เมื่อส่งให้เธอไปถึงสวรรค์แล้วแดเนียลก็รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ปากก็ยังมอบจูบเร่าร้อนให้กับหญิงสาว ชายหนุ่มรีบความหาถุงยางอนามัยในกระเป๋า แล้วสวมเข้ากับท่อนเอ็นร้อนของตนเองอย่างรวดเร็ว“พี่แดน....”ปลายฟ้าถึงกับสะดุ้งเมื่อเขาลากท่อนเอ็นร้อนของตนเองขึ้นลงบนกลีบกุหลาบสวยที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำน้ำหวานสีใส“ฟ้าเต็มใจให้พี่ใช่ไหม”เขาถามย้ำอีกครั้งปลายฟ้าพยักหน้าเพราะมาถึงขนาดนี้แล้วเธอก็อยากจะรู้ว่าความสุขในการร่วมรักมันจะมากมายขนาดแดนเนียลก้มลงจูบเธอขณะที่กดท่อนเอ็นเข้าทีละนิด ส่วนปลายเข้าไปเพียงนิดปลายฟ้าขยับหนี“พี่แดน......”หญิงสาวจับท่อนแขนเขาไว้แน่น รู้สึกเจ็บจี๊ดเมื่อความแข็งร้อนเข้ามาได้เพียงนิด“ใจเย็นนะฟ้าหายใจลึกๆ เชื่อพี่มันจะไม่เจ็บนิดเดียว อย่าเกร็งนะคนเก่ง”ชายหนุ่มพูดปลอบประโลมฝ่า ฝ่ามือร้อนฟอนเฟ้นอกอิ่มของแล้วดันตัวเองเข้าหาเธอเป็นจังหวะตื้นๆ ให้ปลายท่อนเอ็นหยอกเย้ากับโพรงสาวเป็นจังหวะ เขารู้สึกปวดร้าวและอยากจะกระแทกเข้าไปทีเดียวจนสุด แต่ช่องทางรักของปลายฟ้าก็คับแน่น จนเข้าไปเพียงแค่นิด“ไม่เกร็งนะฟ้า ผ่อนคลายหน่อย อดทนนิดนะคนเก่ง”เขากระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูก่อนจะจูบแลก
แดเนียลนอนหงายลงบนเตียงก่อนจะคว้าตัวหญิงสาวเข้ามานอนข้างๆ ร่างกายของทั้งสองชุ่มไปด้วยเหงื่อปลายฟ้าหายเมาเป็นปลิดทิ้ง รู้สึกร่างกายเบาสบาย เธอรู้แล้วว่าทำไมเพื่อนถึงบอกว่าการมีแฟนมันมีทั้งความสุขและความสนุกไปในตัว“คนเก่งของพี่เหนื่อยไหม”ปลายฟ้าพยักหน้าแต่ไม่กล้าสบตาเขา เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่ตนเองวันไนท์ฯด้วยจะเป็นเขา คนที่พาเธอเที่ยวมาตลอดหลายวัน“ไม่เสียใจใช่ไหม” แดเนียลถามเมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไป“ไม่ค่ะ หนูไม่เสียใจ” ปลายฟ้าตอบเบาๆ“เมื่อกี้คิดจะไปวันไนท์ฯกับผู้ชายในบาร์นั้นจริงๆ ใช่ไหม” เขาถามเพราะยังติดใจเรื่องนี้“เปล่าหนูก็แค่อยากลองไปใช้บริการดู”“แล้วทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองเมาขนาดนั้น ถ้าเกิดคนอื่นพาไปทำเรื่องอย่างว่าจะทำยังไง ทำไมฟ้าไม่ห่วงตัวเองบ้าง” เขารู้สึกไม่พอใจเลยที่หญิงสาวไปเที่ยวในที่แบบนั้นเพียงคนเดียว“หนูไม่คิดว่ามันจะเมาขนาดนั้นเลยค่ะ”“พี่โทรหาตั้งหลายสายก็ไม่รับไลน์ไปก็ไม่อ่าน พี่เป็นห่วงมากรู้ไหม”“พี่ไปตามหนูหรือไปเที่ยวคะ”“พี่ก็ไปตามเราน่ะ สิตามตั้งหลายที่กว่าจะเจอ”“พี่ห่วงหนูเหรอคะ”“ก็ห่วงสิ เราเที่ยวด้วยกันตั้งหลายวันถ้าเกิดใครพาไปทำอะไรขึ้นมาพี่
