Share

บทที่ 33

last update Last Updated: 2025-02-14 22:05:04

เขาปล่อยให้เธอใช้ปากอยู่ไม่นาน เพราะดูท่าแล้วคงต้องได้สอนกันอีกยาว ชายหนุ่มก็เลยพาคนตัวเล็กขึ้นมานอนหงายบนเตียง เพราะเธอกำจัดสิ่งกีดขวางไปแบบนั้นคงต้องการอะไรบางอย่างแน่ และเรื่องนี้เขาก็พอจะรู้

"อือ" พอลิ้นหนาสะกิดเม็ดเสียว ทำให้เจ้าของเรือนร่างระหงถึงกับสยิว "อ๊อยคุณหมอคะ" จังหวะที่เขาดูด ไม่รู้ว่าจะบรรยายยังไงแต่ก็มีเจ็บบ้างเพราะแรงที่เขาใช้

"ก็มันมันเขี้ยวนี่" แต่เซอร์เวย์ก็รู้แหละ ว่าตัวเองดูดแรงไป มันเกลี้ยงเกลาขนาดนั้นใครจะอดใจไหวล่ะ

"??" พอใช้ลิ้นไปสักครู่เขาก็หยุดแล้วก็เดินไปเปิดไฟที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน ..หญิงสาวที่ถูกกระตุ้นอารมณ์มองตามไปแบบสงสัยว่าเขาหมดอารมณ์อีกแล้วเหรอ "???" แต่พอเห็นอีกฝ่ายหยิบอะไรมาสวมใส่ที่มือมันยิ่งทำให้เธอสงสัยไปกันใหญ่

"นิ้วของเรามีเชื้อโรค ยิ่งตรงซอกเล็บ" พูดแค่นี้เธอคงจะเข้าใจ สิ่งที่เขาหยิบมาใส่ก็คือถุงมือแพทย์

ไอยวริญอายแทบจะไม่กล้ามองอีกเมื่อรู้ว่าเขาสวมถุงมือมาเพื่ออะไร

"อื้อ" นิ้วที่สวมใส่ถุงมือกันเชื้อโรค ค่อยๆ แทรกเข้ามาในร่อง พร้อมสายตาคมที่มองใบหน้าหวานของอีกฝ่าย เพราะตอนนี้ในห้องเริ่มมีแสงสว่างจากโต๊ะทำงานแล้ว

เสียงมือที่ขยับเข้าออก ค่อย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เมียขัดดอก   บทที่ 34

    "อะไรนะ?" ได้ยินแบบนั้นพยาบาลยิ่งให้เข้าไปไม่ได้ พูดมาได้ยังไงว่าจะเข้าไปขอเงินจากคุณหมอ"ฉันเข้าไปได้ไหมคะ""ขอโทษค่ะ ฉันคงให้คุณเข้าไปไม่ได้"เอ้าา..บอกความจริงแล้วก็ไม่ได้เข้าไปอีก "ถ้างั้นฉันรอคุณหมอได้ตรงไหนคะ""เชิญนั่งรอตรงที่รอญาติด้านนอกเลยค่ะ"โห่..ไกลเลย แต่จะทำยังไงได้ ถ้าจะบอกว่าเธอเป็นอะไรกับเขา ก็กลัวว่าพยาบาลจะไม่เชื่อเดี๋ยวหาว่าเธอตู่อีก ต้องรอให้เขาเป็นคนยืนยันเองไอยวริญก็เลยต้องได้เดินไปรอตรงที่พยาบาลบอกขณะที่นั่งรอ..แน่นอนว่าต้องมีคนซุบซิบนินทากันแน่ แต่เธอก็ไม่แคร์ไม่สนใจ ใครจะพูดอะไรก็เชิญพูดไปเลย ถ้ารู้ความจริงแล้วกลับลำให้ทันแล้วกัน แอบตำหนิสามีในใจเล็กน้อยทำไมไม่แนะนำเธอให้กับลูกน้องได้รู้จัก"ฮัดเช้ย!""คุณหมอไม่สบายหรือเปล่าคะ" คนที่ถามก็คือพยาบาลที่อยู่ในห้องตรวจ"เปล่าหรอกครับ รู้สึกคันจมูกยังไงไม่รู้""คุณหมอพักผ่อนบ้างนะคะ คนไข้เหลืออีกไม่กี่คนแล้วค่ะ" พอคนไข้คนนี้ออกไปพยาบาลก็ตามคิวต่อไปเข้ามาจนถึงเวลาพักเที่ยง..คนไข้ที่รอตรวจในรอบบ่ายออกไปหาอะไรทานกันก่อน คุณหมอก็เช่นกัน พอเขาทำเอกสารเสร็จก็ออกมาจากห้องตรวจชายหนุ่มไม่ได้แวะคุยกับใคร เพราะคิดว่าจะข

