LOGINShare
ตอนที่ 6 ชายแปลกหน้า
Last Updated:
2025-02-25 23:38:54“ขอเหมือนเดิมอีกหนึ่งแก้วค่ะ” ปลายฟ้าสั่งเครื่องดื่มแก้วที่สามกับบาร์เทนเดอร์
“คุณมาเที่ยวที่นี่บ่อยเหรอ” ผู้ชายที่นั่งข้างๆ เริ่มต้นบทสนทนาเมื่อเห็นว่าหญิงสาวสั่งเครื่องเหมือนกับมาที่นี่เป็นประจำ
ปลายฟ้าหันไปมองด้วยความแปลกใจเพราะใบหน้าของเขามองยังไงก็ไม่ใช่คนไทยแต่กลับพูดภาษาไทยชัดแจ๋ว
“ไม่หรอกค่ะ คุณล่ะคะ” หญิงสาวถามกลับ ตอนนี้เธอกำลังอยากมีเพื่อนคุยอยู่พอดี
“ผมก็เพิ่งมาเที่ยวที่นี่ครั้งแรก ผมว่าบรรยากาศที่นี่ดีเหมือนกันนะ คนไม่เยอะเท่าไหร่”
“ก็ประมาณนั้นค่ะ” ปลายฟ้าไม่อยากให้เขารู้ว่าจริงๆ แล้วตนเองเพิ่งเคยมาเที่ยวที่นี่เป็นครั้งแรก
“คุณเป็นคนพื้นที่หรือเป็นนักท่องเที่ยวครับ” อีกฝ่ายยังคงถามต่อ คืนนี้แดเนียลรู้สึกเหงาและต้องการใครสักคนมาคุยด้วย เขาเดินทางมาเที่ยวภูเก็ตได้สองวันแล้วเมื่อคืนก่อนก็ไปเที่ยวผับแห่งหนึ่งแต่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่คืนนี้เขาเลยเปลี่ยนมาเที่ยวที่นี่และก็ไม่คิดว่าจะเจอผู้หญิงมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้
“ฉันมาเที่ยวค่ะ คุณล่ะคะ”
“ผมมาเที่ยวครับ คิดว่าจะเที่ยวที่นี่ซักอาทิตย์แล้วถึงแล้วค่อยกลับคุณล่ะจะอยู่เที่ยวที่นี่นานไหม”
“ก็น่าจะเที่ยวจนกว่าจะหายเบื่อแล้วค่ะ” ปลายฟ้าไม่ได้วางแผนไว้ว่าตนเองจะอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่
“แต่ผมว่าที่นี่ที่เที่ยวเยอะคุณคงไม่เบื่อง่ายๆ หรอก” เขาพูดและจิบเครื่องดื่มของตนไปด้วย
“คุณเคยมาเที่ยวที่นี่ไหมคะ”
“เคยมาครับ แต่มันก็นานมากแล้วน่าจะสี่ปีได้แล้วมั้ง” ครั้งล่าสุดที่แดเนียลมาเที่ยวภูเก็ตก็คือเมื่อสี่ปีก่อน
ครั้งนั้นชายหนุ่มมาวรัญญาอดีตคนรักซึ่งในวันนั้นเขาจำได้ดีว่าขอเธอแต่งงานริมชายหาดในขณะที่พระอาทิตย์กำลังตกดิน
แต่วันนี้แดเนียลมาเที่ยวภูเก็ตเพียงคนเดียวเนื่องจากหญิงสาวไม่ได้เป็นคนรักของเขาอีกต่อไปแล้ว
ทุกอย่างที่เขาวางแผนเอาไว้มันพังลงไม่เป็นท่าจากที่คิดว่าจะแต่งงานเมื่อตนเองอายุครบ 35 แต่ก็มันแต่มันก็เป็นไปไม่ได้เพราะเขาเพิ่งถูกคนรักบอกเลิกเมื่อเดือนก่อนทั้งที่คบหากันมานานถึงห้าปีทั้งสองใช้ชีวิตด้วยกันเหมือนกับคู่รักคนอื่นๆ
มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากในทุกๆ วันทั้งสองจะตื่นเช้ามาช่วยกันทำกับข้าว จากนั้นเขาก็จะขับรถไปส่งวรัญญาที่โรงเรียนประถมแห่งหนึ่ง ก่อนที่ตนเองก็ขับรถไปสอนที่มหาวิทยาลัย พอตกเย็นก็แวะทานอาหารก่อนจะกลับบ้าน
ชีวิตในแต่ละวันผ่านไปอย่างเรียบง่ายแดเนียลคิดว่าเขากับวรัญญาเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด ชายหนุ่มวางแผนจะจัดงานแต่งงานในปลายปีนี้ หลังจากที่หญิงสาวเรียนจบปริญญาโทแล้ว แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่วางแผนไว้เลย
เพราะจู่ๆ มารดาของวรัญญาก็บอกมาบอกให้เขาเลิกกับเธอเพื่อที่เธอจะได้ไปแต่งงานกับนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียง แดนดนียลหัวเราะเพราะเขาคิดว่าถ้าวรัญญารู้เรื่องนี้หญิงสาวจะต้องไม่ยอมอย่างแน่นอน แต่กลายเป็นว่าเขาคิดผิดเพราะวรัญญายอมเลิกกับเขาง่ายๆ เพียงเพื่อทำตามสิ่งที่มารดาของเธอบอก
แดเนียลไม่เข้าใจเลยว่าที่ผ่านมาวรัญญาอยู่กินกับเขาฉันสามีภรรยานั้นมันหมายความว่ายังไง เพราะเมื่อถึงวันที่เธอจะไปจากเขา หญิงสาวก็ตัดใจไปง่ายๆ โดยไม่สนใจเลยว่าเขาจะเสียใจมากแค่ไหน ระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันดูเหมือนมันจะไม่มีความหมายสำหรับวรัญญาเลย
เขานั่งนึกถึงเหตุการณ์ของตนเองโดยไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้หญิงสาวที่ตนเองนั่งคุยกับหนูนั้นเดินออกไปด้านนอกบาร์แล้ว
