เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 9 อยู่ในจุดที่เลือกไม่ได้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-28 18:49:42“ไหนเธอลองเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฉันฟังหน่อยสิมาลินี”
หลังจากที่คุณหญิงเบญจมาศกลับไป คุณหญิงเยาวเรศก็เรียกมาลินีมาสอบถามเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น จริงเท็จแค่ไหน เธอเองก็ร้อนใจอยู่เหมือนกัน
“เรื่องอะไรหรือคะคุณท่าน”
“เอ้า! ก็เรื่องลูกสาวของเธอกับตาธารณ์ไง คุณหญิงเบญจมาศมารายงานฉันเมื่อกี้ ว่ายัยมิ้นท์ลูกสาวของเธอกับตาธารณ์มีอะไรกันเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงมั้ย แล้วนี่ลูกสาวเธอไปไหน”
“ยัยมิ้นท์ไม่สบายค่ะคุณท่าน ก็คงเป็นเรื่องอย่างที่คุณท่านทราบมานั่นแหละค่ะ...เอ่อ...คุณหนูธารณ์เธอ...”
มาลินีลำบากใจที่จะเอ่ยเหลือเกิน เธอไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะพูดได้เต็มปาก ลำพังถ้าเธอและลูกไม่ได้รับความเมตตาจากคุณหญิงท่านล่ะก็ ป่านนี้เธอกับลูกจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้
“สรุปคือเรื่องจริงใช่มั้ย...”
“ค่ะคุณท่าน”
“โอย...ตายแล้ว...ทำไมมันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย”
ตอนแรกคุณหญิงเยาวเรศก็ไม่คิดจะเชื่อเรื่องที่คุณหญิงเบญจมาศเล่าสักเท่าไหร่ เธอจะเชื่อได้ยังไง ในเมื่อลูกชายของเธอกับลูกสาวของมาลินีไม่เคยพบเจอกันเลย มาลินีกับลูกสาวเธอให้ไปอยู่เรือนคนรับใช้ซึ่งเธอสร้างไว้ให้กับคนรับใช้ภายในพื้นที่บริเวณบ้านของเธอ
“เมื่อคืนคุณหนูธารณ์เธอเมามาก และ...เอ่อ...ข่มขืนยัยมิ้นท์ค่ะ”
“อะไรนะ! ข่มขืนงั้นเหรอ!”
นี่มันหนังคนละเรื่องกับที่เบญจมาศเล่าเลยนะ ตาธารณ์ข่มขืนลูกสาวมาลินีเหรอ เป็นไปได้ยังไง เธอไม่อยากจะเชื่อเลย
“ใช่ค่ะคุณท่าน”
มาลินีเองยังตกใจไม่หายเลย ระหว่างคุณหนูธารณ์กับลูกสาวของเธอนั้น ไม่มีวันที่จะเป็นไปได้เลย ถ้าเป็นคุณหนูธีย์ยังพอที่จะเป็นไปได้ เหตุผลก็คือคุณหนูธารณ์ เธอมีนิสัยที่เย่อหยิ่ง เงียบขรึมไม่ค่อยจะสนทนากับใครมากนัก แม้กระทั่งมาลินีเอง อยู่มาเกือบยี่สิบปี ยังคุยกับคุณหนูธารณ์ไม่กี่คำเลย
“โอย...ฉันจะเป็นลม”
คุณหญิงเยาวเรศยกมือทาบอก หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความตกใจ และช็อกกับเรื่องที่เกิดขึ้น มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน
“คุณท่านไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ คือมาลินีจะพาลูกสาวออกจากบ้านหลังนี้ค่ะ เรื่องคุณหนูธารณ์มาลินีไม่ถือโทษโกรธคุณหนูหรอกค่ะคุณท่าน”
บุญคุณของคุณหญิงเยาวเรศต่างหากที่มอบให้กับมาลินีและลูก ทำให้เธอไม่อยากให้คุณหญิงท่านเดือดร้อน สิ่งที่คุณหญิงท่านให้กับเธอและลูกนั้นมันมากเสียจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาอธิบายได้หมด
“เธอจะบ้าเหรอมาลินี ฉันจะให้เธอออกจากบ้านไปได้ยังไง แล้วเธอกับยัยมิ้นท์จะไปอยู่ที่ไหนกันล่ะ เรื่องนี้ มันไม่เคยอยู่ในหัวของฉันเลยนะ”
“คุณหนูธารณ์เธอเมาค่ะคุณท่าน เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะทำกับยัยมิ้นท์แบบนั้นหรอกค่ะ”
“ก็ไม่ได้อยู่ดี ตาธารณ์เป็นลูกผู้ชายนะ และยัยมิ้นท์เป็นฝ่ายที่เสียเปรียบ”
“แต่คุณท่านจะทำยังไงล่ะคะ อีกอย่างคุณหนูธารณ์เธอก็แต่งงานกับคุณหนูสิตาแล้ว ถ้ามาลินีกับลูกอยู่ที่นี่ อาจจะทำให้คุณทั้งสองไม่สบายใจนะคะ และอาจจะทะเลาะกันในอนาคตก็ได้ค่ะ”
“อืม เรื่องนี้ฉันเองก็ยังไม่ได้คิดหรอกนะ แต่ยังไง ฉันก็ยังไม่ให้เธอกับลูกออกจากบ้านไปไหนหรอกนะ เธออยู่กับฉันมาเกือบยี่สิบปี ฉันเองก็รักเธอเหมือนญาติเหมือนน้องสาวของฉันเหมือนกันนะมาลินี”
ความที่คุณหญิงเยาวเรศกับมาลินีมีวัยใกล้เคียงกัน ห่างกันไม่ถึงสิบปี ทำให้ทุกๆ ครั้งที่คุณหญิงเยาวเรศมีเรื่องไม่สบายใจ เธอก็มักจะหาที่ระบายความรู้สึก คนแรกที่เธอนึกถึงก็คือมาลินีนั่นเอง