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 35

    "เออ.. มาหาคุณหมอเหรอคะ" ตอนนี้ข่าวของเธอคนรู้ทั่วทั้งโรงพยาบาล และคนที่ถามก็คือพยาบาลกะดึกที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์กับเพื่อนเลย แต่ก็ยังรู้..เพราะมีไลน์กลุ่มกัน"ค่ะ""คุณหมออยู่ในห้องนั่นแหละค่ะ""เขายังมีคนไข้เหรอคะ""เปล่าค่ะ""ถ้างั้นฉันขอไปพบเขาหน่อยนะคะ"พยาบาลยังบอกไม่หมดเลยว่าไม่ใช่คนไข้แต่เป็นญาติคนไข้ แต่ถึงยังไงก็ต้องได้อนุญาตให้เธอเข้าไปอยู่แล้ว เพราะเป็นคำสั่งของคุณหมอแกร็ก..ไอยวริญมาถึงหน้าห้องก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป เพราะพยาบาลบอกว่าเขาไม่มีคนไข้ "??"พอมีคนเปิดประตูเข้ามา เซอร์เวย์รีบชักมือออกจากที่วางอยู่ตรงไหล่ของผู้หญิงที่นั่งอยู่ในห้อง"ขอโทษค่ะไม่คิดว่าคุณหมอจะมี.." ไหนพยาบาลบอกว่าเขาไม่มีคนไข้ไง ดวงตาของเธอไม่ได้มองดูสามีเลย แต่มองดูผู้หญิงที่นั่งทำหน้าเศร้า คนที่สามีเธอปลอบอยู่เมื่อสักครู่"ผมติดคนไข้อยู่ ก็เลยยังไม่ขึ้นไป""เธอเป็นใครเหรอ" เธอคนที่นั่งทำหน้าเศร้า ถามนายแพทย์หนุ่มตรงหน้า"เมียเราเอง""เมีย?"ผู้หญิงคนนั้นดูหน้าซีดลงเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเธอเป็นอะไรกับเขา แต่ก็ปรับสีหน้าได้เร็วมาก"สวัสดีค่ะ""สวัสดีค่ะ ถ้าคุณติดงานอยู่ ฉันไม่กวนแล้วค่ะ" ผิดคาด

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 36

    "ผมขอดูอาการคนป่วยแป๊บหนึ่งนะ นั่งรออยู่ตรงนี้" เซอร์เวย์พาเธอเดินไปนั่งลงที่โซฟาสำหรับรับแขกในห้องวีไอพีแห่งนี้นาตาลีมองไปด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ชัดเลยว่าไม่ชอบใจ แต่พอเซอร์เวย์หันกลับมาสายตานั้นก็เปลี่ยนไป"ตอนตื่นมาเหมือนท่านจะคันแผล""คันแผลเหรอ หรือว่าแผลติดเชื้อ" ชายหนุ่มก็เลยเรียกพยาบาลให้นำที่ล้างแผลเข้ามาขณะที่นายแพทย์เซอร์เวย์กำลังตรวจเช็คแผลที่เพิ่งจะผ่าตัดไป พยาบาลแอบมองนาตาลีแบบไม่ปลื้มเลย เพราะถ้าแค่ทำแผลไม่ต้องถึงมือคุณหมอก็ได้"เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเราจะมาดูใหม่" ทำแผลเสร็จเขาก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพยาบาลต่อ"เราจะรอนะ" พอประโยคนี้ออกจากปากของนาตาลี เซอร์เวย์ไม่ได้มองหน้าคนที่พูดเลย เขาหันมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ในห้องนั้นด้วย"กลับกันได้แล้วครับ" ได้ยินเขาชวนไอยวริญก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาพอทั้งสองออกไปแล้วพยาบาลที่กำลังเก็บของอยู่ ก็คุยกันเหมือนอยากให้คนที่อยู่ในห้องนี้ได้ยินเรื่องที่ความรักของคุณหมอกำลังเบ่งบาน"ฉันได้ยินจากคุณหมอว่าเขายังไม่แต่งงานไม่ใช่เหรอคะ""ถึงยังไม่แต่งงาน..แต่คุณหมอก็แนะนำให้รู้จักในฐานะภรรยาแล้วนี่คะ" ที่จริงพยาบาลไม่ค่อยรู้อะไรมากมาย แต่เพร

