพูดแล้วก็รีบกระโดดลงไปในสระว่ายน้ำเพราะกลัวคนอื่นจะสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ ตอนนี้น้องชายของเขามันกำลังตื่นตัวถ้ายังยืนอยู่บนขอบสระก็ไม่ดีแน่ๆ
“พี่แดนใจร้อนจัง มาถึงก็ลงสระเลย”
“ลงมาเล่นน้ำด้วยกันสิ” เขาชวนเพราะไม่อยากให้เธอเป็นอาหารตาของผู้ชายอีกหลายคนที่แอบมองมาเป็นระยะ ชายหนุ่มรู้สึกหวงและไม่อยากให้ใครมองปลายฟ้าเลย
หญิงสาวลุกขึ้นยืนก่อนจะบิดขี้เกียจและเดินลงไปในสระอย่างช้าๆ แดเนียลลมหายใจแทบสะดุดเมื่อเห็นท่าทางตอนปลายฟ้าเอามือนิ้วทั้งสองข้างสอดเข้าหาหันก่อนจะยกขึ้นสูงแล้วบิดกายไปมา
ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออก ก่อนจะรีบว่ายน้ำไปทางอื่นเพราะยิ่งเห็นร่างกายก็ยิ่งร้อนมากขึ้น
“พี่แดนรอหนูด้วย” หญิงสาวรีบว่ายตามเขายังขอบสระอีกด้าน
“ว่ายน้ำแข่งกันดีไหม” เขาอยากปล่อยพลังออกให้มากที่สุดเผื่อว่าอะไรที่มันกำลังขยายอยู่ในกางเกงจะหดตัวลงบ้าง
“หนูว่ายน้ำไม่เก่ง พี่แดนต่อให้หนูนิดหนึ่งได้ไหม”
“พี่จะให้ฟ้าว่ายไปถึงครึ่งสระก่อนแล้วพี่ค่อยว่ายตาม ตกลงไหม”
“ถ้าชนะแล้วหนูได้อะไร”
“ฟ้าอยากได้อะไรก็ขอมาเลย”
“ตอนนี้หนูยังนึกไม่ออกเลยว่าอยากอะไร”
“รอให้ว่ายชนะพี่ก่อนค่อยคิดถึงของรางวัลดีไหม”
“อย่ามาดูถูกกันนะคะ”
“เขาเรียกกระตุ้นให้กระหายในชัยชนะ เอาล่ะ พี่นับหนึ่งถึงสามแล้วฟ้าเริ่มว่ายเลยนะ”
“ค่ะ”
เมื่อแดเนียลนับถึงสามปลายฟ้าก็รีบว่ายไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มรอให้เธอว่ายไปถึงครึ่งสระก่อนจะรีบว่ายตามอย่างไม่จริงจังมากนัก เขาไม่ได้ต้องการชนเลย เขาก็แค่อยากเห็นเธอยิ้มแค่นั้นเอง
“พี่แดนหนูชนะแล้วนะคะ แต่ยังคิดไม่ออกมาอยากได้อะไร”
“นึกได้ตอนไหนก็บอกพี่นะ เหนื่อยหรือยัง”
“นิดหน่อยค่ะ พี่แดนล่ะ”
“ยังไม่เหนื่อยเลยพี่ว่าจะว่ายอีกสักนิดฟ้าจะขึ้นก่อนก็ได้นะ”
“ถ้างั้นฟ้าขอตัวก่อนนะคะ รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยว่าจะนอนพักค่ะ”
“แล้วจะลงมากินข้าวเย็นไหม”
“ฟ้าว่าจะสั่งไปกินบนห้องค่ะ”
“อย่าลืมกินยานะ ถ้าไม่ไหวก็ไลน์บอกพี่จะได้พาไปหาหมอ
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะพี่แดน ไปก่อนนะคะ”
พอปลายฟ้าไปแล้วเขาก็ว่ายน้ำต่ออีกหลายรอบก่อนจะขึ้นมาจากสระเมื่อเห็นว่าตอนนี้คนอื่นกลับกันไปหมดแล้ว
“สอบเสร็จแล้วไปเที่ยวทะเลกันไหม” ปลายฟ้านักศึกษาปี 2 คณะบริการธุรกิจชวนเพื่อนหลังจากออกมาจากห้องสอบกันครบทุกคนแล้ว“ฉันอยากไปนะฟ้า แต่คุณแฟนไม่ว่าง” ก้องเกียรติเพื่อนชายคนเดียวในกลุ่มปฏิเสธเป็นคนแรก“เราก็ไปเที่ยวกันเฉพาะเพื่อนสิๆ แฟนก็ส่วนแฟน”“ไม่อะ ฉันอยากอยู่กับแฟนมากกว่า” ก้องเกียรติเป็นคนติดแฟนมาก แม้จะพักอยู่ด้วยกันตลอดก็ตาม“แล้วเปรี้ยวกับเข็มล่ะว่าไง ไปเที่ยวด้วยกันนะ” ปลายฟ้าหันมาถามและหวังว่าคงจะมีสักคนที่ว่าง เพราะบิดามารดามักเดินทางไปติดต่อธุรกิจที่ต่างประเทศ ปลายฟ้าเลยไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว“เข็มก็อยากไปเที่ยวกับฟ้านะ แต่พี่กันต์บอกว่าจะพาเข็มไปเที่ยวบ้านที่ต่างจังหวัด” เข็มจิรายิ้มหวานเมื่อพูดถึงแฟนหนุ่มรุ่นพี่คณะวิศวะที่ครอบครัวของทั้งสองได้หมั้นหมายกันไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว“แล้วเปรี้ยวล่ะ” ปลายฟ้ายังไม่ล่ะความพยายามที่จะชวนเพื่อนไปเที่ยว“เปรี้ยวจะกลับบ้านไปหาพี่หมอ” เปรี้ยวหรือชลธิชามีแฟนเป็นหมอซึ่งทำงานประจำอยู่จังหวัดบ้านเกิดของเธอ หญิงสาวจึงอยากจะกลับบ้านมากกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนเพราะปิดเทอมใหญ่หลายเดือนแบบนี้ก็อยากมีเวลาให้กันอย่างเต็มที่“เฮ้อ ไม่มีใครว่างเที่ยวกั
พอออกจากมหาวิทยาลัยปลายฟ้าก็ไปส่งเข็มจิราและชลธิชาเก็บของใช้จำเป็นที่หอพักก่อนที่สามสาวจะมายังคอนโดมิเนียมของปลายฟ้า ซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่มากเท่าไหร่ทั้งสามคนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพราะไม่อยากจะออกไปไหนอีกเข็มจิราและชลธิชาอยากให้เวลากับปลายฟ้าอีกสักนิดเพราะรู้ว่าถ้าพวกเธอกลับไปแล้วหญิงสาวจะเหงามากเนื่องจากบิดามารดาของปลายฟ้าเป็นนักธุรกิจพวกเขาจึงไม่ได้อยู่กับปลายฟ้าแม้ว่าจะเป็นช่วงปิดเทอมก็ตามปลายฟ้าเองก็รู้เรื่องนี้ดี หญิงสาวจึงไม่ได้กลับไปบ้านเหมือนกับเพื่อนคนอื่นและเลือกที่จะอยู่คอนโดแห่งนี้ เพราะว่ามันใกล้แหล่งช้อปปิ้งและเดินทางไปมหาวิทยาลัยสะดวก การอยู่ในห้องเล็กจึงรู้สึกดีกว่าการอยู่บ้านหลังใหญ่“ฟ้าเราคิดอะไรออก” จู่ๆ ชลธิชาก็พูดขึ้นมาระหว่างที่เพื่อนอีกสองคนกำลังดูภาพยนตร์เรื่องที่เพิ่งเข้าฉายบนแอปพิเคชันหนึ่งบนทีวีจอใหญ่“คิดอะไรออกอีกเหรอเปรี้ยว อย่าคิดอะไรแผลงๆ เหมือนก้องนะฟ้าไม่เอาด้วยหรอก”“ไม่ใช่แบบนั้น เปรี้ยวว่าปิดเทอมฟ้าไปอยู่กับเปรี้ยวที่บ้านดีไหมเปรี้ยวจะพาเที่ยวให้ทั้งนครสวรรค์เลย”“น่าสนใจดีนะ” เข็มจิราก็เห็นด้วยเพราะไม่อยากให้เ
“ฟ้าไม่เป็นอะไรนะ” เมื่อพูดออกไปแล้วเข็มจิราก็เป็นห่วงความรู้สึกของปลายฟ้าแต่จะไม่เล่าก็อดไม่ได้“ไม่เป็นไรหรอกฟ้าสบายดีแล้ว เข็มกับเปรี้ยวก็เห็นนี่ว่าที่ผ่านมาฟ้าไม่เคยคิดถึงเขาอีกเลย”“แต่ฟ้าก็ไม่ยอมมีแฟนสักที เข็มก็กลัวว่าเพราะฟ้ายังรักพี่แชมป์อยู่ถึงไม่ยอมเปิดใจรับผู้ชายคนอื่นเข้ามา”“ฟ้าก็ไม่เคยลืมเขาหรอกนะ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโกหกเพื่อนจึงพูดออกไปแบบนั้น“อะไรนะฟ้า อย่าบอกนะยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่” ชลธิชาตกใจมากที่ได้ยินปลายฟ้าบอกว่ายังไม่ลืมคนรักเก่า“ไม่ใช่จะเปรี้ยว ที่ฟ้าบอกว่าฟ้าว่าฟ้าไม่เคยลืมเขาเลยเพราะเขาเป็นบทเรียนที่สำคัญของฟ้าไงล่ะ”“เฮ้อ...โล่งใจไปทีนึกว่ายังรักผู้ชายคนนั้นอยู่ เปรี้ยวเกลียดนักเชียวผู้ชายที่เห็นแก่ตัวแบบนั้น” เมื่อนึกถึงเรื่องในอดีตชลธิชาก็โมโหขึ้นมา“แต่ฟ้าว่าเราจะโทษพี่แชมป์คนเดียวก็ไม่ถูกหรอก เป็นที่ฟ้าเองไม่รู้จักแบ่งเวลาดีๆ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโทษว่าเป็นความผิดของเขาทั้งหมด“แต่ถ้าเขาเข้าใจฟ้าสักนิดไม่เอาเวลาฟ้าไปแบบนั้นฟ้า ก็คงได้เรียนคณะที่ตัวเองชอบในมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับต้นๆ ของเมืองไทย”“เข็มก็เห็นด้วยกับเปรี้ยวนะ”“เขาอาจจะมีส่วนก็จริง แต่ฟ้าว่า
ปิดเทอมมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้วปลายฟ้าค่อนข้างเหงาแต่ยังโชคดีที่วันนี้บิดามารดากลับจากการทำงานต่างประเทศหญิงสาวเลยไปหาท่านทั้งสองที่บ้าน“สวัสดีค่ะแม่ สวัสดีค่ะพ่อ”“เป็นไงมั่งล่ะลูกสาวของพ่อ ปิดเทอมแล้วอยากไปเที่ยวที่ไหนไหม”“หนูอยากไปเที่ยวทะเลค่ะ แม่กับพ่อไปกับหนูไหม”“แม่ก็อยากไปนะลูก แต่งานของแม่ก็รัดตัวเหลือเกินนี่แม่กับพ่อก็กลับมาพักที่เมืองไทยอีกสามวันเราก็จะต้องไปสิงคโปร์กันอีกแล้ว”“แม่กับพ่อคงเหนื่อยมากๆ เอาไว้หนูจะรีบเรียนจบแล้วมาช่วยแม่ทำงานนะคะ”“เรียนจบแล้วแม่อยากให้หนูต่อปริญญาโท”“แต่หนูอยากช่วยงานแม่กับพ่อนี่คะ หนูอยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรียนที่เมืองไทยก็ได้ค่ะ หนูจะได้เข้าไปช่วยงานที่บริษัทนะคะ”“พ่อสอนงานหนูให้เก่งเลยแล้วต่อไปหนูจะเป็น CEO สาวที่สวยที่สุด”“ขอเป็นแค่ CEO สาวได้ไหมคะ หนูไม่อยากแย่งตำแหน่งสวยที่สุดไปจากแม่”“แต่หนูฟ้าของพ่อก็สวยจริงนะ สวยเหมือนแม่เลยไม่มีผิดเลย นี่อายุเยอะแล้วยังสวยเหมือนสาวๆ ทำให้พ่อตกหลุมรักได้ทุกวัน”“คุณก็พูดอะไรแบบนั้นต่อหน้าลูกนะคะ” เพ็ญนภาเอามือตีไปที่แขนของสามีเบาๆ“ก็มันจริงนี่คุณสวยสำหรับผมที่สุดเลยนะ” เฮนรี่ชมภรรยาสาวที่ย
เวลาสามวันที่บิดามารดาอยู่ที่บ้านผ่านไปอย่างรวดเร็ววันนี้เฮนรี่และเพ็ญนภามารดาของปลายฟ้าก็ต้องเดินทางไปทำงานอีกแล้ว“แม่จะกลับมาเมื่อไหร่คะ”“น่าจะอีกสองอาทิตย์จ้ะลูก ถ้าหนูเหงาจะบินตามแม่ไปก็ได้นะลูก”“แม่คะ ช่วงที่กับพ่อไม่อยู่หนูขอไปเที่ยวภูเก็ตได้ไหมคะ”“กับใครละใช่เพื่อนที่มหาวิทยาลัยหรือเปล่า”“ไปคนเดียวค่ะแม่”“ไปคนเดียวเหรอลูก แม่ว่าให้พี่ฝนไปด้วยดีไหม” คุณเพ็ญนภาหมายถึงเด็กรับใช้ที่อายุมากว่าปลายฟ้าแค่ไม่กี่ปี“ไม่เป็นไรค่ะแม่ ไปเที่ยวคนเดียวหนูว่ามันน่าจะสะดวกกว่า”“แล้วฟ้าได้ที่พักหรือยัง”“ได้แล้วค่ะ “ ปลายฟ้าบอกชื่อโรงแรมแห่งหนึ่งที่อยู่บนชายหาดป่าตองให้กับมารดา“แม่นึกว่าฟ้าจะพักที่โรงแรมของเพื่อนพ่อ”“ไม่ดีกว่าค่ะแม่หนูเกรงใจ เอาไว้เราไปเที่ยวเป็นครอบครัวค่อยไปพักที่นั่นก็ได้ค่ะ”“หนูไปคนเดียวแม่ก็อยากให้หนูพักที่เดิม ไปพักที่อื่นแบบนี้แม่ห่วงแย่”คุณเพ็ญนภาเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวถึงแม้ปลายฟ้าจะเก่งเดินทางคนเดียวมาตลอดแต่เธอก็เป็นผู้หญิงและยังสวยมากๆ อีกด้วย“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะแม่ แม่ก็รู้ว่าหนูดูแลตัวเองได้”“นั่นสินะ แม่ทิ้งให้ฟ้าดูแลตัวเองมาตั้งหลายปีแม่ขอโทษนะฟ้าที่มีเ
