LOGINShare
เพียงชั่ววูบ 2
Last Updated:
2025-02-18 09:51:57ทางด้านวินตราเช้านี้ตาขวากระตุกแปลก ๆ ไหนจะจามติดกันถึงสองครั้ง เขาเลยแก้เคล็ดด้วยการเดินถอยหลังออกจากประตูห้องคอนโดยื่นเท้าขวาไปทางข้างหลังก่อนจะตามด้วยเท้าซ้าย อีกอย่างประวัติ รายละเอียดส่วนตัวของเจ้านายคนใหม่ของเขาก็ตั้งแง่ติดลบตั้งแต่ได้อ่านประโยคแรกจนถึงประโยคสุดท้าย และตั้งธงแดงในใจเอาไว้แล้ว จัดการกับคนไม่ได้ง่ายเหมือนจัดการเหมือนหมาแมว วินตราไม่ชอบการจัดการกับคนมากที่สุด รับมือได้ยาก อีกอย่างจิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง ขนาดเจ้านายคนเก่าที่ว่าดี สื่อยกย่องว่าเป็นพ่อตัวอย่างแต่พออยู่หลังกล้องเท่านั้นแหละ…สันดานที่แท้จริงโผล่มาให้เห็น ทั้ง ๆ ที่มีลูกสาวแท้ ๆ เฮ้อ!
แค่คิดว่าแต่ละวันต้องคอยรับมือกับพวกคนประเภทนี้ก็เหนื่อยแย่ละพักใจไม่ทันหายต้องตื่นมาสู้กับรบปรบมือกับความอยู่รอดปากท้องต้องมาก่อนเรื่องส่วนตัวเขาจัดการกับความคิดของตัวเองก่อนจะเตรียมตัวออกไปทำงานด้วยสภาพหัวใจที่ห่อเหี่ยว
เมื่อวินตรามาถึงบริษัทก็เข้ามารายงานตัวแผนกประชาสัมพันธ์ก่อนจะเดินไปรายงานตัวกับแผนกบุคคลและเดินหายเข้าไปในห้องประธานบริษัทเป็นลำดับสุดท้ายไม่ต้องสัมภาษณ์อะไรทั้งนั้นมาถึงทำบัตรเริ่มงานได้เลยเรียกได้ว่าอภิสิทธิ์ก็ว่าได้…แต่วินตราก็ไม่ได้อยากรับอภิสิทธิ์นี้เท่าไหร่ดูจากเจ้านายคนใหม่ของเขาที่ต้อนรับเลขาคนใหม่ด้วยการพาดเท้าทั้งสองข้างไว้บนโต๊ะทำงานแถมบนโต๊ะยังเต็มไปด้วยเปลือกถั่วลิสงวินตราสีหน้าราบเรียบกล่าวคำทักทายพร้อมกับค้อมตัว 45 องศา
“สวัสดีครับผมวินตราเลขาใหม่ของท่านประธาน”
“ไม่เห็นจะตรงปกเลยสักนิด” เดนีสชี้ไปยังประวัติส่วนตัวที่กรอกเพื่อทำประวัติในนั้นมีรูปถ่ายของเขาติดอยู่รูปนั้นเป็นรูปที่เขาถ่ายเมื่อหกเดือนที่แล้วมันจะเหมือนเดิมได้ยังไงตั้ง 6 เดือนคนเรายังไงก็ต้องเปลี่ยนแปลงอยู่แล้วไม่ว่าด้านใดด้านหนึ่งก็ตามแถมยังต้องปรับเปลี่ยนตัวเองไปตามสภาพแวดล้อมที่เจออีกตัวอย่างเช่นเจ้านายตรงหน้าวินตราคิดในใจแต่ไม่ได้ตอบคำถามโง่ๆนั้นออกไป
“ในรูปดูติ๋มๆไร้เดียงสาแต่ตัวจริง…แน่ใจเหรอว่าจะทำหน้าที่นี้ได้” อายุอานามมากกว่าเขาเพียง 3 ปีแล้วยังไง? เขาเป็นประธานบริษัทอีกฝ่ายเป็นลูกน้องเดนีสเลยไม่ให้ความสนใจกับวัยวุฒิแม้ว่าประวัติการศึกษาการทำงานจะยาวเหยียดก็ตามของแบบนี้มันต้องวัดกันที่หน้างานพร้อมตั้งตัวเป็นปรปักษ์อย่างชัดเจนออกมาทางสีหน้าถ้าแก่กว่าเป็นรอบอย่างคุณนิติพลที่มีศักดิ์เป็นอาหรือน้องพ่อเขาเดนีสก็พอจะลดราวาศอกแหกคอกให้น้อยลงหน่อยแต่นี่อายุมากกว่าไม่เท่าไหร่ใครจะสอนงานใครยังไม่รู้เลย…
เฮอะ…แววตาและสีหน้ามีความเหยียดหยามอยู่ในนั้น
เดนีสยกขาที่พาดออกพร้อมกับปัดมืออย่างลวกๆลุกขึ้นเดินอ้อมมานั่งอยู่บนโต๊ะทำงานพลางเอนตัวยื่นหน้าเข้ามาใกล้คุณเลขาคนใหม่ใบหน้าฉายความเคลือบแคลงสงสัย
“ตำแหน่งนี้ใช่ว่าใครจะทำก็ได้” เจ้าตัวพูดพร้อมกับกอดอกแต่วินตรายังยืนตัวตรงแน่วสีหน้าราบเรียบเหมือนเดิมวินตราทำได้เพียงถอนหายใจออกมาเบาๆความจริงอยากจะกอดอกและเชิดหน้าใส่เจ้านายที่ทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโตไม่รู้จักการวางตัวทำตัวเกกมะเหรกจนท่านเจ้าสัวต้องส่งเขามาช่วยเหลือเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขาแถมยังเป็นครกซังกะบ๊วยอีกต่างหาก
“ครับ” วินตราตอบรับสั้นๆอีกอย่างคุณนิติพลสมกับเป็นเลขามากฝีมือรายละเอียดแผนงานต่างๆก็เก็บครบไม่มีหล่นคนมาสานต่องานไม่ต้องเคว้งจัดการต่อได้เลยโต๊ะทำงานของเขาอยู่ด้านหน้าห้องทำงานผู้บริหารตรงข้ามเป็นเลขาอีกคนที่ทำหน้าที่ประสานงานการนัดหมายล่วงหน้าเมื่อนัดพูดคุยเจรจาที่บริษัทคุณนุชหรือปรียานุช