“แต่คุณท่านจะทำยังไงล่ะคะ อีกอย่าง ยัยมิ้นท์เองก็ไม่ได้อยากอยู่ที่นี่แล้วค่ะคุณท่าน”
“ฉันจะให้ค่าทำขวัญยัยมิ้นท์สักก้อน แล้วรอให้ฉันได้หาทางออกเรื่องนี้ก่อนนะ ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอและยัยมิ้นท์ดีนะ ครั้นจะให้ตาธารณ์รับผิดชอบ ตบแต่งยัยมิ้นท์เป็นเมียอีกคน ฉันก็ไม่รู้ว่าทางฝั่งคุณหญิงเบญจมาศจะว่ายังไง เธอช่วยอธิบายกับลูกสาวหน่อยแล้วกัน ว่าอดทนอยู่อีกสักพัก ฉันจะคุยกับตาธารณ์ดู แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือเปล่านะ ตาธารณ์กับยัยมิ้นท์ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน อืม ถ้าเป็นตาธีย์ฉันก็ว่าจะง่ายกว่านะ”
“คุณท่านไม่ต้องให้เงินมาลินีหรอกค่ะ แค่ตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณท่านก็ให้มาลินีกับลูกมากพอแล้วค่ะ”
“ไม่ได้ ฉันจะต้องให้เธอนะ เธอเก็บไว้ วันหนึ่งเธอและยัยมิ้นท์อาจจะต้องใช้นะ ส่วนเรื่องบุญคุณระหว่างเธอกับฉัน ก็ไม่ต้องไปคิดมาก ฉันเลี้ยงดูคนในบ้านตั้งเยอะแยะ แค่นี้ไม่ทำให้ฉันจนลงหรอกนะมาลินี”
“ค่ะคุณท่าน...มาลินีต้องขอบพระคุณ คุณท่านมากๆ นะคะ ถ้าไม่ได้คุณท่านในวันนั้น ตอนนี้มาลินีกับลูกก็จะไม่มีวันนี้แน่นอนเลยค่ะคุณท่าน”
มาลินียังจำเหตุการณ์เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนได้เป็นอย่างดี เธอถูกทอดทิ้ง สามีของเธอหรือพ่อของลูกสาวเธอนั้น ทิ้งเธอที่กำลังตั้งท้องไปแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ คนที่มีพร้อมทุกสิ่งทุกอย่าง มาลินีโดนหลอก และหนำซ้ำเธอยังไร้ญาติขาดมิตร ไม่มีที่พึ่งไหนเลย เธอเกือบจะจบชีวิตตัวเองแล้ว ถ้าวันนั้นคุณหญิงท่านไม่มาเจอเธอ บุญคุณนี้มาลินีจะไม่มีวันลืมตลอดชั่วชีวิตของเธอเลยทีเดียว
“ฉันไม่ได้คิดอะไรหรอกนะมาลินี เธอเองก็รับใช้ฉันมานาน ดูแลฉัน และที่สำคัญเธอเป็นคนดีและซื่อสัตย์กับฉันมาก เรื่องของตาธารณ์กับยัยมิ้นท์ เอาเป็นว่าฉันขอให้เธอรอก่อนนะ บางทีฉันอาจจะคุยกับตาธารณ์และฝั่งของคุณหญิงเบญจมาศก็ได้นะ”
“ค่ะคุณท่าน”
มาลินีรับปากแต่ภายในใจของเธอนั้น ไม่อยากให้คุณท่านต้องทำแบบนั้น เรื่องของลูกสาวเธอนั้นถือว่าเป็นเรื่องของเวรกรรมที่ต้องชดใช้ ถ้าให้ลูกสาวเธอต้องทำแบบนั้น มันก็เหมือนกับการสร้างตราบาปเข้าไปอีก รอเวลาที่เหมาะสม มาลินีก็จะออกจากบ้านหลังนี้ไปอย่างแน่นอน
.....................
สายสนทนา...
“แกคงจะเป็นเยอะนะมิ้นท์ ถึงได้ลาแบบนี้ ปกติไม่ว่าแกจะป่วยขนาดไหน แกก็มาเรียนตลอด แกไปหาหมอมายังล่ะ”
‘วรัสยา’อดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้ เอมิกาไม่เคยขาดเรียนเลยสักครั้ง เธอเรียนด้วยกันมาเกือบสิบปี ไม่เคยเห็นเพื่อนจะขาดจะลาเลย ป่วยขนาดไหนเอมิกาเพื่อนของเธอก็ลากสังขารมาเรียนได้
“อือ ฉันเป็นไข้ แม่ฉันพาไปหาหมอเรียบร้อยแล้ว แกไม่ต้องเป็นห่วงฉันนะมายด์ แล้วแกลาอาจารย์ให้ฉันหรือยังล่ะ มีการบ้านไหมวันนี้”
“ลาเรียบร้อยแล้ว มีแต่คนถามถึงแกมิ้นท์ โดยเฉพาะไอ้เอิร์ธ รายนั้นจะชวนฉันมาหาแกที่บ้านแล้ว แต่ฉันห้ามไว้ก่อน”
“ขอบใจแกมากนะมายด์ อีกสักวันสองวัน ฉันก็คงจะไปเรียนได้แล้ว ฝากตามงานให้ฉันด้วยนะ”
“แกรักษาตัวให้หายก่อนเถอะมิ้นท์ เรื่องการบ้านฉันจดไว้หมดแล้ว ค่อยตามอาจารย์ส่งทีหลังก็ได้ เอ่อ แกอยากกินอะไรมั้ย ฉันจะซื้อไปฝาก เดี๋ยวเย็นนี้ฉันจะไปบ้านแก”
“แกไม่ต้องมาหรอกมายด์ เดี๋ยวฉันก็หายแล้ว”
“แหม...ฉันก็แค่เอาเรื่องห่วงแกมาบังหน้าแค่นั้นแหละ จริงๆ แล้วฉันอยากไปถามข่าวคราวคุณธีย์ หวานใจของฉันก็เท่านั้นเองแก”
“นั่นสิ ฉันยังคิดว่าแกแปลกนะที่ดูจะห่วงฉันมากกว่าปกติ”
“ฉันล้อเล่นน่ามิ้นท์ ความจริงก็ห่วงแกแหละ แกเป็นเพื่อนรักฉันนะ จะไปห่วงผู้ชายมากกว่าเพื่อนตัวเองได้ยังไง...อืม...ว่าแต่ตอนนี้ฉันก็ห่วงคุณธีย์เหมือนกันนะแก รักษาตัวอยู่โรงพยาบาลตั้งหกเดือนแล้ว น่าสงสารจัง”
“อือ ฉันก็สงสารคุณธีย์นะ ไม่น่าต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้เลย...น่าจะเป็น...”
