Share

บทที่ 27

last update Huling Na-update: 2025-02-14 22:02:55

ถ้าในห้องสว่างหน่อยคงจะเห็นรอยยิ้มของคนตัวเล็ก เธอเป็นบ้าอะไรเรียกร้องความสนใจจนเขาจับได้เนี่ยนะ เพราะมันกระสับกระส่ายเมื่อเขาไม่สนใจ

ที่เซอร์เวย์ไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าประจำเดือนเธอยังคงตกค้างอยู่ ก็เลยไม่อยากจะถูกตัวกลัวเธอจะหงุดหงิดด้วย เรื่องนี้คนเป็นแพทย์รู้ดี ว่าช่วงที่ผู้หญิงมีรอบเดือนจะอารมณ์ไม่ปกติ

"หายนานหรือยัง"

"พอใส่ผ้าอนามัยเมื่อคืนนี้มันก็หยุดไหลเลยค่ะ" หญิงสาวตอบไปแบบอายๆ แต่ก็ต้องตอบแหละ กลัวว่าเขาจะไม่กล้าทำอะไร แต่นี่เธอเป็นบ้าหรือไงถึงอยากจะให้เขาทำอะไรกับตัวเอง

"จริงเหรอ" กำลังคิดอยู่เลยว่าอยากจะรักษาตัวเองอีกสักครั้งลองดู เขาอาจจะไม่คิดเหมือนผู้ชายคนอื่นทั่วไป เพราะสุขภาพจิตของเขาไม่ปกติ

มือหนาขยับขึ้นมาวางแนบกับหน้าอกอวบ แล้วลูบคลำเบาๆ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ตัวเอง

สายตาทั้งสองมองสบกันผ่านความมืด แล้วคนที่อยู่ด้านบนก็ค่อยๆ โน้มลงมาช้าๆ

"??" อยู่ดีๆ เขาก็หยุดทุกอย่างไว้ จนหญิงสาวที่หลับตาลงเพราะคิดว่าเขาจะจูบ ค่อยๆ ลืมตาขึ้น "ทำไมคะ"

"เปล่าหรอก คุณเพิ่งหายผมกลัวว่ามันจะไปกระตุ้นอีก" แต่จริงๆ ไม่ใช่เลย เพราะภาพคนป่วยในห้องผ่าตัดมันชัดขึ้นมาอีกครั้ง

ไอยวริญแอบตำหนิตัวเอง
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • เมียขัดดอก   บทที่ 28

    "ไปหาที่เงียบๆ คุยกันก่อน""ทำไมต้องไปหาที่เงียบๆ คุยกันด้วยล่ะคะ คุยมันตรงนี้จะไม่ดีกว่าเหรอคนเยอะดีออก พี่ๆนักข่าวก็อยากจะรู้เรื่องด้วย" เอาสิถึงยังไงเธอก็ไม่มีทางที่จะสมหวังแล้ว แถมถ้าข่าวนี้ออกไป เธอคงเสียหายมาก ก็เลยคิดจะดึงข่าวของเซอร์เวย์ให้มากลบเกลื่อนข่าวงานแต่งล่ม"เธอแน่ใจแล้วเหรอว่าจะคุยตรงนี้" สายตาของพลตรีนายแพทย์วันเวย์ไม่ได้มองรุ่งฤดีเหมือนเดิมอีกต่อไป ถึงแม้จะเอ็นดูเด็กคนนี้ แต่ถึงอย่างไรเซอร์เวย์ก็เป็นลูก แถมเป็นทายาทคนเดียวที่จะสืบทอดโรงพยาบาลนี้ด้วย ท่านคงไม่ปล่อยให้ชื่อเสียงของลูกชายเสียหายแน่จากที่มั่นใจในตัวเองมาก ตอนนี้เริ่มประหม่า เพราะถ้าท่านจะเล่นงานมีหวังครอบครัวของเธอดับแน่ พลตรีนายแพทย์วันเวย์หันไปสั่งลูกน้องให้ยกเลิกงานนี้ และให้ทุกคนกลับบ้านไป ถ้าสำนักข่าวไหนเอาข่าวนี้ไปทำเสียๆ หายๆ ท่านจะสั่งฟ้องให้หมด "อาย?" ขณะที่ทุกคนกำลังจะไปหาที่คุยกัน ไอยวริญก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาตรงหน้า ..เคยได้ยินไหมว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ พอเธอเห็นข่าวสามีที่กำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น จะให้เธอนอนรออยู่ที่บ้านได้ยังไง หญิงสาวก็เลยมาโรงแรมที่ใช้จัดงานเพื่อให้เห็นกับตาตัวเอ