“ไหนลองร่ายรายการที่ฉันจะต้องทำวันนี้มาสิ” เดนีสกอดอกอย่างผู้ชนะอีกอย่างคุณเลขาคนใหม่เพิ่งมาถึงจะทันอ่านกำหนดการพวกนั้นได้ยังไงเขารอเงี่ยหูฟังใจจดใจจ่อริมฝีปากแสยะยิ้ม
“วันนี้ 10 สิบนาฬิกาพบปะกับคู่ค้าจากบริษัท xx ที่ XX
บ่าย 2 นาฬิกาเข้าไปดูโรงผลิตส่วนปาร์ตี้ก่อนหน้านี้คุณนิติพลได้จองไว้แล้วท่านประธานอยากจะฟังแบบสามวันล่วงหน้าก่อนไหมล่ะครับ”
เดนีสอ้าปากค้างวินตราชนะน็อค! เต้งเสียงระฆังดังภายในหัวของเดนีส
“การพูดคุยครั้งนี้ท่านประธานต้องทำความเข้าใจหัวข้อในการพบปะพูดคุยกันครั้งนี้เหมือนเป็นการเสนอขายสินค้าไปในตัวรอสักครู่นะครับ” วินตราค้อมหัวพร้อมกับเดินออกไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองหยิบเอาแฟ้มที่มีรายละเอียดวัสดุที่ใช้มากางวางไว้บนโต๊ะท่านประธาน
“นี่ครับ…คือรายละเอียดที่ท่านประธานต้องจดจำทำความเข้าใจไม่ใช่ท่องเหมือนนกแก้วนกขุนทองมีความรู้และเข้าใจในผลิตภัณฑ์บริษัทของตัวเองเป็นอย่างดี” เดนีสอ้าปากค้างเป็นรอบที่สอง
“อะไร…เรื่องพวกนี้ฉันต้องทำด้วยเหรอไงนายเป็นเลขาไม่ใช่เหรอไง”
“ผมเป็นเลขาก็จริงแต่ใช่ว่าจะสามารถพูดคุยรายละเอียดการลงทุนระดับสิบล้านหรือร้อยล้านได้นี่ครับพาร์ทเนอร์ยังไงก็ต้องอยากคุยกับท่านประธานมากกว่าเลขาติดสอยห้อยท้ายแบบผมอยู่แล้ว” แม้น้ำเสียงจะราบเรียบแต่แววตาที่มองมา…ทั้งเยือกเย็นแถมยังมองเหมือนว่าเขาเป็นตัวอะไรอีกเจ็บใจเจ็บใจ! เดนีสหัวเสียแต่เช้ามื้อเช้าก็โดนท่านเจ้าสัวเอ็ดมาตอนสายยังโดนคุณเลขาคนใหม่จัดการเสียยับเยินฮึ่ย! แต่เพราะความไม่ยอมแพ้เดนีสจึงเชิดหน้าคิดแผนการก่อกวนได้สำเร็จ
“ฉันอ่านเองไม่ได้หรอกพอดีสมาธิสั้นน่ะ” เจ้าตัวฉีกยิ้มมาดกวนมาให้แต่วินตรามีไม้เด็ดมากมายเตรียมพร้อมรับมือกับท่านประธานคนใหม่รอไว้อยู่แล้ว
“ไม่ต้องห่วงครับผมสรุปทุกอย่างอย่างละ 7 บรรทัดไว้ให้แล้วไม่เกินความสามารถของท่านประธานอย่างแน่นอน”
“…!…”
Related chapters
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 3
ประโยคนี้เหมือนตบหน้าเขาอย่างจัง ละไอ้สรุปที่ว่า เดนีสเดินกลับไปนั่งเก้าอี้ของตัวเองพร้อมกับใช้แฟ้มเขี่ยเปลือกถั่วลิสงอย่างลวก ๆ ก่อนจะเปิดอ่านด้วยความโมโหแต่ละเรื่องมีสรุปไว้ให้จริง ๆ เหมือนหลอกด่าว่าโง่ อ่านหนังสือไม่เกินปีละ 7 บรรทัด! เขาฮึดฮัดนั่งอ่านแต่ละเรื่องพลางส่งสายตาเชือดเฉือนไปยังคนตรงหน้าที่ยืนมองดูพลางกุมมือตรงเป้า กวาดสายตาอ่านอย่างรวดเร็ว ไม่ทันไรอีกฝ่ายก็เอ่ยเตือน“ใกล้จะถึงเวลานัดแล้วนะครับ” เดนีสปิดแฟ้มดังพรึ่บลุกเดินตัวปลิวออกไปวินตราถอนหายใจรอบที่ไม่รู้เท่าไหร่ของวันก่อนจะเดินไปรวบแฟ้มข้อมูลยัดใส่ถุงผ้าที่เตรียมไว้เดินตามออกไปไอเทมที่ขาดไม่ได้อีกอย่างคือไอแพดคนขาดลาได้แต่ไอแพดเครื่องนี้เสมือนกุมความลับแผนงานของบริษัทวาระการประชุมต่างๆเอาไว้มากมายก่อนทำเรื่องลาออกคุณนิติพลเองก็จะต้องเซ็นสัญญา ‘หากความลับธุรกิจแพร่งพรายออกไปจะต้องชดใช้ค่าเสียหายคิดตามมูลค่าของบริษัท’ แล้วในตลาดหุ้นมูลค่าบริษัทเกือบหมื่นล้าน! แล้วใครจะกล้าอีกอย่างเหมือนทุบหม้อข้าวตัวเองในวงการทำงานมีวลีที่ว่า‘อย่าทุบสะพานที่เราคิดว่าไม่ได้ข้าม’โลกมันไม่ได้กว้างสักวันก็ต้องเหวี่ยงคนที่เราไม่ชอบขี้หน้
Last Updated : 2025-02-18เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 4