ชายหนุ่มนั่งดื่มต่อจนกระทั่งรู้สึกมึนได้ที่จึงออกมาเดินรับลมทางด้านนอก เขาเดินกลับไปยังโรงแรมแต่ก็ไม่อยากนอนเหงาอยู่ในห้องตามลำพังชานหนุ่มจึงเลือกที่จะเดินไปยังบริเวณหน้าชายหาดหน้าโรงแรม
แต่นั่งไปสักพักก็รู้สึกคอแห้งแดเนียลจึงเดินไปยังร้านสะดวกซื้อที่เห็นอยู่ไกลๆ
“อ้าวคุณเขา” ทักทายปลายฟ้าที่กำลังยืนอยู่หน้าตู้เครื่องดื่ม
“เราเจอกันอีกแล้วนะคะ”
“ครับคุณกำลังจะซื้ออะไร”
“ฉันไม่แน่ใจว่าจะกินอะไรดี” ปลายฟ้ากระป๋องเบียร์สลับกับเครื่องดื่มชนิดขวดสีสวยที่มีแอลกอฮอล์ไม่ต่างกัน
“ถ้าชอบรสชาติวันหวานก็ต้องขวดนี้เลย” เขาส่งเครื่องดื่มขวดสีฟ้าให้กับหญิงสาว
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยเลือก” ปลายฟ้ากล่าวขอบคุณเพราะเธอยืนเลือกอยู่นานแล้วแต่ก็ตัดสินใจไม่ได้สักที
“ของคุณล่ะคะ”
“นี่ครับไงครับ” เขาชูกระป๋องเบียร์ให้เธอดู
แดเนียลหยิบเบียร์มาสองกระป๋องและเดินมายังเคาน์เตอร์ชำระเงิน
“คิดของน้องผู้หญิงร่วมกับผมเลยก็ได้นะครับ” เขาบอกพนักงานเมื่อเห็นว่าปลายฟ้ากำลังหากระเป๋าสตางค์ของตนเองอยู่
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจ่ายเองได้”
“ไม่เป็นไรถือว่าผมเลี้ยงคุณก็แล้วกัน”
เขารับเบียร์มาสองกระป๋องแล้วเดินออกมาก่อนหญิงสาว
“คุณจะไปดื่มที่ไหนเหรอ” แดเนียลถามเมื่อเห็นหญิงสาวคนเดิมเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อแต่ยังไม่ยอมเดินต่อ
“ว่าจะไปนั่งดื่มตรงชายหาด”
“ไปด้วยกันไหมล่ะ ผมก็ว่าจะไปนั่งตรงนั้นเหมือนกัน”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ” เพราะไม่อยากอยู่คนเดียวปลายฟ้าเลยเดินตามชายหนุ่มที่ไม่รู้ไม่กระทั่งชื่อ
ทั้งสองคนนั่งดื่มไปเรื่อยๆ ปลายฟ้าดื่มไปได้ครึ่งขวดขณะที่เขาก็เริ่มเปิดเบียร์กระป๋องที่สอง
“ผมขอรู้จักชื่อคุณหน่อยได้ไหม จะได้เรียกถูก”
“ปลายฟ้าค่ะเรียกฟ้าก็ได้”
“ผมชื่อแดน”
“ค่ะคุณแดน”
“ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณแดน หรอกดูแล้วผมน่าจะอายุมากกว่าคุณเยอะนะ”
“จะให้เรียกคุณว่าพี่ใช่ไหมล่ะคะ”
“แล้วหนูจะเรียกพี่มั้ยล่ะ”
“เรียกก็ได้ค่ะ พี่แดนมาเที่ยวคนเดียวเหรอคะ”
“ครับแล้วฟ้าล่ะมากับใคร”
“หนูก็มาคนเดียวค่ะ”
“อะไรนะมาคนเดียว”
“ค่ะ มาคนเดียวพี่จะตกใจอะไรขนาดนั้น”
“ก็มันแปลกไงปกติผู้หญิงจะไม่ค่อยเที่ยวคนเดียว ส่วนใหญ่ถ้าไม่มากับแฟนก็ต้องมากับเพื่อน”
“พี่กำลังจะถามว่าหนูมีแฟนหรือเปล่าใช่ไหม” ปลายฟ้าถามอย่างรู้ทันเพราะเธอมีผู้ชายเข้ามาจีบมากจึงพอจะรู้มุกที่หนุ่มๆ มักจะใช้จีบ
“ก็ประมาณนั้น” แดเนียลตอบไปตามตรงเขาไม่ค่อยอยากยุ่งกับผู้หญิงที่มีเจ้าของเท่าไหร่ถึงแม้จะเป็นการนั่งพูดคุยกันตามปกติก็ตาม
Related chapters
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 7 ระบายออกมา
“หนูยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ แล้วก็ไม่คิดจะมีด้วย”“ทำไมล่ะ พี่ว่าฟ้าก็สวยนะ ไม่น่าจะยังโสด” เขาชมออกมาจากใจจริงเพราะเธอคนนี้สวยและดูมีเสน่ห์มากๆ“เราเพิ่งรู้จักกันเอง หนูคงบอกพี่ไม่ได้ทุกเรื่อง”“แต่พี่ว่าเพราะเราเพิ่งรู้จักกันหนูน่าจะบอกพี่ได้ทุกเรื่อง”“หมายความว่ายังไงคะ”“ก็เพราะเราสองคนมาเที่ยวไงล่ะ ต่างคนต่างก็มาจากคนละที่พอเที่ยวเสร็จต่างก็แยกย้ายกันไป การเล่าเรื่องของกันและกันให้อีกฝ่ายฟังมันก็เป็นการระบายออกอย่างหนึ่งและมั่นใจได้ไงว่าเขาจะไม่เอาเรื่องของเราไปพูดต่อที่ไหนเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”“พี่พูดเหมือนอยากเล่าอะไรให้หนูฟังเลยนะคะ”“อยากฟังเรื่องของพี่ไหมล่ะ มันเป็นตลกร้ายในชีวิตพี่นะ”“ถ้าพี่คิดว่าเล่าให้หนูฟังแล้วมันโอเค หนูฟังก็ได้เพราะยังไงคืนนี้หนูก็ไม่มีที่ไปอยู่แล้ว”แดเนียลเล่าเรื่องราวความรักของตนเองตั้งแต่เริ่มต้นจีบวรัญญาในตอนที่หญิงสาวไปเรียนต่อที่อเมริกา และพอหญิงสาวเรียนจบกลับมาที่เมืองไทยเขาก็ตามเธอกลับมาด้วยเขามาสมัครเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือและทำธุรกิจโรงเรียนสอนภาษาร่วมกับเธอและเพื่อนอีกหนึ่งคน เขาเล่าอย่างไม่มีปิดบังขณะที่เล่าน้ำ
