LOGINShare
ตอนที่ 3 แค่พี่ชายคนหนึ่ง
Last Updated:
2025-02-26 01:02:05พิมพ์พริมาเดินออกมาจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วลัดเลาะเข้ามาในซอยประมาณสามร้อยเมตรก็ถึงหอพัก หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปยังไม่ทันได้อาบน้ำเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียก่อน เมื่อเห็นว่าคนที่โทรศัพท์เข้ามาคือเพื่อนสนิทก็รีบกดรับสายทันที
“เรื่องมันเป็นยังไงเล่ามาเดี๋ยวนี้นะว่าน” ปลายสายรีบถามโดยที่พิมพ์พริมายังไม่ทันได้เอ่ยอะไรออกไปเลยสักคำ
“นุ่นหมายถึงอะไรว่านไม่เห็นเข้าใจที่นุ่นพูดเลย”
“ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องเลย บอกนุ่นมานะว่าวันนี้ไปกินก๋วยเตี๋ยวกับใคร”
“ไปกินคนเดียวสิจะให้กับใครล่ะ” พิมพ์พริมาคิดว่าที่อรนลินโทรศัพท์มาถามแบบนี้ก็เพราะเห็นรูปที่เธอเพิ่งจะโพสต์ลงไปเมื่อครู่แน่ๆ
“แน่ใจเหรอว่านว่าไปกินคนเดียว แล้วรูปผู้ชายที่โพสต์มาล่ะหมายความว่ายังไง บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้นะ ตอนนี้มีแฟนใหม่แล้วเหรอ” นุ่นหรืออรนลินคาดคั้นอย่างต้องการคำตอบ
“ไม่ใช่แฟนใหม่หรอกนุ่น”
“แล้วเขาเป็นใคร”
“ว่านก็ไม่รู้จักเหมือนกัน”
“ไม่รู้จักเขาแล้วไปกินก๋วยเตี๋ยวกับเขาได้ยังไง อย่าโกหกหน่อยเลยน่า”
“ว่านพูดเรื่องจริงนะ เราก็แค่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกันเพราะโต๊ะมันเต็ม”
“นุ่นไม่เชื่อหรอก บอกความจริงมาดีกว่าอย่าให้นุ่นสงสัยมากไปกว่านี้เลย”
“ถ้าว่านบอกความจริง นุ่นสัญญาได้ไหมล่ะว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับคนอื่น”
“สัญญาสิ ตกลงว่าเป็นใครแฟนใหม่ใช่ไหม” อรนลินถามเพื่อนด้วยความตื่นเต้นเพราะพิมพ์พริมาเพิ่งเลิกได้ประมาณสองเดือนแล้ว
“เขาก็แค่คนที่มากินก๋วยเตี๋ยวแล้วบังเอิญนั่งตรงกันข้าม ว่านก็เลยขอถ่ายรูปเขาแล้วโพสต์น่ะ”
“จะบ้าเหรอว่านถ้าเกิดเขารู้แล้วเขาเอาเรื่องขึ้นมาจะทำยังไง”
“ไม่เอาเรื่องหรอกน่า”
“เขายอมให้ว่านถ่ายเหรอ”
“ก็ยอมสิเพราะว่านเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเขานะ”
“นี่ถึงขั้นเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวผู้ชายเพื่อแลกกับรูปถ่ายที่เห็นแค่มือกับตัวเหรอ”
“มันไม่ใช่แบบนั้นหรอกบังเอิญเขามากินก๋วยเตี๋ยวแล้วโทรศัพท์เขาแบตหมดกระเป๋าตังค์เขาก็ไม่พกมาว่านเห็นใจก็เลยเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเขาแลกกับขอถ่ายรูปเขาน่ะ”
“พวกมิจฉาชีพมาขอกินฟรีหรือเปล่าว่าน”
“ไม่น่าจะใช่นะ เพราะดูท่าทางเขาก็แต่งตัวดีอยู่หรอก”
“มันก็ไม่แน่หรอกนะเดี๋ยวนี้พวกมิจฉาชีพเยอะจะตาย ว่านอยู่คนเดียวแบบนี้ระวังด้วยนะเกิดเขาตามมาที่ห้องจะแย่เอา”
“ไม่หรอกเรากินก๋วยเตี๋ยวเสร็จแล้วต่างคนต่างก็แยกย้ายและคิดว่าคงไม่เจอกันอีก”
“ว่านแน่ใจนะว่าที่เล่ามาทั้งหมดนี้มันเป็นเรื่องจริง”
“ก็เรื่องจริงน่ะสิ นุ่นก็รู้ว่าตอนนี้ว่านยังเข็ดความรักและไม่อยากจะคบใครอีกแล้ว ขนาดคนที่คบกันมานานถึงสองปียังหักหลังกันได้ พูดแล้วมันเจ็บใจชะมัดเลย”
“แล้วเรื่องเงินล่ะว่ายังไง” อรนลินถามเพื่อนเพราะรู้มาว่าหญิงสาวเปิดบัญชีร่วมกับชายหนุ่มคนรักเพื่อจะเก็บเงินแต่งงานด้วยกัน
“ว่านเอาเงินส่วนของว่านคืนมาแล้ว”
“เอามาครบใช่ไหม ไม่ใช่แบ่งครึ่งกันนะ”
“โธ่....นุ่นคิดอะไรอยู่ ว่านเป็นนักบัญชีนะเรื่องนี้ไม่มีพลาดหรอก”
“แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ แล้วยังไงล่ะลาออกจากที่ทำงานเก่ามาจะสองเดือนแล้วเมื่อไหร่จะเริ่มหางานทำสักที”
“นุ่นพูดเหมือนรู้เลยนะว่าวันนี้ว่านเพิ่งไปสมัครงานมา”
“จริงเหรอแล้วสมัครงานที่บริษัทไหนล่ะ”