เมื่อไปถึงภัตตาคารโรงแรมที่จองไว้ มาดของอีกฝ่ายที่สวมเสื้อลายสก็อต สวมหมวกคาวบอย กางเกงยีน รองเท้าหนังมันปลาบทำให้เดนีสฉุกคิดถึงเรื่องก่อนหน้าที่วินตราเอ่ยเตือนเขาขึ้นมาได้หากเอารถสปอร์ตคู่ใจมาเหมือนเป็นการข่มอีกฝ่ายมากกว่าจะมาพูดคุยเจรจาเรื่องธุรกิจ ฝ่ายคู่ค้ากลับมานั่งรอก่อนถึง 30 นาทีด้วยซ้ำหากกรณีนี้ในความคิดของวินตราการมาถึงตรงเวลานัดเป็นเรื่องที่ดีแต่ควรจะเผื่อเหลือเผื่อขาดอย่างน้อย 15 นาทีจึงจะเป็นการดีทำธุระส่วนตัวอะไรให้เรียบร้อยจะได้นั่งเจรจาพูดคุยกันได้สะดวกคุณดนัยหรือพ่อเลี้ยงดนัยยืนขึ้นทันทีที่เห็น ‘เดนีสศศิภักดี’ ปรากฏตัวต่อหน้าเขาทั้งๆที่ก่อนหน้าฝ่ายการตลาดจัดการมาตลอดพ่อเลี้ยงดนัยมีธุระที่กรุงเทพฯพอดีเลยถือโอกาสเข้ามาเจรจาล็อตต่อไปด้วยตัวเองโดยมีผู้หญิงวัยกลางคนที่ยืนนอบน้อมอยู่ด้านหลังน่าจะเป็นเลขาส่วนตัวเช่นกันทั้งสองพูดคุยกันอย่างหอมปากหอมคอ เมื่อบริกรนำน้ำเปล่ามาเสิร์ฟเดนีสเลยเกริ่น “สั่งอาหารก่อนดีไหมครับค่อยเจรจา” พ่อเลี้ยงดนัยมีสีหน้าลังเลเพราะคนตรงหน้าเป็นคนใหญ่คนโตลูกเจ้าสัวเวลาคงเป็นเงินเป็นทองในความคิดเขาการมาเจอครั้งนี้คงกินเวลาไม่มากแต่กลับผิดคาดตั้งแต
Last Updated : 2025-02-18เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 5
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปด้วยสถานการณ์มึนตึงระหว่างท่านประธานกับคุณเลขาคนใหม่ที่เหมือนจะไม่กินเส้นกันสุดๆแม้แต่ปรียานุชยังรู้สึกได้สีหน้าของเลขาคนใหม่แม้จะราบเรียบไม่แสดงความรู้สึกใดๆแต่สายตาที่ตวัดมองมาแต่ละทีทำเอาหล่อนสะดุ้งหลายครั้งแถมรอยยิ้มที่ส่งมาให้ส่งไปไม่ถึงแววตาขีดเส้นแบ่งระหว่างขอบเขตของเพื่อนร่วมงานอย่างชัดเจนเวลาพักไม่สุงสิงกับใครไม่จับกลุ่มเม้ามอยโฟกัสในหน้าที่การงานของตัวเองและปรียานุชเองก็ได้อิทธิพลการทำงานจากวินตรามาไม่น้อยแม้ว่าอีกฝ่ายจะดูซับซ้อนเลือดเย็นไม่น่าเข้าหาแต่ก็รับมือกับท่านประธานได้อย่างอยู่หมัดทำงานเก่งไม่มีตกบกพร่องไม่รู้ว่าท่านเจ้าสัวไปสรรหามาจากไหนนอกจากสีหน้าและแววตาแล้ววินตราก็ไม่มีอะไรให้ต้องติเตียนเลยจริงๆมีแต่ก็ท่านประธานที่สีหน้าบอกบุญไม่รับทั้งอาทิตย์และแล้ววันปล่อยผีที่เดนีสรอคอยก็มาถึงเขาไม่เคยรอคอยวันหยุดสุดสัปดาห์แบบนี้มาก่อนในชีวิตตั้งแต่รับคุณเลขาคนใหม่เข้ามาทำงานชีวิตอันปกติสุขของเขามีอันต้องเปลี่ยนแปลงไปไหนจะต้องหลังขดหลังแข็งอ่านรายงานทั้งกองแทบทุกวันอีกฝ่ายแม่งถามจี้ยังกะเขาอยู่ชั้นประถม! เดนีสหลังเลิกงานก็มางานเลี้ยงสังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ่นอ
Last Updated : 2025-02-18เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 6
“ถ้ามี…มึงโดนหลายตีนกระทืบแน่ไอ้นิช มึงนับดูเลยกี่ตีน” สานิชไม่หยี่ระ“กว่าจะรวมตัวกันง่ายๆเสียเมื่อไหร่มา…ชน! อย่าไปคิดมากกินเหล้าไม่เคล้านารีจะไปสนุกอะไร”“กูขอบายใครจะนัวใครก็รีบไปเปิดห้องเลยอย่ามาทำลามกจกเปรตให้เสียลูกตา” กิตติกรเอ่ยเตือนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์“ให้มาชงเหล้าเช็ดปากซับเหงื่อให้แค่นั้น” สานิชไม่ยอมแพ้“มึงเป็นง่อย?”“ก็ดีเหมือนกันเจอของสวยๆงามๆไอ้นีสจะได้อารมณ์ดีขึ้นมามั่ง” อินทราเสริมขึ้นมา“ขอคนไม่เรื่องมากไม่งุ้งงิ้งจีบปากจีบคอพูดเป็นนกหงส์หยกพวกนั้นก็พอ” เดนีสเอ่ยปากในที่สุด “นึกว่าจะต่อต้านที่แท้ก็เข้าร่วม” “หุบปากไอ้กรทำตัวยังกะบวชพระ”“มึงก็รู้บ้านมันเป็นไง” อินทราพูดพลางหัวเราะในลำคอเห็นไอ้กรอย่างนั้นร้อยมาลัยเก่งอย่าบอกใครคุณหญิงย่าท่านสอนเอาไว้เวลาไปเที่ยวบ้านคุณชายกิตติกรไอ้พวกลิงทโมนพวกนี้เหมือนถูกดัดแข้งดัดขาเวลาเดินเวลานั่งต้องเรียบร้อยของว่างก็เป็นสูตรลับชาววังแม้จะเจ้าระเบียบแต่เพราะของคาวหวานสูตรต้นตำรับชาววังแท้ๆไม่ได้หากินง่ายๆพวกเขาที่เห็นแก่กินจึงไปบ่อยๆบางครั้งเห็นไอ้เพื่อนรักนั่งพับเพียบร้อยมาลัยกับคุณหญิงย่าที่ศาลาข้างบึงแม้อยากจะขำแต่ก็กลัวจะถ