ปลายฟ้ารู้สึกตัวตื่นนอนมาอีกทีในเวลาสายของวันใหม่ ตอนนี้ข้างกายเธอว่างเปล่า หญิงสาวพยายามลุกขึ้นเพื่อจะเข้าห้องน้ำระหว่างที่ลงจากเตียงก็รู้สึกถึงของเหลวที่ไหลออกจากช่องทางรักเธอก้มลงมอง ใบหน้าสวยแดงซ่านเมื่อเห็นว่าทิ้งสิ่งที่ไหลออกมานั้นมันเป็นน้ำสีขาวขุ่นซึ่งเขาปลดปล่อยในตัวเธออย่างมากมายหลายต่อหลายครั้งเธอรู้สึกเจ็บและระบมไปทั่วทั้งจุดกลางกาย ทุกจังหวะที่ก้าวขาก็เจ็บจนต้องกัดฟันข่มความเจ็บไว้ ไม่รู้ว่าชายหนุ่มไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนถึงได้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เขาทำให้เธอมีความสุขและไม่เสียใจเลยวันไนท์สแตนด์ของเธอและเขามันเร่าร้อนและประทับใจจนไม่อยากให้มันจบลงเลย แต่ทุกอย่างก็กลับสู่ความจริงเมื่อตื่นมาในเช้าของวันใหม่หญิงสาวไม่รู้ว่าการเจอหน้ากับเขาในครั้งต่อไปจะทำหน้ายังไง เธอรู้สึกอายเป็นอย่างมาก เมื่อทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด เพราะเมื่อคืนเธอเป็นคนเริ่มต้น เธอเป็นคนชวนให้เขาข้างที่นี่ เธอเป็นคนขอให้เขาจูบและจากนั้นทุกอย่างมันก็เป็นไปตามอารมณ์ปรารถนาปลายฟ้ารีบอาบน้ำแต่งตัวและเก็บของใช้อย่างรวดเร็วก่อนจะเช็กเอาท์ออกจากห้องเพราะกลัวว่าแดเนียลจะตามมาที่ห้องเพื่อไปทานอาหารด้ว
ปลายฟ้ารู้สึกเหงามากและโดดเดี่ยวมากที่ต้องอยู่คนเดียว ชลธิชาและเข็มจิราก็โทรศัพท์มาชวนให้เธอไปเที่ยวที่บ้านแต่ปลายฟ้าก็ปฏิเสธเพราะเธอไม่อยากรบกวนคนอื่นในทุกครั้งที่เหงาหญิงสาวจะหยิบรูปถ่ายของตนเองกับแดเนียลขึ้นมาดูรอยยิ้มปรากฏอยู่ที่มุมปากเล็กเมื่อเห็นว่าเวลาที่ไปเที่ยวกับเขานั้นมันมีความสุขมากแค่ไหนเธอเลือกรูปถ่ายที่มีเงาเธอกับเขายืนคู่กันลงสตอรี่ก่อนจะพิมพ์ว่า ‘คิดถึงนะบัดดี้ของฉัน’ตลอดช่วงปิดเทอมไม่มีวันไหนเลยที่ปลายฟ้าไม่เคยคิดถึงเรื่องระหว่างตนเองกับแดเนียลแต่พอถึงวันเปิดเทอมหญิงสาวก็ตัดสินใจเก็บเรื่องราวเหล่านั้นไว้ในส่วนลึกเพราะไม่อยากให้มันมากวนใจและทำให้เธอเสียสมาธิกับการเรียน“คิดถึงจัง” เข็มจิราและชลธิชารีบเข้ามาทักทายเมื่อเห็นปลายฟ้าจอดรถลงที่หน้าตึก“คิดถึงเหมือนกันไม่ได้เจอกันนานเลย”“นั่นสิเราไม่ได้เมาท์กันมานานมากขึ้นไปเมาท์กันต่อข้างเถอะตรงนี้ร้อน” เข็มจิราชวนเพื่อน จากนั้นทั้งสามคนก็พากันเดินขึ้นไปยังชั้นสองซึ่งเป็นห้องเรียนของพวกเธอตอนนี้ในห้องเรียนเพื่อนๆ กำลังจับกลุ่มคุยเสียงดังไปหมดเพราะได้เจอกันมานาน“เปิดเทอมวันแรกก็สายเลยนะก้อง” ชลธิชาเอ่ยทักทายก้องเกียรติ