“บริษัทพีวีคอนสตรัคชั่นเป็นบริษัทรับสร้างบ้านและออกบ้านแบบครบวงจรนะ”
“นุ่นเคยได้ยินชื่อมาบ้างนะแต่บริษัทเพิ่งเปิดมาได้ถึงสิบปีต่างจากบริษัทเดิมที่ว่านเคยทำงานมาเลย”
“ไม่เป็นไรหรอกจะเพิ่งเปิดหรือเปิดมานานแล้วว่านก็ทำงานได้เหมือนกัน ขอให้เขารับเข้าทำงานก็พอ ตอนนี้ว่านเบื่อที่จะต้องอยู่เฉยๆ แล้ว”
“แล้วเรื่องเงินเดือนล่ะว่าเรียกไปเท่าไหร่”
“ว่านเรียกไปเท่ากับบริษัทเดิมนั่นแหละ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะโอเคกับเงินเดือนที่เรียกไปหรือเปล่านะ แต่สำหรับตัวว่านคิดว่าประสบการณ์ที่ว่านมีมามันก็มากพอที่จะเรียกเงินเดือนขนาดนั้น”
“ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ ว่านมาทำงานที่บริษัทนุ่นนะ”
“เอาไว้ไม่มีใครรับเข้าทำงานจริงๆ แล้วว่าจะไปขอทำงานที่บริษัทของนุ่นนะ”
“ได้เลย นุ่นอยากให้ว่านมาทำงานที่นี่นะพี่ชายของนุ่นก็อยากให้ว่านมาทำงานที่นี่ด้วยเหมือนกัน” อรนลินพูดถึงพี่ชายของตัวเองที่แอบชอบพิมพ์พริมามานานแล้ว เพื่อนของเธอก็รู้เรื่องนี้ดีจึงไม่คิดจะไปทำงานที่นั่น เพราะไม่อยากจะใกล้ชิดกับเขาเนื่องจากตนเองมองเขาเป็นแค่พี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น
“เมื่อไหร่ว่านจะใจอ่อนให้พี่ชายนุ่นสักทีนะ”
“ไม่มีทางหรอกว่านรู้จักกับพี่ณัฐมาเป็นสิบปียังไงว่านก็เห็นพี่ณัฐเป็นพี่ชายคนหนึ่ง”
“น่าสงสารพี่ณัฐจังนะอุตส่าห์ชอบว่านมาตั้งนาน แต่ว่านก็ไม่เคยสนใจ คนดีๆ อย่างพี่ณัฐน่ะหายากนะว่าน”
“ไม่ต้องมาพูดเข้าข้างพี่ชายของตัวเองเลย ว่านรู้ว่าพี่ณัฐน่ะเจ้าชู้จะตาย เขาก็แค่แกล้งจีบว่านไปอย่างงั้นแหละจริงๆ แล้วเขามีผู้หญิงอื่นอีกเยอะ”
“ก็เพราะว่านไม่ยอมตกลงเป็นแฟนกับเขาไงล่ะ ไงพี่ชายของนุ่นก็เลยยังไม่จริงจังกับใครสักที”
“ฝากบอกพี่ณัฐด้วยนะว่าอย่าคิดอะไรกับว่านเลยว่านเห็นเขาเป็นแค่พี่ชายจริงๆ”
“นุ่นบอกจนไม่รู้จะบอกยังไงแล้วแต่พี่ชายของนุ่นฟังซะที่ไหนล่ะ นี่ก็ยังบอกให้นุ่นชวนว่านมากินข้าวที่บ้านในวันเกิดของเขาอยู่เลยนะ ว่านจะมาไหม”
“คิดว่าไม่ไปดีกว่า”
“ทำไมล่ะ เราไม่ได้เจอกันเจอกันสองอาทิตย์แล้วนะ นุ่นอยากคุยกับว่าน”
“เอาไว้เรานัดเจอกันต่างหากดีกว่าถ้าว่านไปงานวันเกิดของพี่ณัฐเดี๋ยวพี่ณัฐก็จะคิดว่าว่านมีใจให้น่ะสิ”
“ก็ได้ เดี๋ยวนุ่นจะนัดอีกทีนะ เสาร์อาทิตย์นี่แม่ให้ช่วยขับรถไปต่างจังหวัดให้น่ะ”
“อือ นัดมาได้เลยตอนนี้ว่านว่างทุกวันอยู่แล้ว”
อรนลินกับพิมพ์พริมาคุยกันอีกพักใหญ่ก่อนจะว่างสาย
Related chapters
เมียลับCEO ตอนที่ 4 ยิ่งคบก็ยิ่งเสียใจ
เมื่อนึกตามคำพูดของอรนลินแล้วพิมพ์พริมาก็เริ่มคิดหนักเพราะเธอลาออกจากงานมาได้เกือบจะสองเดือนแล้วแต่ยังไม่ได้เริ่มงานที่ไหนถ้าหากเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ เงินเก็บที่สะสมมาก็คงจะหมดลงก่อนหน้านี้หญิงสาวทำงานเป็นพนักงานบัญชีอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่ง แต่เมื่อมีปัญหากับแฟนหนุ่มที่ทำงานในบริษัทเดียวกันหญิงสาวจึงตัดสินใจลาออกจากงานเพราะไม่อาจจะทนมองหน้าเขาอีกต่อไปได้เธอคบกับปิติภัทรตั้งแต่เริ่มเข้าทำงานในบริษัทและคุยกันเอาไว้ว่าจะเก็บเงินสักก้อนจากนั้นทั้งสองแต่งงานกัน แต่หญิงสาวก็ไม่คิดเลยว่าแฟนของเธอจะแอบคบกับพนักงานในบริษัทอีกแผนกหนึ่ง ซึ่งพอเธอรู้ก็บอกให้เขาเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ปิติภัทรก็ทำตามตอนนั้นเธอยอมรับว่าดีใจมากที่เขาสำนึกผิดและกลับตัวได้แต่ผ่านไปไม่นานเขาก็แอบกลับไปคบกันอีกหญิงสาวทนคบกับเขาต่อไปไม่ไหวจึงตัดสินใจบอกเลิกเพราะยิ่งคบก็ยิ่งเสียใจ เงินที่ทั้งสองฝากร่วมกันเพื่อจะจัดงานแต่งงานพิมพ์พริมาก็เอาคืนมาทุกบาททุกสตางค์ และเมื่อดูยอดเงินฝากแล้วส่วนใหญ่จะเป็นตัวเธอเองมากกว่าที่โอนเข้าบัญชีเกือบทุกเดือนส่วนเขานานๆ ครั้งถึงจะโอนเข้าซึ่งก่อนหน้านั้นพิมพ์พริมาไม่ได้สนใจจะดูยอดเงินในบัญชีเลย