Last Updated : 2025-02-18เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 7
วินตราที่กำลังนั่งอ่านรายงานและผลประกอบการต่าง ๆ อยู่ในร้านกาแฟที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง เจ้านายตัวดีของเขาพรุ่งนี้มีนัดตีกอล์ฟกับคุณทิณกร ซึ่งพื้นเพที่บ้านทำธุรกิจพลังงาน สองตระกูลนี้มีผลประโยชน์ที่เอื้อกันและผู้ใหญ่ทั้งสองก็ยินดีหากทั้งสองจะลงเอยกัน วินตรานั่งอ่านธุรกิจพลังงานของบ้านเทวะบดินทร์ เผื่อระหว่างทางจะสามารถบรรจุข้อมูลเหล่านี้ลงไปในกลีบสมองของท่านประธานของเขาได้บ้าง นั่งอ่านอยู่นานจนเวลาตี 1 จึงปิดแฟ้มพวกนั้นเก็บในกระเป๋า อ้อ! เขาติดรถเจ้านายมาด้วยล่ะ รถเปิดประทุนปีกนกที่นั่งก็ยาก ลุกก็ยาก เบาะก็ไม่นุ่มสบายไม่สมราคาเลยสักนิดในความคิดของวินตรา เจ้านายตัวดีหนีบเขามาที่นี่เพื่ออะไรวินตรารู้ดี นอกจากอยากจะกลั่นแกล้งแล้วจะทำอะไรได้อีกหัวสมองมีแค่นั้น! ถ้าท่านประธานของเขาใส่ใจการงานเหมือนหาเรื่องเขาป่านนี้คงเจริญรอยตามท่านเจ้าสัวไปนานแล้วไม่ใช่ไม่เป็นโล้เป็นพายอยู่อย่างนี้เฮ้อ! งานเลขาส่วนตัวต่างอะไรจากเบ๊เป็นที่รองมือรองตีนและยังเป็นคนใช้ส่วนตัวดีไม่ดีพ่วงคนขับรถไปอีกตำแหน่งวินตราก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือก่อนจะเดินไปยังทางเข้าคลับแม้จะเป็นคลับ VIP เข้าได้เฉพาะสมาชิกแต่เพราะผ่านการท
Last Updated : 2025-02-18เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 8
“รู้แล้ว! ฉันกำลังจะกลับ” ตาแทบลืมไม่ขึ้นวินตราก็ไม่เซ้าซี้ได้แต่ยืนรออยู่อย่างนั้น“แล้วนายจะยืนรอทำซากอะไร”“ผมติดรถท่านประธานมานี่ครับ”“ฉันไม่ใช่คนขับรถของนายฉันไม่ไปส่งหรอก”“อ้อ…ผมก็ไม่ได้ขอให้ไปส่งนี่ครับ”“แม่ง…นี่นายกวนประสาทฉันงั้นเหรอ”“ท่านประธานอย่าลืมงานของผมคือดูแลท่านประธานจัดแจงตารางชีวิตอีกอย่างผมที่ไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์ต้องเป็นฝ่ายขับอยู่แล้วล่ะครับจนกว่าจะส่งท่านประธานกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยถึงจะเลิกงานได้”“อย่าฝันไปเลย…รถฉันราคาเท่าไหร่นายรู้หรือเปล่า”“งั้นก็เรียกแท็กซี่ให้คนทั้งคลับเห็นกันไปเลยว่าสภาพท่านประธานเวลาเมาเป็นยังไง”“นายกล้า!…”“แล้วจะกลับด้วยวิธีไหนล่ะครับหรือจะนอนที่นี่ท่านเจ้าสัวคงไม่ยินดีแน่ๆถ้าได้ยินว่าลูกชายนอนค้างที่คลับแถมนักข่าวอาจตีสีใส่ไข่จนเป็นเรื่องทอร์คออฟเดอะทาวน์ไปทั่วทั้งโซเชียล”“ลูกชายนักธุรกิจใหญ่สลบเหมือนคาอก—”“พอเลยๆตลกนักหรือไง”“ก็แค่คิดเผื่อน่ะครับ”“แต่เหมือนนายอยากจะให้มันเป็นจริงยังไงยังงั้น”“ผมก็แค่หวังดี”“เฮอะฉันเชื่อตายล่ะ” เดนีสกอดอกอย่างหัวเสียแต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีที่จอดรถซูเปอร์คาร์จะแยกจอดกับรถทั่วไปเพราะราคาของ
Last Updated : 2025-02-18เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 9