หลังเลิกเรียนปลายฟ้าและเพื่อนก็มารออาจารย์กัลยาอยู่หน้าห้องอาจารย์คณะบริหารธุรกิจ รอไม่นานอาจารย์ก็กลับจากการสอนนักศึกษา“นี่อยากจะมาช่วยงานอาจารย์คนใหม่กันทั้งสี่คนเลยเหรอ”อาจารย์กัลยายิ้มให้กับลูกศิษย์ทั้งสี่คน“พอดีเย็นนี้พวกเราไม่ว่างค่ะ ก็เลยตามปลายฟ้ามาค่ะ”“งั้นก็เข้ามากันทั้งหมดสี่คนนั่นแหละ อาจารย์เขารออยู่ด้านในแล้ว”เข็มจิราและก้องเกียรติเดินนำหน้าขณะที่ปลายฟ้ากับชลธิชาก็เดินตามหลังอาจารย์กัลยาพาทั้งสี่คนคนมายังห้องด้านริมสุดซึ่งเป็นห้องทำงานของอาจารย์คนใหม่เธอเคาะประตูก่อนจะเปิดเข้าไป“อาจารย์แดเนียลคะ ฉันพานักศึกษามาแล้วค่ะ”เมื่อประตูเปิดกว้างศึกษาทั้งสี่คนก็เดินเข้ามา อาจารย์หนุ่มวางปากกาลงแล้วเงยหน้าขึ้นเขายิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นว่าหนึ่งในนักศึกษานั้นเป็นคนดีเขากำลังตามหาอยู่พอดี“ทุกคนนี่อาจารย์คนใหม่ของคณะเราชื่ออาจารย์แดเนียล”“คนไหนล่ะที่จะมาช่วยงานผม” เขาถามด้วยภาษาไทยชัดเจน“คนนี้ค่ะ ปลายฟ้าหนูมาเดินออกมาข้างหน้าสิ”ปลายฟ้าที่ยืนหลบอยู่หลังเพื่อนเดินออกมาช้า เธอก้าวแทบไม่ออกเมื่อเห็นว่าอาจารย์คนใหม่คือผู้ชายที่เธอวันไนท์สแตนด์ด้วยเมื่อสองเดือนก่อน“คนที่จะมาช่วยง
นักศึกษาทั้งสี่คนเดินนำหน้าอาจารย์แดเนียลลงมายังลานจอดรถที่อยู่บริเวณข้างตึก“พวกคุณสี่คนมีใครเอารถมาไหม”“ปลายฟ้าเอารถมาค่ะ อาจารย์ส่วนพวกเราอีกสามคนหอพักอยู่ใกล้ๆ”“ถ้าอย่างนั้นไปรถผมแล้วกันนะ ผมยังไม่ค่อยชินทางเท่าไหร่พวกคุณจะได้บอกทางผมด้วย”“อาจารย์นั่งไปกับก้องเลยไหมคะ หนูกับเพื่อนอีกสองคนจะขับรถตามไปตอนกลับอาจารย์จะได้ไม่ต้องมาส่ง” ปลายฟ้ารู้สึกเกรงใจมากที่จะต้องให้อาจารย์มาส่งพวกเธอที่นี่อีก“แต่ผมว่าไปด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ เดี๋ยวตอนกลับผมมาส่งคุณเอารถที่นี่ก็ได้” แดเนียลพูดกับปลายฟ้า“หนูว่าดีเหมือนกันนะคะไปคันเดียวจะได้ไม่ต้องหาที่จอดรถให้วุ่นวาย” เข็มจิราเห็นด้วยกับอาจารย์หนุ่มเพราะร้านที่เธอจะไปทานนั้นไม่ค่อยมีที่จอดรถเมื่อเพื่อนเสนอมาแบบนี้ปลายฟ้าก็ต้องตอบตกลง ทั้งสี่คนเลยเดินไปยังรถของอาจารย์แดเนียลที่จอดอยู่บริเวณที่จอดรถของอาจารย์รถของชายหนุ่มเป็นรถเก๋งสัญชาติยุโรปที่ดูแล้วน่าจะเพิ่งซื้อได้ไม่นานและป้ายทะเบียนก็เป็นกรุงเทพมหานครไม่ใช่เชียงใหม่อย่างที่ปลายฟ้าคิดไว้ก้องเกียรติหนึ่งคู่ไปกับอาจารย์แดเนียลทางด้านหน้าและคอยบอกทางส่วนผู้หญิงทั้งสามคนก็พากันมานั่งที่เบาะหลั
อาจารย์แดเดียลกลับไปแล้วปลายฟ้าปิดประตูห้อง เธอทรุดกายลงพิงกับประตู ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเขาอีกครั้ง แถมเขายังกลายเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยของเธออีกด้วยถึงแม้ไม่มีวิชาที่ต้องเรียนกับอาจารย์แดเนียลแต่เธอก็รับปากอาจารย์ที่ปรึกษาไปแล้วว่าจะคอยช่วยงานเขา ปลายฟ้าอยากไปบอกอาจารย์กัลยาว่าไม่อยากทำงานนี้แล้วแต่ก็กลัวอาจารย์จะถามถึงเหตุผลและดูท่าทางแดเนียลก็คงไม่ยอมแน่ ถ้าเธอจะไม่ทำตามที่รับปากกับอาจารย์กัลยาไว้ปลายฟ้าอยากคุยเรื่องนี้กับใครสักคนแต่ก็ไม่รู้จะปรึกษาใครเพราะเรื่องที่เธอไปวันไนท์ฯกับเขาที่ภูเก็ตก็ไม่มีเพื่อนคนไหนรู้เลยหญิงสาวปวดหัวจนแทบระเบิดจึงอาบน้ำและทานยาแก้ปวดหัวและเข้านอนแต่ยิ่งนอนเท่าไหร่ก็นอนไม่หลับใบหน้าของอาจารย์หนุ่มยังลอยเข้ามาอยู่ในความคิดของเธออยู่เรื่อยๆเขาในวันนี้ดูเรียบร้อยกว่าแดเนียลคนก่อนมากมันเป็นความผิดพลาดที่วันนั้นเธอไม่ถามว่าเขาทำงานอะไรอยู่ที่ไหน แต่ใครจะคิดล่ะว่าผู้ชายที่เจอจะกลายมาเป็นอาจารย์ของเธอเพราะดูแล้วเขาไม่เหมือนอาจารย์เลยสักนิดระหว่างเที่ยวด้วยกันแดเนียลแต่งตัวสบายๆ เหมือนนักท่องเที่ยวทั่วไป ปลายฟ้าก็เลยคิดว่าเขาน่าจะทำธุรกิจอะไรสักอย่างแต่พอว
ปลายฟ้าเดินออกจากห้องไปแล้วแดเนียลก็เข้าไปในห้องนอนและล้มเขายังครูปวดท้องอยู่แต่มันก็ไม่มากเท่ากับตอนแรกที่โทรศัพท์หาหญิงสาวจริงๆ แล้วแดเนียลเป็นคนทานเผ็ดไม่ค่อยได้แต่ก็อยากจะทำความรู้จักกับปลายฟ้าและเพื่อนให้มากขึ้น เขาเลยตกลงไปกินส้มตำและก็ไม่คิดว่ามันจะปวดท้องมากขนานนี้แต่มันก็คุ้มค่าเพราะเขาเห็นความห่วงใยในสายตาของปลายฟ้าและจากนี้แดเนียลคิดว่าจะต้องพยายามใกล้ชิดกับเธอให้มากขึ้นเขาอยากให้ปลายฟ้าเปิดใจแต่ก็จะไม่กดดันจนหญิงสาวรู้สึกเครียดชายหนุ่มไม่คิดเลยว่าหญิงสาวที่ตนเองพยายามตามหาจะอยู่ใกล้กันถึงเพียงนี้ สองเดือนที่ผ่านมาเขากลับไปเคลียร์งานและเก็บของออกจากบ้านพักที่เชียงใหม่และเพิ่งมาอยู่คอนโดนี้ได้ไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เขาเลยไม่เคยเจอกับปลายฟ้าเลยแต่ในเมื่อได้เจอกันอีกครั้งเขาก็ไม่มีทางจะปล่อยปลายฟ้าไป อย่างแน่นอน ถึงตนเองจะเป็นอาจารย์และปลายฟ้าจะเป็นลูกศิษย์แต่ก็ไม่มีวิชาที่ต้องเรียนด้วยกันเลยแดเนียลนอนคิดถึงเรื่องของตนเองกับปลายฟ้าและหลับไปจนกระทั่งถึงเช้าเขาได้ยินเสียงเคาะประตูห้องเลยรีบลุกพอเปิดออกมาก็เห็นถุงโจ๊กที่แขวนอยู่ที่หน้าประตู ถ้าเดาไม่ผิดคนที่ซื้อมาให้น่าจะเป็นปลาย
พิธีแต่งงานเล็กๆ ถูกจัดขึ้นในโบสถ์ปลายฟ้าสวมชุดเจ้าสาวสีขาวแดเนียลสวมสูทสีน้ำเงินเข้มหลังจากสาบานตนกับบาทหลวงในโบสถ์แล้วแขกทุกคนรวมถึงเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็มาอย่างร้านอาหารเล็กๆ ซึ่งในรมิตรด้วยดอกไม้สดเพื่อเป็นการฉลองให้กับคู่บ่าวสาว แขกที่มาร่วมงานก็มีเพื่อนของเฮนรี่และลูกค้าของบริษัทที่ติดต่องานกันมานานไม่กี่คนเท่านั้นหลังจากอาหารมื้อพิเศษทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ เฮนรี่และภรรยามาส่งแดเนียลกับปลายฟ้าที่คอนโดมิเนียมของชายหนุ่ม“พ่อจะให้เวลาอยู่ด้วยกันแค่สองวันนะจากนั้นแดเนียล ต้องกลับไปทำงานกับพ่อ”“แค่สองวันเองเหรอคะพ่อ หนูไม่เจอพี่แดนตั้งนานและพอได้เจอกันก็มีเวลาอยู่ด้วยกันแค่นี้เอง” ปลายฟ้าเริ่มงอแงเพราะเธออยากจะอยู่กับคนรักนานกว่านี้“พ่อหมายถึงให้หนูอยู่ด้วยกันที่นี่สองวัน จากนั้นแดเนียลจะไปช่วยงานของพ่ออีกสองวัน แล้วเขาก็จะกลับเมืองไทยพร้อมหนูแบบนี้ตกลงไหม”“พี่แดนจะกลับเมืองไทยเหรอคะ”“พ่อให้พี่เขาไปดูบริษัทที่เมืองไทยเพราะตอนนี้กำลังจะเริ่มโปรเจกใหม่”“ใช้เวลานานไหมคะพ่อ”“ก็นานหลายเดือนเลย ฟ้าจะได้อยู่กับเขาอย่างเต็มที่”“ขอบคุณพ่อกับแม่มากนะคะ ขอบคุณที่เข้าใจหนูมากที่สุด”“วันนี้เห
เมื่อทานอาหารเสร็จเฮนรี่ก็เป็นคนเริ่มต้นเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับปลายฟังเขาเล่าว่าตั้งแต่เจอกับแดเนียลที่เมืองไทยชายหนุ่มก็สารภาพว่าเขากำลังแอบคบหากับปลายฟ้าอยู่เมื่อเฮนรี่ไม่รู้ว่าเขาทำงานอะไรบ้างก็เลยลองชวนให้มาทำงานที่บริษัทจาก เพราะอยากจะให้ชายหนุ่มพิสูจน์ตัวเอง อยากรู้ว่าแดเนียลจะทำงานได้จริงอย่างที่พูดหรือเปล่า แต่พอได้ทำงานร่วมกันก็กลายเป็นว่าชายหนุ่มทำงานถูกใจเขามากช่วงนี้มีโปรเจกใหญ่ที่สิงคโปร์เฮนรี่ก็เลยชวนชายหนุ่มมาทำงานที่นี่อีกครั้ง มันเป็นช่วงปิดเทอมที่เขาว่างอย่างเต็มที่ ในทุกๆวันทั้งสองคนจึงช่วยกันทำงานอย่างหนักจนตอนนี้โปรเจกที่ร่วมกันทำก้เสร็จแล้วเฮนรี่พอใจในฝีมือของแดเนียลเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมพี่แดนไม่บอกหนูเลยล่ะ”เมื่อบิดามารดารู้ความจริงว่าเธอกับเขาคบกันแล้วปลายฟ้าก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเรียกเขาว่าอาจารย์แดเนียลอีกต่อไป“ฟ้าอย่าไปโทษว่าเป็นความผิดของอาจารย์เขาเลย เรื่องนี้พ่อเป็นคนบอกเขาเองว่าให้ติดต่อหนูไปแค่วันละครั้งก็พอ พ่อก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเขาเงียบหายไปลูกสาวพ่อจะเป็นยังไงบ้าง แล้วมันก็เป็นจริงอย่างที่คิด ลูกสาวลูกสาวพ่อเสียใจมากใช่ไหมที่จู่ๆ เขาก็ม
คุณเพ็ญนภาเลือกชุดเดรสสีครีมคอว้าวลึกด้านและด้านหลังเปลือยมาเกือบถึงบั้นท้ายให้กับลูกสาวใส่ไปทานอาหารเย็นกับบิดาและผู้ช่วยคนใหม่ ซึ่งปลายฟ้ารู้สึกว่าชุดที่เธอใส่อยู่นี้มันดูโตกว่าอายุมากๆ“แม่คะชุดที่หนูใส่มันเวอร์เกินไปไหม เราแค่ไปกินข้าวกับพ่อและผู้ช่วยของพ่อเองนะคะ ทำอย่างกับว่าจะไปออกงานกลางคืนยังงั้นแหละ”“ก็ร้านอาหารที่เราไปวันนี้มันค่อนข้างหรู เราก็ต้องแต่งตัวให้ ให้เกียรติสถานที่ด้วย อีกอย่างหนูจะเจอกับผู้ช่วยของพ่อเป็นครั้งแรกแม่ก็อยากให้เขาประทับใจและไม่มองว่าหนูเป็นเด็กกะโปโล”“หนูชักอยากจะเห็นแล้วสิว่าผู้ชายคนนี้มีดีมากมายขนาดไหนแม่ถึงได้อยากจะยกหนูใส่พานให้เขาแบบนี้”“แม่ไม่ได้คิดแบบนั้นนะลูก แม่ก็แค่เห็นว่าเขาเป็นคนดีแค่นั้นเอง