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 37

    "นั่งสิคะเรย์" นาตาลีขยับเก้าอี้ที่อยู่ฝั่งติดกับแม่ของเขาให้..ซึ่งมันเป็นคนละฝั่งที่ไอยวริญนั่งอยู่"ไม่เป็นไรหรอก" เขาไม่ได้หยุดนั่งเก้าอี้ตัวที่นาตาลีขยับให้ เซอร์เวย์เดินผ่านไปขยับเก้าอี้ข้างๆ ภรรยาแล้วนั่งลง "ไปช้อปปิ้งมาได้อะไรบ้าง""ได้..""ได้หลายอย่างเลย คุณแม่ยังน่ารักเหมือนเดิมเลย" ไอยวริญยังไม่ทันได้ตอบเลยด้วยซ้ำ นาตาลีก็ชินตอบเสียก่อน "อุ้ย..ขอโทษเราพูดมากไปหรือเปล่า""แม่ว่าทานข้าวดีกว่า" พออาหารมาวางลง นางก็สั่งให้เพิ่มข้าวอีกที่หนึ่ง"เรย์ทานนี้ดูสิ อร่อยนะ" นาตาลีชิมอาหารดูแล้ว ก็รีบตักส่งมาให้เซอร์เวย์ได้ชิมดูบ้างไอยวริญหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย ว่าจะไม่โกรธไม่งี่เง่า แต่มันใช่เรื่องไหม ที่จะมาทำต่อหน้าเธอแบบนี้"อืม..อร่อยจริงด้วย คุณลองทานสิ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปตักอาหารที่เขาเพิ่งชิมวางลงใส่จานข้าวให้กับภรรยา ที่จริงเขาไม่ได้กินช้อนที่นาตาลีตักมาให้ แต่เขาตักใหม่"คุณแม่ก็ลองทานดูนะคะ ขนาดเรย์ยังชอบเลย" นาตาลีแก้เสียหน้าโดยการตักอาหารถ้วยนั้นส่งให้กับแม่ของเขา "แม่ไม่ชอบทานของแบบนี้ ขอบใจนะ""เหรอคะ" รู้สึกเสียหน้ากว่าเดิมอีก แต่ที่ตรงนั้นมันเคยเป็นของเธอมาก่

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 38

    ค่ำๆ ของวันเดียวกัน.."ทานข้าวเย็นหรือยัง" ขึ้นมาถึงก็เห็นเธอนั่งทำหน้าบึ้งอยู่โซฟาที่ตกแต่งใหม่"ทานแล้วค่ะ..ทานตั้งแต่ตอนเที่ยง""ตอนเที่ยง? ตั้งแต่พร้อมกันน่ะเหรอ""คุณหมอพูดเหมือนว่าคุณหมอทานข้าวเย็นมาแล้ว""ผมให้คนเอาอาหารเย็นขึ้นมาให้แล้วไม่ใช่หรือ""พูดแบบนี้คุณหมอทานมาแล้วใช่ไหมคะ" หญิงสาวยังคงถามแบบจับผิดเขาไม่ตอบแต่เดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะโทรสั่งให้คนเอาอาหารเย็นขึ้นมาให้"มาทานข้าวได้แล้ว""ไม่หิวค่ะ""ผมยังไม่ได้ทานสักหน่อย""จริงเหรอคะ""พอทำงานเสร็จก็ขึ้นมาเลย" ที่นานกว่าจะขึ้นมาเพราะความจริงแล้ว เขามัวคุยอยู่กับพ่อและแม่นาตาลี ผู้ใหญ่ชวนคุยเขาก็เลยไม่รู้จะปฏิเสธยังไงขณะที่กำลังทานข้าวร่วมกันไอยวริญก็คิดอยู่ว่าเธอจะพูดเรื่องนั้นได้ตอนไหน"กำลังคิดอะไรอยู่หรือเปล่า""ทำไมคุณหมอรู้ล่ะคะ""คุณคิดอะไร" เขาแค่ถามไปเพราะเห็นเธอเงียบ"ก็เรื่องของผู้หญิงที่ชื่อนาตาลี""นาตาลี? ทำไม" ชายหนุ่มพยายามทำสีหน้าให้ปกติที่สุด ใครจะไม่ตกใจล่ะ อยู่ดีๆ ภรรยาก็เอ่ยชื่อแฟนเก่าขึ้นมาหญิงสาวเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง..พอรู้ว่าตัวเองจะพูดอะไรมันก็แน่นอกขึ้นมา"คุณร้องไห้ทำไม""ไม่มีอะไรค่ะ" เธ