“ไม่ถูกปากเหรอลูก”“เปล่าหรอกครับแฮ้งค์นิดหน่อย”“ไปทำอีท่าไหนคุณเลขาเขาถึงขับรถมาส่งเราถึงที่บ้านล่ะหืมแล้วดูสภาพปกติเราไม่เคยปล่อยตัวให้เมาไม่ได้สติแบบนี้นี่นา”“ก็จริง” สารอาหารตกถึงท้องสมองเลยประมวลผลการทำงานอีกครั้ง ‘โปรดปราน’ เด็กเอนฯคนนั้นป้อนอาหารเครื่องดื่มใส่ปากเขาอย่างเอาอกเอาใจอีกอย่างอยู่กับพวกเพื่อนสนิทไม่คิดว่าตัวเองจะโดนยาเข้าให้“ลูกก็รู้ว่าเดนิมกับตาพัดเขาเกิดอะไรขึ้นปัญหาเก่ายังไม่ทันซาอย่าลืมว่าตัวเรามีมูลค่าหากไม่ใช่วินตราเป็นคนอื่นเขาจะเอาลูกมาส่งอย่างปลอดภัยที่บ้านไหมต่อให้คลับจะมีการรักษาความปลอดภัยขนาดไหนก็ตามหากอีกฝ่ายเป็นนกต่อหรือกุเรื่องสร้างข่าวฉาวขึ้นมาเราเองจะแย่เอาเก้าอี้ผู้บริหารที่พ่อเขาอุตส่าห์วางใส่ในมือลูกจะรักษาไว้ได้ไหม” ลลดาเอ่ยเตือนสติลูกชายอย่างใจเย็นเดนีสขบคิดตามไม่ได้พูดอะไรออกไปแต่พอเจอสายตาเยาะเย้ยถากถางจากคุณเลขาแล้วสำนึกชั่วดีเมื่อครู่กลับพลันมลายหายไปอย่างรวดเร็ว“ยังพอมีเวลา” เพราะรู้ว่าลูกชายมีนัดตอน 10 โมงเช้าเป็นนัดที่ผู้ใหญ่ตกลงกันเรียบร้อยท่านเจ้าสัวสั่งเสียงเย็น (นั่งลง) เดนีสนั่งตรงข้ามกับทั้งสองคนเป็นสามเหลี่ยมท่านเจ้าสัวนั่งต
Last Updated : 2025-02-18เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 10
สนามกอล์ฟก็เป็นหนึ่งในธุรกิจเครือญาติของศศิภักดี อยู่ห่างจากบ้านใหญ่เพียงสองซอย อยู่ภายในอาณาเขตของบ้านจัดสรรหนึ่งในธุรกิจของที่บ้านอีกเช่นกัน ระหว่างทางที่นั่งรถกอล์ฟวินตราที่ได้มีโอกาสค้างคืนที่บ้านศศิภักดีเพราะดันมาเจอท่านเจ้าสัวกับภรรยากลับจากทริปฮันนีมูนพอดี หลักฐานคาตาที่เห็นลูกชายคนโตเมาไม่ได้สติ วินตราที่ขอตัวกลับแต่ท่านเจ้าสัวออกปากห้ามเสียก่อนเพราะว่าดึกมากแล้ว ให้นอนค้างที่นี่เพราะยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องตามก้นท่านประธานเหมือนเงาไปตีกอล์ฟอยู่แล้ว จึงได้เห็นรูปถ่ายครอบครัว และเพิ่งรู้ว่าท่านเจ้าสัวเดรโกมีลูกชายถึง 3 คนคนเล็กแทบจะไม่เคยออกสื่อเลยและไม่มีข่าวคราวใดๆออกมานอกจากล่าสุดเป็นข่าวจาก (วงใน) ว่าตบแต่งกับพิพัฒน์หากแต่งกับคนอื่นสิแปลก! พิพัฒน์กิ่งอมรท่านเจ้าสัวให้ความสำคัญปลุกปั้นมาตั้งแต่ไหนแต่ไร “ผมเพิ่งรู้ว่าท่านประธานมีน้องชายด้วย” เดนีสเลิกคิ้วมองคนที่นั่งข้างๆ “ไม่น่าเชื่อว่าใต้เตียงศศิภักดีอย่างนายจะไม่รู้”“ผมไม่รู้จริงๆนี่ครับคุณเดนิมแทบไม่เคยออกสื่อเลย”“แหงล่ะ…เพิ่งกลับจากฝรั่งเศสมาได้ไม่นานแถมยังแต่งงานแล้วด้วย” ประโยคบอกเล่าแต่เจือความไม่พอใจเอาไว้หลายส่วน“น
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 2 (จบ)
“พ่อครับแม่ครับอยู่ไหนครับ” ก่อนจะได้ยินเสียงแทรกเข้ามา“อย่าให้พ่ออยู่กับแม่ไม่งั้นแม่จะไม่สบาย”“หา” เดนีสหน้าตื่นก่อนจะแง้มประตูแอบฟังต่อ สามพี่น้องพยักหน้าให้กัน“จริงแม่จะเสียงแหบและบ่นปวดเอวแล้วก็มีรอยยุงกัดเยอะด้วย” สามพี่น้องปรึกษาหารือกันเหมือนกำลังคุยเรื่องโลกแตกวินตราหัวเราะน้อยๆในลำคอก่อนจะมองพ่อหมาที่เงี่ยหูฟังลูกๆคุยกันสมน้ำหน้า! “พ่อชอบเล่นกับแม่แรงๆสงสารแม่พวกเราต้องปกป้องแม่ให้พ้นจากเงื้อมมือพ่อ” สามพี่น้องชูกำปั้นใส่กันสักพักแม่บ้านและพี่เลี้ยงก็มาตามเพราะปู่ย่ามารับไปเล่นบ้านใหญ่สามคนดีใจใหญ่เพราะว่าจะได้เจอลูกพี่ลูกน้องอีกหลายคนก่อนจะเฮโลลงบันไดไปข้างล่างเดนีสหัวคิ้วกระตุกโพล่งด่าในใจ ‘ไอ้ลูกเวร’ ส่วนวินตราหัวเราะท้องแข็งอยู่ข้างหลังเขาเมื่อเดนีสปิดประตูห้องสนิทพร้อมกับสีหน้าไม่สู้ดี “มิน่าพักหลังถึงทำตัวเป็นปรปักษ์กับฉันขนาดนั้นที่ไหนได้!” เดนีสโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่ภรรยาสุดที่รักกลับขำจนตัวงอสองตาแดงเรื่อเพราะว่าหัวเราะมากจนเกินไป“ขำมากหรือไง”“ฮ่าๆฮ่า” วินตรายังขำไม่หยุดก่อนจะอุ้มภรรยาทุ่มลงบนเตียงกว้างด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“อย่าหวังว่าคราวนี้จะรอด” “มะ
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 1
ส่วนวินตรากับเดนีสเองก็ถอนหายใจเช่นกันยังดีที่เดนอนอยู่อนุบาลสามส่วนแฝดพี่อีกคนอยู่คนละห้องไม่งั้นเรื่องราวคงวุ่นวายมากกว่านี้เป็นแน่พี่ชายทั้งสองหวงน้องสาวยังกะอะไรดีไม่น้อยไปกว่าพ่อหมาเลยนั่นคือเรื่องแรกแล้วก็มีเรื่องราวมากมายตามมาเป็นพรวนวีรกรรมสุดแสบที่ทำเอาวินตราหัวหมุนเป็นประจำโดยเฉพาะลูกชายคนโตที่ถอดแบบเขาออกมามากที่สุดวันนี้นัดกันว่าจะทานมื้อค่ำด้วยกันแต่เดนีสแวะไปเอาเค้กร้านโปรดที่เจ้าสามแสบชอบเลยช้ากว่ากำหนดการที่บอกเอาไว้ว่าจะตั้งโต๊ะอาหารหนึ่งทุ่มตรงแต่ตอนนี้ทุ่มครึ่งพ่อหมายังไม่เห็นแม้แต่เงาเดนอนวัยห้าขวบกอดอกรออยู่บนเก้าอี้ก่อนจะใช้นาฬิกาดิจิตอลของตัวเองต่อสายหาปลายทางวินตราเองก็นั่งรออย่างใจเย็นเช่นกัน“พ่อฮะจะกลับกี่โมงครับ” “อีกสิบนาทีถึงน่าไอ้ลูกชาย” “ระยะทางจากบริษัทถึงบ้านสามสิบห้าไฟแดงแต่ละแยกสองถึงสามนาทีถ้าขับด้วยความเร็วคงที่น่าจะกลับมาก่อนเวลาหนึ่งทุ่มตรงด้วยซ้ำ”“เฮ้! ไอ้ลูกหมาพ่อมีธุระนิดหน่อยตอนนี้จะถึงบ้านแล้วครับ” แม้น้ำเสียงตอนต้นจะติดโวยวายนิดหน่อยตามนิสัยของเจ้าตัวแต่พอเจอวินตราดุไปก่อนหน้าเลยอ่อนลงแต่ไอ้ลูกชายตัวดีเหมือนกำลังซักฟอกเขาเดนีสขุ่นเคือง
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว
พอคลอดสองแฝดปุ๊ปคุณแม่ลูกสามอย่างวินตราก็ปิดอู่ทันทีอีกทั้งเดนีสเองก็ยินยอมพร้อมใจทำหมันเพื่อเป็นการให้คำมั่นสัญญาไปในตัวว่าเขาจะไม่ออกนอกลู่นอกทางจะรักแม่หมาเพียงคนเดียวไม่มีลูกนอกสมรสที่ไหนอีก!เดนอนวัยสองขวบเป็นพี่คนโตของสองแฝดชาย-หญิงซึ่งผู้ชายเป็น (New Male) เหมือนวินตราชื่อเดโนส่วนน้องเล็กเป็นเพศหญิงชื่อเดเลเนเป็นรุ่นหลานสามเดอ้อ…ห้าเดถ้านับลูกสาวของเดนิมที่ชื่อเดล่าและลูกชายชื่อเดโลเข้าไปด้วยเมื่อเด็กห้าคนมารวมตัวกันเมื่อไหร่ผู้ใหญ่ก็มักจะปวดหัวทุกทีคุณปู่คุณย่าก็พลอยหมั่นดูแลสุขภาพเพราะลูกชายคนสุดท้องอย่างเดนีนก็แว่วๆว่ากำลังจะมีหลานตัวน้อยให้ศศิภักดีเองเช่นกัน วินตราทำหน้าที่ของผู้บริหารและแม่ที่ดีได้อย่างไม่มีบกพร่องและสร้างสิ่งแวดล้อมในที่ทำงานสำหรับแม่ลูกอ่อนด้วยกลายเป็นว่าบริษัทในเครือศศิภักดีต่างเป็นบริษัทที่คนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ต้องก็อยากจะตบเท้าเข้าทำงานและฝากชีวิตไว้ที่นี่กันทั้งนั้นเพราะผู้บริหารคำนึงถึงพนักงานเป็นหลักจึงทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ดีต่อทุกเพศสภาพและทุกสถานะ ตอนนี้พวกเขาย้ายออกมาอยู่บ้านใหม่ที่ไม่ไกลจากบ้านใหญ่คุณปู่คุณย่าไปหาได้สะดวกและฝากหลานได้สะดวกเช่น
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 3
“อื้อ” ความจริงเดนีสอยากจะถ่ายภาพนี้ของวินตราเอาไว้ แต่เขาก็กลัวว่าจะหลุดออกไป จึงทำได้เพียงบันทึกภาพสุดแสนอีโรติกนี้เข้าสู่สมองให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อวินตรากระตุกเขาก็อมยิ้มดึงหางแมวออกดังเปาะ ก่อนกิจกรรมจะเริ่มวินตราได้ปูเตียงด้วยผ้าที่สั่งซื้อพิเศษ กันน้ำ พวกเขาเลยสามารถทำกิจกรรมเข้าจังหวะอย่างว่าได้สนุกสุดเหวี่ยง เมื่อช่องทางหลังขยายได้ที่แล้ว เดนีสก็ส่งลิ้นร้อนเข้าไปแหย่รูนั้นที่หุบอ้า ๆ อย่างเชื้อเชิญ แลบเลียช่องทางเหมือนเลียไอศกรีมรสโปรด ตวัดลิ้นเร็วช้าสลับกันตามแต่ใจจะนำพา วินตรากระเถิบตัวหนี ไม่ไหว! เขาเสียวแทบขาดใจ แถมเสียงครวญครางก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับอารมณ์วาบหวามที่กำลังพุ่งขึ้นสูงทุกวินาที แถมพ่อหมายังยกซดน้ำหวานจากช่องทางเหมือนตายอดตายอยาก วินตราเขยิบหนีครางเสียงกระเส่า“มะไม่ไหวอะ” ร่างกายเกร็งกระตุกส่วนหน้าหลั่งออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าขาและผ้าปูที่นอนแถมพ่อหมายังไม่หยุดระรัวลิ้นอีกวินตราหันไปกระชากผมที่เอาแต่ซุกก้นของเขาอย่างหื่นกระหายให้เงยหน้าขึ้นมา“เข้ามาได้แล้ว” เดนีสยันเข่าข้างนึงกับเตียงจับบั้นเอวนั้นที่แอ่นเชื้อเชิญเขาอย่างน่ารักค่อยๆสอดใส
