Share

บทที่ 34

last update Last Updated: 2025-02-14 22:05:25

"อะไรนะ?" ได้ยินแบบนั้นพยาบาลยิ่งให้เข้าไปไม่ได้ พูดมาได้ยังไงว่าจะเข้าไปขอเงินจากคุณหมอ

"ฉันเข้าไปได้ไหมคะ"

"ขอโทษค่ะ ฉันคงให้คุณเข้าไปไม่ได้"

เอ้าา..บอกความจริงแล้วก็ไม่ได้เข้าไปอีก "ถ้างั้นฉันรอคุณหมอได้ตรงไหนคะ"

"เชิญนั่งรอตรงที่รอญาติด้านนอกเลยค่ะ"

โห่..ไกลเลย แต่จะทำยังไงได้ ถ้าจะบอกว่าเธอเป็นอะไรกับเขา ก็กลัวว่าพยาบาลจะไม่เชื่อเดี๋ยวหาว่าเธอตู่อีก ต้องรอให้เขาเป็นคนยืนยันเอง

ไอยวริญก็เลยต้องได้เดินไปรอตรงที่พยาบาลบอก

ขณะที่นั่งรอ..แน่นอนว่าต้องมีคนซุบซิบนินทากันแน่ แต่เธอก็ไม่แคร์ไม่สนใจ ใครจะพูดอะไรก็เชิญพูดไปเลย ถ้ารู้ความจริงแล้วกลับลำให้ทันแล้วกัน แอบตำหนิสามีในใจเล็กน้อยทำไมไม่แนะนำเธอให้กับลูกน้องได้รู้จัก

"ฮัดเช้ย!"

"คุณหมอไม่สบายหรือเปล่าคะ" คนที่ถามก็คือพยาบาลที่อยู่ในห้องตรวจ

"เปล่าหรอกครับ รู้สึกคันจมูกยังไงไม่รู้"

"คุณหมอพักผ่อนบ้างนะคะ คนไข้เหลืออีกไม่กี่คนแล้วค่ะ" พอคนไข้คนนี้ออกไปพยาบาลก็ตามคิวต่อไปเข้ามา

จนถึงเวลาพักเที่ยง..

คนไข้ที่รอตรวจในรอบบ่ายออกไปหาอะไรทานกันก่อน คุณหมอก็เช่นกัน พอเขาทำเอกสารเสร็จก็ออกมาจากห้องตรวจ

ชายหนุ่มไม่ได้แวะคุยกับใคร เพราะคิดว่าจะข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เมียขัดดอก   บทที่ 35

    "เออ.. มาหาคุณหมอเหรอคะ" ตอนนี้ข่าวของเธอคนรู้ทั่วทั้งโรงพยาบาล และคนที่ถามก็คือพยาบาลกะดึกที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์กับเพื่อนเลย แต่ก็ยังรู้..เพราะมีไลน์กลุ่มกัน"ค่ะ""คุณหมออยู่ในห้องนั่นแหละค่ะ""เขายังมีคนไข้เหรอคะ""เปล่าค่ะ""ถ้างั้นฉันขอไปพบเขาหน่อยนะคะ"พยาบาลยังบอกไม่หมดเลยว่าไม่ใช่คนไข้แต่เป็นญาติคนไข้ แต่ถึงยังไงก็ต้องได้อนุญาตให้เธอเข้าไปอยู่แล้ว เพราะเป็นคำสั่งของคุณหมอแกร็ก..ไอยวริญมาถึงหน้าห้องก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป เพราะพยาบาลบอกว่าเขาไม่มีคนไข้ "??"พอมีคนเปิดประตูเข้ามา เซอร์เวย์รีบชักมือออกจากที่วางอยู่ตรงไหล่ของผู้หญิงที่นั่งอยู่ในห้อง"ขอโทษค่ะไม่คิดว่าคุณหมอจะมี.." ไหนพยาบาลบอกว่าเขาไม่มีคนไข้ไง ดวงตาของเธอไม่ได้มองดูสามีเลย แต่มองดูผู้หญิงที่นั่งทำหน้าเศร้า คนที่สามีเธอปลอบอยู่เมื่อสักครู่"ผมติดคนไข้อยู่ ก็เลยยังไม่ขึ้นไป""เธอเป็นใครเหรอ" เธอคนที่นั่งทำหน้าเศร้า ถามนายแพทย์หนุ่มตรงหน้า"เมียเราเอง""เมีย?"ผู้หญิงคนนั้นดูหน้าซีดลงเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเธอเป็นอะไรกับเขา แต่ก็ปรับสีหน้าได้เร็วมาก"สวัสดีค่ะ""สวัสดีค่ะ ถ้าคุณติดงานอยู่ ฉันไม่กวนแล้วค่ะ" ผิดคาด