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 39

    "ใครเป็นอะไร" พอเขารีบออกมาจากห้อง ก็เห็นว่ามีคนกำลังมุงอะไรอยู่ ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบตรงเข้าไปดู"คุณอายค่ะ" คนที่ตอบก็คือพยาบาลที่กำลังโอบอุ้มร่างของเธออยู่"อายเป็นอะไร ขยับออกไปก่อน"ที่จริงพยาบาลก็บอกให้คนที่มุงขยับออกไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่ก็ตามภาษาไทยมุงแบบเป็นห่วงอยากจะช่วย"คุณเป็นอะไร" เซอร์เวย์รีบอุ้มร่างเธอที่หมดสติพากลับมาห้องตรวจ"เป็นอะไร?" นาตาลีที่กำลังเดินตามแต่ยังไม่ทันได้ออกจากห้องตรวจหันมองตาม เมื่อเห็นว่าเซอร์เวย์อุ้มเธอคนนั้นเข้ามาวางลงเตียง"เราต้องถามเธอมากกว่า เธอได้ทำอะไรเมียเราไหม""นาตาลีจะไปทำอะไรได้"ที่เขาถามแบบนี้..เพราะทำไมโทรศัพท์ของเขาถึงอยู่กับนาตาลี แล้วพอตามออกไปทำไมเธอถึงหมดสติขณะที่พูดเซอร์เวย์ก็ได้ปฐมพยาบาลเธอไปด้วย แต่พอเช็คชีพจรดูแล้วเขาก็สบายใจขึ้นนิดหนึ่ง เพราะชีพจรของเธอยังคงปกติอยู่จากที่ได้รับการปฐมพยาบาล คนตัวเล็กก็ค่อยๆ รู้สึกตัว แล้วลืมตาขึ้นมามอง"คุณหมอ""อย่าเพิ่งขยับ เดี๋ยวผมจะให้น้ำเกลือก่อน" เขาพูดพร้อมกับกำลังเตรียมน้ำเกลือที่จะเจาะ"แต่นี่มันห้องตรวจของคุณหมอนะคะ" เธอไม่อยากจะทำให้เขาเสียเวลาในการทำงาน"ผมให้ย้ายคนไข้ไปตรวจห้องอ

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 40

    "คุณอายจะไปไหนคะ" นางพยาบาลคนที่เขาให้อยู่ดูแลเธอ เห็นว่าไอยวริญไม่ได้เดินมุ่งหน้าไปทางที่บอกว่าจะไป"พี่รออายอยู่ตรงนี้แหละ อายจะไปหาคุณหมอแป๊บเดียวค่ะ" ว่าแล้วเธอก็เดินตรงไปทางห้องตรวจ"คุณหมอมีผ่าตัดค่ะ""แล้วใครอยู่ในห้องคะ" เธอเห็นว่ามีคนไข้รอเข้าตรวจ"คุณหมออนุชิตค่ะ"พอเห็นว่าเขาไม่ว่างเธอก็เลยกลับขึ้นมาบนห้องเวลาผ่านไปเพียงไม่นาน..แกร็ก..ประตูเปิดออกหญิงสาวที่กำลังยืนทอดสายตามองลงไปข้างล่างก็ได้หันไปดูว่าใครเปิดเข้ามา"คุณหมอมีผ่าตัดไม่ใช่เหรอคะ""คนข้างล่างบอกว่าคุณไปหาผม มีอะไร" ชายหนุ่มเดินเข้ามาถามแบบเป็นห่วง"ไม่ใช่ธุระสำคัญอะไรหรอกค่ะ อย่าบอกนะว่าคุณหมอ?""เป็นอะไร" เขายังคงถามประโยคเดิมพร้อมกับเอื้อมมือไปเช็คชีพจรเธอดู"อายไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยแค่อายได้ยินพี่พยาบาลพูดกัน""พูดว่าอะไร""ว่าถ่านไฟเก่า ไม่สิ ว่าคุณนาตาลี ย้ายโรงพยาบาลที่รักษาพ่อเหรอคะ"ได้ยินแบบนั้นเขาถึงกับโล่งอก ทีแรกคิดว่าเธอเป็นอะไรถึงขนาดเลื่อนการผ่าตัดไปก่อน เมื่อได้ยินพยาบาลแจ้งมาว่าภรรยาคุณหมอมาหาที่ห้องตรวจ"ใช่..ผมย้ายโรงพยาบาลให้เธอเอง""คุณย้ายเองเหรอคะ อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะฉัน?""กินข้าวหร