Last Updated : 2025-02-26เมียลับCEO ตอนที่ 5 เริ่มต้นใหม่
เวลาเที่ยงครึ่งพิมพ์พริมาก็เดินทางมาถึงตึกสูงแห่งหนึ่งเมื่อแจ้งกับประชาสัมพันธ์ด้านล่างตึกแล้วเขาก็ให้เธอขึ้นไปยังชั้นเก้าซึ่งเป็นที่ตั้งของบริษัทพีวีคอนสตรัคชั่นในการมาสัมภาษณ์ครั้งนี้ทางบริษัทเรียกแค่พิมพ์พริมาคนเดียว เพราะตอนนี้พนักงานบัญชีคนเดิมลาออกอย่างกะทันหันทำให้ตำแหน่งนี้ว่างลง ส่วนตำแหน่งอื่นตามที่ประกาศรับสมัครนั้นต้องรอให้ถึงวันหมดเขตแล้วจึงนัดให้มาสัมภาษณ์คนที่มาสัมภาษณ์ในวันนี้คือหัวหน้าแผนกบัญชีชื่อสุกัญญาซึ่งทำงานที่บริษัทนี้มาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งคำถามส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกความรู้ทั่วไป การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าและทัศนคติในกาทำงานร่วมกันเป็นทีมรวมถึงความคิดเห็นส่วนตัวถ้าหากถูกเรียกมาทำงานในวันหยุดหรือต้องทำงานล่วงเวลาซึ่งไม่เป็นปัญหาสำหรับพิมพ์พริมาเลย“ตกลงพี่รับว่านเขาทำงานเลยก็แล้วกันนะ พร้อมจะมาเริ่มงานเมื่อไหร่ล่ะ” คุณสุกัญญาหัวหน้าแผนกบัญชีบอกกับพิมพ์พริมาหลังจากคุยกันมาสักพัก“วันจันทร์นี้ก็ได้ค่ะ” พิมพ์พริมาตอบด้วยความมั่นใจเพราะวันนี้เป็นวันศุกร์เธอมีเวลาเตรียมตัวอีกสองวันและคิดว่าการร่วมงานวันจันทร์น่าจะเป็นอะไรที่ดีที่สุดสำหรับเธอ“เริ่มงานได้เร็วกว่าที่พี่คิดไว้
Last Updated : 2025-02-26เมียลับCEO ตอนที่ 6 สักวันคงได้เจอกัน
คุณสุกัญญาแจ้งเรื่องรับพนักงานใหม่ไปยังแผนกบุคคลเพื่อจัดเตรียมเอกสารและสัญญาต่างๆ ไว้รอหญิงสาวที่จะมาทำงานในวันจันทร์ หลังจากคุยกับหัวหน้าฝ่ายบุคคลเสร็จแล้วเธอก็เดินกลับมาจากแผนกระหว่างนั้นก็เจอกับภาวินท์เจ้าของบริษัทที่ออกจากห้องประชุมมาพอดี“สวัสดีค่ะคุณภาวินท์”“สวัสดีครับพี่สุ เรื่องรับพนักงานฝ่ายบัญชีเป็นยังไงบ้าง” เขาเรียกสุกัญญาด้วยความสนิทสนมเพราะเธอเป็นพนักงานสิบคนแรกที่เขารับเข้ามาทำงานตั้งแต่เปิดบริษัท ชายหนุ่มนับถือสุกัญญาเสมือนพี่สาวคนหนึ่ง“สุเรียกเข้ามาคุยวันนี้แล้วค่ะ”“แล้วเป็นยังไงบ้างครับถูกใจพี่สุหรือเปล่า”“พี่ว่าเด็กคนนี้หน่วยก้านใช้ได้เลยนะคะเธอเคยทำงานในบริษัทXXXมาก่อน” สุกัญญาบอกข้อมูลของพนักงานคนใหม่ให้กับเจ้านายได้รับทราบ“ถ้าเธอเคยทำงานในบริษัทใหญ่ขนาดนั้นแล้วทำไมถึงมาสมัครที่บริษัทเราล่ะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่าพี่สุสืบดูแล้วใช่ไหม”“พี่สืบดูแล้วค่ะ ในส่วนของการทำงานเธอเป็นคนทำงานใช้ได้เลยทีเดียวหัวหน้าฝ่ายบัญชีที่นั่นพี่ก็พอรู้จักอยู่บ้าง”“แล้วเขาบอกไหมครับว่าทำไมเธอถึงลาออกแล้วมาทำงานกับเรา”“จริงๆ แล้วเรื่องนี้มันเป็นความลับของพนักงานแต่พี่จะบอกคุณภาวินท์ก
Last Updated : 2025-02-26เมียลับCEO ตอนที่ 7 ดีกว่าเดิม
เช้าวันจันทร์พิมพ์พริมาตื่นนอนตั้งแต่เช้าหญิงสาวนั่งรถเมล์มาถึงบริษัทก่อนเวลาเข้างานเกือบครึ่งชั่วโมง เมื่อมาถึงก็นั่งรออยู่บริเวณโซนรับแขกของบริษัทเพื่อรอเวลาจะเข้าไปหาหัวหน้าแผนกบุคคล“อ้าว มาแต่เช้าเลยนะว่าน”“สวัสดีค่ะพี่สุ” หญิงสาวยกมือไหว้หัวหน้าฝ่ายบัญชี“เข้าไปรอที่แผนกก่อนไหมล่ะ ฝ่ายบุคคลน่าจะยังไม่มาทำงานพี่จะได้แนะนำให้รู้จักกับคนในแผนกก่อนจะไปทำเรื่องเอกสาร”“ได้ค่ะพี่สุ”หญิงสาวเดินตามสุกัญญาเข้ามาในแผนกซึ่งตอนนี้มีพนักงานคนหนึ่งมาทำงานก่อนหน้าเธอแล้วหนึ่งคน“กิ่งแก้วทำอะไรอยู่”“กิ่งกำลังหาไฟล์งานของปีที่แล้วอยู่น่ะ”“วางงานตรงหน้าก่อนได้ไหมสุมีพนักงานใหม่จะมาแนะนำให้รู้จัก” เมื่อหัวหน้าแผนกบอกแบบนั้นกิ่งแก้วก็เงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มส่งยิ้มทักทายพนักงานใหม่“สวัสดีค่ะ” พิมพ์พริมายกมือไว้“ว่านคนนี้ชื่อกิ่งแก้วนะทำงานที่นี่มานานพอๆ กับพี่เลย”“สวัสดีค่ะพี่กิ่งแก้ว” หญิงสาวทักทายอีกครั้ง“สวัสดีจ้ะ เรียกพี่ว่ากิ่งก็ได้จ้ะ ยินดีต้อนรับสู่แผนกบัญชีของเรานะจ๊ะ”“ขอบคุณค่ะพี่กิ่ง ยังไงว่านขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ พี่กิ่งสอนงานว่านด้วยนะคะ” หญิงสาวรีบฝากตัว“สุเล่าให้ฟังว่าว่านเคยท
Last Updated : 2025-02-26เมียลับCEO ตอนที่ 8 มันจะเป็นไปได้เหรอ
สัปดาห์แรกของการทำงานผ่านไปได้ด้วยดีพิมพ์พริมารู้สึกมีความสุขมากกับที่ทำงานใหม่และเพื่อนร่วมงานใหม่ ช่วงแรกที่มาทำงานหญิงสาวเลิกงานในเวลาปกติคือห้าโมงเย็น แต่หัวหน้าแผนกก็แจ้งว่าช่วงปลายเดือนอาจจะต้องอยู่ทีโอทีและน่าจะเลิกงานประมาณเกือบสองทุ่ม ซึ่งพิมพ์พริมาคิดว่ามันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอเลย เพราะถึงจะเลิกงานเร็วเธอก็ต้องกลับไปเหงาอยู่คนเดียวที่ห้องวันนี้เป็นเย็นวันศุกร์หญิงสาวออกจากบริษัทประมาณห้าโมงครึ่ง จากนั้นก็ใช้เวลานั่งรถเมล์กลับหอพักเกือบครึ่งชั่วโมงเพราะเย็นวันศุกร์ผู้โดยสารค่อนข้างมากกว่าปกติเธอกลับมาถึงห้องจัดการธุระส่วนตัวและนอนเล่นจนเผลอหลับและรู้สึกตัวตื่นอีกทีในเวลาเกือบจะสามทุ่มหญิงสาวรู้สึกหิวมากจึงเดินลงมาจากหอพักเพื่อไปยังบริเวณหน้าปากซอยซึ่งมีร้านอาหารอยู่หลายร้านที่เปิดจนถึงเที่ยงคืนวันนี้ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำคนไม่มากเท่าไหร่ หลังจากสั่งเมนูโปรดแล้วพิมพ์พริมาก็เดินไปซื้อของในร้านสะดวกซื้อและกลับมานั่งในจังหวะที่ก๋วยเตี๋ยวก็มาเสิร์ฟพอดี“หายไปหลายวันเลยนอกใจพี่ไปกินร้านอื่นหรือเปล่า” แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวถามลูกค้าประจำที่มักจะมารับประทานก๋วยเตี๋ยวอยู่บ่อยๆ“ไม่ใช่หรอ
Last Updated : 2025-02-26เมียลับCEO ตอนที่ 9 รู้จักมากขึ้น
บ่ายวันเสาร์ภาวินท์ก็มาที่ร้านส้มตำตามเวลาที่นัดไว้ เขากำลังชะเง้อคอมองว่าเมื่อไหร่พิมพ์พริมาจะมาที่ร้าน ขณะที่พนักงานในร้านก็มาถามว่าเขาจะสั่งอะไรบ้าง ชายหนุ่มลังเลถ้าหากเขาสั่งอาหารมาทานแล้วพิมพ์พริมาไม่มาตามนัด เขาก็น่าจะต้องทานคนเดียวซึ่งมันคงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าจะต้องนั่งรับประทานอาหารตามลำพัง“ผมขอโทรถามเพื่อนก่อนนะครับ เดี๋ยวค่อยสั่งอาหาร” ชายหนุ่มบอกกับพนักงานของร้านจากนั้นเขาก็โทรศัพท์ไปหาหญิงสาวและรอสายอยู่นานแต่เธอก็ยังไม่ยอมรับ ภาวินท์เริ่มใจเสียเพราะคิดว่าพิมพ์พริมาจะเบี้ยวนัดเขาไลน์ไปหาเธอเพื่อถามว่าตอนนี้เธอทำอะไรอยู่ที่ไหนและจะมาทานอาหารกับเขาหรือเปล่า แต่หญิงสาวก็ไม่อ่านข้อความ นั่นยิ่งทำให้ภาวินท์รู้สึกเป็นกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ เขาอยากจะไปตามเธอที่หอพัก ขณะกำลังลุกจากเก้าอี้ก็เห็นเธอเดินเข้ามาในร้านพอดี เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก“ขอโทษนะคะพี่วินพอดีว่านคุยกับเพื่อนเพลินไปหน่อยเลยมาช้า”“แล้วเพื่อนอยู่ไหนล่ะ ไม่มากินกับเราเหรอ”“ว่านหมายถึงคุยโทรศัพท์ค่ะ พี่วินสั่งอาหารหรือยังคะ”“ยังเลยครับ พี่ไม่รู้ว่าว่านกินแบบไหน”“พี่วินล่ะกินเผ็ดได้ไหม”“ได้พอประมาณถ้าอย่างนั้นลองสั่
Last Updated : 2025-02-26เมียลับCEO ตอนที่ 10 ยังไม่อยากคิดไปไกล