เอมิกาพลันคิดถึงใครบางคน ถ้าเป็นเขาคนนั้นน่าจะเหมาะกว่า ความเจ็บปวดที่เอมิกาได้รับมันกลายเป็นความรู้สึกโกรธแค้นได้ยังไงก็ไม่รู้ เขาพรากทุกอย่างไปจากเธอ ความภูมิใจที่สุดในชีวิตของผู้หญิง ร่างกายของเอมิกาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เอมิกาเกลียดเขาที่สุด
“อะไรของแกมิ้นท์ แกหมายถึงใคร”
“เปล่าหรอก ฉันก็แค่สงสารคุณธีย์ เขาอาจจะ...”
“No No แกหยุดพูดเดี๋ยวนี้มิ้นท์ คุณธีย์เธอจะต้องเหมือนเดิม เธอจะต้องหายนะมิ้นท์ มันจะต้องมีปาฏิหาริย์สิ”
“ถึงคุณธีย์หาย เขาก็ไม่มองแกนะมายด์ แกไปชอบคนอื่นเถอะ คุณธีย์กับพวกเราเป็นได้แค่มิตรภาพฉันท์เพื่อนเท่านั้นนะ คำว่าเพื่อน ฉันก็ว่ามันมากพอสำหรับเราสองคนด้วยซ้ำนะมายด์”
“ฉันรู้น่ามิ้นท์ แกพูดกรอกหูฉันทุกวัน ว่าไม่มีวันที่คุณธีย์จะชายตามองฉัน ระหว่างฉันกับคุณธีย์มันเหมือนฟ้ากับเหว ต่อให้คุณธีย์ชอบฉัน ก็ไม่มีวันที่ครอบครัวเขาจะยอมนะ ความจนนี่มันน่ากลัวจริงๆ นะ”
“รู้แบบนี้ก็ทำใจได้แล้วมายด์” เอมิกาบอกเพื่อนพร้อมกับบอกตัวเองเหมือนกัน เธอต้องทำใจและก้าวผ่านเรื่องเลวร้ายนี้ไปให้จงได้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับเอมิกานั้น เธอจะถือว่าเป็นเรื่องของเวรกรรมที่เธอติดเขาไว้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้เอมิกาถือว่าได้ชดใช้กรรมแล้ว คงไม่มีอะไรต่อกันแล้วนะต่อไปนี้
....................
กดหัวใจ คอมเมนท์ = หนึ่งกำลังใจนะคะ
ฝากกดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น
และรับแจ้งเตือนตอนใหม่ เรื่องใหม่ค่ะ
บทที่เกี่ยวข้อง
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 10 แผนการกำจัดเสี้ยนหนาม
“ธารณ์ไม่ไปงั้นเหรอคะ สิตาจองเที่ยวบินจองโรงแรมทุกอย่างไว้หมดแล้วนะคะ ธารณ์รับปากคุณแม่แล้วนะว่ามาเยี่ยมน้องธีย์แล้ว เราก็จะไปฮันนีมูนต่อนี่คะ” “ผมไม่ได้รับปาก คุณเองต่างหากสิตาที่รับปากคุณแม่ ความจริงเรื่องทุกอย่างมันจะไม่เป็นแบบนี้หรอกนะ ถ้าคุณไม่ทำเรื่องวุ่นวายนี้ขึ้นก่อน” “นี่ธารณ์จะไม่เลิกงอนสิตาใช่มั้ยคะ” “ผมไม่ได้งอน เพียงแต่ว่าตอนนี้ผมอยากขอเวลาอยู่เงียบๆ สักพัก พูดตรงๆ ก็คือผมไม่มีอารมณ์ไปเที่ยวไหนหรอก”เวลาที่เขาจะได้ทบทวนบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาและรสิตา เขารีบร้อนจนเกินไป คิดว่ารสิตาคงรักเขา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รักเธอมาก แต่เขาคิดว่าแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ไม่นานก็คงจะรักกันไปเอง ค่อยศึกษานิสัยใจคอกัน “นี่แหละค่ะที่เรียกว่างอน สิตาขอโทษนะคะธารณ์ เรื่องนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วนะคะ สิตาให้สัญญานะคะ ว่าต่อไปนี้สิตาจะใช้ชีวิตอยู่กับธารณ์ จะไม่ไปเที่ยวไหน เราจะเป็นครอบครัวกันนะคะธารณ์ คุณแม่ธารณ์อยากได้เบบี๋นะคะ เราไปฮันนีมูนกัน และปั๊มหลานให้คุณแม่กันเถอะค่ะ...นะคะธารณ์ สิตารักธารณ์นะคะ” “เรื่องฮันนีมูนเอาไว้ก่อนเถอะ ถึงไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 1 อยู่ในจุดที่ไม่อาจเลือกได้
บรรยากาศภายในห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมหรูใจกลางเมืองกรุง เป็นไปอย่างชื่นมื่น เหล่าบรรดานักธุรกิจ คุณหญิงคุณนายแวดวงโฮโซ ต่างถูกรับเชิญมาร่วมแสดงความยินดีกับพิธีมงคลสมรสบุตรชายคนโตของเจ้าสัวชื่อดัง ผู้ที่ซึ่งล่วงลับไปแล้ว แต่ทว่าความร่ำรวยและความมั่งคั่งยังคงอยู่เพราะบุญบารมีของผู้เป็นพ่อ เลยทำให้เหล่าเศรษฐีและคนดังต่างพากันมาแสดงความยินดีกันถ้วนหน้าท่ามกลางบรรยากาศที่น่ายินดี ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่อยู่ในชุดทักสิโด้สีขาวนั้น กลับแสดงสีหน้าตรงกันข้ามกับบรรยากาศของงาน สายตาคมดุเหลือบมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยความรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก สันกรามของเขาขบกันแน่น เขาเพิ่มแรงบีบมืออันบอบบางที่อยู่ในอุ้งมือใหญ่ของเขาเพื่อระบายความอัดอั้นที่อยู่ตรงหน้านี้ แขกนับร้อยกำลังจ้องมองเขาและเธออย่างชื่นชม แต่หารู้ไม่ ว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นนั้น มันตรงกันข้ามกับความเป็นจริงโดยสิ้นเชิง!‘เอมิกา’ สาวน้อยเรือนร่างบอบบางอยู่ในชุดเจ้าสาวที่ถูกออกแบบเป็นพิเศษด้วยผ้าดิ้นสีขาวบริสุทธิ์นำเข้าจากต่างประเทศ ชายกระโปรงยาวกรุยกราย ตัวชุดแนบชิดเรือนกายจนแลเห็นเรือนร่างทรงนาฬิกาทรายอันงดงามสมส่วน ขณะที่ด้านหลังเป็น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 2 เกียรติและศักดิ์ศรี