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 36

    "ผมขอดูอาการคนป่วยแป๊บหนึ่งนะ นั่งรออยู่ตรงนี้" เซอร์เวย์พาเธอเดินไปนั่งลงที่โซฟาสำหรับรับแขกในห้องวีไอพีแห่งนี้นาตาลีมองไปด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ชัดเลยว่าไม่ชอบใจ แต่พอเซอร์เวย์หันกลับมาสายตานั้นก็เปลี่ยนไป"ตอนตื่นมาเหมือนท่านจะคันแผล""คันแผลเหรอ หรือว่าแผลติดเชื้อ" ชายหนุ่มก็เลยเรียกพยาบาลให้นำที่ล้างแผลเข้ามาขณะที่นายแพทย์เซอร์เวย์กำลังตรวจเช็คแผลที่เพิ่งจะผ่าตัดไป พยาบาลแอบมองนาตาลีแบบไม่ปลื้มเลย เพราะถ้าแค่ทำแผลไม่ต้องถึงมือคุณหมอก็ได้"เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเราจะมาดูใหม่" ทำแผลเสร็จเขาก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพยาบาลต่อ"เราจะรอนะ" พอประโยคนี้ออกจากปากของนาตาลี เซอร์เวย์ไม่ได้มองหน้าคนที่พูดเลย เขาหันมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ในห้องนั้นด้วย"กลับกันได้แล้วครับ" ได้ยินเขาชวนไอยวริญก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาพอทั้งสองออกไปแล้วพยาบาลที่กำลังเก็บของอยู่ ก็คุยกันเหมือนอยากให้คนที่อยู่ในห้องนี้ได้ยินเรื่องที่ความรักของคุณหมอกำลังเบ่งบาน"ฉันได้ยินจากคุณหมอว่าเขายังไม่แต่งงานไม่ใช่เหรอคะ""ถึงยังไม่แต่งงาน..แต่คุณหมอก็แนะนำให้รู้จักในฐานะภรรยาแล้วนี่คะ" ที่จริงพยาบาลไม่ค่อยรู้อะไรมากมาย แต่เพร

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 37

    "นั่งสิคะเรย์" นาตาลีขยับเก้าอี้ที่อยู่ฝั่งติดกับแม่ของเขาให้..ซึ่งมันเป็นคนละฝั่งที่ไอยวริญนั่งอยู่"ไม่เป็นไรหรอก" เขาไม่ได้หยุดนั่งเก้าอี้ตัวที่นาตาลีขยับให้ เซอร์เวย์เดินผ่านไปขยับเก้าอี้ข้างๆ ภรรยาแล้วนั่งลง "ไปช้อปปิ้งมาได้อะไรบ้าง""ได้..""ได้หลายอย่างเลย คุณแม่ยังน่ารักเหมือนเดิมเลย" ไอยวริญยังไม่ทันได้ตอบเลยด้วยซ้ำ นาตาลีก็ชินตอบเสียก่อน "อุ้ย..ขอโทษเราพูดมากไปหรือเปล่า""แม่ว่าทานข้าวดีกว่า" พออาหารมาวางลง นางก็สั่งให้เพิ่มข้าวอีกที่หนึ่ง"เรย์ทานนี้ดูสิ อร่อยนะ" นาตาลีชิมอาหารดูแล้ว ก็รีบตักส่งมาให้เซอร์เวย์ได้ชิมดูบ้างไอยวริญหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย ว่าจะไม่โกรธไม่งี่เง่า แต่มันใช่เรื่องไหม ที่จะมาทำต่อหน้าเธอแบบนี้"อืม..อร่อยจริงด้วย คุณลองทานสิ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปตักอาหารที่เขาเพิ่งชิมวางลงใส่จานข้าวให้กับภรรยา ที่จริงเขาไม่ได้กินช้อนที่นาตาลีตักมาให้ แต่เขาตักใหม่"คุณแม่ก็ลองทานดูนะคะ ขนาดเรย์ยังชอบเลย" นาตาลีแก้เสียหน้าโดยการตักอาหารถ้วยนั้นส่งให้กับแม่ของเขา "แม่ไม่ชอบทานของแบบนี้ ขอบใจนะ""เหรอคะ" รู้สึกเสียหน้ากว่าเดิมอีก แต่ที่ตรงนั้นมันเคยเป็นของเธอมาก่