“ขอเหมือนเดิมอีกหนึ่งแก้วค่ะ” ปลายฟ้าสั่งเครื่องดื่มแก้วที่สามกับบาร์เทนเดอร์“คุณมาเที่ยวที่นี่บ่อยเหรอ” ผู้ชายที่นั่งข้างๆ เริ่มต้นบทสนทนาเมื่อเห็นว่าหญิงสาวสั่งเครื่องเหมือนกับมาที่นี่เป็นประจำปลายฟ้าหันไปมองด้วยความแปลกใจเพราะใบหน้าของเขามองยังไงก็ไม่ใช่คนไทยแต่กลับพูดภาษาไทยชัดแจ๋ว“ไม่หรอกค่ะ คุณล่ะคะ” หญิงสาวถามกลับ ตอนนี้เธอกำลังอยากมีเพื่อนคุยอยู่พอดี“ผมก็เพิ่งมาเที่ยวที่นี่ครั้งแรก ผมว่าบรรยากาศที่นี่ดีเหมือนกันนะ คนไม่เยอะเท่าไหร่”“ก็ประมาณนั้นค่ะ” ปลายฟ้าไม่อยากให้เขารู้ว่าจริงๆ แล้วตนเองเพิ่งเคยมาเที่ยวที่นี่เป็นครั้งแรก“คุณเป็นคนพื้นที่หรือเป็นนักท่องเที่ยวครับ” อีกฝ่ายยังคงถามต่อ คืนนี้แดเนียลรู้สึกเหงาและต้องการใครสักคนมาคุยด้วย เขาเดินทางมาเที่ยวภูเก็ตได้สองวันแล้วเมื่อคืนก่อนก็ไปเที่ยวผับแห่งหนึ่งแต่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่คืนนี้เขาเลยเปลี่ยนมาเที่ยวที่นี่และก็ไม่คิดว่าจะเจอผู้หญิงมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้“ฉันมาเที่ยวค่ะ คุณล่ะคะ”“ผมมาเที่ยวครับ คิดว่าจะเที่ยวที่นี่ซักอาทิตย์แล้วถึงแล้วค่อยกลับคุณล่ะจะอยู่เที่ยวที่นี่นานไหม”“ก็น่าจะเที่ยวจนกว่าจะหายเบื่อแล้วค่ะ” ปลา
“หนูยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ แล้วก็ไม่คิดจะมีด้วย”“ทำไมล่ะ พี่ว่าฟ้าก็สวยนะ ไม่น่าจะยังโสด” เขาชมออกมาจากใจจริงเพราะเธอคนนี้สวยและดูมีเสน่ห์มากๆ“เราเพิ่งรู้จักกันเอง หนูคงบอกพี่ไม่ได้ทุกเรื่อง”“แต่พี่ว่าเพราะเราเพิ่งรู้จักกันหนูน่าจะบอกพี่ได้ทุกเรื่อง”“หมายความว่ายังไงคะ”“ก็เพราะเราสองคนมาเที่ยวไงล่ะ ต่างคนต่างก็มาจากคนละที่พอเที่ยวเสร็จต่างก็แยกย้ายกันไป การเล่าเรื่องของกันและกันให้อีกฝ่ายฟังมันก็เป็นการระบายออกอย่างหนึ่งและมั่นใจได้ไงว่าเขาจะไม่เอาเรื่องของเราไปพูดต่อที่ไหนเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”“พี่พูดเหมือนอยากเล่าอะไรให้หนูฟังเลยนะคะ”“อยากฟังเรื่องของพี่ไหมล่ะ มันเป็นตลกร้ายในชีวิตพี่นะ”“ถ้าพี่คิดว่าเล่าให้หนูฟังแล้วมันโอเค หนูฟังก็ได้เพราะยังไงคืนนี้หนูก็ไม่มีที่ไปอยู่แล้ว”แดเนียลเล่าเรื่องราวความรักของตนเองตั้งแต่เริ่มต้นจีบวรัญญาในตอนที่หญิงสาวไปเรียนต่อที่อเมริกา และพอหญิงสาวเรียนจบกลับมาที่เมืองไทยเขาก็ตามเธอกลับมาด้วยเขามาสมัครเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือและทำธุรกิจโรงเรียนสอนภาษาร่วมกับเธอและเพื่อนอีกหนึ่งคน เขาเล่าอย่างไม่มีปิดบังขณะที่เล่าน้ำ
ห้องอาหารของโรงแรมที่นี่ปิดในเวลา 10.30 น. ปลายฟ้าจึงไม่ได้รีบร้อนเท่าไหร่เพราะวันนี้เธอมีเวลาว่างตลอดทั้งวัน โปรแกรมเที่ยวก็ไม่มีอะไรมาก หญิงสาวคิดว่าจะเช่าจักรยานยนต์ซักคันและขี่เที่ยวบริเวณตัวเมือง ส่วนตอนเย็นก็คิดว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพเธอลงมาที่ห้องอาหารในเวลา 9 โมงกว่า เมื่อตักอาหารเช้าแล้วก็เดินไปหาที่นั่งยังทานเงียบๆ ยังทานอาหารที่ตักมาได้ไม่ถึงครึ่งก็รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะนั่งอยู่“พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”ปลายฟ้าเงยหน้าขึ้นแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้คือพี่แดน คนที่เธอนั่งคุยกับเขาอยู่หลายชั่วโมง“ได้ค่ะ พี่เพิ่งมาเหมือนกันเหรอคะ”“ครับ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่”“ฟ้าล่ะ หลับสบายดีไหม”“ฟ้าหลับเป็นตายเลยค่ะ สงสัยจะดื่มไปเยอะ”“แล้วเช้านี้เป็นไงบ้างล่ะ ปวดหัวไหม”“ไม่ค่ะ เช้านี้ก็ปกติดีว่า แต่พี่แดนล่ะคะแฮงค์หรือเปล่า”“ไม่หรอกน่าเบียร์แค่นั้นทำอะไรพี่ไม่ได้หรอก วันนี้แพลนไปเที่ยวที่ไหนบ้างล่ะฟ้า” แดเนียลถามขณะตักอาหารเข้าปากอย่างไม่รีบร้อน“ว่าจะเช่ามอเตอร์ไซค์แล้วก็ขี่เที่ยวรอบๆ เมืองค่ะ”“ฟังดูน่าสนใจดีนะ”“แล้วพี่แดนล่ะคะ มีแพล
“ขยับออกไปหน่อยได้ไหม นั่งใกล้แบบนี้มันไม่ดีเลย เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดว่าพี่กำลังจะทำอะไรหนูนะคะ”“ใครเขาจะเข้าใจผิดกันล่ะ ผู้หญิงกับผู้ชายที่มาเที่ยวแบบนี้เขาไม่สนใจหรอกนะฟ้าว่าจะทำอะไรกันบ้าง”“พี่แดนคงไม่คิดจะทำอะไรกับหนูใช่ไหม พี่ก็รู้ว่าหนูยังเด็ก”“เด็กที่ไหน 20 ปีบรรลุนิติภาวะแล้วนะ” เขาพูดแล้วหัวเราะร่วน“พี่แดนขยับออกไปก่อนเถอะ หนูว่ามันไม่ดีเลยที่เรานั่งใกล้กันแบบนี้”“กลัวพี่เหรอ”“ไม่ได้กลัวหรอกค่ะ หนูแค่ไม่ชอบให้ใครอยู่ใกล้ ๆ”“เขาเรียกว่ากลัว”“หนูไม่ได้กลัวพี่” หญิงสาวพยายามเถียง“งั้นก็บอกพี่มาซิว่าทำไมถึงไม่อยากเที่ยวกับพี่ต่อ”“ถ้าหนูบอกความจริงพี่เหยียบไว้ตรงนี้เลยนะ”“สัญญาเลยจะเหยียบไว้”“คือจริงๆ การมาเที่ยวครั้งนี้หนูตั้งใจจะทำอะไรบางอย่าง มันอาจจะฟังดูไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไหร่”“ไหนลองบอกมาสิว่าอยากจะทำอะไรเผื่อพี่จะอยากทำด้วย”“พี่แดนอย่าทำอย่าอยากทำแบบหนูเลยค่ะ”“ฟ้ายิ่งพูดพี่ก็ยิ่งอยากรู้บอกพี่มาดีๆ ถ้าไม่บอกพี่จะจูบตรงนี้จริงๆ ด้วย”“หนูว่าพี่คงไม่ทำอะไรหนูหรอกมั้ง”“ก็ถ้ายังยึกยักไม่ยอมบอกมันก็ไม่แน่นะฟ้า”“บอกก็ได้ห้ามหัวเราะเยาะนะคะ”“โอเค พี่จะไม
แดเนียลเช่าจักรยานยนต์คันโตจากนั้นก็พาปลายฟ้าไปทานอาหารตามรีวิวที่เขากับเธอช่วยกันอ่าน ก่อนจะไปนั่งคาเฟ่จิบกาแฟกันในตอนบ่าย พอถึงเวลาเย็นก็พากันไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายมากแม้จะเพิ่งรู้จักกับปลายฟ้าแต่การได้เที่ยวด้วยกันแบบนี้มันก็ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันเร็วขึ้น ปลายฟ้าเป็นเด็กสาวที่ร่าเริงสดใสมองโลกในแง่ดีทำให้เขาเองรู้สึกสบายใจแต่ก็ไม่คิดจะจีบผู้หญิงคนนี้เพราะยังเข็ดกับเรื่องความรักอยู่มากวันรุ่งขึ้นทั้งสองก็ไปเที่ยวในตัวเมืองและทานกาแฟตามคาเฟ่ต่างๆ อีกพอตกเย็นก็กลับมาโรงแรมและนัดกันออกมานั่งดื่มที่ผับแห่งเดิมที่ทั้งสองเจอกันในคืนแรกพออีกวันก็พากันดำน้ำ ตลอดทั้งวันเขาได้ยินแต่เสียงหัวเราะสดใสของปลายฟ้ามันทำให้ชายหนุ่มลืมเรื่องของคนรักไปทีละนิดเขารู้สึกขอบคุณหญิงสาวมากที่มากเป็นความสดใสในวันที่เศร้าหมองของเขาคืนนี้ชายหนุ่มเลยนัดเธอมาอย่างร้านอาหารหรูของโรงแรมเพื่อเลี้ยงหญิงสาวเพื่อเป็นการตอบแทนที่ทำให้ชีวิตในแต่ละวันคงเขามีความสุข“พี่แดนไม่เห็นต้องพาหนูมาเลี้ยงร้านหรูแบบนี้เลย หนูเกรงใจจังค่ะ” ปลายฟ้าคิดว่าเขานัดมาทานอาหารที่ร้านอาหารธรรมดาทั่วไป แต