“แม่ขอโทษ...แม่ไม่คิดว่าหนูสิตาจะเกิดเรื่องแบบนี้”คุณหญิงเยาวเรศเอ่ยขึ้น เมื่องานเลี้ยงฉลองพิธีมงคลสมรสนั้น เป็นอันต้องชะงักลงกลางคัน เพราะแผนการของคุณหญิงเยาวเรศเอง เธอกลัวลูกชายของเธอนั้นจะหลุด*โป๊ะกลางงาน เธอเลยออกอุบายหาข้ออ้างให้เจ้าสาวเกิดเป็นลมล้มพับกลางงานขึ้น “ขอโทษเหรอครับ...แม่ขอโทษโดยการเอาเด็กรับใช้นั่นมาเข้าพิธีแต่งงานกับผมงั้นหรือครับ”สายตาคมดุสาดไปยังบุคคลที่เขากำลังเอ่ยถึง เธอกำลังยืนก้มหน้าอยู่กลางห้องนอนใหญ่ของโรงแรม โดยห้องนี้ถูกจัดให้เป็นห้องที่เตรียมพิธีส่งตัวเข้าหอ ซึ่งจากเหตุการณ์ที่แม่ของเขาวางแผนให้เด็กรับใช้นั้นเป็นลม ธารณ์จึงอุ้มร่างของเธอมายังห้องนี้ โดยแม่ของเขาก็ตามติดๆ ทั้งสามเลยต้องยืนประจัญหน้ากันภายในห้อง เพื่อสะสางในสิ่งที่เกิดขึ้น “แต่มันแค่เป็นพิธีเลี้ยงตอนเย็นแค่นั้นนะธารณ์ และตอนนี้เราก็ติดต่อหนูสิตาได้แล้ว มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดฝั่งของหนูสิตาเองนะธารณ์ แม่ว่าเรื่องนี้ก็ไม่ได้มีอะไรมากนะ”คุณหญิงเยาวเรศเหลือบมองไปยังเด็กรับใช้ในบ้านของเธอ ทุกอย่างของเด็กคนนี้ใกล้เคียงกับว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอมาก เธอไม่คิดว่าลูกชายของเธอจะโกรธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 3 พายุร้าย…กำลังจะมา
[ณ โรงแรมหรูระดับห้าดาวแห่งหนึ่ง] ร่างอันเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ทั้งสองกำลังกกกอดกันอยู่บนเตียงกว้างในห้องนอนโรงแรมหรูชื่อดัง หลังจากที่สงครามรักร้อนแรงนั้นจบลง ตึ๊ด!! ตึ๊ด!! “อึ้ม...” ร่างอรชรเริ่มขยับตัว มือเรียวยาวกำลังควานหาต้นเหตุของเสียงสั่นสะเทือนนั้น ศีรษะของเธอหนักอึ้งไปหมด ราวกับโดนของแข็งกดทับเอาไว้ ดวงตากลมโตจ้องมองสายเรียกเข้านั่น ในสภาพที่ยังมึนงงและกำลังเรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด เธอดื่มเข้าไปค่อนข้างมากเลยทีเดียว “ค่ะมี้...” เมื่อรู้ว่าสายนั้นเป็นใคร รสิตาก็กรอกเสียงลงไปทันที ‘นี่มันเวลาเท่าไหร่แล้วเนี่ย’ “ยัยตา! นี่แกอยู่ไหนของแก ฉันโทรหาแกเป็นร้อยๆ สาย! ทำไมแกไม่รับสายฉันห๊า! แล้วนี่แกมัวทำอะไรอยู่!”คุณหญิงเบญจมาศระเบิดอารมณ์ใส่ลูกสาวสุดที่รักของเธอทันที เธอแทบจะบ้าตายเพราะลูกสาวตัวดีของเธอหายไปทั้งที่พิธีงานแต่งงานยังไม่เสร็จ “ตากำลัง...เอ่อ...”สายตาของเธอเหลือบมองคนข้างกายของเธอ ‘นิธิศ’ ชายคู่ขาลับๆ ของเธอที่กำลังหลับอย่างสบายอารมณ์ รสิตาแค่จะออกมาผ่อนคลายสักสองชั่วโมงเองนะ และจะกลับไปให้ทันงานเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 4 ตัวแทนของความแค้นNc++
“ที่เธอยังอยู่นี่...เธอต้องการอะไร!!”น้ำเสียงอันดุดันตะคอกออกมา มืออันแข็งแกร่งบีบข้อมือบางเพื่อต้องการเค้นความจริง ร่างกายของธารณ์มีแอลกอฮอล์อยู่ในร่างกายปริมาณค่อนข้างมาก แต่ทว่าเขาก็ยังมีสติที่พอจะรับรู้ว่าตอนนี้เขาเผชิญหน้ากับเด็กรับใช้ในบ้านของเขาอยู่ “คะ-คุณท่าน หะ-ให้หนูอยู่รับใช้คุณก่อนค่ะ ละ-และรอคุณสิตาค่ะ”น้ำเสียงอันสั่นเครือตอบกลับอย่างตะกุกตะกักเพราะความหวาดกลัวคนตรงหน้า ร่างเล็กๆ สั่นระริกขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุมได้ ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างตกตะลึง เมื่อดันไปสบตากับดวงตาสีดําคมปลาบคู่นั้น! “รับใช้งั้นเหรอ! เธอคงอยากจะรับใช้ฉันมากสินะ!”ใบหน้าคมดุมองมาด้วยแววตาดูถูกเหยียดหยามและพูดขึ้น พร้อมกับกวาดมองดวงหน้าอันขาวใสของเด็กสาว ริมฝีปากบางสั่นระริกพอๆ กับเรือนร่างอันบอบบางที่สั่นสะท้านจนเขารู้สึกได้ “ไม่นะคะ คือเดี๋ยวคุณสิตา เธอก็จะมาแล้วค่ะคุณธารณ์ คุณท่านให้หนูรอจนคุณสิตาจะกลับมาค่ะ ปะ-ปล่อยหนูเถอะค่ะ”เอมิกากลัวคนตรงหน้าเธออย่างที่สุด เธอไม่อาจควบคุมความหวาดกลัวของเธอได้เลย ตลอดระยะเวลา 19 ปีของเอมิกานั้น เธอไม่เคยที่จะประจัญหน้าและใกล้เขาม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 5 ธารณ์ อัครเมธี!Nc++