เมื่อเดินมาถึงห้องพักพิมพ์พริมาก็รีบโทรศัพท์ไปเล่าเรื่องของตนเองกับภาวินท์ให้กับอรนลินฟังตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนมาถึงการไปรับประทานส้มตำด้วยกันในวันนี้“นุ่นคิดว่าพี่วินอะไรเนี่ยเขาจะต้องกำลังจีบว่านอยู่แน่ๆ เลยนะ” อรนลินตั้งข้อสังเกต“ไม่หรอกมั้งนุ่น เราเพิ่งเจอกับพี่เขาได้แค่สามครั้งเอง”“ต่อให้เจอกันแค่ครั้งเดียวถ้าคนเขาจะจีบเขาก็จีบ เท่าที่นุ่นฟังนะยืนยันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่าผู้ชายคนนี้กำลังจีบว่านแน่นอน”“แล้วว่านจะทำยังไงต่อล่ะนุ่น”“จะมาถามนุ่นได้ยังไงล่ะ ว่านก็ต้องถามตัวเองสิว่าเอายังไงต่อว่านรู้สึกยังไงกับเขาบ้าง”“ก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรนะ พี่วินก็แค่คนรู้จักคนหนึ่งเวลาคุยกับเขาก็เหมือนคุยกับเพื่อนกับพี่”“ใจไม่เต้นแรงเลยเหรอ”“ไม่นะ”“คุยกับเขาแล้วรู้สึกรำคาญหรือเบื่อบ้างไหมล่ะ”“ก็ไม่นะคุยกันได้เรื่อยๆ เจอกันแค่สามครั้งเองยังไม่รู้สึกเบื่อหรอก”“ถ้าอย่างนั้นก็ลองให้เขาโอกาสเขาดูสิแต่ถ้าคุยแล้วเริ่มเบื่อหรือคิดว่าไม่ใช่ก็ถอยออกมา นุ่นว่าว่านเลิกกับพี่ภัทรมานานแล้วนะ จะคุยกับผู้ชายคนอื่นมันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายหรือผิดอะไรเลย”“แค่คุยกันไม่กี่ครั้งเองว่านยังไม่อยากคิดอะไรม
Last Updated : 2025-02-26เมียลับCEO ตอนที่ 11 ไม่เหมือนคนอื่น
ช่วงนี้ภาวินท์มักจะโทรศัพท์มาหาพิมพ์พริมาเป็นประจำในช่วงเวลาเย็น บางวันเขาก็โทรศัพท์มาหาเธอในเวลาสามทุ่มเพื่อชวนหญิงสาวลงไปทานก๋วยเตี๋ยวถึงแม้ว่าพิมพ์พริมาจะทานข้าวแล้วแต่หญิงสาวก็ลงไปนั่งเป็นเพื่อนเขา พอทานเสร็จเขาก็เดินมาส่งที่หอแต่หญิงสาวก็ไม่เคยชวนเขาขึ้นไปข้างบนและเขาเองก็ไม่เคยขอขึ้นไปบนนั้น เพราะชายหนุ่มเป็นแบบนี้พิมพ์พริมาเลยไม่รู้สึกอึดอัดที่จะคุยกับภาวินท์เลย ในทางตรงกันข้ามหญิงสาวกลับรู้สึกสบายใจมากเธอรู้สึกว่าการได้คุยกับเขาทุกวันมันทำให้เธอนั้นหายเหงาไปได้มากทีเดียว“คืนนี้พี่อาจจะไม่โทรหาว่านะ” ภาวินท์บอกกับหญิงสาวเมื่อเดินมาถึงหน้าหอพักของเธอหลังจากที่เขาทานก๋วยเตี๋ยวอิ่มแล้ว“ค่ะ” พิมพ์พริมาตอบรับสั้นๆ“ว่านจะไม่ถามเหรอครับว่าทำไม”“พี่วินคะ คนเราก็ต้องมีธุระส่วนตัวกันบ้าง” หญิงสาวรู้ว่าบางครั้งก็ไม่จำเป็นจะต้องบอกกับคนอื่นทุกเรื่อง“ที่ไม่ถามเพราะว่ารำคาญที่พี่โทรมาทุกวันใช่ไหม”“พี่วินก็ขี้น้อยใจเหมือนกันนะคะ ว่านไม่ได้คิดแบบนั้นหรอกค่ะ”“ไม่รำคาญจริงๆ ใช่ไหม” ชายหนุ่มถามย้ำอีกครั้ง“ทำไมถึงคิดว่าว่านจะรำคาญเหรอคะ”“ก็พี่โทรหาว่านก็ถามแต่คำถามเดิมๆ กินข้าวหรือยังทำงา
Last Updated : 2025-03-22
Latest chapter
เมียลับCEO ตอนที่ 38 เมียลับ (ตอบจบ)
เรื่องที่พิมพ์พริมากับภาวินท์คบหาเป็นแฟนกันมีคนรู้ไม่มากเท่าไหร่ แม้ว่าทั้งสองจะมาทำงานตั้งแต่เช้าและกลับคอนโดมิเนียมพร้อมกันในตอนเย็น แต่เรื่องมันก็ยังคงเป็นความลับเนื่องจากพิมพ์พริมาไม่เคยแสดงตัวว่าตนเองเป็นแฟนของเจ้าของบริษัทและขณะอยู่ที่บริษัทภาวินท์ก็พยายามวางตัวไม่เดินมาหาคนรักในช่วงเวลากลางวัน เนื่องจากกลัวว่าหญิงสาวจะอึดอัดแต่หลังจากกำหนดการแต่งงานและการ์ดแต่งงานถูกแจกออกไปตามแผนกต่างๆ ทุกคนก็รู้ความจริงสายตาที่มองพิมพ์พริมาของบางคนเปลี่ยนไปแต่บางคนก็ยังคงมองเธออย่างเดิม หญิงสาวเองก็วางตัวดีเคยพูดคุยทักทายหรือไหว้ใครก็ทำแบบนั้นตลอดมัน เลยทำให้คนอื่นยอมรับมากขึ้นหลังจากหญิงสาวเข้าทำงานในบริษัทได้ครบหนึ่งปีทั้งสองก็แต่งงานกันงานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่จังหวัดพิจิตรภาวินท์และเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวรวมถึงญาติสนิทไปร่วมงานกันที่นั่นก่อนจะกลับมาฉลองพิธีมงคลสมรสที่กรุงเทพซึ่งจัดค่อนข้างใหญ่เพราะภาวินท์อยากให้พนักงานทุกคนได้เข้าร่วมและถือโอกาสเลี้ยงทุกคนไปในตัว“เหนื่อยไหมว่าน” เขาถามหลังจากที่อยู่กันตามลำพังในห้องสวีทของโรงแรม“เหนื่อยมากค่ะ แต่ก็มีความสุขมากๆ ด้วย”“พี่ก็มีความสุขมากเห