Last Updated : 2025-02-25เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 8 บัดดี้
ห้องอาหารของโรงแรมที่นี่ปิดในเวลา 10.30 น. ปลายฟ้าจึงไม่ได้รีบร้อนเท่าไหร่เพราะวันนี้เธอมีเวลาว่างตลอดทั้งวัน โปรแกรมเที่ยวก็ไม่มีอะไรมาก หญิงสาวคิดว่าจะเช่าจักรยานยนต์ซักคันและขี่เที่ยวบริเวณตัวเมือง ส่วนตอนเย็นก็คิดว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพเธอลงมาที่ห้องอาหารในเวลา 9 โมงกว่า เมื่อตักอาหารเช้าแล้วก็เดินไปหาที่นั่งยังทานเงียบๆ ยังทานอาหารที่ตักมาได้ไม่ถึงครึ่งก็รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะนั่งอยู่“พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”ปลายฟ้าเงยหน้าขึ้นแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้คือพี่แดน คนที่เธอนั่งคุยกับเขาอยู่หลายชั่วโมง“ได้ค่ะ พี่เพิ่งมาเหมือนกันเหรอคะ”“ครับ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่”“ฟ้าล่ะ หลับสบายดีไหม”“ฟ้าหลับเป็นตายเลยค่ะ สงสัยจะดื่มไปเยอะ”“แล้วเช้านี้เป็นไงบ้างล่ะ ปวดหัวไหม”“ไม่ค่ะ เช้านี้ก็ปกติดีว่า แต่พี่แดนล่ะคะแฮงค์หรือเปล่า”“ไม่หรอกน่าเบียร์แค่นั้นทำอะไรพี่ไม่ได้หรอก วันนี้แพลนไปเที่ยวที่ไหนบ้างล่ะฟ้า” แดเนียลถามขณะตักอาหารเข้าปากอย่างไม่รีบร้อน“ว่าจะเช่ามอเตอร์ไซค์แล้วก็ขี่เที่ยวรอบๆ เมืองค่ะ”“ฟังดูน่าสนใจดีนะ”“แล้วพี่แดนล่ะคะ มีแพล
Last Updated : 2025-02-25เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 9 อยากแยกกันเที่ยว
แดเนียลเช่าจักรยานยนต์คันโตจากนั้นก็พาปลายฟ้าไปทานอาหารตามรีวิวที่เขากับเธอช่วยกันอ่าน ก่อนจะไปนั่งคาเฟ่จิบกาแฟกันในตอนบ่าย พอถึงเวลาเย็นก็พากันไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายมากแม้จะเพิ่งรู้จักกับปลายฟ้าแต่การได้เที่ยวด้วยกันแบบนี้มันก็ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันเร็วขึ้น ปลายฟ้าเป็นเด็กสาวที่ร่าเริงสดใสมองโลกในแง่ดีทำให้เขาเองรู้สึกสบายใจแต่ก็ไม่คิดจะจีบผู้หญิงคนนี้เพราะยังเข็ดกับเรื่องความรักอยู่มากวันรุ่งขึ้นทั้งสองก็ไปเที่ยวในตัวเมืองและทานกาแฟตามคาเฟ่ต่างๆ อีกพอตกเย็นก็กลับมาโรงแรมและนัดกันออกมานั่งดื่มที่ผับแห่งเดิมที่ทั้งสองเจอกันในคืนแรกพออีกวันก็พากันดำน้ำ ตลอดทั้งวันเขาได้ยินแต่เสียงหัวเราะสดใสของปลายฟ้ามันทำให้ชายหนุ่มลืมเรื่องของคนรักไปทีละนิดเขารู้สึกขอบคุณหญิงสาวมากที่มากเป็นความสดใสในวันที่เศร้าหมองของเขาคืนนี้ชายหนุ่มเลยนัดเธอมาอย่างร้านอาหารหรูของโรงแรมเพื่อเลี้ยงหญิงสาวเพื่อเป็นการตอบแทนที่ทำให้ชีวิตในแต่ละวันคงเขามีความสุข“พี่แดนไม่เห็นต้องพาหนูมาเลี้ยงร้านหรูแบบนี้เลย หนูเกรงใจจังค่ะ” ปลายฟ้าคิดว่าเขานัดมาทานอาหารที่ร้านอาหารธรรมดาทั่วไป แต
Last Updated : 2025-02-25เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 10 ใจมันเต้นแรง