    Huling Na-update : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 29

    "ลูกชายของท่านนายพล เป็นพวกเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งคือไม่มีอารมณ์กับผู้หญิง ไม่แน่ว่าลูกชายของท่าน อาจจะเป็นประเภทรักร่วมเพศก็ได้" ตอนที่รุ่งฤดีรู้เรื่องนี้ก็ช็อคไปเหมือนกัน จนต้องได้ถามตัวเองว่าถ้าร่วมหอลงโลงกับผู้ชายคนนี้จะรับได้ไหม คำตอบที่ได้ก็คือรับได้อยู่แล้ว เพราะฐานะทางบ้านของเขานอกจากจะมั่งมีแล้วยังมีอำนาจแต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น ในเมื่อเธอไม่ได้คนอื่นก็ต้องไม่ได้เซอร์เวย์ไม่ได้สนใจคนที่พูดเลย เขาหันมองไปดูหน้าเธอ ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง เพราะหลายครั้งต่อหลายครั้งที่เขาปฏิเสธเรื่องร่วมเพศ"คุณไปเอาที่ไหนมาพูดคะ" จากที่ทุกคนกำลังตกใจและให้ความสนใจกับรุ่งฤดีอยู่นั้น พอได้ยินไอยวริญพูดขึ้นทุกคนที่อยู่ในห้องต่างก็หันมองมาที่เธอ "สามีฉันจะเป็นพวกเสื่อมสมรรถภาพทางเพศได้ยังไง ก็ในเมื่อฉันแทบไม่ได้นอนทั้งคืน" ถ้าอยู่ในสถานะการณ์อื่นเธออาจจะไม่กล้าพูด แต่นี่มันคือการยืนยันว่านายแพทย์เซอร์เวย์หรือผู้เป็นสามีของเธอ ไม่ได้เป็นอย่างที่ผู้หญิงอีกคนว่ามาเลย"แกจะไม่พูดอะไรเลยเหรอ" พลตรีนายแพทย์วันเวย์หันไปถามลูกชาย เพราะเรื่องนี้มันน่าตกใจอยู่มาก ถ้าไม่มี

    Huling Na-update : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 30

    ผิดความคาดหมายของเซอร์เวย์มาก ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนผู้หญิงหลายๆ คนที่เขาเคยรู้จักมา เธอมีเหตุผลและยอมฟังเหตุผลของคนอื่นด้านนอก.."จะไปไหนของคุณอีก""ก็กลับบ้านไงคะ""กลับบ้านตอนนี้เนี่ยนะ""ทำไมคะ กลับตอนนี้ไม่ได้เหรอ""ได้..แต่คุณจะไม่รอบอกลูกหน่อยเหรอ""เดี๋ยวฉันทิ้งข้อความบอกลูกไว้ก็ได้" นางอยากจะปล่อยให้ลูกชายมีเวลาเป็นส่วนตัวมากกว่านี้"อืออ เสียงโทรศัพท์ของคุณหมอค่ะ" หญิงสาวที่เพิ่งถูกเขาจูบไป เตือนสติเมื่อได้ยินเสียงข้อความไลน์"คุณแม่คงส่งข้อความมา..ไม่ต้องสนใจ" เพราะเขาได้ยินเสียงรถขับออกจากบ้านไป คงเป็นรถของพ่อและแม่ โชคดีที่พวกท่านเข้าใจสิ่งที่เขากำลังเป็นอยู่ และพ่อคงจะเปิดใจรับเธอได้มากกว่าเดิม"ถ้างั้นก็ต่อเถอะค่ะ" ใบหน้าสวยหวานเงยขึ้นเพื่อให้เขาจูบต่อคนที่ตัวสูงกว่าโน้มลงมาแนบริมฝีปากของอีกฝ่าย เขาทำแค่จูบภายนอกโดยไม่ได้ส่งลิ้นเข้ามา เธอก็เริ่มผิดสังเกต เหมือนเขาจะหยุดอีกแล้ว มือเรียวเอื้อมขึ้นไปโอบต้นคอใช้แรงดึงลงมาแล้วเผยอปากออกพองามเพื่อเชิญชวน"??" จากที่กำลังเครียดอยู่เพราะภาพแทรกเข้ามา มุมปากหนาก็ยกยิ้มขึ้นก่อนที่จะส่งลิ้นเข้าไปในโพรงปากเพื่อดื่มด่ำความหอมละมุน