เมียลับCEO ตอนที่ 37 บอกมาให้หมด
เมื่อได้คุยกับหัวหน้าแล้วพิมพ์พริมาก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ยังมีอีกสองด่านที่เธอจะต้องผ่านให้ได้ก็คือการบอกกับนารีรัตน์และพี่กิ่งแก้ว สำหรับพี่กิ่งแก้วหญิงสาวคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาส่วนนารีรัตน์นั้นต้องค่อยๆ พูด แต่เท่าที่ได้รู้จักกันมาประมาณสามเดือนก็พอจะรู้ว่านารีรัตน์เป็นคนที่พูดเยอะ แต่จิตใจค่อนข้างดี ถ้าหากมีเหตุผลที่ดีพอเธอเชื่อเหลือเกินว่านารีรัตน์จะต้องไม่โกรธที่เธอปิดบังแบบนี้ในบ่ายวันหนึ่งพิมพ์พริมาได้มีโอกาสออกไปวางบิลกับพี่กิ่งแก้วเลยถือโอกาสนี้บอกพี่กิ่งแก้วว่าตนเองกำลังคบหาอยู่กับภาวินท์ เธอตกใจมากเพราะไม่คิดว่าคนใกล้ตัวของตัวเองคือผู้หญิงผู้โชคดีที่ทุกคนพูดถึงมาตลอดหลายวันนี้“พี่กิ่งไม่โกรธว่านใช่ไหมคะ ที่ว่านปิดบังความจริงมานานหลายเดือน”“พี่ไม่โกรธหรอกจ้ะ พี่เข้าใจดีเพราะถ้าหากเป็นพี่ก็ไม่กล้าบอกทุกคนตอนที่ตัวเองยังไม่ผ่านการทดลองงานหรอกเพราะถ้าเป็นแบบนั้นคนที่ลำบากใจน่าจะเป็นพี่สุมากกว่า”“ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธและยังเข้าใจว่าน ที่ว่านบอกพี่แบบนี้ไม่ใช่อยากจะอวดว่าตัวเองเป็นแฟนเจ้าของบริษัทแต่ที่บอกเพราะไม่อยากจะปิดบังค่ะ ว่านอยากให้พี่มองว่าว่านเป็นน้องสาวและเพื่อนร่วม
เมียลับCEO ตอนที่ 36 สารภาพความจริง
เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้วพิมพ์พริมาก็เดินมาหาสุกัญญาที่โต๊ะทำงาน“หาเก้าอี้มานั่งก่อนสิว่าน”พิมพ์พริมาลากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมาข้างโต๊ะทำงานของสุกัญญาก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดเรื่องนี้ยังไง“มีอะไรจะพูดกับพี่ ท่าทางเครียดเลยนะ”“พี่สุคะ ที่นี่มีกฎว่าถ้าจะคบใครก็ต้องเปิดเผยใช่ไหมคะห้ามแอบคบหากันใช่ไหมคะ”“ใช่จ้ะ ว่านถามแบบนี้หมายถึงว่านกำลังคบใครในบริษัทอยู่หรือเปล่า”“ใช่ค่ะ แต่ว่านไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะบอกคนอื่นดีไหม”“ทำไมล่ะหรือคนที่คบอยู่เขาไม่อยากให้ว่านบอกคนอื่น”“เขาให้บอกได้ค่ะแต่ว่านกลัวว่าบอกไปแล้วมันจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่ ว่านกลัวมันจะกระทบกับการทำงานและเพื่อนร่วมงานแต่ถ้าว่านไม่บอกแล้วมีคนมารู้ทีหลังก็กลัวจะเกิดปัญหา อีกอย่างว่านก็ไม่ค่อยอยากจะปิดบังเพื่อนร่วมงานเท่าไหร่แต่ จ่ๆ จะให้พูดออกไปตรงมันก็ดูไม่ดี”“ว่านกำลังจะพูดอะไรเหรอ พี่ตามไม่ทันเลย”“ก่อนที่ว่าจะบอกว่ากำลังคบกับใครว่านขอถามพี่สุหน่อยได้ไหม”“ได้สิ”“เรื่องการประเมินงานของว่านที่สุพิจารณาจากอะไรคะ”“ก็พิจารณาจากการทำงานไงล่ะ แล้วก็การทำงานเป็นทีมรวมถึงการมาทำงานตรงเวลา ทำไมว่านถามพี่แ
เมียลับCEO ตอนที่ 35 พนักงานประจำ
“ดีใจด้วยนะว่านดีใจเรื่องอะไรคะพี่สุ” พิมพ์พริมาหันไปถามหัวหน้าที่เดินยิ้มเข้ามาแต่ไกล“ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้ว่านทำงานที่นี่สามเดือนแล้วนะ และผลการประเมินมันก็ออกมาแล้ว”“ว่านผ่านใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความดีใจเพราะเห็นสีหน้าของพี่สุกัญญาก็พอจะเดาออก“ใช่จ้ะผ่านแล้วเดี๋ยวเคลียร์งานข้างหน้าเสร็จ ก็ไปเปลี่ยนบัตรพนักงานที่แผนกบุคคลนะอาจจะต้องเซ็นสัญญาบางอย่างเพิ่มเติมก่อนเซ็นก็ดูให้ดีๆ ล่ะ”“ค่ะพี่สุ” เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็รีบทำงานตรงหน้า ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย“พี่สุคะว่านขอไปแผนกบุคคลก่อนนะคะ”พิมพ์พริมาเดินไปที่แผนกบุคคลอย่างมีความสุขเพราะเธอเองก็ลุ้นมาหลายวันแล้วว่าตนเองจะผ่านการทดลองงานไหม“สวัสดีค่ะพี่จิตรา”“สวัสดีจ้ะว่านพี่ดีใจด้วยนะผ่านการทดลองงานแล้ว นี่ก็เป็นรายละเอียดและสัญญาของพนักงานประจำจ้ะว่านอ่านก่อนเซ็นนะ”“ค่ะพี่จิตรา” หญิงสาวนั่งอ่านสัญญาการทำงานซึ่งไม่ได้แตกต่างจากบริษัทเดิมมากนักเมื่ออ่านอย่างละเอียดและทำความเข้าใจและดูว่าไม่มีตรงไหนที่ตัวเองจะถูกเอาเปรียบก็รีบเซ็นชื่อลงไปในนั้น“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่จิตรา ถ้ายังงั้นว่านขอไปทำงานที่แผนกนะคะ”“ได้จ้ะ
เมียลับCEO ตอนที่ 34 ลงตัวแล้ว
การเจรจากับมารดาของพิมพ์พริมาและญาติของเธอผ่านไปได้ด้วยดี มารดาของหญิงสาวยอมให้ภาวินท์หมั้นหมายกับพิมพ์พริมาไว้ก่อน ส่วนงานแต่งงานนั้นจะตามมาหลังจากครบหนึ่งปีหลังจากทั้งสองได้คบหากันอย่างจริงจังคุณพิมพ์พรมารดาของพิมพ์พริมารู้สึกดีใจมากที่ได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง เธอยังจำคำพูดของคุณวสันต์บิดาของภาวินท์ในอดีตได้ดี ว่าถ้าหากพิมพ์พริมาโตขึ้นก็อยากให้หมั้นหมายกับลูกชายของตนเพื่อจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน ซึ่งไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นมันจะเป็นจริงได้แต่สิ่งที่พิมพ์พริมายังกังวลอยู่ตอนนี้ก็คือสถานะของตนเองในบริษัทเพราะยังต้องคอยหลบซ่อนสายตาของคนอื่นๆ และปกปิดเรื่องที่ตนเองกับภาวินท์คบหากันไว้ให้ได้นานที่สุด ช่วงนี้ชายหนุ่มมักจะแวะมาแผนกบัญชีบ่อยๆ บางครั้งก็มักจะสั่งอาหารมาให้พนักงานทุกคนในบริษัทซึ่งพิมพ์พริมารู้ดีว่าที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะเธออยากให้เธอได้ทานของอร่อยๆ“พี่วินคะว่านว่าพี่วินไม่ต้องเลี้ยงอาหารพนักงานทุกคนในบริษัทก็ได้นะคะว่านเกรงใจพี่วิน”“พี่ก็ไม่ได้เลี้ยงทุกวันสักหน่อย”“แต่พี่วินเลี้ยงทุกอาทิตย์เลยนะคะ ว่านถามพี่สุแล้วแต่ก่อนพี่วินไม่ได้เลี้ยงบ่อยแบบนี้ แล้วอาหารแต่ละอย่างก็ไม่ใช่ถู
เมียลับCEO ตอนที่ 33 ได้ครูดี nc
พิมพ์พริมาหอบเหนื่อยอย่างหนักช่องทางรักของหญิงสาวบีบรัดแท่งร้อนแรงและถี่ไปตามสัญชาตญาณที่ไม่อาจคุมได้ภาวินท์เองก็ปวดร้าวไปทั่วท่อนเอ็นแต่ต้องพยายามข่มอารมณ์ของตนเองไว้ให้นานที่สุดเพราะอยากมอบความสุขให้กับคนรักอย่างเต็มที่“อ่าห์....ว่านจ๋าครั้งนี้เสร็จแรงมากรัดพี่จะขาดอยู่แล้ว”“พี่วินขา...”“ดีไหมว่าน ชอบไหม”“พี่วิน....เสียวอีกแล้วว่านเสียวอีกแล้ว...อ่ะ...อื้อ...”เสียงหวานเรียกอย่างคนละเมอความเสียวพุ่งสูงอีกครั้ง ภาวินท์จับขาข้างหนึ่งพาดไปบนบ่าและตอกสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง“สุดยอดมากว่าน เอามันที่สุดเลยที่รัก ใกล้แล้วใช่ไหม ตอดพี่แรงแบบนี้ พี่ชอบจัง อ่าห์เสียวมากที่รัก....อ่าห์....พี่เสียวมาก”เสียงภาวินท์แหบพร่าแรงตอดรัดกำลังทำให้เขาเสียวมากขึ้นและอีกไม่นานก็คงจะถึงขอบสวรรค์“อื้อ....พี่วินขา....ว่านจะไม่ไหวแล้วนะคะ ว่านเสียว....”เสียงเธอหอบกระชั้นชายหนุ่มรู้ว่าตัวเองก็กำลังจะแตะขอบสวรรค์ ความเป็นสาวของเธอบีบรัดจนเขาแทบจะขาดใจ ไม่คิดเลยว่าความสุขจะมากมายถึงเพียงนี้สะโพกสอบถาโถมแรงขึ้นเร็วขึ้นจนคนรักเกร็งสะท้านกรีดร้องอีกครั้งชายหนุ่มกระแทกกร
เมียลับCEO ตอนที่ 32 แรงคิดถึง nc