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 41

    หลายวันต่อมา.."ค่ะ" ไอยวริญตอบออกไปเมื่อพยาบาลมาตามให้ไปเช็คสุขภาพ เธอก็เข้าใจดีอยู่หรอกว่าตัวเองไม่แข็งแรงเหมือนผู้หญิงคนอื่น แถมยังมีสามีเป็นเจ้าของโรงพยาบาล ต้องได้ปรับตัวกันอีกเยอะเลย"ห้องนี้เหรอคะ?" ใบหน้างามแอบยิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าเป็นห้องตรวจของสามี"ใช่ค่ะคุณหมอเคลียร์คิวให้ พี่ก็เลยขึ้นไปตามคุณอาย"เธอไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปในห้องตรวจ"นอนลงที่เตียงเลยค่ะ" พยาบาลอีกคนที่ประจำด้านในพาไปนอนที่เตียง เพื่อจะอัลตร้าซาวด์ดูก่อนชายหนุ่มวางงานที่กำลังทำอยู่ แล้วเดินมาเตียงที่ใช้ตรวจคนไข้ จริงๆ ก่อนเธอจะลงมาเขาให้พยาบาลเปลี่ยนผ้าปูและเปลี่ยนปลอกหมอนใหม่แล้วและพยาบาลไม่พลาดที่จะเม้าท์มอยในไลน์กลุ่มเรื่องที่คุณหมอคลั่งรักเมียมาก"ผมจะทาเจลตรงท้องนะ เจลนี้จะมีความเย็นหน่อยไม่ต้องเกร็งนะครับ" ครั้งแรกที่เธอจะได้อัลตร้าซาวด์ก็เลยต้องได้บอกไว้ก่อนพอเอาเจลเหลวๆ ทาตรงหน้าท้องก่อนที่จะแนบเครื่องลงไป ไม่ใช่แค่หัวใจของเธอที่เต้นแรง หัวใจของคนเป็นพ่อก็เต้นแรงไม่ต่างกัน เพราะทั้งสองใกล้จะได้เห็นดวงใจ ถึงแม้เขาจะยังไม่เป็นรูปเป็นร่างมือหนาเอื้อมไปจับมือของอีกฝ่ายไว้ พร้อมกับแนบเครื่องนั้นลง

    Last Updated : 2025-02-14

Latest chapter

  • เมียขัดดอก   บทที่ 158 ตอนจบ

    "เข้าข้างในกัน" เกษมราษฎร์เอื้อมมือมาให้อีกฝ่ายจับมือท่านไว้ เพื่อจะได้ก้าวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน"ท่านทำอะไรคะ" นางยอมเดินตามแรงที่อีกฝ่ายจูง แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้"บอกแล้วไงว่าไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ แต่งงานกันนะ""อู๊วววว" เสียงโห่แสดงความยินดีดังขึ้นเมื่อเกษมราษฎร์คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในคืนนี้ ท่านเคยพูดไว้แล้วถึงแม้ว่าจะพูดแค่กับตัวเอง ถ้ามีโอกาสได้ทำเพื่อเธอ..จะทำให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาเธอ"ลุกขึ้นเถอะค่ะท่าน""คุณตอบตกลงมาก่อนสิ""ท่านเพิ่งขอหมั้นไปวันก่อนเองนะคะ""ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะอยู่แบบนี้""ตกลงก็ได้ค่ะ" จากเสียงโห่ร้องกลายเป็นเสียงกรี๊ดลั่นจนโรงแรมแทบจะแตก เมื่อฝ่ายหญิงตอบตกลงแต่งงานด้วยเกษมราษฎร์ลุกขึ้นโดยที่ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ถึงแม้จะอายุและเยอะแล้วแต่ร่างกายของท่านก็ยังแข็งแรง เพราะการเป็นทหารต้องได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"ดีใจด้วยนะครับ" รามสูรเข้ามาแสดงความยินดี เขาดีใจมากที่จะเห็นแม่มีความสุขสักที ตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เห็นแม่ต้องเฝ้ารอพ่อกลับบ้านทุกวันและลูกๆ คนที่เหลือก็เข้ามาแสดงความยินดี รวมทั้งแขกในงาน วันนี้ท่าน

  • เมียขัดดอก   บทที่ 157

    เย็นวันเดียวกันนั้น.. พุดตาลเรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาทานข้าวเย็นร่วมกัน"สวัสดีครับท่าน" รามสูรมาพร้อมกับภรรยา และลูกชาย พอมาถึงก็เห็นว่าท่านพลเอกเกษมราษฎร์ ก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วย"มาครบกันแล้วใช่ไหม นั่งก่อนสิลูก"พอลูกชายนั่งลงเกษมราษฎร์ก็ขอเป็นคนพูดเอง ท่านบอกทุกคนว่าขอเข้ามาอยู่ร่วมครอบครัวด้วย ทีแรกเกษมราษฎร์ก็ช่างใจอยู่ กลัวลูกๆ ของพุดตาลจะไม่ชอบใจ เพราะถึงยังไงพ่อของพวกเขาก็มีทีท่าว่าจะกลับมา"ยินดีต้อนรับครับ ผมเองต่างหากที่ต้องฝากคุณแม่ไว้กับท่าน" พี่ชายคนโตเป็นคนเอ่ยพูดก่อน"ขอบใจมากนะลูก" ใจจริงพุดตาลก็อยากจะอยู่กับลูกและหลานแบบนี้ไปจนแก่เฒ่า แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อสามีหย่าขาดจากผู้หญิงคนนั้น ยังไงท่านก็ต้องกลับมาวนเวียนจนทำให้ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุขแน่ นางก็เลยตัดสินใจตัดกรรมกันไปแต่เพียงแค่นี้"ผมจะประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องของเราในเร็ววันนี้""เรื่องนี้แล้วแต่ท่านค่ะ" นางคิดว่าให้คนรับรู้ไว้ก็ดี เรื่องถูกนินทาหนีไม่พ้นอยู่แล้ว ใครจะนินทาก็ช่าง ขอให้ตัวเองอยู่แบบสบายใจก็พอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จ ลูกชายทั้งสองก็ขอตัวกลับเพราะมันดึกแล้ว ส่วนเพลิงไม่อยากจะกลับก็ต้องได