    Huling Na-update : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 31

    เซอร์เวย์รีบขึ้นมาดูห้องทำงานชั้นบน..ห้องที่เธอเคยอยู่"??" พอมาถึงเขาก็เห็นเธอนั่งรออยู่ที่หน้าห้อง "ทำไมไม่โทรหาผมก่อน""คุณหมอคะ" คนที่รับตำแหน่งเป็นเลขานุการ ยิ้มหน้าบานเมื่อเห็นคุณหมอเจ้าของโรงพยาบาลนี้ขึ้นมาบนห้องทำงาน"อายรอคุณหมออยู่ค่ะ" ขณะที่พูดกับเขา..สายตาเธอเหลือบมองไปดูผู้หญิงที่ไม่อนุญาตให้เธอเข้าไปในห้อง"คนนี้คุณวิชุดา มาทำงานแทนคุณแจน" เซอร์เวย์ก็เลยแนะนำเลขาคนใหม่ให้เธอได้รู้จัก"คุณหมอห้ามไว้ไม่ให้ใครเข้าไปในห้อง วิก็เลยไม่ให้เข้าค่ะ" สีหน้าวิชุดาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะสำคัญกับเจ้านายพอสมควร"คนนี้ภรรยาผมเอง ถ้าเธอมาก็ให้เข้าไปได้เลย" เขาเพิ่งปรับเปลี่ยนตำแหน่งก็เลยยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเลขาคนใหม่ เพราะไม่คิดว่าเธอจะมาแบบไม่ได้บอกกล่าว "เข้าไปข้างในดีกว่าครับ" ชายหนุ่มเดินไปเปิดประตูเพื่อให้เธอได้เข้าไป"เมียเลยเหรอ?" วิชุดาถึงกับสตั้นไปหลายวิ จนเจ้านายพาภรรยาเข้าไปในห้องแล้วถึงตั้งสติได้ "..หัวเราจะขาดไหมวะเนี่ย โอ๊ยตายแล้ว"ตอนที่นั่งรอเขาอยู่หน้าห้อง วิชุดาแอบโทรเม้าท์กับเพื่อน..ว่าคุณหมอเจ้าของโรงพยาบาลหล่อมาก เพื่อนยังยุให้จีบอยู่เลย"คุณ

    Huling Na-update : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 32

    พอหายตะลึงแล้วผู้เป็นแม่ก็เลยหันมามองดูลูกสาวบ้าง"แล้วเราล่ะลูก..รักคุณหมอไหม"หญิงสาวตอบออกไปโดยการพยักหน้า แต่สายตาของเธอก็ยังคงมองเขาอยู่"ตอบผู้ใหญ่ทำไมถึงพยักหน้าล่ะ พูดมา" แม่ตำหนิลูกไปเบาๆ เพราะเห็นสีหน้าของนายแพทย์หนุ่มแล้วคงอยากได้ยินมากกว่าพยักหน้าตอบ"รักค่ะ อายรักคุณหมอค่ะ" คำนี้มันอัดแน่นอยู่ในอกมานานแล้ว ดีใจที่ได้พูดมันออกมาสักที"ผมยังมีอีกเรื่องที่ยังไม่ได้บอกคุณแม่ครับ""ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องอะไร แม่ก็อภัยให้คุณหมอค่ะ" ได้ยินแค่ลูกสาวบอกว่าอาศัยอยู่กับผู้ชายคนนี้ นางก็พอจะเดาได้แล้วว่าทั้งสองคงจะเกินเลยกันไปมากแล้ว"ขอบพระคุณมากครับ ถ้าคุณแม่หายดีเมื่อไร ผมสัญญาว่าจะจัดงานแต่งให้กับอายไม่ให้น้อยหน้าใคร""แม่ต้องขอบใจคุณหมอมากนะคะ" ผู้เป็นแม่ยิ่งกว่ายกภูเขาออกจากอก ถึงนางจะตายก็คงไม่เสียดายชีวิตแล้ว เพราะมีคนดูแลลูกสาวที่รักต่อจากนาง"ผมต่างหากครับที่ต้องขอบคุณคุณแม่ ที่คุณแม่เลี้ยงดูเธอมาได้ดีขนาดนี้" คำพูดแต่ละคำของเขากลั่นกรองออกมาดีแล้ว เพราะวุฒิภาวะของเขาก็ไม่ใช่น้อยๆ"แม่อายจะหายดีเมื่อไรคะคุณหมอ" มันคือสิ่งที่เธออยากจะรู้มากที่สุด"ให้ท่านรักษาตัวที่นี่

    Huling Na-update : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 33

    เขาปล่อยให้เธอใช้ปากอยู่ไม่นาน เพราะดูท่าแล้วคงต้องได้สอนกันอีกยาว ชายหนุ่มก็เลยพาคนตัวเล็กขึ้นมานอนหงายบนเตียง เพราะเธอกำจัดสิ่งกีดขวางไปแบบนั้นคงต้องการอะไรบางอย่างแน่ และเรื่องนี้เขาก็พอจะรู้"อือ" พอลิ้นหนาสะกิดเม็ดเสียว ทำให้เจ้าของเรือนร่างระหงถึงกับสยิว "อ๊อยคุณหมอคะ" จังหวะที่เขาดูด ไม่รู้ว่าจะบรรยายยังไงแต่ก็มีเจ็บบ้างเพราะแรงที่เขาใช้"ก็มันมันเขี้ยวนี่" แต่เซอร์เวย์ก็รู้แหละ ว่าตัวเองดูดแรงไป มันเกลี้ยงเกลาขนาดนั้นใครจะอดใจไหวล่ะ"??" พอใช้ลิ้นไปสักครู่เขาก็หยุดแล้วก็เดินไปเปิดไฟที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน ..หญิงสาวที่ถูกกระตุ้นอารมณ์มองตามไปแบบสงสัยว่าเขาหมดอารมณ์อีกแล้วเหรอ "???" แต่พอเห็นอีกฝ่ายหยิบอะไรมาสวมใส่ที่มือมันยิ่งทำให้เธอสงสัยไปกันใหญ่"นิ้วของเรามีเชื้อโรค ยิ่งตรงซอกเล็บ" พูดแค่นี้เธอคงจะเข้าใจ สิ่งที่เขาหยิบมาใส่ก็คือถุงมือแพทย์ไอยวริญอายแทบจะไม่กล้ามองอีกเมื่อรู้ว่าเขาสวมถุงมือมาเพื่ออะไร"อื้อ" นิ้วที่สวมใส่ถุงมือกันเชื้อโรค ค่อยๆ แทรกเข้ามาในร่อง พร้อมสายตาคมที่มองใบหน้าหวานของอีกฝ่าย เพราะตอนนี้ในห้องเริ่มมีแสงสว่างจากโต๊ะทำงานแล้วเสียงมือที่ขยับเข้าออก ค่อย

    Huling Na-update : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 34

    "อะไรนะ?" ได้ยินแบบนั้นพยาบาลยิ่งให้เข้าไปไม่ได้ พูดมาได้ยังไงว่าจะเข้าไปขอเงินจากคุณหมอ"ฉันเข้าไปได้ไหมคะ""ขอโทษค่ะ ฉันคงให้คุณเข้าไปไม่ได้"เอ้าา..บอกความจริงแล้วก็ไม่ได้เข้าไปอีก "ถ้างั้นฉันรอคุณหมอได้ตรงไหนคะ""เชิญนั่งรอตรงที่รอญาติด้านนอกเลยค่ะ"โห่..ไกลเลย แต่จะทำยังไงได้ ถ้าจะบอกว่าเธอเป็นอะไรกับเขา ก็กลัวว่าพยาบาลจะไม่เชื่อเดี๋ยวหาว่าเธอตู่อีก ต้องรอให้เขาเป็นคนยืนยันเองไอยวริญก็เลยต้องได้เดินไปรอตรงที่พยาบาลบอกขณะที่นั่งรอ..แน่นอนว่าต้องมีคนซุบซิบนินทากันแน่ แต่เธอก็ไม่แคร์ไม่สนใจ ใครจะพูดอะไรก็เชิญพูดไปเลย ถ้ารู้ความจริงแล้วกลับลำให้ทันแล้วกัน แอบตำหนิสามีในใจเล็กน้อยทำไมไม่แนะนำเธอให้กับลูกน้องได้รู้จัก"ฮัดเช้ย!""คุณหมอไม่สบายหรือเปล่าคะ" คนที่ถามก็คือพยาบาลที่อยู่ในห้องตรวจ"เปล่าหรอกครับ รู้สึกคันจมูกยังไงไม่รู้""คุณหมอพักผ่อนบ้างนะคะ คนไข้เหลืออีกไม่กี่คนแล้วค่ะ" พอคนไข้คนนี้ออกไปพยาบาลก็ตามคิวต่อไปเข้ามาจนถึงเวลาพักเที่ยง..คนไข้ที่รอตรวจในรอบบ่ายออกไปหาอะไรทานกันก่อน คุณหมอก็เช่นกัน พอเขาทำเอกสารเสร็จก็ออกมาจากห้องตรวจชายหนุ่มไม่ได้แวะคุยกับใคร เพราะคิดว่าจะข