ส่วนหนูจะชอบเขาจะคบกันต่อไหมมันก็เป็นเรื่องของหนู แต่ถ้าได้ทำความรู้จักกันไว้มันก็ไม่เสียหายอะไร อีกอย่างเขาก็เป็นผู้ช่วยของพ่อเขาต้องมาทำงานในบริษัทระหว่างที่หนูยังเรียนไม่จบและถ้าหนูเรียนจบแต่ถ้าหนูเรียนจบและไม่ถูกใจเขาหนูจะไล่เขาออกก็ได้ไม่มีปัญหาเลยแม่ให้หนูเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้เองทั้งหมด” มารดาของปลายฟ้าพูดยาวเหยียดเพื่อโน้มน้าวให้ปลายฟ้ารู
เมื่อมาถึงสนามบินสิงคโปร์มารดาของปลายฟ้าก็มารอรับ“แม่ขาหนูคิดถึงแม่จังค่ะ”“คิดถึงแม่มากจนร้องไห้ตาบวมเลยเหรอ”“ลูกนิดหน่อยค่ะ”“ตอนนี้หนูหิวมากๆ แม่พาหนูไปหาของอร่อยๆ กินหน่อยได้ไหมคะ”“ได้สิลูก” คุณเพ็ญนภาพาหญิงสาวไปทานอาหารและกลับเข้าที่พักในเวลาบ่าย“วันนี้เราจะไปช้อปปิ้งกันเลยไหม”“เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะวันนี้หนูอยากจะคุยกับแม่”“หนูมีเรื่องไม่สบายใจอะไรใช่ไหม”ปลายฟ้าขยับเข้าใกล้มารดาและกอดไว้แน่น“แม่ขาหนูขอโทษ”“ขอโทษแม่เรื่องอะไรลูก ไปทำอะไรผิดมาลองบอกแม่สิ”“หนูขอโทษที่เป็นเด็กไม่ดี ขอโทษที่ทำผิดหวังนะคะ”“ฟ้าเอาแต่ขอโทษและไม่บอกแม่ว่าไปทำอะไรผิดมา แล้วแม่จะรู้ไหมล่ะลูก”“แม่คะ ปิดเทอมครั้งที่แล้วหนูทำสิ่งที่ไม่ดีลงไปค่ะ”ปลายฟ้าเล่าเรื่องของตนเองกับแดเนียลให้มารดาฟังอย่างละเอียด เมื่อได้ระบายออกมาแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก“แม่อย่าโกรธหนูนะคะ ตอนนี้หนูสำนึกผิดแล้ว”“ไม่จ้ะ แม่ดีใจที่หนูกล้าพูดความจริง แต่อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกนะฟ้า”“ไม่แล้วค่ะ หนูเข็ดแล้ว”“แล้วหนูจะเอายังไงต่อล่ะลูก”“หนูตัดสินใจแล้วค่ะ หนูจะเลิกกับเขา” หญิงสาวบอกมารดาด้วยเสียงที่หนักแน่น“แล้วไม่เสียดาย
ปลายฟ้ารู้สึกขัดใจมากๆ เมื่อแผนที่วางไว้ว่าจะไปเที่ยวด้วยกันพังลงไม่เป็นท่า เพราะลงอีกครั้ง เพราะแดเนียลมีงานด่วนเข้ามาทำให้เขาไม่สามารถไปเที่ยวกับเธอได้ ปลายฟ้าเลยต้องเหงาอยู่ที่คอนโดตามลำพัง ทั้งที่เป็นช่วงปิดเทอมแต่เขากลับเห็นว่างานสำคัญกว่าตนเอง“แม่ขาตอนนี้แม่อยู่ที่ไหนคะ” ปลายฟ้าถามมารดาเมื่อเธอโทรศัพท์ หญิงสาวกำลังเหงามากและต้องการคุยกับใครสักคนเพราะตอนนี้เพื่อนของเธอก็ไม่มีใครว่างมาอยู่ด้วยเลย ทุกคนเอาเวลาไปเที่ยวและไปอยู่กับแฟนกันหมด“ตอนนี้แม่อยู่สิงคโปร์จ้ะลูก แม่มาทำงานกับพ่อแล้วหนูอยู่ที่ไหนล่ะฟ้า ปิดเทอมไม่ไปเที่ยวที่ไหนกับเพื่อนเหรอ”“อยู่ที่ห้องค่ะแม่เหงามากๆ เพื่อนก็ไปเที่ยวกันแฟนกันหมดเลยค่ะ”“ฟ้ามาหาแม่ที่สิงคโปร์ไหม” เมื่อได้ยินเสียงอ้อนของลูกสาวคุณเพ็ญนภาก็รู้สึกสงสาร“หนูจะไปกวนแม่หรือเปล่า แม่ต้องช่วยพ่อทำงานทำงาน”“แม่ไม่ต้องทำงานหรอกจ้ะ พอดีพ่อเขามีผู้ช่วยคนใหม่ ตอนนี้แม่ก็อยู่ที่ห้องคนเดียวเหมือนกัน ถ้าหนูมาหาแม่ที่นี่เราจะได้ช้อปปิ้ง”“จริงเหรอคะแม่”“จริงสิลูกหนูมาหาแม่นะที่นี่นะ เราจะได้เที่ยวด้วยกัน”“ก็ได้ค่ะพรุ่งนี้หนูจะไปหาแม่นะคะ”“จะให้แม่จองตั๋วเครื