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 38

    ค่ำๆ ของวันเดียวกัน.."ทานข้าวเย็นหรือยัง" ขึ้นมาถึงก็เห็นเธอนั่งทำหน้าบึ้งอยู่โซฟาที่ตกแต่งใหม่"ทานแล้วค่ะ..ทานตั้งแต่ตอนเที่ยง""ตอนเที่ยง? ตั้งแต่พร้อมกันน่ะเหรอ""คุณหมอพูดเหมือนว่าคุณหมอทานข้าวเย็นมาแล้ว""ผมให้คนเอาอาหารเย็นขึ้นมาให้แล้วไม่ใช่หรือ""พูดแบบนี้คุณหมอทานมาแล้วใช่ไหมคะ" หญิงสาวยังคงถามแบบจับผิดเขาไม่ตอบแต่เดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะโทรสั่งให้คนเอาอาหารเย็นขึ้นมาให้"มาทานข้าวได้แล้ว""ไม่หิวค่ะ""ผมยังไม่ได้ทานสักหน่อย""จริงเหรอคะ""พอทำงานเสร็จก็ขึ้นมาเลย" ที่นานกว่าจะขึ้นมาเพราะความจริงแล้ว เขามัวคุยอยู่กับพ่อและแม่นาตาลี ผู้ใหญ่ชวนคุยเขาก็เลยไม่รู้จะปฏิเสธยังไงขณะที่กำลังทานข้าวร่วมกันไอยวริญก็คิดอยู่ว่าเธอจะพูดเรื่องนั้นได้ตอนไหน"กำลังคิดอะไรอยู่หรือเปล่า""ทำไมคุณหมอรู้ล่ะคะ""คุณคิดอะไร" เขาแค่ถามไปเพราะเห็นเธอเงียบ"ก็เรื่องของผู้หญิงที่ชื่อนาตาลี""นาตาลี? ทำไม" ชายหนุ่มพยายามทำสีหน้าให้ปกติที่สุด ใครจะไม่ตกใจล่ะ อยู่ดีๆ ภรรยาก็เอ่ยชื่อแฟนเก่าขึ้นมาหญิงสาวเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง..พอรู้ว่าตัวเองจะพูดอะไรมันก็แน่นอกขึ้นมา"คุณร้องไห้ทำไม""ไม่มีอะไรค่ะ" เธ

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 39

    "ใครเป็นอะไร" พอเขารีบออกมาจากห้อง ก็เห็นว่ามีคนกำลังมุงอะไรอยู่ ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบตรงเข้าไปดู"คุณอายค่ะ" คนที่ตอบก็คือพยาบาลที่กำลังโอบอุ้มร่างของเธออยู่"อายเป็นอะไร ขยับออกไปก่อน"ที่จริงพยาบาลก็บอกให้คนที่มุงขยับออกไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่ก็ตามภาษาไทยมุงแบบเป็นห่วงอยากจะช่วย"คุณเป็นอะไร" เซอร์เวย์รีบอุ้มร่างเธอที่หมดสติพากลับมาห้องตรวจ"เป็นอะไร?" นาตาลีที่กำลังเดินตามแต่ยังไม่ทันได้ออกจากห้องตรวจหันมองตาม เมื่อเห็นว่าเซอร์เวย์อุ้มเธอคนนั้นเข้ามาวางลงเตียง"เราต้องถามเธอมากกว่า เธอได้ทำอะไรเมียเราไหม""นาตาลีจะไปทำอะไรได้"ที่เขาถามแบบนี้..เพราะทำไมโทรศัพท์ของเขาถึงอยู่กับนาตาลี แล้วพอตามออกไปทำไมเธอถึงหมดสติขณะที่พูดเซอร์เวย์ก็ได้ปฐมพยาบาลเธอไปด้วย แต่พอเช็คชีพจรดูแล้วเขาก็สบายใจขึ้นนิดหนึ่ง เพราะชีพจรของเธอยังคงปกติอยู่จากที่ได้รับการปฐมพยาบาล คนตัวเล็กก็ค่อยๆ รู้สึกตัว แล้วลืมตาขึ้นมามอง"คุณหมอ""อย่าเพิ่งขยับ เดี๋ยวผมจะให้น้ำเกลือก่อน" เขาพูดพร้อมกับกำลังเตรียมน้ำเกลือที่จะเจาะ"แต่นี่มันห้องตรวจของคุณหมอนะคะ" เธอไม่อยากจะทำให้เขาเสียเวลาในการทำงาน"ผมให้ย้ายคนไข้ไปตรวจห้องอ