    Huling Na-update : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 35

    "เออ.. มาหาคุณหมอเหรอคะ" ตอนนี้ข่าวของเธอคนรู้ทั่วทั้งโรงพยาบาล และคนที่ถามก็คือพยาบาลกะดึกที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์กับเพื่อนเลย แต่ก็ยังรู้..เพราะมีไลน์กลุ่มกัน"ค่ะ""คุณหมออยู่ในห้องนั่นแหละค่ะ""เขายังมีคนไข้เหรอคะ""เปล่าค่ะ""ถ้างั้นฉันขอไปพบเขาหน่อยนะคะ"พยาบาลยังบอกไม่หมดเลยว่าไม่ใช่คนไข้แต่เป็นญาติคนไข้ แต่ถึงยังไงก็ต้องได้อนุญาตให้เธอเข้าไปอยู่แล้ว เพราะเป็นคำสั่งของคุณหมอแกร็ก..ไอยวริญมาถึงหน้าห้องก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป เพราะพยาบาลบอกว่าเขาไม่มีคนไข้ "??"พอมีคนเปิดประตูเข้ามา เซอร์เวย์รีบชักมือออกจากที่วางอยู่ตรงไหล่ของผู้หญิงที่นั่งอยู่ในห้อง"ขอโทษค่ะไม่คิดว่าคุณหมอจะมี.." ไหนพยาบาลบอกว่าเขาไม่มีคนไข้ไง ดวงตาของเธอไม่ได้มองดูสามีเลย แต่มองดูผู้หญิงที่นั่งทำหน้าเศร้า คนที่สามีเธอปลอบอยู่เมื่อสักครู่"ผมติดคนไข้อยู่ ก็เลยยังไม่ขึ้นไป""เธอเป็นใครเหรอ" เธอคนที่นั่งทำหน้าเศร้า ถามนายแพทย์หนุ่มตรงหน้า"เมียเราเอง""เมีย?"ผู้หญิงคนนั้นดูหน้าซีดลงเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเธอเป็นอะไรกับเขา แต่ก็ปรับสีหน้าได้เร็วมาก"สวัสดีค่ะ""สวัสดีค่ะ ถ้าคุณติดงานอยู่ ฉันไม่กวนแล้วค่ะ" ผิดคาด

    Huling Na-update : 2025-02-14

Pinakabagong kabanata

  • เมียขัดดอก   บทที่ 158 ตอนจบ

    "เข้าข้างในกัน" เกษมราษฎร์เอื้อมมือมาให้อีกฝ่ายจับมือท่านไว้ เพื่อจะได้ก้าวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน"ท่านทำอะไรคะ" นางยอมเดินตามแรงที่อีกฝ่ายจูง แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้"บอกแล้วไงว่าไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ แต่งงานกันนะ""อู๊วววว" เสียงโห่แสดงความยินดีดังขึ้นเมื่อเกษมราษฎร์คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในคืนนี้ ท่านเคยพูดไว้แล้วถึงแม้ว่าจะพูดแค่กับตัวเอง ถ้ามีโอกาสได้ทำเพื่อเธอ..จะทำให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาเธอ"ลุกขึ้นเถอะค่ะท่าน""คุณตอบตกลงมาก่อนสิ""ท่านเพิ่งขอหมั้นไปวันก่อนเองนะคะ""ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะอยู่แบบนี้""ตกลงก็ได้ค่ะ" จากเสียงโห่ร้องกลายเป็นเสียงกรี๊ดลั่นจนโรงแรมแทบจะแตก เมื่อฝ่ายหญิงตอบตกลงแต่งงานด้วยเกษมราษฎร์ลุกขึ้นโดยที่ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ถึงแม้จะอายุและเยอะแล้วแต่ร่างกายของท่านก็ยังแข็งแรง เพราะการเป็นทหารต้องได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"ดีใจด้วยนะครับ" รามสูรเข้ามาแสดงความยินดี เขาดีใจมากที่จะเห็นแม่มีความสุขสักที ตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เห็นแม่ต้องเฝ้ารอพ่อกลับบ้านทุกวันและลูกๆ คนที่เหลือก็เข้ามาแสดงความยินดี รวมทั้งแขกในงาน วันนี้ท่าน

  • เมียขัดดอก   บทที่ 157

    เย็นวันเดียวกันนั้น.. พุดตาลเรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาทานข้าวเย็นร่วมกัน"สวัสดีครับท่าน" รามสูรมาพร้อมกับภรรยา และลูกชาย พอมาถึงก็เห็นว่าท่านพลเอกเกษมราษฎร์ ก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วย"มาครบกันแล้วใช่ไหม นั่งก่อนสิลูก"พอลูกชายนั่งลงเกษมราษฎร์ก็ขอเป็นคนพูดเอง ท่านบอกทุกคนว่าขอเข้ามาอยู่ร่วมครอบครัวด้วย ทีแรกเกษมราษฎร์ก็ช่างใจอยู่ กลัวลูกๆ ของพุดตาลจะไม่ชอบใจ เพราะถึงยังไงพ่อของพวกเขาก็มีทีท่าว่าจะกลับมา"ยินดีต้อนรับครับ ผมเองต่างหากที่ต้องฝากคุณแม่ไว้กับท่าน" พี่ชายคนโตเป็นคนเอ่ยพูดก่อน"ขอบใจมากนะลูก" ใจจริงพุดตาลก็อยากจะอยู่กับลูกและหลานแบบนี้ไปจนแก่เฒ่า แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อสามีหย่าขาดจากผู้หญิงคนนั้น ยังไงท่านก็ต้องกลับมาวนเวียนจนทำให้ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุขแน่ นางก็เลยตัดสินใจตัดกรรมกันไปแต่เพียงแค่นี้"ผมจะประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องของเราในเร็ววันนี้""เรื่องนี้แล้วแต่ท่านค่ะ" นางคิดว่าให้คนรับรู้ไว้ก็ดี เรื่องถูกนินทาหนีไม่พ้นอยู่แล้ว ใครจะนินทาก็ช่าง ขอให้ตัวเองอยู่แบบสบายใจก็พอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จ ลูกชายทั้งสองก็ขอตัวกลับเพราะมันดึกแล้ว ส่วนเพลิงไม่อยากจะกลับก็ต้องได