“ขยับออกไปหน่อยได้ไหม นั่งใกล้แบบนี้มันไม่ดีเลย เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดว่าพี่กำลังจะทำอะไรหนูนะคะ”“ใครเขาจะเข้าใจผิดกันล่ะ ผู้หญิงกับผู้ชายที่มาเที่ยวแบบนี้เขาไม่สนใจหรอกนะฟ้าว่าจะทำอะไรกันบ้าง”“พี่แดนคงไม่คิดจะทำอะไรกับหนูใช่ไหม พี่ก็รู้ว่าหนูยังเด็ก”“เด็กที่ไหน 20 ปีบรรลุนิติภาวะแล้วนะ” เขาพูดแล้วหัวเราะร่วน“พี่แดนขยับออกไปก่อนเถอะ หนูว่ามันไม่ดีเลยที่เรานั่งใกล้กันแบบนี้”“กลัวพี่เหรอ”“ไม่ได้กลัวหรอกค่ะ หนูแค่ไม่ชอบให้ใครอยู่ใกล้ ๆ”“เขาเรียกว่ากลัว”“หนูไม่ได้กลัวพี่” หญิงสาวพยายามเถียง“งั้นก็บอกพี่มาซิว่าทำไมถึงไม่อยากเที่ยวกับพี่ต่อ”“ถ้าหนูบอกความจริงพี่เหยียบไว้ตรงนี้เลยนะ”“สัญญาเลยจะเหยียบไว้”“คือจริงๆ การมาเที่ยวครั้งนี้หนูตั้งใจจะทำอะไรบางอย่าง มันอาจจะฟังดูไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไหร่”“ไหนลองบอกมาสิว่าอยากจะทำอะไรเผื่อพี่จะอยากทำด้วย”“พี่แดนอย่าทำอย่าอยากทำแบบหนูเลยค่ะ”“ฟ้ายิ่งพูดพี่ก็ยิ่งอยากรู้บอกพี่มาดีๆ ถ้าไม่บอกพี่จะจูบตรงนี้จริงๆ ด้วย”“หนูว่าพี่คงไม่ทำอะไรหนูหรอกมั้ง”“ก็ถ้ายังยึกยักไม่ยอมบอกมันก็ไม่แน่นะฟ้า”“บอกก็ได้ห้ามหัวเราะเยาะนะคะ”“โอเค พี่จะไม
Last Updated : 2025-02-25เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 1 คนโสด
“สอบเสร็จแล้วไปเที่ยวทะเลกันไหม” ปลายฟ้านักศึกษาปี 2 คณะบริการธุรกิจชวนเพื่อนหลังจากออกมาจากห้องสอบกันครบทุกคนแล้ว“ฉันอยากไปนะฟ้า แต่คุณแฟนไม่ว่าง” ก้องเกียรติเพื่อนชายคนเดียวในกลุ่มปฏิเสธเป็นคนแรก“เราก็ไปเที่ยวกันเฉพาะเพื่อนสิๆ แฟนก็ส่วนแฟน”“ไม่อะ ฉันอยากอยู่กับแฟนมากกว่า” ก้องเกียรติเป็นคนติดแฟนมาก แม้จะพักอยู่ด้วยกันตลอดก็ตาม“แล้วเปรี้ยวกับเข็มล่ะว่าไง ไปเที่ยวด้วยกันนะ” ปลายฟ้าหันมาถามและหวังว่าคงจะมีสักคนที่ว่าง เพราะบิดามารดามักเดินทางไปติดต่อธุรกิจที่ต่างประเทศ ปลายฟ้าเลยไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว“เข็มก็อยากไปเที่ยวกับฟ้านะ แต่พี่กันต์บอกว่าจะพาเข็มไปเที่ยวบ้านที่ต่างจังหวัด” เข็มจิรายิ้มหวานเมื่อพูดถึงแฟนหนุ่มรุ่นพี่คณะวิศวะที่ครอบครัวของทั้งสองได้หมั้นหมายกันไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว“แล้วเปรี้ยวล่ะ” ปลายฟ้ายังไม่ล่ะความพยายามที่จะชวนเพื่อนไปเที่ยว“เปรี้ยวจะกลับบ้านไปหาพี่หมอ” เปรี้ยวหรือชลธิชามีแฟนเป็นหมอซึ่งทำงานประจำอยู่จังหวัดบ้านเกิดของเธอ หญิงสาวจึงอยากจะกลับบ้านมากกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนเพราะปิดเทอมใหญ่หลายเดือนแบบนี้ก็อยากมีเวลาให้กันอย่างเต็มที่“เฮ้อ ไม่มีใครว่างเที่ยวกั
Last Updated : 2025-02-25เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 2 ไม่ได้ยินชื่อมานาน
พอออกจากมหาวิทยาลัยปลายฟ้าก็ไปส่งเข็มจิราและชลธิชาเก็บของใช้จำเป็นที่หอพักก่อนที่สามสาวจะมายังคอนโดมิเนียมของปลายฟ้า ซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่มากเท่าไหร่ทั้งสามคนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพราะไม่อยากจะออกไปไหนอีกเข็มจิราและชลธิชาอยากให้เวลากับปลายฟ้าอีกสักนิดเพราะรู้ว่าถ้าพวกเธอกลับไปแล้วหญิงสาวจะเหงามากเนื่องจากบิดามารดาของปลายฟ้าเป็นนักธุรกิจพวกเขาจึงไม่ได้อยู่กับปลายฟ้าแม้ว่าจะเป็นช่วงปิดเทอมก็ตามปลายฟ้าเองก็รู้เรื่องนี้ดี หญิงสาวจึงไม่ได้กลับไปบ้านเหมือนกับเพื่อนคนอื่นและเลือกที่จะอยู่คอนโดแห่งนี้ เพราะว่ามันใกล้แหล่งช้อปปิ้งและเดินทางไปมหาวิทยาลัยสะดวก การอยู่ในห้องเล็กจึงรู้สึกดีกว่าการอยู่บ้านหลังใหญ่“ฟ้าเราคิดอะไรออก” จู่ๆ ชลธิชาก็พูดขึ้นมาระหว่างที่เพื่อนอีกสองคนกำลังดูภาพยนตร์เรื่องที่เพิ่งเข้าฉายบนแอปพิเคชันหนึ่งบนทีวีจอใหญ่“คิดอะไรออกอีกเหรอเปรี้ยว อย่าคิดอะไรแผลงๆ เหมือนก้องนะฟ้าไม่เอาด้วยหรอก”“ไม่ใช่แบบนั้น เปรี้ยวว่าปิดเทอมฟ้าไปอยู่กับเปรี้ยวที่บ้านดีไหมเปรี้ยวจะพาเที่ยวให้ทั้งนครสวรรค์เลย”“น่าสนใจดีนะ” เข็มจิราก็เห็นด้วยเพราะไม่อยากให้เ
Last Updated : 2025-02-25เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 3 อดีตเคยพลาด