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 2
ทางด้านเดนีสหลังจากทานมื้อเย็นกับพวกห้าสิงห์เขาก็แวะไปเอาของเล่นที่สั่งไว้เพื่อมาเล่นกับภรรยาโดยเฉพาะแต่รถดันติดเสียนี่…มาช้าเป็นชั่วโมงทั้งๆที่นัดกันดิบดีพอมาถึงห้องก็ต้องแปลกใจที่ข้างในมืดสนิทเดนีสเปิดไฟก่อนจะหอบกล่องอย่างทุลักทุเลเข้าไปในห้องนอนของตัวเองพร้อมกับเตรียมจะจ๊ะเอ๋แม่หมากลับกลายเป็นว่าแม่หมาหลับไปแล้วซะงั้น…เพราะแบบนี้เลยเปลี่ยนแพลนกะทันหันย่องเบาเหมือนแมวหนีไปอาบน้ำยังไงก็ต้องได้กินของหวานแหละน่าเดนีสผิวปากอาบน้ำขัดตัวอย่างสบายใจเฉิบพอเขาออกจากห้องนำ้มาเท่านั้นแหละ…เรนเดียร์ตัวน้อยที่แกล้งหลับกำลังหันมามองเขาด้วยสายตาทรงเสน่ห์อย่างล้นเหลือเรียวปากยังชุ่มฉ่ำไปด้วยลิปกลอสนั่งขาแบะเป็นตัวเอ็มหันหลังให้เขานั้น…เดี๋ยวก่อนนะก็ว่าละทำไมภาพนี้มันคุ้นๆโปสเตอร์นั้นรูปเมียรักเขานี่เองให้ตายจะบอกไอ้พวกนั้นไม่ได้เด็ดขาดจะได้ลืมๆไป “วินตรา!” เดนีสตะโกนเสียงเข้ม“อย่าบอกว่านายแบบคือนาย”“ใช่” เดนีสอ้าปากค้างก่อนจะสาวเท้าไปหาคุณภรรยากระโดดทับด้วยความหึงหวง “อะไอ้บ้าเจ็บ” “เจ็บสิจะได้จำ” เดนีสขบย้ำๆที่หัวไหล่มนอย่างมันเขี้ยวตอนนี้แม่หมาสวมเพียงเกาะอกแดงตัวจิ๋วที่กระชากนิดเดียวก็คงจะ
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 1
“ทำได้ทำได้แน่นอนฉันจะไม่สปอยลูกอีก” มือขวายกสามนิ้วแต่มือซ้ายกลับไขว้กากบาทอยู่ด้านหลังพอเห็นเมียรักไม่พูดอะไรก็ปรี่เข้าไปคลอเคลียขอความเห็นใจทันที“ฉันรู้ฉันผิดเอาเป็นว่าวันหลังจะไม่แอบให้ขนมอีกถ้าลูกหิวต้องหิ้วท้องรอเพราะไม่ทำตามกติกากลุ่มโอเคไหม?” วินตรากอดอกเหลือบตามองอย่างคาดโทษก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ “เด็กคนหนึ่งกว่าจะโตต้องเลี้ยงทั้งหมู่บ้านต้องเคารพกติกากลุ่มลูกเรามักน่ารักสำหรับเราเสมอแต่ใช่ว่าจะน่ารักสำหรับคนอื่นที่สำคัญหากไม่สอนให้เขาเคารพกฎหมู่กฎระเบียบเล็กๆน้อยๆพวกนี้จะสอนเขาเมื่อไหร่?”“ฉันรู้ๆฉันผิดไปแล้ว” พ่อหมาแทบจะกราบกรานเขย่าแขนเมียตัวเองขอความเมตตา “วันหลังฉันจะให้ตายตัดสินจะถามนายก่อนโอเคไหม” วินตราถอนหายใจก่อนจะสงบสติอารมณ์“วันหลังห้ามทำอีก” “ฉันจะจำไว้และจะไม่ทำอีก” ก่อนจะเข้าไปจุมพิตกระหม่อมภรรยาโอบกอดหลวมๆแม้ปากจะบอกว่าเข้าใจแต่สุดท้ายพ่อหมาก็คือพ่อหมาต่างก็ขบคิดหาวิธีที่ไม่ให้แม่หมาจับได้กลยุทธ์แพรวพราวมากขึ้นกลายเป็นถือหางลูกชายสุดๆในอีกยี่สิบกว่าปีให้หลังมีเพียงใบหน้าและแววตาที่เหมือนผู้เป็นแม่แต่นิสัยใจคอเหมือนรวมเอายีนด้อยและเด่นของพ่อแม่เข้าด้วยกั
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย
ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาจวบจนแต่งงานมีพยานรักงานวันเกิดของเดนีสอีกฝ่ายไม่เคยเรียกร้องอะไรจากวินตราเลยมีแต่วันเกิดของเขาที่พ่อหมาตั้งใจรังสรรค์ออกมาอย่างใจป้ำโดยให้เหตุผลว่า“ฉันมีวันเกิดที่ดีมาเสมอทุกปีต่อแต่นี้ขอให้นายมีความสุขมีวันเกิดที่ดีในทุกๆปี” แม้ว่าภายในงานจะเรียบง่ายแต่ตราตรึงในใจของวินตราทุกครั้งกลับจากทำบุญสถานสงเคราะห์ต่างๆก็ไปวัดทำบุญถวายเพลอุทิศกรวดน้ำให้กับพ่อแม่ผู้ล่วงลับแต่ในปีนี้วันเกิดสามีของเขาวินตราก็อยากจะเซอร์ไพรส์และให้ของขวัญที่ดีที่สุดเพื่อตอบแทนความรักดีๆที่สามีมอบให้เสมอมา วินตราเคลียร์ตารางตัวเองอีกทั้งเจ้าลูกหมาตัวน้อยก็อายุสิบเดือนกำลังตั้งไข่ฝึกเดินเกาะไปทั่วคอกกั้นเด็กที่สั่งทำพิเศษดูท่าจะได้ความแสบซนจากพ่อหมามาไม่น้อยแถมยังฉีกยิ้มหวานสองซี่ให้อีกต่างหาก “มาม่า”“ครับ” วินตราอุ้มลูกชายที่ร้องเรียกตอนนี้เดนอนกำลังฝึกออกเสียงสองพยางค์และรู้ความหมายของศัพท์มากขึ้นแล้ววินตราจะไม่ใช้ภาษาเด็กคุยแต่จะพูดคุยเหมือนกับว่าเดนอนเป็นผู้ใหญ่อีกคนหนึ่งเพียงแต่ว่าพูดช้าๆชัดๆเพื่อให้เด็กน้อยเข้าใจภาษาที่สื่อและสอดคล้องกับภาษากายที่กำลังแสดงอีกทั้งเจ้าหมาน้อยยังเลี้ยงง่
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 1 แย่งชิงความโปรดปราน 3
“อื้อ อะ” เสียง ตับ ๆ ของแก้มก้นที่ถูกหน้าขาโบยตี เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายที่สองปากกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ก่อนจะพากันไปแตะฝั่งฝัน สองร่างเกร็งกระตุกก่อนจะพากันทะยานไปถึงฝั่งพร้อมกัน วินตราหอบหายใจเหนื่อย สองขาสั่นเทา เดนีสเองก็เช่นกัน ก่อนจะวางขาลงแต่ช่วงล่างที่สอดประสานกลับคาเอาไว้เพื่อรอให้เมล็ดพันธ์ุหลั่งออกมาทุกหยาดหยด เขาฟุบหน้าลงบนซอกคอขาวที่ทั้งหอมและน่าขย้ำให้เลือดกระฉูด ได้แต่เพียงดอมดมสูดกลิ่นอายของภรรยาเข้าไป แม้ในใจอยากจะฝากร่องรอยสีกุหลาบเอาไว้แค่ไหนก็ตาม เพราะวินตราหน้าบาง เดนีสเลยเลือกที่จะแต่งแต้มร่างกายที่ขาวเหมือนน้ำนมแพะตามร่มผ้า โดยเฉพาะป้านนมที่มีรอยฟันของเขาประทับเอาไว้เป็นวงกว้าง ต่อให้พรุ่งนี้จะโดนเมียรักเฉ่งจนหูดับก็คุ้มค่า“เอาออกไปได้แล้ว” วินตราว่าพลางดันตัวหมายักษ์ที่นอนทับเขาแทบหายใจไม่ออก“อุ่นขนาดนี้ขอต่อเวลาอีกหน่อย”“หมดเวลาแล้ว”“ใจร้ายกินฉันแล้วถีบหัวส่งเลยนะ” ฝ่าเท้ากำลังจะทำท่าถีบเอวสอบที่เริ่มขยับเบาๆ “เดี๋ยวถุงก็แตกหรอก”“ถ้าแตกฉันจะตั้งทนายฟ้องเลยเอ้า” “ไอ้บ้า” วินตราเอ็ดเบาๆ “นี่ฉันถามไอ้หมอหัสดินมาแล้วหลังคลอดช่วงที่ให้นมยังไม่มีประจำเดือนไม
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 1 แย่งชิงความโปรดปราน 2
วินตราไม่รู้ว่าความรักของเราจะมีวันหมดอายุหรือเปล่า แต่ผู้ชายคนนี้ขยันเติมหยอดความหวาน ความรักให้เขาไม่รู้จักเบื่อ การมีเพื่อนคู่คิด มีคนนอนเป็นเพื่อนมันดีกว่าอยู่คนเดียวจริง ๆ ผู้ชายคนนี้เป็นแสงสว่างนำทางเขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แม้ว่าบางครั้งจะบ้า ๆ บอ ๆ ก็เถอะ แต่สำหรับวินตราตั้งแต่เขาได้มาเจอกับผู้ชายคนนี้ชีวิตก็มีสีสันขึ้นมาทันตา และความสุขที่คิดว่าไม่มีอยู่จริงก็อยู่ตรงหน้าในทุก ๆ วัน พร้อมกับลูกน้อยที่เขารักที่สุด และสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นแม่ที่ดี ไม่ทำให้ลูกน้อยต้องมีแผลใจเหมือนอย่างตน สร้างครอบครัวที่สมบูรณ์พูนสุขไปด้วยกันตราบนานเท่านานพ่อหมาทำตัวดีขนาดนี้จะไม่ให้รางวัลได้ยังไง!รถยนต์มาจอดบนเขาลานจอดรถโล่งกว้างแต่กลับไม่มีรถคันอื่นสักคันเบื้องล่างเป็นภาพวิวของชานเมืองแสงสว่างเหลืองอร่ามของบ้านเรือนรถราแสงเหลืองส้มไหลติดกันเป็นเส้นเดียววินตราจอดรถเดนีสเองก็ถามด้วยความสงสัยปกติแม่หมาเลิกงานแทบจะเหยียบมิดไมล์เพื่อรีบกลับไปหาเจ้าก้อนแต่ไหงวันนี้มาแปลก“มีอะไรหรือเปล่า” เดนีสเลียบเคียงถามวินตราปลดเนกไทตัวเองช้าๆเดนีสลอบกลืนน้ำลาย“ชวนมาดูดาว” เดนีสหูตั้งแต่ยังคงรักษาท่าทีร