  • เมียขัดดอก   บทที่ 156

    "ใจเย็นก่อนสิคะมาเหนื่อยๆ น้ำก็ยังไม่อาบ""ขอชื่นใจก่อน" ริมฝีปากหนากระซิบพูดในขณะที่จมูกยังสูดดมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด"คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ" รักครั้งแรกของเธอมันช่างสวยงามนัก แต่เมขลาหวังว่าจะหยุดผู้ชายคนนี้ไว้ได้แค่เธอ เพราะถ้าเขามีตำแหน่งที่สูงขึ้น เขาจะเป็นเหมือนคนที่ให้กำเนิดเธอไหม"เป็นอะไร" เพลิงสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเธอไม่เหมือนตอนที่เรียกเขาขึ้นมาข้างบนเลย"อนาคตข้างหน้าอะไรมันก็ไม่แน่นอนค่ะ เผื่อคุณก้าวไปในตำแหน่งที่สูงกว่านี้..""อย่าคิดอะไรที่มันจะไม่เกิดขึ้น" แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงกลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนพ่อ"คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่""ผมรักคุณ คำนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ฟังมันจากปากผม และผมก็จะพูดให้คุณฟังเพียงคนเดียว""ขอบคุณนะคะ" ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา แต่ก่อนตอนที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ยังมีความสุขมากกว่านี้เลย แต่พอรู้ว่าพ่อมีนิสัยยังไง เมขลาก็เริ่มกลัวผู้ชายรอบข้าง[โรงแรมหรู]ที่พลเอกเกษมราษฎร์พาพุดตาลมาทานข้าวที่โรงแรม เพราะรู้แล้วว่านางคงไม่กลับไปหาอะไรเดิมๆอีก ท่านต้องทำให้นางเห็นว่าท่านสามารถที่จะพานางก้าวไปในทุกๆที่ได้"ทำไมคุณรู้ว่าฉันชอบกิน เออ..

  • เมียขัดดอก   บทที่ 155

    "ทำอะไรกัน"คนที่กำลังโอบกอดกันถึงกับตกใจปล่อยมือออก"ท่าน?""นายคงไม่อยากจะอยู่ในกรมแล้วใช่ไหม""อย่าทำอะไรผู้กองนะคะ" ถึงแม้เธอจะตัวเล็กกว่ามาก แต่หญิงสาวก็ใจกล้าก้าวออกมายืนบังชายคนรักไว้"เรารู้ไหมว่ามันไม่สมควร""จะสมควรหรือไม่ มันอยู่ที่เราสองคนค่ะ""อย่าลืมสิว่าเราเป็นลูกของใคร""หึ.. แล้วฉันเป็นลูกของใครล่ะคะ""มันสมควรแล้วเหรอที่จะมาพูดต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ""พ่อ?" เมขลาอยากจะพูดอะไรอีกตั้งมากมาย แต่มันจุกในอกเสียก่อน"มีอะไรกัน" แม่บ้านรีบเข้าไปตามคุณผู้หญิงออกมาดู กลัวว่าจะมีเรื่อง"คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะเร่งเรื่องให้ลูกไปเรียนต่อต่างประเทศ""เรียนต่อต่างประเทศ?" เพลิงพูดพร้อมกับมองหน้าเมขลา แล้วมองไปที่ท่านพลเอกเรวทัต"ฉันไม่ไปค่ะ""ลูกไม่อยากเรียน" พุดตาลคิดว่านางคงต้องได้ออกหน้าเองแล้วล่ะ"อายุแค่นี้ยังเรียนได้อีกตั้งเยอะ ทำไมถึงคิดสั้น""อะไรคือการคิดสั้นคะ""ก็ที่เห็นอยู่นี่ไง""คนนี้ผู้กองเพลิงท่านก็คงจะรู้จักแล้ว เขาเป็นคนรักของฉัน ไม่สิ.." ถ้าพูดแค่คนรักมันคงไม่จบตรงนี้แน่ เมขลาก็เลยให้สถานะใหม่กับเพลิง "เขาเป็นพ่อของลูกในท้องฉันเองค่ะ""???" ไม่ใช่แค่พลเอกเรวทัตและพุดตา