“ฟ้าไม่เป็นอะไรนะ” เมื่อพูดออกไปแล้วเข็มจิราก็เป็นห่วงความรู้สึกของปลายฟ้าแต่จะไม่เล่าก็อดไม่ได้“ไม่เป็นไรหรอกฟ้าสบายดีแล้ว เข็มกับเปรี้ยวก็เห็นนี่ว่าที่ผ่านมาฟ้าไม่เคยคิดถึงเขาอีกเลย”“แต่ฟ้าก็ไม่ยอมมีแฟนสักที เข็มก็กลัวว่าเพราะฟ้ายังรักพี่แชมป์อยู่ถึงไม่ยอมเปิดใจรับผู้ชายคนอื่นเข้ามา”“ฟ้าก็ไม่เคยลืมเขาหรอกนะ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโกหกเพื่อนจึงพูดออกไปแบบนั้น“อะไรนะฟ้า อย่าบอกนะยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่” ชลธิชาตกใจมากที่ได้ยินปลายฟ้าบอกว่ายังไม่ลืมคนรักเก่า“ไม่ใช่จะเปรี้ยว ที่ฟ้าบอกว่าฟ้าว่าฟ้าไม่เคยลืมเขาเลยเพราะเขาเป็นบทเรียนที่สำคัญของฟ้าไงล่ะ”“เฮ้อ...โล่งใจไปทีนึกว่ายังรักผู้ชายคนนั้นอยู่ เปรี้ยวเกลียดนักเชียวผู้ชายที่เห็นแก่ตัวแบบนั้น” เมื่อนึกถึงเรื่องในอดีตชลธิชาก็โมโหขึ้นมา“แต่ฟ้าว่าเราจะโทษพี่แชมป์คนเดียวก็ไม่ถูกหรอก เป็นที่ฟ้าเองไม่รู้จักแบ่งเวลาดีๆ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโทษว่าเป็นความผิดของเขาทั้งหมด“แต่ถ้าเขาเข้าใจฟ้าสักนิดไม่เอาเวลาฟ้าไปแบบนั้นฟ้า ก็คงได้เรียนคณะที่ตัวเองชอบในมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับต้นๆ ของเมืองไทย”“เข็มก็เห็นด้วยกับเปรี้ยวนะ”“เขาอาจจะมีส่วนก็จริง แต่ฟ้าว่า
Last Updated : 2025-02-25เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 4 พรหมลิขิต
ปิดเทอมมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้วปลายฟ้าค่อนข้างเหงาแต่ยังโชคดีที่วันนี้บิดามารดากลับจากการทำงานต่างประเทศหญิงสาวเลยไปหาท่านทั้งสองที่บ้าน“สวัสดีค่ะแม่ สวัสดีค่ะพ่อ”“เป็นไงมั่งล่ะลูกสาวของพ่อ ปิดเทอมแล้วอยากไปเที่ยวที่ไหนไหม”“หนูอยากไปเที่ยวทะเลค่ะ แม่กับพ่อไปกับหนูไหม”“แม่ก็อยากไปนะลูก แต่งานของแม่ก็รัดตัวเหลือเกินนี่แม่กับพ่อก็กลับมาพักที่เมืองไทยอีกสามวันเราก็จะต้องไปสิงคโปร์กันอีกแล้ว”“แม่กับพ่อคงเหนื่อยมากๆ เอาไว้หนูจะรีบเรียนจบแล้วมาช่วยแม่ทำงานนะคะ”“เรียนจบแล้วแม่อยากให้หนูต่อปริญญาโท”“แต่หนูอยากช่วยงานแม่กับพ่อนี่คะ หนูอยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรียนที่เมืองไทยก็ได้ค่ะ หนูจะได้เข้าไปช่วยงานที่บริษัทนะคะ”“พ่อสอนงานหนูให้เก่งเลยแล้วต่อไปหนูจะเป็น CEO สาวที่สวยที่สุด”“ขอเป็นแค่ CEO สาวได้ไหมคะ หนูไม่อยากแย่งตำแหน่งสวยที่สุดไปจากแม่”“แต่หนูฟ้าของพ่อก็สวยจริงนะ สวยเหมือนแม่เลยไม่มีผิดเลย นี่อายุเยอะแล้วยังสวยเหมือนสาวๆ ทำให้พ่อตกหลุมรักได้ทุกวัน”“คุณก็พูดอะไรแบบนั้นต่อหน้าลูกนะคะ” เพ็ญนภาเอามือตีไปที่แขนของสามีเบาๆ“ก็มันจริงนี่คุณสวยสำหรับผมที่สุดเลยนะ” เฮนรี่ชมภรรยาสาวที่ย
Last Updated : 2025-02-25
Latest chapter
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 10 ใจมันเต้นแรง
“ขยับออกไปหน่อยได้ไหม นั่งใกล้แบบนี้มันไม่ดีเลย เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดว่าพี่กำลังจะทำอะไรหนูนะคะ”“ใครเขาจะเข้าใจผิดกันล่ะ ผู้หญิงกับผู้ชายที่มาเที่ยวแบบนี้เขาไม่สนใจหรอกนะฟ้าว่าจะทำอะไรกันบ้าง”“พี่แดนคงไม่คิดจะทำอะไรกับหนูใช่ไหม พี่ก็รู้ว่าหนูยังเด็ก”“เด็กที่ไหน 20 ปีบรรลุนิติภาวะแล้วนะ” เขาพูดแล้วหัวเราะร่วน“พี่แดนขยับออกไปก่อนเถอะ หนูว่ามันไม่ดีเลยที่เรานั่งใกล้กันแบบนี้”“กลัวพี่เหรอ”“ไม่ได้กลัวหรอกค่ะ หนูแค่ไม่ชอบให้ใครอยู่ใกล้ ๆ”“เขาเรียกว่ากลัว”“หนูไม่ได้กลัวพี่” หญิงสาวพยายามเถียง“งั้นก็บอกพี่มาซิว่าทำไมถึงไม่อยากเที่ยวกับพี่ต่อ”“ถ้าหนูบอกความจริงพี่เหยียบไว้ตรงนี้เลยนะ”“สัญญาเลยจะเหยียบไว้”“คือจริงๆ การมาเที่ยวครั้งนี้หนูตั้งใจจะทำอะไรบางอย่าง มันอาจจะฟังดูไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไหร่”“ไหนลองบอกมาสิว่าอยากจะทำอะไรเผื่อพี่จะอยากทำด้วย”“พี่แดนอย่าทำอย่าอยากทำแบบหนูเลยค่ะ”“ฟ้ายิ่งพูดพี่ก็ยิ่งอยากรู้บอกพี่มาดีๆ ถ้าไม่บอกพี่จะจูบตรงนี้จริงๆ ด้วย”“หนูว่าพี่คงไม่ทำอะไรหนูหรอกมั้ง”“ก็ถ้ายังยึกยักไม่ยอมบอกมันก็ไม่แน่นะฟ้า”“บอกก็ได้ห้ามหัวเราะเยาะนะคะ”“โอเค พี่จะไม