“เธอคงไม่รู้จักฉันดีสินะ!!” สายตาคมกริบจับจ้องไปร่างอวบอิ่มของวัยแรกสาวตรงหน้า ที่กำลังสั่นเทาราวกับลูกนก ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างอย่างหวาดกลัว ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มอย่างพอใจที่ได้เห็นเธออยู่ในสภาพนี้ ชายหนุ่มรีบปลดเข็มขัดรูดซิปกางเกงออก ความอัดแน่นของแก่นกายใหญ่ดีดดันจนแทบจะทะลุออกจากเป้ากางเกงตัวใหญ่ “ดะ-ได้โปรด ปะ-ปล่อยหนูเถอะค่ะ”ใบหน้าคมยกยิ้มอย่างพึงพอใจกับอาการหวาดกลัวของเด็กสาว ยิ่งเห็นน้ำตาความปรารถนาก็โลดแล่น ความต้องการก็ยิ่งเพิ่มสูงเป็นทวีคูณ! ธารณ์ไม่รู้ว่า นี่เป็นเพราะแอลกอฮอล์หรือเป็นเพราะอะไรกันแน่ ที่ทำให้เขาเกิดความต้องการจากเด็กสาวที่เป็นแค่สาวรับใช้ในบ้านของเขาเช่นนี้ ปกติ ไม่ว่าเขาจะเมาขนาดไหน เขาก็สามารถที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ได้“ทำไมฉันจะต้องปล่อยเธอไป ในเมื่อเธอเสนอตัวเข้ามาเอง!”“ไม่นะคะ หนูมาเพราะคุณท่านสั่งค่ะ ได้โปรดเถอะค่ะ”ดวงตากลมโตเบิกกว้างออกในทันใด เมื่อเธอเหลือบเห็นความแข็งแกร่งของแท่งเหล็กใหญ่ที่ผงาดออกมา มันทำให้เด็กสาวรีบกระถดร่างหนี! แต่ทว่าก็ยังช้ากว่ามือชายหนุ่มที่คว้าเรียวขาของเธอไว้ และจับถ่างแยกออกจากกัน โดยที่ร่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 6 ละครฉากใหญ่
ณ บ้านหลังเล็กที่ตั้งอยู่ภายในบริเวณคฤหาสน์หลังใหญ่ “ยัยมิ้นท์! นั่นลูกเป็นอะไร!!” “มะ-แม่” น้ำเสียงแหบแห้งร้องเรียกผู้เป็นแม่ เอมิกาพยายามประคองตัวเองเดินเข้ามา หลังจากที่เธอได้ให้แท็กซี่มาส่ง ร่างอันบอบช้ำเดินโซซัดโซเซเข้ามาภายในบ้าน “แม่โทรหาลูกก็ไม่รับสาย เลยคิดว่าถ้าลูกไม่กลับมาแม่ก็จะไปหาลูกที่โรงแรมแล้วนะ แล้วนี่ลูกเป็นอะไรทำไมสภาพของลูกถึงเป็นแบบนี้”มาลินีสำรวจผู้เป็นลูกตั้งแต่หัวจรดเท้า หัวใจของเธอพลันหล่นวูบลงทันที เมื่อประเมินสภาพของลูกสาว “แม่...” น้ำตาที่คิดว่าเหือดแห้งไปหมดแล้วกลับไหลทะลักลงมาอีกครั้งความเจ็บปวดที่ได้รับครั้งนี้มันสาหัสที่สุดแล้วสำหรับเอมิกา เธอโดนข่มขืนอย่างโหดร้ายจากลูกชายเจ้าของบ้านที่เธอกับแม่ได้อาศัยอยู่นี้ตลอด 19 ปีที่ผ่านมา “ลูกเป็นอะไรมิ้นท์ ทำไมลูกถึง...” “คุณธารณ์ค่ะแม่...ฮือ ฮือ เขา...”เอมิกาโผเข้ากอดผู้เป็นแม่ โดยเอมิกาไม่รู้จะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอตอนนี้ได้อย่างไร “เขาทำอะไรลูกของแม่ แล้ว...มันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ไหนคุณหญิงท่านบอกแค่ให้ลูกไปเข้าพิธีแทนคุณหนูสิต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 7 ความเจ็บปวด = ชะตากรรม
ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกดึงขึ้นเพื่อคลุมร่างอันบอบบางที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงเล็ก สายตาของผู้เป็นแม่มองลูกสาวของตัวเองด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย มาลินีได้รับฟังเรื่องราวที่ลูกสาวของเธอแล้วรู้สึกปวดใจอย่างที่สุด ‘สุดท้าย...วันนี้ก็มาถึง วันที่มาลินีกลัวอย่างที่สุดก็ได้เกิดขึ้นแล้ว’ ‘คุณธารณ์...ข่มขืนมิ้นท์ค่ะแม่’ คำพูดของลูกสาวเธอยังดังกึกก้องอยู่ในหัวของมาลินี ร่างกายของเธอชาตั้งแต่หัวจรดเท้าเมื่อได้รู้ความจริงอันแสนเจ็บปวดนี้ เธอควรจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ เดินเข้าไปหาคุณผู้หญิงเพื่อบอกให้ลูกชายของท่านรับผิดชอบลูกสาวเธอ หรือพาลูกสาวจากบ้านนี้ หนีให้ไกลแล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ มาลินีจะเลือกทางไหน เธอสับสนเป็นอย่างมาก แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน สุดท้ายแล้วเธอและลูกก็ไม่สามารถที่จะเรียกร้องสิ่งไหนได้เลย นอกจากก้มหน้ารับชะตากรรมต่อไป เธอกับลูกไม่ได้อยู่ในฐานะที่สูงส่ง เป็นแค่คนรับใช้จะเอาอะไรมาต่อรองกับพวกเป็นนายได้กันเล่า มาลินีก็ได้แต่โทษตัวเอง ถ้าเธอไม่ยอมตกลงช่วยคุณผู้หญิงเยาวเรศตั้งแต่แรก ลูกสาวของเธอก็คงจะไม่เป็นแบบนี้..................... ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