ปิดเทอมได้หนึ่งอาทิตย์แล้ววันนี้ปลายฟ้าไม่ได้ตามคนรักไปที่มหาวิทยาลัยเพราะช่วยเขาตรวจข้อสอบเสร็จแล้วจึงไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะต้องไปทำงานเธอกำลังวางแผนการเที่ยวเขาเวลาว่างไม่กี่วัน ช่วงนี้งานของแดเนียลค่อนข้างหนักเพราะนอกจากงานที่มหาวิทยาลัยแล้วเขายังรับทำงานข้างนอกด้วยถูกซึ่งปลายฟ้าไม่รู้ว่ามันคือที่ไหน เธอไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องงานของเขา“เย็นนี้อาจารย์ที่คณะนัดทานข้าวฟ้าไปกับพี่นะเดี๋ยวพี่ไปรับ”ตอนนี้แดเนียลอยู่ที่มหาวิทยาลัยส่วนปลายฟ้านั้นอยู่ที่คอนโด“พี่ไปกับพวกอาจารย์เถอะค่ะ”“แต่พี่ไม่อยากให้หนูต้องกินข้าวคนเดียว”“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่ได้คอนโด พี่แดนสัญญาได้ไหมว่ากินข้าวเสร็จก็ต้องรีบกลับเลย ห้ามไปส่งอาจารย์ยี่หวาหรืออาจารย์คนไหนเด็ดขาด”“สัญญาครับ ไม่ว่าจะยังไงวันนี้กินข้าวเสร็จปุ๊บพี่จะรีบกลับมาหาฟ้าทันที”ปลายฟ้าจัดห้องเพื่อฆ่าเวลาพอตกเย็นทานข้าวที่ร้านหน้าคอนโด การนั่งทานเดียวก็รู้สึกเหงาๆ ทั้งที่แต่ก่อนเคยอยู่มาได้ แต่พอมีชายหนุ่มมาอยู่ใกล้ การทำอะไรคนเดียวมันก็ทำให้รู้สึกเหงามากขึ้นสามทุ่มแล้วแต่แดเนียลก็ยังไม่กลับ ปลายฟ้าคิดถึงเขามากทั้งที่เมื่อเช้าเขาก็เพิ่งจะออกจากห้
แดเนียลเข้ามาสอนที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้เกือบจะครบหนึ่งเทอมแล้ว ชายหนุ่มยังคงเป็นขวัญใจของทั้งนักศึกษาและอาจารย์สาวๆ แต่เขาก็วางตัวได้ดีมาตลอด แดเนียลไม่สนิทสนมกับใครมากเป็นพิเศษแม้ว่าอาจารย์ยี่หวาจะอยากสนิทสนมกับเขามากแค่ไหน แต่เขาก็ให้สถานะกับเธอได้เพียงแค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้นส่วนปลายฟ้าก็ไม่ได้มาช่วยงานแดเนียลอีกแล้วเพราะช่วงนี้หญิงสาวต้องเตรียมตัวสอบ แดเนียลไม่อยากรบกวนเธอ แม้ว่าเขาอยากจะเจอปลายฟ้ามากแค่ไหนแต่ก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่เจอกับปลายฟ้าจนกว่าหญิงสาวจะสอบเสร็จแต่ทั้งสองก็ยังโทรศัพท์หาและไลน์หากันทุกวันวันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายชายหนุ่มไม่มีสอนแต่เขาก็มาที่มหาวิทยาลัยเพื่อตรวจข้อสอบของนักศึกษา เขานัดปลายฟ้าว่าถ้าสอบเสร็จให้มาหาที่ห้องช่วยตรวจข้อสอบของนักศึกษาปีสองเมื่อออกจากห้องสอบปลายฟ้าก็รีบตรงไปยังห้องทำงานของอาจารย์แดเนียล หญิงสาวของประตูและรอจนได้รับคำอนุญาตก็เปิดเข้าไป“สวัสดีค่ะอาจารย์แดเนียล สวัสดีค่ะอาจารย์ยี่หวา” ปลายฟ้ายกมือไหว้อาจารย์ทั้งสองเธอไม่คิดว่าจะมาเจออาจารย์ยี่หวาที่นี่และแดเนียลก็ไม่ได้บอกว่าในห้องของเขามีคนอื่นอยู่ด้วย“ปลายฟ้าหนูมาทำอะไรที่นี่