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 9 อยากแยกกันเที่ยว
แดเนียลเช่าจักรยานยนต์คันโตจากนั้นก็พาปลายฟ้าไปทานอาหารตามรีวิวที่เขากับเธอช่วยกันอ่าน ก่อนจะไปนั่งคาเฟ่จิบกาแฟกันในตอนบ่าย พอถึงเวลาเย็นก็พากันไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายมากแม้จะเพิ่งรู้จักกับปลายฟ้าแต่การได้เที่ยวด้วยกันแบบนี้มันก็ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันเร็วขึ้น ปลายฟ้าเป็นเด็กสาวที่ร่าเริงสดใสมองโลกในแง่ดีทำให้เขาเองรู้สึกสบายใจแต่ก็ไม่คิดจะจีบผู้หญิงคนนี้เพราะยังเข็ดกับเรื่องความรักอยู่มากวันรุ่งขึ้นทั้งสองก็ไปเที่ยวในตัวเมืองและทานกาแฟตามคาเฟ่ต่างๆ อีกพอตกเย็นก็กลับมาโรงแรมและนัดกันออกมานั่งดื่มที่ผับแห่งเดิมที่ทั้งสองเจอกันในคืนแรกพออีกวันก็พากันดำน้ำ ตลอดทั้งวันเขาได้ยินแต่เสียงหัวเราะสดใสของปลายฟ้ามันทำให้ชายหนุ่มลืมเรื่องของคนรักไปทีละนิดเขารู้สึกขอบคุณหญิงสาวมากที่มากเป็นความสดใสในวันที่เศร้าหมองของเขาคืนนี้ชายหนุ่มเลยนัดเธอมาอย่างร้านอาหารหรูของโรงแรมเพื่อเลี้ยงหญิงสาวเพื่อเป็นการตอบแทนที่ทำให้ชีวิตในแต่ละวันคงเขามีความสุข“พี่แดนไม่เห็นต้องพาหนูมาเลี้ยงร้านหรูแบบนี้เลย หนูเกรงใจจังค่ะ” ปลายฟ้าคิดว่าเขานัดมาทานอาหารที่ร้านอาหารธรรมดาทั่วไป แต
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 8 บัดดี้
ห้องอาหารของโรงแรมที่นี่ปิดในเวลา 10.30 น. ปลายฟ้าจึงไม่ได้รีบร้อนเท่าไหร่เพราะวันนี้เธอมีเวลาว่างตลอดทั้งวัน โปรแกรมเที่ยวก็ไม่มีอะไรมาก หญิงสาวคิดว่าจะเช่าจักรยานยนต์ซักคันและขี่เที่ยวบริเวณตัวเมือง ส่วนตอนเย็นก็คิดว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพเธอลงมาที่ห้องอาหารในเวลา 9 โมงกว่า เมื่อตักอาหารเช้าแล้วก็เดินไปหาที่นั่งยังทานเงียบๆ ยังทานอาหารที่ตักมาได้ไม่ถึงครึ่งก็รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะนั่งอยู่“พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”ปลายฟ้าเงยหน้าขึ้นแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้คือพี่แดน คนที่เธอนั่งคุยกับเขาอยู่หลายชั่วโมง“ได้ค่ะ พี่เพิ่งมาเหมือนกันเหรอคะ”“ครับ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่”“ฟ้าล่ะ หลับสบายดีไหม”“ฟ้าหลับเป็นตายเลยค่ะ สงสัยจะดื่มไปเยอะ”“แล้วเช้านี้เป็นไงบ้างล่ะ ปวดหัวไหม”“ไม่ค่ะ เช้านี้ก็ปกติดีว่า แต่พี่แดนล่ะคะแฮงค์หรือเปล่า”“ไม่หรอกน่าเบียร์แค่นั้นทำอะไรพี่ไม่ได้หรอก วันนี้แพลนไปเที่ยวที่ไหนบ้างล่ะฟ้า” แดเนียลถามขณะตักอาหารเข้าปากอย่างไม่รีบร้อน“ว่าจะเช่ามอเตอร์ไซค์แล้วก็ขี่เที่ยวรอบๆ เมืองค่ะ”“ฟังดูน่าสนใจดีนะ”“แล้วพี่แดนล่ะคะ มีแพล
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 7 ระบายออกมา
“หนูยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ แล้วก็ไม่คิดจะมีด้วย”“ทำไมล่ะ พี่ว่าฟ้าก็สวยนะ ไม่น่าจะยังโสด” เขาชมออกมาจากใจจริงเพราะเธอคนนี้สวยและดูมีเสน่ห์มากๆ“เราเพิ่งรู้จักกันเอง หนูคงบอกพี่ไม่ได้ทุกเรื่อง”“แต่พี่ว่าเพราะเราเพิ่งรู้จักกันหนูน่าจะบอกพี่ได้ทุกเรื่อง”“หมายความว่ายังไงคะ”“ก็เพราะเราสองคนมาเที่ยวไงล่ะ ต่างคนต่างก็มาจากคนละที่พอเที่ยวเสร็จต่างก็แยกย้ายกันไป