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 40

    "คุณอายจะไปไหนคะ" นางพยาบาลคนที่เขาให้อยู่ดูแลเธอ เห็นว่าไอยวริญไม่ได้เดินมุ่งหน้าไปทางที่บอกว่าจะไป"พี่รออายอยู่ตรงนี้แหละ อายจะไปหาคุณหมอแป๊บเดียวค่ะ" ว่าแล้วเธอก็เดินตรงไปทางห้องตรวจ"คุณหมอมีผ่าตัดค่ะ""แล้วใครอยู่ในห้องคะ" เธอเห็นว่ามีคนไข้รอเข้าตรวจ"คุณหมออนุชิตค่ะ"พอเห็นว่าเขาไม่ว่างเธอก็เลยกลับขึ้นมาบนห้องเวลาผ่านไปเพียงไม่นาน..แกร็ก..ประตูเปิดออกหญิงสาวที่กำลังยืนทอดสายตามองลงไปข้างล่างก็ได้หันไปดูว่าใครเปิดเข้ามา"คุณหมอมีผ่าตัดไม่ใช่เหรอคะ""คนข้างล่างบอกว่าคุณไปหาผม มีอะไร" ชายหนุ่มเดินเข้ามาถามแบบเป็นห่วง"ไม่ใช่ธุระสำคัญอะไรหรอกค่ะ อย่าบอกนะว่าคุณหมอ?""เป็นอะไร" เขายังคงถามประโยคเดิมพร้อมกับเอื้อมมือไปเช็คชีพจรเธอดู"อายไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยแค่อายได้ยินพี่พยาบาลพูดกัน""พูดว่าอะไร""ว่าถ่านไฟเก่า ไม่สิ ว่าคุณนาตาลี ย้ายโรงพยาบาลที่รักษาพ่อเหรอคะ"ได้ยินแบบนั้นเขาถึงกับโล่งอก ทีแรกคิดว่าเธอเป็นอะไรถึงขนาดเลื่อนการผ่าตัดไปก่อน เมื่อได้ยินพยาบาลแจ้งมาว่าภรรยาคุณหมอมาหาที่ห้องตรวจ"ใช่..ผมย้ายโรงพยาบาลให้เธอเอง""คุณย้ายเองเหรอคะ อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะฉัน?""กินข้าวหร

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 41

    หลายวันต่อมา.."ค่ะ" ไอยวริญตอบออกไปเมื่อพยาบาลมาตามให้ไปเช็คสุขภาพ เธอก็เข้าใจดีอยู่หรอกว่าตัวเองไม่แข็งแรงเหมือนผู้หญิงคนอื่น แถมยังมีสามีเป็นเจ้าของโรงพยาบาล ต้องได้ปรับตัวกันอีกเยอะเลย"ห้องนี้เหรอคะ?" ใบหน้างามแอบยิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าเป็นห้องตรวจของสามี"ใช่ค่ะคุณหมอเคลียร์คิวให้ พี่ก็เลยขึ้นไปตามคุณอาย"เธอไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปในห้องตรวจ"นอนลงที่เตียงเลยค่ะ" พยาบาลอีกคนที่ประจำด้านในพาไปนอนที่เตียง เพื่อจะอัลตร้าซาวด์ดูก่อนชายหนุ่มวางงานที่กำลังทำอยู่ แล้วเดินมาเตียงที่ใช้ตรวจคนไข้ จริงๆ ก่อนเธอจะลงมาเขาให้พยาบาลเปลี่ยนผ้าปูและเปลี่ยนปลอกหมอนใหม่แล้วและพยาบาลไม่พลาดที่จะเม้าท์มอยในไลน์กลุ่มเรื่องที่คุณหมอคลั่งรักเมียมาก"ผมจะทาเจลตรงท้องนะ เจลนี้จะมีความเย็นหน่อยไม่ต้องเกร็งนะครับ" ครั้งแรกที่เธอจะได้อัลตร้าซาวด์ก็เลยต้องได้บอกไว้ก่อนพอเอาเจลเหลวๆ ทาตรงหน้าท้องก่อนที่จะแนบเครื่องลงไป ไม่ใช่แค่หัวใจของเธอที่เต้นแรง หัวใจของคนเป็นพ่อก็เต้นแรงไม่ต่างกัน เพราะทั้งสองใกล้จะได้เห็นดวงใจ ถึงแม้เขาจะยังไม่เป็นรูปเป็นร่างมือหนาเอื้อมไปจับมือของอีกฝ่ายไว้ พร้อมกับแนบเครื่องนั้นลง