ห้องอาหารของโรงแรมที่นี่ปิดในเวลา 10.30 น. ปลายฟ้าจึงไม่ได้รีบร้อนเท่าไหร่เพราะวันนี้เธอมีเวลาว่างตลอดทั้งวัน โปรแกรมเที่ยวก็ไม่มีอะไรมาก หญิงสาวคิดว่าจะเช่าจักรยานยนต์ซักคันและขี่เที่ยวบริเวณตัวเมือง ส่วนตอนเย็นก็คิดว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพเธอลงมาที่ห้องอาหารในเวลา 9 โมงกว่า เมื่อตักอาหารเช้าแล้วก็เดินไปหาที่นั่งยังทานเงียบๆ ยังทานอาหารที่ตักมาได้ไม่ถึงครึ่งก็รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะนั่งอยู่“พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”ปลายฟ้าเงยหน้าขึ้นแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้คือพี่แดน คนที่เธอนั่งคุยกับเขาอยู่หลายชั่วโมง“ได้ค่ะ พี่เพิ่งมาเหมือนกันเหรอคะ”“ครับ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่”“ฟ้าล่ะ หลับสบายดีไหม”“ฟ้าหลับเป็นตายเลยค่ะ สงสัยจะดื่มไปเยอะ”“แล้วเช้านี้เป็นไงบ้างล่ะ ปวดหัวไหม”“ไม่ค่ะ เช้านี้ก็ปกติดีว่า แต่พี่แดนล่ะคะแฮงค์หรือเปล่า”“ไม่หรอกน่าเบียร์แค่นั้นทำอะไรพี่ไม่ได้หรอก วันนี้แพลนไปเที่ยวที่ไหนบ้างล่ะฟ้า” แดเนียลถามขณะตักอาหารเข้าปากอย่างไม่รีบร้อน“ว่าจะเช่ามอเตอร์ไซค์แล้วก็ขี่เที่ยวรอบๆ เมืองค่ะ”“ฟังดูน่าสนใจดีนะ”“แล้วพี่แดนล่ะคะ มีแพล
“หนูยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ แล้วก็ไม่คิดจะมีด้วย”“ทำไมล่ะ พี่ว่าฟ้าก็สวยนะ ไม่น่าจะยังโสด” เขาชมออกมาจากใจจริงเพราะเธอคนนี้สวยและดูมีเสน่ห์มากๆ“เราเพิ่งรู้จักกันเอง หนูคงบอกพี่ไม่ได้ทุกเรื่อง”“แต่พี่ว่าเพราะเราเพิ่งรู้จักกันหนูน่าจะบอกพี่ได้ทุกเรื่อง”“หมายความว่ายังไงคะ”“ก็เพราะเราสองคนมาเที่ยวไงล่ะ ต่างคนต่างก็มาจากคนละที่พอเที่ยวเสร็จต่างก็แยกย้ายกันไป การเล่าเรื่องของกันและกันให้อีกฝ่ายฟังมันก็เป็นการระบายออกอย่างหนึ่งและมั่นใจได้ไงว่าเขาจะไม่เอาเรื่องของเราไปพูดต่อที่ไหนเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”“พี่พูดเหมือนอยากเล่าอะไรให้หนูฟังเลยนะคะ”“อยากฟังเรื่องของพี่ไหมล่ะ มันเป็นตลกร้ายในชีวิตพี่นะ”“ถ้าพี่คิดว่าเล่าให้หนูฟังแล้วมันโอเค หนูฟังก็ได้เพราะยังไงคืนนี้หนูก็ไม่มีที่ไปอยู่แล้ว”แดเนียลเล่าเรื่องราวความรักของตนเองตั้งแต่เริ่มต้นจีบวรัญญาในตอนที่หญิงสาวไปเรียนต่อที่อเมริกา และพอหญิงสาวเรียนจบกลับมาที่เมืองไทยเขาก็ตามเธอกลับมาด้วยเขามาสมัครเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือและทำธุรกิจโรงเรียนสอนภาษาร่วมกับเธอและเพื่อนอีกหนึ่งคน เขาเล่าอย่างไม่มีปิดบังขณะที่เล่าน้ำ