  • เมียขัดดอก   บทที่ 154

    เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า เรวทัตก็เลยยังไม่พูดอะไรอีก เพราะคดีเก่ายังไม่เคลียร์"อยู่พร้อมหน้ากันก็ดีแล้ว พ่อจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังนี้แล้วนะ"เรวทัตพูดจบ ลูกๆ ต่างก็มองดูหน้าคนเป็นแม่มันคงเป็นเวรกรรมของนางที่เคยสร้างไว้กับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ก็เลยต้องได้ตามมาชดใช้กรรม หนีไปไหนก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณ คุณจะมาอยู่ใครจะว่าอะไรได้ล่ะคะ"เรวทัตอยากได้ยินคนตรงหน้าเรียกว่าคุณพี่เหมือนเดิม แต่คงต้องใช้เวลา เพราะตัวเองทำไว้กับนางเยอะ"หือ รามิล" มองเข้าไปด้านในก็เห็นลูกสะใภ้คนโตกำลังอุ้มหลานชายเดินออกมา เรวทัตก็เลยเดินเข้าไปหาหลานพอคนเป็นพ่อไปแล้ว ลูกๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองดูหน้าแม่อีกครั้ง นาทีนี้ไม่มีใครน่าสงสารเท่าท่านอีกแล้ว"แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" แค่นี้นางก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหย่าจริง เพราะถ้าไม่งั้นคงไม่บอกว่าจะกลับมานอนบ้านหลังนี้ นางรนหาที่เอง คิดว่าท่านจะไม่กล้าหย่าดาราสาวสวยคนนั้นทุกคนเข้าไปแล้ว เมขลาก็หันกลับมากุมมือเพลิงไว้ "เรายังจะเป็นเหมือนเดิม อย่าคิดมากนะคะ" เมขลารู้ดีว่าเพลิงคิดว่าตัวเองต่ำต้อย"ผมจะไม่ถอ

  • เมียขัดดอก   บทที่ 153

    "ผมมาคิดทบทวนเรื่องของเราดูแล้ว""ท่านไม่สบายหรือเปล่าคะ" แพรวพราวเริ่มใจไม่ดี แต่ก็ยังคงส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ แบบใจดีสู้เสือ"เราหย่ากันเถอะ""คุณพี่!!""ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ผมขอแค่ให้คุณเซ็นใบหย่า""ไม่มีทางค่ะ กว่าเราจะฝ่าฟันความรักของเรามาด้วยกันได้ ทำไมคุณพี่ถึงทำแบบนี้กับแพรวคะ""ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาคุยก่อน หรืออยากจะคุยผ่านทนายของผมล่ะ""แพรวรักท่าน ยอมอุ้มท้องลูกของท่าน ถึงแม้จะถูกใครตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี""เรื่องลูกผมก็ยังจะส่งเสียเลี้ยงดู""แพรวไม่ได้ต้องการแบบนั้นสักหน่อย ใครคะ..ท่านมีใครใหม่อีกเหรอคะ""เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เรามาคุยเรื่องของเราก่อน""เรื่องของเรา แพรวไม่หย่า!""ผมมาคุยกับคุณดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้คุณก็คุยกับทนายของผมแล้วกัน และสิ่งที่คุณอยากได้ก็อย่าฝันว่าจะได้""ท่านอย่าบอกนะว่าจะกลับไปหามันอีก""ผมเพิ่งรู้ว่ารักภรรยา""รักภรรยาอย่างนั้นเหรอคะ แล้วที่ผ่านมาล่ะผู้หญิงนับสิบนับร้อยยังจะเรียกว่ารักภรรยาได้อยู่อีกเหรอคะ!" แต่ดูเหมือนเรวทัตจะไม่ฟังอะไรอีก เพราะตอนนี้เดินไปที่รถแล้ว "กรี๊ดดดด!!""คุณแม่เป็นอะไรคะ" มโนราห์ได้ยินเสียงร้องก็รีบลงมาดู"

  • เมียขัดดอก   บทที่ 152

    "??" เมขลาได้ยินทุกคำพูดของแม่ใหญ่ที่พูดกับ.. แม้แต่คิดยังไม่กล้าเอ่ยชื่อในใจเลย คนที่ไม่ต้องการเธอ..เธอก็ไม่ต้องการคนแบบนั้นเช่นกัน"หนูเมย์" ยืนมองตามสามีเก่าไปครู่หนึ่ง พอหันกลับมาก็เจอเมขลาอยู่ตรงมุมบันได"คุณแม่ทำแบบนั้นทำไมคะ""บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราก็ได้""น้องเมย์ไม่เห็นด้วยค่ะ""แต่เขาคือ..." นางกำลังจะพูดว่าแต่นั่นคือพ่อแท้ๆ ของเมขลาเลยนะ"น้องเมย์ไม่อยากให้คุณแม่กลับไปเจอวังวนเก่าๆ อะไรที่เราสลัดทิ้งไปได้แล้ว ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"ทำไมเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ถึงคิดได้กว่านาง ถ้านางใช้แค่หัวใจคิดก็คงจะกลับมาในวังวนเดิม แต่ถ้าใช้สมอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้"แล้วแม่ต้องทำยังไง"เมขลามองใบหน้าผู้หญิงที่กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายนางได้ เพราะถ้าเดินไปกับเธอทุกคนคงคิดว่าพี่กับน้อง ดวงตาของนางคลอไปด้วยม่านน้ำตาที่บดบัง ถึงแม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ก็พอดูออกว่าท่านยังคงรักผู้ชายคนนั้นอยู่"ถ้าเขาคนนั้นกลับมา ทำให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก คุณแม่จะรับได้ไหมล่ะคะ" เพราะยังไงคนเดิมก็คงทำอะไรเหมือนเดิม ถ้าไม่งั้นคงไม่ออกไปไข่ไว้นอกบ้านจนทั่วแบบนี้"แม่ขออยู่คน