บทล่าสุด
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 10 แผนการกำจัดเสี้ยนหนาม
“ธารณ์ไม่ไปงั้นเหรอคะ สิตาจองเที่ยวบินจองโรงแรมทุกอย่างไว้หมดแล้วนะคะ ธารณ์รับปากคุณแม่แล้วนะว่ามาเยี่ยมน้องธีย์แล้ว เราก็จะไปฮันนีมูนต่อนี่คะ” “ผมไม่ได้รับปาก คุณเองต่างหากสิตาที่รับปากคุณแม่ ความจริงเรื่องทุกอย่างมันจะไม่เป็นแบบนี้หรอกนะ ถ้าคุณไม่ทำเรื่องวุ่นวายนี้ขึ้นก่อน” “นี่ธารณ์จะไม่เลิกงอนสิตาใช่มั้ยคะ” “ผมไม่ได้งอน เพียงแต่ว่าตอนนี้ผมอยากขอเวลาอยู่เงียบๆ สักพัก พูดตรงๆ ก็คือผมไม่มีอารมณ์ไปเที่ยวไหนหรอก”เวลาที่เขาจะได้ทบทวนบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาและรสิตา เขารีบร้อนจนเกินไป คิดว่ารสิตาคงรักเขา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รักเธอมาก แต่เขาคิดว่าแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ไม่นานก็คงจะรักกันไปเอง ค่อยศึกษานิสัยใจคอกัน “นี่แหละค่ะที่เรียกว่างอน สิตาขอโทษนะคะธารณ์ เรื่องนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วนะคะ สิตาให้สัญญานะคะ ว่าต่อไปนี้สิตาจะใช้ชีวิตอยู่กับธารณ์ จะไม่ไปเที่ยวไหน เราจะเป็นครอบครัวกันนะคะธารณ์ คุณแม่ธารณ์อยากได้เบบี๋นะคะ เราไปฮันนีมูนกัน และปั๊มหลานให้คุณแม่กันเถอะค่ะ...นะคะธารณ์ สิตารักธารณ์นะคะ” “เรื่องฮันนีมูนเอาไว้ก่อนเถอะ ถึงไ
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 9 อยู่ในจุดที่เลือกไม่ได้
“ไหนเธอลองเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฉันฟังหน่อยสิมาลินี”หลังจากที่คุณหญิงเบญจมาศกลับไป คุณหญิงเยาวเรศก็เรียกมาลินีมาสอบถามเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น จริงเท็จแค่ไหน เธอเองก็ร้อนใจอยู่เหมือนกัน “เรื่องอะไรหรือคะคุณท่าน” “เอ้า! ก็เรื่องลูกสาวของเธอกับตาธารณ์ไง คุณหญิงเบญจมาศมารายงานฉันเมื่อกี้ ว่ายัยมิ้นท์ลูกสาวของเธอกับตาธารณ์มีอะไรกันเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงมั้ย แล้วนี่ลูกสาวเธอไปไหน” “ยัยมิ้นท์ไม่สบายค่ะคุณท่าน ก็คงเป็นเรื่องอย่างที่คุณท่านทราบมานั่นแหละค่ะ...เอ่อ...คุณหนูธารณ์เธอ...”มาลินีลำบากใจที่จะเอ่ยเหลือเกิน เธอไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะพูดได้เต็มปาก ลำพังถ้าเธอและลูกไม่ได้รับความเมตตาจากคุณหญิงท่านล่ะก็ ป่านนี้เธอกับลูกจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ “สรุปคือเรื่องจริงใช่มั้ย...” “ค่ะคุณท่าน” “โอย...ตายแล้ว...ทำไมมันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย”ตอนแรกคุณหญิงเยาวเรศก็ไม่คิดจะเชื่อเรื่องที่คุณหญิงเบญจมาศเล่าสักเท่าไหร่ เธอจะเชื่อได้ยังไง ในเมื่อลูกชายของเธอกับลูกสาวของมาลินีไม่เคยพบเจอกันเลย มาลินีกับลูกสาวเธอให้ไปอยู่เรือนคนรับใช
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 8 ความจริง = เรื่องโกหก
ณ คฤหาสน์อัครเมธี “นั่นลูกจะไปไหนธารณ์”คุณหญิงเยาวเรศมองกระเป๋าในมือของบุตรชายด้วยความแปลกใจ เมื่อคืนพึ่งเสร็จสิ้นจากงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสมาสดๆ ร้อนๆ เจ้าลูกชายของเธอไม่คิดจะหยุดพักเพื่อฮันนีมูนกับลูกสะใภ้ของเธอหรอกหรือ เมื่อคืนคุณหญิงเบญจมาศได้โทรมาอธิบายเรื่องราวทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว เธอก็พอจะเบาใจขึ้นมาหน่อย “ผมจะไปประชุมสิงคโปร์สักสองวันครับแม่” “อ่าว แล้วเมียของลูกล่ะ หนูสิตาไม่ไปด้วยหรือไง” “ไม่ครับ ผมไปประชุมไปทำงานครับแม่ สิตาจะไปด้วยทำไมกันครับ” “แล้วนี่หนูสิตารู้เรื่องหรือยัง สายมากแล้วหนูสิตาตื่นหรือยัง เมื่อคืนคงปรับความเข้าใจกันแล้วใช่มั้ยธารณ์” “ครับ” ความเป็นจริงไม่ได้เป็นอย่างที่แม่ของเขาเข้าใจหรอก จากเหตุการณ์สับสนวุ่นวายเมื่อคืน มีหลายเรื่องราวให้ธารณ์ต้องถอยหลังออกจากเรื่องนี้สักก้าว เขาต้องใช้เวลาคิดและทบทวนเกี่ยวกับเรื่องของเขาและรสิตาสักหน่อย ยังไม่ทันที่ธารณ์จะตอบแม่เขาเสร็จ เสียงของคนที่ถูกพูดถึงก็ดังขึ้นเสียก่อน “ธารณ์คะ นี่ธารณ์จะไปไหนคะ”รสิตาวิ่งพรวดลงบันไดจากชั้นบนของบ้านมาด้วย