    Last Updated : 2025-02-14
  • เมียขัดดอก   บทที่ 42

    [บ้านพลตรีนายแพทย์วันเวย์]"มาถึงนานหรือยัง""ก็ตั้งแต่ตอนเย็นนั่นแหละพี่" พอพี่ชายโทรไปบอกว่าให้กลับมาบ้านเดี๋ยวจะพาพี่สะใภ้มาแนะนำตัวแบบเป็นทางการ นอร์เวย์ก็ได้พาภรรยาและลูกชายมาที่กรุงเทพฯ ช่วงนี้ปลาบปลื้มพักอยู่กับพ่อและแม่ เพราะคุณปู่คุณย่ากำลังมีปัญหากัน"แล้วตาปลื้มล่ะ""อยู่กับคุณย่าข้างบน" ตอนนี้คุณย่ากำลังชื่นใจหลานชายอยู่ เพราะไม่ได้เจอกันตั้งหลายวันเซอร์เวย์มองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นพ่อ"อยู่ข้างบนเหมือนกัน" แค่มองสายตาพี่ชายนอร์เวย์ก็รู้แล้ว ถึงแม้ว่าพ่อจะเป็นคนที่เข้มงวดกับลูกๆ ไปซะทุกอย่าง แต่ถึงยังไงก็เป็นพ่อ"แล้วเจ้ารันล่ะ""บอกว่าเดี๋ยวมา ให้ตั้งวงกันไปก่อนเลย""ตั้งวง?""คงหมายถึงกินข้าวกันไปก่อนเลยมั้ง ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจภาษามันหรอก""ถ้างั้นพี่แนะนำพี่สะใภ้ให้เรารู้จักก่อนเลยแล้วกัน คนนี้น้องชายผม ชื่อนอร์เวย์""สวัสดีค่ะ" ไอยวริญยกมือขึ้นมาไหว้"คุณเป็นพี่สะใภ้ไม่ต้องไหว้หรอกครับ" ถึงแม้จะบอกว่าไม่ต้องไหว้แต่นอร์เวย์ก็รีบรับไหว้"ไม่เป็นไรหรอกเป็นพี่สะใภ้ แต่อายุน้อยกว่าเรา" แล้วเซอร์เวย์ก็หันมาแนะนำภรรยา ของน้องชายให้กับเธอได้รู้จัก"สวัสดีค่ะคุณปิ่นมุก ชื่อเพราะจังเลย

    Last Updated : 2025-02-14

Latest chapter

  • เมียขัดดอก   บทที่ 158 ตอนจบ

    "เข้าข้างในกัน" เกษมราษฎร์เอื้อมมือมาให้อีกฝ่ายจับมือท่านไว้ เพื่อจะได้ก้าวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน"ท่านทำอะไรคะ" นางยอมเดินตามแรงที่อีกฝ่ายจูง แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้"บอกแล้วไงว่าไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ แต่งงานกันนะ""อู๊วววว" เสียงโห่แสดงความยินดีดังขึ้นเมื่อเกษมราษฎร์คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในคืนนี้ ท่านเคยพูดไว้แล้วถึงแม้ว่าจะพูดแค่กับตัวเอง ถ้ามีโอกาสได้ทำเพื่อเธอ..จะทำให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาเธอ"ลุกขึ้นเถอะค่ะท่าน""คุณตอบตกลงมาก่อนสิ""ท่านเพิ่งขอหมั้นไปวันก่อนเองนะคะ""ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะอยู่แบบนี้""ตกลงก็ได้ค่ะ" จากเสียงโห่ร้องกลายเป็นเสียงกรี๊ดลั่นจนโรงแรมแทบจะแตก เมื่อฝ่ายหญิงตอบตกลงแต่งงานด้วยเกษมราษฎร์ลุกขึ้นโดยที่ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ถึงแม้จะอายุและเยอะแล้วแต่ร่างกายของท่านก็ยังแข็งแรง เพราะการเป็นทหารต้องได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"ดีใจด้วยนะครับ" รามสูรเข้ามาแสดงความยินดี เขาดีใจมากที่จะเห็นแม่มีความสุขสักที ตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เห็นแม่ต้องเฝ้ารอพ่อกลับบ้านทุกวันและลูกๆ คนที่เหลือก็เข้ามาแสดงความยินดี รวมทั้งแขกในงาน วันนี้ท่าน

  • เมียขัดดอก   บทที่ 157

    เย็นวันเดียวกันนั้น.. พุดตาลเรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาทานข้าวเย็นร่วมกัน"สวัสดีครับท่าน" รามสูรมาพร้อมกับภรรยา และลูกชาย พอมาถึงก็เห็นว่าท่านพลเอกเกษมราษฎร์ ก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วย"มาครบกันแล้วใช่ไหม นั่งก่อนสิลูก"พอลูกชายนั่งลงเกษมราษฎร์ก็ขอเป็นคนพูดเอง ท่านบอกทุกคนว่าขอเข้ามาอยู่ร่วมครอบครัวด้วย ทีแรกเกษมราษฎร์ก็ช่างใจอยู่ กลัวลูกๆ ของพุดตาลจะไม่ชอบใจ เพราะถึงยังไงพ่อของพวกเขาก็มีทีท่าว่าจะกลับมา"ยินดีต้อนรับครับ ผมเองต่างหากที่ต้องฝากคุณแม่ไว้กับท่าน" พี่ชายคนโตเป็นคนเอ่ยพูดก่อน"ขอบใจมากนะลูก" ใจจริงพุดตาลก็อยากจะอยู่กับลูกและหลานแบบนี้ไปจนแก่เฒ่า แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อสามีหย่าขาดจากผู้หญิงคนนั้น ยังไงท่านก็ต้องกลับมาวนเวียนจนทำให้ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุขแน่ นางก็เลยตัดสินใจตัดกรรมกันไปแต่เพียงแค่นี้"ผมจะประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องของเราในเร็ววันนี้""เรื่องนี้แล้วแต่ท่านค่ะ" นางคิดว่าให้คนรับรู้ไว้ก็ดี เรื่องถูกนินทาหนีไม่พ้นอยู่แล้ว ใครจะนินทาก็ช่าง ขอให้ตัวเองอยู่แบบสบายใจก็พอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จ ลูกชายทั้งสองก็ขอตัวกลับเพราะมันดึกแล้ว ส่วนเพลิงไม่อยากจะกลับก็ต้องได