“ขอเหมือนเดิมอีกหนึ่งแก้วค่ะ” ปลายฟ้าสั่งเครื่องดื่มแก้วที่สามกับบาร์เทนเดอร์“คุณมาเที่ยวที่นี่บ่อยเหรอ” ผู้ชายที่นั่งข้างๆ เริ่มต้นบทสนทนาเมื่อเห็นว่าหญิงสาวสั่งเครื่องเหมือนกับมาที่นี่เป็นประจำปลายฟ้าหันไปมองด้วยความแปลกใจเพราะใบหน้าของเขามองยังไงก็ไม่ใช่คนไทยแต่กลับพูดภาษาไทยชัดแจ๋ว“ไม่หรอกค่ะ คุณล่ะคะ” หญิงสาวถามกลับ ตอนนี้เธอกำลังอยากมีเพื่อนคุยอยู่พอดี“ผมก็เพิ่งมาเที่ยวที่นี่ครั้งแรก ผมว่าบรรยากาศที่นี่ดีเหมือนกันนะ คนไม่เยอะเท่าไหร่”“ก็ประมาณนั้นค่ะ” ปลายฟ้าไม่อยากให้เขารู้ว่าจริงๆ แล้วตนเองเพิ่งเคยมาเที่ยวที่นี่เป็นครั้งแรก“คุณเป็นคนพื้นที่หรือเป็นนักท่องเที่ยวครับ” อีกฝ่ายยังคงถามต่อ คืนนี้แดเนียลรู้สึกเหงาและต้องการใครสักคนมาคุยด้วย เขาเดินทางมาเที่ยวภูเก็ตได้สองวันแล้วเมื่อคืนก่อนก็ไปเที่ยวผับแห่งหนึ่งแต่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่คืนนี้เขาเลยเปลี่ยนมาเที่ยวที่นี่และก็ไม่คิดว่าจะเจอผู้หญิงมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้“ฉันมาเที่ยวค่ะ คุณล่ะคะ”“ผมมาเที่ยวครับ คิดว่าจะเที่ยวที่นี่ซักอาทิตย์แล้วถึงแล้วค่อยกลับคุณล่ะจะอยู่เที่ยวที่นี่นานไหม”“ก็น่าจะเที่ยวจนกว่าจะหายเบื่อแล้วค่ะ” ปลา
เวลาสามวันที่บิดามารดาอยู่ที่บ้านผ่านไปอย่างรวดเร็ววันนี้เฮนรี่และเพ็ญนภามารดาของปลายฟ้าก็ต้องเดินทางไปทำงานอีกแล้ว“แม่จะกลับมาเมื่อไหร่คะ”“น่าจะอีกสองอาทิตย์จ้ะลูก ถ้าหนูเหงาจะบินตามแม่ไปก็ได้นะลูก”“แม่คะ ช่วงที่กับพ่อไม่อยู่หนูขอไปเที่ยวภูเก็ตได้ไหมคะ”“กับใครละใช่เพื่อนที่มหาวิทยาลัยหรือเปล่า”“ไปคนเดียวค่ะแม่”“ไปคนเดียวเหรอลูก แม่ว่าให้พี่ฝนไปด้วยดีไหม” คุณเพ็ญนภาหมายถึงเด็กรับใช้ที่อายุมากว่าปลายฟ้าแค่ไม่กี่ปี“ไม่เป็นไรค่ะแม่ ไปเที่ยวคนเดียวหนูว่ามันน่าจะสะดวกกว่า”“แล้วฟ้าได้ที่พักหรือยัง”“ได้แล้วค่ะ “ ปลายฟ้าบอกชื่อโรงแรมแห่งหนึ่งที่อยู่บนชายหาดป่าตองให้กับมารดา“แม่นึกว่าฟ้าจะพักที่โรงแรมของเพื่อนพ่อ”“ไม่ดีกว่าค่ะแม่หนูเกรงใจ เอาไว้เราไปเที่ยวเป็นครอบครัวค่อยไปพักที่นั่นก็ได้ค่ะ”“หนูไปคนเดียวแม่ก็อยากให้หนูพักที่เดิม ไปพักที่อื่นแบบนี้แม่ห่วงแย่”คุณเพ็ญนภาเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวถึงแม้ปลายฟ้าจะเก่งเดินทางคนเดียวมาตลอดแต่เธอก็เป็นผู้หญิงและยังสวยมากๆ อีกด้วย“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะแม่ แม่ก็รู้ว่าหนูดูแลตัวเองได้”“นั่นสินะ แม่ทิ้งให้ฟ้าดูแลตัวเองมาตั้งหลายปีแม่ขอโทษนะฟ้าที่มีเ
ปิดเทอมมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้วปลายฟ้าค่อนข้างเหงาแต่ยังโชคดีที่วันนี้บิดามารดากลับจากการทำงานต่างประเทศหญิงสาวเลยไปหาท่านทั้งสองที่บ้าน“สวัสดีค่ะแม่ สวัสดีค่ะพ่อ”“เป็นไงมั่งล่ะลูกสาวของพ่อ ปิดเทอมแล้วอยากไปเที่ยวที่ไหนไหม”“หนูอยากไปเที่ยวทะเลค่ะ แม่กับพ่อไปกับหนูไหม”“แม่ก็อยากไปนะลูก แต่งานของแม่ก็รัดตัวเหลือเกินนี่แม่กับพ่อก็กลับมาพักที่เมืองไทยอีกสามวันเราก็จะต้องไปสิงคโปร์กันอีกแล้ว”“แม่กับพ่อคงเหนื่อยมากๆ เอาไว้หนูจะรีบเรียนจบแล้วมาช่วยแม่ทำงานนะคะ”“เรียนจบแล้วแม่อยากให้หนูต่อปริญญาโท”“แต่หนูอยากช่วยงานแม่กับพ่อนี่คะ หนูอยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรียนที่เมืองไทยก็ได้ค่ะ หนูจะได้เข้าไปช่วยงานที่บริษัทนะคะ”“พ่อสอนงานหนูให้เก่งเลยแล้วต่อไปหนูจะเป็น CEO สาวที่สวยที่สุด”“ขอเป็นแค่ CEO สาวได้ไหมคะ หนูไม่อยากแย่งตำแหน่งสวยที่สุดไปจากแม่”“แต่หนูฟ้าของพ่อก็สวยจริงนะ สวยเหมือนแม่เลยไม่มีผิดเลย นี่อายุเยอะแล้วยังสวยเหมือนสาวๆ ทำให้พ่อตกหลุมรักได้ทุกวัน”“คุณก็พูดอะไรแบบนั้นต่อหน้าลูกนะคะ” เพ็ญนภาเอามือตีไปที่แขนของสามีเบาๆ“ก็มันจริงนี่คุณสวยสำหรับผมที่สุดเลยนะ” เฮนรี่ชมภรรยาสาวที่ย