  • เมียขัดดอก   บทที่ 156

    "ใจเย็นก่อนสิคะมาเหนื่อยๆ น้ำก็ยังไม่อาบ""ขอชื่นใจก่อน" ริมฝีปากหนากระซิบพูดในขณะที่จมูกยังสูดดมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด"คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ" รักครั้งแรกของเธอมันช่างสวยงามนัก แต่เมขลาหวังว่าจะหยุดผู้ชายคนนี้ไว้ได้แค่เธอ เพราะถ้าเขามีตำแหน่งที่สูงขึ้น เขาจะเป็นเหมือนคนที่ให้กำเนิดเธอไหม"เป็นอะไร" เพลิงสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเธอไม่เหมือนตอนที่เรียกเขาขึ้นมาข้างบนเลย"อนาคตข้างหน้าอะไรมันก็ไม่แน่นอนค่ะ เผื่อคุณก้าวไปในตำแหน่งที่สูงกว่านี้..""อย่าคิดอะไรที่มันจะไม่เกิดขึ้น" แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงกลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนพ่อ"คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่""ผมรักคุณ คำนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ฟังมันจากปากผม และผมก็จะพูดให้คุณฟังเพียงคนเดียว""ขอบคุณนะคะ" ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา แต่ก่อนตอนที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ยังมีความสุขมากกว่านี้เลย แต่พอรู้ว่าพ่อมีนิสัยยังไง เมขลาก็เริ่มกลัวผู้ชายรอบข้าง[โรงแรมหรู]ที่พลเอกเกษมราษฎร์พาพุดตาลมาทานข้าวที่โรงแรม เพราะรู้แล้วว่านางคงไม่กลับไปหาอะไรเดิมๆอีก ท่านต้องทำให้นางเห็นว่าท่านสามารถที่จะพานางก้าวไปในทุกๆที่ได้"ทำไมคุณรู้ว่าฉันชอบกิน เออ..

  • เมียขัดดอก   บทที่ 155

    "ทำอะไรกัน"คนที่กำลังโอบกอดกันถึงกับตกใจปล่อยมือออก"ท่าน?""นายคงไม่อยากจะอยู่ในกรมแล้วใช่ไหม""อย่าทำอะไรผู้กองนะคะ" ถึงแม้เธอจะตัวเล็กกว่ามาก แต่หญิงสาวก็ใจกล้าก้าวออกมายืนบังชายคนรักไว้"เรารู้ไหมว่ามันไม่สมควร""จะสมควรหรือไม่ มันอยู่ที่เราสองคนค่ะ""อย่าลืมสิว่าเราเป็นลูกของใคร""หึ.. แล้วฉันเป็นลูกของใครล่ะคะ""มันสมควรแล้วเหรอที่จะมาพูดต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ""พ่อ?" เมขลาอยากจะพูดอะไรอีกตั้งมากมาย แต่มันจุกในอกเสียก่อน"มีอะไรกัน" แม่บ้านรีบเข้าไปตามคุณผู้หญิงออกมาดู กลัวว่าจะมีเรื่อง"คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะเร่งเรื่องให้ลูกไปเรียนต่อต่างประเทศ""เรียนต่อต่างประเทศ?" เพลิงพูดพร้อมกับมองหน้าเมขลา แล้วมองไปที่ท่านพลเอกเรวทัต"ฉันไม่ไปค่ะ""ลูกไม่อยากเรียน" พุดตาลคิดว่านางคงต้องได้ออกหน้าเองแล้วล่ะ"อายุแค่นี้ยังเรียนได้อีกตั้งเยอะ ทำไมถึงคิดสั้น""อะไรคือการคิดสั้นคะ""ก็ที่เห็นอยู่นี่ไง""คนนี้ผู้กองเพลิงท่านก็คงจะรู้จักแล้ว เขาเป็นคนรักของฉัน ไม่สิ.." ถ้าพูดแค่คนรักมันคงไม่จบตรงนี้แน่ เมขลาก็เลยให้สถานะใหม่กับเพลิง "เขาเป็นพ่อของลูกในท้องฉันเองค่ะ""???" ไม่ใช่แค่พลเอกเรวทัตและพุดตา