  • เมียขัดดอก   บทที่ 156

    "ใจเย็นก่อนสิคะมาเหนื่อยๆ น้ำก็ยังไม่อาบ""ขอชื่นใจก่อน" ริมฝีปากหนากระซิบพูดในขณะที่จมูกยังสูดดมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด"คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ" รักครั้งแรกของเธอมันช่างสวยงามนัก แต่เมขลาหวังว่าจะหยุดผู้ชายคนนี้ไว้ได้แค่เธอ เพราะถ้าเขามีตำแหน่งที่สูงขึ้น เขาจะเป็นเหมือนคนที่ให้กำเนิดเธอไหม"เป็นอะไร" เพลิงสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเธอไม่เหมือนตอนที่เรียกเขาขึ้นมาข้างบนเลย"อนาคตข้างหน้าอะไรมันก็ไม่แน่นอนค่ะ เผื่อคุณก้าวไปในตำแหน่งที่สูงกว่านี้..""อย่าคิดอะไรที่มันจะไม่เกิดขึ้น" แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงกลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนพ่อ"คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่""ผมรักคุณ คำนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ฟังมันจากปากผม และผมก็จะพูดให้คุณฟังเพียงคนเดียว""ขอบคุณนะคะ" ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา แต่ก่อนตอนที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ยังมีความสุขมากกว่านี้เลย แต่พอรู้ว่าพ่อมีนิสัยยังไง เมขลาก็เริ่มกลัวผู้ชายรอบข้าง[โรงแรมหรู]ที่พลเอกเกษมราษฎร์พาพุดตาลมาทานข้าวที่โรงแรม เพราะรู้แล้วว่านางคงไม่กลับไปหาอะไรเดิมๆอีก ท่านต้องทำให้นางเห็นว่าท่านสามารถที่จะพานางก้าวไปในทุกๆที่ได้"ทำไมคุณรู้ว่าฉันชอบกิน เออ..

  • เมียขัดดอก   บทที่ 155

    "ทำอะไรกัน"คนที่กำลังโอบกอดกันถึงกับตกใจปล่อยมือออก"ท่าน?""นายคงไม่อยากจะอยู่ในกรมแล้วใช่ไหม""อย่าทำอะไรผู้กองนะคะ" ถึงแม้เธอจะตัวเล็กกว่ามาก แต่หญิงสาวก็ใจกล้าก้าวออกมายืนบังชายคนรักไว้"เรารู้ไหมว่ามันไม่สมควร""จะสมควรหรือไม่ มันอยู่ที่เราสองคนค่ะ""อย่าลืมสิว่าเราเป็นลูกของใคร""หึ.. แล้วฉันเป็นลูกของใครล่ะคะ""มันสมควรแล้วเหรอที่จะมาพูดต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ""พ่อ?" เมขลาอยากจะพูดอะไรอีกตั้งมากมาย แต่มันจุกในอกเสียก่อน"มีอะไรกัน" แม่บ้านรีบเข้าไปตามคุณผู้หญิงออกมาดู กลัวว่าจะมีเรื่อง"คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะเร่งเรื่องให้ลูกไปเรียนต่อต่างประเทศ""เรียนต่อต่างประเทศ?" เพลิงพูดพร้อมกับมองหน้าเมขลา แล้วมองไปที่ท่านพลเอกเรวทัต"ฉันไม่ไปค่ะ""ลูกไม่อยากเรียน" พุดตาลคิดว่านางคงต้องได้ออกหน้าเองแล้วล่ะ"อายุแค่นี้ยังเรียนได้อีกตั้งเยอะ ทำไมถึงคิดสั้น""อะไรคือการคิดสั้นคะ""ก็ที่เห็นอยู่นี่ไง""คนนี้ผู้กองเพลิงท่านก็คงจะรู้จักแล้ว เขาเป็นคนรักของฉัน ไม่สิ.." ถ้าพูดแค่คนรักมันคงไม่จบตรงนี้แน่ เมขลาก็เลยให้สถานะใหม่กับเพลิง "เขาเป็นพ่อของลูกในท้องฉันเองค่ะ""???" ไม่ใช่แค่พลเอกเรวทัตและพุดตา