การเล่าเรื่องของกันและกันให้อีกฝ่ายฟังมันก็เป็นการระบายออกอย่างหนึ่งและมั่นใจได้ไงว่าเขาจะไม่เอาเรื่องของเราไปพูดต่อที่ไหนเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”“พี่พูดเหมือนอยากเล่าอะไรให้หนูฟังเลยนะคะ”“อยากฟังเรื่องของพี่ไหมล่ะ มันเป็นตลกร้ายในชีวิตพี่นะ”“ถ้าพี่คิดว่าเล่าให้หนูฟังแล้วมันโอเค หนูฟังก็ได้เพราะยังไงคืนนี้หนูก็ไม่มีที่ไปอยู่แล้ว”แดเนียลเล่าเรื่องราวความรักของตนเองตั้งแต่เริ่มต้นจีบวรัญญาในตอนที่หญิงสาวไปเรียนต่อที่อเมริกา และพอหญิงสาวเรียนจบกลับมาที่เมืองไทยเขาก็ตามเธอกลับมาด้วยเขามาสมัครเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือและทำธุรกิจโรงเรียนสอนภาษาร่วมกับเธอและเพื่อนอีกหนึ่งคน เขาเล่าอย่างไม่มีปิดบังขณะที่เล่าน้ำ
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 6 ชายแปลกหน้า
“ขอเหมือนเดิมอีกหนึ่งแก้วค่ะ” ปลายฟ้าสั่งเครื่องดื่มแก้วที่สามกับบาร์เทนเดอร์“คุณมาเที่ยวที่นี่บ่อยเหรอ” ผู้ชายที่นั่งข้างๆ เริ่มต้นบทสนทนาเมื่อเห็นว่าหญิงสาวสั่งเครื่องเหมือนกับมาที่นี่เป็นประจำปลายฟ้าหันไปมองด้วยความแปลกใจเพราะใบหน้าของเขามองยังไงก็ไม่ใช่คนไทยแต่กลับพูดภาษาไทยชัดแจ๋ว“ไม่หรอกค่ะ คุณล่ะคะ” หญิงสาวถามกลับ ตอนนี้เธอกำลังอยากมีเพื่อนคุยอยู่พอดี“ผมก็เพิ่งมาเที่ยวที่นี่ครั้งแรก ผมว่าบรรยากาศที่นี่ดีเหมือนกันนะ คนไม่เยอะเท่าไหร่”“ก็ประมาณนั้นค่ะ” ปลายฟ้าไม่อยากให้เขารู้ว่าจริงๆ แล้วตนเองเพิ่งเคยมาเที่ยวที่นี่เป็นครั้งแรก“คุณเป็นคนพื้นที่หรือเป็นนักท่องเที่ยวครับ” อีกฝ่ายยังคงถามต่อ คืนนี้แดเนียลรู้สึกเหงาและต้องการใครสักคนมาคุยด้วย เขาเดินทางมาเที่ยวภูเก็ตได้สองวันแล้วเมื่อคืนก่อนก็ไปเที่ยวผับแห่งหนึ่งแต่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่คืนนี้เขาเลยเปลี่ยนมาเที่ยวที่นี่และก็ไม่คิดว่าจะเจอผู้หญิงมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้“ฉันมาเที่ยวค่ะ คุณล่ะคะ”“ผมมาเที่ยวครับ คิดว่าจะเที่ยวที่นี่ซักอาทิตย์แล้วถึงแล้วค่อยกลับคุณล่ะจะอยู่เที่ยวที่นี่นานไหม”“ก็น่าจะเที่ยวจนกว่าจะหายเบื่อแล้วค่ะ” ปลา
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 5 ผ่อนคลาย
เวลาสามวันที่บิดามารดาอยู่ที่บ้านผ่านไปอย่างรวดเร็ววันนี้เฮนรี่และเพ็ญนภามารดาของปลายฟ้าก็ต้องเดินทางไปทำงานอีกแล้ว“แม่จะกลับมาเมื่อไหร่คะ”“น่าจะอีกสองอาทิตย์จ้ะลูก ถ้าหนูเหงาจะบินตามแม่ไปก็ได้นะลูก”“แม่คะ ช่วงที่กับพ่อไม่อยู่หนูขอไปเที่ยวภูเก็ตได้ไหมคะ”“กับใครละใช่เพื่อนที่มหาวิทยาลัยหรือเปล่า”“ไปคนเดียวค่ะแม่”“ไปคนเดียวเหรอลูก แม่ว่าให้พี่ฝนไปด้วยดีไหม” คุณเพ็ญนภาหมายถึงเด็กรับใช้ที่อายุมากว่าปลายฟ้าแค่ไม่กี่ปี“ไม่เป็นไรค่ะแม่ ไปเที่ยวคนเดียวหนูว่ามันน่าจะสะดวกกว่า”“แล้วฟ้าได้ที่พักหรือยัง”“ได้แล้วค่ะ “ ปลายฟ้าบอกชื่อโรงแรมแห่งหนึ่งที่อยู่บนชายหาดป่าตองให้กับมารดา“แม่นึกว่าฟ้าจะพักที่โรงแรมของเพื่อนพ่อ”“ไม่ดีกว่าค่ะแม่หนูเกรงใจ เอาไว้เราไปเที่ยวเป็นครอบครัวค่อยไปพักที่นั่นก็ได้ค่ะ”“หนูไปคนเดียวแม่ก็อยากให้หนูพักที่เดิม ไปพักที่อื่นแบบนี้แม่ห่วงแย่”คุณเพ็ญนภาเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวถึงแม้ปลายฟ้าจะเก่งเดินทางคนเดียวมาตลอดแต่เธอก็เป็นผู้หญิงและยังสวยมากๆ อีกด้วย“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะแม่ แม่ก็รู้ว่าหนูดูแลตัวเองได้”“นั่นสินะ แม่ทิ้งให้ฟ้าดูแลตัวเองมาตั้งหลายปีแม่ขอโทษนะฟ้าที่มีเ
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 4 พรหมลิขิต
ปิดเทอมมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้วปลายฟ้าค่อนข้างเหงาแต่ยังโชคดีที่วันนี้บิดามารดากลับจากการทำงานต่างประเทศหญิงสาวเลยไปหาท่านทั้งสองที่บ้าน“สวัสดีค่ะแม่ สวัสดีค่ะพ่อ”“เป็นไงมั่งล่ะลูกสาวของพ่อ ปิดเทอมแล้วอยากไปเที่ยวที่ไหนไหม”“หนูอยากไปเที่ยวทะเลค่ะ แม่กับพ่อไปกับหนูไหม”“แม่ก็อยากไปนะลูก แต่งานของแม่ก็รัดตัวเหลือเกินนี่แม่กับพ่อก็กลับมาพักที่เมืองไทยอีกสามวันเราก็จะต้องไปสิงคโปร์กันอีกแล้ว”“แม่กับพ่อคงเหนื่อยมากๆ เอาไว้หนูจะรีบเรียนจบแล้วมาช่วยแม่ทำงานนะคะ”“เรียนจบแล้วแม่อยากให้หนูต่อปริญญาโท”“แต่หนูอยากช่วยงานแม่กับพ่อนี่คะ หนูอยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรียนที่เมืองไทยก็ได้ค่ะ หนูจะได้เข้าไปช่วยงานที่บริษัทนะคะ”“พ่อสอนงานหนูให้เก่งเลยแล้วต่อไปหนูจะเป็น CEO สาวที่สวยที่สุด”“ขอเป็นแค่ CEO สาวได้ไหมคะ หนูไม่อยากแย่งตำแหน่งสวยที่สุดไปจากแม่”“แต่หนูฟ้าของพ่อก็สวยจริงนะ สวยเหมือนแม่เลยไม่มีผิดเลย นี่อายุเยอะแล้วยังสวยเหมือนสาวๆ ทำให้พ่อตกหลุมรักได้ทุกวัน”“คุณก็พูดอะไรแบบนั้นต่อหน้าลูกนะคะ” เพ็ญนภาเอามือตีไปที่แขนของสามีเบาๆ“ก็มันจริงนี่คุณสวยสำหรับผมที่สุดเลยนะ” เฮนรี่ชมภรรยาสาวที่ย
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 3 อดีตเคยพลาด
“ฟ้าไม่เป็นอะไรนะ” เมื่อพูดออกไปแล้วเข็มจิราก็เป็นห่วงความรู้สึกของปลายฟ้าแต่จะไม่เล่าก็อดไม่ได้“ไม่เป็นไรหรอกฟ้าสบายดีแล้ว เข็มกับเปรี้ยวก็เห็นนี่ว่าที่ผ่านมาฟ้าไม่เคยคิดถึงเขาอีกเลย”“แต่ฟ้าก็ไม่ยอมมีแฟนสักที เข็มก็กลัวว่าเพราะฟ้ายังรักพี่แชมป์อยู่ถึงไม่ยอมเปิดใจรับผู้ชายคนอื่นเข้ามา”“ฟ้าก็ไม่เคยลืมเขาหรอกนะ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโกหกเพื่อนจึงพูดออกไปแบบนั้น“อะไรนะฟ้า อย่าบอกนะยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่” ชลธิชาตกใจมากที่ได้ยินปลายฟ้าบอกว่ายังไม่ลืมคนรักเก่า“ไม่ใช่จะเปรี้ยว ที่ฟ้าบอกว่าฟ้าว่าฟ้าไม่เคยลืมเขาเลยเพราะเขาเป็นบทเรียนที่สำคัญของฟ้าไงล่ะ”“เฮ้อ...โล่งใจไปทีนึกว่ายังรักผู้ชายคนนั้นอยู่ เปรี้ยวเกลียดนักเชียวผู้ชายที่เห็นแก่ตัวแบบนั้น” เมื่อนึกถึงเรื่องในอดีตชลธิชาก็โมโหขึ้นมา“แต่ฟ้าว่าเราจะโทษพี่แชมป์คนเดียวก็ไม่ถูกหรอก เป็นที่ฟ้าเองไม่รู้จักแบ่งเวลาดีๆ” ปลายฟ้าไม่อยากจะโทษว่าเป็นความผิดของเขาทั้งหมด“แต่ถ้าเขาเข้าใจฟ้าสักนิดไม่เอาเวลาฟ้าไปแบบนั้นฟ้า ก็คงได้เรียนคณะที่ตัวเองชอบในมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับต้นๆ ของเมืองไทย”“เข็มก็เห็นด้วยกับเปรี้ยวนะ”“เขาอาจจะมีส่วนก็จริง แต่ฟ้าว่า
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 2 ไม่ได้ยินชื่อมานาน
พอออกจากมหาวิทยาลัยปลายฟ้าก็ไปส่งเข็มจิราและชลธิชาเก็บของใช้จำเป็นที่หอพักก่อนที่สามสาวจะมายังคอนโดมิเนียมของปลายฟ้า ซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่มากเท่าไหร่ทั้งสามคนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพราะไม่อยากจะออกไปไหนอีกเข็มจิราและชลธิชาอยากให้เวลากับปลายฟ้าอีกสักนิดเพราะรู้ว่าถ้าพวกเธอกลับไปแล้วหญิงสาวจะเหงามากเนื่องจากบิดามารดาของปลายฟ้าเป็นนักธุรกิจพวกเขาจึงไม่ได้อยู่กับปลายฟ้าแม้ว่าจะเป็นช่วงปิดเทอมก็ตามปลายฟ้าเองก็รู้เรื่องนี้ดี หญิงสาวจึงไม่ได้กลับไปบ้านเหมือนกับเพื่อนคนอื่นและเลือกที่จะอยู่คอนโดแห่งนี้ เพราะว่ามันใกล้แหล่งช้อปปิ้งและเดินทางไปมหาวิทยาลัยสะดวก การอยู่ในห้องเล็กจึงรู้สึกดีกว่าการอยู่บ้านหลังใหญ่“ฟ้าเราคิดอะไรออก” จู่ๆ ชลธิชาก็พูดขึ้นมาระหว่างที่เพื่อนอีกสองคนกำลังดูภาพยนตร์เรื่องที่เพิ่งเข้าฉายบนแอปพิเคชันหนึ่งบนทีวีจอใหญ่“คิดอะไรออกอีกเหรอเปรี้ยว อย่าคิดอะไรแผลงๆ เหมือนก้องนะฟ้าไม่เอาด้วยหรอก”“ไม่ใช่แบบนั้น เปรี้ยวว่าปิดเทอมฟ้าไปอยู่กับเปรี้ยวที่บ้านดีไหมเปรี้ยวจะพาเที่ยวให้ทั้งนครสวรรค์เลย”“น่าสนใจดีนะ” เข็มจิราก็เห็นด้วยเพราะไม่อยากให้เ