  • เมียขัดดอก   บทที่ 154

    เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า เรวทัตก็เลยยังไม่พูดอะไรอีก เพราะคดีเก่ายังไม่เคลียร์"อยู่พร้อมหน้ากันก็ดีแล้ว พ่อจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังนี้แล้วนะ"เรวทัตพูดจบ ลูกๆ ต่างก็มองดูหน้าคนเป็นแม่มันคงเป็นเวรกรรมของนางที่เคยสร้างไว้กับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ก็เลยต้องได้ตามมาชดใช้กรรม หนีไปไหนก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณ คุณจะมาอยู่ใครจะว่าอะไรได้ล่ะคะ"เรวทัตอยากได้ยินคนตรงหน้าเรียกว่าคุณพี่เหมือนเดิม แต่คงต้องใช้เวลา เพราะตัวเองทำไว้กับนางเยอะ"หือ รามิล" มองเข้าไปด้านในก็เห็นลูกสะใภ้คนโตกำลังอุ้มหลานชายเดินออกมา เรวทัตก็เลยเดินเข้าไปหาหลานพอคนเป็นพ่อไปแล้ว ลูกๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองดูหน้าแม่อีกครั้ง นาทีนี้ไม่มีใครน่าสงสารเท่าท่านอีกแล้ว"แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" แค่นี้นางก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหย่าจริง เพราะถ้าไม่งั้นคงไม่บอกว่าจะกลับมานอนบ้านหลังนี้ นางรนหาที่เอง คิดว่าท่านจะไม่กล้าหย่าดาราสาวสวยคนนั้นทุกคนเข้าไปแล้ว เมขลาก็หันกลับมากุมมือเพลิงไว้ "เรายังจะเป็นเหมือนเดิม อย่าคิดมากนะคะ" เมขลารู้ดีว่าเพลิงคิดว่าตัวเองต่ำต้อย"ผมจะไม่ถอ

  • เมียขัดดอก   บทที่ 153

    "ผมมาคิดทบทวนเรื่องของเราดูแล้ว""ท่านไม่สบายหรือเปล่าคะ" แพรวพราวเริ่มใจไม่ดี แต่ก็ยังคงส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ แบบใจดีสู้เสือ"เราหย่ากันเถอะ""คุณพี่!!""ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ผมขอแค่ให้คุณเซ็นใบหย่า""ไม่มีทางค่ะ กว่าเราจะฝ่าฟันความรักของเรามาด้วยกันได้ ทำไมคุณพี่ถึงทำแบบนี้กับแพรวคะ""ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาคุยก่อน หรืออยากจะคุยผ่านทนายของผมล่ะ""แพรวรักท่าน ยอมอุ้มท้องลูกของท่าน ถึงแม้จะถูกใครตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี""เรื่องลูกผมก็ยังจะส่งเสียเลี้ยงดู""แพรวไม่ได้ต้องการแบบนั้นสักหน่อย ใครคะ..ท่านมีใครใหม่อีกเหรอคะ""เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เรามาคุยเรื่องของเราก่อน""เรื่องของเรา แพรวไม่หย่า!""ผมมาคุยกับคุณดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้คุณก็คุยกับทนายของผมแล้วกัน และสิ่งที่คุณอยากได้ก็อย่าฝันว่าจะได้""ท่านอย่าบอกนะว่าจะกลับไปหามันอีก""ผมเพิ่งรู้ว่ารักภรรยา""รักภรรยาอย่างนั้นเหรอคะ แล้วที่ผ่านมาล่ะผู้หญิงนับสิบนับร้อยยังจะเรียกว่ารักภรรยาได้อยู่อีกเหรอคะ!" แต่ดูเหมือนเรวทัตจะไม่ฟังอะไรอีก เพราะตอนนี้เดินไปที่รถแล้ว "กรี๊ดดดด!!""คุณแม่เป็นอะไรคะ" มโนราห์ได้ยินเสียงร้องก็รีบลงมาดู"

  • เมียขัดดอก   บทที่ 152

    "??" เมขลาได้ยินทุกคำพูดของแม่ใหญ่ที่พูดกับ.. แม้แต่คิดยังไม่กล้าเอ่ยชื่อในใจเลย คนที่ไม่ต้องการเธอ..เธอก็ไม่ต้องการคนแบบนั้นเช่นกัน"หนูเมย์" ยืนมองตามสามีเก่าไปครู่หนึ่ง พอหันกลับมาก็เจอเมขลาอยู่ตรงมุมบันได"คุณแม่ทำแบบนั้นทำไมคะ""บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราก็ได้""น้องเมย์ไม่เห็นด้วยค่ะ""แต่เขาคือ..." นางกำลังจะพูดว่าแต่นั่นคือพ่อแท้ๆ ของเมขลาเลยนะ"น้องเมย์ไม่อยากให้คุณแม่กลับไปเจอวังวนเก่าๆ อะไรที่เราสลัดทิ้งไปได้แล้ว ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"ทำไมเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ถึงคิดได้กว่านาง ถ้านางใช้แค่หัวใจคิดก็คงจะกลับมาในวังวนเดิม แต่ถ้าใช้สมอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้"แล้วแม่ต้องทำยังไง"เมขลามองใบหน้าผู้หญิงที่กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายนางได้ เพราะถ้าเดินไปกับเธอทุกคนคงคิดว่าพี่กับน้อง ดวงตาของนางคลอไปด้วยม่านน้ำตาที่บดบัง ถึงแม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ก็พอดูออกว่าท่านยังคงรักผู้ชายคนนั้นอยู่"ถ้าเขาคนนั้นกลับมา ทำให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก คุณแม่จะรับได้ไหมล่ะคะ" เพราะยังไงคนเดิมก็คงทำอะไรเหมือนเดิม ถ้าไม่งั้นคงไม่ออกไปไข่ไว้นอกบ้านจนทั่วแบบนี้"แม่ขออยู่คน