  • เมียขัดดอก   บทที่ 154

    เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า เรวทัตก็เลยยังไม่พูดอะไรอีก เพราะคดีเก่ายังไม่เคลียร์"อยู่พร้อมหน้ากันก็ดีแล้ว พ่อจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังนี้แล้วนะ"เรวทัตพูดจบ ลูกๆ ต่างก็มองดูหน้าคนเป็นแม่มันคงเป็นเวรกรรมของนางที่เคยสร้างไว้กับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ก็เลยต้องได้ตามมาชดใช้กรรม หนีไปไหนก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณ คุณจะมาอยู่ใครจะว่าอะไรได้ล่ะคะ"เรวทัตอยากได้ยินคนตรงหน้าเรียกว่าคุณพี่เหมือนเดิม แต่คงต้องใช้เวลา เพราะตัวเองทำไว้กับนางเยอะ"หือ รามิล" มองเข้าไปด้านในก็เห็นลูกสะใภ้คนโตกำลังอุ้มหลานชายเดินออกมา เรวทัตก็เลยเดินเข้าไปหาหลานพอคนเป็นพ่อไปแล้ว ลูกๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองดูหน้าแม่อีกครั้ง นาทีนี้ไม่มีใครน่าสงสารเท่าท่านอีกแล้ว"แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" แค่นี้นางก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหย่าจริง เพราะถ้าไม่งั้นคงไม่บอกว่าจะกลับมานอนบ้านหลังนี้ นางรนหาที่เอง คิดว่าท่านจะไม่กล้าหย่าดาราสาวสวยคนนั้นทุกคนเข้าไปแล้ว เมขลาก็หันกลับมากุมมือเพลิงไว้ "เรายังจะเป็นเหมือนเดิม อย่าคิดมากนะคะ" เมขลารู้ดีว่าเพลิงคิดว่าตัวเองต่ำต้อย"ผมจะไม่ถอ

  • เมียขัดดอก   บทที่ 153

    "ผมมาคิดทบทวนเรื่องของเราดูแล้ว""ท่านไม่สบายหรือเปล่าคะ" แพรวพราวเริ่มใจไม่ดี แต่ก็ยังคงส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ แบบใจดีสู้เสือ"เราหย่ากันเถอะ""คุณพี่!!""ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ผมขอแค่ให้คุณเซ็นใบหย่า""ไม่มีทางค่ะ กว่าเราจะฝ่าฟันความรักของเรามาด้วยกันได้ ทำไมคุณพี่ถึงทำแบบนี้กับแพรวคะ""ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาคุยก่อน หรืออยากจะคุยผ่านทนายของผมล่ะ""แพรวรักท่าน ยอมอุ้มท้องลูกของท่าน ถึงแม้จะถูกใครตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี""เรื่องลูกผมก็ยังจะส่งเสียเลี้ยงดู""แพรวไม่ได้ต้องการแบบนั้นสักหน่อย ใครคะ..ท่านมีใครใหม่อีกเหรอคะ""เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เรามาคุยเรื่องของเราก่อน""เรื่องของเรา แพรวไม่หย่า!""ผมมาคุยกับคุณดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้คุณก็คุยกับทนายของผมแล้วกัน และสิ่งที่คุณอยากได้ก็อย่าฝันว่าจะได้""ท่านอย่าบอกนะว่าจะกลับไปหามันอีก""ผมเพิ่งรู้ว่ารักภรรยา""รักภรรยาอย่างนั้นเหรอคะ แล้วที่ผ่านมาล่ะผู้หญิงนับสิบนับร้อยยังจะเรียกว่ารักภรรยาได้อยู่อีกเหรอคะ!" แต่ดูเหมือนเรวทัตจะไม่ฟังอะไรอีก เพราะตอนนี้เดินไปที่รถแล้ว "กรี๊ดดดด!!""คุณแม่เป็นอะไรคะ" มโนราห์ได้ยินเสียงร้องก็รีบลงมาดู"

  • เมียขัดดอก   บทที่ 152

    "??" เมขลาได้ยินทุกคำพูดของแม่ใหญ่ที่พูดกับ.. แม้แต่คิดยังไม่กล้าเอ่ยชื่อในใจเลย คนที่ไม่ต้องการเธอ..เธอก็ไม่ต้องการคนแบบนั้นเช่นกัน"หนูเมย์" ยืนมองตามสามีเก่าไปครู่หนึ่ง พอหันกลับมาก็เจอเมขลาอยู่ตรงมุมบันได"คุณแม่ทำแบบนั้นทำไมคะ""บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราก็ได้""น้องเมย์ไม่เห็นด้วยค่ะ""แต่เขาคือ..." นางกำลังจะพูดว่าแต่นั่นคือพ่อแท้ๆ ของเมขลาเลยนะ"น้องเมย์ไม่อยากให้คุณแม่กลับไปเจอวังวนเก่าๆ อะไรที่เราสลัดทิ้งไปได้แล้ว ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"ทำไมเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ถึงคิดได้กว่านาง ถ้านางใช้แค่หัวใจคิดก็คงจะกลับมาในวังวนเดิม แต่ถ้าใช้สมอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้"แล้วแม่ต้องทำยังไง"เมขลามองใบหน้าผู้หญิงที่กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายนางได้ เพราะถ้าเดินไปกับเธอทุกคนคงคิดว่าพี่กับน้อง ดวงตาของนางคลอไปด้วยม่านน้ำตาที่บดบัง ถึงแม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ก็พอดูออกว่าท่านยังคงรักผู้ชายคนนั้นอยู่"ถ้าเขาคนนั้นกลับมา ทำให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก คุณแม่จะรับได้ไหมล่ะคะ" เพราะยังไงคนเดิมก็คงทำอะไรเหมือนเดิม ถ้าไม่งั้นคงไม่ออกไปไข่ไว้นอกบ้านจนทั่วแบบนี้"แม่ขออยู่คน