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 7 ความเจ็บปวด = ชะตากรรม
ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกดึงขึ้นเพื่อคลุมร่างอันบอบบางที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงเล็ก สายตาของผู้เป็นแม่มองลูกสาวของตัวเองด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย มาลินีได้รับฟังเรื่องราวที่ลูกสาวของเธอแล้วรู้สึกปวดใจอย่างที่สุด ‘สุดท้าย...วันนี้ก็มาถึง วันที่มาลินีกลัวอย่างที่สุดก็ได้เกิดขึ้นแล้ว’ ‘คุณธารณ์...ข่มขืนมิ้นท์ค่ะแม่’ คำพูดของลูกสาวเธอยังดังกึกก้องอยู่ในหัวของมาลินี ร่างกายของเธอชาตั้งแต่หัวจรดเท้าเมื่อได้รู้ความจริงอันแสนเจ็บปวดนี้ เธอควรจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ เดินเข้าไปหาคุณผู้หญิงเพื่อบอกให้ลูกชายของท่านรับผิดชอบลูกสาวเธอ หรือพาลูกสาวจากบ้านนี้ หนีให้ไกลแล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ มาลินีจะเลือกทางไหน เธอสับสนเป็นอย่างมาก แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน สุดท้ายแล้วเธอและลูกก็ไม่สามารถที่จะเรียกร้องสิ่งไหนได้เลย นอกจากก้มหน้ารับชะตากรรมต่อไป เธอกับลูกไม่ได้อยู่ในฐานะที่สูงส่ง เป็นแค่คนรับใช้จะเอาอะไรมาต่อรองกับพวกเป็นนายได้กันเล่า มาลินีก็ได้แต่โทษตัวเอง ถ้าเธอไม่ยอมตกลงช่วยคุณผู้หญิงเยาวเรศตั้งแต่แรก ลูกสาวของเธอก็คงจะไม่เป็นแบบนี้..................... ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหน
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 6 ละครฉากใหญ่
ณ บ้านหลังเล็กที่ตั้งอยู่ภายในบริเวณคฤหาสน์หลังใหญ่ “ยัยมิ้นท์! นั่นลูกเป็นอะไร!!” “มะ-แม่” น้ำเสียงแหบแห้งร้องเรียกผู้เป็นแม่ เอมิกาพยายามประคองตัวเองเดินเข้ามา หลังจากที่เธอได้ให้แท็กซี่มาส่ง ร่างอันบอบช้ำเดินโซซัดโซเซเข้ามาภายในบ้าน “แม่โทรหาลูกก็ไม่รับสาย เลยคิดว่าถ้าลูกไม่กลับมาแม่ก็จะไปหาลูกที่โรงแรมแล้วนะ แล้วนี่ลูกเป็นอะไรทำไมสภาพของลูกถึงเป็นแบบนี้”มาลินีสำรวจผู้เป็นลูกตั้งแต่หัวจรดเท้า หัวใจของเธอพลันหล่นวูบลงทันที เมื่อประเมินสภาพของลูกสาว “แม่...” น้ำตาที่คิดว่าเหือดแห้งไปหมดแล้วกลับไหลทะลักลงมาอีกครั้งความเจ็บปวดที่ได้รับครั้งนี้มันสาหัสที่สุดแล้วสำหรับเอมิกา เธอโดนข่มขืนอย่างโหดร้ายจากลูกชายเจ้าของบ้านที่เธอกับแม่ได้อาศัยอยู่นี้ตลอด 19 ปีที่ผ่านมา “ลูกเป็นอะไรมิ้นท์ ทำไมลูกถึง...” “คุณธารณ์ค่ะแม่...ฮือ ฮือ เขา...”เอมิกาโผเข้ากอดผู้เป็นแม่ โดยเอมิกาไม่รู้จะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอตอนนี้ได้อย่างไร “เขาทำอะไรลูกของแม่ แล้ว...มันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ไหนคุณหญิงท่านบอกแค่ให้ลูกไปเข้าพิธีแทนคุณหนูสิต
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 5 ธารณ์ อัครเมธี!Nc++
“เธอคงไม่รู้จักฉันดีสินะ!!” สายตาคมกริบจับจ้องไปร่างอวบอิ่มของวัยแรกสาวตรงหน้า ที่กำลังสั่นเทาราวกับลูกนก ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างอย่างหวาดกลัว ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มอย่างพอใจที่ได้เห็นเธออยู่ในสภาพนี้ ชายหนุ่มรีบปลดเข็มขัดรูดซิปกางเกงออก ความอัดแน่นของแก่นกายใหญ่ดีดดันจนแทบจะทะลุออกจากเป้ากางเกงตัวใหญ่ “ดะ-ได้โปรด ปะ-ปล่อยหนูเถอะค่ะ”ใบหน้าคมยกยิ้มอย่างพึงพอใจกับอาการหวาดกลัวของเด็กสาว ยิ่งเห็นน้ำตาความปรารถนาก็โลดแล่น ความต้องการก็ยิ่งเพิ่มสูงเป็นทวีคูณ! ธารณ์ไม่รู้ว่า นี่เป็นเพราะแอลกอฮอล์หรือเป็นเพราะอะไรกันแน่ ที่ทำให้เขาเกิดความต้องการจากเด็กสาวที่เป็นแค่สาวรับใช้ในบ้านของเขาเช่นนี้ ปกติ ไม่ว่าเขาจะเมาขนาดไหน เขาก็สามารถที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ได้“ทำไมฉันจะต้องปล่อยเธอไป ในเมื่อเธอเสนอตัวเข้ามาเอง!”“ไม่นะคะ หนูมาเพราะคุณท่านสั่งค่ะ ได้โปรดเถอะค่ะ”ดวงตากลมโตเบิกกว้างออกในทันใด เมื่อเธอเหลือบเห็นความแข็งแกร่งของแท่งเหล็กใหญ่ที่ผงาดออกมา มันทำให้เด็กสาวรีบกระถดร่างหนี! แต่ทว่าก็ยังช้ากว่ามือชายหนุ่มที่คว้าเรียวขาของเธอไว้ และจับถ่างแยกออกจากกัน โดยที่ร่าง