“พี่แดนสัญญาก่อนนะคะ ว่าจะบอกว่าเป็นแค่อาจารย์กับลูกศิษย์ ห้ามบอกว่าเรานอนด้วยกันแล้ว”ปลายฟ้ากำชับชายหนุ่มอีกครั้งหลังจากพาเขามาหาบิดามารดาที่บ้าน“ไม่หรอกน่า พี่จะไม่ทำให้ฟ้าเสื่อมเสีย เชื่อพี่นะ”“ก็ได้ค่ะ” ปลายฟ้าจอดรถที่หน้าบ้านจากนั้นก็เดินพาแดเนียลเข้าไปหาบิดามารดาที่นั่งรออยู่ในห้องรับแขก“พ่อคะ แม่คะคิดถึงจังเลยค่ะ” ปลายฟ้าโผเข้ากอดบิดามารดา“ไหนล่ะคนที่บอกว่าจะพาให้มาให้พ่อแม่รู้จัก”“นั่นไงคะ อาจารย์คะมาทางนี้เลยค่ะ”“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่” แดเนียลสวัสดีทักทายบิดามารดาของปลายฟ้าอย่างนอบน้อม“อ้าวพูดไทยชัดแจ๋วเลยนะ”“ผมอยู่เมืองไทยมาเกือบห้าปีแล้วครับ” ชายหนุ่ม“ลูกสาวผมกวนใจอะไรอาจารย์หรือเปล่าหรือ”“ไม่เลยครับ ปลายฟ้าเป็นเด็กดีเขาช่วยผมได้เยอะเลย เขาทำให้ผมรู้จักกรุงเทพมากขึ้น”“แต่ก่อนอยู่ที่ไหนล่ะ” เฮนรี่ถาม“ผมอยู่เชียงใหม่ครับ เพิ่งย้ายมาอยู่กรุงเทพได้ไม่ถึงครึ่งปี เวลาจะไปไหนก็เลยลำบากนิดหน่อย แม้จะมี GPS ก็ตามแต่ถนนกรุงเทพมันงงมากแค่เลี้ยวผิดนิดเดียวเราก็ไปโผล่อีกที ดีที่มีปลายฟ้าคอยช่วยครับ”“ลูกสาวพ่อก็มีประโยชน์กับเขาเหมือนกันนะ”“ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะพ่อ ฟ้าเนี่ยต
จากที่วางแผนไว้ว่าวันเสาร์จะพากันไปเที่ยวหัวหินก็เป็นอันต้องล้มเลิกเพราะเมื่อคืนกว่าบทรักจะจบลงมันก็กินเวลาเกือบจะเช้าของวันใหม่ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงแล้วทั้งสองคนก็ยังคงนอนกอดกันอยู่บนเตียงกว้างปลายฟ้าตื่นนอนนานแล้วแต่ยังไม่ยอมลุกไปไหนเธอนอนฟังเสียงหัวใจของแดเนียล รู้สึกดีมากๆ ที่ตื่นขึ้นมาแล้วมีคนกอดอยู่แบบนี้“จะไปไหนฟ้า” แดเนียลถามเมื่อปลายฟ้ากำลังจะลุกขึ้น“วันนี้พี่แดนบอกว่าจะพาหนูไปทะเล”“ฟ้าสูบแรงที่ไปหมดแล้วพี่คงขับรถไม่ไหวแน่ๆ ขอติดไว้ก่อนได้ไหมเอาไว้เดี๋ยวอาทิตย์หน้าหยุดสามวันเราค่อยนะ”“ได้ค่ะ”“ฟ้ามานอนต่อสิ”“ไม่เอาค่ะนี่มันเที่ยงแล้ว”“เที่ยงแล้วยังไงวันนี้วันเสาร์นะ ฟ้าให้เวลาเสาร์อาทิตย์กับพี่ได้ไหม แล้ววันอื่นพี่จะไม่กวนฟ้าจะไม่ทำแบบนี้กับฟ้าเลย”“แน่นะคะ”“ฟ้าพูดเหมือนไม่อยากนอนกับพี่ หรือพี่ทำไม่ถูกใจ ทำให้ฟ้าไม่มีความสุข” แดเนียลพูดแล้วจูบไปบนหน้าผากมนของหญิงสาว“ไม่ใช่แบบนั้น”“งั้นตอบพี่มาก่อนว่าฟ้ามีความสุขจริงๆ ใช่ไหม”“พี่แดนทำไมชอบถามแบบนี้”“ก็พี่อยากรู้”“หนูก็เคยตอบพี่ไปแล้ว”“ก็นั่นมันนานแล้ว ขอฟังคำตอบอีกครั้งได้ไหม”“หนูมีความสุขค่ะ มีความสุขมากๆ”“แต่ห