  • เมียขัดดอก   บทที่ 151

    คฤหาสน์พลเอกเรวทัต"ดีใจจังเลยค่ะที่คุณผู้หญิงกลับมา""สบายดีกันไหม" กลับมาที่นี่ถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันเลย เพราะแค่เห็นหน้าสามีเก่าก็ไม่มีอารมณ์ถามใครแล้ว"ไม่สบายก็ตรงที่คิดถึงคุณผู้หญิงนั่นแหละค่ะ""ปากหวานเหมือนเดิมนะพวกเราเนี่ย ช่วยกันเอาของเข้ามาข้างในก่อน""เดี๋ยวผมทำเองครับ" เพลิงซึ่งทำหน้าที่ขับรถรีบเดินไปเปิดกระโปรงหลัง"ฉันช่วยค่ะ" เมขลากำลังจะไปช่วยยกของแต่ถูกเพลิงห้ามไว้"เอาของขึ้นไปไว้ข้างบนเลย แม่ให้คนจัดห้องให้แล้ว""ครับ" ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าขึ้นไปที่ชั้นบน โดยมีหญิงคนรักเดินตามไป ส่วนของที่เหลือพวกแม่บ้านช่วยกันคนละไม้คนละมือกึก.."อืม" หญิงสาวตกใจเดินพ้นประตูเข้ามาเขาก็ปิดแล้วล็อกมันไว้ ไม่ได้ทำแค่นั้นเพลิงยังหันมาจูบพอหายตกใจเมขลาก็จูบกลับ คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้ เพราะของที่เหลือเป็นของแม่ใหญ่คิดว่าจะจูบไม่นานพอให้หายคิดถึง ถ้าได้แยกกันอยู่จริง แต่นี่ขนาดจูบอยู่ยังคิดถึง"ผมรักคุณนะ" นิ้วแกร่งเขี่ยแก้มของหญิงคนรักเบาๆ "อยู่ที่นี่ห้ามดื้อเข้าใจไหม""คุณก็ห้ามแอบไปเที่ยวที่ไหนนะคะ""ไม่ไปไหนหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ลงมา.."พี่

  • เมียขัดดอก   บทที่ 150

    "คุณไม่มีพันธะ แต่คุณไม่คิดเหรอกว่าเกษมอาจจะมีพันธะอยู่ก็ได้"พุดตาลเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากสามีเก่า มันก็มีส่วนอยู่บ้าง พลเอกเกษมราษฎร์ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น แถมภรรยาก็ตายจากไปนานแล้ว"เรื่องนั้นฉันคงไม่ให้ท่านต้องมาลำบากใจด้วยหรอกค่ะ..กลับกันเถอะลูก"พลเอกเรวทัตได้แต่มองตามหลังนางไป ทันใดนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้"คนนี้ใช่ไหม ที่เป็นลูกของนวล" เรวทัตรีบเดินตามทั้งสองมาที่รถจากที่กำลังจะเปิดประตูพุดตาลถึงกับชะงัก"ผมจะรับลูกคนนี้กลับมาเลี้ยงเอง""??" พอประโยคนี้ออกจากปากพลเอกเรวทัต ทั้งสองที่ยืนหันหลังให้ ก็ได้หันกลับมามองพร้อมกัน "คุณหมายความว่ายังไง""ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกอีกคนของผม มันก็ไม่แปลกที่ผมจะรับลูกกลับมาเลี้ยงเอง"พุดตาลรีบจับเมขลาหลบไว้ด้านหลังของตัวเองก่อน "เสียใจด้วยค่ะ แต่ตอนนี้เมขลาเป็นลูกของดิฉันแล้ว""คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเด็กคนนี้กับผม"เมขลาส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อบอกกับแม่พุดตาลว่าเธอไม่ไป"แม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่แล้ว เรากลับบ้านกัน" นางรีบหันกลับไปเปิดประตูรถ เพื่อให้เมขลาได้ขึ้นไปนั่งก่อน"ถ้าคุณชอบขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่เป็นไรนะผมจัดให

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status