  • เมียขัดดอก   บทที่ 151

    คฤหาสน์พลเอกเรวทัต"ดีใจจังเลยค่ะที่คุณผู้หญิงกลับมา""สบายดีกันไหม" กลับมาที่นี่ถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันเลย เพราะแค่เห็นหน้าสามีเก่าก็ไม่มีอารมณ์ถามใครแล้ว"ไม่สบายก็ตรงที่คิดถึงคุณผู้หญิงนั่นแหละค่ะ""ปากหวานเหมือนเดิมนะพวกเราเนี่ย ช่วยกันเอาของเข้ามาข้างในก่อน""เดี๋ยวผมทำเองครับ" เพลิงซึ่งทำหน้าที่ขับรถรีบเดินไปเปิดกระโปรงหลัง"ฉันช่วยค่ะ" เมขลากำลังจะไปช่วยยกของแต่ถูกเพลิงห้ามไว้"เอาของขึ้นไปไว้ข้างบนเลย แม่ให้คนจัดห้องให้แล้ว""ครับ" ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าขึ้นไปที่ชั้นบน โดยมีหญิงคนรักเดินตามไป ส่วนของที่เหลือพวกแม่บ้านช่วยกันคนละไม้คนละมือกึก.."อืม" หญิงสาวตกใจเดินพ้นประตูเข้ามาเขาก็ปิดแล้วล็อกมันไว้ ไม่ได้ทำแค่นั้นเพลิงยังหันมาจูบพอหายตกใจเมขลาก็จูบกลับ คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้ เพราะของที่เหลือเป็นของแม่ใหญ่คิดว่าจะจูบไม่นานพอให้หายคิดถึง ถ้าได้แยกกันอยู่จริง แต่นี่ขนาดจูบอยู่ยังคิดถึง"ผมรักคุณนะ" นิ้วแกร่งเขี่ยแก้มของหญิงคนรักเบาๆ "อยู่ที่นี่ห้ามดื้อเข้าใจไหม""คุณก็ห้ามแอบไปเที่ยวที่ไหนนะคะ""ไม่ไปไหนหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ลงมา.."พี่

  • เมียขัดดอก   บทที่ 150

    "คุณไม่มีพันธะ แต่คุณไม่คิดเหรอกว่าเกษมอาจจะมีพันธะอยู่ก็ได้"พุดตาลเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากสามีเก่า มันก็มีส่วนอยู่บ้าง พลเอกเกษมราษฎร์ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น แถมภรรยาก็ตายจากไปนานแล้ว"เรื่องนั้นฉันคงไม่ให้ท่านต้องมาลำบากใจด้วยหรอกค่ะ..กลับกันเถอะลูก"พลเอกเรวทัตได้แต่มองตามหลังนางไป ทันใดนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้"คนนี้ใช่ไหม ที่เป็นลูกของนวล" เรวทัตรีบเดินตามทั้งสองมาที่รถจากที่กำลังจะเปิดประตูพุดตาลถึงกับชะงัก"ผมจะรับลูกคนนี้กลับมาเลี้ยงเอง""??" พอประโยคนี้ออกจากปากพลเอกเรวทัต ทั้งสองที่ยืนหันหลังให้ ก็ได้หันกลับมามองพร้อมกัน "คุณหมายความว่ายังไง""ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกอีกคนของผม มันก็ไม่แปลกที่ผมจะรับลูกกลับมาเลี้ยงเอง"พุดตาลรีบจับเมขลาหลบไว้ด้านหลังของตัวเองก่อน "เสียใจด้วยค่ะ แต่ตอนนี้เมขลาเป็นลูกของดิฉันแล้ว""คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเด็กคนนี้กับผม"เมขลาส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อบอกกับแม่พุดตาลว่าเธอไม่ไป"แม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่แล้ว เรากลับบ้านกัน" นางรีบหันกลับไปเปิดประตูรถ เพื่อให้เมขลาได้ขึ้นไปนั่งก่อน"ถ้าคุณชอบขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่เป็นไรนะผมจัดให

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status