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 4 ตัวแทนของความแค้นNc++
“ที่เธอยังอยู่นี่...เธอต้องการอะไร!!”น้ำเสียงอันดุดันตะคอกออกมา มืออันแข็งแกร่งบีบข้อมือบางเพื่อต้องการเค้นความจริง ร่างกายของธารณ์มีแอลกอฮอล์อยู่ในร่างกายปริมาณค่อนข้างมาก แต่ทว่าเขาก็ยังมีสติที่พอจะรับรู้ว่าตอนนี้เขาเผชิญหน้ากับเด็กรับใช้ในบ้านของเขาอยู่ “คะ-คุณท่าน หะ-ให้หนูอยู่รับใช้คุณก่อนค่ะ ละ-และรอคุณสิตาค่ะ”น้ำเสียงอันสั่นเครือตอบกลับอย่างตะกุกตะกักเพราะความหวาดกลัวคนตรงหน้า ร่างเล็กๆ สั่นระริกขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุมได้ ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างตกตะลึง เมื่อดันไปสบตากับดวงตาสีดําคมปลาบคู่นั้น! “รับใช้งั้นเหรอ! เธอคงอยากจะรับใช้ฉันมากสินะ!”ใบหน้าคมดุมองมาด้วยแววตาดูถูกเหยียดหยามและพูดขึ้น พร้อมกับกวาดมองดวงหน้าอันขาวใสของเด็กสาว ริมฝีปากบางสั่นระริกพอๆ กับเรือนร่างอันบอบบางที่สั่นสะท้านจนเขารู้สึกได้ “ไม่นะคะ คือเดี๋ยวคุณสิตา เธอก็จะมาแล้วค่ะคุณธารณ์ คุณท่านให้หนูรอจนคุณสิตาจะกลับมาค่ะ ปะ-ปล่อยหนูเถอะค่ะ”เอมิกากลัวคนตรงหน้าเธออย่างที่สุด เธอไม่อาจควบคุมความหวาดกลัวของเธอได้เลย ตลอดระยะเวลา 19 ปีของเอมิกานั้น เธอไม่เคยที่จะประจัญหน้าและใกล้เขาม
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 3 พายุร้าย…กำลังจะมา
[ณ โรงแรมหรูระดับห้าดาวแห่งหนึ่ง] ร่างอันเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ทั้งสองกำลังกกกอดกันอยู่บนเตียงกว้างในห้องนอนโรงแรมหรูชื่อดัง หลังจากที่สงครามรักร้อนแรงนั้นจบลง ตึ๊ด!! ตึ๊ด!! “อึ้ม...” ร่างอรชรเริ่มขยับตัว มือเรียวยาวกำลังควานหาต้นเหตุของเสียงสั่นสะเทือนนั้น ศีรษะของเธอหนักอึ้งไปหมด ราวกับโดนของแข็งกดทับเอาไว้ ดวงตากลมโตจ้องมองสายเรียกเข้านั่น ในสภาพที่ยังมึนงงและกำลังเรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด เธอดื่มเข้าไปค่อนข้างมากเลยทีเดียว “ค่ะมี้...” เมื่อรู้ว่าสายนั้นเป็นใคร รสิตาก็กรอกเสียงลงไปทันที ‘นี่มันเวลาเท่าไหร่แล้วเนี่ย’ “ยัยตา! นี่แกอยู่ไหนของแก ฉันโทรหาแกเป็นร้อยๆ สาย! ทำไมแกไม่รับสายฉันห๊า! แล้วนี่แกมัวทำอะไรอยู่!”คุณหญิงเบญจมาศระเบิดอารมณ์ใส่ลูกสาวสุดที่รักของเธอทันที เธอแทบจะบ้าตายเพราะลูกสาวตัวดีของเธอหายไปทั้งที่พิธีงานแต่งงานยังไม่เสร็จ “ตากำลัง...เอ่อ...”สายตาของเธอเหลือบมองคนข้างกายของเธอ ‘นิธิศ’ ชายคู่ขาลับๆ ของเธอที่กำลังหลับอย่างสบายอารมณ์ รสิตาแค่จะออกมาผ่อนคลายสักสองชั่วโมงเองนะ และจะกลับไปให้ทันงานเ
เมียลับที่ไม่ได้รัก ตอนที่ 2 เกียรติและศักดิ์ศรี
“แม่ขอโทษ...แม่ไม่คิดว่าหนูสิตาจะเกิดเรื่องแบบนี้”คุณหญิงเยาวเรศเอ่ยขึ้น เมื่องานเลี้ยงฉลองพิธีมงคลสมรสนั้น เป็นอันต้องชะงักลงกลางคัน เพราะแผนการของคุณหญิงเยาวเรศเอง เธอกลัวลูกชายของเธอนั้นจะหลุด*โป๊ะกลางงาน เธอเลยออกอุบายหาข้ออ้างให้เจ้าสาวเกิดเป็นลมล้มพับกลางงานขึ้น “ขอโทษเหรอครับ...แม่ขอโทษโดยการเอาเด็กรับใช้นั่นมาเข้าพิธีแต่งงานกับผมงั้นหรือครับ”สายตาคมดุสาดไปยังบุคคลที่เขากำลังเอ่ยถึง เธอกำลังยืนก้มหน้าอยู่กลางห้องนอนใหญ่ของโรงแรม โดยห้องนี้ถูกจัดให้เป็นห้องที่เตรียมพิธีส่งตัวเข้าหอ ซึ่งจากเหตุการณ์ที่แม่ของเขาวางแผนให้เด็กรับใช้นั้นเป็นลม ธารณ์จึงอุ้มร่างของเธอมายังห้องนี้ โดยแม่ของเขาก็ตามติดๆ ทั้งสามเลยต้องยืนประจัญหน้ากันภายในห้อง เพื่อสะสางในสิ่งที่เกิดขึ้น “แต่มันแค่เป็นพิธีเลี้ยงตอนเย็นแค่นั้นนะธารณ์ และตอนนี้เราก็ติดต่อหนูสิตาได้แล้ว มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดฝั่งของหนูสิตาเองนะธารณ์ แม่ว่าเรื่องนี้ก็ไม่ได้มีอะไรมากนะ”คุณหญิงเยาวเรศเหลือบมองไปยังเด็กรับใช้ในบ้านของเธอ ทุกอย่างของเด็กคนนี้ใกล้เคียงกับว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอมาก เธอไม่คิดว่าลูกชายของเธอจะโกรธ