  • เมียขัดดอก   บทที่ 151

    คฤหาสน์พลเอกเรวทัต"ดีใจจังเลยค่ะที่คุณผู้หญิงกลับมา""สบายดีกันไหม" กลับมาที่นี่ถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันเลย เพราะแค่เห็นหน้าสามีเก่าก็ไม่มีอารมณ์ถามใครแล้ว"ไม่สบายก็ตรงที่คิดถึงคุณผู้หญิงนั่นแหละค่ะ""ปากหวานเหมือนเดิมนะพวกเราเนี่ย ช่วยกันเอาของเข้ามาข้างในก่อน""เดี๋ยวผมทำเองครับ" เพลิงซึ่งทำหน้าที่ขับรถรีบเดินไปเปิดกระโปรงหลัง"ฉันช่วยค่ะ" เมขลากำลังจะไปช่วยยกของแต่ถูกเพลิงห้ามไว้"เอาของขึ้นไปไว้ข้างบนเลย แม่ให้คนจัดห้องให้แล้ว""ครับ" ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าขึ้นไปที่ชั้นบน โดยมีหญิงคนรักเดินตามไป ส่วนของที่เหลือพวกแม่บ้านช่วยกันคนละไม้คนละมือกึก.."อืม" หญิงสาวตกใจเดินพ้นประตูเข้ามาเขาก็ปิดแล้วล็อกมันไว้ ไม่ได้ทำแค่นั้นเพลิงยังหันมาจูบพอหายตกใจเมขลาก็จูบกลับ คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้ เพราะของที่เหลือเป็นของแม่ใหญ่คิดว่าจะจูบไม่นานพอให้หายคิดถึง ถ้าได้แยกกันอยู่จริง แต่นี่ขนาดจูบอยู่ยังคิดถึง"ผมรักคุณนะ" นิ้วแกร่งเขี่ยแก้มของหญิงคนรักเบาๆ "อยู่ที่นี่ห้ามดื้อเข้าใจไหม""คุณก็ห้ามแอบไปเที่ยวที่ไหนนะคะ""ไม่ไปไหนหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ลงมา.."พี่

  • เมียขัดดอก   บทที่ 150

    "คุณไม่มีพันธะ แต่คุณไม่คิดเหรอกว่าเกษมอาจจะมีพันธะอยู่ก็ได้"พุดตาลเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากสามีเก่า มันก็มีส่วนอยู่บ้าง พลเอกเกษมราษฎร์ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น แถมภรรยาก็ตายจากไปนานแล้ว"เรื่องนั้นฉันคงไม่ให้ท่านต้องมาลำบากใจด้วยหรอกค่ะ..กลับกันเถอะลูก"พลเอกเรวทัตได้แต่มองตามหลังนางไป ทันใดนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้"คนนี้ใช่ไหม ที่เป็นลูกของนวล" เรวทัตรีบเดินตามทั้งสองมาที่รถจากที่กำลังจะเปิดประตูพุดตาลถึงกับชะงัก"ผมจะรับลูกคนนี้กลับมาเลี้ยงเอง""??" พอประโยคนี้ออกจากปากพลเอกเรวทัต ทั้งสองที่ยืนหันหลังให้ ก็ได้หันกลับมามองพร้อมกัน "คุณหมายความว่ายังไง""ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกอีกคนของผม มันก็ไม่แปลกที่ผมจะรับลูกกลับมาเลี้ยงเอง"พุดตาลรีบจับเมขลาหลบไว้ด้านหลังของตัวเองก่อน "เสียใจด้วยค่ะ แต่ตอนนี้เมขลาเป็นลูกของดิฉันแล้ว""คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเด็กคนนี้กับผม"เมขลาส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อบอกกับแม่พุดตาลว่าเธอไม่ไป"แม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่แล้ว เรากลับบ้านกัน" นางรีบหันกลับไปเปิดประตูรถ เพื่อให้เมขลาได้ขึ้นไปนั่งก่อน"ถ้าคุณชอบขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่เป็นไรนะผมจัดให

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status