เมื่อกลับถึงคอนโดมิเนียมทั้งสองคนก็รีบรับประทานอาหารด้วยความหิวก่อนจะอาบน้ำและมานั่งดูทีวีด้วยกันในห้องรับแขก“พี่วินคะพรุ่งนี้เราจะไปบ้านว่านกันจริงๆ ใช่ไหม”“จริงสิพี่จองตั๋วเครื่องบินไว้แล้วนะ”การเดินทางไปพิจิตรครั้งนี้ชายหนุ่มจะไปกับบิดามารดาเขาเลยเลือกที่จะนั่งเครื่องบินไปลงที่จังหวัดพิษณุโลกจากนั้นก็เช่ารถจากที่นั่นขับรถไปพิจิตรเพราะจะใช้เวลาน้อยกว่าการขับรถไปจากกรุงเทพ อีกอย่างเขาก็ไม่อยากให้บิดามารดาของตนเองนั่งรถนาน“เราจะไปกันกี่โมงคะพี่วิน” เพราะเขาเป็นคนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินทั้งหมดหญิงสาวเลยไม่แน่ว่าจะออกเดินทางกี่โมง“ไปเที่ยวบ่ายโมงครับ ไปถึงพิษณุโลกพ่อกับแม่พี่จะแวะไหว้พระก่อนแล้วค่อยเดินทางไปพิจิตร”“พ่อกับแม่พี่จะค้างที่นั่นกี่คืนคะ”“หนึ่งคืนครับ ท่านจะเดินทางกลับบ่ายวันอาทิตย์ส่วนว่านกับพี่จะกลับวันจันทร์ตอนบ่าย ว่านจะได้อยู่กับแม่สองคืนดีไหม”“ดีค่ะขอบคุณพี่วินมากเลยนะคะ ว่านคืนนี้เรารีบนอนกันเถอะค่ะพรุ่งนี้จะได้รีบเดินทาง”“พี่ก็บอกแล้วว่าเดินทางบ่ายโมงเราตื่นสายหน่อยก็ได้จากนั้นก็ไปเอากระเป๋าที่หอพักว่านแล้วก็ไปรับพ่อกับแม่เหลือเวลาอีกเยอะเพราะฉะนั้นคืนนี้ไ
เมียลับCEO ตอนที่ 31 อาสาไปส่ง
วันนี้เป็นช่วงวันศุกร์ปลายเดือนพนักงานแผนกอื่นๆ ก็เลิกงานกลับบ้านกันไปแล้วยังเหลือแค่แผนกบัญชีที่กำลังทำงานกันอย่างขะมักเขม้นเพราะจะต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จก่อนสิ้นเดือนระหว่างที่ทำงานกันอยู่ภาวินท์ที่เลิกงานช้ากว่าทุกวันก็เดินมายังแผนกบัญชีเพื่อทักทายกับพนักงานทุกคน“คุณภาวินท์ยังไม่กลับเหรอคะ” กิ่งแก้วที่เห็นเจ้านายหนุ่มก็รีบทักทาย“ผมเห็นว่ายังเปิดไฟอยู่ก็เลยเดินมาดูน่ะ สิ้นเดือนแบบนี้ทำงานหนักกันหน่อยนะ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพวกเราอยากเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จเพราะรู้ว่าพนักงานทุกคนก็อยากจะได้เงินเดือนตรงเวลา” สุกัญญาตอบเจ้านายส่วนพิมพ์พริมาและนารีรัตน์นั่งก้มหน้าทำงานอยู่“ว่านมานี่หน่อยสิ” เธอเรียกให้หญิงสาวที่ยังไม่เคยเจอกับเจ้านายให้ลุกมา“ค่ะพี่สุ”“พี่จะแนะนำให้รู้จักนี่คุณภาวินท์เจ้าของบริษัทของเรา”“สวัสดีค่ะคุณภาวินท์” หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าแต่ไม่กล้าสบตาเพราะกลัวจะผิดสังเกต“มาทำงานที่นี่นานแล้วเหรอ”เขาถามแล้วแอบยิ้มที่มุมปาก“เกือบจะหนึ่งเดือนแล้วค่ะคุณภาวินท์”“เป็นไงบ้างล่ะได้ข่าวว่าเคยทำงานที่บริษัทใหญ่มาก่อนมาทำงานบริษัทเล็กแบบนี้ปรับตัวได้มั๊ย”“ได้ค่ะ ไม
เมียลับCEO ตอนที่ 30 เจ้านายที่โสดและใจดี
การกลับมาทำงานอีกครั้งในเช้าวันอังคารทำให้พิมพ์พริมารู้สึกตื่นเต้นและระแวงเป็นอย่างมากเธอกลัวจะเจอกับภาวินท์ในที่ทำงานและจะแสดงพิรุธออกมาทำให้คนอื่นรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอและซีอีโอหนุ่มพิมพ์พริมารู้ว่าการเก็บความลับในเรื่องนี้มันค่อนข้างยากแต่ก็จะพยายามทำให้ได้เพราะไม่อยากให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับภาวินท์ หญิงสาวกลัวว่ามันอาจจะมีผลกับการประเมินในช่วงทดลองงานอีกทั้งคนอื่นก็คงจะคิดว่าที่เธอได้เข้ามาทำงานที่นี่เพราะใช้เส้นสายของภาวินท์แม้จะรู้ดีว่าความจริงคืออะไรแต่บางครั้งก็ยากที่จะห้ามเสียงนินทาของคนอื่น“สาวๆ จ๊ะ วันนี้ตอนกลางวันไม่ต้องลงไปกินข้าวข้างล่างนะ” สุกัญญาหัวหน้าแผนกเดินมาบอกกับลูกน้องอีกสามคนที่กำลังนั่งทำงานอยู่“ทำไมล่ะคะพี่สุหรือว่าวันนี้พี่สุใจดีซื้ออาหารมาเลี้ยงพวกเราคะ” นารีรัตน์ถามหัวหน้าด้วยความสงสัยเพราะปกติแล้วตอนกลางวันแบบนี้ทุกคนจะแยกย้ายกันลงไปรับประทานอาหารก่อนจะกลับขึ้นมาอีกครั้งเมื่อถึงเวลาทำงานในช่วงบ่าย“มีคนใจดีเลี้ยงอาหารพวกเราน่ะ แต่ไม่ใช่พี่หรอกนะ”“ใครเหรอคะพี่สุ” พิมพ์พริมาถามบ้างเพราะตั้งแต่มาทำงานที่นี่ก็ไม่เห็นจะมีการเลี้ยงอาหารกลางวันแบบ