“ฟ้าไม่เป็นอะไรนะ” เมื่อพูดออกไปแล้วเข็มจิราก็เป็นห่วงความรู้สึกของปลายฟ้าแต่จะไม่เล่าก็อดไม่ได้“ไม่เป็นไรหรอกฟ้าสบายดีแล้ว เข็มกับเปรี้ยวก็เห็นนี่ว่าที่ผ่านมาฟ้าไม่เคยคิดถึงเขาอีกเลย”“แต่ฟ้าก็ไม่ยอมมีแฟนสักที เข็มก็กลัวว่าเพราะฟ้ายังรักพี่แชมป์อยู่ถึงไม่ยอมเปิดใจรับผู้ชายคนอื่นเข้ามา”“ฟ้าก็ไม่เคยลืมเขาหรอกนะ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโกหกเพื่อนจึงพูดออกไปแบบนั้น“อะไรนะฟ้า อย่าบอกนะยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่” ชลธิชาตกใจมากที่ได้ยินปลายฟ้าบอกว่ายังไม่ลืมคนรักเก่า“ไม่ใช่จะเปรี้ยว ที่ฟ้าบอกว่าฟ้าว่าฟ้าไม่เคยลืมเขาเลยเพราะเขาเป็นบทเรียนที่สำคัญของฟ้าไงล่ะ”“เฮ้อ...โล่งใจไปทีนึกว่ายังรักผู้ชายคนนั้นอยู่ เปรี้ยวเกลียดนักเชียวผู้ชายที่เห็นแก่ตัวแบบนั้น” เมื่อนึกถึงเรื่องในอดีตชลธิชาก็โมโหขึ้นมา“แต่ฟ้าว่าเราจะโทษพี่แชมป์คนเดียวก็ไม่ถูกหรอก เป็นที่ฟ้าเองไม่รู้จักแบ่งเวลาดีๆ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโทษว่าเป็นความผิดของเขาทั้งหมด“แต่ถ้าเขาเข้าใจฟ้าสักนิดไม่เอาเวลาฟ้าไปแบบนั้นฟ้า ก็คงได้เรียนคณะที่ตัวเองชอบในมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับต้นๆ ของเมืองไทย”“เข็มก็เห็นด้วยกับเปรี้ยวนะ”“เขาอาจจะมีส่วนก็จริง แต่ฟ้าว่า
พอออกจากมหาวิทยาลัยปลายฟ้าก็ไปส่งเข็มจิราและชลธิชาเก็บของใช้จำเป็นที่หอพักก่อนที่สามสาวจะมายังคอนโดมิเนียมของปลายฟ้า ซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่มากเท่าไหร่ทั้งสามคนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพราะไม่อยากจะออกไปไหนอีกเข็มจิราและชลธิชาอยากให้เวลากับปลายฟ้าอีกสักนิดเพราะรู้ว่าถ้าพวกเธอกลับไปแล้วหญิงสาวจะเหงามากเนื่องจากบิดามารดาของปลายฟ้าเป็นนักธุรกิจพวกเขาจึงไม่ได้อยู่กับปลายฟ้าแม้ว่าจะเป็นช่วงปิดเทอมก็ตามปลายฟ้าเองก็รู้เรื่องนี้ดี หญิงสาวจึงไม่ได้กลับไปบ้านเหมือนกับเพื่อนคนอื่นและเลือกที่จะอยู่คอนโดแห่งนี้ เพราะว่ามันใกล้แหล่งช้อปปิ้งและเดินทางไปมหาวิทยาลัยสะดวก การอยู่ในห้องเล็กจึงรู้สึกดีกว่าการอยู่บ้านหลังใหญ่“ฟ้าเราคิดอะไรออก” จู่ๆ ชลธิชาก็พูดขึ้นมาระหว่างที่เพื่อนอีกสองคนกำลังดูภาพยนตร์เรื่องที่เพิ่งเข้าฉายบนแอปพิเคชันหนึ่งบนทีวีจอใหญ่“คิดอะไรออกอีกเหรอเปรี้ยว อย่าคิดอะไรแผลงๆ เหมือนก้องนะฟ้าไม่เอาด้วยหรอก”“ไม่ใช่แบบนั้น เปรี้ยวว่าปิดเทอมฟ้าไปอยู่กับเปรี้ยวที่บ้านดีไหมเปรี้ยวจะพาเที่ยวให้ทั้งนครสวรรค์เลย”“น่าสนใจดีนะ” เข็มจิราก็เห็นด้วยเพราะไม่อยากให้เ